장음표시 사용
251쪽
fugam tentasses. Nec enim te celo,notam mihi mortem nAdfuisse, e tacitum exspectasse tua confida, ut aut laudarem ea, aut vindicarem .Pudfatiturus e era, si a ac in ingrato animo eis bduxisses C exploratoressu esMae que saris di positi a me erant, rei. sed taceo, ergaudeo opus nonfuse vir mionum i-
dumque te, erra me talem, ostendis iι facem In re quod omnes distibi fortunent Nihilstipulor, nisi illud vetus, lcum tefore hai maior illo Hi semo, quamdiu vita trique erit. Dixit, pecuniam
comitesque dedit, atque ipsis honoris causa, aliquatum spatium deduxit Clarissimum hercules exemplum Fidei in Afro, quod miremur religionisque diue isse sed latuinae Prouidentiae, que id res iam Murbem ab eo voluit capi, qui perfugium ibi habuerat Sc tutelam. Quod
Nouem circiter annis post euenit, sed mortuo menone cla filio maiore.
Hab t&iterum Hispania Fidei exempIum, X. in Lusitania , sed in homine Christiano . Is ' c.
fili DL DC TI vir nobilis arci Conimbricae at x My que ibi a Sanctio rege piae fectus. Sed enim uerois Sanct in malec improspere regnum administrabat aulicis quibus da nimis credulius Si in primis Llaticiae uxori suae addictus mancipatus que. Igitur querelae, I mox conspiratio procerum in illum fuit: denique eo ventum, V P5tin re ipso . quem adierant, lis Jnnocentiu sim aucto te, curam tutelamque regni ad cpho jam transferret rancti fratrem. Inde bellum &plerique a Rege veteri a seni: sed constans pro eo Electum iste fuit, oppugnationem arma-
252쪽
etiam Alphans ac totius gentis, excepit. Nee secti potuit,donec ei nunciatum Atmmin ex
silio Gleti mortem obiisse pro quo pumaret vltra, aut dem obtenderet Dareis CV verteret, qtιo Fortinax omnes; nec pulchera nam laudem, tituti Peruacacu aut Disam mutaret. Audit flectius,
nec satis credit petit veniam ab Alphonso, veipsus Toletum ire, o coram arbitrari possit. Facile impetrat L interea ab oppugnatione cegatur. Cum venit, Regem suum fato functu, sepultumque inuenit: atque ut in animo suo, non solum opinione hominum, liber esset, aperto sepulchro, cum suspiriis dacrimis, ip-1as claues urbis Conimbrices1s in manu Idar, his
verbis: Uuamdiu, o Lex, vivere te micabam, e trema omniasum perpessim cor, pellibusque famem toleram,stim lotio ciuium animos ad dedatιonem mclinantes, e conantes, rex aut repres denique quidquid a debIOmane, 'o tua verba iurato, Coex Dctariquepotuit,idpraestiti, Ct perseueraut.Unum superest, ut clauabm tuae urbis tibi tradatis, solutum
me inramento omni G, in ciuibus te vita cessisse, d nuntiem Deus tibi benefaciat, in alio CV meliore re-σγio. Ita abiit,& eoitimum iam alterum Regem agnouit, cadhaesit. TRIVMPARA etiam in Orientali India, Qui rex Ochma erat, cum eo Lusitani venissent, foedus pacemque panxit Mox in nouam&sus. pectam gentem conspiratio omnium &ma-Vime C decutienses regis, qui opibus hi lite inter vicinos pollebat. Ille igitur copias amicos queiuingere,in hunc inprimis Cochim regern
253쪽
