Ivsti Lipsi Monita et exempla politica : libri dvo, qui virtvtes et vitia principum spectant

발행: 1605년

분량: 323페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

ω exempti politica x O

debent. ramittere in animum totius reipublica cibi .

curam in populi fata sumpere is oblitum φ

dammodosui gentibus υ:uere Accipere innumerabiales undique nunctos, totidem mandata imittere, de tot urbabu nationibus, C prouincιι cogitare' O CTES OMNE DI IN VAE , perpet selicitudine , PAE SALUTE OMNIUM cogitare. En breuiter tuum

naumis, in fine Finis Populi salus Exempla addamus qui fecere, aut tacturos se sunt pro iam. Inter istos. T PUER I V s Imperator qui pulchra voce utinam &rei testatus in pleno Senatu Dixi nunc, spe alia P. C.bonum C slutarem Principem, puem vos tanta tar tam libera potestate m-- struxist Senatis sER debere M NIVER-s P cimbin spe ac plerumque, etiam SINGUOS,

Neque id dixisse me paenitet. Pulchra, inquam, Voce , quam sine iam me Conceptant non reor, aut emisiam. Quid verba facimus in instruendo Principe ecce hic compendium Seruiat , id est audi, obse Quaciarque Senatu Scbonis conliliariis Seruiat uniuerses, in bono omnium procurando Seruiat gulas, in Iustitia administranda,iniuria arcenda. Sine istis, non est Princens, sed tyrannu S. Quod TRAIANus, item Imperator con hi siderans cum Praefectum suum Praetorij, de more , gladio succingeret, daretque vitae cnecis potestatem LCape hunc, inquit s quiadem reclem Ex v ΤILITATE OMNIUM imp rataero, pro me. aliter, contra me utere optimam

Optimi illius vocem vivam , si reipublicae uiuo:

182쪽

I Lipsi monitu

si mihi,arma haec in me Verte. Iam H AD MANV Imp. quoties auditus est diceret Ita se rempublicam gesturum, ut sciret REMΡΟΡVLI esse, nousiuam iterumque, quod eodem ducas: Talem se praestiturum Imperatorem, quale bi optasset priuatus. IIII. Esp Asa ANI etiam Ueste dictum est. qui sanus valensque, semper in publicis occupatus, etiam aeger perseuerauit:& reuocantibus amicis, Utque sibi parceret , mperatorem inquit

flantem mora oportere.

In femore aeuo HENRIcvs Imp. Friderici si- V. ius,ita assiduus in rebus, ut vix sero cibum a peret.Cumque idem moneretur, Valetudinem vires cordi habere respondit Privato quidem homini omne temp- cibi esse, cum id lubet, aut solet: at Regi gi nomen suum non abdicat, id selum, quo

vacat.

vi. Itaque rebus hominibusque sedant, etiam vilioribus nam i Principatus membra. Insigni hi monito RVDOLFI Imperatoris si striaci, qui cum submoueri a satellitio suo tentii ores quosdam videret, ad se affectantes,non sine stomacho edixit ' Deum ipsa eius verba

sunt te homines ad me venire. Non enim ideo ad imperium lium vocatus,vi in arcula includar. M elius

nihil postum,desino, δί hoc infigo.

183쪽

edi exempla politica, i

facere ad Dirtutes aut Diti ubilatorum. CAP. VIII. PRi Nini et ob se bonum esse oportet sed etiam ob alios quos talis emediit, aut allus deprauat. Nam homines inprimis ad alta ista flectunt oculos, ct exempla sibi suis inde mota-bus stimunt. Sallustius sim mare imperio praedit

m excelseo aetatem agunt, eorum sapia cunil mortales Iouere. Ita maximafortuna, mamma ticentia est. Sicut

igiturregulam maxime rectam esse oportet: ad quam cetera diriguntur. ic Principem. Et tin corporibus grauissimus est morbus , qui , capite diffunditur: sic qui ab illo Pindari, ad Hieronem Siciliae regem,aurea dicta sunt.

