장음표시 사용
241쪽
ιι erantiνησαι ἐκ του απληκτου - Γ ἐποίησε του ro ουτω, καὶ λαροτρα πολλα. Glossae Grae barbarae : τόπος -ου απτουσι λαμπρον ἡτοι πυρ. Pro eodem τολλαμπρόν quod est τὰ λαμπρου exstat in Turco-Graecia Crusii. sed de voce plus satis. simit autem stratagema legitur apud Livium 21 32, Aiu bHis, cuin superato Pyrenaeo saltu ad Alpes pervenisset et montanos Gallos d bellaret. Ieguntur apud eundem huiuscemodi stratagellinia alia, ignibus in castris etiam vacuis accensis ad fallendos hostes. Dnm ad ignem nocturna in castris vigiliae agebantur; euius rei crebra mentio passim in lectione veterum Occureti: Ilorat. Od. 10
lib. 1; Virgil. 2 Aeneid.; Stat. Papin. Thebaid. lib. 4, lib. 8 et lib. 12; Properi. Eleg. 4 lib. 4, Tacitus aliique historici. vide
Homerum sub finem 8 Iliad. Docturnum siguum castrense iguis, diurnum sumus. notavit Scholiastes Homeri ad Iliad. 18. pyrasque incensas Iego ad speciem maioris exercitus apud Nicetain in Alexio Comneno Porphyrogenito. sed et in inditia iguium alius usus, nempe pro litteris; quod elegantissimus Lipsius observavit de Milit. Roman. lib. 5 dialog. 9. DOυSA.
p. 25V. 13. μὴ ἔχων-ἐμποδών J Gregoras lib. 1 p. 16 4. vide etiam Choniatam in Balduino. ALL. m. v. 18. ἐκ βάθρων αὐτηνJ Αuna Comnena Alexiad. Iib. 14. ALL. P. 26 V. 8. BoυλγαροκτόνονJ de beIIo BuIgarico et Basilii
imp. triumpho circa antium 10 16 consulendus Zonaras Autiat. Din. 8 in Basilio Porphymgenito. meminit et Nicephorus Gregoras. DOUSA. G. V. 9. καταντήσας καὶ ininutatim omnia refert Choniata in historia et Ioannes Stauracius de miraculis S. Demetrii martyris. ALL. m. v. 11. nota αὐτωὶ hunc fuisse S. Demptrium ma tyrem Thessalonicensimn palmuum reseri Ioannes Stauracius de miraculis S. Demetrii: τοτε δη tota cicoρὶ των νυκτῶν εἰς τέλος
καρδία τουτου ἐμβόη1αντα. καὶ αυθις κατεβοατο τουτου και πολ λάκις, ως καὶ αυτον ταῖς κραυγαις θορυβηθέντα και αναπηδη-
242쪽
Pατι. καὶ τον γενέσθαι περιδεῶ, καὶ εἰπεῖν. μη συ γε βασιλευ'
γέγονεν, Ουκ αλήθειo.' ἐκεῖνος εἰς βαθος δεξαμενος τὴν πληγην
ἀπορρεῖ, mrως ἄν βαφν ό πους σοι, πιματι τῶν ἐχθρῶν σου υπὲρ τῆς σῆς τῆσδε πόλεως. καὶ anεται ἡ λειποψυχειν. ταυτα ἰδών ό τῆς δυνάμεως -του ἀρχιστράτοπος Μαναστρῶς, θ
ταχέως οἷς εἰ και Βορεάδαι τινὲς κατὰ τους θρυλλομένους τουτους ἐδίωκον φοβος γὰρ civirola καὶ τρόμος ἐπῆλθε κατά τινα ξDrὶν ἀντιπερίστασιν. ἀλλἀ γὰρ Ουκ εις μακρόν τουτω το ζῆν, αλλ αυ- θημερον πρῖς ἡλιου δυσμὰς κατὰ το ἐν ταῖς ἱστορίαις ζωον μονη- μερον θνήσκει βιαιως Ουτως ὁ ἄθλιος τῆς οἰκείας κακίας κaὶ μα-τciιοτητος ὁρεη όμενος τους καρπους, μεχρις αυτου τρυγίου τοκόνδυ του θυι ιου ἐκπιων καὶ το τῆς ὀργῆς κυρίου