De excerptis Tibullianis. Dissertatio ...

발행: 1869년

분량: 68페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

quamquam librarii ignorantia non Solum Verba saepius deformavit sed etiam ordinis turbati praecipua fuisse au88a videtur praecipuam dico, nam dua equidem suspieor dirupti ordinis in excerptis nostri esse caussa neque ueller aS- Sentior, apud quem de hac re l. e. pag. 7 hae invenio Seripta: dar teli mein meinun osse Sagen, o enthelirenyse V0listandi jede princips, und die unordnun in deri ethens0lge liliri insae daher, das die redactoren deneneine anilseliris de Tibuli de anderwellige Xcerpte 0r-lagen die ei ste usammen stellian bellebi dureli patere guthaten gemetiri haben. ea enim re qua primo quidem adspeetu Valde offendimur, quod inter ampliores Sententias ingula verba interie et invenimus, n0 levis est ni fallor momenti, eum inde hoc esse arbitrer, scriptorem FrisingenSem non integrum Tibulli corpus ipsum sed Xeerpta alia compilasse: is enim qui primus haec Xeerpta comp0Suit, praeter Sententia Singula etiam verba e codice notavit, sed ita, si quid Vide0, ut marginibus ea adseriberet, fortasse totas in quibus Verba ista inerant sententias postea una eum aliis similis argumenti compositurus, fortasse qu0d veri similius est)grammatica aut glossematicas hue quidem Spectare videtur c0mp0Siti Verborum colu, Stamina, litia telis notas adiecturuS: 0Steriores Vero, qui eruditione et scientia multo rudi0re ut sere medii aevi excerpt0res n0 curabant nisi loc08 commune et morales, ignari quid his n0tis saetendum esset, Singula voeabula sententiis inmiscebant et quoniam sententiis tantum mod excerpendis erant intenti, Singula ista verba neglecto ordine plerumque quasi in agmen congregata inter Sententias inculcabant certe in primitivis excerptis haec singula verba non mediis in fuisse, sed interveniSSe compilatorum p0Steriorum culpa e magi ut credam adducor, quod illa si eieceris, sere eodem ordine Xcerpta FriSingenSi procedunt, quo codice STibulli et cetera excerpta ad consi mandum hoc iudicium iam

sic ut a primo X cerptore conseripta esse credo illa proponere excerpta licent.

12쪽

Diuitias alius fulvo Sibi congerat auro. Et teneat culti iugera multa soli. Me mea paupertas uita traducat inerti. Dum meum assiduo luceat igne Deus I, 1, 1 - 2, 5-6). i. Ruber I, 1, J7 L Jam Modo clam possim contentus uiuere paruo I, 1, 25 At uos exiguo pecori furesque clupiques Parcite. de magno praeda petenda grege I. I, 33). Illa d 0 est modis urtim derepere lecto I, 2, 19). Jam subrepet iners aetas nec amare decebit I, 1, 7 1). Celari uult sua furta iunus I, 2, 34) flebis non tua sunt iuro praecordi ferro Vincta neque in tenero ratat tibi . cordae silex Ι, 1, 63 643 Nam fuerit quicumque loquax cis Sanguine natam. IS uenerem rapido sentiet esse mari I, 2, 39-40 fugite tenerae 17. Colu I, d 86 . puerorum credere turbae I, 4, ) Versatur celeri sors leuis orbe rotae t 5 70 Vidi iam riuuenem praemeret cum Teriori aetas Merentem stultos praeteriisse dies. tua Si 18. StaminΑ

in titulus rubro colore scriptu e St.' prima manu correctum e gero DBR .

13쪽

8. inter

T. Vocales

II, 5 78j. 6. Sopitae II 6 38j.

III, 3, 29 . 1 Luridus OrcuS III, 3, 38 . 5. Sopierat III, 4, 1 3 . 10. Edera III, 6, 2).9. ParmR IV, 1. 95.

