Corpus scriptorum historiae byzantinae Georgii Acropolitae Annales

발행: 1836년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

In in Lathiis de Graecis. sic par pari redditur. res itaque liue citi obscuro latebit, Ii eo quisquam veritatem invenieti initii ine

ero. recurrendum eSt ud con munean iudicem, qui Inoinentis rationum ab utriSque auditis sino partium amore aut odio pronun-t ivt. is fuerit summus ponti x Innocentius, qui in re gravissima rationibus potad ratis, Bddito etiam spμetatissimorum liOminum consilio ad marcitionem Notitisserati datis litoris ita deliboravit

s os nullam in Graecos iurisdistionem aut pOIeStatem habentes a puritate Moti Mestri fimere declina e Didemini, dum non confra Sarracenos arma mo 'istis, non intendentes ad recuperandram ierusalem κed CPOlim occupandram, terrenas opes caelestibus

dii istis praeferendo. illuc quoque longe grapius rePutatur, quod qui m nec religioni nec aetati nec sexui pepercerunt, Aedybm

ciationes adulteria ei incessus in oculis omnitim exercentes Non ἀυ-lum maritiaIaa et Miduas, sed etiam matronias Mirgines deoque ilia catas exPOstierrans vincialia gartionum . nec imperirales suffeciιὐDiticis exhaurire ac cisipere spolia maiorum pariter et minorum, nisi ad ecclesiarum thesauros, et quod gra Ditis est, ad ΦSarum

Possessiones extendistis manua Mestras, tabulaa as enteas tae Glω-ribua rapient , et Misialis Sacrariis cruces icones et reliquimavortantea, ut Graecortim ecclesia quantumctinque Persecutionibus assinatu , ad obeuiensirim vostolicae sedis redise contem set, quoe in tinia non nisi perditionis exempla et Opera fenebrarum avexit, Mi iam meriso illos abhorreat plusquom Canea. tu Mero contra iurisdictionem et Aotestialem indebitam, Mel Polius NSuγα- tum, apostolicae gessia Iemri mnxilium allegasti, tanquam ex eo Mobis licuerit cum praesto adolescente ad ιnstituendum sibi CP Iitanum i eritim proscisci etc. ista vel similia ad alios eorum fieri bens Summus pontifex rΘpotit: ecce quod eum moerore referiamuae et rubore, uniae Miuebamur hactenus profecisse, descimus, et Gu tamur, iantae credebamus potissimaim Glatari: quomodo enim Graecorum ecclesia quantumcunque Persecutionibus affligi-rur, ad unitatem ecclesiasticam et ilex otionem aedis apostolicaare 'erietur, guvie in Latinia nonnisi pe1 ditionis exemplum et vera tenebrarum avexit, ut iram meriso illos abhorreat plusquam caries piati etenim qui non qtiise sua sunt, sed quae Iesu Christi guraerere credebantur, glailios quos exerere debebant in paganos, Christia

norum Sanguine Cruentantes, nec religioni nec aetati nec sexui PePercerunt, incestus adulteria et fornicationes in oculis omnium exercentes, et Iam matronas quam Mimines etiam deo dicatas ex-POnentes κFurcitiis gar Antim. nec xusfecit Oisdem imperiales il Mittas ex urire ac diripere volia principum et maiorum, nisi ad Mesauros ecclesiarum, et quod grapiti s est, ad Osarum POMe i

nea extenderenι munus sucia, labellas amenteas etiam de atiaribus rvientea et inter κε confringentes in frusta, Miolantes lacrari et C Cea el Metiqvicta avortiantes etc. cuin autem tabularum ur

222쪽

ACROPOLITAM NOTAE.

g iitearii in Inetitionean secerit Innocentius, non erit alis re, quod de tabula sive ara templi sanctae Sophiae comminiscitur Dom- thetis Moiaeinbasiensis, ad postProrum memoriam recensere. interetium alia sncra nc pretiosa donaria a Gnetis aliisque erepta rem quoque commemorat hoc modo: καὶ oti μονον ταυτα ἐπῆραν, tisi ii καὶ τὴν υπερθαυμαστον καὶ ἐξακουστον αγίαν τρωπεων της oi τῆς cirἰας Σοφίας, et γῆν πολυ riuo ν καὶ ωραιοταπην ευγαλαν απυτ ii iαόν, καὶ την εἰς ro καράβq. καὶ καθως ἔκαμναν

