Joh. O. Stiernhöök De Jure Sveonum et Gothorum vetusto. Libri duo ..

191쪽

repudiat ignominia foret, neque enim tant nata, si in causa Sponsus, donationes suas perde Rςῖμ' debat; si Sponsali eas referre necesse habebat; sed insuper etiam mulctabantur,ri praeterea cum duodecim sacramentalibus publice attestari iso tum facere debebant, se nulla ipsius aut generis

ejus ratione eis fuisse compulsosci sit hori treet

te autem Larbitrio spons erat, quandocumque vellet, nuptias celebrare; secus enim quam hodie, in ejus aedibus ejusque impensis fiebant. Te- Nuptiae. nebatur tamen si ante septimanis tutoribus sponsae denunciare, quo paratiorem traderent, pridie autem aut etiam perendie, pro distantiato. ci, diei nuptialis, ponitis propinquos de amicos suos congregabat, quos pro sponsa advehendae. mitteret, quorum comitatui praeerat ex honestio. ribus aliquis, quem jura oriri sta vocant, de ossicium ejus in eo constituunt, ut dotem no mine sponsi recognoscata recipiat, dc sponsam securam de tutam in familiam sponsi repona9adeo

quidem, ut nisi sponsam inti graminis violatam in lectum ipsius adeoque sinum deponeret, ipse

192쪽

cum comitibus suis gravi poena plei heretur duplicatione scilicet mulet equar in homicidio vulgari debebatur,ob sponsam, tum vero ob liberos, quorum generatio sic impedita vel interrupta judicabatur, triplicatione filium enim o filiam autem 8o marcis aestimaverunt, qui quia nati non erant, sed in potentia tantum existerent etysta bari dicebantur, id est Iberi, scilicet perabiles. a- re nihil mirum est, si quod a vetustissimis seculis

usitatum fuit, armati venirent, qui, cum indomum sponsae venissent, obsides darentis accipe. rent. Post hos utrinque datos et acceptos, tutor

sponsa arma et ephippia sub clavium custodia servabat tunc do prius constituta extra dira fuit, deinde sympositam institutum. Postridie sponsa deducta fuit in domum mariti, sequebatur illam tutor cum aliquot familiaribus, cumprimis

ver foemina gravitate morum conspicua, ceremoniis et ornatui sponsae praefecta Trutti8rani irro et puellulae aliquot cognatae vel agnatae,quae virgines sponsae dicebantur, Eruttimoὶ Copulatio autem tunc primum a tutore laeta est, consecratio vero ab Ecclesiae ministroci nihil ite fieri potuit nisi praesente tutore, aut qui ejus locum supple.

193쪽

ciucccc

suppleret, absq: eoeni consecras et sacerdos, gravissima poena puniebatur tanquam si caedem recisset. Copulatio autem hac solenni verborum formula a tutore peragebatur gifiter tigh

sIndes id est,ut verbum verbo reddam contino tibi fuam sororem in D rem,o uxorem,injus dimidi, thori 9 ει ινιum,ct trientis in bono omnibus acquisiitiso acquirendujuxta jur, lanica, si ea quae dedit divus Ericus, in nomine patri Haec coniunctio laeta est olim excus o per ferrum Ilicem igne: mutatum postea&faculae accerei praelati, sedi alios alibi conji iuriritus habent, post quos tamen ubiq symposium . VP in alterum & summum a sponso institutum fuit. Duo enim legitima fuerunt, id est a jure non concessa tantum, sed de jus la primum ad dotem,alterum ad nuptias ad hoc autem tenebatur sponsus, submuleta annua alimoniae pro singulis, invitaret quotcunq; ipsi aut sponsae intra tertium gradum sanguine aut assinitate essent conjuncti Leges sumptua-

