장음표시 사용
461쪽
fida conferretur. De hoc Onvbrim Panvimus in annotat. ad P
lagium II. qui florebat Seculo VI.) Platinae scribit: Gothis It lia omni per Narsem patricium pulsis, eaque cum urbe Roma orientalis Imperii parte facta ,sub Justiniano Imperat. ex autoritate Papae Vigilii, novus quidam in Comitiis Pontificiis mos inolevit,is fuit,ut mortuo Papa, nova quidem electio more majorum statim a Ciero,Senatu populoque Romano fieret,verum electus R. P. non ante conlectari atque abEpiscopis ordinari pollet,quam eius electio ab Imperatore Constantinopolitano confirmata es set,ipteque literis luis patentibus licentiam electo Pontifici concederet ut ordinari posset, atque ita jurisdictionem Pontificatus tum obtineret. Pro qua licentia consequendaesecto necesse erat certam pecuniae quantitatem l mperatori transmittere. Qua venia obtenta ipse postea consecrabatur, & Romanum administrabat Pontificatum. Antea enim iidem dies comitiorum & conle- crationis Pontifrcnunciati erant. Hoc a. ideo Justiniapum Ini perat .vel ex ejus autoritate Visilium Papam instituissό creden dum est,ut imperator certus esset de conditionibus novi Pontificis,cujus tum maxima esse autoritas ceperat; imperatoribus prae sertim Italia absentibus,ne aliquando Pontifice iactioso, vel Im peratoris hoste ordinato,urbs ta Italia eo auctore ab orientali I maperio deficeret seque finitimis barbaris traderet,quod Silvetium
Papam aliquando quaestivisse sibi persuadebat. Qua ratione fiebat,
ut in novis eum potissimum R. P. crearent, quem imperatori, a quo confirmandus erat, amicumesse scirent, de quo ille confiis ret,nihil in Italia contra Imperium moliturum, barbaris, praetertim Longobardis eam paulo poli vexantibus. Eo igitur tempore non licebatad Pontificatum promoveri absque iussionePrincipis Constantinopolitani. sminus lib.3. histor.ca 4. Gregorisu Papa a Mauritio Inap.confirmatus est,cjusdem etiam se jussione Epuc pum esse aflirmat, lib. I. Dis. M postea quoque Caroli M. aevos Imperatore Graeco excluto) Hadrianus I.cum universa Synodo inquit histor. Ecclesias. istines. 63. c. Hadriani I. in Synodo 2 -- peratoribus tradiderunt )us &potestatem eligendi Pontificem αordis
462쪽
Dg os LIS PEDUM PONTIFICIS ROMANI. iordinandi sedem Apostolicam, Graecus enim Imperator Romae in Carolum nihil potereat,qui totius haliae regimen & dominium tunc obtinebat. mlthramin mburgensis scum de Investi. tura Episcopor. Adrianus Papa collaudantibus Romanu se plena swηodo, primatum Archiepiscoporum Erisopor. Abbatum, Ducum o Principum acclamatisne Carolo M. 0-que Successeratas futuru In Dratoribwμ anathemate concessit 'atriciatum Romanum: ct peμὴ .elper Nuncios, confirmationem in electione o consecratione R mani Ponti sis concessis: ct investitur- Episcoporum eu determinovit, ut non consecretur Oscum, qui per Regem ct Imperatorem non introierit pure o integre,exceptu, quos Paga Romanus investire Oconsecrare debet, ex antiquo dono Regum ct Imperatorum, cum aliuqua vocantur Regalia, id est a Regibus ct Imperatoribus Pontificibis manis data, infundu ct reditibus. In hac concessione continetur Reeales Abbatiae, praepossura. Ex hoc constituto Carolus GDD. Ai uisum Desiderium aliosque are es o Tyrannos, bello carde σ exilio Ateiit, qκi fundas ct bona Ecclesia Romana aliarumque Ecclesiarum, invaserant,omnia reddens libertati. Sigebertus Gemblacensis in Chroni eo A. DCCLXX l l l .Adrianus Papa adiuendas res Eceusa
