장음표시 사용
331쪽
secundo censui lubile ere, seu aliterio deiuriureddere emplorent , ita eluod tam de sorte, quam de vi uris iecurus maneat,ex lictis legibus Regni, quae sie sunt intelligio dae . atque practinondae, ut quia vendus rinto .calu mensitus,s de ide Oxanquam do sua in eo quod inverest, leo mur .llai de dote to sne. ff. de ivi e dote, vel ad dandos nouas hypothecas &fideiussores. l. si hi res generaliter. deIςφat,a .ibi, Si atrum Liniam 3 .de conlii tui. pecvo .ibi iaes, vel tu alia ρηεβ m , o mi s i.tineam 1 deiube ιιmρνιμι, de poli Bell, r.ex Sarmie M. adjuet tit Roderit.Lb. 2. de ann. reddi b. quaest. .numer.7.S lic sunt intelligenda, quae post N auarra radit ipse Rodem e. lib. 2 cap. 9.n. T . ut accedente dolo, de scientia venditoris proj-
cedam atque in effectu prastandi noua hypothecas,, fideiussores , di quando si uctus non sufficiunt ad pensionem ceni ualem. Similiter etiam lic sunt in t igenda . quae tradit
do ex bonis,vel super bonis malo aratus cu:n Regia facultate, vel sine vitii Caput γ
332쪽
ma maiori tu . numer. I 6.D7. θ l8.1κει en mutare voluntates
ti, ex bonis, vel super bonis alie innis censum non eonsistere I unde in praesenti agendum est,quando ex honis, vel super bonis maioratus consistat. In qua dubitationes sequentes casu, ad veram eius cognitionem propone di,
ac decidendi sunt. , Primus, qua do maioratus Institutionem rem eiusdε maioratus in censim reseruatiuum cone editi quo quidem casu si maioratus reuocabilis est,recte in eum essum daturo quia si institutor maioratus verbis ad libitum potest reus eare,ex l. 7. dc ε . Tauri, cur non ex factorem ipsius maioratus ineensum dare; ite Et enim ex datione rei in censum transferaturi ineensaarium utrumque domini v n tam utile, quam directum ex cap. constitutus de religio iis domibus,3e ex transsatio nore sultet eiusdem rei alienatio, atq; simul quoad ipsim rem eiusdem maioratus reuocatio, ex his, quae diximus in l. Tauri gloss. 6.exnuln. . Sc T. utrumque tamen institutor face. re pnterit ex potestate legum 37. de 4 . ergo a sortiori dare rem maioratus in censum. Imo 3 liaee datio rerum maioratus reuocabilis in censum non erit itidissicilis, 3c praeiudi illis , sicut resolutio, dcreuoeati totius creationis: quia elim pensio reseruata succedat loeci ipsius rei in censum datae existimarε maioratum in ea tantum conseruari, quasi institutor danda rem in censum non alienaret
eam absolute, sed eum reseruatione iuris pert
eipiendi pensioneni innuam Insutursi idect
reuoeatio maioratus respectu pensionis resenuatae non sortitur effectum t elim igitur ius, atque dominium pensionis non alienetur, ne que in cenisarium transferatur, sed penes e5 cedentem rem in eensum ex reseruatione rea maneat, merito in pensione reseruata maiorae tu se onseruabitur, vitta qua muri re voeabilis si, morte institutoris confirmetur, Ac in pensione irreuocabilis fiat, sitque necessalia vi rauoeetur expressa institutoris totius institutionis maioratus reuocatio.
Seeundus casus e st, quando is, I maiore- tum irrevocabilem iustituit, rem ipsius mei ratus incensum reseruatiuum dedit: in quo casu eum datio praesupponat transsationem dominii, atque epnsequenter alienationem, atque ex ea alienatione resultet virtualis re uocatio,ut diximus in casu praecedenti, videuhatur dicendum,rem in censum dari non posse, ex ratione dictarum legum r7. Ee' . Mihi tamen e ertius videtur, quod easus iste non iapropriὶ debet regulari ex legibus alienarionis rerum maioratus, vel reuocationis ipsin, quam ex his, quae de subrogatione, aut coriis uersione unius rei maioratus in aliam seri bentes dixerunt , quae constant ex traditis pecrateres de inar oratu . . pari. quaest. I taper totam,Μolin. lib.q. cap. .per totum, quia climdatio in eensum non sit absoluta alienatio, naque in aliam ipsius rei transsatio, sed qualisiacata,de sorsam utilior concessi , ut quia remaneat penes alienantem ius, de dominium pe r-cipiendi pensionum in locum rei cesualis subrogatum, merito ad leges subrogationis magis quam alienationis occurrendu est. 3 Tertius ea sus est , quando debitcire ensus reseruatiui ex re sibi in censum data maiora id fecit; quia saluo iure pensionis id nee re potuit, ex his, quae tradit Rodericus lib.2. q. Henum. 33.quod ibi intelligit,si census sat ab taque pacto soluendi laudemium ι quia pacto
accedente non poterit censuarius, si tui neq; emphyleota ex ea re maioratum instituere in
praeiudieium iuris laudemii, quod ex institutione extingueretur, sicut neque res ipsa po. terit vendi, neque transferri in Leelesiam, vi ibi Iat E probat cum numeris sequentibus. Quartus casu sfiguratur, quando maiora. tus institutor super bonis eiusdem maioratus quem instituerat. censum consignauit , qui vulgo dieitur census consignarinus, de si primogenium irrevocabiliter instituat, ut quia traditio sequatur, vel ex causa onerosi matrimonii, seu alia similli quae induceret irrevocabilitatem, sal, sta quod vivente institutore deleuocari nequeat , dc dominium, ac possessio
333쪽
bonorum eIus milaritui en primum nominatum transeat et usus consignatio super eo in a. ioratu facta nulla esset non ininus, quam si super re omnino alie na sier: t, ut deducitur ex l.
dentibus. Sin vero no irrevocabiliter maioratus Inst Ituatur, sed cu saeuitate reuocadi, vel simpliciter secundum regulam praedictarum legum Regni,crederem, quod eius census cons gnatio luper maioratus bonis valea , 8c teneat,ita tamen ut volente praelegatario maioratum consequi,teneatur censum super ea re praelegata orn signatum soluere , ex eo quod instituens , qui poterat eum in totum reuocare. a sortiori possit super eo eensum consti tuere,
α eius bona ad libitum hypothecis subi jeetecum eorum bonotum usque ad mortem liberam sibi pote statem disponenduex concesserit,& nominatim reseruauerit.