πουιριον, καὶ μειμεθυσιμένου θείου ξυρου εἰς πεῖραν ἐλθων. ἐπεστράφη γαρ οπίνος αυτου εἰς κεπαλήν αυτου. καὶ ἐπὶ κορυφὴν μὲν si ἀδικία α του κατέβη, εἰς βόθρον δ' ὐν εἰργοσατο πέπτωκε, καὶ ιμία μαρτυρικὴ βολὶς εἰς ἐκδίκνησιν ῆρκεσε τῶν πολλῶν ἐκείνου κακῶν, καὶ DIμα ἐξέχεε δίκαιον τῶν ἐνάτων αυτου πολλῶν αιματων αδίκων ἀντίπονον. in codico Vaticano 163 tu inii ille historiae Cho- iliatae Iogitur: Ουτος ἐστὶν ό gσεβνῆς Σκυλοὶ ωάννγὶς ἐπικληθεὶς
σαλονίκης ἐπιστρατευσαντα, ώς ἐν τοῖς ἐκείνου θαυμασιν αναγέγραπτGι. et infra ἀσεβέστατε ἀνθρώπων Σκυλοὶ ωάννης Βουλγαρε, καὶ ποῖος θῆρ ἀγριωτατος τοιαυτα εἰργάσατο; μὴ ευροι ἡ μιαρα '
p. 27iv. 2. o δὲ Μιχαὴλ J causas quoque addit Gregoras lib. I p. 13 18. ALL.ι f. V. 21. ἐπηυξησε την αυ ros αρχηνὶ Gregoras lib. 2p. 25 22. ALL. p. 28 v. 4. ἔνθα καὶ Πέtρον l auito 1216 Honorio III.
pontis. Boin. Petrus hic Cortenaeus ex comite Antisiodorensi sa-ctus imperator Cpolit uiuis, eadem hac pagina dicitur tu praelio consossus occubuisse. ut Antonius Bonfinius Rer. Ungar. De- cad. 2 lib. 7 tradit ipsum in Theodori Dyrrachini tyranni car- 'cθre diem suum Obiisse, Iole litteritii si v Iolauia imperium eius administrante. alii in Thessaliae saltibus praeter iurisiurandi religionem et fidem interceptum scribunt, et toto biennio in tetro squalidoque carcere fatigatum ac pene enectutu tandem obtruncatum esse anno 122 l. Dous A. ib. V. 6. ἀνηγορευμενον προς του παπαὶ Latini scriptores rem aliter narrant, serunt siquidem defuncto Henrico imperium
243쪽
iii, iis qiri Cpoli ora iit delatuita suisse Andreae Virgariae regi vel
questri, illius comiti Petro Alitisi di relisi, de quo statim Audi eas politisicem l lotiori uiti III certiorem reddidit. Pol rus tamen potioribus suifragiis vocatus e Galliis Itoinam cum uxore et liliis etnlio comitu lii advolat, et ab Honorio diademate cingitur in ecclesia S. Laurentii extra muros, ne quid ii iris Orientale imperium iu Occident ille comparassct videretur, et De Cpolitani patriarchae viribus inungendi Orientis imperatoris dotractum viileretur. II Dorius epistola ad patriarcham Cpolitainini: nos autem licet iupluries uene Asemus eisdem, ne quia posset quem ins G Super o Auspicari, et sed in ecclesiae Cpolitaniae praeia dicium jaceremus,
quia timebia tir a multis ne, ia sista nobis confusus abscederet, non solum tibi sed uniorem imperio ma e dispendium immineret, nil cendentes tandem ipsos xine tuo Dei Hieritis praemicis Mel con emptu in ecclesia B. Gur Ili foris mi s urbis duximam
lemniser cor Ono Os. et ut maior auctoritas negotio accederet,
comitoni illi dedit Ioannem Columnam iit. S. Praxedis. ALL.