Carolum Romam accersit, quo pergens Papiam obsidet , ibique relicto exeritiu Romam pervenit, sanctam repurrentionem ibi peregit. Postea rediens Papiam evit. Iterumque Romam rediit,Synodum constituit cum Adrtano Papa, aliisque CLIII.re tosis Episcopis se Abbatibus , in qua Ad ιanus Papa,cum universati Synodo μου dedit ei eligendi Pomi rem , ct orinandi Apostolica erim, ignitatem quoque Principatus: Dee Patriciatus. Infufer Archiepycopos o Episcoposse im
las Provincias ab eo inve ituram accipere desinivit, ct ui nisi a Moe laudetur 9 investiatur Episeopus , a nemine consecretur , omnesque Duc decreto rebellas anathemati vis, o nisi resipisicerent, bona eorum publicari. Haec const tuitopluribus testimonio confirmatur ps sim a Gratianopart.I. Decretidistinct. 69Cavab Amore Pannonia lib. et M. cap. -. Theodorico a Mem lib. I. de Schisemare. Flacio in Caia taloro testium veritatis lib. I9 8a8Π ohan. yriolo IC. bb. v II 6 Lection
463쪽
Lection. memorabit mronto Tomo Ix. Anna an. 77ιε. Io. Cassare
te xvi l. Canetone Turescense in gestis Caroli ta Re.27. artino P uno Monacho Domini cano ct Paenitentiario Papae in Chronico,Phan. Semeca Praeposito Halbesalensi Decret rimo Glossatore, indistin ασι. Leopoldo de Bebenburg Episcopo Bamberg.de Zelo vet.'incs. German.c. 8. Adriano Rotevvinci Ca rthusiano Colon. infasciculo temporum. Luthrense monacho apud Brun vigam in compilat. Chronolog. Roberto Gagvino ministro Generatis ordinis S. Trinit.de Francor.ge Lib. I Rabisque pluribus, quos fideliter Congessit laboriosissimus Goldissim in Rationali Consitution. Imperia p. I. 2. seq.Hac autem
concessio qua luitiust simius Fubsequentium Pontificum non abier iu-telligi debent,quam quod fuerint propriiprincipum juru naturalis r cognitiones,admi siones,se probationes, cum remotione obstaculi insensi perprohibitiones perperam ct indebite positi,ac declarationes, posse jam Principessivo jure uti, sese quantum in ipsis sit, noste illa impedi re,aut Fquid interdum additum est, id solum fuit in explicationem
di quo uam natu= aompotestatem,citrapericutam vel animae, I E clesiasticaeperturbationis,possent exuere, veluti dextrajudicat M. A. de D .de Repub. Ecclesii vi. R.γ.n.I2sp.7o . Insuper qua decessione Adriani extant, a Carolo M. usque ad Imperatorem Raa'dolphum i l. hoc est,annos octingentos & triginta firmiter in Ecclesia& foro credita sunt vera esse,nec quisquam tantam sibi a daciam sumpsit ut dubitaret de illis etiam in gravissimis Imperatorum & Pontificum controversiis. Nihilominus tamen Cardinalis Baronius ea oppugnare conatus est,cujus argumenta quantivis sint, Golistus libro ante citatop. 4.seqq. examinando exani
g. XX. Majorem dictis lucem afferunt, quae Bebenburgiuide Zeis V. P. cap .exhibet: Licet Imperatores Romanorum ante tempora Caroli M. sive ex Privilegio Eccles Romana, sive ex more habuerint diffossione edis Apostolicae,intanium, quodpost electionem Romani Pontificu,decretum electionis Papa praesentabatur Imperatoriabus,or postea cum eorum conscientia Mussione ordinatis R. P. proc Abara
464쪽
DE OS ZIS PEDUM PONTIFICIS ROMANI. s
debat, ut patet disina. LXIIl. Agatho. Non tamen reperi in ali- A quibus historiisChronicis vel Canonibus illosImperatores huicti privilegio seu mori renunciasse; sed rc perio, quod quidam Im-