Quod in maioratu etiam cum licentia Re- et pia instituto adhuc procedit , cum usque ad mortem instituentissimiliter possit re voeari ex dictis legibus. Quae resolutio in utroque maioratu cum facultate, vel sine ulla instituto ex eo procedit, quia census consignatio super
maioratus rebus facta,lieὸt nonina porte t eius rei omnimodam alienationem, ut inde in totum primogenium reuocetur , asticit tamen rem ipsam, ut in successorem transferat cum
onere soluendi censum, unde maioratus institutio valebit, & census consignatio super eo facta sustinebitur ad effectum conueniendi successorem, qui maioratum consequi voluerit , sicut quando dominus rem legatam
hypotheeae subiecit , vel obligationi subiectam scienti vendidit; quia utroque casu transit res cum onere hypotheeae,ut dicenda erit in eapite de hypothecis census.. Quintus casus est, quando non maioratusa institutor, sed successor in eo maiora tu rem in e ensum reseruatauum concessit; quo quidem easu eum successor in ma oratu nil pos, si essieere alienan do, reuocando, aut subrogando,ex quo bonis eius maioratus, aut suciseessoribus praeiudicium irrogetur, siue datio in eensum importet alienationem, siue subrogationem utroque ea su non sustinetur , nisi Aaecedat facultas Regia, vel casus sit de his, qui per subro pationem permittuntur , de
quibus per Molinam, de Mieres, quos supra
Sextus casus est, quando sue cessior in m -' k,ratu, qui nullam expressam alienationis prohibitionem habet, sed solum tacitam,& legalem ex natura eius successionis, atque bono
rum deductam super eo celam absque Regia
fleuit ite eonsignwit ; & in eo casu quam uis bona subiecta sint restitutione , atque alienari prohibita ,& inde configia alio census ad successores transire non possit , ut sunt vulgaria iuris praecepta , tamen pro tempore vitae possessoris imponentis censum conis
seruabitur, ut pertex .ini. peto. Dane. T delegat. Σ.resoluit Molina libr. . capit. 2 .num. q. Felician. de censibus lib. 2. cap. 4. numer. Is usque ad xo. Folle r. in praxi censuali ver b. Censu.numer. 8. usque ad numer. 2 o. & num.
Hr. 6c x. si eut in nudatario, vis uetuario, &emphyleota, resoluit Molina dicto
capit. Io. quamuis Gome Zius, quem ipse nu. q. refert. contrarium existimet verius , dicens,quod etiam super maiora tu, in quo soli prohibitio legalis adest , seruitus etiam pro tempore possessoris constitui non pote st, in quo certe lapsus suit,ut Molina post I'inet. αPadill .aduertit. Septimus ea sus est quando successor eius
maioratus, qui habet expressam alienationis prohibitionem absque vIIa saeuiti te Regia censum super eo constituit , in quo casu nulla erit eonstitutio etiam in vita consti. tuentis , ut resoluit molina dicto capite ro.
numer. .dc sortius numer. 8. ita ut quamuis
simpliciter superbonis maioratus, vel super eorum usu fructu constituatur , vel simul super proprietate , & via fructu , nullius momenti erit eonstitutio, ut quia erohibita
bonorum alienationee , enseatur p. ohibita alienatio usus ructus formalis.I. fin. C.de reb. alienat.non alienand. de aduertit Molina dicto capit. 2or numer. S.s.& ro. quia licet ibi. nuis me r. s. S: 6.differentiam constituat inter usu- fructuarium 8e possessorem maioratus , ut v fructuatius , qui vere dominus non est, non possit alium nee re vis fructuarium, pota sessor ver6 maioratus se , respondens num. 7.ad exemplum, de seu do tamen nu. 8. usque
ad io.illud intelligit non accedente prohibitione expressa : quia si aecedat etiam in vitavsusructuarii non valere super usu fructu seruitutis constitutionem tenet. δέ consequenter neque supeς vsufructu formali malo ,
Octauus ea sus ast, quindo accedente expressa prohibitionis alienatione non super bonis eius maioratus, servitus, vel census constituitur, neque super vis fructu formali eiusdem , sed nominatim super lota commoditate usu, fructus: in quo casu constitutici valet pro tempore vitae caristit uentis, non cbstante expressa piohibitione, ut quia commoditas distet a proprietate, vel formali usi s u inde multoties videmus,apud aliquem
334쪽
esse usum fractum Dimale tri', &penes alium
eiust m v si is fructus eo muloditatem .l. sivsus fructus F. de iure dotium. l. v suse actu. ff. Ἀ-lut . matrimon. Ita post Oldrald. de alios ad-
ubi constituit differentiam inter usus fructus
armatis constitutionem, Sc venditionem c 5 moditatis . ut in constitutione usus fructus formetur eius Uera alienatio, & in venditione commoditatis nulla contrahatur: &inde
inseri, quod quamuis in maiora tu sit expressa alienationis prohibitio, poterit libere posse
sor commoditatem usus fructus alienare, licet non usum fructum ipsum , quatenus ius est, risimiliter adseruitutem , ut durante vita poss ssoris maioratus , durent seruitutes, quando non verum & formale ius seruitutis, sed quaedam viendi nuda permissio vendiis tur, ut quia eo calu diuersae sint serni tutes a commoditate eisdem utendi: sed hoc est intelligendum, quando specialiter. N nominatim super commoditate usus fructus census consignaretur: sin vero simpliciter super proprietate, vel usust nctu maioratus, aut indistinctε super maioratus bonis consignatio fiat , non videtur facta super commoditate, ut valeat, sed vel super proprietate , aut v suis smictu ror mali , ut nulla sit in totum virtute prohibitionis expressae, ex glo Tin l. si v suta fructus .ff. de iure dot . que ni qiiuntur AZo, AlberieusA iulus; Alexand. Iast. Couar. Pine l. quos reserens sequitur Fallei in .