Fahraca linguam

184쪽

I. I psh monita

in te.multorum distensator Es multi testes ut quodi. S. A L MM NAE V s rex Aragoniae meapoleos, cum de Subditorum morabus disputaretur, dixit Vt herbas quasdam ad Solis motum scpopulares m

Principum mores vertι.

IL ALEXANDER MAGNvs ceruice leuiter incurua&panda fuit iod certatim proceres aulici imitati , quan ipsum sic effingentes. Adeo minuta obseruant, atque aemulantur: utinam 1c interiora virtutes liii. LUXUS in conuiuiis veste, supellectile, milia, ad EsPAs Am tempora nimis Romae III. Annal inualuit mec Vellegibus potuit coer Ceri, at statim, illo P Incipe sponte exoleuit. Caussa in Tacito Praecipum adstrictimaras auctor Usafanu

fuit, antiquo ipse cultu victuque obsequium inde Principem, Gramulandi amor, validiora quam poena ex legetb- CV metus.

DE IUSTITIA.

suam Princeps ins inseruet. CAp. IX. TNTER Omnes autem Virtutes sunt qua ut dam velut Regiae. Irincipales , t Justitia primum . qua Homerus Reges λυοπολους Sppellauit, Orci uinoccupatos C versintes. Nihil iis

185쪽

ω exempla politica. 92

conuenientius,nihil dignius: c seruata, regna seruat. Servada autem in iis quae Principes, aut qui circa ipsos sunt, tangunt Mali doctores, quia legibus eximunt: qui cum Caligula censent, Omnia ipsi, o in omnes,licere iue cum Sallu- sciano Memmio. Jmpune quidlibetfacere, id est re gem esse Abite qui docetis, qui discitis: imo qui

praeest Iultitiae, ad eam praeeat,&exemplo commendet Theodosium imitetur, de quo Panegyris es Idem ei uisuisti, G tatum tibi perte beet, quatumper leges antea licebat. Iussummum,facultatem copia commodandi,nonsecurιtatepeccari experim Dixit sensitque ANTI GON SMacedonum .

rex cui cum blandiens aliquis suggereret, Omnia regibu honesta iustaque esse Responditerant hercules sed Barbarorum dumtaxat regibus at nobis ea honesta,quae honestasunt,s msta quae iusta Retudit adulatorem,& docuit, non regulam iustitiae regem, sed ministrum esse. Qtud idem iterum 3 Scripsit ciuitatibus, ut Siquid forte iuberet, quod

aduersaretur legibus, ne admitterent ac pro eo haberen atques inscios criptum esset. TALE Crus vero cinsigni facto iustitiam. II, asseruit. Legem inter alias, Locrensibus tui rat, ut ulter cuia orbaretur iustissime, quia j fere ad hoc crimen illices sunt, aut duces. At ecce filius paullo post adulterauit,&legis reus

etiam pCenae erat quam tamen populus On-

sense, miseratione moti unicus enim erat &in patris gratiam, remiserunt sed patre abnuente indignante Lex, inquit Sancta, e poen

etiam in nobis esto sed viam repperi, qua ista Ju

186쪽

I Lipsi monita

humanitati indulgeam Jpse α' το, unumsium , mihi ergo vnm oculin alter ipse eruatur atque id factum.