p. 29 V. 2. ἔργον εμαχαίρας γενέσθαι l hod quoque aliter
narrant Scriptores Latini, qui scribunt non aranis sed proditiove et perfidia a Theodoro Coinu uo Giptum: nam cum iu via so dias cum Theodoro iniisset, invitatur a Theodoro, et in convivio tum ipso tum lsegatus capiuntur, rὐlii luis fugatis aut prostratis, et curcori mancipantur. Iogluitur nil eluidoni Theodorum Is Dorii epistolae, quibus eum lauti facinoris accusat, da ortaturque iit legulum sedis Apostolicae ot Petrum eximat vinculis et solutossiunt; Pt ni pareat, minus gravissimas incutit. et Iiberasse postmodum legatum pontificium compertum est. de Petro quid actum sit, sit ni historici. dubium itaque ost an in vinculis e vivis e cesserit an libertati restitutus fuerit. certe imperio reddi ius non est. Richardiis de S. Germano in Chronico, ni inc primum a doctis imo Ferdinando Ughello in Italiae sacrae tona. 3 edito, anno 12l7: I etrus Altis,iodorensis comes in Cpolia imperatorem
electus es . Romam Meniens cum consorie atia ab Nonorio pam DPuu S. Laurentiam extra muros urbia in imperatorem et i se atricem coronantur. qui re tim intravies et se munduritim
conjerentes oum honesto miti ori exercitu, ibi dominum Ioannem de Columna Card. δει Cpol. lexatum Menturum e ectrant, Cum quo in austo satis omine natinio tranUretantes rad portum DFrm-chii per 'en erunt. qui praιυ ducli conrisio, imperatrice eos Per mare Praeerante ad ci 'uratem Byzantium, Obsidere, et e u Greprae 'Merunt DFrrachium, et cum Miris non proscerent aut ι μι-bus stiis, ab obsidione ci itatis ipsius dirosi xtini. qui erraures per de ira et condeum si arum a Graecis intercepti sunt, de quibus nonnulli in ore gladii perierunt, nonnulti Mero capti arant escarcerali squalore uria cram ipso imperatore consumpti. V eetiam cardinatis capitis est et delenius. llic miscet omnia et tu siti es by G
244쪽
t,at Bloiadus de gestis Veii e toruin. Ioannes nunc, Perator V netis promiserat, gi ab eis qui a Cpoli defulerunt ciam habito a ponti De exercitu CPolim GPorta resum DFrrachium eis recuperare, quam urbem, Theodorus Epirotes furto doliaque surriptieri. debellti urus au Iem DFrrachium i erator hinc Alem .uxorem, inde card uem Cottimnam olim iussis accedere, inchoataque est obsidio, et oppi mitiones per dies fere singulis intentGrae.
sed tirbem Meteri muro, quem Venelus instaurasset, munisam
Theodorus milite abundans ex Epiro stacti facile defensribas,
ratam tit imperator potiri desperans sibi cons istierit abeundum. et quia medi erraneas a Lacedoniae urbes in Misendi d Merio senseresur, petitiam inter soli enciam obsidionem a Thoodoro ei publiciae oecuritatem accepit. sectin m quam scripto tibi datam ad Arettie amnis portum extensionem in Macedoniae liuora priamam fecit. inde ad nemorosa Tempe demtua, cum ad morulum Acilius per 'eni es, in xi is tectoriam strucras a Theodoro duce imriinias incidit, et tib citis in telerrimum carcerem est coniecitia. Primum lito Ioaimem Hierosolymorum regρm cum Petro Allissiodo isi colismidit. res Petri, et quidquid Petro acciderat, Ioatini tribuit. Iolo suit uxor Petri, noli Ioannis , soror Balduini primi. Theodorus Michaelis frater eidem II icliaeli in priucipatu succes- Sit, Plein Brutis et virtute bellica auctiorem reddidit. Iolo tantii in navigio Hygantium transfretavit: cardinalis Columna eiusdem Petri, uti laborum comes, ita set carceris suit. Ieguntur etiamnum litterao Honorii III ad eundom Theodorum et alios, quibus sollicitat sub posenis otiam gravissimis Theodorum ut Apostolicae sedis Iogatum e custodia dimittat, alios ut sactam iniuriam viti licent ot liberationem procureiat. ut dicta aliorum hi St Oricorum praei 'reant, qui nec bello pugnasso cum Theodoro Petrii in pt legatum affirmant, sed exoratos a Theodoro, etiam promissis expensis ad ipsum ByZantium, per illius dicionem itornrripuisse et in convivio captos carceri suisse mancipatos, reliqua multitudine, quam secum ducebant, profligata. Chronicon FOSSae nova , Iordanus, Ricardus do S. Germano, et alii. liberet in his fidem suam Bloudiis, si potest, si vult sibi fidem in nitis haberi. Raphael quoquo Volla terranus Theodorum liuno Epiri
Principem, qui Petro Allissio loronsi uisidias struxit, cum Theodoro Lascari Graecorum imperatoro confundit; narratque Petrum non carceri mancipatum, sed ab eodem in convivio obtruncatum.
