장음표시 사용
1쪽
PLINius Secundus Lib. VII. Epist. Ix. a
2쪽
UI RO 'PER ILLUSTRI FGENEROSISSIMO DOMINOD11. ABRAHAMO DE LULS,
CONSILIARIO INΤIMO ARCHI PALATINO &VEN. SE TUS ECCLESIASTICI PILESIDI
MAGNIFICO F NOBILISSIMO DOMINO
SIMUL SUPR. CUR. MATRIM CONSIL.
3쪽
MAE EMT1BUS A PATRONIS OPTIMIS HOC OasERVATIONUM
4쪽
'aciamus Homines. Multi ex Judaeis volunt, Deum his verbis allocutum esse Angelos. Huc refero illa, quae ex Mn-hedrin exhibet RAYMUNDUs PQ. Fidei, p. 452. ubi ita Judaei: In hora, qua voluit Deus errare Adamum, ni Nin inm r In quae RAYMUNDUs reddit i creavit turmam unam Angelorum Ministerii G dixit eis. Sed potius redde: turmam primam, postea enim secunda & tertia Angelorum turma memoratur. Et simul loco τω t a creavit legerem vocavis eos. Nam Angeli eadem cum Adamo Hora non sunt creati. Praeterea , qua V. D. ibid. in margine ex editione Lubl. citat. nρ' RN non reddenda sunt: non recte locuti
5쪽
a G E N. I. 26. sunt; sed potius: annon recte locuti fiunt 8 Cum enim
Deus, creator hominis, primam ac secundam Angelorum turmam contradicentem cremasset, tertia
quidem annuit, sed cum perveniintu homines generationis diluvii, illorumque opera essent inordia nata, tunc tertii ordinis Angeli dixerunt: rid=' PN i. e. annon recte locuti sunt illi priores ρ qui scilicet erant ex turma ni R i. e. prima.
LONE lib. de Saeris Abelis N Caini, p. m. 137. D. reddunt: post dies; alii intelligunt sinem hebdomatis; alii vero finem anni. Alibi tribus, ut uni, vestis Vrp ') per sinem vitae Abelis exposui. Postea quidem apud PELLICANUM ad h. l. p. m. p. B. haec legi: contigit post lapsum temporis , cum sinis vitae Abel appeteret, a Domino institutus. Sed non satis inde constat, an PELLICANUs i pz reddiderit pos lapsum temporis i. e. post multor dies, & reliqua nexus gratia admdiderit
Corol. V. annexo Dissertationi Cl. AMMENDORFFII lucti bus Dbi, Dulaburgi IIII. ventilatae.
6쪽
diderit vel an verba: cum dies vise Abela et rex, pertineant ad versionem του nVrpnΤ Prius probabilius videtur. Si vero posteri us magis placet, utique mihi gratulor de consensu tanti Viri. Et hanc jam conjecturam pluribus adstruere animus est S. 2. Et quidem primo nexus generalis mihi maxime lavet. Haec enim non diu ante mortem Abelis contigerunt. Cain &Abel offerunt sacrificia' a. Iesma vero ad Abelem S munus ejus ; ad Cainum vero S ad munus ejus non respexit, st. 4. 5. Ca, num, invidia propterea ductum, Deus blande reprehendit, st. 6. I. Iste vero magis offensus, IR 'DA' f st. 8. quae verba reddere pos sumus: locutus es contra Abelem; vel, quemad modum . docente cel. VRiEMOET an t. ad dictata L. Tom. II. p. 3Ip. 'rare inpius apud Scriptores venit, ita: cogitavit, Iecum constituit. id scit. quod postea executioni dedit, necem nempe Abelis: evenis enim, ut insurgem Cain in Abelem, fratrem suum, interficeret eum. 2. 8. 3. 3. Nec adeo ab hac mea expositione verba ipsa a horrent. Nam 'n' saepius vitae tempus denotare, praeter alios docet Lun. DR DigU , O D. Sac. ad'. CVL. a. p. m. I 64. Porro I p sinis omnibus feme linguis indicat mortem, quae' -- uisima linea rerum.
Imprimis verba, quam maxime parallela adducere
juvat ex Ps. XXXIX. s. fae, ut experiar inf- meum, G mensearam im duram. Sic & dies
7쪽
apud Judaeos occurrunt : si nempe quid in vita sua videre optant , exclamare solent : siat in diebus nostris. Ex. gr. Tr. rvam cap. xli. g. ult. dicunt: tDN 'n'a mn I ruanr exstruatur cito in diebus nostris scit. sanctuarium) amen. Quam maxime vero huc refero illa loca , quibus sinis atque dies conjunguntur. Apud JosEPHUM GORIONIDEM. lib. V. cap. XXXIII. p. 487. edit. Bretth. Herodes principes ac duces hunc in modum alloquitur: 'x'ν appropinquavit dierum meorum sinis. De Morte Moss in n)'ta in II X ad Deur.