mala I, 9, 18) miser interii stulte confixus amari nam poteram ad laque Os cautior esse tuos Ι, 9, 5 - 46 . Spes alit agricolas spes Sulcis credita ratis Semina quae magno foenore reddit ager II 6, 21 - 22 . Qui primus caram iuueni carumque puellae Eripuit iuuenem ferreus ille fuit III, 2, 1 - 2). Non opibus mentes hominum curaeque te Vantur. Ne fortuna sua tempora lege gerit III, 3, 2I-22). Somnia fallaci ludunt temeraria nocte. Et pauidas mentes salsa timere iubent III, 4, 7-8). Selius amor docuit uerbera posse preti III, 4, 66)7 Quid fraudare iuuat uitem rescentibus uuis. Et modo nata mala uellere poma manu III, 5, 19 - 20ὶ Et mihi difficile est imitari gaudia falsa Difficile est tristi fingere mente locum. ' Nec bene mendaci risu componitur ore. Nee bene sollicitis ebria uerba sonant III, , 33 36). felix quicumque dolore Alterius disces posse cauere tuo III, 6, 43- 44). Conqueror te me Seria uerba praecor IlI, 6, 2). tu uiolente caueto. Ne tibi miranti turpiter arma cadant IV, 2, 3-4 . Nunc ego te surdis auribus es' uelim IV, 4 2 .

12. Vertum nuci

11. ammatis

IV, 3, 10 .

' , Ibidius correctum est ex didiuS. - , docti correctum videtur. '' pallido atramento ab altera manu correctum in iocum .

14쪽

Ex hac quam pr0posui 0rma primaria quam facile quem in eo dice Frisingensi legimus i d evadere p0tuerit eludet h). Sed n0n solis p0sterioribus compilatoribus turbati ordinis

culpa tribuenda est verum e parte etiam prim eXcerptori, cum sententiae quoque bis a volgari discedant ordine statim

enim ab initi ita inter se versus exeipiunt , 1, 33 Ι, 2, 19:Ι 1, 1 Ι, 2, 34, I, 1, 63-64. sed eoeet 0rdinis causea

haud scio an indicari queat excerptor enim eum VerSum . n. t Scriberet, derepere Voee commonitu voci , Subreperet quam in versu 1 elegiae prioris modo legerat, etiam hunc VerSum recepit mutat Vero semel ordine saeile seri p0tuit, ut etiam sequente duo loci inverterentur praeterea illud monendum

e8t, omnes eo dices integros ita 8Se 0mparat0S, ut num Semper eramine propriam SerVaverint Versuum seriem iure dubitari possit alterum exemplum est I, 5 70, qui l0eu praecedit superiorem , 4, 33- 34 in qua re animadVertemus cum I, 4, 33 34 artissime coniunctum esse locum , 6, 33-34, ita ut haud impr0babile videatur, Xeerpt0rem cum recepto

versu , 5 70 ad , 6, 33 pervenisset, recordatum illius

loci, quem aliquo Sententiarum neXu cohaerere cum I, 6, 33 opinaretur, et Sus e praecedente elegia cum hi carminis sexti dedita opera copula88e sententiarum igitur ordinis depravati culpam primo X cerptori iniungendam SSe enSeo, ubicunque vero singula Verba ordinem Volgarem turbant, p0Steriorum compilatorum ignorantia inculpanda est ita probabili, ni fallor, ratione Si minus ordinem plane restituisse at tamen conturbationis caussam investigasse mihi videor.

ne eis quibus uelleri commentati praesto non est instaurandi eius qui S in codice excerptorum ordinis ansa desit, legitur inter Ι 1, 6 et I 1, 25 Ruber , inter III, 2, 2 et III, 3, 21 Sontica , inter III, 3, 29 et III, 4, 7 Lidius aurifer amniS, Luridit OrcuS, Sopierat, Sopitae, Vocales, inter , inter IV, 2, 4 et IV, 14, 2,Parma, Edera, ammati S, BOS IV, 14, 2 denique Vertumnus, Gipsatos, ei O, Pu8Sula, Sciphus, Colu, Stamina Litia telis, quitanas, oeundos, Redimita corimbis , ita ut eadem sese excipiant haec vocabula Serie, qua numeri adpositi procedunt.