decensi N. r. vari. lib. 2. cap. q. adsin. vers. Sed
antea quam hinci, quod est summὶ notandum, S ad census eon lignatiui creationem condu'cibile. 9 Nonus ea sus est, quandoeensus eum Reagia facultate ex bonis maioratus creatur reis seruatiuus, vel eon signatiuus ; & si maioratus non habeat expressam prohibitionem alienationis, sed sola in tacitam. & legalem ex natura successionis , atque bonorum eius deductam ; certissimum est , eam saeuitatem 1 Prinei pe eoncedi posse , 8c eius virtute cenissus ereationem , sicut alias alienationem valere,ut quia Princeps possit libere, tollere, aestibmouere legens prohibitiones, quae alienationi. seu impositioni census resistunt, efficere que libera quoad hune effectum bona resilinii, ni subiecta; cuin enim bona de sui naturali b ra vel ex consuetudine, exl. I. Tauri, vel ex hominis prouidentia maioratus fi int, nullaque alienationis expressa prohibitio, praeter ea i , quae tacitε a lege ipsa inducitur, a testatore adiecta sit, merito eam a Rege per Regiam facultatem ad alienandum eonia cessa. n, sub noueri, ac tolli certum est: &in
hune sensum absque disse vilite sunt fieeipi ε
di dicentes, ex Regia saeu Ita te posse bona maioratus alienari. deqoibus per Molinam lib. . de Hispan. primo g. per tot.&Miere se Od. lib.
o Dee imus ea sus est, quando census consignatur eum si cultate Regia super maioratus bonis, quae a testatore ex prelse alienari prohibetur: in quo ea su securε dicendu est, quod ex sola potestate Regia neque facultas conine edi potest, neque eo cessa eius virtute super
eo maiora tu census consignari: ut quia Reges non possint sine caiisa mutare desunctorum voluntates, ut infra lat E die endum erit in casibus sequentibus t clim enim in eo casu non
solii in detur prohibitio tacita legis, sed Iimul expressa hominis, ibitiorque sit duple x. qu m simplex inhibitio, magisque rem obliget,& afficiat. videtur, quod eam resiste
tiam duplici vinculo, ac potet late munitam. sacultas Regia submouere non potest; qu: aquando cum prohibitione legis concurrit prohibitio hominis , res non potest alienari, etiam in casu alias permisso, ex glossa communiter recepta in I. s n. gloss. magna ad fici. C. de rebus alien . quam dicunt communem plures per Molinam libr. I. cap. 2Ο. numer. F.
unde ut secunda hominis prohibitio aliquid nnui inducat dicendum est. impediri peream
faculi Mis R. egiae concessionem: ex quo plures in hoc casti impii gnaverunt eius iacultatis Regiae eoncessionem , ut conitat ex Antonio Gome Zio in I. . Tauri. num. 89. Couarr. lib. 3. variar. cap. .num. I. cum aliis, Pine l. in rubr. C. de rescind. vendit. I. pati. n. r 8.& litiux Pelae Z Mieres de maiorat. q. p. q. I.
1x Sed hoe regulariter verum est , nonae e e dente causa publica , vel euidenti maioratus utilitate ex sola potest ite Regia ; quia line causa Ptine eps nihil efficere potest contra testatorum voluntates , ut quia licet eorum potestas amplissimi sit , immensaque dicatur, ut diximus in tractat. de tributis cap. 6. per totum cum aliis tamen ibi ad longum probauimus illud esse intelligendum praecedente iustissima lausa de illud latum posse, quod iuste possunt, ut insta in hoc capite latius erit
dicendum: qua quidem causa iusta, publiea,& communi, vel euidenti maiora ius utilitate accedente, similes facultates Regia, ad alienandum, seu censum super maiora tu eo istituendum, Reges, & Principes concedere posse certum est atque praxi receptissimum , Scindubitatum, ut praesupponunt relati, & Mieres de inat oratu. Φ, par t. q. l. in princi p. numeri
335쪽
capit. 8. numer 3l. 8c lib. . eapit. I in Principio atque per totum. ubi dii, o capit. 8.n unum. χ 2. aduertit, quod in Principe aliquid in praeiudicium successorum disponente, causa iusta non praesumitur , nisi explessὸ pro betur ,& iterum id repetit. numer. 3 s. dicens, quod ad probatione legitimae causae succesti res ei tandi sunt,& melius dicto lib. . eap:18. num et .i o. vhi post Pad illam, Gregorium Couarr. Sc alios intrepidὶ probat. quod dim-cillim ἡ δοῦ non nili ex magna atque iustit sima causa facultates, quq ad bona maioratus aliena
da, vel hypothecis subii elenda dati solent, eo cedenda lint,& quod si scitiam sine iustissima
causa concederentur, nullius erunt momenti.