Subellius Ennead. 9 lib. 5: Potrus Altissi odorensis ab Honorio
pontifico imperasoriis insignibus ornastis cum Acinne Columna avremi Oresinis antiriise refro tibiis: mittehatiar is in Pannoniam ad arma in Turcos comparanda. ubi Dero Brun sium Mentum est, i erator Urnelia na 'ibus cum uxore et tiberis excePlus in Dalma iam transmittit, Ioanne tintistite is comparandum bellum Praemisso. ipse Ius est 'rrachium Theodoro, qui Epirum
245쪽
obtinebat, adimere. gerebat ipse pro imperatore Graeciae, Veneli aliquondo antea instaurai erant, illa ex impro 'AO suo ina Grai Praesidio. Venelo istique nomini gratificaturua imperator, tum quia imperii aemulum infense Duerat, siliqrιando IIIrrachium frustria o v aDis. Theodorias inferam pacis a uintimassimulana, Antisto rensi insinuatus, ex hoste breDi δει hoves. imperatorem iacique comiter in 'istitiam medio con in is obretinoat, neque foedus nuper totum nequa h Pitcilia Ara rei erilua. alii circa nemorosae The adicie locri, quae Tempe Mocant, imidiis a Theodoro excePsum scribunt, atque υι PM Iatem redacium in inculis asser 'atum. ALL.
p. 29 v. 9. ἐπὶ τιο υἱω παραδίδωσιJ Belae 4 eius nominis
Ungariae regi, A id reae 2, cui ex Hierosolymitana expeditione cognomen Nierosol)-trini adhaesit cuiusque hic mentio fit, filio uxor suit Maria, testantibus Ungarorum annalibus, quam imperatoris Graecorum filiam suisse affirmatit; Auton. Bonlinius d cud. 2 lib. 7. qui nomen patris exprimerρt, praeter Elia in Reusueriuri, vidi Deminem. hic in Genealogico dicit suisse Eminanuelisiuip. filiam; tu quo sallitur. ex Logotii in Mariam Belao 4, ut opinor, coniugem) clare Theodori Luscuris fuisses filiam discimus. quare castigandus Ilio eius error, ni toruin lite fortassis, qui ipsum sequuntur aut quos ipse duces habet. DOLA A. G. V. 10. 'Aννην J Eιρήνην scribe trilinia Statim Prnecedentia et mox sequentia satis manifesto ostendunt, ut pluribus opus non sit ad vulgatam scripturam redarguendam ac convincendam.
ib. v. 16. ἀναγετο δὲ ἐξ Ἀρμενίων l huius Gregoras non
meminit, qui scribit demortua prima uxore secundam duxisse sororem Roberti imperatoris Cpolitaui p. 21 20. ALL. P. 30 v. 10. αυτου του 2 ιι αἰουὶ multa de expeditionibus Latinorum in Oriente narrat Choniata tu Balduino.
ib. V. 19. NεοκαστρωνJ Anna Coinnona lib. 14. ΛLL. A. V. 22. Μολδία καὶ ωνίκιαὶ de thomate obseqtiti supra quaedam attulimus iii nolis; Μολδία videtur Molda M. DOLSA. p. 31 v. 4. 'Eρρῆς J Balduiui frater post mortem Balduini
tenuit et gubemavit imperium C politanum auuum unum et menses quattuor absque imperatorio titulo: nemini enim, ita rese- reute Niceta p. 847 7, popularium suomun regni tuaugurationem condonare voluerunt, nisi Balduini morte explorata, quod Sum inopere Iaudans Choniata in suos Graecos iuvehitur. ΛLL.