15쪽

De Xeerpioriana seriptura nitea adicienda videntur: I, 4, 33 et ΙΙΙ, . 52 legitur apud uellerum premeret et precor , excerpta habent praemeret et praecor , nam nota eSt prae 400abuli fugit porro uellerum III, 4, 66 in docuit verbo do eu e0rrectum videri et III, 3, 2 primam manum emendasse Lidius ex Jidius' praeterea artissime coniungendi sunt versus I, 4, 35 36 cum I, 6, 33 et III, 6, 34 eum 35-36, quoniam in codidenon ea quae alias adhibita est nota rubri 0l0ris dirempti sunt. 0 misit denique uellerus I, 2, 34 et 40 venus et uenerem et , 7, 11 - 12, arar , rhodanus , liger parvis litteris principalibus Xarata esse et , 1, 34 demagno , I, 1, 63,in tenero , I, 2 40 erapido , II, 3, 21 n0nopibu8 , ΙΙΙ, ,

52 ame pro a me e0ntinenti scriptura quae tametsi minuta omnia et memoratu i digna Videntur, tamen non praetereunda silenti duxi, ut quam planissime ac plenissime de his excerpti conStaret. Jam si traditas a eo die Frisingens lectiones perlustra-mUS ad

I, 1, 25

Muellerus haec adnotat: die Vom Frising reeipirte lesar istunstatthast de dieliter ann doeli unm0glic den un schalis sprechen das es lim Verstattet ei moge usi leden mit venigena 2 lebeii, da dies gentigsa mkei nur in seiner anilnielit in rem de lag, es al80 eines manniichen entSehluSSeS,nielit irgendisi freniden infitisses eduri te in voti compos Zu ei den teli selireibe iam mihi, iam possim contentus vivere parvo, indem teli a m de Fris in m verandere: m0ge e Vergolant Sein, da mir enige gentigi, mirin lebe μ haec mutatio quam ante h08 triginta annos iam Selineide-Winum in Conie etaneis eritieis pag. 46 proposuisse Fleeliei- Senu Bl0Dei, tametsi primo adspeetu probabilitatis specie n0nearet, tamen neque neceSSaria neque Sati apta Videtur etenime t0ta adparet Sententia contentus vivere purvo nihil aliud Significare quam in otio modi eis pibus ruit atqui seripsit p0et hanc elegiam, eum Aquitanico bello consecto X 0rbo in C0rcyra insula restitutus stipendia equestria maxume sibi invisa m0d effugerat. quamquam dena Sta Stipendia quae

16쪽

equitibus P0lybio teste erant faeienda, non cadunt in Tibullum eiusdemque rdinis homines , id qu0 fugisse vel Dissenium

Valde miror, tamen Tibullo, qui vix annum in contubernio MesSallae militaverat, magno opere timendum erat, ne iterum ad bellum quod tune in omnibus fere orienti partibus flagrabat evocaretur quod si fieret, qui licuit poetae c0ntentum Vivere parvo inter armorum strepitum certe non istebat: igitur optumus redditur sensus honnte ich etZt nur elgi gus rieden mi meinem enige leben, fer Von rie undhriegsmarchen' v. 26). quam vero Selineide inu proposuit et uellerus probavit mihi pro m0do lectionem, de proban0 videtur, quod rati si nimis quaesita atque rem0ta a candida Tibulliani serm0uis simplicitate. roperti si vindiearetur, minus mi tasse haberet offensioni haec locutio, quam 0ptume e0nvenire Η0ratii et Senecae epiStuli H0r epp. I,

nemo sane difflebitur sed de Tibullo valde dubit0. neque illud mittendum est, totam elegiam Spirare gaudium recuperatae Deliae neque tam ibi quam puellae Vivere Velle pr0steri poetam es. V. 57 8. 69). denique etiam Verborum conlocatio modo quam mihi S0ripturae, ni fallor, magis favet. ceterum alias quoque adhibitam invenies modo apud Tibullum eadem qua nostro l000 et igniscati0ne es. I, 6, 7 et

terea ut 0dicis FrisingenSi Scripturam modo SerVem, eo magis comm0Veor, qu0 neSei R etiam ceterorum Xeerpt0rum prima manu ita VerSum Xhibuerit, nam Guyetum ex

vestigiis excerptorum caligeri pr0tulisse hane lecti0nem,iam modo iam p08Sum teStatur Nic. Heinsius apud Br0ukhusium p. 443. λη ,m0d0 lectionem etiam ab Hauptio, quem Selineide Wini coniecturam non ign0raSSe certo Sci0, retentam

esse Video.' Sealigeri excerpta non it falso apud Lachmannum aliosque invenitur possum quippe ego iam Sed sic ut Nostradamensia quippe ego iam possum habebant Heinsio caligeroque ipso testibus.