seperator pecuniam , quae erat dari solita Imperatoribus in ordi- atione R. P. remittebat, ut patet in praedicto Canone Agatho, qui imius ellex gestis Roman. Pontific. ut in superscriptione ipsius Canoniscontinetur. Idem e.7. Non legimus a praedictis decreta electionum Imperatorum facta di ad summos P ontifi- ,,ces transmissa fuisse, sed potius e contra legimus, quod decretum electionisPapae post ejus cicctionem olim Rom. Imperatori. transmitti solebat, ut patet 63.distinct. C. Agatho.ctg.elictiones.AL extus anteius Metropo Saxon.Lib.I cap. i Olim Imperatoresis non passi vivere Pontifices, ad supplicia devocabant:& Graecu--li, postquam apud eos extincta stirps Constantini & deinde Ma--gni Theodosii, non habuere Romanum Pontificem, nisi quem ipsi confirmassent. Ideoque Ludovicus filius Caroli M. hanc se potestatem confirmationis sive electionis servari voluit. Cum enim Paschalis I. non interposita automate Iimperatoris Pontifex creatus esset, statim Legatos ad Ludovicκm misit, qui ejus rei culpam omnem in Clerum & populum rejicerent, quod ab his vi coactus ellet Pontificatum suscipere. Hac satisfactione accepta Ludovicus respondit populo & Clero, majorum instituta & pacta servanda esse, caverent, ne deinde Majestatem laederent. Platina in paschii I. vita. Gregorius IV. a Ciero populoque electus non prius Pontificium munus obire voluit, quam a Legatis Ludovici Imper.ob eam causam Romam missis, qui diligenter tantam electionem discusserant, confirmatus esset. Fecerat id, impsit Ptitina in Grgorio m. non superbia motus, sed ne jura Imperii amitteret Ludovicus, quippe qui natura clemens &humanissimus est habitus , quique iura Ecclesiae&dignitatem semper tutatus est. Ejusdem Legati Benedictum III. in Sede confirmaverunt. Platina ct . . iasius in Benedicto III. Et a Carolo M. usquead O ith ohem l. Onophrius evnvinius, hujus juris in electi I ii ne
465쪽
DISSERTATIO X. ne Pontificum imperialis nullam interruptionem observat, in an notat. ad Pelagium II. Infatina. imo Leo VlII. ad exemplam Hadriani I. Otthoni I. Imperatori Germanorum Regi restituit, quod Succe stor ibus Caroli M. ab Hadriano IlI. creptum erat. Plurina in Leone II X. Leo Protoscriniarius a Clero populoqua Romano pulso Iohanne Pontifex creatur. Nam cum Iohannes flagitiose & intemperanter viveret, instarentque Romani , ut alterum Pontificem abrogata Iohanne crearet, respondit: es ctionem ad populum & Clerum pertinere, eligerent, quem ma xime idoneum rutarent, se eum statim approbaturum. Unde cum Leonem clegissent, quem ipse confirmaverat , deindε mutata sententia abrogato, eidem Benedictiim suffecissent, it tus Otthoeos vi & armis compulit , dedito etiam Benedicto, Leonem suscipere , qui statim Romanorum inconstantiam pC Iaesus , autoritatem omnem eligendi Pontificis a Ciero populoque Romano ad impcratorem transtulit , etsi Clerum&popuIum absolute excludere non potuerit. Unde & in sequentibus is
que ad Hildebramlum iri inclusive , Cleri & populi clectioniluam Imperator addidit autoritatem. Cives vero sanctum Im- peratorcm cum suis omnibus in urbem suscipiunt , fidelitaten que promittulit , haec addentes & firmiter jurantes , nunquam se Papam elecharos, aut ordinaturos, praeter consensum at tuo
electionem Domini imperatoris Otthonis Caesaris Augiisti, filiique ipsus Regis Otthonis; Luit nandus memorat Libro VI. V. G
Hic tamen notandum est, inquit ri Dominis , de pubes. Eccles Lib. VI. e. p. 7 3. Ecclesiam Christi non fuisse ade, rigidam erga Christianos Principes , ut in Romanorum etiam Pontificum electionibus,, si eas interdum illi soli facerent, modo viros aptos eligerent , vel minime quid repugnandum csse