246쪽
φαγεῖν κατηναγκασενJ corruptus Iocus. sensitin qualemcunqua expressimus. in quo tamen nobismet ipsis non satisfecimus. nE-que etiam amicis. quorum princeps Dusarumque ac Musarum nanor, Petrus Scriveritis, aliud suspicatus latero assilibuit famia Larissimum sibi communemquct amicum nostrum Danielem Hei
sium; cui viro quid Graecae, quid Latinae debeant Iitteras, si
matissunt eius ingenii immortales laetus summorumque sto er ditissimoriun hominum de ilio iudicia abunde testantur, et aentiet maximo cruri emoIumento posteritas. ia coniectura ex tempore nata, et divina prorsus ita me deus ainet divinatione, depravatissimum hunc locum ita interpolandum dixit: ἐν γὰρ τω τῶν Αεαντίνων ἄστει Ου ιιώνου σπάνις υδατος τους φυλασσοντας ἐξέκαυοε, λιμος τε, ωστε σκυτοφαγεῖν κem; νάγκασεν ἀπὸ ἀσπίδων καὶ ἐφεστρίδων αυτῶν. hoc est: in Leantinorum qui e o i Muci tantum aquas penuria praesidiarios urgebas ac mes, ad
vi cis num et aagorum coria mancierem, Merum eliram etc. Vel ad verbum adeo ut es eis ac avia coria mandrac re verentur.
de cuius lectionis veritate uo dubita. DOUSA. p. 32 V. 6. λεγατος vox Latin Graeca, Iemtus. quae Vox et apud alios Graecos scriptores occurrit. vido Glossarium Meu sit. DOUSA.
G. ΠελαγιουJ fuit hio Pelagius episcopus cardinalis Albanus, legatus in Syria et Aegypto, ubi obiit, sub Honorio 3
Pontis. Rom. presbyter cardinalis tituli, sive ecclesiae S. PraxEdis. vide Otiuisium Panvinium et Alfonsum Ciaconimn in pontiscum et cardinalium historia. Iacobus do Vitriaco Accouensis circa tua tempora episcopus in epistola ad Lotharingos suos, de captione Damiatae: igisse nonio MMembris, scibalore mundi re onie, domino Petro Albanensi episcopo a stolicae aedis legato εOlenniter Migitante, anno gratiae 1219 cvla est Dramis a. Petrum hunc eundem cum Pelagio credere quid vetat 3 an non et sic rescribendum 3 PeIagii Albanensis episcopi ac leguli diserte meminit in eadem liastoria Oliverius scholasticus colouiensis epist. ad Engelbertum archiepiso. Colon. et Matutaeus Paris Angliis in historia maiore ad annum 1219. aliique scriptores Georg. AeropoL Anaia. 16.