ὀρειενα καὶ ἐπήγενον εἰς Οἰν Βενετίαν, εἴ του θαυματος, retii gloντ γῆς νήσου του μαρμαρῆ ανοιξε τὸ καράβη, καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν θάλασσαν ή ἄγία τράπεζα, καὶ ἐβουλησεν, καὶ εἶναι ἐκεῖ εως olν σήμερον. κaὶ τουτο εἶν ι φανερόν, καὶ τὰ μαρτυρουν οι πάντες, ὁιό τις ολο το μέρος ἐκεῖνο, παν κάμνη φουρτουνα, η θάλασσαολη καμνη νύκτα φοβεραν, εἰς δὲ τον τόπον, μου εἶναι si ἄγία sturii τράπεζα, εἶναι γαληνην, καὶ δεν ταράσσεται ἡ θάλασσα. καὶ υπηγένουν τινὲς ἐκεῖ ριὲ περήματα, καὶ λαιμβανουν απὰ τὴν θάλασσαν ἐκείνχὶν, όπου εἶναι η άγία τράπεζα, καὶ μυρίζει θαυμασιωτατα, μυρωδια anὀ τὀ αγιον μυρον ὁπου ἔχει, καὶ τῶν ciλλων

χρωματων. sed de hoc si des sit penes nuctorem. ALL.

p. 9 V. 18. ταλλα πάντα ὁπόσα μαχαίρας ἔργονJ unde ergo

Ilubilit sua Blondus' sed dante ingenitim necessitare, Cives MO IOs in solemnem pompam sacerdotes secuti sunt inermes, et crucibus isonisque ad Mem comparandam praemissis, tenentes mu iam ci ams, Mentiam supplices orat erunt, qua facillime -- Petrata , Portis undique patentibus, Latini nominis multim Nndique est ingressa. quiete urbi Ia proceres in consilio dere

Merunt et c. AI. L.

ib. uot. V. Mil. Οἱ ανιοι τρεῖς παῖδεςJ Hebraeos pueros intelligit iussu regis Nalmchodonosor tu ardentem fornacem --

quos olim Babyloniicum per ignem

cantanteu stupuit tremens brannus,

ut cum Prudentio loquar Peristophati. ΗDmi. 10. illi Ambrosio referente lib. 10 eap. 82 ardentem ignem innoxio Midera tactu circa m-bra sua pasci. et de iisdem D. Hieronymus in eptatola ad Innocent. de muliere septies icta: hue huc mihi critim exemptra pureorum, qui inter frigdilos flammarum globos Aymnos edidere pro fetibus; circa quorum inraballa i. braccas et crurales 3 sanctamqua caesariem innoxium Iusti incendium. NaΣiaII-zenus Homil. in Cyprian. lib. 4 epist. 6 et de duplici martyrio, Sedul. lib. 1. omnium gravissime Christianus noster Horatius Apotheosi, v. 197: fars age quem Diderit Babylonis ab arce tyrannus, innocuas in Fammas procul inspatiantem, calcansem rapidos ina Alia fra ribus ignes etc.eAtat Ii istoria haec trium puerorum in fornace Babylonica apud

223쪽

218 IN GEORGIUM

Darii eIein cap. 3. caeterum illa in vulgata editione et ambulabant in medio flammiae Mu mea deum et benedicentes domino, cum AZuriae oratione quae sequitur, fidei et lurinilitatis plena, usque ad siue in cantici puerorum, in Uebraeis voluminibus ii Oii haberi testis est D. Hieronymus, qui ea de Graeca Theodotio uis edition transtulit. notat idem ad Azariae illain orationem, benedictus ea domine dena patrum nostrorum, et laudabiti et gloriosum nomen tuum in saecuta, quira iustua es ira omnibus Frae induxisti aver nos et stiper esMisatem sa/ια- Patrum nostra n

Ierusalem; quia in Merisale et in iudicio induxisti omniti haec Pro ter Peccata noaetra, notat, inquam, in collamentario, gurando diMersia premimur angustiis, ex toto cordis hoc loquiamur Uectu; et quisitiid nobis iacciuerit, itis e nos καε in re fateamur, ut compleatur in nobis illud quod acriptum est: excitaverunt et laetatae

sunt siliae Iudae in omnibus iudiciis tuis, domine. Pin . 96. hoc pie agit hic, si quid video, Georgius noster Logotheta.

