장음표시 사용
351쪽
ii necessarium esse, quod aliqua praeeedant formaliter ad iuitia scandam.eoncessipnem Regiae facultatis ad constituendum censum super bonis maioratus; unde Iin praesenti aduertendum est, quod post expeditionem Regiarum neu tatum, quae ad alienanda, seu
obliganda bona maioratus conceduntur, plurima circa earum executione se offerunt decidenda, maximὸ illud vulgare, licἐt dignis, i in
mum explicatione,an scilicet pretium rei τε dita,vel census constituti virtute Regiarum 1 saeuitatum sit integrἡ & formaliter conuerintendum in eam designatam eausam, cuius ocis cassione suerunt concessae, vel suffieiat, si possessori maioratus vendenti, seu eensum con-sgnanti.tradatur ; tu quamuis haec dubita-so in distinctὸ proposita difficilis ad modum videatur, habita distinctione tosta reserenda, sicile deciditiar; videmus enim , quod in gegiis sa oliuibus circa pretii conuersimis nem diuersae clausulae solent adijci, aliquado adiicitur elausula specialis , quod pretium rei venditae, ve Icenius constituti inuiquin
ei itim no ininatim designitam conuertaturret in hae foecie vide bitur die si dum sume ere, si emptores pretium tradiderint possessori
maioratus vendenti tem,ex texi .in l. fin. ff.de exercitoria, ubi Asriean. resoluit, quod qua . uis pretium , atque mutuum conuertenὸ umerat in nauis rere itionem, non tamen creditor tenebatur praeissε probare in eam causam fuisse eonu et sum, sed suffidere, quod
nauis in ea causa esset, ut refici deberet , veprobant verba text. ihi. Respondi ereditarem utiliter acturum . si eam pecunia crederetur, nauis in ea euasa fuisset , ut resti dii eret. Si enim Astieanus ibidem eo solo contentus suit, quod mutuum Stichum magistro tradeis
reriar eo tempore, quo nauis erat in ea cauisse, ut refici aeberet, de creditores non obli-g uit , ut probarent conuersum suisse in nauis refectionem et ergo similiter quando pretium ex re maioratus vendita, seu alie nata traditum fuisset vero possessori, ut conis uerteretur in eausam Regiae facultatis, non teneretur creditor probare in eam causam
designatam fuisse eonuersum . Sed adhue in speeie huius saeuitatis securὸ tenendum est , pretium integrE esse conuertendum in causam a Regia iacultate desgnatam & ereditores id cauere debere , di probarre teneri, quia eum forma concessionis sa cultatis causa nominatim designauerit , inquam pretium sit conuertendum , formaeon celsionis omnino seruanda est, ne actus corruat, & eonsequenter ereditores obseruatam suille probare debent. Vtrumque pro batur in eapite cum dilecta de rescriptis .l. eiiij. - .praetor. ff.de transact.eum vulgatis; ερ ita resoluit Ludovicus Molina libr. 4. de Hispanotaprimo .eapit. numer. a L. tai in spe eie- concessionis umilis facultatis fatetur, Arismam eiusdem integrὸ se uandam esse; ne inque aliter ereditores satisfacere , intelligens text. in dicta l. sn. in alio dissimili ea fur quae quidem' aduersus hanc resolutionem nihil obstat . quia praeterquam quo est Intelligenda secundum ea, qua infra inpostremo eam ad longum dicenda erunt , non dubitatur ibi de vera mutui conuersione,in nauis resectionem 1 imo potibs praesuppo nitur, conuersum Risse in eam causam, sed solum dubitatur , an creditores soluendo Sticho magistro satisfacerent, vel simul tenerentur probare mutui eonversionem. Cui difficultati respondet Astieanus, creditorem non teneri ad probandum, sed sufficeret , si nauis esset in ea eruti, ut refici deberet, quia cum Stichus magister habetet mandatum vi et uale recipiendi mutuum, liberi existebant X a eredit
352쪽
eensib. lib. 1. ei p7t. r. numer . s. dice lues, non tene ei minorem probare pretiumeensus non tuisse conuersum in eius utilitatem, sed Θeo uerso eredito. 4n ad id obligatum esse, quoniam eo a tractu censualis , quodam in
modo suspectus est,&magis odiosus quimmutui.
