장음표시 사용
121쪽
Prima die Ianuarii presentis Anni aliquo litteret Maiestatis ostr ad Imbrahinum
Bassam directius cum quibusdam domini patris mei de vigesima septima octobris anni pretieriti scriptis a quodam nuncio agus iens mihi allat e Sunt. r.
Secundo autem die famulum unum ad ΙOnusae interpretem misi, rogans eum ut audienciam mihi apud dominum Bassam impetraret quod statim fecit et ipsemet me ad
eum comitatus est et litteras illas Maiestatis e Str mecum CCeperam, nam ea per Proprium nuncium ad Imbrahinum Bassam mihi mittere non licebat, Cogitabam etiam si aliqua in eis scripta essent super que C sarem re SponSum reddere Oporteret, Sallu e S Seut eas Aias Bass ad manus traderem, itaque postquam ad eum intromissus fui interprete
Ioniis hego dixi qualiter illo littore ex Vienna a domino Patre meo ordine Regi Maiestatis uestr ad me misse fuissent quq ad Illustrem dominum Imbrahinum Bassam scribebantur, Sed ubi dominatio sua Illustris illic non erat quod eas sibi consignare uolui,
Togans eum ut eas quam primum ad eundem dominum Imbrahi num mittere uelit, Tunc Aias Bassa interrogauit an prestaret ut eas aperiret et si aliquo responso C saris indigerent uideret, ego respondi quod bonum eas aperire esset ne tempus in longum protraheretur donec ab Imbrahino Bassa responsum ueniret, Itaque eas Ionus ego ad traducendum dedit, Interrogauit tandem me an ex istis partibus aliquid noui haberem et ubi nunc exercitus quem Maiestas uestra in Transylvania miserat, esset, respondi me nulla noua habere quia littere scripte sunt de II Octobris sed Maiestatem uestram nullum exercitum habere dixi preter aliquot equites et pedites subsidiarios quos Maiestas uestra ad munienda et custodienda loca limitum miserat de quibus Maiestas uestra in
litteris Cesari et Imbrali in Basset mentionem fecit. Itaque siluit Bassa et ego domum redij. . Tercio die Ianuari post prandium Ιonusae ad me uonit, et mihi C saris urcarum litteras, quas Maiestati uestre renunclaui attulit et dixit in eis C saris responsum super ea qu Maiestas uestra sibi et Imbra hino Basset scripsit contineri, postea uenit Zaus quidam qui ex partem saris unam uestem valoris decem florenorum et bis mille asperos mihi attulit et statim abluit Ionus heg tandem eam expeditionem meam esse dixit. . Ego autem sciens quod Ionias heg oculi Aloisium Gritti maximo odio prosequebatur, et quod de acta pace ualde gaudebat, data opera interrogaui eum a ConcluSioni prim ab Oratoribus Maiestatis uestre cum C sar et Imbrahino assa actet interfuerit, ipse respondit quod sic Quid autem dixi de ista mutacione et negatione, quam isti duo, silicet, Aloisius et Bassa fecerunt uobis uidetur nonne primam conclusionem in Omnibus fere rebus negauerunt. Ad que ipse respondit se hec omnia bene scire, neque Satis iStarum rerum exitum Considerare posse, sed nos omnes de uno solo Aloisio ritti quem
di perdant inquit lamentari debemus, quia principium et origo istarum perturbationum est, et tantiam accreuit quod istum nostrum C sarem ad omnia quoipse uult atrahere et persuadere potest, et deus inquit C sari nostro intellectum ademit quod eius maliciam cognoscere non potest, sed certe inquit scio quod istius Imperil perditionis et mul-
122쪽
torum Christianorum damni et iactur causa erit, quia neque bonus Turca est neque Christianus, et Omnia eius uerba sincta et adulata sunt. O quantum opus misericordi inquit et quantum deo et omni Europ et Asi gratum esset si iste canis ab aliquo interficeretur quia e mortu undique pax et tranquilitas exoriretur, Ego inquit scio si dominus Imbrahinus Bassa hic fuisset quod res multo melius successissent. Tandem rogauit me ut eum Maiestati uestret Regi tanquam domino suo Graciosissimo Omendarem, offerens se ad quelibet Maiestatis uestret seruicia paratissimum itaque abluit. . Habitis itaque litteris C saris statim loisi Gritti me expeditionem habuisse significaui et quod eo die secum conuenire et ab eo ueniam accipere Optarem. IPSE uero respondit quod ex ulceribus quibusdam egre laboraret et quod pro eo die Audienciam mihi dare non posset sed ut sequenti die mane ad eum uenire deberem. f.