p. 10 v. 5. ὁ μὲν ουν Debelaum fugisse tradit

A. v. 9. cum Nicolaum Canebuin adolescentem seditiose Byaantii tuaiigurassent et Isaucius nitimam ageret, Alexius Bonifaciam marcition in accersit, εluibus visum est Latiua η Cohortes in palatium admittendas, quibus Cunebus submoverptur. id cum uitiatius ent Ducae MurtEupillo, cum multis suis Cognatis, et spadone fisco praesecto sibi conciliato, desectionem, quum iuuianimo fovebat, exclusit: numque intempesta Docte Alexium puerum adit, aitquo cognatos eius, bipenniseros barbaros, plures lue alios in foribus esse ad eum ob initum cum Latinis familiaritatem et amicitiam obtruncatidiun. sic puerum territum complexus per

portam plerisque ignotam in tentorium, quod in palatio habebat, quasi liberaturus perducit, et compedibus lutectis in teterrimu tu Carcerem coniicit, et sibi insiguia imperii sumit, Deo nou ab aliis imperator de more consalutatur; nec inulto post a satellitibus suis Canabvin captum custodiae tradit. Alexio deinceps puero bis veneuum propinavit, quod cum ille tum aetatis robore tum auli dotis, quibus utebatur, vicisset, eum laqueo tandem praes Dat , mense imperii sexto, die octavo. Blondus de gestis Venetorum: et puerum Alexium, quem talum bis Menenum non Occia Grai, elim gutture manu propria neca Mil. Sabellius Eunead. 9 libro quinto: Murtaupluus est Daque, quod mraxime utabat, inu secuma, ut Para unia multitudinis eum praefectum urbis, alter belui ducem, i Hira imperatorem Golararia. ipse ab ea declaria tione confeεα- saululum propinquorumque Cierim Sibama Se

224쪽

Ex publico proripuit ira Alexit domum, a Puerum, quem cin ea Meneno petuum necare non Potuit, eliso gutitire propria ne a 'ilmanu, homo tam perstatis quam ingratus ;'ργeritque Sum Πιtim Ixaacia honescium, summam in ratistidinem. llic, ut videtur, Sabellius Alexios confundit. nanique Alexilis III uriκupillus Aleximii Isaacii filium neci tradidit. beneficia tamen Isilacii collata Alexio non Murtetu phlo fuere, sed Alexio fratri, quod et ipse Sabellius supra videret, de AIexio puero Isaacii filio serinouem

lilibetis : qui Raachium patrem, cuius benescio m no auri mnuere Iuisset olim a Turris redemptus, atque Da humane Ira Iasus ut quom ina mullo minor natu esset, Mixerit tamen Semper cum eo imperante ex aequo, subisa Mi o resεum pri 'a et tum nibus, Pri 'arum artissime Minxisset, Minc iam in foedum ac tetru mcarcerem coniecisset. nddit Bulduinus epist. ad Innocentui me secte igitur insequenti do num sutim MIenter laqueo sus ciat ira carcere, Cum quo Oso die pranium sumpserat Iudae, et cωνα ferre , quam tenebat in manu, MIera morientis et costas inaudita crudelitate confringit, casuquae Misam, quam laqueo extorae mi, consura ereptam, ac imperitili εγullum concessa proPalatum omnibus scelus funeris honore dissimulas. scias quoque, IezlO praeter historici 1idem a nonnullis notari Guntlierum appellare Murcipii luin tyramium, cuius consilio Alexit pater antea obcae Catus Et in carcerem coniectus fuerat, cuin eo temporis Murt Zuptili nulla esset apud imperatorem auctoritas, et praecipui illiuS facinoris auctores censeatitur Theodorus Bratia, Georgius Palaeo logiis, Ioanties Petraliphas, Constantinus Raulus et Michael Cui