Et in Ee et sta re solii it Innotent. in eap. I. de depositi, ubi Abbas. nurner. s. & probant leg s Partitae supr, relatae . maximel. φ. titul. I. pari. s. ver b. A iauissia, ubi G. egon de eis. Pedemoni. supri allegata, reeu nati j . ubi se te mittit ad alias e delusiones Menti: b. de arbitrar. casu q82.
ι Et in Repub iea, seu uni iterstate probat L
Iae quidem omnia , quamuis loquan
tur in minore . Ecelelii , dc Republica ex identitate , i modi maioritate rationis procedunt insuecessione maioratus , quia si minor , Eeelelia 3c republieaeontinent causam publieae utilitati , maioratus etiam in publiea fundatur utilitate, c post I iraque l. Soeinum, At alios aduertunt Mieres in tractat. mitora
nem, seu obligationem bonorum maioratus. qaae publiea ' continet utilitatem . publiea utilitas requiritur, ut aduertit Molina libr. 1.
capit. numer. l . eum alijs , Ac nomina, rim numer. 2 l. 'c iterum lib. .e p. s. et principio. Rurius, si bonι mi roris, Ecclesiae, vel Reipublieae probibita sun alienari, etiam bona inato ratus non solum exprime ui eorum natura alieniri prohibentur, sed fortiorem homiliis prohibitionem alienandi eontinent. i.nb ec in a:ienationibus minor ἰs, de Ecelenae; seu Reipublicae maturitas proceditur, leni 1ior hiberi potest eon literatio, eum minoe habeat tutorum,de Eeetesia , vel Republiea in pturibus repraesentetur:ergri facili ut pote. rat proe edi ad alienationem, do ita videmus, quod bona minoris. Eeelesie,vel Reipublier eum iuris solemnitatibus alienantur: bona vero maioratus absque Regia saeuitate alienari non possunt. Demum si in alienitionibus rerii minoiit, Reclesiae. vel Reipublieae Wersatur,prtili dieium etiam successoribus in maiora tu maximum ex obligationibus irrogaturi ergo non solium ex identitate, sed ex maioritate rationis procedere debent iura lupradicta in bonis maioratus.
g Vnde reperio eam sententiam tenuisse Gregor. Lup. ini. 24. tit. II. parte S. Verbis Antonce. ad med. ubi postquam retulit dialic. Bald. de Oldrald. atque text. in I. ntagis puto. l . de rebus eorum ad probandum, quod pretium alienationis ierum minoris debet conuerti in ea uiam ali nationis subdit hae everba : stua c. eruM ad lite=tias qua Lata ν a alien Ium bona eum sue .gati-ν aliorum tineram . Et eli sum-mε notandum , qUod conlii tuit Gregor. differentiam inter alienationem , seu obligationem prohibitam . de qua in l. nragis pnto , de inter casum prohibitum mutuania is di ad resectionem nauis . deqno in I. fin. ff.de exercitoria , quod erit conducibile ad
si Quae resolutio maiori ratione proeedit in saeuitatibus coneessis ad obliganda bona maioratus ad effectum soluendi debita: quia ea si ea debita non soluantuῶ , non solum maioratus debitis antiquit . sed nouioribus oneretur,imo & posteriores ereditores se euri non sint,cum propria debita sint prilis solis uenda , iustissi mim est. qiiod de pretium censuum ad soluenda debita eonstitnendo iii conuertatur praeeisIE in eam causam, de quod ereditotes posteriores id diligenter curaro teneantur . ne sibi ipsis praeiudicium efficiant test enim diuersu easus alienationis ad subrogandom,ac ad debita so: uenda ; quia ad tabrogandum, Ite Et non sat subrogatio, tantum perditur pretium venditionis; maioratus tamen in futurum non oneraturi
ad soluenda vero debita ex pietio censuum si eonversio non sat in soluendis debitis, non solum debita priora, de posteriora ex iis stunt. sed δέ maioratus pensionibus futuris grauissimE oneratur, ita ut breuit rex tinguedas sit . Undelpe euliari quadam latione iussissimum est,quod pretium censerum , qui ad soluendi debita constituuntur,co uertatue ἐn eam eausam pretisam, o faόzeu denteνρυ-
Imo de ego firmiter eredo, qudd non solum creditores censuales debent curare, ve& pretium census convertatur in solutio. nem debitorum . dc qucd integi d eausi facultatum Regiarum ad impleatur ; sed quod ut sint secuti , omnino tenentur ip-- s soluere ex pretici censuum di bita, ad quora
solutionem conitituuntur , & reci per: reseripturas debitorum . Ac quod aliter non
353쪽
sarἰ sacerent: quod quἰdem exprest probat
quiritur , qui, i a j iustili eandam alienationem rei prohibitae alienari ad solutionem aliis cuius debiti . di debitum sit verum . atque
certum : & quod resolutio verὸ fiat debitori
praesente creditore , atque iudiee, Sc quMscliptura debiti antiqui mutuanti . seu ementi tradatur a te melius probatur in l. 6η. eodem titul.Se pari. ibi: po prcita de tan- tot marauedis . et sue daa.