a: que Res ij eon liliarii aliter eas concedentes
non eriant lecuti in concientia. Et iterum in
ellectu resoluit lib. 3.capit. l. nume. II. & 9. Alieres in tractat. maiora lus. q. pari. in princoquiner . 6 q. usque ad finent,&e aulam debere esse publieain, vel euidenter utilem conseruationi maioratus resoluir,ac pro regula consitatuit Molina dicto libr. q. cap. s. num. I. usque
Igitur si causa puhli ea utilissima maiora tui
praecedere debet: ergo sola potestas Regia si Biciens non es . Ex quo insertur. quod duplici ex capite , atque ratione eas facultates Reges concedunt, nempn qu ndo interuenit euidens maioratus utilitas ex coniecturata me
te desuncti, qui si tempore prohibitionis expressae cogitasset de ea su laturo euidem is uti Iitatis, line dubio alienationem permisisset, ut quia eius intentio principaliter respiciat ma-Ioratus perpetuam utilitatem. ι & ide5 verius die udum est quAd in eo casu potestas Regia accedit magis ad voluntatem testatoris desiderantis conseruationem, aeque utilitate eius maioratus, quam quod iit contra, vel praetee Eam: ergo mirum non est,si prohibitio expressa, vel adiecta tempore, quo e stator cogitate non potuit de ea su futuro euidentis utilitatis , nihil obiter, quando casu I contingit, . qui vero similiter mentem instutoris muta
Similiter quando ex causa publica conce .duntur saeuit altis, non tam iandamur in potestate Regia, quam in coniecturata mente defuncti qui li causam publicam considerasset, . vel de ipsa suillet interrogatus, alienationem in ea non pio hibitisset, cuni ex ea ad alienatio 1 nem tinci omnimodam re solutionem l naiora- tu; in se debet et deuenire, si quidem publica .c usa non trabeat legem , neque hominis dilia politionem contrariam , ut quia semper utili- ltas publica priuato desiderio praeseratur, ex eisque mulicat es nina lolii prae cepἔλς munia, a
sed & naturalia, atque quod magis est, diti iniderogentur,& suspendantur, ut latissime diximus in tractat. de tributis, capit. de tributo
imponendo ex caulaeommunit ergo euidens maioratus, utilitas, vel causa publica non essicit contra, neque praeter voluntatem testato in Iis, quod bona alien cntur , seu census sup eo
eisdem constituatur, sed potius quod iecundum eam . quae ex ipsis causis deducitur. principes ad cone edendas similes facultates
1 noueantur, ut etiam dicondum erit in eap. do
his Regis saeuitatibus ivltὶ pete adis ac con
I 2 Vndecimus ea sus.&contingibilis est, qu1do non solum accedit prohibitio expic ga testatoris alienandi bona maioratus, sed S alia simul, qua prohibet, ne petant ui Regiae fac ι itates ad eorum alienationem , leu obligationem . In quo casu Molina dicto lib. 4. ea-pit. 3. numer. 18. resoluit, quod accedente publica causa, vel eii identi maioratus utilita te, poterunt similes iacultates , non Obstantibus dictis prohibitionibus peti. atque conce di. Quod ex eo vetiis uincrcdit, quia te αsatores prohibendo non possunt restringeret
principis potestatem, sed potius in omnIdis politione autoritas, superioris excepta censetur, ex text. in cap. que admodurn de iure iarand.& quia nemo potest efficere . quod insito testamento leges Iocum non habeant. l. nemo potest. T delegat. i. Cuius Molinae resotio verissima est, non tamen procedit ex eo quod testatores non pol sit restringere Regiam potestatem; quia sicut ipse Molina prae .supponit, &est indubitatum, non possunti Reges sine caula concedere iacultatem: ergo cone es, io non pendet a potestate, sed st causa , & consequenter deficiente causa pote itas Regia tu tua testatore restringitur runde verissima ratio Molinae a coniectura tarpere ipsius testatoris deducitur; ut quia intelligatur, quod si tepore prohibitionis cogitas
Di de caula publica , veleti identi ina oratus utilitate, non eam Levitate proli ibuisset, imo interrogatus de casu permisisset: Ac inde Re reges secundum cam legitimas voluntatis coiectura iuste concessisse Regiam facultatem. Neque oblia ne Molinae tandamenta, quibus sentit testatoris prohibitionem rcii ringe re Regiam potustate ai. IEt primo, licet regulariter non possit nee re tellator, qiaod leges in ipssu O testamentum locum non habeant: ille tamen, qui prohibet, ire petatur Regia saeuistas. non impugnat lc gem script .m uniuersa leni, sed solum speci ..tem insuturum aduersus eiu F vcJuntatem pro serendato , quod indis. pulit ius. e bonorum cius, qcio tu domu us est, ,
336쪽
plen3 atque liber sacere potest, ex vulgari l.
i re mandata. C. mandati: ergo nihil obstat . nemo potest. Rursus, prohibitione petatue Regii sacu Itas, non di igitur ad Reges, sed ad succc Sores ne illam petant, quos praecisse testator potuit obligare ad illud obseruandum tergo Lon bene ace edit ad nostru ea sum regu la. l. nemo potest. Demum si Rex efficere velit lcgem vivam,'& sine causa non habet potestatem: ergo d ficiente publiea, vel euidenti maioratus utilitate, nulla diceretur a testatore potestas Regia restricta, neque esitra legε, sed serundum eam dii posuisse. Similiter lie et in omni dispositione ex e epista videatur autoritas superioris, ut se prohibitio tellatoris non alienandi, seu petendi saeuitatem, autoritatem Regiam non comprehen adat: tamen non accedente causa publica, vel
euidenti maioratus utilitate, Rex ipse superior non est , ut quia ex sola potestate sine causa mutare non possit, rei amentarias di politiones. ut ipse Molina fatetur, & infra laistius dicendum eriti ergo neque cessantibus publica eausa , & euidenti maioratus utilita a re prohibitio testatoris restringit potestatem Regiam, ut quia nulla erat, neque suit, quod leges non habeant locum in suo testamento,
si si uidem nulla lege decisum sit, quod dinis
causis cessin tibus possit Rex concedere sa- cultatem ad alienandum meque demum auto titas superioris detur, quae possit exceptuari, cum eo casu Princeps superior non sit , imbpotentior voluntas testatoris, id ei, de Molina supra procedit ex coniecturata mente de laniacti a praedictis causis deducta, de rationes eius non sui inentur, imo contrariae ipsi decisioni sunt, ut ex dictis constar. Duodecimus ea sus contingere potest, quado testator no sol uni prohibot alienationem.& saeuitatis pet itionem ad aliena dum, sed flesue cessoribus facultatem petentibus poenam priuationis imponit; in quo casu Molina libr.