P. 10 V. 13. τρεις γαρ J Choniata p. 673 17. Ge. Pliranga lib. 1 cap. 1 praeter historiae fidem duas Alexium Comneuum

imperatorem filias generasse scribit, quarum, tu grandiorem benem Mociabtilo purpurea induere sandalia iussit, quod aliam, et cui demonueretiar, successores et haeredes post obitum auum fore constitutases etc. exscripsit ex Gregora lib. 4. Volaterantius

lib. 23 non minora turbat ab aliis scriptoribus dissentiens: Al xitis IIur tetraphius cognomen o, tis est anctor Acro olita, suam Annam Theo ro viscari loca Dit; fugiusque Minde, uti dixi mus, a Gallis una cum coniuge Tumr Fna et mnero fuit. Acropolites, quem ipse laudat, Doti ait Alexii Muriauplili filiam Antium Theodoro Lascari locatam, sed Alexit imperatoris Isaacii fratris siliam: Dum agens de siliabus huius Alexit, mi δὲ δευτέρα, scribit, ικαλεῖτο υννα, εἰς ἐν Θεοδωρον τυν Aάσκαριν ἐπεγαμ βρευσεν. ntillusqiae est inter scriptores Graecos qui in hoc ab Λcropolita dissentiat. quis porro nequo animo ferret, dummodo in rebus Graecis omnino ieiunus non sit, Euphrosynam uNO rem eiusdem Alexit Angeli, Isaacii fratris, uxorem dici Murtauptili, cuius Eudocia Alexit Angeli memoratur 3 ALL.

225쪽

Lx GEORGIUM

P. 10 v. 14. devoma nomine, quod in hoc Itb Ilo saepIus

occurrit, in aula Cpolitana vocabantur filii fratres generi imper toris, Sebastocrator, Capsar et patriarcline. sed κατα ita dictus fuit imperii successor, silioruIn natu maximus. I Onnu qudin et aliis principibus amicitiae aut affinitatis ergo deferebant. quae Omnia accuratissime Meursius observavit in Glossario. DO Us Α.u . V. 18. κράλης rex. idem quod Polonoruin lingua Ol. τὰν Nicephorus Gregoras nou semel nomi-M t. et oi κράλης Ουνγρίας in sancito quodam patriarchae ano-

Dymi apud Leunclavi uin in iure Graeco - Romnno. κρα ινα rem

gιna Gregora μ lib. 7 et κραλίτω in Chronico Cpolitano Ins apud me Usium. Νicetas in Aloxio Comneno lib. 3 tertiam eius filiam Domine Endociam, ipso adline Andronicum fugiente et Palaestina opud Ismaelitas oberran e, ab Isaacio patruo non patre, uti Logotheta Stephano filio Neemani Triballo in principi desponsam scribit. Triwam igitur et Serint iidem. Serbi Plinio suut gentea circa Maeotim. iidem cum Sorabis Ortesio videntur. Serbi Cedreno sunt circa Dalmatiam, quos dicit quoque Sors ura vocari Seri iam Dardanos habitasse scribit Volaterranus et Cuspinianus. Dum nici Ptolomaeo Orosio et aliis Europae regio, quas με- messi Erranea vocatur in codice. Illyriae pars est Aeliano Di Variis et Nicolao apud Stobaeum. Σερβία habet Sopitianus. Triabalia Moosiae inserioris populi sunt Plinio Ptolemaeo et Straboni, qui eos dicit ad insulam Danuhii Peucen pertingere. hos et M thas quidam vocant. SerWii dicutitur a Νiceta; sed Bia res a Laoilico chalcondyla Sophiano Lazio et aliis. de βοι iis adi Pandectas Turcicas Lemiolavii cap. 37. Do USA. G. v. 18. ἐπί τινι δὲ πάθει i rem prosequitur accuratius Niceta lib. 3 de Alexio Comneno, tertiam filiam Eudociam, cum adhuc Andronicum fugeret et apud Ismuilitas et tu Palaestiua aberraret Alexius, Isaacium fratrem Stephano Νeomanis filio, Triballoriun principi despondisse, qui post exiguum tempus in P Pyrio monte monachus fit; filium illius eodem nomine Stepharium, paterni principatus domina Eudocia declarata, eam sibi iunxisso ex Eaque filios suscepisse; postmodum divulso quer

montis amore, cum alter alteri incestuosos amores obiiceret cresceretque In dies dissidium, Stephanum, sive conficto sive vere obiecto adulterii crimine, Eudociam sola tenui interula , eaque undique praecisa, ut vix pudendas partes tegeret, ignominime, quo libitum esset abire concessisse; fratrem Stephani Volscum ius inhumanitate obiurgata orasse ut deposita iracundia, et generis Eudociae habita ratione, clemontius ag ret et famae Suae consuleret, sed eum ingenium illius tinplacabit movere non posset, ipsam Eudociam, ut dignitas eius postulabat, Dyrrhacliti unperducendam eurasse, patrem Alexium certiorem redditum, filiam lectica aliisque ornamentis muliebr is missis, in aedem Suam