Quarto die mane transuexi ultra portum maris ad Galatam et ad domum Alois ij Grilli tui eumque in horto suo pactantem inueni et statim ad locum num remotum meu OCauit, et interrogauit me an expedictionem meam ab Aias Bassa habuissem. Dixit postea quo Aias Bassa litteras illas Maiestatis uestr que postremo uenerant ad eum misit, in quibus Maiestatem uestram de aliquibus incursionibus quq X BOsna et Hungaria in limites et loca Maiestatis ostre fiebant, conqueri dicebat, sed nomina personarum illarum a quibus comitebantur in litteris non contineri, quod si eorum nomina sibi nota essent ne talia amplius facerent eis proueniret. Sed nuper a rege suo quoque litteras habuisse dicebat in quibus ipse tantundem conquerebatur quod Hungari subditi Maiestatis uestrq in loca sua continuo cursitabant et multa mala sibi inferebant. De quibus rebus Maiestas uestra Onquq rebatur se aliter intelligere non potuisse quam quod aliqui equites Turo ualentini ad quadraginta uasa uini Iohani regi pertinencia Ceperint, qu tandem ab equitibus quibusdam eiusdem Iohanis, profligatis et occisis nostratibus re Cuperata Sunt. .
Sed de uolente inquit quod ipsemo cito in Hungariam ueniet, et quod lites illasso eliciter componere Sperabat et quod prius ad regem suum se Conseret et ex eo negotia omnia quo pacto acta sint intelliget, Tandem nuncium ad Serenissimam Maiestatem uestram mittet qui a Maiestate uestra de loco in quo Maiestas uestra secum Onuenire uoluerit informabitur, et ipsemet ad Maiestatem Vestram Regiam ueniet, et solus nulla alia persona interueniente cum Maiestate uestra loquetur, et tandem negotia omnia pro re neccessitate ungaris tamen non interuenientibus tractabit quia omnes latrones et rebelles esse sciebat nihilque eis confidendum esse, et sine dubio inquit negotia non componerentur neque ad tranquilitatem et pacem redigerentur si ipsorum consilia interuenirent, sed cum solus omnia negotia cum Maiestate uestra tractauerit omnia foeliciter concludere et confirmare Sperabat .f.
Dicebat etiam C sarem ad magnam iram propter illa capitula de quibus superius dictum est comotum fuisse, sed quod ipse suis uerbis eum placauit, ita quod rem totam in Suo pectore remisit et autoritatem facultatemque plenariam omnia agendi concludendi
123쪽
et pro uoluntate sua promouendi sibi dedit ac si ipse Cesar aut Imbrahinus Bassa personaliter interesset, Ide omnia feliciter componere et concludere sperabat. f. sed hoc mirum esse dicebat quod illud perfidum ac pessimum hominum genus alamis aduersitatibus et infortuniis aliquoties agitatum, duc a litigiis non desistat, et iurauit si deus tantum grati sibi concederet ut semel illam miseram Hungariam in pacem et quietem redigere posset quod nec unum diem in ea uellet residere, quia multo libon eius domi maneret et suis rebus domesticis operam daret quam die noctuque absque quieto tot laboribus et fastidiis contundi .f. Sciant inquit omnes Principes Christiani eum etiam Christianum esse et nihil un quam contra fidem Christianam egisse quod tamen ab aliquibus secus habetur . Vorum osse quod deus eum in servitorem Imperatoris Turcarum destinauit sed non sine magno misterio , quia e mediante regnum Hungari e manibus Turcarum utcunque liberatum et reseruatum est, quod turc penitus occupare et angachos in id mittere ut in Albam Grecam Bosnam et alijs locis et id C sari turcarum subiectum tenere uolebant, quod
sua persuasione tantum Velitum est, et tantum apud Cesarem et Imbrahinum Bassani
osse it quod ambos in suam opinionem compulit et traxit. Itaque suo medio id regnum liberatum esse dicebat. Neque inquit putent aliqui quod ipse plus regem Iohanem quam Maiestatem uestram faueat et quod postquam dis renci rhuius regni in eum terminat sint parcialis esse uelit aut sibi statum siue diuitias optare Absit illud inquit a se et deum precabatur ut eum funditus perderet si talia cogitaret aut in Animo haberet, quod re uera postquam ad Maiestatem Vestram uenerit palpabitur et uidebitur. r. Et hec sequentia iussit ut Sacratissim Maiestati uestre suo nomine referem In primis ut eum Sacratissim Maiestati uestre uti domino suo Graciosissimo comendaremo quod circa finem mensis marcii Budet comperietur, et quod a rege suo Iohane omnium negotiorum informationem accipiet, et tandem se personaliter ad regiam Maiestatem uestram conferet et omnia negotia cum Maiestate uestra tractabit ita quod Maiestatem
uestram Contentam futuram sperabat. r.