.cap. . num. s. T.&-idem, quod in ea supraee edenti resoluit dicens, quod non obstante poena, adhuc suecessores poterunt petere si cultates, acee delibus causa publica, vel euideli maioratus utilitate; quia si maioratus institutor adiici edo prohibitio os restringere n5 potest Prinei pis potestate , neq; poterit illud Leere, in directe priuando successores saeui
tales pet et es, ex vulgata regula clim qn id dercgul. iur. in 6. quod ipse comprobat n. 36. & 3 7. sed adhuc timens poenae rigorem, ae pote. starem. n. 38.& 39.consulit successoribus. ut 'prius quam similes petant facultates, a Regei centiam eas petendi sine metu poenae consequantur, vel quod a tertia persona illud Regii proponatur, ut v 7sis prohibitioribu elausitIarum motu proprio concessum iit; quod ego necessarium esse non existimo, quia ii praedictae saeuitates sine eausa publica, vel cuidenisti maioratus utilitate petantur, concedendae non sint di si in aduertenter concedantur, nul. lae erunt: ergo nihil prodest consilium, neque ulla alia diligentia proficie t, ut praesupponit ipse Molina per totum eaput. s. libr.ε. imope et tum suum tractatum de primogenijs νbi regulariter,& forma litet ad petitionem,' concessionem similium facultatum causam publicam, Ze euidεtem maioratus utilitatem requi
rit: sin ve praedictae causaeve edant, quomodo eunque sue cessores directὸ, vel in directa
peterent eas saeuita es, poenas non incurrent:
quia si ut sceptus diximus, non tam conceduis tur ex potestate Regia, quam ex eonie cturata mente testatoris: quias de inter uin tu praedictarum causarum cogitaret, vero similiter eas non excluderet, neq, prohibitionem, seu poenas ad eum ea sum extenderet: ergo petentes non impugnarent institutoris voluntate
sed secundum eas procederent; ide 3 sine me tu poenae illud directe facere possent: si enim sine causs neque datur potestas Regia, neq; vlla facultatis concessio sequi potest, Ac acceiadentibus concessio fundatur non tam in Retagia potestate, quam in dictis causis, ex quibus
coniectura tellatoris. qua mouentur Principes,resultat, impossibile est, quod ex petitio
ne sue cessorum deducatur impugnatio voluntatis defuncti, neq: cian sequent .r poenae exeeutio. ideo successores direct d petentes facultates liberi erunt. Decimus tertius ea sus eontingit, quando non solum adest prci hibitio ex pretia non alienandi atque petendi facultatem, Ae simul laeeessoribus petentibus eam, poena prohibitionis imposita est, sed etiam ad ij citur clausula derogatoria specialis, aut generalis sequentis facultati . In quo etiam casu, qui colligi po- t. st ex adductis , Molina di ' cap. ς. nu. 29. usque ad 33. secure dicendum est, qubdaccedente causa publica, S utilitate euidenti maiora rus , nihilo stat generalis , seu specialis elausula derogatoria institutoris, quominus
successores perere,& Reges concedere pota sint sucultate: quia sicut ex coniecti irata mente defuncti prohibitiones ipsius tib mouetur Be poena temperatur, ita & clausulae dero 'atoriae in eo ea su nihil obitant, vi ex satione, atq
dis ursu Molinae deducitur. '. Decimus quartus casus est, quando non taIlim adsunt dictae duae prohibitiones non alienandi, de non petandi faculta leni, atq: poena sue cessoribus imponitur cum claululis dero. gatori; s
337쪽
gito in generalibus,& sp talibus suturae sa
cultatis. sed regulariter a testatore excluditus omnis causa, quae elinque lit , vel continge Te, aut excogitari possit, non tamen nomina tin, excludrt pdblica , vel utiliis ima maiorati s. In quo casu firmiter credo, quod restatoreas non ex eiussi. quia climem dens maioratus utilitas relpiciat ipsius perpetuitatem, atque conseruationem,qiram e stator ipse tempore
creationis principaliter conliderauit: ita quod proprie dici potest eausa finalis eius creatio.
ris , meri o repulam ex elusiuam omnium causarum ad eam , qtiae finalis fuit in testatore ex ipsius mentis eriniectura extendere non dcbemuς , lim suisti exceptu 1
tam credere a necessarium est, eum intentio. N mens dispcinentis nunquam excludatur, si in
cut ne ue persona loquetis exeipitur ab eius prohibitione, neque mens, de ea usa fin Iis dispositionis ovali anima. & pars nobilior deponentis sit . est enim finalis causa prima in intentione disponentis : ergo ne resolutio totius dispositionis sequar ur, excludenda non est. Similiter cum causa publica non solum pors et mouere testatore, sed N eum cop Ilere. imo de PDncipem ad concedendam saetiit - em I egiam , vi quia 4n omni disposition sciviarum exclusiua , quantumcunque uni is aeriali publica exceptu eriar, ex eaque mutatoties praecepta iuris moderantur,& eorriga istur ut late diximus in tract. de tributis, cap. de causa publiea 6e ccta, uni, merito testator, qui regulariter exclusit omnes causas petendi, ac conseque udi saeuitates, publicam excludere voluiise non creditur.
Decimus quin ins casus est, qua dotestator non solum adiecit praedictas prohibitiones
poenas,&clausula 3 derogatoritas, atque regu lariter omnes causas exelusit, sed nominatim causam publica, Sc euidentemque maioratus utilitatem prohibuit; quem ea tum neque expressiit Mol na, ne iue p aecedentibus simili, est , sed longe inaiorem difficuli1tem conti. net . in quo quidem videtur . quod cum certum sit, quo J deficientibus nis cautis, publiea. 'c utilitate euidenti malis ratus Ion pota sint R. -get concedere similes saeuitates, ut ipse Molitia praesupponsi. ut quia sine causa non possint mutare dispositiones . desunctorum,
ex eodeni Molinali, . l. cap. 8. num . . dclib.q. cap. s. lum. lia. exclulis nominatim a testatore, idein litiudicandum . ut quia eo casu te Et
interueniatit, deficiant,cesset Que omni coriisiectu ea voluntatis desonini. ex qua in casibus prae dedentibuῶ contra pro hi itiones testatorum orincipe, potera: moueri, ut apertissimὸ cela..c cx a Laasa a caasaram expcelsa , di
spe cilli ex elusione quam testatores Ita semiater inducere potuerunt, ut Reges eas murat 'neque tollere valeant, ex l. si tostamentum. IciC.detestament. l. rescripto. C. de precibus; imperat. offerend. notandus text. in authent.
