장음표시 사용
481쪽
co tanquam sub Domino vivant, sed ut cum eo, tanquam Datres collegae sodales & Christiani sint. Hodie vero ivissus Episcoporum audet Papam nominare fratrem,ut aetateCypriani factum cst, sed oportet,ut Episcopi, imo Caesares& Reges Papam appel- lent omnium gratissimum Dominum. Hanc rogantiam bo- na conscientia nec volumus, nec possumus, nec debemus pro- bare Qui veroci se siubjicere voluerit, faciat id suo periculo sine nobis. Hinc sequitur: Omnia quae Papa ex tam arrogant temeraria mendace, blasphema & furto arrepta potestate suscepit fecit, &adhuc facit, fuisse&esse mere diabolica acta stituta exceptapolitici Regni administratione, ubi Deus saepe etiam per Tyrannos & perfidos nebulones populo alicui benefactu ad perditionem totius sanctae Ecclesiae Catholicae seu Christianae, quantum in ipso est & ad destructionem primi &praecipui articuli de redemption' facta per Iesum Christum. Sit
cure etiam & dextro Georgius Wicelius Pontificius in compendio, de semit. antiq.. judicat scribens : De utraque Episcoporum por state oporae pretium facit liber, octogia AEugusti. Ussionis ) qiurcete admonet idque magis amice quam odiosi, praesertim cum taxat illorum opinionem, aut potius assentat ionem, qui commiscuerunt in Pontificibus ac Episcopis Ecclcsiasticam pariter ac politicam potestatem. Nam eae qub longius discernuntur. hoc magis Evangelium sapit. Sccus ante sensi,quam penitus&Pressius negotium totum intuereta. Sed tamen verbis dissentiebam Porius, quam sensu.. Quid enim choro cum foro,quid gladio Spiritus cum gladio carnis ξ Prosecto Apostolus de Apostolis &ho-ium successoribus aperte negat, arma illorum esse carnalia. Quax est bcietas Christo cum Herode, aut Paulo cum Agrippa. It que magnopereprobamus illud discrimen, sicut discrimen Po- nimus inter coelum S terram. Potestas Ecclesiastica doci I est, ut politica deurra. Utramque vel 5 in uno eodemque honi ne conjungi posse , disputent alii, qui solent obiicere clegemino dispari. Non bene conveniunt, nec in una sede mo- rant uita Vetum disputetur ad vivum investigandae veritatiS --
482쪽
Dg oscULO PEDUM PONTIFICIS ROMANI. 469go, utrum idem existere possit Pastor Spiritualis de miles pluis
quam carnalis t Ac jurene gestet altera. manu pedum Pontim Vole seu Episcopale,& simul altera ensem cruentum, galeam, thoracemque Martialem a Verum haec Sacra non aliter constant;
tanto dissicilius est, contra tractum fluminis niti & cum suo depugnare seculo: Alioquin enim provocari poterat ad Ecclesae principia, quando tam Pontifices, quam Episcopi uni vacabant pote stati Ecclesiasticae in timore & tremore Dominum suum audientes, nimirum vos non sic. Quin cum Bernhardo quaeri poterat, sic ne socii Pctrus Z scne Paulus ' Talia gestavit arma Linus Talem zonam Clemens, & Episcopi Dionysius, Ignatius, Augustinus, Ambrosus. & infiniti horum similes e sed esto ait Berii. hardus, alii& alii hominum mores & tempora periculosa instant jam, sed extant. Haec Berialiardus. Nimirum Pontifices, Episcopos, Patriarchas, Cardinales , primam omnium curam ac Moperam impendere oportet in ea, quae solius Dei sunt memores
Paulini mandati quando inquit, dicite Archippo, videmini- sterium c Diaconiam) quod cepisti in Domino, ut illud im- pleas. Quod mandatum Apostolicumsummum aureis literis inscribi. ulpique debuit, in omnibus palatiorum Episcopali. um fenestris ac parietibus , simul cum hac Apostolica atque gravissima praemonitione. Attenditevobis & cuncto gregi,in quo Spiritus S. vos posuit Episcopos ad rcgendum, sive pascendum π is ι-ειν) Ecclesiam Dei,quam acquisivit sanguine suo. Ouod munus proprie suum, si sincere obierint vel biennium, siensin crede mihi, nauseabunt ad secularia. εf. XXVII. Atque sc nefario conatu, tecti ligandi solvendique specie, peccata remittendi existimatione, titulo Petri clavium,administratione Ecclesae universie,supremaque, in cunctis Ecclesiae causis potestate : turrem Papatus sui totius Christianae gentis spoliis erexerunt, homines ut panem devorarunt,& vcndi derunt pauperes argento, quo seipses munirent potentia,opibus que ditarent. Ac prima quidem,praecipuaque ratio,qua opus hoc Mirim a ab-
