Augerii Gislenii BusbequiiOmnia quæ extant. 1. Legationis Turcicæ Epistolæ quatuor. 2. Exclamatio sive de re militari contra Turcam instituenda consilium. 3. Solimanni Turcarum Imp. Legatio ad Ferdinandum Roman. Cæsarem ... 4. Busbequii Legationis Ga

발행: 1740년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

11쪽

'si M Maximiliano flio virtutis ac prudentiae

gratia ita se probavit, ut nullius fere magis confidio Caesares niterentur, illumque moribustaque Auia Matthia , Maximiliani, Alberti U Vencestii, Archiducibus Aoriae , Maxia miliani jam dicti fliis , procerent. Legationiabus claruit ; quarum prima Asiana fuit, quanis D. Maria Maluetio suffectus , magna an mi modesta atque conflantia, miti to Solia mamo, octennii inducias impetravit, mise Legationis Turcisa visolis patet. Aia

tera AEnasiana fuit ; quam itidem scripto

complexus es. Atque utraque Aniversae iterata essitione , procurante L. Carrione

dein m. DCXX. Monachii a Sadelerio , sed auctior , F ornatior isnpressa ; qui Teia nando II. Imperatori dedicat, epistolasque illas dignas ait, quae millies edantur , V ab

omnibus evolvantur. plurimas quoque antia quas inscriptiones e Graeia Asiaque issi debent antiquitatis cultores, quas Uris doctis communia cavit , ut Ancyranam And. Scholio contubemnali suo , pluresque alias tum Graecaa tum Latinas L Lipsio , per quem insertae sunt veterum man. inscriptionibus, 4 Smetio Β' Grutero promulgatis. Quanti eum fecerit Li in , liaquet tum ex Saturnalium librorum praefatione ipsi inscripta , tum ex Disolis XvIII es LXIII. Episol. selectar. Centyia prima. Verum By-Ys e etaneis

12쪽

zantio reversus Isabellam Amisiam Carolo IX. Regi Gallorum nuptui datam in Galliam duxit,

aulae ejus Praefectus . V pos Rudo bi Ggaris

Legatus , ad quem durarite ea Legatione epis

las basce scripsit, quas hactenus desideratas po- seritati consecramus. At cuU jam septuagere riis semesre spatium a Caesare impetrasset ut patriam amicosque inυiseret, per Normanniam bellis civilibus vexatam in Belgium tendens, dum in vico Callia bospitatur , violenta militum m nu ex proximo castro ad lante Aripitur. V rum cum ille , qua emat animi consantia V m

gnitudine , quereretur vim sibiferi ., V contrajus I tium praedam de Legato agi, neque R Gometensis Praefecti jussu cut 3 actabant praedaneo sed rapinae causa scrinia sua auferri, temriri sti male conscii milites eum diluculo in integrum resimum , protinusque diffugiunt Praefecto vera Retbomagensi factum excusanti Uvindictam promittenti , respondit sese magis animi quietem quam injuria vindictam expetere. Et cum lethalem sibi morbum praesagiret, in vicinas aedes lectiss. feminae Toparcha Maillo- censis ad fanum o Germani deserri se jubet.

ibique undecimo post de anno CD. D. XCII. V. Kal. Novemb. fatis concessit. Corpus in D. Gemmani bonorifice conditum: cor in lamina plumbea inclusum Budequam magnisco majorum monumento illatum es. Ultra quatuor illas Epia

satis

13쪽

solas Turcicas , quarum duas edidit Plantinus sub titulo itinerum Confantinopolitani se fiant, scripsit etiam consilium de re militari comtra Turcam insituenda, quod una cum praec dentibus legitur ue item librum de vera nobiliatate , quem periisse ferunt s V demum literas hasce legationis sua Gallicanae , quas in lucem proferimus. Epitaphium amico scripsit V. C. LI sius, quod subjungo. A Usterius isthic est situs Busbequius ,

Quis ille quem virtutis & prudentiae , Habuere carum , gratia, ipsi Caesar Nunc aula eorum vidit, aula & extera Asiae Tyranni. uae viri felicitast Probavit haec, & illa. In omni tempore, In munere omni, Nestorem se praebuit Lingua atque mente. Jam quies eum sibi Et patria haec spondebat; ecce sustulit iam per ipsam miles incertum , an latro. Sed sustulit, simulque sidus Belgicae, Quod nunc choreas fulget inter astricas.

Iusus Lipsius magno amico exiguum

monumentum P.