Tandem inquit se ex italia noua habuisse quod aliqui principes iterum bellum et
discordiam suscitare uolunt, et quod pontifex e marsilia cum quadraginta triremibus consumatis inter neptim suam et Secundo genitum regis franci nuptiis romam rediturus
discessit, et quod ex Gali cum rege angit in aliquo certo loco limitum conuenire debebant, ita quod nihil boni ex ijs rebus debere procedere putabat, Cesarem suum otiam magnam armatam preparare dicebat cui Barbarossam refecit eamque tempore Doris statim extra strictum Callipolis mittet, ita quod undique magna incondia exoriri Didobat, qu sibi ualde displicere demonstrabat, Quia prestaret inquit ut principes Christiani inter se bella et litigia dimitterent et alia magis neccessaria progrederentur, sed sorsan inquit deus hec omnia componet et sua gratia et misericordia in bonum fidei su ea disponet. Tandem iussit litteras quas ad regiam Maiestatem uestram scripsit afferi . . Interim ego sibi ingentes gratias egi de bona oblatione et grato eius animo erga Serenissimam Regiam Maiestatem uestram dominum meum Clementissimum et eum
124쪽
rogaui ut in ea opinione tam bona perseuerare uelit, Quia si cum Maiestate uestra conueniet dixi quod regem et principem tam humanum iustum et pium uidebit, quod procul dubio affectionem et amorem erga principem omnibus uirtutibus dotatum ferre cognoscet, et quod ipse Maiestati Vestri, cum eadem eum iustum et prestantem esse cognouerit, gratissimus erit. Ad que ipse respondit se de his omnibus certum esse et dum hec loquebatur bine littere quarum una Maiestati Vestre et alias patri meo Scripsit aportate sunt easque mihi perlegit. r. Demum interrogaui an aliquid in eo capitulo in quo Maiestas uestra Imperatori Turcarum ad componendam pacem inter Sacratissimam C saream et Catholicam regiam Maiestatem et eum, Se offerebat actum aut tractatum esset, ad que ipse respondit nihil tunc actum esse, sed se de hoc etiam autoritatem habere. Tandem dixit quod litteras illas de quibus superius dixi sigillaret et sequenti die eas ad me mitteret, itaque Sureximus et deambulando rogaui eum ut prouideret ne depredationes amplius ex Os-na et Hernegouina in confinia Maiestatis uestr fierent. Ad qu respondit et promisit se prouidere uelle et quod supra caput suum id remittam et confidem nam inquit istum nouum Bassam bosne qui Mechmetae Michalogi uocatur suo auxilio et fauore in eum SanZachatum positum esse, et quod litteras ad eum scribet, et ipse omnia faciet que idem Aloisius iubebit. Facta est enim mutacio trium Sanga horum. Prima est quod HUSS-
refrae primus Bassa bosne in locum Mechemeti egi anzachi Albegrec successit, et iste mecti emetrae in rectam in angachatum istius Mechmet e Michalogii qui
nunc Bassa hosnensis est successit. . N6ia. Rogauit etiam me loisius ut apud Regiam Maiestatem Vestram unum saluum conductum aut litteras passus pro quodam Fqlice C sarino uenet impetrarem ut ex ue- necij per prouincias Maiestatis Vestr aliquas merces eidem Aloisio pertinentes usque ad Budam libero et impedite ducere et transferre posset, et rogauit me ut id saluum conductum aut litteras passus uenectas ad manus fratris sui Laurenci Grilli mitterem,
o dixit quod in hoc Maiestas Destra sibi ualde gratificabit. Itaque si Maiestati Vestre
aptum et comodum eas facere uidetur, eadem Maiestas Vestra ut scribantur gratiose dignetur ordinare et domino patri meo ad manus mittentur quas ipse uenectas uersus ad manus eiusdem Laurenci gritti statim mittet itaque ab eo ueniam accepi et domum redii. r. Hec sunt omnia que ego in Constantinopoli cum dominoratas Bassa et Aloisio Gritti egi et tractaui. Nunc autem noua que illic habentur annotare operepretium existimaui ut Maiestas Vestra de rebus omnibus sit informata. r. Principaliter Imperator Turcarum expeditionem magnam facit contra regem per-Sarum siue Sophiam Vigesimo quinto octobris Anni superioris Imbrahinus Bassa cum tribus millibus Ianigaris et maiore parte Laussorum et pachiarum hoc est nobilium ex porta Cesaris ex Constantinopoli in Natuliam profectus est, ad refirmandas prouincias et ad coadunandum exercitum asiaticum et ad preparanda vectigalia Secum chender Zelobi Thesau- rarius C saris prosectus est: Nunc autem est in Haleppo Ciuitate ad limites Egipti sita et illic aduentum Cesaris cum exercitu de romani expectabit hec ego pro vera intelleXi. I.