483쪽
DISSERTATIO M. absolverunt, & post cxstructos muros ex Epistoporum tu ecti ne, fastigium eidem, subjectis sibi Caesaribus, imposuerunt'; fudimen illud crat excommunicationis. Quod illi, parum putant tanquam spiritualem censuram adversius. Principes suos adhib re, ad ciuilam poenam detorquebant , non modo interdicentes ipsis communione fides tum, sed cos etiam omni potestate sua, &autoritate in subditos abdi cantes; cosque, ut ab Ecclesia, ita ab Imperio dimoventes. Quam Leo IIL Imporator, cupiens ab lare cultum idolor'm, qui tum irrcpere incci crat in Ecclesiamo Illa deformari curasset, indeque nonnullos. suppliciis afflixisset qui restiterunt : Gregorius II. Papa, cum communione piorum hoc Papali more removit 1 indicens Italis, ne ci aut tributum d rent,aut obedirent. Quo dccrcto 2 interdicto Pontificis audito, magna Italiae pars ab Impetratoro suo , qui tum Constantinopoli residebat, defccount & vim & manus Exarchis Praefectisque ejus attulcrunt, cx quibus duos obtruncarunt, & tertium lamini' s spolias uni. Qua seditionccxciti9que inde tumultibus,factum cst ut pars quaedam regionis quae defccit/Longobardo I cIesu, acta sit : Roma tem Romani quoemorus in Papae porcstatem venerint. HincPapa,qui ad haec usque tempora intra Episcopalis dignitatisfines se continebat,tum primum per proditionemPrimceps evasit ; ut nempe Phinc os ad mimistoria suadet Uinat, MDominum dominantium, non scrvum servorum Dei, quo titulo turpiter abutitur ic satis audacter gerat. Q. ROnoldi COEoq. cum Harto c. VIL GLI. 7. p. radi ex Sigonis de regno Iracta l. III. IIemque cotium Machiaetetrum ub. I.hstis. Sedent mcdii Pontifices inter Imperatorem & Sacerdotem mitra, simul & diademate insignes :ProSccptro clavcs illis praefountur,cum adio clarum emblema divitiarum & potestatis. Clavis cnim docet omnes Moroniae th
sauros illi patescere : Gladius pro libitu se aliena diripere, suad fensare posse , uti certo satis loquitur Mercurim Britannicus cid cst Joseph Hast j in nervosa Sat ra, cuius titulus cst , mundin alter Oidem, lib. 3. cap. . Ministrant enim Imperatores & Reges Por tificibus in processionibus,in nus in monsa. In procellionibus quia
484쪽
τε oscVTO PEDUM PONTIFICIS ROMANI. et quid , quamdi apa pedibus incedit, caudam pluvialis illius
portat nobilissimus qui adest Laicus, ctiamsi I cx sit,aut Imper tor. ceremoniale lib. IJol. 26. b. or 16. a. o uo. b. Si cquum conscendat, major Princeps, qui adcit etiamsi Rex sit,aut Impcrator, si ham equi Papalis tenet , & dcindo ducit cquum per tia numadaliquod spacium. Si duo interfucrint Rcgcs,dignior a dextra,
altera sinistra fraenum tenero debct. Cerema. I. f. 3 .a. I 6. a. II3. a.Si vero Pontifex non equo, sed scita vehatur, quatuor majores Priamcipes, etiamsi intcr eos Impcrator, aut quivis maximus Princcpsadlit, sellam ipsam cum Pontifice humeris suis aliquantulum portare debent. Cerem. LLI 33. b. iis a. Iii missa Rex qui adest, dat
aquam Papae manibus ; Imperator vero, Pontificem missam celebraturum , ad altare descendentcm loquitur , & illi, in locum subdiaconi , calicem, &patcnam cum hostiis offert ; Dcinde ; aquam infundendam in vinum &C. Cerem. lib. IJol. uo. b. ibid. s . a. In mcnsa accumbenti Papae nobilior Laicus, etiam Imperator, aut Rcx , aquam ad lavandas ejus manus sordire debet, primum item ferculum ita convivio : & in collatione,