226쪽

recepisse. haeo Byzantium revorrea post captam urbem Alexio lari Ziiptilo, qui duas uxores praeter fas Omne repudiarat, Miram sibi aditingeret, Dupserat; sed MitriZnplila demum luminibus orbato, Larissae in Titossalia Leoni Sgiiro in mutrimonium a patre Alexio datur. nota Triballorii in principem dici a Choniata,

quem Hoster Acropolita craIem Serviue Duncupat. ALL.

p. 10 v. 22. απέδρα καὶ Ουτος εκεῖθ.νJ Clioniata praeter

Eii dociam filiam imperatoris secum conductam, Euplirosynam quoquo uexit Angeli uxorem lembo impositam secum duxisso Darrat in Muri Euphio, eum duos menses ot dies sexdecim impe rasset. Sabellius Eniaea d. 9 Iib. 5 : Ierius ubi urbem una ex

Parte Cutiam Mides, cum uxore ac pellicibus magnaque Mi auri inde estia nocte BFzantium reliquit. A LL.

p. 11 v. 5. ἐντος ουν του λουτηροςJ Clioniata causam Sonescire ingeniae latetur. ALL.ib. V. 16. εἰς την Κωνσταντινου απήγαγοι J nam que non multo post excaecationem a Latinis Ducas comprehensus Byzantium reducitur, et in iudicium adductus pro sui defensione usserebat se patria proditorem occidisse et poenis commeritis a Blixisse; neque s unum id secisse , sed reliquos illius co gnatos. Veri tamen Latini, repudiatis omnibus, capitis hominem coudemnant novo et inusitato supplicii gonere: nam in altissimaan columnam, quae tu Tauro est, perductum praecipitant. is aliquamdiu in pedes descendens, deinde in caput subversus et humi allisus miserabilitor intorii l. sic Clioniata a nostro non dissidens. paulo alitor narrat Dorothous Mouembasiensis: οἱ δὲ Φραγγοι ἔταξαν μεγαλα χαρίσμαro, o ποιος τον παραδώσει τον βαoΔεα, καὶ

τοί, ως ηὐρον τον βασιλέre, ἐχωρηκον nολλά, καὶ ἐδιελογί ζουνταν τί θανα roν να τυν δωσουν, καὶ ieζq ς σανε του Aloi τος του σοφούοι χ2ησμοι, εἰς τὴν κολώναν την γλυπτήν, ὀπos εἶχε ποΩας προφητείας περὶ της βασιλίδος τῶν πολεων, καὶ κατὰ τον χρησμον ἐκρέμασαν αυτον εἰς τε ν κολωναν. καὶ καθώς εκaμεν αυτος Σιεξίου του βασιλεως, καὶ χειροτερα επαθεν. Et qui nb eo Pxscripsit Matthaeus Ciga in in synopsi historiae. hunc imperasse Nicetas ait menses duos pi dies s xdecim, ut verosimile est, Nouem- basi sensis et Cigata annos duos et dies viginti: καὶ ἐβασίλευσε χρύνους δυο ήμέρας εῖκοσι. nescio tamen uti lenam hauserint hi nebulones.

M. v. 19. do Tauri columna, qua regione urbis fuerit,vido P. Gyllium de topographia Cpoleos lib. 3 cap. 6. DOUSA.ib. V. 21. εἰς ωεσσαλονίκην ἀφίκετοJ ex qua postea ana ultione ad Halinyrum fortunase suae respondentem locum habitatum missus est. Chouiuta: ό δὲ δίι φυγῆς βασιλευς εἰς ο νιν τω Μαρκεσίω ἐλθων, ἄρτου μετρητου καὶ κοτυλης κερασι ιατος, τὰ τῆς

227쪽

222 IN GEORGIL JI

πεται δια Ευφροσυνη ομυνέτιδα cliiod antea de Isaacio illius fratre dixerat iussu Alexit: βIον αγρο την αντλουντα, οῖνω τε καὶ σίτω μετρ)ητω, ως τον τυχοντα ἰδιωτην διαζῶντα. addit Grμgoras lib. 1 euinde in , dum in Thracia vagaretur, a Montis ferrati Irin clii One captum, pt opibus quas secum ferebat spoliatum, I uiliti quo dimissum, longo temporo circa Achaiam et Pelopoli I esuin oberrasse: tandem Balduino a Bulgaris capto ab eodem ina chione una cum coning ad Alemaniae principem mittitur: καὶ τον δυσπραγῆ ἐν βασιλευσιν , καὶ τὴν τουτου συνε σνEυφροσυνην διαποντέους et ' τῶν χλαμανῶν Ωρχοντι.