14쪽

D. Legationis Turcicaelisola prima.

UOD tibi discedens pro

miseram, fore, ut de toto itinere meo Conis stantinopohtano certiora me fieres, in eo videm liberare volo, &

rabo cumulate. Nam ad iter Constantinopolitanum accedet Amasianum , illo haud paulo minus tritum minuSque Vulgare. Tu, si qua mihi jucunda evenisse intelluges, tuam partem Voluptatis feres, quod ro veteri necessitudine nostra nihil ha- eam quod mihi non sit commune t A cum

15쪽

2 Aug. Busbequii cum. Sin qua eVenerunt, quod in tamia itineris magnitudine & difficultate fuit necesse, molestiora, nihil ad te pertinere judicabis; quod ea praeterita, quo fu

runt in eXperiundo graviora, eo mihi ipsi nunc fiant recordanti jucundiora. Non te fugit cum essem eX Anglia domum re

versus, a Regis Philippi & Reginae M

riae nuptiis, ubi fueram inter comites Don Ρetri Lassi, quem honoris caussa eo Romanorum Rex Ferdinandus, dominus meus clementissimus, legaverat, quemadmodum idem Ferdinandus me per literas ad hoc iter evocarit. Quas cum I sulis 3. Novembris accepissem, tantum morae interposui dum ad Busbequium deflecterem, patrique & amicis Valedicerem. Inde facto per Tornacum itinere mox Bruxellam properari. Brmellae comveni ipsum Von Ρetrum , qui currenti. 9uod unt, calcar addidit, Regis ad se literis ostensis, quibus ei mandabat ut mihi quam maturrime proficiscendi a ctor euet. Itaque conjicio me in equos dispositos, quantaque possum festinatione Viennam Contendo. Non defuit jam huic

itineri suus labor, cum propter incommodae equitationis insolentiam, tum propter anni tempus ob foedas aeris tempestates& lutum , diesque contractiores, faciendo itineri non parum alienum: ut mihi ne cesse

16쪽

'istola I. δcesse esset pleramque noctis partem eodem assumere, & per densas tenebrarum caligines Via prope invia non sine periculo Currere. Ut vero Viennam veni, per JO. Van der Aa ad Ferdinandum , cui is erat a

secretis , introductus, cum ea benevolentiae

significatione excipior, qua is Rex uti solet erga eos, quorum de fide & probitate opinionem aliquam concepit. prolixe Commemorat, quid sibi de me promiserit; quantopere sua intersit me hoc legationis

minus non refugere, profectionemve diutius non differri: se ita Bassiae Budensi recepisse , Oratorem, quem missurus esset, suo initium mensis Decembris sine dubio Budae futurum: nolle se Turcas , si dies servata non sit, caussam habere cur ipsi quae promiserint vicissim non sement. S pererant ad id tempus vix dies XU. spatium parvo itineri, nedum tam longo apparando Giguum: & tamen de eo quoque dies aliquot resecandi erant, dum Commaronium ad Jo. Mariam Maluegium de

auctoritate & sententia Regis eXcurrerem. Μagni enim reserre ReX putabat, ut ego, qui neque prudentia neque usu aliquam rerum Turcicarum cognitionem mihi comparassem, Maluegium prius convenirem, &de moribus ingenioque ejus gentis nonnulla cognoscerem, & praecepta, quae huc iacerent, eX ejus ore haurirem. Fuerat is A et aliis

17쪽

ο Aug. Busbequii aliquot armis Ferdinandi apud Sulaima

nuna Orator: ab eo nimirum tempore,

quo Caesar Carolus magnus de caussis per Gerardum Vestavichium inducias cum Turca secerat. Nam tum quoque Regis Ferdinandi nomine cum eo de induciis

octo annorum convenerat. bEt fuerat M luegius in Velduvichii comitatu ; quem eX eo itinere reversum Ferdinandus Constam tinopolim remiserat , ut oratoris partes ageret, quo commodius Turcarum in regno Hungariae grassationibus occurreretur Icum esset, qui apud eum Ρrincipem de

suorum praesectorum injuriis, coram e postularet, & satisfactionem exigeret. Sed accidit haud ita multo post, ut, cum o casioni, quae se offerebat, Transilvaniae cum reliqua Hungaria reconciliandae, Hungaris ipsis, ut fieret, Vehementer conte

dentibus, quod ad ejus regni dignitatem pertinere judicarent, deesse nollet, Ferdia nandus cum vidua & filia Jo. Veyxodae, qui