primum potum portabit, nobilior Princeps sive imperator, sive Rex sit e secundum alius dignior post cum , &sic successive. Ibid. fol. go. a. iro. I 6 3. b. Talia a Pontificibus ipsis in
junguntur , & intcr ccremonias Romanae Ecclesiae , quae sine moriali peccazo, ncqucunt omitti, memorantur Neque impune abiret, vel qui omittorct , vel in praestando A cm committeret i quod Friderico Impcratori contigit , cui obviam Hadriano IV. Papae eunti, strepamque decquo descendentis tenenti , non selum succensuit Pontifex , sed coronam quoque Imperialem ad icmpus denegavit. His quidem verbis ad Imp. Legatum directis : Dicis Principcin tuum condignam beato
Potro exhibuisser crentiam. Sed bcatus Pctrus magis vid . tur inhonoratus et denique cum dexteram deberet te , nere strepam , tenuit sinistram. Haec cum per inter-
pretcm Regi nuntiata fuissent , humiliter ait ; Dicite ui , quia desectus hic non fuit devotionis , sed scientiae. . ia 3. Minna 3 Non
485쪽
Non enim tenendis strepis magnopere studium dedi: enimve- ro ipse,ut memini, primus est,cui tale obsequium dopendi. Cui Dominus Paphsi quod facili muni suit, propter ignorantiam n lexit,qualiter putatis expediet maxima : Tunc Rex aliquan- tisper motus,est: Vellem mclius instrui, unde mos iste inolevo it, ex benevolenti an ex debito ξ si ex benevolentia,nil cai
fari habet Dominus Papa, ii vacillavcrit obsequium, quod de a bitrio non de jure substitit. Quod si dicitis quia ex debito pi institutionis haec reverentia debetur Principi Apostolorunt, quid interest intcr dextcram strepam ministram, d unodo servetur humilitas, & curvetur Princeps ad pedes summi im tificis. Diu itaque acriterque disputatum e st. Postremo disces serunt ab invicemsine ostulo pauis. Helmoldus in Chronico SL - rum lib. I. cap. LXXX. Et Ealem de vitis Ponti . in Hadriano quaru g. XXVIII. Unde non est, quod quis obiiciat, invitisPon tificibu s haec servitia a devotis Principibus offerri. Omitti quidem
solebant ceremoniae omnes, quae pertincnt ad personam Pontii icis, si sorte in absentia Papae coronandus erat Imperator a Caia, nate Ponti scis Legato ; ut oscula pcdum,manuum & oris. Quinctiam nec in missa illi deserviet Imperator, quod Pontifici praestiatisset praesenti. Nec stapham illi dum equum inscendit,lcnet,nec equum Quod ob servatum est, cum Carolus IV. coronab tur, temp. Innocentii VI. Avcnione residentis. Libr. I. remon. fol. 19. b. Voluit tamen idem Pontifex, quod Cardinales Legati publice protestarentur,Domino Imperatori, quod propter omis sionem reverentiarum, obsequiorum, & mul rarum Cercinonix. rum,quae pertinent ad Personam Romani Pontificis,non esset aliquo modo derogatum privilegiis & honorificcntiis Romanae se dis & suorum Succcisorum : &de hac protestatione&consensu Imperatoris, exigerent quadruplices literast egalibus&Imn rialibus sigillis munitas,sicut&factum est. Ibidinoi so. a. Internas reverentiae species non ultimum locum occupant adorationes,
prostrationes x oscula pedum, quod non permisit Petrus a Co nelio
486쪽
m o no PFDUM PONTIFICIS ROMANT. 4 snelio, nec Angelus a Iohanne Evangelistas bi scri, sed Deo prinstari iussit. Omnes Christi milites sacris pedibus summi Pontificis