seu eseritos en effar de l. 6s. re furit, quod debita uerissirna sint, quodio teg e soluantur , quod scripturae earum recti pere iuur , & donum quod pretium in solutionem eius deblti conuertatur. Quae quidem ivia expressa sunt pro hae nostra sementia Sceκ omnibus constat , credistores teneri euidenter probare, censum sui sese eonuersum in causam Regiarum faculta
Qua sen entia retenta non obstant fundamenta in eo ni rati iam adducta. lit primo non obstat text. i dicta l. s n. ff. de exercitoria, cuius ciceatione Molina coactus fuit ad tenendam prae 3 ictam resolutionem : quia ad eun text. sequentibus modis respondetur. I'rim a notabi cs viri dixerunt, non obstante i. ge illa teneri mutu intem probare suis se mutuum conuersum in nauis resectionem. Ita resoluunt communiter A lexand. in l. si
ciuitas. numer. I l. stui cert. petat. ubi Decius numer. o. dicit communem, Aleiat. numer.
6. Ripa in i .is qui bona .numer. to. ff. de pignotib.& eiu communem, atque receptam sententiam, poli imolam,& alios, intelligens be.n text. indicta l. sin. re Ioluit Maseard. de
dum hunc inteIlectum non ben. pro sua senatentia ponderatait Molina text. illum: alii
vero non minoris autoritatis viri magis accedendo ad mentem Africani, existimauerunt, quod licet text. ille non requirat euidentem probationem de vertione mutui in nauis teis sectionem . requirit tamen probationem perconiecturas euidentes, ut probant AZo.
. cur s. &alis sequaees huius secundae opinioni , quos referens sequitur Maseard. . in dicta coi. clus. I l66.lium cr. 7. de post Angei. P.viliis Castrens. & alios , Gregori. Lup.ia l. l. itui. .part. s. gloss. fin. prope finem: ergo secundum quamlibet ex his dua-hus opicionibus verior est retolutio , quod requiritur probatio versonis mutui in rese
neque eam probationem videtur excludere Αs iean. ibi et Etenim mn ερεν ter eredito
habeat probaνe pecunιam , in refectionem eis rogatam esset quia licet praedicta .erba quo dammodo liberent ereditore, ab onere pro bandi conuersum fuisse mutuum in nauis resectionem , non tamen omnino excludunt probationem versionis, imo eam so re nece Tariam praesupponunt euidenter , vel
per coniecturas; quia dum Africanus requirit, quod tempore , quo pecunia credere tur. nauis suisset in causa, ut praecisse refici deberet , apertὸ praesupponit instantem
illam nee essitatem resciendi nauem, cum lit icti esse probandam, eamque simul cum ve, ra pecuniae traditione, atque continuὸ naciuis resectione producere fortem coniectu iaram de erogatione pecuniae in ea nauis te se. ctione r ergo dicta l. s n. noli excludit omnem probationem, sed contenta fuit ilia piae sumptione sortiis ima,&consequenter Moliisna non bene ponderauit pro sua sentctia texis
Rursus eonsidero, qudd Indicta l. s n. non
negauit dominus nauis pecunia in mutuatam
ille erogatam in nauis resectioliem , testantum curabat , quod quia Silenus inagiis ster non habet speciale mandatum ad rei i-piendum mutuum, eum non Obligauerat ex mutui receptione, donee expresse eredit oeprobaret suisse erogatum in resectionem na.