σματος, εἰπεῖν καὶ α θεάτου εἰς ὁ ευρο θεάματος. vide quae sequuntur de Alexio cap. 8. Villvrduiniis ait una cum coniugon marcisione missum fuisse captivum ad Mon serratum; in qua re

narranda Don onaues convel iunt. ALL.

p. 12 V. 1. ἄδειαν δεδώκασιJ non statim initio captivitatis urbis, sed post captum Balduinum, si Nicetae credimus p. 83413. ALL. A. V. 6. o λογοςJ cap. 5. AI. L. G. V. 16. τὰ Προυσης J paruere nempe tum temporis Theodoro Prusaei, Nicaepia ses, Lydi, Philoinolpi, Smyrnaei, Epbesii et interiecta oppida ; qili etiam Iongis navibus labricatis plerasque insulas postea subegit. Gregoras pag. 13 14.

G. V. 19. τον Περσάρχην J Iconii nempe Chalchosmem, cum quo pacem fecit, et socero illius Manueli MauroZomact partem imperii concossit, Clionas scilicet Nicetne historici patriam, et quae in Plirygia est Laodiceam, et alia loca quae fluvius Mao

nuder B infractu suo amplectitur, donec in mare immergatur. ALL.

p. 13 V. 5. παrριάρχης J patriarcha summa erat ii I eCCI sia Orientali dignitas, ut in Oecidentali pontificis Romani. Vide Gl. Meursiarium, nunquam sine laude nominandum, in πατριαρ- χης. Iohannes Vero hic Camaterias patriarcha Cp. ex diacono et . chartulario factus est Alexio imperio, praesuit lue ad captam NS-que a Latinis urbem, annis 5 mensibus 8 diebus T. post urbem captam Didymotichum sopidulum Thraciae, in promontorio, ad Hebrum fluvium, qui illud ambit, situm, Dimotuc vulgo) secessit ; ubi cum supervixisset annos 2 menses 2 dies 14, diem suum obiit. videntur Catalogus sive Notitia patriarchariun Cpolitanorii in apud Leui cluviii in Iuris Graeco - Romani lib. Φ, et Nicetas ira Balduino Flandro. DDUS A. G. V. 5. Καματηρος γισαννης J hunc anto excisam Cpolim sua sponte urbe egressum Didymoloechuin petiissst praeter Acm-I olitam alii quoque narrant. quid μrgo nugatur Ephraemii SByzantinus, qui eum a Latinis tradit oiectum 't

228쪽

δρ ἐξελαθεὶς δυσwχως προς χατίνων που πατρίδος Βυζαντίδος

do illius morte Νiceta p. 837 2. ALL. p. 13 v. 10. Μιχαήλ ό Aυτωριανος. J onus Ius Panviniuntiistoriarum pator in Chronico Ecclesiastico, ad annum 1206zMia haεἰ II Ati oriantis vi Graecia in achismate post obitum I Bannia Camateri, contra Thomam Matirocentim Venetum a Latinis electum 99 Cpoli antis patriiarchia creatus, sedit in Aria ΠOS quinque menses sex. scribendum tamen in Logotheta Meum Sio nostro videtur 1ν. δ. n. Μ. ὁ Σαυριανός. Ecce, inquit, in Νο-

titia pntriarcharum: ἐπεὶ ὁ πατριάρχεὶς Ουτος loquitur de Iohanna

μοτείχι' ἐτελευτησεν, ἐχηρευεν ὁ θρονος χρονον ενα μῆνας δέκα,ειτα ἐγένετο πατριάρχης ὁ μέγας σακελλάριος, κυρος Μιχα,ὴλ dZ-ριανός, ἐν τν ἀνατολ=i προβληθεὶς παρὰ τοὐ βασιλέως κυρου

Θεοδώρου του Aασκάρη, καὶ ἐκάθισεν εἰς κοιαν. qui locus eum hoc Logothetae debet conferri. DOUSA.ib. v. 10. dε hoc Nichaele, quemadmodum et de aliis Nicaenis patriarchis ad recupseratam a Graecis Cpolim, egimus in

DPPre nostro de perpetua consensione utriusque ecclesiae tum O cidentalis tum Orient illis, lib. 2. ALL.