incurventur,& flexis poplitibus ctiam Imperatores & Rcgcs adoratione debita prosequuntur.Ioriminis Capsrano de Papa es concilii istoritates ης. Impudenter scribit. Tanta scilicci, est rcli- pionis virtus,quod dominicus grex, dum illam in Pontifice intuetur, adilli genuflexiones, pedumque prostrationcs, & divinas adorationes praestandas inducitur , vcrba sium Isidori Moconii lilia de majestate mictitantis Ecrosa p. 33. imo non crubuit Alcxander III. Pontifex cervici Imperatoris Friderici AEnobar bi pedem imponere- Appono verba Rabbi David Gans part. II. Zemath Da-etu ad wι enarii Mannum n pnn i.e. CHRISTI urs. 6IUX r. qui non sine sui suorumque scandalo,& Christianorum probro historiam recenset , & ipse veluti indignabundus ad marginem notavit: Gravis & nefanda ignominia Caesari illata. Ipsam vero his verbis describit, postquam de bello Imperatoris quaedam promiserat et Tunc populus Rcgionis Italiae turmatim convcΠ rum,S ad militiam expcditi exierunt in occursum Caesaris manu sorti,& ccciderum sariani gladio confossi coram Italis,ipsicque Caesar evasitselus. At filius ejus, Otto, apprehensus est i Sebastiano Duce & Primario Urbis Venetiarum. Eum ergo Venetias ad Papam Alexandrum deduxerunt, qui Cesaris filium libertati
restituere noriit , quantumvis magna pecuniae sumina in λύτρον persolvenda, donec necessitate compulsis Caesar ipse Venetias veniret, supplex ad terram factus Papae in Templo, quod Marcio vocatur, in probrum & ignominiam coram oculis omnium pinpulorum et tunC conculcabat conterctatque Papa pedibus suis
collum Caesaris&filii ejus, dicebatque : SUPER ASPIDEM
ET BASILISCUM AMBULABIS , ET CONCULCABIS
I suNCULUM. ET DRACONEM. Postea dimittebat cosm pace. Ezovius in annat ad ann. ii77. p. 3 9. Naucis' voL. 2.ge o. Iohann. Sulla in vis. Pontis Panrim Massonius in Alex. III. Genebrarae lib. IV. Chronis. Iacob. Philip. Foroius in Chron. Sa-
ιι M. lib. VII. Decia. I. de vit. Tont f. PetrusIustinianus in histori
487쪽
DIssERTATIO X. Venet. lib. 2. Franciscus Sansevinus lib. 8. hisor. Venet. D. Iacobin Rex Angliae in Confutat. Torti fol. penult. o Tortura Grai p. B. Gerbardus Epist. Dedicat. M. II. confess. Cathol. se cap. IX. Art. . in Ave d. p. 947S. XXlX. Insolentiam hanc, ne quid malitiae dest, quae
nusquam non arma quibus sic destiadant, conquirit, Scripturae ductis palliare, imo adstrucre volunt, ita in Concilio Laterane 7 3onius Puccius perorans Sess. 9. ad Pontificem accommodat verba haec Psalmi absque dubio de Christo dicta ' Omnes Reges terra adorabunt eum oriservient. Vcrba ejus integra haec sunt. I istare uno vero ae legitimo Christi es Dei Vicaris Propheticum EDddehu rit implaeri r Adorabunt eum omnes Reies terra,omnes gentesservient ei. Ibidemsigio. Puccius ad Pontificcni accommodat Christi dictum: Data est mihi omnispotestas in caelo se in terra. Omnes inquit Rcges terret sciunt,qugnam potestas tibi data sit in coelo&in terra. Qua vena etiam Archiepiscopus Stephanus dicit: Omnis pote stibi Lia es. Bestar minus in praefat. bb.dsummo Pontifice, etiam diacta Scripturae de lapido prctioso, quae soli Christo competunt, in Papam transsert. Communiter quoque verba Psalmi LXXII
v. 9. Lingentpulverempedum tuorum, citant, quae quidem de Messsiae adoratione agentibus peragenda, minime auicio de externo osculandi actu capienda sunt, uti dextre orthodoxi Ecclesiae D chores enuclcant. Vide sis Augustinum enarrat. in Psalm. LXXI. Tomo VIII. Operip. m. 3is. Bedam Comment. in Psalm. LXXI. mo II X. Oper. p. 8 .edit, Ea sileens. inst. Anno I 3. Prentiam in Ps. LXXll. pag. 832. Oper. Tom. III. Hieron mum in Psal. LXXII. Tom. VII. Operip 87. essit. Anivlv. Ann.iΠ8 Gesserum commens. in V. LXXil. p. 136. edit. Uittenbergens. in L Ann. I6OS. Halym nem. Commenι. in Psalterium, p. m. 164, edit. Friburgension focAnn. 1 33. Johannem Vicears Anglum, indecaptis ad Psalm. LXXII. p. m. in .seqq. Nicolaum Selaeccerum in brevi Psalmorum explicatione. p. IG6. Flacium in clave Scriptura pag. m. 7 . Fortunatum scacchumsacrari Elaeo Chrsematon. Urotherio. III. cap. 3 .p. 4GO-Sane inter alias notas Anti Christi characteristicas , est quoque
488쪽