censeret, Ita Lib. , cap. ' O Lib. 6. cap. 7. multorum Episco P -
466쪽
rum , ctiam Patriarcharum electionem a solis Principibus factam ponit, &ab Ecclesia libeluisti me approbatam. Primus cst Athanasius Imperiali diplomate Sedum qui Episcopalem accepit. Dum Arriani cum ut abiret , perurgerent nomine Imperatoris Constantii , in apologia ad Constantium , seis renuisse , ait , & causam his verbis affert : Quid igitur annon merito ab illis diplomata postulabam nec eorum . simplicibus verbis obsequebar. Illi igitur cum non ederi rem , neque proferrent mandatum tuae pietatis , nonne
., plane & directe contra hujus jussa diplomatis agebant ris s Liter , hic intellidit Constantis', quas ibidem rcfert i is tam insis Sede firmantes. Ego igitur cum illi literas nulis las exhiberent , probe mihi colligere dc ratiocinari vi-- debat , ipsos nil nisi sua verba ad terre , praesertim cum . - lao diplomata jubear , ne quid istiusmodi curarem. Iu-
te igitur hoc feci , religiosissime Auguste , ut quemadis modum cum Epistolis tuis ingrcssus essem in patriam , itari acceptis tuis mandatis e patria discederem. Si fugissem quo- is modo non inerito me tua pictas his verbis objurgasset; curis tu cum diplomatibus in Ecclesiam intromissus, sine diplomao tibiis egredieris, populosque destituis ρUnde perspicitur Athanasium suam Sedem Imperatoriis diplomatibus munitum primum acccpisso. Hoc enim est intromisti in Ecessam , neque haec ad restitutionem ab exilio spectant , quae non intromittit in Ecclesiam , sed in Ci-
Postmodum cum Germanorum Regum dominatus lovge lateque in Italia pateret , illi jus creandi Pontificis Romani exercere coeperunt. Sic Henricus III. Niger Gregorium VI. Suffragio Cleri clectiun de Pontificatu dej cit , de Clementem Secundum Papum Romanorum renuncia vit , deinde Cierum jurejurando compulit , ne quem deinceps ad Pontificatum admitterent , sine Imperatoris
467쪽
DISSERTATIO T. Germanici consensu , quo de acta Vaticana testantur. Idcirco mortuo Clemente z. Collegium Pontificum ad Caesarem Leg, tos misit, ut Pontificem Maximum, quem vellet, renunciaret. Imperator Peponem designavit , qui Damasus II. est appellatus , quo defuncto rursus Legatos ad imperatorem Clerus destinavit, ad Pontificem alium creandum, is Brunoni , qui Lemnis IX. nomen assumsit, sedem Apostolicam demandavit, cuque Victorem I l. suffecit , poli cujus occasum Clerus Frideri. cum Pontificem Maximum cooptavit, post hunc Alexandrum II. quod cum intellexisset Henricus iv. Henrici Ill. filius, C rolum Parmensem Pontificem esse )ussit , qui tametsi ab universa Insubria exceptus , ab Alexandro z. tamen dignitate sp Iatus est. Hunc Alexandrum excepit famosus ille Hil bramdus , qui alias Gregorii VII. nomine notatur , a Pontificibus procfamatus Is omnibus Laicis pnterdixit , ne ulti benem a E cle sic acerdotiave in quenquam conferrent , subjecta gravis crorum interdictionis poena. Et quidem Imperatorem , qui Pontifices in Germania renunciarat , publica execratione damn vit , quo ipso commotus Imperator superatis Alpibus Grego rium VII, qui annos XI. Eccleste non sine multorum scandalo ac detrimento praefuerat, urbe exegit, substituto Clemente III. Pontifice. De hoc Gregorio Onuphrius Lib. IV. de varia