17쪽

mensi et Vincentiana consentiunt in scripturam de magno est praeda petenda grege , deteriores nonnulli praebent de magno praeda petenda grege est , Frisingensia denique excerpta est plane omittunt de quo cum uellerus haec adnotet: ob estv in gehreiber des Fris au eigene haud eggelassen de Von ine libri gen Zugesetri St, Verma teli nielit u Sagen ... imv0rllegende salie ir man insaeli dem alte Sten Zeugen usolge haben , equidem revocandam esse rem p 0tius ad usum Tibullianum cense quam aequies dendum in Frisingensium eXeerptorum auetoritate legitur enim est e0pula apud Tibullum si re et computavi undeoctogiens, omittitur sexiens I, 4, 23:

sed eum omnibus his quibus deest copula loci quasi emphalidam vim ostentari orationis elueeat, in moderato et tranquille ut nostro loco pr0 cedente Serm0ne nuSquam Omnino 0missam esse a Tibullo copulam affirmare audeo itaque qui hic quoque addendum sit est , nequaquam dubito: 00 unum ambiguum put0, qu in loco Sit 0nendum . nam qui si ut r0ukhusius ad finem exametri copulam reiecere, bene observati nituntur, cum poetas dactylico Saepissime ita versu struXisse inveniamus, ut ubi eunque in brevem Xeunt syllabam, copula in fine ponatur, quo graVi0 et plenior clausula existat, velut Propertius scripsit, dicite quo p0rtu clausa puella

mea St, Ι 8, 24 et per quo saepe mihi credita pers diaest Ι 15, 31) neve ibulliana desint exempla f. I. 6, 3:

II, 6, 10 II, 6, 44 IV, 4, 6. attamen praeserenda est

duabus de caussis optum0rum eo distum lecti Servata a plerisque editoribus de magno est praeda petenda greget praeterquam enim quod Tibullus ubicunque liquit n0tavi du0- detriginta exempla, copulam ante caeSuram aut penthemi

t' de uno loco IV. 2, 2. certi quidqtiam statuere ii an licet, quoniam eodiculi lectiones discordant.

18쪽

nierin urit hepthemimerin collocavit, hic alterum illud accedit, qu0d magno V0 vi rhetorie effertur eoque aptius ad eam augendam ut assolet Subiecta est copula document sint pauca exempla, Seripsit enim Tibullus: tuns vitula innumeros lustrabat caesa iuveneos nune agna exigui est h08tia parvas0li Q, 1, 2i-22: 80lis aeterna est hoebo Baechoque iu-Venta I, 4, 37: gloria cuique sua est I, 4, 7: laerimiserit aptius uti si quando uerit tristior illa tibi at nunc totti tua est IV, 4, 17-19, denique nec verbis Vieta patescit ianua Sed plena est pergutienda manu I, 5, 67 68. qua re dubitari non posse credo, quin h0e uno l0e Frisingensia excerpta de destituta sint, quam ver facile eripi0 id qu0,e8t notatur praeterire potuerit in aperto St.

I, 2, 19.

Frisingensium illud derepere multo praestantius et ess-cacius 8Se quam librorum decedere nemo profecto n0 Sentit: vere Tibullianum hane el0euti0nem prae se erre colorem adparet e l0e huius simillim Ι 8, 59: et 08Sum media quam-Vi obrepere nocte

I, 7, 11.

Codice praeter unum Laelim anni , in quo Garunna St, habent Garumna uellerum qui lectionem a Frisingensi traditam, Gar0nna retineri vult eamque veram SS UDO XAus0Dii 0 die Sangallens es scere studet, erra88 adparebit

accuratius rem pereenSenti.

In inscriptionibus quantum equidem vidi n0men illudn0 legitur, itaque consulenda 8 libr0rum uet0ritaS. atque primum quidem apud Caesarem, cuius in primi de bell0 Gallico c0mmentarii capite primo n0men illud te invenitur, consentiunt sere integerrimi et optumi eo diles in Garunna Seripturam, nam uno l0co quoscunque Nipper deius optum0s habuit

00dices, Bongarsianus primus, ossianus primus, PariSinus primu8, gmondanus, ratistaVienSi primus, et praeterea deterioris notae eo de Vindobonensis primus exhibent Garunna eandem seripturam tuentur et altero l0co codd. BongarSianu8, Parisinus primus, ratistaViensi primus, indobonensis primus et tertio eidem praeter BongarSianum, cum