194쪽

sumptuarias dixeris ed quae sumptu ubeano,

non vetent, non enim suffecit tot rivitasse Iibe raliter tractassicinisi eosdem etiam donis proleque. rentur,quae jura etiam injungunt,ad genium cilicet priscorum temporcim, quorum conluetudine nec hodie quidem in totum recessimus, nisi quod more postea inductum est, ut aliquid novis nuptis ab hospitibus convivis retribuatur. Nullae autem donationes fiebant ante concubitum, nec ulla etiam inter conjnges bonorum Confusio, ante confusionem corporum rataq si alter conjugum post consecrationem dc copul tionem legitime nectam, ante noctem concubiam

decessis set; nihil juris sibi superstes ad divisionem

vendicare poterat, in quod tamen, ut modo ex formula copulandi dictum est, fuit conjunctus. Finito primae diei symposio, solenni ritura ceremoniis lectum genialem cum cantu . tripudiis,&cum austa convivarum acclamatione ingressi . testini sun Postridie dotalitium promissem, nobis

GT P Moram avium dictum, quod mane posterioris diei daretur,4 quidem ob virginitatem 'ac eninia demum conditione de fure esGothico exigi potuit, nisi concubitus promissionemri nuptias am

195쪽

tevertisset;qna enim fronte scemina peteret, cum ejus rei qua propter dari soleat, copiam jam ante gratis fecis et monestae tamen viduae etiam , tum fuit, pari enim jure cum virginibus frueban-

talitium autem datum fuit in mobilibus vel immobilibus, allodialibus vel acquisitis, nonnisi certa tamen ia jure definita quantitate illam si excessisset, irritum & revocabile erat ab haeredibus viri, nisi sponte in id consensis ent. Quantitas haec, quoad pretium, pro singulis ordinibus determinata fuit melius Gothi in istama pro ratione facultatum illam definiverunt, ut non excederet decimam substantiae partem, sive a viro daretur uxori, sive viro, loco dotis, a tutoribus foemi. nae Morgennatica autem haec non sine solennitate aliqua ceremoniis promissa fui Nam si

fundus aut praedio dabatur,duodecim testes,sive ut jura eos nominant,firmatores requisiti fuerunt, quemadmodum in omni fundi alienatione quae modo legitima censeretur Nobilium enm nuptiis etiam hastam vexillarem complicatam inferebant,deponebant ad pedes sponsae,elevabant,ac Ceremoniae

196쪽

sone, ante novos conjiages a duodecim illis firmatoribus contactam ij ciebant, quem Orem etiam hodie servant, videntur enim hasta usi, loco baculiquem firmatores duodecim in omni contractu contingere debebant, ut alienatio Lindo. rum facta fuit, sive per emptionem, si ve mutationem, sive haereditariam divisionem, sive deniq; donationem, ut in nuptiis, de quare infra in loco de contrastibus. Plebei vero alio ritu terminandis. ingressus enim domum convivalem sponsus cum pronubo suo, sumpto poculo, quod maritale vocant, ac paucis pronubo de mutato vitae genere praefatis, in signum constantiae, virtutis, dcfenso. nis & tutelae propinat sponsae, ac simul orgemiatsecam promittit, quod ipsa grato animo recolens, pari rationeri modo, paulo post mutato nix rium habitum operculo capitis,ingresssa,poculum, uti nostrates vocant, uxorium leviter delibans, morem, fidem , diligentiam & subjeetionem repromittito. Donationem ad hunc modum factam, cum olim instrumentorum publicorum usus rarus esset, inter plebejos fere nullus, mulier

quolibet decennio coram judicio vel Ecclesia publicare tenebatur,quod praecipue tamen apud Noricos

197쪽

ricos iactum fuit. Qiuicquid autem sic datum fuit, non tempore vitae, aut ad usum fructum an itum mansit,ut in Regum principum, hodie nobilium moraennaticu Sed absolute,translato plene dominio, ut mulieri essset facultas de ij pro lubitu disponendi, eaq: mortua, ab intestata transiret ad ejus haeredes. Si vero mulier ante virum decessisset, fiebat illud, ut ante fuerat, viri; in casum enim dinturnioris vitae datum fuit liaci ex eo nihil sibi successsores mulieris,ut in triente mobilium vendicare poterant, nisi si liberi superes en ex eo matrimonio ij senim haec donatio cessir,4 inter materna quidem, non Vero paterna bona, adeo ut invitis liberis, nec usum fruetum quidem lucraretur pater, quod hactenus in usu fui . De uri Us Lindico donum matutinale, vivo marito, ratronem habet uxorij pcculi j mortuo, trientis; confunditur enim & dividitur itaq; si in bonis mobilibus datum fierit, non video, quid mulier acquirat, 'iaod non alioquin iure mattimoni ad ipsam

ejus haeredis est et per Venturum, ex eo en in Gquo nupta fuit, statim jus illud trientis bonorum mobilium viri consecuta est, nisi forte ex bonis mobilibus extra trientem haec donatio facienda

198쪽

Dici, Si vero in altodialibus detur, lucratur, contra jus commune,quod eiusmodi alienationem non promiscue admittit, stibi do suis quicquid da

tum fuit .