CHARONDAs autem Tituriorum legislator, m eadem magna Graecia, seuerior is se fuit, aut yere dicam crudelior. Nam ipse legem tulerat contra ciuiles factiones δί caedes Nequis cum telo in caucionem veni se vestet qui Ester, capitale id esset. Accidit, ut ipse rure veniens δ indicta subito concione, Vtierat,ad ea mari natus accede-Tet. cumque aemuli oces amament, Soluere eum m, quam tulerat, ac pesam cum telo esse ipse errore cognito , Mehercule ita est, inquit sed 3dem eros ciam. tatim aue stricto ferro incubuit. A fine aliquis laude , a facto orI

probet. At PHII IΡΡvs MACEDO, Magni pater, IIII. cIIIam obnoxium se iustitia praebuit,&aurea suas verberari vel conuicio passus est , quod riusquam gladio Principes serant Dicebat apud eum caussiam Machetis quidem: Philip pu Sparum intente visus audire Gye non bene tota cognita, damna Te Machetas non tulit,&Macedonida ac militari libertate Appello quit Philippus miratu fac iratus, Tua re ad uexn 'Machetasa sil ipsium te, inquit,sed vigi Dutem P attencum tu , ut ali effortuit, Ad Phri um sobrium. Sed tu incuria , siue vinolentia regi obiecta excussit utramque , cre Dropius pensiculata , iniuriam Macbetae factam agnouit vindicauit. Quomodo'sAluo tamen priore decreto δί aestirnationem

187쪽

m exempti politica. 93

litis ipse a se dependit. Dupliciter laudandus. SI

quod te, salua rei iudicata rirmitate, immutauerit:& paenitentia poenam etiam suam fecerit. V.

Haec in ipsis Principibus: circa ipsos ista A,-

mento identidem obtundebatur silc loquendum est importune d arpe, alter ingerebat)cum , inquam obtunderetur a tubar ne gratioso fatrapa in re quapiam iniusta, quam alteri volebat impetratam Palle tandem resciuit triginta Daricorum mi Pibinem ntiam Satibarzanem, Ut confectum hoc daret. Vocat ad se igitur, atque una Qxiaestorem: Mesem iis, inquit riginta milliahm illico ad=iumera tu autem haec cape, ins habe. Cum enim dedero, nihilo pauperior ero ais tuum illud concessero, tuto mitistior Laudo, laudo neque amicum alienavit, fidei cognitum:ne lue lustitiam ulla re violauit. PH FP iterum Macedo consimile meque par tamen undique nam equitate assi et, liberalitate non conuenit Harpalm pro amico quodam, iniuriarum postulato, acer multus

apud Philippum intercedebat, liberari volebat. Addebat, se pro eo mulctam quantae ster, depensurum. Hic Philippus suid tu igitur)stagis, mulcta depengstur Harpalus Nempe visamasi eisalua Philippus: uid te ais' non aequi M

allum male audire, stu malefeci qlsam me Inoxium,

elin caussa 'Bonum factum, bonum dictu ira. Nostri aut patrum arui unum adiungam. Erat Vii CAROL, AVD A cI, Burgiandiae& nostro Duci, vir nobilis in serueti gratia, atque ei pr. -

188쪽

I. Lipsi monita

secturam opidi in Zelandia dedit. Ipse ibi in otio,amorem concipit in farminam corpore scitam moribus, animo meliorem, ut docuit euentus. Primo aspectus, obambulatio, suspiria.& quae solent amantes mox audacior δc verba misicet,&asrectum aperit, Iolatium orat. Neque promissis abstinet, omnia tentat, quae sint expligna lae Frustra, munita undique castitas erat. I itur desperatione ad facinus severtit. Praefectus erat, ut dixi,& Carolus noster in bello maritum tetitur amata foeminae proditionis insimulat, Iarim in vincula mi 1iam carcere custodit. Quo fine ut vel hoc metu minisque illam moueat, obnoxiam sibi reddat vel maritum ipsum amoveat, remoram amori. Custodit igitur& mulier casta viri

amans statim ad carcerem, a carcere ad Praese-etum , deprecatura aut liberatura, si possit. Praefectus Et tu mea me roga, in nrtum, quod in me habes, ignoras affectum Ditem mutuum redde C maritum ipse reddo. Detinemur enim uterque,t eo meo, ego tuo carcere aut vinculur ah quamsa cile trinnqueseluis quid renuunamanspeto, Crpermeam vitam. Praefectu peto , C per mariti ti vitam. Utraque agitur: CVperires debeo,perdam. Atqui miserere, e midierem te, GV coniugem sen-

e. Mulier rubere ad ista,&stupere dc tamen pro marito etiam timere. Constat magis ani- O, quam corpore:& trepidat,& pallet. Atque ille, quia moueri visa,&leuiter vim verecundanti adhibendam ratui soli erant in lectum impellit, fruitur fructum, trique m X acerv