125쪽
Vigesimo primo die nouembris Barbarossa qui urci cema tradinae uocatur cum
decem et octo uelis magna pompa et triumpho Constantinopolim uenit, que uela erant septem biremes que alias fuste uocantur et quinque trireme parue que Gali O te uocantur et sex triremes quas alie Bastarde appetant omnes Pupe rubro anno operte erant et Mali cum anthenis rubro colore depincti Datum est sibi hospicium prope domum Imbrahini Basse et expenssa ex Cesaris porta
Vigesimo nono die Barbarossa ad Cesaris audientiam iuit et dedit sibi dono contum pectas chartati et ducentas pectas panni Aurei et serice et uigintiquinque pulcherimos Pueros quorum senior duodecimum lati annum non excedebat seri eis uestimentis indutos , singulis manibus unum oculum Argenteum deauratum tenentes et duos eunuchos. r. Imperator eum resectum ocius su Classis creauit et sibi hoc anno centum triremes ultra suas proprias dabit, quo autem eisdem proficiscetur nemo scire potest:
sod existimatur quod in custodiam more donec idem Cesar ex expedicione persica reuertetur manebit. .
Idem Imperator omnes Ciuitates Pello pones si et totius Greci mari adiacentes, Ariolariis uectigalibus hominibus et quibus uis munitionibus ad Bellum nec cessari j et ad sustinendam quamuis grauem Obsidionem aptis muniuit, Propter metum Cesare et Cliatholicet Regi Maiestatis etc. Intellexi tamen a quibusdam fide dignis uiris, si res sue cum rege persarum oeliciter sibi successerint quod statim maritimam expeditionem faciet Contra eandem Sacratissimam C saream et Catholicam Regiam Maiestatem et in puliam transibit, Ideo in Arsonali suo incessabilliter triremes edificantur et iam plus quam ducente persecte sunt: Hoc tamen Maiestas uestra in his litteris hic positis quas quidam Creden clarius AiassBasse ab eo multum amatus et qui multa secreta intelligere potest scripsit ad quendam suum dominum ratista uiam nam et ipse ratis lavi ensis est. .