esatio efferentis se supra omnem qui dicitur Deus 2. Thessal. 2, 4. Sub quo nomine Magi stratus & principes terrae comprehcndi, ex sacris literis constat. Iohann. X. 3 4. Psilm. LXXXlI. l. 6. Exod. XXII. rL conseratur Papa Antichristus Georgii Dounamiuisio pirerosis, pari. I. Lib. IV. cap. Lp. m. 24LMq. Edit. Londinensis insuarto. Ann. i62o. Sed calva res cst,nemo enim non videt,etiamsi
oculis laboret Homericis , locum allatum falsissime huc deto queri. Ad rem faciunt, quae apud M. A. de Dominis in ostensione Duram. P. FrancisiiSvare i lib. VI. de Republ. Ecclesii L annexa, ρ. ρ r. lego. Varii tituli, quibus Scriptura selet Reges insignire , eorum supremam in suo gencre satis indicant potestatem. Quod sit etiam Pontifices & Ecclesiae ministia iisdem aut similibus titulis aliquando insigniantur , inde insinuabitur inter Reges αpontifices potius paritas , quam superioritas : ita ut Ecclesiae potestas in suo genere videlicet spirituali, sit aeque suprema, atque laica suprema est in suo,videlicet tomporali. Ridiculum vero cst,' quod Prophetiam Esia cap. XLIX. 13. Erunt Reges nutricii tui v ta is terram demisso, adorabunt te et ad literam ait impletam csse in Imperatoribus & Regibus osculantibus pedes Pontificis vultu in terram demisso. Ibi enim de Ecclesia sermonem esse, exponunt patres 1 ScwSvareato Papa est Ecclesia, utiquc servus & mi-stersiae Dominae est ipsa Domina. Ioseph rudicus noluit impudicam Dominam suam allicientem & prcnsantem violare. Papa autem tot Lenonibus ei inservientibus, quot scriptores similia es.sutiunt, vel invitam & reluctantem pudicissimam Dominam sibi sub icere est conatus. Ecclesiam adorari ait Hieron mus, quia Christus caput adoratur in corpore e addit SuarcE : &praesertim in vicario suo. Apage cum isto vicario , scio Ecclesiam esse corpus Christi, toties id testatur Paulus : Itaque adorare Ecclesiam , est adorare formaliter Christum, caput in corpore vicarium hujusmodi mihi scriptura nec designat, nec adorandum proponit. Quid occinis adorandum vicarium, id cst,
Christum in vicario e omnes sumus ministri Christi,non inno bis
489쪽
sed extranos est adorandus Christus. i, Sed iamdiu hoc molimini Antichristi ministri ut adorationem Papaepromoveatis, & illam tanquam mum colendum proponaris.. ImpictamProphetiam ad literam, ait, scilicet, quiaReges poculo illo,sornicariae.d ei rati, osculantur pedes Pontificis vultu in terram demisso. . Sed Prophctia addit,Reges etiam pulverem pedum lincturos v supe est itaque Reges potentissimi,ut cogat vos ripa vester etiam puraverem vestigiis ipsius calcatum, & ex crepidarum suarum soleis excussuin exerta linguat ingere, cumque cultu latriae adorare, id est,Christum in Vicarichait Suareet. Haec sileia Christusautem in terris vicarios non habet, ut Deus est, sed ut homo &ad sola Pura ministeria corporalia.. Vicarium vero Dei in Ecclesia tum Christumhominem ponendum censuit Tertullianus ex illis
Evangelii locis, iob 1 . ianime videt, videt Patrem. Ego Taurunumsumus. Nemo venit ad patrem nisiper me et omnia pater missi
aradidit, siculpater vivificat, ita es filius me cognovisu, o parrem
meum cognomistis. Secundu haec enim, inquit Tertullian. ad- mersus Praxeam cap. XXIV. Vicarium se patris ostenderat. Echoc cst vere osse vic Deum. Papa vero homo puru&im impi Im de peccator, vice-Deus, ac Deus inter abominationes idolo
Iuni reponatur, dum se putidum Deum facit interris. . Qui vel per absciatiam, vel per imbecillitatem rebus uns interesse non potest , hoc modo notu potest absque injuria Christi qui vocari Christi vel Dei vicarius. Divestir Exieri, in Summa Summarum quae dicitur Divestrina, fol. 4 2. Vicarium ait a vice quam gCri dichrum ita vocari , quod alterius vice nonsuum gerat ossicium.