247쪽
consenti lint, tam Veteres sua in recente8; ex qΠorum numeri
videanti ire Paulus Aemilius Histor. Gallor. lib. 6 et Ubbo Eminius
Rer. Frisi car. lib. 8, recentos quidem n natio Aod eloguntes et ac- curuli scriptores. Verum UbbO noster variare uti tores tu potitificii togati Dornine annotat, quosdam Pelagi tilia, quosdam Columnam ingerentes, Bloudiis Histor. Decad. 2 lib. 7, Boutatiis Rer. Ungar. Decad. 2 lib. 7, et alii cardinalem Columnam hic agnoscunt. Cuspinianus PIalinum in vita Honorii 3 sequutus in Petro Anti si odorensi iiDp. Cpolitano: est Ium Iohannes cardianalis de Columna legatus decliaratus ab Nonorio pontisce ad
Asicia res reformandas, cum oviis ab Linocentia excitritis. d Pelagio Anonymus historiae Orientalis et captae Dainiata scriptor apud Viuceut. Bellovacetis. Spec. Histor. lib. 31 cap. 138:mmissa multis liaboribua culta et per annum Mel amplitis a n stria poSsessa, Postmodum Peladio ciardiniati et legato Temptariis et uospiariliariis totoque exercitu Christianorum, exceρlo reo me stilem Iohanne, qui ob qtiandram discordiram infer ipsum et I natum molam ab exercitu recessit, ia Midano per infortianitimculis et gras aer aspiciis, re ita est puganis. discordia o huius fomitem via Rutem, Disi fullor, satis liquere existimo ex historia Pauli Aemilii, quem vide loco supra Cituto; et ex eo Meyer. adnuumn 1221. DOUSA. p. 32 v. 6. Pelagius cardinalis Albanensis episcopus Iogatus ab I ocentio III cpolim mittitur, summa auctoritate instruetus, ut Graecos, qui Latinis parebant, a schismate abduceret atque ad ecclesiae sinum revocaret. Durrat hoc idem Sabellicus Ennoad. 9 lib. 5: Menricus imperiator Christianiae pietiis obaeses antissimus se adiutorem praebuit Romcini pontiscis, legum ad
disio ingens ciMualem in Dasis, Graecia reommantibus imperatoris os tum ease arma curare, non Sacra; salia auPerque a se dratum, qui Atiam Pasia essent ecclesium m nae subiectam renuntiari. Menricus relictis ciam sua pertinucia Graecis au imperii constri tutionem con Meriatur. id tamen non Graecorum pertinacia, sed
leguli imprudentia et nimio in rebus exequendis ardore lactiunesse, colligi potest ex aliis quoque huiusce Pelagii actionibus. nain Plerique omno, Ni narrat Spondimus anno 1221 num. 19, Da niciliae remissionis deciectis in Pelagitim reiiciunt, qui contra
Omnium mitilarium ducum aeuutiliam, ima earum rerum irae peritis, alienissimo te Ore Mi censuriarum a eraua sutianum c tra moi ere in miate coegerit, et tantum non . Missimae
morti Dei turpissime serpituli forentiari m Christivinorum e recistim obieceris, quo Dei tum uniseeratim Syriam et Hiraestia raram, et commossiori te ore etiam AenPItim et Babylonem ι
tumque Orientem subiugare facillimum inisset. uec milius hace
248쪽
sita Iegnilone n speritas lanctum fuisse, adeoque neque apud imperatorem ne quo opud Graecos aliquid profecisse tradit idem Spondanus anno 1213 nuin. 24. ΑΣΕ. p. 32 v. 7. ex rerum Latinarum ignorationas actum egi ut Acropolita, quod ex more illius gentis esset, ad
sustum et insolentiam traheret. quis enim nescit rubra indu-iuetitu et reliqua cardinalium supellectilis rubro color infici. Don tamen indo sequitur, quicunque apud eam nationem rubria utuntur vestibus, cardinales esse, ut nugacissime argutatur Zacharias Gergenus in sua Catechesi, qui cum vidisset papam in sede deserri ab hominibus rubris amicus vestibus, inconsiderate et plano ridicule enuntiavit papam cardinalium quia Iuor humerisatibι ehi εa ellisio stipatum, τόν sici αγυσι τέσσαρες καρdινάλεις μὲ δορυφόρους. ALL. A. V. 15. τώ πάπαν πρῶτον αρχιερέαὶ nempe iam olim doprimatu contentio suit inter Romanum pontificem et patriarcham Cpolitan una; quam decidit Iustinianus et Romae Cpolim subiecit. patet ex Νovella 131. secit idem Phocas roganto Bonifacio Pontifice; de quo Paulus Warite Didiis de Gest. Longobard. Iib. 4