lex eia septiliis min strabist . quiquidi Pissposuerunt, adsectam ista perdaret. Absidenim, quod testator decipiatur in autoritat M- legis, quae ipsi securitatem suae dispositioni i
commisit. I. . C. de his, qui veniam aetat. & se: voliantates testantium , Regibus ipsis muta- entur, homines, fierent in maiora tuum in- . stitutionibus . atque in alti ultimis dispositionibus segniores ut in authent, ut liberi ride eaetero aureo non indigeant. Echo C. simili et collat. 6. thii Nam s ea, in prς redenti λιν dicta sane. mn seruamus η i. res forsam homines ι νca Iιιertatis laν-gitarim estremas. Et inde Plato libr. to
de legibus di x t, horrendum esse. s homines
. tempore mortis irrevocabiliter disponere nci potuistcnt.& Seneca in s. declamatione, notat, quod periret autoritas testamentorum. si .voluntates te stantium inuiolabiliter non obseruarentur.
18- Ego tamen credo, quδd in hae disse ullia
te necessario utendum sit haedii inctione, vepro dicta omnia procedant, quando causa et igeuidentis utilitatis maioratus a testatore nominatim excluditur, non vero qi Ido publice& comunis exelusia est. Et ratio dissere tig apertἡ constat, quia quando utilitas naetioratus etia euidens a testatore excluditur, valet exclusio, ut quia causa principaliter excludat utilitatem priuatam, eius nempe, qui creauit n3aior attim, atq: successores, et iisq; exclutione, ImO ' ela ululam omnino re solutiliam iptius maioratus inae uereationis eius liber Einsti- itutor adiicere potuit. iicut &sibi resertiare valuit reuocatior, em .ex l. . 8cqq. Tauri, ut quia in re propria fuit si t absolutiis moder tor, atque dominus: ideo contra voluntatem eius principes concedere facultate nc quirit. etiam interueniente euidenti maioratus tilitate, ut quia ce llet coieci ura, deliciato; causae uide ntis utilitatis,ex te ita oris dispositione, qua sine causa ni ut a te Reges non pc sunt, ut Molin Gid omne et supra piae supponunt, & ex .e collat, quia Rege, illud talitu νosia dicunt tur, quod iuste possunt. i. salvi qui .is. de codi. iioni. instit. S re si odit Impeia tot in l. casisas. C. de tra iaci.& haberii riti l .c .sentitia rese indi non posse, di in l. 2. C. de inclit. nup . dc
in I. aut oris. C. Unde vi, cum alijico et lixa,
338쪽
Costillione In trictit. de Imperitore. quaest.
Ex quo Plutiret M libr. . Apoclite mirum seripsit, quod eum adulator dixisset Antigono I .egi Maeldoniae, qu6d Regibus omnia permittebantur, respondit, debete illud esse intelligendum in Regibns bubaris, atque tyrannis, non vero inreligiosis iustitiam so uentibus, quia eorum potestas ad iustum,& honestum tantum extendi ur, quod non obscure semit Aristoteles, quem e seri Soto dei ultitia& iure. q. .art. i. dum tenet. quod Respublica dulcius. ami utililis legibus, quam hominibus gubernat ur,quasi sentiat, quod cum lex respieiat semper colum e bonurn,& homo liberum arbitrium, ab homine secundu Ie .ges iustius, quam ab homine solo regnum gubernaretur: ergo sola voluntas Regis sine eau, D eontra te stantium dispositiones ex elusiuas causarum nihil mutaretrii deo quando exelodit ut cavsaeuidentis utilitatis maioratus .exessi. so omnino seruanda est. νRespectu tamen e usae publicae aliter erit dicendu , quia cum causa pubIica in omni di
positione hominis, seu legis exceptuetur; si q: quatri ex naturalis,quae omne causas, atq; perlonas,euiuscunq; sinu qualitatis, obligar.& eompreliedit omnem exceptionem , atque prohibitione excludit, totiusq; iusis praecep- ita derogat, mutat, atque resoluit, ac si respectu eius e, usae publicae nunquam deciderentur,meritbtestatores sic ut . neq; populus una uersus eam excludere valebunt, carent enim
Iege necessitate ,& causae publice, ut quia comune bonum priuatorum dispositionibu , sit praeferendum , ut hec omnia ad longum pro hauimus in tractit .de tributis sere per totum rergo nihil obstate exclusione causae public ς, accedente poterit Rex concedere dictam sa-
In laoc tamen ea su causam publicam nou existimo esse quamcunque, quae de iuris rigo re sub nomine publieg eontinetur. veluti tausa dotis, de alia similis, euius meminit Molina
Iib. . ap. s. numer. 3.cum alijs, sed ea tantum publica die et ur,qdae tanquam communis to et ius no puli uniuersalis vere publica&eom. munis est, ut de sensio Regvi, bellorum instanti lim necessitates,alimenta principum, &alia
similis, ut aduertit ipse Molina dicto cap. s.