A. v. 12. ὁ ς καὶ τὸν δεσποτην J unde itaque habuit sua Monembasiensis 3 ὁμοφώνηοανυλοι μίαν βουλην, καὶ ἐφήφισαν βασιλέα Θεodωρον τον χάσκαριν τὰν γεροντα, καὶ Dζη ευτρέπισαντον βασιλικον θρονον, όπου τον ἐπ ν ρων ἀπο - ν πόλιν, καὶ ὐλατοὶ βασιλικὰ φορέματα καὶ την κορωναν. και παλλάτιον βασιλικὰν ἔκομαν, καὶ ευτρέπι Ταν αυτο. καὶ ἐπῆραν αυτὸν τόν υποφη- τιον βασιλέα, καὶ ἐπῆγαν ἐν τ=i μητροπολει Φιλαδελφίας, ora ἔκαμαν τον θρόνον του βασιλεως, καὶ ἐκεῖ ἐκαθέζετον. καὶ εφόριε δὲ την βασιλικην κορῶναν καὶ τα βασιλικα φορέματα, καὶ ἐστι poetivm Γλυτον τον μητροπολιτην τῆς Φιλαδελφέnς βασιλέας. ALL.ib. v. 13. ό . ἀσκαρις J Niceta p. 828 1. ALL.ib. V. 15. οιτε γόρ Λαλοὶ l progressus Latinorum in

Oriente adversus Graecos et in illis partibus propagatum imperium tum ab Erico Balduini fratro tum a Petro Plancio fuse prosequitur Moetas ut Balduino, ex quo tibi pete, si lubet. ALL. m. v. 17. ψικιου καὶ ΑἰγαIov. l sic diserto codex ins.

229쪽

IN GEORGIU I

I go 'Otνικίου, quemadi nodum Iioster postea. VeI certe et Iκιδεν truncate dixerunt pro 'Oηλίκιον, ut μου iri v pro tumultu, et multa talia, quae passi in tu Glossario observavit doctissimus Meursius. θέματος του 'Oφικίου memiuit etiam ZOtiaras Annal. tom. 3 in Constantino CopronDno: pro 'inciae Obsicia vertit Ilio ronymus Wolfius. at quod erudite, ut omnia, docet Meursius) primitus pro Iegione accipiebatur, quae provinciae alicui imposita. hinc Glossarium vetus Η. Stepliani: lexio ταξις, postea ipsae provinciae translato uoi nitie ita appeIIari coeperunt; quod multis exemplis probat clarissimus Glossograptius. quod autem θεμα Dinκίον, et quo mundi climate suerit, disces px Constantino Porphyrogeniteta Them. Orient. 4 ; quem aureolum libellum debemus V. C. Boiiavetiturae Vulcanio, ut eiusdem auctoris Occidentalia themata Frederico Morellio, regio apud Gallos interpreti.

p. 13 v. 18. haec Boάρις cum nuspiam terrarum mihi o Curr 'ret, corruptum esso vocabulum iudicavi et emendandum Βάριστε; ad quam emendationem milii Nicetas tacem praeluxit in Manuele Comiterio lib. 2: πυλις κατὰ την των Αἰγαιοπελαγιzων χώραν τειχιζεται, Βαρη καὶ Λυλωνια παρωνυμως ἐς ἔτι Γνομασμένη. Baris Ergo ad Aegaeum Pelugus urbs, quae et Atιlonia, circa II Ellespontuin alicubi. Dci USA. p. 1 v. 5. Oso δωροςJ Theodorus cognomento Mangaphas, patria Philadelphiensis, aetate Isaacii Angeli Comneni regnum assectans, primum eius urbis plebem audacissimam sibi conciliat et iureiurando adstringit, Lydisque omnibus ad desectionem impulsis regium uomen usurpavit et argenteam monetam cum imagin8 sua percussit. derisa initio despctio fuit. cum postmodum augesceret, nihil omictandum ratus Isaac us hominem Philadμlphia obsidet. cum diuturna obsidione urbpm ad deditionem compeller non posset, paciscitur iis condicionibus ut Thoodorus depositiου regni insignibus, privatim agat civesque ei pareant ut prius, et obsidibus acceptis ByZantium revertitur. non multo post Basilius Balatetes plurimos Mangaphae couiuratos largitiouibus corrupit, effecitque ut urbe pelleretur; qui ad Chaicosmem Iconii Sullanum profugus auxilia contra Romanos uoI impetravit, obtinuit tamen ut Turci libori, qui arcu et pharetra laeti Romanos praedabantur, usciscerentur. hic non parvis copiis contractis Phryges Laodiconses nec non Colossonses innumeris cladibus assecit, mancipiis civillan suorum et iumentis abductis, areis uestivo tempore incensis, et obviis quibusque hostilem in modum tractatis. Micliae lis quoquo arcisistrategi templum, opus maximum et celeberrimum, incendi passus est. postmodum ad Siti tauum rediit: sed imperator largitionibus impetravit ut ille do- sertus a Sullano ac proditus ad se mitteretur, ea tamen condici otio ut defectiouem Deo capite nec mutilatione laesioneque ullius