III. 26. Iegimus: V Purita appropinquavi; sinis ejus, & dixit ei Sanctus Benedictus: 'ro a s tri
P, ecce appropinquaverunt dies tui ad morIem. Sic Liber de Visa F Morte Mosis, ex latina FABRIClI editione p. 46. ita: Deus Samaeli Mosis mortem mandavis, - Samaei dicit: oenii tibi summa dies. f. 6. Ast obiicies, si huic conjecturae esset locus, Mo ses scripsisset: fuit in sine dierum ipsius scit. Abelis. Sed talis ellipsis frequens admodum est. En exemplum, nec longe petitumi Graeci dicunt iΤελευiμυν mortuus es, ubi non tantum est ellipsis vitae, sed& pronominis relativi suae: reddi enim debet: β- nivit, vitam nempe suam. S. S. Ulterius sorsitan excipis, hac ratione non finem Abelis sed potius Caini intelligendum esse , de Caino enim Moses . u. ultimo loco locutum esse. Alt responsio est in promptu. Nam I. S. S. ste pius respicit ad remotius, non semper ad proxime
8쪽
antecedens. a. Moses initio m antecedentis dixerat et peperit Abelem: jam brevitati studens, cum haemativitate statim conjungit historiam mortis Abelis. Ut vero historia illa rite intelligatur, in fine P. a. vitae genus, quod Abel &Cain secuti sunt, quasi in transitu enarrat, &parenthesi includit haec verba.
Abel erat pastor gregis F Cain agricola. Adeoque verba 'n' i'pn non referenda sunt ad Cainum,isa potius ad Abelem.
COΜPARATIONE EXPIATIONIS DIEI CUM EXPIATIONE IEsU CHRISTI.
Eandem comparationem instituit cel. RHENPE is nius singulari Dissertatione , Codici Foma ,
Franeq. I 696. edito, adjecta, quaeque, quod cumcel. GeRDEsto miseel. Duisb. Tom. LI. sic. H. p. m 263. Not. a. dolemus, omissa est in operibus RugNpERDii Philologicis: quamque proptereaeel. IoΗ. GERΗ. ΜgvscuEN Novo suo Testamento , o Tal de S Antiquit. Hur. illustrato, p Io I 3. seq. inseruit. Sic cl. A. J. DR ΚRAKEvITZ , Dissi de animarum nostrarum Sponsio cae Sponsiore, in monte Olioeti animae doloribus excruciato, vent.17O8. I. VII. p. m. I 5. I 6. observat, Christum, dum in ιerram procidens, Matth. XXVI. oraret, imitatum suisse Iudaeorum ritum, qui hoc expia '
9쪽
tionis die sese in faciem prosternere solebant. Sed jam alia addere liceat.
Et quidem primo videamus hujus diei nomina. Dicitur i. J D UIn nr dies expiationum, LXX. ἐξιλασυοM, 2. ridirin rit ' D nu dies pla. eationis , Gem. Bava Bathra I 2I. I. Quae nomina expiationi Iesu Christi facile applicari possunt. g. 3. Apellatur a.) nIta Sabbathum, Lev. XVI. 3I. si e Christus acquisivit σαββαbσειον τω λαω του Θεου, Heb. IV. 9. Iudaeis 4. est Ira DP Inanish cap. V I. 8. Ita de tempore Messiae exclamant Ps. CXVIII. et4. Haec est ista diei, quam secis Dbova. S. 4. Ac denique hunc diem καὶ' ἐξ-χην apellant Nnvdiem. Et hinc cel. LARE MACHERus Observ. Phil. P. L. Obf. VII. p. I 62. - Ι67. novam lucem praeoserre studet verbis Heb. VII. 27. ' Sed prima hujus interpretationis gloria tribuenda est Cl. JoΗ. AB HAMΜ. de ara inter. p. m. 26Ο. Cel. PALAIRET Obsero. Philologie Crit. in N. T. ad h. I. p. m. 485. ad Hebraismum currere recusat, cum ημερα apud Graecos, pro reno, stato die usurpetur, idque Elliptice pro--.11 vel ε . Sed &alio modo phrasin κώ ἡμεραν de Expiationis die e ponere possumus. Apostolus nempe in anteceden. tibus de expiationis die loquitur ,& jam addit: Miri. e. -7 μίην την quemadmodum &
10쪽
Igtore18Tus . Quaest. 22. in Lev. de expiationis die aiens, scribit: κατ ἀ 1ν ττν Quicquid siti si ille expiationis dies in emphasi Nm dici meretur, optimo utique jure de Metae tempore Ps. CIylli. 24. legimus: Haec est dies, quam ejecit Iebna. Nam Christus amovis iniquitatem Ierrae disino. gaeh. III. 9.f. s. Sed ne in solis voculis haerere videamur, pedigamus ad rem ipsam. Auctor, qui Maimonidem nomine illustravit, hancce clangoris formulam, in festo buccinarum . quod ad expia. tionis diem praeparabat Judaeos, ufitatam, mem is
Excitamini, excitamini e somno vestro, re gilate e Amno vestro, qui vana tractatis, nam sopor nobis gravis immissus est. Sic & Christus, antequam electorum expiaret peccata, Matth. XXVI. 4Ο- I. ter geminis vicibus discipulos iisdem fermo verbis alloquitur. S. 6. Die hoc instante juniores sacerdotes Pontificem Maximum a somno avertebant. Poneta Cap. I. f. p. Cel. Heiruius DisC. Sac east. XL. p. m. I 3. 44. huic loco opponit Jos RPirum Antiq. XVII 8. &ipsos I almudicos in Megilla Cup I. sol. 72. col. I. tibi Matthias Pontifex Maximus ea nocte, quae