Vigesimo secundo die supradicti mensis Orator Serenissimi Bogis Polonio dominus Andrea de Tengen Chastellanus Chracouiensis Constantinopolim uenit, et vigesimo quinto die audientiam a Cesare habuit et duo pocula de Argento deaurato et lepsydram quandam paruam sibi dono dedit et licenciam habuit Hierosolymam proficiscendi et quindecimo decembris ex Constantinopoli recessit cum vn Lausso Cesareo et per quam uiam ibit redire debet. . Quindecimo decembris quinque Zaias si ex IIaleppo per postas ab Imbrahino Bassa
missi ad Cesarem uenerunt, petientes ut Barbarosam quam primum ad eundem Bassam proficisci permitteret, quod Cesar statim permisit et decimo Octauo die Barbaros fama-leppum iturus cum quadraginta equitibus abluit sed in una triremi usque ad Bursiam transiit et inde in curro cum supradictis equitibus usque ad Haleppum profectus est. De reditu autem suo Cum ego ex Constantinopoli discessi nihil intelligebatur. . Georgius Gritti cum omnibus suis bonis enectas Profectus est nec Constantinopolim redire putat Abij ex Constantinopoli vigesimo non decembris. r. Omnes Mercatores Veneti Florentini Rhagus ienses Genuenses et ali qui como di-
126쪽
tatem habent, sub specie Onerandi naues mercibus et ad partes Itali uehendi, sugiunt
quia pronostica Turcarum Imperatorem eorum hoc anno a persis debere confligi et trucidari demonstrant, quod si eueniret omnes christiani mercatores in illis partibus agentes a turcis interficerentur et hac causa fugiunt et post captiuitatem Coronis a turcis
Regem persarum potentem esse aiunt et cum magna Audati ad limites se apropinquat et turcas ad pretium quod in eorum prouinciis comittere uult prouocat. . Vigesimo sexto nouembris quidam Troilus ignatellus nobilis ne apolitanus homo iam canus et longam albam barbam habens celeri itinere ex ne apoli cum septem seruitOribus Constantinopolim uenit et per aliquot dies uictus ex porta Cesaris sibi non dabatur sed cum quadam culta pratica uenit que nemini nota est tamen ego suspicabar ab illis qui fortasse in regno ne apolitano et alibi aliquam oculiam praticam cum urcis habere possunt eum miSsum esse
Quod autem negotia Maiestatis Vestre hoc modo nunc successerint non Si miramdum, quia absente Imbrahino Bassa, Aloisius Gritti et Aias Bassa omnia pro eorum libito
et uoluntate agere potuerunt quia secus quam Maiestas uestra scripserat Cesarem insormauerunt similiter et Imbrahinum Bassam: quia litteras de uerbo ad uerbum non traduxerunt sed nudum sensum tantum et ea que res suas accomodare et probare OSSeoxistimabant adiunxerunt, Si Imbra hinus Bassa his negoti j interfuisset res prius tractatas non abnegasset Sed recte obseruasset et crimen de mala informatione in oratores Maiestatis Vestre non e Cisset. . Sed hec omnia etiam ex persuasione et stimulatione multorum malorum Christianorum procedunt, qui inuidi de bono, et amplificatione status Regi Maiestatis uestret Cesari turcarum suadent multum prestare debilem uicinum quam potentem habere, et
istis continuis salsis practicis Bogi Maiestati Vestret insidias tendunt et preparant quibus Maiestatem Vestram in aliquod infortunium inducere et consilia bona Maiestatis Vestro anichilare tentant Ideo Sacratissima Maiestas Vestra hec diligentissime perpendat et perspiciat./. Est autem nunc in orta Cesaris propter absonciam Imbrahini magna confusio quia nullus est qui rem aliquam seriosam et grauem ad instar Imbrahini capax esset tractandi quod aperta experientia uidetur quia nihil agere aut concludere absque eius scituet uoluntate possunt ideo nuncios per postas in dies ad eum mittere oportet neque aliquem Secretarium habent qui fideliter latinas litteras traducere sciret. . Magna est etiam confusio in domo tot si Gritti et omnia sua domestica retrocedunt quia nullum uirum prouidum habet, et nullum qui linguam latinam caleret preter Tranquillum Dalmatam Iohanis uoluod Socrotarium, qui nunc apud alOisium non St, sed ipse Aloisius latine scire et intelligere sibi persuadit et nihil scit, nam littere quas ad Maiestatem Vestram scripsit a Secretam Balli venetorum composite sunt ita quod dubitandum est quod sibi secretia aliqua de rebus Maiestatis Vestre comunicauerit et dubitandum est etiam quod Iohan uoluo de copias litterarum Maiestatis Uestre ostendetnam uir est salax et raro que promittit obseruans: Nunc autem ipse omnia dati a Cesaris