cap. 37. Romanusque pontifex semper primatuin asserere studuit, reclamanto licet et multum repugnante patriarcha, doneo
sub Balduino Flandro capta urbs fugatoque patriarcha Graeco, Venetoque Thoma Mauroceno primo ex Latinis patriarcha) electo , orientalis ecclesia, cuius olim metropolis strae Cpolis, cum imperatores et uni reso imperis eius ovisi suo Romano ponti es, sicut fuit antiquitus reno tra, Romanaa ecclesiae sese esse iam recognoweret; ipse etiam patrior a huic aspirians Ueri et ampliatidens, ae est Patia auae pallium a summo Romano ponti fracePlurum promitteret. verba sunt IIenrici qui Meyero est
IIugo comitis de Sancto Paulo, ex epistola scripta Cpoli, quam
annalibus sitis inserit Godefridus monachus; qui extat Beriun Germanicarem tomo Freheriano primo. haec acciderunt anni,1203. sed statim, ut videtur, dissiluit haec concordia, iuguinque Oecidentale detrectarunt Orientales. quo nomine haec ad ipsos a pontifice Romano videtur instituta legatio, de qua ins gnis Logothetae Iocus. sed Pelagius legatus surdis cecinit, sa- vente CpoIitanis imperatore Henrico Balduini fratre. quanquam anno 1215, tempore Concilii Romani, orientulis ecclesia, quoia
antea inaudiatim fuit, se subditam Romrinae ecclesiae exhibuit. nam Cpoli duo in patriorcham electi Romam Menerunt, quo ambos papa consitio cardinalium GPosuit, et tertium aubstituuet in 'ealis is et ad Aedem propriam remisit. refert idem monachus in Annalibus. DoUS A. A. τουτου τὴν μνημην ἐν ιεροτελεστιαις ἐκφωνεινὶ hac d re, nempe ut in saeris hymnodiis Graecorum papae Ro-
249쪽
mani mentio fieret et memoria coIeretur, diutuma, ut et de primatu de quo tu in diximus , contentio fuit inter ecclesiam Romanam et epolitanam, duravitque ea ad ipmpora Micliaelis Palaeologi, sub quo composita controversia illa unitaequ' ecclesiae, etsi nequct ista unio perseveravit. lineo tria tum paciscebantur, primo ut a Cpolitanis in hymnodiis papae Romaid cum quattum patriarchis mentio fieret, secundo ut liceret cuivis Romam vel rem tanquam maius tribunal provocare, tertio ut papae Romano in omnibus deserretur principatus. auctores Nicephorus Greg ras Histor. Byzant. lib. 5, Georgius Pliraneta Chronici orientalis lib. i cap. 6, Georgius Pachymerius in Excerptis Histor. Itb 5, aliique. sed non steterunt postea hoo pacto Graeci, et pontificis memoriam dedignati sunt: idcirco monet Palaeologos in epistola cardinalis Bessarion, incuIcatque τὸ μνημόσυνον του πις-- vido eruditissimum Meursimn in Glossario voce ποαριάρχης, et tu ri tis ad epistolam iliam Bessarionis Graeco - barbaram, mia cum illustris Hesychii opusculis nuper editam et doctissime exsic
p. 33 v. p. de monachis et hieromonaci sis distincto sula Iocis notavit edecumata quaedam idem doctissimus amicus uoster in Glossario. vide in ἱερομοναχος et μοναχός. DOUS A. G. V. 16. τουτου δὲ τελευτησαH:ος l Henrico succedit B bertus, vir non adeo sortis et acris et magni animi dux. Ephraemius in Chronico τουτων κατάρχει Ῥομπέρτος Βυζαντuoci πραγμασι κοινοῖς Hrλακως κεχρημένος μετ' ' ρῆν κατάριαντα τον τε ηκοτα 'Aρεῖον ἄνδρα καὶ πάνυ ἔωμαuori ALL.