uis. Cui domini obiectioni, cum stichus esset magi iter nauis, S inde haberet mandatum virtuale domini prouidendi instante mnecessitatem.&consequenter recipiendi matuum ad nauis resectionem, respondet Asricanus iustissimum esse, quod& mutuum rectε solui potuisset Sticho, ae si haberct mandat um speciale, & quod dominus nauis per eius receptionem . iuncta seque nil erogatione ab Sticho obligaretur; quod quidem non est exeludere omnem probationem de versone mutui in resectionem nauis, sed potius pretsupponere,quod quia non negatur mutui datio, neque mutui conuersio, sed tollim obi;
eiebatur desectus mandati, non erat ulla alia probatio necessaria: ergo in speeie sue ees,ionis maioratus , si negatur conuertio mutui.
seu census constituti . vel pretii rei vendi ae
in eius maioratus utilitatem , & o ucr siti nullo modo constar certum erit,atque ustum, quod ereditores illud proba: e te nean in
354쪽
Iterum si verissim δ, pondero qui, d in dicti l .sin. non sit mirum , si loco legitime probitionis Licea dat, instans neces sitas reficien li navim cum sequenti re rectio-m,imo magi 3 mirum est, qua ratione Africa . nus ihi re qairat instantem nec elsit axem , &sequεtem resectionem cum certum sit, quod si habens mandatum speciale ad recipiendam pecuni m , seam recipiat , licet non constet conuersam suisse in domini utilitatem, liberatur soluens, & dominus Obligatur. l. i. f. nnn autem. ff. de exercitoria l. liberto. o. , ff. de negotiat. gest. Ac firmiter credo, quos
quando Magister habet foeciale intandatum ad recipiendum mutuum , nulla sit necessaria probatio conuersonis eius in domini . tilitatem , & quod sic intelfigatur text. indicta l. r. f. non autem, dcin l. liberto 32. quando vero nullum habet speciale mandatum , sed virtuale, ut quia magisterest na-buis, sit necessaria probatio coni edurata , de . qua in l. fin. Et est ratio differentiae euiden.tissima; quia habens speciale mandatum ad reeipiendum , si recipiat, dominus recipit; iideo nihil aliud requiritur, qu m quod reci- . piatur,habens verbgenerale,& virtuale , ut: magii er nauis , clim sibi speciale datum
non sit ad recipiendum, iustum eth , quod
si reeipiat, aecedant coniecturae illae instan. tis necessitatis reficiendi navim , ut ex his succedendo in locum mandati specialis praesumatur conuerso in resectionem, & dominus obligetur . Quae noua,&vera consule
ratio ad intellectum dictae l. sin. deducitur ex resolutione Gregorij Lupi in l. 3. titul. I. Part. S. verb. O vrsta, in prio cipio , ubi post Bart. 8t communem in I. eluitas. F. si cet r. petatur, resoluit, qu bd quando quis virtute mandati specialis quid quam recipit, non eli necessarium probare pretium suisse eon uersum in domini utilitatem: ergo in dicta l. fin .no omninci exeluditur probatio versionis mutui in resectionem nauic: sed cotentu s suit
Africanus sortissima illa praesumptione instantis necessitatis,ut si non negetur receptio mutui, praesumatur, recte suis couersunt: dc e 5- sequenter non recte Molina pro sua sententia ponderauit text. illum.
Demum praeter ea , quae supradicta sunt dirca intallectum dicta l. fin. aduertendum est,qubdibi non sumeeret in stans neeessitas refieiendi navim. si mutuum ad resectionem non traderetur Sticho Magistro nauis, sed
alio extranro, quia cum ille Stichus Magister praepositus esset naui. videbatur habere Inanditum virtualiter concessum reeipiendi mutuum ad resectionem, ut ex eo mand1to.