- aliquando nomen regium in Hungaria usurpavit, transigeret: Transsilvaniamque cum aliis provinciis permutatam reciperet ζ cumque his de rebus, ut erat necelae, aliquid interdum ad aures Turcarum permanaret ; solebat MalueZium ad se vocare Rustinus cerat is Suleimanni gener, comsiliariorum, quos Bassas Vistrios Vocant. princeps ex eoque quaerere num Vera eta. ia sent

18쪽

lisola I. ssent quae nuntiarentur. Quae ille falsa esse

constantissime perseVerabat: neque Vero, si secus rem sese habere compertum esset, cuivis supplicio caput suum Obligare dubia tabati Sed cum jam potito totius Transsiuvaniae Ferdinando certa res efΙet, neque dissimulationi locus relinqueretur: Vehementer, Turcarum Imperator in Rustinum, quod assirmationi Maluegii tantum fidei habuisset, multo etiam magis in Malue-Eium Rustinus , cujus se fraude circum-

Ventum clamabat, eXcanduerunt. Ne IO gior sim: MalueZius in carcerent compingitur : pecunia familiaque publicam tur. Quo in carcere sub arctissima custodia paene biennium habitus morbum exurinae dissicultate contraxit, qui ei postimodum lethalis fuit. Neque enim qui ouani introferri licebat, quo morbo m cleri potΙet: & sunt Turcae alioqui in utramque partem nimii; sive indulgentia, cum pro amicis probare Volunt; sitive acerbitate, sit irati sunt. Sed cum res eorum propter domesticas discordias p cis & quietis magis quam belli egeret, re petitaeque per arma Transilvaniae negotium minus procederet , facile adducti, sunt, ut, positis armis, de compositione per disceptationem ageretur. De Transiti vania, Turtae in integrum restitui vole-hant: Ferdinandus pacta, quae nec Vi nec

A a dolo

19쪽

s Aug. Busbequii

dolo cum VeΠoda inita fuerant, irrita fieri nolebat: neque Transilvaniam dimi tebat. Quae ut Turcis probarentur , missi eo Antonius urantrius Dalmata uia scopus Agriensis, & Franciscus Zay, e rum naVium, quas Flungari Νassadas v Cant , Trierarcna: uterque propter fidem& industriam inprimis Regi acceptuS. Quorum adventu carcere liberatus Mai eZius eum Seseimanni litteris ad Ferdinandum remittitur. A quo, non multo post, cum responso jubetur redire Comitantinopolim, facta pace ordinarii Oratoris loco futurus. Sed ut in eo itinere Commaronium attigit, quae arx est ad conflue tem Danubii & Vagae fluminum, nostraeditionis contra Turcam ultima) morbus, quem ei carcer attulerat , sic aecruduit, ut de salute dissisus subsisteret. Ferdina dumque per litteras rogaret, ut hujus legationis munus ab se in alium translatum vellet. Ferdinandus MalueZio neque plane fidem habebat, neque omnino derogabat : propius tamen erat, ut suspicaretur memoria praeteritarum aerumnarum

metuque imminentium magis, quam morbi magnitudine, ab hoc legationis munere retro fugere : & tamen hominem bene de se deque republ. meritum neciu quam honestum arbitrabatur tergivena tem eo Velle cogere. Mors Malvegii

20쪽

lisola I. Daucis post mensibus consecuta, satis docuit eum morbo neque ficto neque ad tempus simulato laborasse. Itaque ego in Μίuegii locum suffectus sum. Sed cum

usum nullum nec rerum nec morum Tur-

Cicorum haberem : visum est ut dixi)Regi, e re fore, si ad Maluerium proficiscerer , ejusque praeceptis & monitis adversus Turcarum captiones fierem cau- . tior. Igitur biduo cum MalueZio vers tus, quantum temporis brevitas patitur, quae mihi in consuetudine quotidiana Cum Turcis sequenda, quae caVenda essent, disco. Celeriter in Viennam reis versus res ad iter necessarias omni diligentia comparare incipio. Sed ea fuit negotiorum multitudo, eae temporis amgustiae, ut cum praefinita discessui dies venisset, neque ReX prosectionem urgere desineret, & ego a quarta vigilia totum diem negotiisque & sarcinis componendis vacassem; via prima noctis sequentis vugilia ad iter accinctus essem, reseratisque

Viennae portis, quas ea noctiS hora con- .suetudo clauserat, proficiscerer. Caesar, Cum eo die ad venationem eXiret, se non

dubitare dicebat, quin antequam Vespere domum redisset, ego jam in itinere futurus essem. Quod quidem ita evenit, ut

tamen ejus reditum meus discessus non magno intervallo anteverteret. Hora no-

SEARCH

MENU NAVIGATION