Creat. Rom. Pontis sic scribit: Primus omnium Romanorum Ponti eum Gregorius VII. armis Normannorumsterus, opibus Comissae Maihildis mulieris per Italiam potentissima , confiseus , discordi que Germanorum Principum Bella Civili laborantium inflammam HS , praeter majorum morem contemta Imperatoras potestate oautoritate , cum summum Pontificatum obtinuisset , Caesarem ipsum , a quo, non electus saltem constrmatusfuerat, non dico e communicare sedetiamRegno Imperioque privare ausin es.Res ante secula inaudita.Confer.AventiniLib.V.ann. Bborum.osso in. l. le .c. IX.8.I3ώ. Reperimus quoin in actis antiquis Praelatos Principibus iuramentu fidelitatis praestitisse. In Concilio Toletano iv jam
468쪽
jam ante mille annos morem fuisse apparetitit EpiscopiRegifid litatem jurarent, sic enim in eo statuunt Episcopis.7 . Quicum ergo ex nobis vel totius His ante populis qualibet conjuratione meis duo Sacramentum si Guae,quod pro Patriae gentissGothorumstatu,vel
conservationeregiae aluti ollicitines, temeraverit , orc. anathemast. Similiter in X. Concilio Toletano haec Inabenit .c. I 2.uisquis r i testorum ab Oscopo, ius ad extremum ordinis clericorum e M nachorum generalia juramenta in salutem regiam, gentis aut Patria data, re natur violasse voluntate profana,mox propria dignitate pri- et arus,cr loca se honore habeatur exclusus.Turonen Concilium III.c. i. sub Carolo M. primo omnium, inquit, admouuimus cunctos, quin
fro conventui interfuere, procul dubio Episcopos in ut obedientes sint Domino Exesiem si mo Imperatorino ro, rim,quam ei promissam
habent, inviolabiliter conservare sudeant. Et in Aouis granensi Con-ulto subLudovico Pio stitutum e st e. Σaean .ra .ut quisEpiscoporum, quilibet sequentu ordinas Ecclesiastici deinceps timore aut cupia in re, aut qualibet suasione a Domino, se orthodoxo Ludovico Imperapore defecerit, aut ratam Sacramentum delitatis illipromissum violibet erit, o di contrariis malevola tutentione quovis modo se copul veris,gradum proprium canonica ars S nodicasententia amittat. Vide Ludovici Constitutionem Anno Si . factam, apud Goldaeum, Tomo II. o litui. Imperia p. m. 13. Constitutio duorum Otth num, primi nempe & secundi Anno 962. ibidem Tom. II. p. Q. postulat, ut ille, qui ad hoc sanctum atq; Apostolicum regimen ,, eligitur, nemine consentiente consecratus fiat Pontifex, prius- ,, quam talem in praesentia missorum nostrorum, vel filii nostri, si- ve universae generalitatis, faciat promissionem pro omnium satis- fictione, atq; conservatione futura, qualem Dominus & veneram diis spiritualis Pater noster Leo fecisse dignoscitur. In volumino quodam piri Mercatori,P-electus jurare debet Imperatori s e omnium Ecclesiarum liberam electionem esse permuturum. GL
f. XXII. Vidimus qualis priorum temporum fuerit facies,quiubaaq;gyris coarctata Pontificum auctoritas, ut se Imperatoribus
469쪽
non nisi cum praesentissimo dignitatis adeptae dispendio, opponere attentarent,sed quae est rerum humanaru inconstantia, nihil in sublimi positum sine immutatione aliqua perpetuo consistit dominantium potentia, quae olim coelum quasi tangere,int summo gloriae apice xerfari videbatur, Pontificum technis & violentia tantopere imminuta est ut de illa hodie praetervmbram fere nihil appareat. Quo aute pacto talisnvitatio contigeritis mul. r. de Repub cap. 9.ya I31. hoc verborum ambitu perspicue cna
rat. tyrancipio quidem.Gregorius Pontifex Romanus, is qui priamus servum se servorum Dei appellavit o Bibliothecario in vitis Ponti cumpag. mihi. . estBonifacius ul. ab Imperatore Phoeaprincipatum in omnes Episcopos adeptus est. Posteri deinceps bonores pontificios ad imperia traduxerunt, x