'aecedemi instanti necessitate ex mΠtuore cepto dominium obligarri r & inde constat, quod Αsticanus duo copulatiu8, Sinima iter requirit, &qnod pretium dare ur Sticho
Magistro praeposito navi, ibi, Sticham gistrum ataui trapo. it , & quod inllans necessitas tempore, quo pecunia crederetur. superesset ibi, si eum fecunia ereIeretur uia
in ea causa fuisset , ut νυei deberet : ex quo pertissime constat , quod ex ipsa de eisione Africani possessor maioratus , qui licentiam alienandi, seu obligandi bona ipsius coqsecutus ast,vel ereditores, qui pecunias e re indiderunt, tenentur euiden ter probare instan- rem necessitatem:& si sorte negatur conuerisso mutui in eausam Regiae facultatis simul, S conuersionem et & etiam deducitur, quod eum ex Regia facultate in hoc tertio casti Molinae nominatim non detur Possessor malaratus licentia reeipiendi pretium alienationis , seu obligationis , &conseque nister non sit Praepositus receptioni eiusdem pretii , se ut Stichus erat Praepositus naui in dicta l. sn. ruin sati Reerent credit orex praestando possessotl maioratus pretium. qni non solum qiabebat . facultatem petendi , atque consequendi Regias licentias,
non tamen conuertendi pretium ad libitum eiust ergo text. in dicta l. fin. non violenter retorquetur contra ipsum Molinam. Quae noua ponderatri ad eum textum iterum ex
eo sorti fieatur , dum Asricanus in ea lego non solum requirit instantem necessitatem reficiendi navim, sed formaliter, quod mutuans sciat , &intelligat se credere in eam refectionis causam , di quod mutuat Magistro , qui verὸ praepositus est ad eam refectionem, ut probant verba ibi: Ita)ue alia ἀμ gendum, ut sciat, ta hae se credere eat jei Magister suis sit Prae serus t ergo si credito in
res scire, neque credere poter ni possessorem maioratus esse prepositum receptioni mutui, sed solum impetrationi sicultatum : ergo malε,di in aduertet es pecunias credita eidetradiderunt: debuerant enim aduertere, A m- canum, euius sundamento eos defendit Molina, sorm aliter requirere,quod scirent, & inistelligerent, cui magistro erederent pecunias.
di simul quod magister,id est, possestor maio-
ratus, esset praepositus receptioni. Fateor enim, quod et editores eonsiderabile damnum sentirem ex annui atione contra .ctunm, ut quia perderent pretium , sed etiam fatendum est . quod si maiora tu, successotiuste id petit, ab eo debet charitas incipere , ut non consideret ne damnum alterius,
355쪽
ereo id erun ta argum . . c uile, & eorum, quae
ibi tradunt omnes. C. de surtist scire enim debl bant creditores qualitatem personae posse in ris maioratus,cui pecunias dabant, ex vulgata regii ld. qui cum alio,de regul .iuris, &eorum, quae t eadit Tira quel. de legibus eonnubialib gloss.8.num. t. eum aliis sequenti
bus, ubi eleg nter resoluit, quod quamuis aliquando error communis liberet erratem, hoc
procedit in his, quae respiciunt omelum personae, ex l .harbarius cum materia. de om-cio Praetoris: non tamen in ignorantia qualititis personae, cum qua contrahitur, quia no excusat, exi. qui eum alio:est enim reeeptissima sententia, paria esse scire, 8t scire debere. l. quod te mihi in fine. ff. si cert. petat. & eorum, quae latὸ tradit Tuaque l.de retract. figet
ει in fine eiusdem tractatus numer. 46. cun 'aliis, ubi comprobat idem esse scire qualitate contrahentis,& scire posse vel debere, maxime quia in hae specie creditores . non solum ignorant qualitatem personae posse ris maioratus,atqtie rerum ipsius, sed eam cognos.cunt, siquidem eum eo luper ea re apertE. crintrahunt: ergo debent curare. quod peeuniaeonuertatur in ea hiam Regiarum saeuitatum, ut hen ἡ probat text. inl.6o. 8c 63.lit. 8. parro 3. quae videntur designare sermam, qua emptores rei prehibitae alienari, 'seu creditores debent tradere pretium di conuertere in causam alienationis. Ex quibus omnibus euiden 'ter constat, tenendam non esse resolutionem Molinae.1i Neque pro ipso Molina iacit text.quem Ipse refert in i liberto. I x. ff. de negotiis gestis: quia textus ille praeterquam quod loquitur in eontractu mutui de sui natura licito, intelia lig-ndus est,quando libertus, vel amicus habebat speciale in in dat lim recipiendi mutus,