pertrahere, Tuadere ut eiectis aut potius traditis pauculis Lusitanis , quos fidei suae creditos acceperat, se culpa, omnes metu exsolveret. Ille vero obniti, aperte dicere, Omni potius, quam silem amissurum. Siqui e subdi tu aut amicis i uaderent eos vero magis hostes se ducere ipse Caecutiens e quoniam ille regnum modo auo vitam eripere se pulcherrimam virtutum conarentur. Et vitae alium breue ac definitum, perfidiae ma-cuti e temam esse. Haec sisimilia dicta factis assirmauit oppugnat eum undique alecutien- D, tandem elasiui deserunt, vincitur , pellitur regno, in vicinam quandam insulam se recipit, sed nullius rei maiore cura, quam V secum paucos illos Lusitanos seruaret quid ' ignotos exteros' clade sestem sui regni Tanti fides fuit . quinetiam cum Calecus, rex iam victo pulsoque offerret veterem fortunam satum, ea lege fi illos traderet; abnuit fortiter professas, Sceptrum invitam erupipo se, idem non posse. Hunc hominem barbarum ego dicam solo sente fortasse, animo non polliun II. Haud magis qua Sor E1MANUM Turcicu Principe cuius classis ducibus Lustιbeio Barbarossi,m Salentinos exstenderat. Ibi Castrum opidum arcemque vicinum Hidrunti, subito terrore, in deditionem acceperant, incolis&ipso Domino Mercurin salutem dc libertatem pactis. Sed barbari, praesertim nauales soch, nihil pensi habentes, omne maleficium inferre, dc idoneae aetatis captiuos, cum ipso Mercurino, ad classem deduxere Iustib tamen, non dubia
254쪽
serfidia infamia, ad minuandam, Amor nun
iberauit ceteros paullo post ipse Solermanus. qui inter grauiores curas Corcyram Venetorum obsidens, audito rem parum bona fide cum Castrensebu gestam ingenuo pudore perfusus, statim conquiri captiuos Omnes iussit.&inia ues impositos, ad penates suos remitti. I os quoque praecipuos auctores supplicio affecit, non nictantum Fidei amator cultor. Nam in Pannonia, cum Budam cepissiet. metu vacuam eiusque arcem oppugnaret, in qua Germanus miles eique praefectus homo Nad m, curabant ille quoque metu perfusis, colloqui cum hostibus coepit. de arce dedenda pacisci. Quod egi Nad Umferens, ipse plenus animi constantiar, compescere conabatur, diremptis colloquiis tormenta verti in hostem iubet. Enimuero hic illi ignaui ad scelus etiam versi, ipsum in vincula coni j ciunt, frustra reclamante&minante, rebus corporibusque suis filuis, arcem dedunt. In trant barbati,isti exeunt, ut pacti erant sed cuNadsum vinctu repperissent, rem, uti erat ex ipso auditam, ad Imperatorem suum detulissent ille perfidae ignauiae obiratus, statim immissis in abeuntes Genit garis, omnes interfici iubet Lipsum Nadastini vinclis libera tuni&ad se adduci um, laudat&liberali stipendio
inuitat ac renuentem dimittit.
XIIII. Claudamus inclito exemplo , quod magnus rex Galliarum FRANCis CV nobis donet.
Ille Carolum si mutum nostrum, sola fide regis
255쪽
se a fortuna nixum, in Belgasin turbidos
tunc Gantauen se properantem , sine copiis, pq- ne sine comitibus, comiterin regaliter excepit, apud se habuit, deduxit Sermones inter eos vari & de pace etiam fuerunt, donando ducatu Mediolanens uti iniectum erat Carolo Regis filio. Sed cum Caesar iam apud suos pacatique domestici motus esIent tardior ita
hanc re videbatur siue quia nec ante serio cogitasset. Tum igitur vapulare multoru sermonibus regia comitas, aut credulitas cur non ho
mnem, in quo rerum omne momentum, tenuisset'.