zo l ecimus sextus casus est, quando pr diis ct eoinnes elausulae non alienandi, non petere
tionis contra petentes smilis facultates, atq; clausulae derogatoriae futurarum,cum exclusione omnium caustrum,tam publicae, qu meuidentis utilitatis, non solum ii destatore iacreatione maioratus, sed ab ipso Rege in prima facultat ,evius virtute maioratus suit cois stitutus, positae suerunt: in quo quidem ea
si,qui dificissimus est, & a Molination tradi turi ita distinguendum exissima ui se quia si
princeps n oueatur ex causa euidentis uti Iitatis , ga testatore dc Rege nominatim e
elu sa fuit, certissimum est, eas probibitionesie statoris, S Regis impedire saeuitatis concessionem: qui Eli ex lola testantis voluntate excludentis euidentem utilitatem maiora. tus, perinde causa habenda sit , aes utriliatas non interuenisset , ut tanquams deficiat, facultas non concedatur , ut dixi imis in casu prpe edenti: quia in eo eam posset ipse te stator in t ritim resoluere maiorat uni, a somtiori quando datur duplex telis emia N exesu so Wtilitatis, una testatoris, & altera iugis,
cum eo casu & voluntatis coniectura, R Regis pote stas deficiam, ut quia contra voluntatem testatis nihil princeps sacere possie. Qii et resolutio deducitur ex adductis per Mo: ina uindicto cap. . numer. 28. dum defietontra istic nes, quibus ibi mouentur,nempe regula. l. nemo pote st .fi delegat. I.& cap. quemadmodum de iere iuranda & similiter de dueitur ex eodem Molina dicto cap. s. num. 29. usque ad
3 s. dum loquitur quando resistit sola prohib tio te statoris,& non Regis. Qui quidem ea tu, dissimiles sunt; quia quando datur sola prohibitio testatoris, remanet potestas Regis. quando vero Rex simul prohibet , i is potestas di voluntas deficit: ergo facultas iustitis denegHur monenim adhunc earum potest adaptari regulat. nemo pote st, quia loquitur in pri-uviis. qui no possunt efficere, ne in se a disp , sitione leges procedammon vero in Regibus Iet m litoribus, qui derogando, corrigendo.& prohibendo poisunt imperiire future gratie eonee sicinem, neq; similiter adaptari poteth alhanc casum regula capit. queri admodo in de iureiurati d. siquidem in eo non sititi. perior aeuius autoritas in concessione piρος
facultatis censeatur excepi liata. cu M veraque
saeivitas , prima sc secunda eiusdem Regis R., eademque potellas : ideo Ic catus oristifidi est. 8c in eo abri: diibim exclusa euidenti mis
ii, ratuet ut litate secunda facu. ta ccmeecunda non erit
Sin vero ad eoncedendam secundam ficultatem tm tradictas probioitiones ex causa publica Rex moueaturaquauaui, idem videa ia
339쪽
a testat ore , qui eam ex eludere non potuit, sed a Rεge ipso exclusa suit . & inde totumdcficiat, e voluntas testatoris & Regis: tam εcontrarium dicendum est,quia utilitas,& causa publiea est tantae potentiae , atque virtutis . vi sicut ex ea status rerum mutaturi ut quia qua libet dispositio intelligatur rebus sie extantibus, imo Ec praecepta etiam
naturalia mutantur , ac cessant . ita vin
rivique voluntatis, atque potestatis effectus , & intentio Regis ι atque testatoris cessabit . clim haec omnia sacere possit publica causa , & nulla alia maior contecturaerontrariae voluntatiε in Rege & testatore possit reperiri: sicut enim eausa publica & comunis iustineat concessionem Regiam contrate Ilaioris prohibitione ex ipsus te stantis eoiecturata mente, qui praecisi teneretur prop-
ter bonum commune eonsentire alienatio.
ni ta,imo & sortiu ,atque iustius posset mouere Regem prohibente, ut prohibitione n 6 obstante coc ederet neu ltat ε. Quae omnia novata digna sunt,& a nullo, quem legerim pon
Decimo septimo notangum e q, ad intelli gemiam omnium praecedentium, qu bd in omnibus casibu1,in quibus stantibus dictis proinhibitionibus, atqiae clausulis derogatoriis , Sica illaru e vel isionibus. Reges. vel ex coiectu . rata mente defuncti, vel ea natura causae publicae.& communis, aut euidente maioratus
utilitate possunt eo ne edere similes saeuitates oebent prius certiorari de pr2dictis omnibus prohibitionibus,elausulis derogatoriis,N exclutione omnium causarum ι ut ex missione causae fina is, vel impulsivae gnatia subreptilia non sit, ex regula te stamentorum deducia a l. si qu 1 in principio testamenti delegat. 3. quae prodedit in omni dispositione, sc ex gloss.co muniter recepta in l. pacta nouissima. C.de pictis N in priuili glis,atq; gratiis aduertit Felinus in c. accedentes. nu. .de.praescript . & alii per Molinam lib. . e. q. n. II. qui quid ε , licὸen. 32.contrarium sentiat, quando adsunt duae tantum Ofohibitiones, nempe non alienandi,&non petendi Aenitatem ad alienandum, ex eapoliis imum ratione,quod est mea clausula a maioratus institutore posita non possit restringere pote statem Regiam, de ea tanquam nolla facienda mentio non st, ex gloss. ordino ἐnea .ex tenore de rescriptis , non tamen loquitur, neque intelligi potest, quando praeter eas rohibitiones alias plures te flator adiecit,& simul omnem causam etiam public I, & euidenti et maioratiis utilitatis exclusit: neque maiori tatione intelligi potest, qu ndo virtute
stentiae adiectae fuerunt maiora tum institui ι quia clam eo casu ace edat non sold in prohibi. tio testatoris, sed & Regis, cessetque conie