ut constat ibi: Liberto vel amira mandauit,ubi Revrcverb. Mandauit, exponito e ille et aliquis per literas, & ita omnes ibi eommuniter praesupponunt,liberto, vel amico, datum esse mandatum speciale ad recipiendum mutuum; quo casu mirum non e th, si Pomponiu, ibi addat verba illa: Etiamsi peti ia in fit versa, quia eum virtute mandati spe iacialis de mutuans liberetur soluendo liberisto, vel amicti dominus ex receptione mutui, liberti, vel amici obligetur, ut est tam
uigare, quam receptum . merito necessarium non erat, quod pecunia conuerteretur
in domini utilitatem: sibi enim imputet dominus, qui mandatum speciale recipiendi mutuum dediti ergo texta ille non benὸ pondearatur per Molinam In fauorem creditorum,
qui pecunias erediderunt, seu dederiit posse soti maioratus non habenti mandatum speciale reeipiendi eas. 2 Eodem modo respondetur adtext. In l. 1. non autem .sLde exercitoria. quem Molina pro sua ponderat opinione, ut text. ille praeterquam quod non decidit, ut etiamsi pecunia non cenueriatur in utilitatem domini,dominus obligetur, tamen loquatur, & intelligεdus sit,quando dominus dedit mandatam speciale ad reeipiendam mutuum , ut constat ex Vlpiano , dum loquitur negat iud , Ac an
non benὸ ex eo text. Μolina argumenta
tur, cum potius probet nostram sententiam. cum praesupponat , quod si non interueniaret mandatu speeiale,dominus non obligaretur, de inde inseratur possessori maioratus n6 habenti mandatu speciale ex facultate Regia recipiendi pretium tradendii non esse. Neque etiam quidquam obstat tex. a Molina relatus in I. si eut 8., . videmus.si. quibus modis pignus vel hypotheca soluitur: quia si rectὸ ter. ille consideretur, potius probat nostram senistentiam, dum deeidit, quod si creditor eonia sentiat venditioni rei debitoris . vi sibi ex pretio ereditum soluatur, de id non fiat, non impeditur agere hypotheearia, cum in eius utilitatem pretium rei vendit ε conuersum nositi ideo iandam snta Molinae facit Eextinguia Μinus obstant doctrinae Battoli, ει alio
rum, quos Molina refert, imo si rectὸ eonsiderentur, expresse probant nostram sententiam: dicit enim Bart.in talio. numer. 14. E. 3 de aliment. & eibar. legat. quod si empto tes retum defuncti soluant executori testamentario, satisfaciunt, licEt executor non conuertat pretium in solutione legatorum recteddit rationem dicens . quod clim exe-eutores habuissent a testatore mandatum
sp etale vendendi , atque recipiendi pretium, sume it , quod ob eam causam emptores soluissent . lic Et executores in eam
pretium non eonuerterent. Allegat Barti texi .indicta LI. non autem. ff. de exeriseitoriar ergo Bart. expressὸ confirmat nous ram seritentiam . ει nullo modo probat resolutionem Molinae t quia eum posse sib- res maioratus in Regiis iacultatibus,non habeant speciale mandatum, seu licentiam πω eipiendi pretium ; nee in eisdem facultatibus dicatur, Lquod emptore , seu creditores
356쪽
Ips spossessoribus pietium inluant, merit 6
nee possessores id recipere possitnt, nee creditores soluendo eisdem liberantur . Id ipsum resoluit Bari relatus a Molina in I. doli mali. nu. 8.f Ae nouationibus, dicens, quod quan procurator habet mandatum speetale ad recipiendum, non debet este creditori solicitus, ut pecunia couerta ur in caulam domini, allegat text.in l. I. f. non aut e .is. de exercitor.
subdit secus ella, si non habeat mandatum speciale, pertext. in l. sin. f. de exercitor.in quo quidem Bari .potius confirmat nostram. sententiam, quam Molinae. Icursus Bariolus
in dictis Ioeis loquitur in casu licito & permisso, ut quia venditio rerum desuncti eisdem permittebatur: nos vero ubi adest legalis pro hibitio,&resistentia alienationis: quo ea Iu diligentias creditores debent soluere,&curare, ut conuertatur pretiu in causam Regiarum sacultatum.
ι Demum Philippus Decius ennsi. 36. num
g. quem Molina refert nominatim probat noustram sententiam; dicit enim, emptorem rei monasterij non teneri probate pretium fuisse conuersum in eius utilitatem, nisi in casibus, de quibus per Innocent. in capit. I. de pri sit . Innocentius tamen expresse probat , quod quando pro debitis solue fidis sit venditio, debet pretium conuerti in solutionem debito-yum,dc emptor curare. ut in eo praecisse conuertatur; de quod priori debitori fiat solutio. Quae Philippi Decii sentetia nominatim prohatur in dictis legibus Partitae M. & 6I.titui.