Robortuan Henrici fratrem sui se, id vero salsissimum est. imo Nepos fuit ex Iolanta sive Volatillii de , sorore ipsius filiam qu que Perperam vocat Io. Baptista Egnatius et Cuspinianus) nupta Petro Cortenaeo comiti Auxerrae sive Antisi Odorensi, qui et ipse imperator suit et cui successit Robertus. aliud egit itaque Logotheta, si ita scripsit. nam supra disertis verbis dixit Petrum ex Iolunta Balduini sorore propagasse Philippum Robertiun et Balduinum, Robertiunque ac Bulduitium ipsi in imperio successisse, cedente ultro Philippo maximo natu. aberravit igitur hic eius mens, Bn manus 3 nisi culpa haec reiicionda sit in librarios; de quo me amicus meus summus, antiquitatis illustranda et litatoriae vindicandast studiosissimus, Petrus Scri verius submonuit, Dempε Isio scribendum ὁ ἀδελφιδους αυτου, id est nepos ex frutre Vel sorore, vel sorte ὁ ἀδελφόπαις pro eodem. Vide Eustnthi iuri POIIucem aliosque lexi cographos. Constantinus MannSSPS
250쪽
1u opere Iiastocleo versibus politicla concepto vocat Iustistin τουώδελφόπαιδα Iustiniani: ἔνθεν τοι μέλλων τελευτῶν καὶ μεταβαίνειν ἐπὶ Gν ἀδελφόπαιδα μπει τον Lovστινον. Elige utrum malis. sane evidentissimus error Scriverit verba sunt in loco tam conspicuo tolerari non debet. DOus A. p. 33 v. 17. λειπέρτος l videtur Robertus hic in imperio administrando suisse tenerior, amoribusque et otio indulsisse. cui opinioni Paulus Aemilius subscribit lib. 7, ubi verba eius sic
habent: Robstrus Alliario remis Graecorum Augus ua Mimianem nobita ratis BFrantiae formosissim , sed guae devoma iam furem Burrundioni cara m ius enistarentissimo, HSi matrimonio Conmescisine, matre puritae ausore, laetaque his multo via Mi raus nuptiis. Metiria in necem Mintil. Burgundio iniuria magis irrualua quam Caesaris nomine deterritus, manu coacta ira mum εocrua irruptione facta, nox'am nutam auribua desectis, cruncis narctus deformas te, anum miari proximo meriae etc. tragicum hoc exemplum etiam Ioan. Baptista Egnatius, Cuspiuianus aliique commemorant, ita ut videatur Robertus si isse Veneris viam Martis studiosior. sane hoc Ioco noster paucis eius indolem moresqus denotat quasi degenerantis a virtute maiorum. BaIduinus 1 ita se gessit, ut ipsis ab hostibus Latini nominia praeclarissime laudatus sit. nam hunc Nicetas ita eommendat: Mir eras pius et moderitis, ne impudico quiUem aspectμ mulierem intuitus, quis tu ab sua coniuge a 'fueras in hac parte vel ipsi Scipioni praeserendus . Macabas dii is G sibus, necessiatatibus con istantes εultis abat. suae sementiae a resantes a quo a nimo auinebat. et quod maximum est, bis quolibet heb mcide Mesperi proclamini Ahebat ne quia in suo Palatio cuba et, qui cilianiam mulierem attigisset. rebus humanis valedixisse perhibetur Robertus sinuo 1228, imperii annis I vixdum expletis.
p. 34 V. 7. nota Acropolitam imum filium masculum 'ooten nem Theodoro tribuere ex Armenia uxore susceptum, Gregoram p. 24 3 nullum illum habuisse asserere. A . G. V. 13. ἔτη δεκαοκτωJ Gregoras p. 24 1. ALL.ι b. V. 16. μοιχείας J elegans sane et quantivis prptii Quinatio Seriverit nostri, Iegentis cui suae emendationi huno Nicephori Gregorae locum apponebat, Rom. Histor. lib. 2 cap. 1zis μὲν Ουν βασιλεις Θεόδωρος ὁ Σασκαρις κῶς μὲν ην τὴν
καὶ ανυποστατος, καὶ πλείστας μὲν προκεκινδυνευκε μαῖας, πλείστας δ ανως θωσε πόλεις καλλίσταις οἰκοδομαῖς καὶ πολλοῖς αν λωμασιν, ανασοβῶν καὶ αναχαιτίζων διὰ τουτων την τῶν Aατίνων oρμην. i erator Mero Theodorus Lascaria celerrimus fuit atque in Miciua, et ρρυέmis praeliis vectatus, Pliarimiasque urb Pulcherrimis aedisciis magnis P e sumptibua ad retia ruandum eι