Iam autem officium Christi in Ecclesia Principale est.. Ministerialia licet commiserit Christus Ecclesiae Pastoribus, illud tamen quod Principale est,sibi soli reservavit. . Hbc qui sibi per Vicariai uni Christi tribuit, divinitatem assectat; Auae ratio cst,ut quidam Pontificem dixerint non vicarium Christi Ad Ecclesiae Vicariaum Petri,licet subtiles reccntiori adulatorumPapae aures hunc titulum ferre & sustinere non queantr: uti ex Lorino,Lancellotio,
α aliis patet.. Vicarium personatum dixerunt Episcopi ω Ab
490쪽
IV os DLO PEDUM PONTIFICIS ROMANI.
bates Germani uti videre est apud Mornaum in I Aster. Iniquit. p. 31M cum alii Vicarium Diaboli vocare non rcformidarent. Hinc inquod Pontifex non libenter admittat titulum vicarii Ecelesiae, vicarii Petri: item quod velit vocari Vicarius Dei . Vicarius Clitusiper totam Ecclesiam: habens picnitudincm potcstatis omnem in terrenis,coelestibus & infernis, in Angelos bonos 5 malos, uti cxvariis Pontificiorum scriptis ostendit Dounamus de Ani Chris. M. q. cap. 4.pag. 26F. Istiusmodi vicariatum Idololatra: Regni Catechutin Indiactiam idolo suo, cui DEUMO nomen indiderunt,tribuunt et Comminiscuntur enim,ut verba habent Ludovi. i Zιmani Patricii lib. F. Navigat. c. 2.p. 236. Vicariam operam Deum commisisse Cacodaemoni, quem deliri mentiuntur cile de coelo sumptum iuri reddendo mortalibus. Illique rursus epnentes aliant, factam aDeo Potestatem tribuendo, cuique quod suum est, pro benefactis ac malefactis mercedcm eri- , tam. Rectissime igitur ait Augustinus lib. de unitare Ecelsiae e. IV.
Totus Chrism caput es corpuη es. Caput unigenitus Dei Filius, secerpus ejus Ecclesia, Sponsus es Spons in carne una. Inicos de Voca reascripturusnictis dissentiunt, etiamsi in omnibus locis in Dentio tar, in quibus Ecclesia designata est, non μαι in Ecclesia. Et rursus r uisuns deipso capitescripturis sanctu constentiunt, o unitati Eccosiae non communicant, non sunt in Ecclesia; Euia de Christi corpore, quod es Ecclesia ab Vsius Chrsites ratione dissentiunt. g. XXX. JosephusStephanus peculiari scripto fisse cxpli
cat,quam omnes Christiani Pontificis Romani pedes ultrboscii lentur,nem quia crux sandaliis Husassixa cernitur. Nam in- prius, inquit, Pontificum humilitas atque demissio, hac una in re - maxime commendari dinci, qui cum Omnes Populos ex communi voto ad suos pedes adorandos propensos agnoscerent,
CRUCI CHRISTI osculationem potius quam sibi ipsis tantum
honorem deferri maluerunt, ut omnes Christianos actosculapcdum benigne exciperent. Itaque ut expressam Christi imaginem referrent, & Salvatoris passionem in hominum memoriam revocarent, RUCEM sandaliis affixerunt, ut Christiani homi Nnn 2