cturata mens eiusdem, ut quia excludat omanem causam etiam publicam,& euidenter v item maioratui,omniaque deficiant , imo ex pre si e re si stant voluntas & pote stas hominis. & Regis .inerit o qnando casus esset tantae potetiae,atque iustitiae vi ex eo Princeps poster. vel deberet moueri, necessarium foret, quod de his omnibus,quq voluntatem, de pote stat: hes stunt,tanquὲm de causa finali, vel impulissiua urgentissima eidem fieret integra n entio, ne daretur subreptio, via obreptio, ut ex infra die endis in ea su Molinae apertit simae constabit. Imo firmiter eredo, quΘd In ea tu Molini. quando se ilicet concurrunt duae tantum pro hibitiones non alienandi, & non petendi facultatem ad alienandum etiam haec resoluti φverissima sit , di qudd salua pace tanti viii neque ius ratio procedit , neque decisio sustineri potest i quod ex eo in conuincibiliter suadetur di quia Molina praesupponit , quod quando restator prohibet sicut latem concedi, rest singitur pote stas Resis.& quod ideo nulla est prohibitio, atque con sequenter quod de ea , tanquam de nulli honest sacienda mentio . Quae resolutio ex eo conuincitur ι quod Regia potestas nul Iocasu restringitur , neque restri gi potes quia si eausa publiea , & utilitas euidens maioratus non interueniat,nulla datur re st fetio negiae potestatis, ut quia Reges neque velint , neque possint stante prohibitione te. natoris sine his caulis concede re facultatem, ipse Molina pro regula constituit dicto e. ι .num. l.3c per totum ilin vero praedictae ea riae accedant, non etiam restringuitur Regia potestas, imo ex uerisimili testat olis mente eonsensus datur. vi supra dixin us: ergo impossibile est,quod in ea su Molinae Regis potestas restringatur ut inde prohibitio nulla sit ad excusanda eius n.rrationem, ut Molina argia men atur,& resultat c- riissimum, Plircipem dedictis prohibitionibus atque elausilli esse certiorandum, ut Regia saeuitas subreptitia non sit. Qiiod iterum in conti incibili consideratiose suadetnr, scilicet, quia non ficere lyrinciispem certiorem de dictis prohibitionibus ι dec sausulis,non e st possibile nisi qi,od sit omitaso causae finalis . vel impulsinae, si qui de Princeps propterea 3 prohibitiones, vel praecissa
negaret iaculit tem , vel difficilius eam eo dederor ergo utroque casu onus,io earum
340쪽
ei irar:am redi rei missim facultatem. Deo. nissione eiusae finxiis nullus unquam dubitauit, quia semper est prima in Principis intenti e . ut post Aristotelem resoluit Molini
lib. .eap. s. numer .l .ideo eius omissio vitiatr Hi I. ut latissim ξ eonstituit pro regula Ioan. G itierr. lib. 2.canon. quaest. c. I .n. I . Ubi Ω-tetur eam esse communem & indubitata sen
In omis, ione tamen ea usae impulsivae .duertendum est quc, domnes,quae magis, vel minus reddere possunt Principes di suciliores ad eoncedendam gratiam, vel in iure, seu stylo sandantur, aut licet non de iure, seu stylo, de facto tamen ex natura causae possunt magis, vel minus redd redissiciliorem facultat 1 Regiae cone es, ionem; omnis ver6. quae fanditiit in iure, ut quia stipplicationi iurare sistant lie t Woeetur causa impulsiva, expcl- menda tamen est , & eius omissio gratiam vitiabit, gloss. communiter recepta in Clement. r. vcrbori vel alteri, de praebend. quam sequuntur dicentes communem Veia Iam erade cis. 697. Cεη elusio extra Ilotam, eo- Ium . penuit. Rota de rescriptis in nouis decis. I 2. Catad r. decis. 32. numel. 3. ins ne de rescriptis, Felin. in cap. super literis . num tr. 2. Pro Re medium, &in cap. postulatii colum . . in cap. in ricis ra. numer. IV. in fine de rescriptis, Selua deben ficio. I. pari. quaest. II .numer.6. &quaest. II. numer. 39. Campex. inter constitutiones Brunt conli I.
8 r. in sine , dicentes, gratiam , in cuius supplicatione fuit omissa causa impul- sua . quae in iure tandatur , subreptiliam
Et ratio est,quia eausa impulsiva, quae in Iure fundatur, finalis potius, quam impulsiva dicenda est. vi quia de iure mouere possis Principes: cum enim Reges. ec eorum potestates iii re diuino deri uentur , ut late diximus in tractat. de tributis , & inde prima causa in ectrum intentione fit facere iustitiai ergo causae, quae in iure sun dantur, potitis finales quam impulsui respectu eorum dice
In quo quidem aduertendum est . qubdaliqui , de male indu eunt dictam gloss. in
Clement. t. de praebend. ad probandum, quod sola omissio eius causae , quae a iure decisum est, ut exprimatur formaliter est exispri nenda. Ex quo inserunt ad alias , quae
non Dindantur in iure. ut lie et non exprimantur, non reddant gratiam subreptilia in i m
sderetur, non sollim probat, quod illud tantum exprimatur , de quo ι iure eo nititutumst. quod mentio fiat; ut inde inseratur ne gatiua propositio, quod nihil aliud si exprimendum, sed tantum probat, quod formaliis
ter exprimantur causae,quas exprimi ius eo nostituit, ex qua propositione affirmativa non exeluduntur exterae omnes eausae, quae secundum stylum , aut naturam exprimendae
sunt, sed earum mentionem reliquit in iuris communis dispositione , ecinsideratis casibus, qualitatibus . accireunstantiis earum, ideo si seeundum stylum aliquid sit narran dum, eius omissio vitiabit gratiam. Ita in specie resoluit Lapus allegatione Sy. incipit, Factumstergus, post numer. 6. verse. rem est si dηm, quem sequuntur Felin.
In cap. superliteris .numer. g. in prima regu l), ubi Deciiis post numer. s. versi c. su
autem santista, iterum Felin. in cap. in no
sa. in fine; dc ita in specie facultatis Restiae post allegationem lapi alios reserens rescis ieΜier. de maiorat. l . p. q. 8. per totam, maxime
Et similiter illud omne, quod ncitabiliter. vel non leuiter , aut difficilius redderet principem difficiliorem ad concede dam gratiam. exprimendum est, Sc si omittatur,esset subrep
tilia. Ita eonstat eri Panormit Ino. numer. l. ln
sa p. postulasti de rescrip t. dc in cap. super lite
litis eontestat. libr. 6. Quintilian. Mandos a re g. 27.de non iudicando. iuxta formana supplicationis, quaest. 8. n. 16. Sc dicendo hane sententiam communem, dc verissima. Idem Mindol. reg. 32. de impetrat. beneficii vacantis
per obitum, IasLini. .n 2. C. si contra ius, vel utilitarem publicam, ec consulendo idem renpondet Deciu, cons. n. 2 . GoZad. con