127쪽
que in Constantinopoli sunt et in omnes ciuitates maritimas groci si manibus habet tamendum ego illic eram pecuniis carebat et multo prius se ad hoc iter expediisset si aliquos suos servitore quos Chatarum ciuitatem venetorum ad limites Albani prope mare sitam miserat non expectasset, qui triginta millia ducatos aureos illic accipere et sibi ferre debebant quos ueneti pro satisfacione cuiusdam sum m tritici quod eis ex Constantinopoli miserat illic reposuerant et ego in reditu me illos suos servitores trigesimo Ianuari Constantinopolim cum pecunia illa redientes, ad triginta Germanica milliaria longe a Chalaro, in itinere inueni sed ante quindecim dies eo peruenire non poterunt sed scio quod quamprimum uenerunt Aloisius Gritti discessit. . Ideo cum ad Regiam Maiestatem Vestram perueniet et eadem de eius natura informata sit Serenissima Maiestas uestra Omnia negotia quam prudentissime e Cum tractare et agere sciet et ea ad uoluntatem Maiestatis Vestre redigere. . Nunc autem Serenissima Regia Maiestas uestra dominum Cornelium Duplicium Scepperum et meum patrem iterum in legationem Constantinopolitanam expedivit et Cesar Turcarum ut comunis est rumor hoc festo Sancti Georgi proximo suturo cum exercitu ultra mare in asiam Contra persas proficisci debet et nunc neque Imbrahinus Bassa neque Aloisius Gritti illic non est quapropter omittere non potui quin de hoc humillime omni cum reuerencia Maiestatem Vestram admonerem ut eadem Maiestas Vestra posset eis de eo quod facere deberent nouam comissionem dare r. Hunc autem Sequentem Sermonem quem cum Georgio ritti in reditu meo in planici philopopulis habui etiam notandi opere precium mihi uisum e St. g. Quindecim Ianuarii mane ex philo populi discessi et transito fluuio mari ga longe Georgium ritti cum famulis et sarcinis suis equitantem uidi Ad quem ego statim me contuli et eum ut decebat salutaui, ipse me etiam resalutauit et leto uultu suscepit offerens se ad omnia quibus domino patri meo et mihi gratificare posset paratum esse et dixit quod sperabat cito ad istas partes uenire nam postquam dominum Aloisium fratrem suum iniungariam uenisse presciet ad eum proficiscetur si modo disserenti inter Serenissimam Regiam Maiestatem Vestram et Iohanem Voluodam aliquo bono pacto de quo ipse non desperabat componerentur nam certe inquit crede mihi tempus esset ut litigia o disserencias dimitterent quo pauperes subditi quiescerent et ipsi semetipsos amplius non debilitarent, Nam continuis rixis semetipsos debilitant, nihil efficiunt et istarum bestiarum turcas inferens animos et uires exaltant. . A qu ego serenissimam Regiam Maiestatem uestram semper pacis et concordiqcupidam fuisse respondici et ex parte Maiestatis Vestr nunquam aliquid tale quod pacis
contrarium decerni potuisset accidisse, quot tamen ex parte aduersa sepe accidit Sed negotia Statuum et Tegnorum quantum auida et chara sint et sua re propria spoliari
suoque iure hereditario priuari quid durius aut impacibilius sit facile considerare posset. Ideo si differenti inter Maiestatem Vestram et Iohanem Voluodam duo concordate non sunt O supra dictas Causas mirum non esse neque me credere si in sua opinione resistere uoluerit, eas tam cito componi posse uia Iohanem nullum ius in eo
regno habere dixi, sed id iure hereditario Maiestati Vestre pertinere et quod ideo ipse
128쪽
omnium preteritorum malorum Origo fuit et successorum si qua succedere possunt)Causa erit. r.