230쪽

inemliri Iusti t. de causa ad diuturnum careerem est damnatus. cuin disseicuisset Sullani fratribus, qui regnum cum eo diviserant, quod hominem profugum et supplicem pecuniae causa Romanorum imperatori prodidisset, iracundium eorum placuit. namque niebat pacificationis ergo illum remisisse, non prodidisse; et hominΘm vagum in patriam restituiss , ut nec ipse otios neo ipsum lii prosequerentur. hic Errico circa Adraanytium agenti arma inseri, et inexpectato superventu et multitudine primum quidem terrorem incutit, sed Errico, cum Martis alea tentanda videretur, ante alios et per mediam hostium aciem cum suis perrumpente dissipatur: nam Graeci equites ad primam Latiuorum improssionem et hastarum directionem concitatis equis fugientes, pedestres ordines hostibus trucidaudos reliquerunt et spoliandos.

ex Niceta. ALL.

P. a 4 V. 8. Παφλαγονίας δὲ πασης J David siquidem et

Alexius fratros, Manuele Andronici tyranni Romanorum filio nati, alter Ponti Heracleam et Paphlagoniam Occupaverat, alter Alexius Oenaeum et Sinopem urbes et Trapezuntem. sed quomodo expeditionem Lascaris in Davidem Latinorum auxiliis sultum susceperit eumque debellaverit, disces a Niceta in Briduino.

signatio uom imperatoris suffragiis esse committetidum d cretum esset, ex Francis et Longobardis quinquo, alii sex dicunt, ex

Vensetis totidem lectis iudicibus, plurium suffragiis sors imperii Balduiuo Flandriae comiti obtigit, quod pleriqtie putant Danduli

fraude et solertia tactum esso, qui cum Ob caecitatem excluderetur, imperi iuri penes eum esse voluit qui hilarioribus esset moribus et ingenio minus ambitioso: sed quod potissimum fuit, ut privatus imperatoris designati principatus is iam remotiSStimis esset e Venetorum dicione, ne si qua controvercia cum illo lucidisset , plures copias subito Ex suo territorio arcessero aut Venetos sines commode invadere aut incursionibus Uexnre posset, quno omnia in expedito esse Boni sucio Marchioni ex Lovgobardia notat. liis Dandulus Bonifacium Marchionem repulit, Bald ii num Prae tulit, cuius ditionis limites tantum a Venetis distare noverat, quantum Venetiae a Graecorum provinciis disterminarentur. puctiones inter eos initas Inuoceutius non omnes laudavit, quasdam etiam reprobavit. vidE quoque Gregoram lib. 1. hinc, lector,ngnosces quam insulse receilliores et inlimi nominis scriptores, DO-rotheus Monembasiensis et Matthaeus Uigula, Votietis, inter quos synopses suas historiarum pessime concinna rivit et ediderunt, supparasitentur, qui scribunt Iuuietos imperituri Cpolitaui uti tenuisse, λαβοντες et νῆν βασιλειαν οἱ Βενετικοι dis ς Κωνσrαντινουπόλεως. et quod insulsius est, per annus ti uinquuginta Sex vel, ut tradunt, sexaginta et menses octo, additis etiam diebus tredecim, Georg. Acropοι. Annal. 45

SEARCH

MENU NAVIGATION