189쪽

ιχῆ exempla politica. 94

bum. Nam mulier conseia dc lacrimabunda abiens,pudoris magis quam peccati aegra, iram

de vindicostam coquit quam magis etiam ac

cendit barbarum quomodo aliter appellem Z Praefecti factum. Nam ille voti potitus ac

cetera prolixa autumans, si aemulum sustulisse set maritum damnati curat, damnatum capite

plecti. At id non in publico, sed carcere ipso factum atque ibi cadauer in arcam ligneam inclusium , mox sepeliendum. Venit interea mulier, siue accita ab ipse ut quidam tradiderunt suae sponte de super salute mariti anxia: sed venit, Sc vel ex pacto maritum recipere se sperat. Ille benigne atratus, Et mm seMn,inquit, quaeris' habebis. Abi dc igitum ad carcerem intendit. inuenies , stolis. Nihil suspicata abit, videt Spercellitur, animo ac corpore lapsa super cadauer se abi jcit ac diu lamentata, recipit animum atque iram, rediensque atroci vultu verbis. Et hercules, inquit, reddidi Amaritum gratia debetur, exsel m. Retinere&placare conatur, frustra: non tigris mans saritiat, ne tu erepto statimque amicorum fidis aduocatis, rem denarrat, eius ordinem, δίculpam suam non culpam : ac consilium viamque ultioni exquirit. Censent omnes ad Principem eundum qui inter alias virtutes insignes habuit, nisi superbia& pervicacia corrupisset eximius Iustitiae cultor erat. Accedit duobus amicis comitata, auditur Vix creditur.&indignatur&dolet Princeps,hoc in suo solo, estis,quemquam ausum. Sed &milieri edi

190쪽

I. Lini monita

cere minaciter, nisi Vera certa afferret, mansi habituram Iubet manere in Aula, in vicinucubiculum secedere, dum Praefectum vocat: nam forte ipse in Aula erat. Venit,introducitur mulier. Hanc nostin ait Princeps Colorem homo mutat: irinceps er sequitur: si uerela , qua serte defert, etiam nostin trocessint, in quas nolim esse veras sim au Vacillat, perplexe loquitur, negat aliquid c annuit do-nCc Princeps. ex vultu ipso& sermone culpam

suspicatus, Ut tamen certior effer remoti, omnibus solum alloquitur quam dem mihi debetu, quam benesci, meis gratiam,nonne ictas Per hanc ultim te adiuro, ut quid in hac rest equid ex ne ambagine denarres Fatentigratia, aut aliqua seueri ta non deerit nec abnuenti tormenta ibi ille adgenua se abiicere fac' tam agnoscere: denique mulierem culpa omnis liberare se onerare sed in pratia Principis refugium .solatium ponere. Quam ut magis impetret, illicitam libidinem

purgaturum matrimonio Osreri Planceps, quasi aures pra bens iam mitior, mulierem reuocari quosdam e suis adsistere iubet. Et Mustre, quoniam buc ventum est mulier, placetne maritetim

hunc habere 'Ilti abnuit: tamen 'luntatem aut iussa Principis timens, adspici ci cum stantes. Qua certatim inuunt a fuggerus accipiat conditionem viri nobilis, diuitis apud Dominum gratiori . Victa dat manus quas Princeps iungi cum Praefecti iubet.&solennibus verbis matrimonium firmari. Firmato, i erum Princeps: Tu noue marite hoc iamnunc largire, ut si r

SEARCH

MENU NAVIGATION