Ad quo ipse hoc modo respondit, Apud se Serenissim Bogi Maiestatis uestret
animum pro parte satis bene cognitum esse eo enim nihil generosius esse et quod ideo Maiestas uestra semper magis bellum quam concordiam et pacem uisa est incitare, et hoc claris exemplis aliquoties probatum nam cum primitus Maiestas Vestra Oratores adpetendam pacem ad Cesarem Turcarum miserat quod Maiestas Vestra oratoribus Constantinopolim existentibus exercitum iniungariam ad obsidendam Budam delegauerat dixit, in qua obsidione frater suus Aloisius cum Iohane Voluod comperiebatur, et idem
inquit fecit cum pater tuus ad Cesarem uenit et nunc etiam aliquem exerCitum Oadu- nauit quamquam eum ad munienda et custodienda loca sua coadunasse notificat Ideo inquit hec animos istarum Bestiarum ualde comouerunt et in maximam suspicionem Ompulerunt, et hae causa cum Cesar in expeditione hungarica erat, Iohanes Rex postquam se erga Cesarem humiliavit regnum dono impetrauit. . Et melius est inquit pro bono reipublicq Christians quod res taliter successe sint, quia etsi rex Ferdinandus post discessum Cesaris in regnum ingressus fuisset et id obtinuisset tamen iterum Cesarem ad deuastacionem et ultimam perdicionem miseri regni et depopulationem pauperorum subditorum prouocasset nec unquam in eo a suisset donee totum perditum ae deuastatum mansisset ita quod ciuitates sole mansissent sicut in Dalmatia et Chro uatia egit, et demum aliquot angachos in id misisset qui tandem plus ultra multa damna pauperibus subditis intulissent Ideo melius est quod res ita Successe sint: Nunc autem hoc modo utcunque in Christianorum manibus mansit. . Et est ad similitudinem inquit unius Argeris qui totam unam prouinciam ab impetu
alicuius fluminis essendit ita quod flumen illud prouinci nihil nocer potest : Nam regnomungari mediante Hostis iste Christian fidei a multis prouinciis absens et Ionginquus detinetur ut est Crouatia, clauonia, Carniola, Stiria et Austria que prouincie omnes solo Hungari regno defenduntur, qu si secus esset continuas incursiones et deuastaciones patirentur, melius est enim tantum hostem longe a se habere quam propinquo Ideo id regnum a Cesare donatum nunc Rex Iohanes possidet Serenissimus autem inquit Rex Ferdinandus tantum hac Causa se Omouere non deberet sed uidens res istas pro nunc aliter succedere non posse, id quod pro bono reipublic Christian et pauperorum subditorum esset Consulere et modum aliquem pacis et concordi componend querere deberet, ne semetipsum continuis bellis et rixis debilitaret suosque inimicos Suo damno Xaltaret. .
Rex enim inquit Iohanes diu uicturus non est quia iam indecrepit et impotentisqtatis est Heredesque non habet: Ost mortem igitur suam in id regnum nemo nisi sua Serenissima Regia Maiestas succedet Consulat ergo bono totque litigia dimittat. r. Ad que ego respondi postquam dominus Aloisius in hac re mediator electus ostquod ipse omnia bene dummodo uellet componere et tot rixas tolere posset ita quod
utraque pars Contenta maneret et quod hae causa aduentus suus ualde a Maiestate Vestra
desiderabatur. Ad que ipse respondit Aloisium fratrem suum prosecto id effecturum quod
129쪽
fideli christiano principi pertinet nec esse de aliqua parcialitate dubitandum demum
demissis his uerbis ab eo uera iam accepi ct ablui Hec sunt omnia que in Constantinopoli et extra Constantinopolim contigerunt, quq ogo fideliter et syncere nihil adiungendo nihilque omittendo annotauici et si fortasse
Maiestas uestra in hac mea enna ratione cognosceret quod in aliqua re mandata Maiestatis uestret transgressus fuissem et ut deceret me non gessissem aut alio quocunque errassem: Sacratissimam Maiestatem uestram dominum meum Clementissimum humillimo precor ut mihi parcere et indulgere dignetur et recognoscere id ex iniquitate mea non processisse sed potius ignorantia et simplicitate iuuentutis me et et fidelem meum Animum o Cor inmensa gratia et benignitate recognoscere Et me Sacratisissim Regi et Maiestati Vestre domino meo Clementissimo humillime flexo genu comendo etc. Data Prago quinto marci Anno a natiuitate domini nostri Iesu Christi M. D. xxxim'.
Eiusdem Sacratissim Maiestatis Vestre Humillimus et deditissimus Seruit or
L. S. Vespasianus Gilius de Lara
Sacratissima Regia Maiestas Ea intentione et animo ex Hispaniis ad Maiestatem Vestram a C sarea Maiestate missus sum Ut eiusdem Maiestatis Vestr nomine quam primum proficiscere Constantinopolim, siue adueniret Aloisius Gryti siue non Mihi autem nihil iucundius est quam utriusque Maiestatis Vestr iussibus obtemperare, quibus hanc vitam iampridem deuoui. Veni itaque Lubianam ubi aliquot dies substiti parum ob grauissimas inundationes quo iter precluserunt et multis uere perniciei partim prestolatus, sarcinam cum vestibus quo noc dum aduenit. Denique quod viderem ad nauigandum in idoneis temporibus ob tempestates, parum referre illic ne an Tharsalic morarer Pacatiore celo veni Tharsalicam ubi ex Magnifico Domino Hieronymo de Zara Capitane Maiestatis vestr certior factus sum de omnibus quoipsius filius Vespasianus attulit Contulimus etiam simul instructiones et litoras, desuperque quid deliberauerimus aliis nostris literis declarauimus. De quo quidem nostro facto tametsi satis persuadeam, Maiestatem vestram ita iudicaturam quemadmodum rei qualitas exigit, nolui tamen obmittere quin has breues adiungerem, et con syderanda quedam eidem preberem.