sacra profanis miscentes potentiam religionis specie incredibiliter auxerunt. At Principes ipsi magnam partem religionis in tu caeteri potentiorum exemplo, summosPontifices revereri,idq; potissimum , cum Orientis imperium in ruinam inclinaret , id est cum R, P. Italiae civitates ac populos, quominus Imperatorubus Constantinopoleos parerent, aut tributa solvorciit interdictis prohibuerunt: occalioneinde quaesita, quod Leo is qui IC no mcalius usurpatur, divorum statuas dejecisset: qua re commo-t plebs, & R. P. autoritate insana mala Thomam Imperatoremio Sophiae templo necavit. Itaq; cum opes Orientis attritae essent barbarorum incursionibus, ac Principes Germanorum recuperandae Italiae spem bjecissent, Regesq; Longobardorum Italiae Imperio potiri vellent, ac Pontificum Romanor. opibus prohiberentur, nec tamen Longobardi pares essent, ad opes Francorum dspexerunt, & auxilia potentissimae gentis in Italiam evocarunt, nec sita spe fraudati simi. Nam Pipinus Praefecius Pr torio, qui tunc Palatii Magister ac masor Domus diccbatur, optibus gratia florens , ingenti cum cxercitu superatis Alpibus Longobardorum copias fudit ac prostravit , inde Romam profectus Zachari Pootificis Imperi opartem Italiae subjecit ; nam Pontifex
470쪽
ns os LIS PEDUM PONTIFICIS ROMANI. - ν
pontifex ante Chil derico Mere neotam Rege spoliato , Pip, num Francorum Regem designa rat, sacris etiam more majorum initiaverat circa medium Seduli VIII.) quem Francili benter exceperunt, tum quia Caroli Martelli Francorum Principis Rilius, qui rerum gestarum gloria clarissimus erat, tum quia Cliti-deticus propter Ingenii stuporem Imperio minime dignus videbatur; quibus omnibus accedebat, summa ejus auctoritas& gratia R. P. quem uti Deum aliquem coelo delapsum populi prosequebantur. Ac tum quidem Pontifex ipse, si Pipinus Longoba dos subegisse Exarclinum Ravennae sibi fiduciae nomino pactus erat, id est, X si ut bes , d Pentapolin provinciam, quae urbibus Xul. continebatur Mornaeus F. iniquitat.'. Iz7. Parta victo riapi pinus ut promissum' impleret, harum urbium claves sacris divi mri altaribus imposuic , prius tamen utrius m provincia dominatum ac rura Majestatis, sibi posterisq; suis ac Romani pontificis deinde eligendi potestatem sibi reservarat. Quibus rebus non modo libenter Pontifex annuit, sed etiam ut Pipinus Imperatorem se appellaret, pene persuasit: qua appellatione nemo exceptis Constantinopoleos Imperatoribus utebatur. Mo . tuo Pipino Longobardi rursus arma capere, Pontifices turbarey & ad Francorum asylum omnia revocare. Itaq; Carolus Pipini filius, qui bellicis laudibus abundans, magnus est appellatus, valido cum exercitu delevit , & Pontificum superatis Alpibus, nota modo A eges Longobardorum, sed etiam Regnum ipsum Zelevit Pontificum Romanorum potentia, stabili fundamento firmata Imperator a Pontificibus est appellatus, ac vicissim Romani Pontifices, quamdiu Carolus vixit, ab eo omnes creati fuere; sed post Caroli occasum, qui plus in Urbe Roma, minus tamen in Curia Francorum autoritate&gratia poterant, se a Collegio latificii creari curabant. Ita Reges Francorum tum exte nis bellis,tum civilibus dissidiis, quae interCaroli M.nepotes gravissima extiterunt,perturbati, summi Pontificis crcandi praeroga iram deseruerunt. r tame botrusAntiquitatis autor scribit i veg