Moris praeterea erat, ut diebus nuptiarum inhonoremi ponsorum, quaterni urrinq; prater ipsum sponsum, vestes nuptiales gestarent, singulari colorei forma, nulli postea usui futuras, quas ideo peractis nuptiis, promiscue donare, vel moris erat vel religionis; De hisce postea lego cautum fuit, ut potius in usum Ecclesiarum aut monasteriorum, quam ludionibus aut citharoedis darentur. Hos enim majores nostri, ut inertes &voluptatum opifices, qui vires tam animi quam corporis frangerent, extrem odisse videntur.

Quare sive pulsi, sive spoliati, sive caesi eissent,ie sima erat eorum conditio. poena ob id fere nulla, ut uberius postea monstrabitur in loco de injuriis & homicidiis. Ceterum ritus hi, ut olim, itari nunc, pro diversitate provinciarum, variantis. Alibi adhuc: ' ιε. ' in usu sunt, alibi obsoluerun Videamus por- nostqveu ro essectus conjugii, quoad potestatem maritalem xcommiinionem bonorum, qui in formula sua pra

199쪽

pra memorata optime comprehens extant datur enim foemina viro in honorem uxorem, ut inomen sit honestatis . voluptatis, nomen o Honestas mina domus sortita est proprietate lingvae nostrae. η- μμ

non servae Reverenter ergo habendam, Qti . ' i' membrum propriscorporis amandam .foven. dam jura praecipiunt. Et vir uxorem verberans ex malitia, invidia,Zelotypia,vel insania aut ebrietate, duplicatione poenae ordinariae punitur: a cistiea tastigare tamen ob culpam permissum impune, sed ἔμ', si forte in castigatione modum vir excesserit, poenam non corporis inflictivam,sed juris privativam leges imponunt; non enim hic eventu, sed propositum spei tari voliae runt, quod in uxorem praesumptum non fuit, nisi evidenter probatum . Quamvis itaq; de vita,ut parricida,non periclitaretur, praeter trientem tamen dc legitimam, quaeli redibus uxoris cessit, etiam trientem ex suo, quod reliquum erat, haeredibus uxoris,praeter muleiam,

persolvebat Datur etiam uxor in jus dimidi Iu, dicitidhthori, in quem nec adultera, nec concubina, nec altera conjunx induci potest.

Adulterium de omni jure dc semper prohibitum fuit, de cujus poena postea. Concubina 'η

200쪽

tus olim hic in usuri concessus erat sed talis qualis proprie fuit, conjugium scilicet cum propria serva. In illas enim nihil non juris domini habe bant,&liberos ex iis susceptos pari ferme loco cum reliquis habebant. Postea depretiati sunt ad conditionem matris 3ia Iasicidia notos bare/

Quare in jure OstGothico differentia est inter liberos ex concubina scorto cadultera natos,

Bigamiae vero in vetustis legibus nulla mentio,vel concessae vel denegatae. Constat tamen ante Christiana sacra hic etiam ut alibi polygamiam in usu fuisse: inquit Adam Bremenses dea ecis' secundumfacultatem ruiriumsuarum, dura an tres aut amisp. uxores habet &Alios ex tali conjupo natos legitimos habent id quod etiam ex historia Harald pulcriconii Regis Norvaζiae constat, .nostrilla Ooit tonui ig/quantumvis Christiani. Iuxta uxorere enim splendidis natalibus ortam, etiam aliam habuit natione Mandalicam, conditione servam, ex qua filiam S. 0la Regi Norvetiae dedit. Et procul dubio haec uxorum pluralitas gentem in immen