130쪽
Atque imprimis Verissimum est C saream Maiestatem omnino voluisse me uti Constantinopolim transferrem. Id quod facturum me recipio libenter, et libentius quam quieturum. Sed tunc Maiestas sua credidit ibi fore Imbrahimum Bassam quicum agere possem, nihil de Sophy, nihil de profectionem saris Thurcarum scitum fuit. Credidit protero eadem facilitate iter illud fieri posse qua factum sui prius seu sane omnia uti
supra dicta sunt, ego etiam credidi. Si enim existimassem ab re Imbrahimum, cum quo sol negocium nobis fuerat, neutiquam hanc suscepissem prouinciam, gnarus qualiter isthic transigantur negocia. Nunc autem cum intelligo illum abesse C sarem Thurcarum
graui bello premi litersis, Omnes Christianos et imprimis Georgium Griti ex Constantinopoli fugere tanquam prescios alicuius calamitati sinu imminet, Mortuos esse fratrem Bernii ardinum Minori tam Draconem item Gotium Rhagusinos per quos soliti eramuS rescire quid isthic rerum ageretur, Abesse Aloisium Summam rerum penes neminem esse ne C sarem quidem ipsum Thurcarum sui iuris esse Quid mihi spei superesse potest alicuius rei bene gerend cuius solius intuitu egomet me non semel obieci periculis lAccedit violentia e tri Crusit per quam haud dubie accessus ad foeticem illam portam V Vocant, non satis tutus est iis qui solum k Maiestate vestra dependent, de me ut taceam qui habeo pro C sare, Vt ne illud pretermittam pacati in recta nihil foro abeunte nunc Thurcarum C sare, sed omnia latrociniis foedata iri, quibus ne presente quidem eo satis liberum iter est. Apud me itaque perpendi et ita existimo Eum qui a domino suo ad aliquid transigendum missus est, imprimis debere consyderare sinem propter quem missus est, qui finis ut ultimus est executione ita primus esse debet voluntate. Finis itaque propter quem me C sarea Maiestas misit, est ut impediantur Thuro ne iis annis proximis et pro sertim hoc ipso bellum inferant Christianitati. Impediri autem id posse putauit si inducias vel abstinentiam belli aut pacem otiam conditionalem cum illis sacerem ipsius nomine, ad quod me literis habunde muniuit Secundum fuit ut me illuc conserendo et Constantinopoli aliquandiu manendo, diligenter res irem qualiter Omnia agerentur, quid intenderet Thurca, quibus esset Viribus, quid appararet, et cetera similia quq Specie tenus oratore S re Vera Certissimi exploratores, inquirere solemus De quibus omnibus per literas aut per memet tramque Maiestatem vestram certiorem facerem.
Ηqc duo fuere propter qu missus sum qu et ego sane bene intellexi et tam Christianitatis quam triusque Maiestatis Vestr nomines, obiectare caput istud periculis neque desii unquam neque intendo desinere. Sed primum illud tale est ut iam sine me factum sit Deus enim qui semper adfuit rebus Maiestatum vestrarum, huic truculent hosti, obiecit aduersarium qui illi tantum facessit negocii vi de Christianitate inuadenda non cogitet, Vix speret e sua posse tueri. Neque breue est istud bellum. Si enim vicerit priusquam Armeniam maiorem ceterasque prouincias quq premi erunt victori ad subiectionem suam redegerit, imperium in illis suum stabiliuerit, elabetur biennium nequid maius dicam. Huius enim pater Selymus, diligentia et celeritate qui predecessore Omnes
suos ante luit, biennium in simili negocio post victoriam contra Sophy habitam insumpsit quantumuis nihil adhuc stabilierit, quod non protinus redierit ad pristinum dominium.