19쪽

, Garonna seripturae in eo dicibus ne Vola Sit nec vestigium. apud eundem ΙΙΙ, 27 eod. Paris. r. praebet Garunnit Vides igitur Nippei detum p 0tius inVeteratam consuetudinem quam

0ptum0rum eo dissum auctoritatem Sedulum S Se cum Garumna

formam reciperet praeterea in P0mp0nii Melae libris eum ter suminis istius nomen legatur, ter novissimum edit0rem δε ex 0ptumis eo dicibus, praecipue e codie Vatican Saec non vel decimi, Garunna formam restituiSSe repperi. unu 00deX Berotinensis sed saec. XV Gnr0nna formam habet tum

apud Plinium in naturali hist0ria V, 3 05 novissime

Deilessenus β , Garunna Seripsit maxume ut puto Nossian0 eo die saeeuli I nisus Ausonii 0rr0 0dicem ossianum epist. 22 , 73 , Garunnae formam exhibere ipse uellerus testatur legitur praeterea h00 Vocabulum quinqu iens apud eundem Ausonium, semel apud Ammianum Marcellinum XV, 1l, apud Symmaelium epist. IX, 88, apud Claudianum in Rufinum II,

113, apud Sid0nium p0llinarem XXII, 108 et VII, 395,

quorum omnium quae in SpeX exemplaria Garumna quidem praebent, Sed neque iust apparat eritico Sunt instructa neque iam pus erit horum an quirere Scripturas, quia conspirantibus veterum Scriptorum optumi et vetustissimis libris absurdum est dubitare, quin propria et Vera Sit mrma Garunna , probata etiam Selinei dero gram lat. I, pag. 505, licet repugnante Danuillio ' pag. 34 l. v v0ealis in hoc n0mine pronuntiatae, non pronuntiatae in consonanti etiam Graeci citentur testes tum Strabonis c0 dices, qui omnes in Γαρουνας lectionem eo n-

sentiunt es Strabo V pag. 77, 89, 90, 193 199 tum

Mareiani Heracleotae libri, quippe qui praebeant ip8am Γαρουν -

20쪽

να formam depravatam a Miltero Marciani edit0re Paris.1839 in I P0υι ινα, tum t0lemaeus Uilbergit Essendiae 1838)in quem Γαρυν Scripturam receptam Vide ΙΙ, , quam et ipsam commode ad Garunna formam redige hy). ceterum, Garumna Scriptura quem ad modum orta sit investigare, si

quid vide0, non est difficile eiusmodi enim nomina, quibus,ti littera geminata v vocalem sequitur, cum in Celtiea lingua non rara fuerint quod quidem saetii per in Caesaris commentariis observabis es Adiatunnus . . G III, 22:C0net0dunnus VII, 3 Geidunni V, 39 - abh0rrent fere, ni Si cunnus et plebeia grunnire verecunnus similiaque obicias, a latin sermone quid igitur mirum, si viri Itali aliive

Denique Garonna qu0d scribitur in c0dice Frisingensi, inde conicia archetypon Xeerptorum ortum esse in Franeici regni aliqua parte eo tempore, uni romantea linguae iam invaluissent, nam in his saepissime transiiS8e u Vocalem ante consonante in o ex innumerabilibus e0nstat exemplis. Τ' in Gallia certe fuisse pervagatam , aronnam Scripturam iam ineunte Saecul quarto comprobare licet ex Itinerari Hier080lymitano '), quod c0nseriptum est Constantini Magni tem-p0re ab h0mine Aquitan0, in quo ex ithoeani eo diei omniumque aliorum auctoritate legitur Gar0nnas quam ob rem siquis Aus0nium et Symmachum et Sid0nium Ap0llinarem, qui eti7 de u sermonis latini vacati a Graecis modo in i m0do in commutata eL OrSSen, au889rache vocalismus und elonun derlateinisehen praehe Leipgig 1868 to I pag. 344 s. de n liquid inter vocales modo semel posita modo geminata satis erit comparasse graeca γυννις et γυνις, latina Munnius et Munius . '' ef Schuehardi de vocalismus de vulgariateius, volt. III. LeipZig1866-1868 II pag. 180, et DieZ, grammatili de romaniSehenspraehen Boni 1836 I pag. 45. yy editum una cum tinerario Antonini Augustio esselingio Am- stelaed. 1735 et nuper a Parthei et Pindero Berol. 1848 pag. 261 290.

SEARCH

MENU NAVIGATION