quando tam bella umquam occasio unuidiae aliquid aut em infamiae, pro amspectabili utilitate,subeumdumfortiterfuisse. Saltem legeormiores certioresque ei dixisset: nunc, quid nis inane loriam apud uiagus, apudprudentiores risim quaestum)Neque nesciit Francisius in m conuentu procerum cel bri cum alia in purgationem sui dixit, tum hec ipsa in clausula : Etiam Fides toto orbe exsularet, 'tamen Regibus tenendam esse, qui ea sola , C nulti metu, cogi adstringi mepossent. Notabile dichiam,&res sic habet .nos alios Lex aut Poena coercet, Principes solus Pudor aut FIdes. v. Quid claudam 3 Gallus rex alium eius gentis,&vetustiorem Cibi stat , IOANN EMPrimum,
qui ingenti clade ab duardo alliae Principe Victus , captusque in Angliam abductus fuit. Ibi quattuor annis in custodia liberiore
habitus , ad suos rediit , certis conditionibus cum hoste depacstus. quae tamen cum grauiores subditis viderentur, nec ciuitates An-
256쪽
sis dedendar,facile nouum iugum praesidiumque admitterent, ipse placando hosti. fidei
restandae, iterum in Angliam traiecit , ibique ex morbo decessit. Clade accepta famosus, sed sic lata clarus, ride clarissimus. XVI. Sed heus vos date veniam boni Reges&Principes, ac liceat illustri choro vestro seruile nomen inserere mota maculam , sed lucem splendorem merum , quatenus hic quidem spect abuntur. Nam& Fidei illorum in dominos aut patronos mirifica exepta sunt, nec nisi cum virtutis damno silenda. Haserati in Hispania res Rerebat,& magnam eius partem vi aut astu subegerat: sed cum nobilem aliquem Hispanum interfecisset, Si Ros natione Gallus id non tulit, mortem Domini certa sua morte vindicaturus Hasdrubalem occidit. Rapitur, torquetur , cruci assigitur inter omnia mala eo vultu , ut ridentis etiam speciem praeberet , expleta ultione , sui secu
XVII. M. AEntonim inter Romanos oratores, cindignitate viros nobilis fuit: atque is foedo crimine puto falso incesti publice postulabatur.
Accusator ΕRv maxime in quaestionem flagitabat, quem dicebat praeluxisse hero suo ad flagitium eunti,& laternam praetulisse Aderat ipse seruus, cum haec in iudicio dicerentur, videbat rem ad suam pellem, quod dicitur, suosque cruciatus pertinere Addo , quod iuuenis erat, imberbis, in aetate adhuc minus aut patienti, aut constante. Tamen cum d
257쪽
nram ventum esset, herum suum animi anxium videret. Quid dis is here 'inquit D mes
borem constantia, F vis CV expedit, spem auda cterpone nullus metus, cruciatus , mors me adiget, ut te e honorem ut prodam Minus arcto In
cido anima haec corpora it ata est, quam a sectus tibi e nihil diuidet, nullus dolor aut carnifex vocem dendi exire isto extorquebit eo non diffugist, deposco hoc certamen in quo id annisi , --m veteranum robur probem Erexit in fiduciae impleuit Granium : qui iterum poscentibus seruum, praebuit. atque ille flagris virgiuque laceratus , eculeo impositus, laminis adustus , mira patientia perstitit omnem Vim accusatorum fregit atque elisit. Accessit facundia AI P mν sed heus, quae tanta, Vt hunc conditione seruum , animo heroem satis celebret.
Quid ille Vrbini, po ianis SERvus 3 qui XVIII cum proscriptus in villa sua Reatina lateret, nec satis lateret alii serui prodiderant: ecce aduenientibus militibus, ipse vestem heri subito induit, suam illi dedit anulo etiam in digitum inserto Datque ita , hero per posticum emisso, ipse in lectulum se reposuit, Mpro illo occidi fortiter passus est. Cito id dictu:
non tam cito suscipi, aut susceptum fieri, verus iv x dicet Magna fides, quae ultima est,&postquam nec gratiae, nec vitae, ultra locus est.
258쪽
eriptos erat ad fidem ingenium quoque ac . iunxit. Nam fugientem suum herum, istputabat, ignotum 1Tecutus est, apprehendit primo territum , quoniam hic erat stigmmatum perpetua iniuria ab Co affectus , eoque in re trepida vindictam timebat. At ille priamum confidere eum iussit de oleiadam inquit. qm tot annos alui si, benigne fecisti s absit nec ista stigmata plus apud mepsint, meo merito impos
ta quam vetera tua benescia in nec meratum collata. Con de ego vero pretegam, o vel vitae hui-periculo tuam ruabo. Dixit breuitet fideliterque dc herum in speluncam abduxit atqUe ibi ex operis d mercede diurna aliquamdiu aluit. Sed cum milites , omnia ab pra'mium rimantes, ad speluncam quoque aliquid suspicati tenderent; ille subito senem viatorem abreptum occidit, exstructo rogo superiecit. Superuenientibus in re militibus , ferociter rogantibus uid ageret stum, inquit scelesium meum herum interfeci, C crudelitatis his in ab eos stigmata ostendebat poena exegi. Persuasit,
Singulorum haec fides, plurium illa simul in
eadem proscriptione. Nam Pomponius, audaciastu, arreptis insignibus PraetoriJs, ipse inpra texta, serui instar lictorum cum fascibus exculti urbem mediam transiere arctius do risinum stipantes , ne ab obuijs posset agnosci. Ad portam sumpsit conscenditque vehiculum publicum, ut Praetor, per totam Italiam sic incessit, quasi legatus a Triumuiris ad
259쪽
Sex. Pompeium iret: itaque&triremi publice praebita in Siciliam, certissimum miseris tunc portum , tranti ni sit. In tot hominibus tot occasionibus locis admirandi plurium fines,&mente magis quam stilo pensanda.
Addatur his non Eruiis , sed cliens oderici et Nauali Magistri equitum in Hispania se Rode o. cem'
ricin, cum allis aliqilo . postulatus maiesta ARAI
tis fuit silitterarum M Josephum regem Maurum scriptarum quas patriae prodenda . Plura exempla prolata, cies an consilio Regis cognita, atque ipse aliique damnati Harsit in herili isto crimine ALVARV NYNNIusFERRE RIV , Cordubae natus, qui Praefectias aulae& domui Dauali erat. Sed is strenues herumque defendens, non prius quieuit, quam falsas litteras ostenderet, earumque auctorem Joannem Garsam conuinceret ac damnaret. Et ipse quidem se expedivit, sed magni illi mansere exsules cum ecce Ferreritis, ad herie gestatem subleuandam, omnia bona sua qua beneficio patroni acceperat diuendidit, d octo aureorum mistibus confectis, textrinae lignis excavatis ea indidit atque asino imposita, agente in viliore veste filio clam ad Daualum misit Dignus, quem illustrissima ea gens etiamnunc in memoria de laude habeat, posteros, siqui exstant.
260쪽
Hoc Principi decoram, Crutilem esse.
mus, plane Regias,& quae in publicumspectant: sunt aliae velut Privatae, quae magis ipsum. Inter eas Modestia, que vario adspectu Principi adsumenda. Primum , quia Omnes homines decet submitti, ab Arrogantia fugere, scopulo virtutum. Sed magis Principem, qui in alto est, & caussas plures siue occasionea Superbia habet. Natura quidem haec corrupta eo vocat,in vani aut tumidi per eam sumus: quid cum Fortuna ille ventus obsecundat, id vela implet' auferimur. Adde Educationem, quae in aulis molliter indulgenter splendide habentur obsequia oc demissio omnium, etiam apud pueros qui non inflentur mentque Adulatio accedit, Iuli certa pestistbla.diuntur assidue,d laudant, honoribus ac Linlis afficiunt, id est dementant. Non iure sic loquar 3 vide clexandraim illum , a tali patre, tali praeceptore: fastidit homo esse neci a Pla-ιippi sed Iouu filius audit filivi Caesar, ille animi&ingeni j magnus, impingit δε omnium victor, Adulationi succumbit. Voces emittit debere iam homines consederati ecum loqui, ac prolibus habere sue di t. Itane pro legibus om