I 8. pari. I. ergo ex omnibus supradictis aperis constat contra Molinae resolutionem, D
stram esse longe veriorem & inde considero; quod Molina in ea difficili resolutione non firmiter, & absolute tenet eam sent etiam, sed trepidὸ,atque subdubio. dicens, tutius esse emptori curare,ut pecunia in eam causam couertatur, euius occasione Regiae facultates fuerunt e xpeditae:ergo non est eiusdem Molinae resolutio reserenda ad decidendum, sedaripensitandum,maximε , quia Ludo uicus Molina in hoe casu postremo ex pre ge loqui. tur, quando ex Regia saeuitate praecipitur, ut pecunia tradatur possessori maioratus, ut ex illa quidquam satiat, ut constat ex verbis eiusdem in num. 2 s. quo quidem casu verum omnino dicit Molina respectu creditorum,
ex ratione I. i. non autem. ff. de exercitor.eum alijs supra relatis,cum enim ex saeuitate Regia,quae nominatim lubet, ut pretium tradatur possessori maioratu ipse maioratus possessor videatnt habere speciale mandatum reis cipiendi, merito, licet pecunia recepta non conu :rtatur in maioratus utilitatem satisfaca
rent ereditores soluεdo tintum. ex omnibus supradictis; & hoe modo soluatur dilectissimuν Molina: sin veto in saeuitatibus Regiis non praecipiatur nominatim, qudd pretiu possessori tradatur,s mplieiter detur facultas
ad vendendum, se obligandum, ut fiat aliqua subrogatio, non satissaeerent creditores soluendo possessori non habenti mandatum speciale recipiendi, sed debent dilis ter curare, ut pretium in ea usam Regiaru facultaru conuertatur . Et hae e eth verissima resolutio huius maximae dubitationis. Cui accedat, quod quando in Regia faculistate praecipitur, ut pretium tradatur possessori maioratus debet praecedere euidens, atque diligen causae examinatici de narrativa supplicationis, de veritate & existentia debitorum, cuius occasione conceditur saeuitas , atque demum de instanti ne eessitate vendendi, seu obligandi rem maioratus,vi nominatim probat text. in d. l. fin. ff.de exercitor. & l. 6o dc63.tit. 8.part. 3.
demptione a possessore maioratus
simet exinita carpore maioratus, an amplius a ipsim maioratum reuertaturinum. 2.
357쪽
ob ipsius egellatem, spe νsententatur diuitiis
cissa an pq, it seri ex interuati, an in
N capite praee edenti bis scr7pera simus bona maioratus praeced εlicentia, Atque alijs re sera quisitis ad expeditionem praedictarii m Regialum saeuitatur nne cellariis pol Ie libere alienari, vel hypothe .car, aut censibiis subi jci; sed quia multoties successores in maiora tu antiquos census redimunt. aut extinguunt, vidi semel controuerasum in Regia Pineiana Chancellaria, an succc stor in maiora tu , qui centum redimit cum si cultate Repi i institutum, possit ab haeredibus praede eelsoris constituentis sortem eum vis iis re euperare,&contra possessorem redi- memen, facit; quia i votimia si h eensum re, demit eum facultate Regia in stitutum, in sua utilitatem,& eommodum id fecit, eum eum maiora tum ab onere soluendi annuam pensionem liberare: & ideo initiste sortem,&vsuras repeteret, maxime quia ex creatione census super re stat oratus eum Regia licentia facti quantitas sortis exivit a maiora tu , & libera effecta fuit. Unde succed i regula iuris, quod re alic nari prohibit a semel alienata. vel alienabilis cffecta eam perpetuo alienabile mile liberam esse constar ex l. pater silium . quinde cim libertis delegat. 3. Ze eam regulam post Bart. Tiraque l.&alios com probat Ludouieus Molina lib. . de Hispan. primo g. c. I. nu .s I.&32. vinde post Gregor. Lup. resoluit Mieres
. in tractat. maioratus. s. pali. qui Ih. . numer. 8.quod res naaioratus, quae se mel a corpore Maia loratus exivit . libera dc inde nuncupatur.
Quae resolutio sorti sicatur ex eo , quia licet regula illa iuris, qua constituitiir, quod res seis mc l alienabili, iaci a in perputuum possit alienari 8c libera esse latur, reli ricta sit, quando prohibitio alienationis realis eli, ut explicuit Molina dicto capite. I. numer. 33. Sc 3 . vel si personalis sit, causa tamen eius prohibitionis realis est, ut etiim Molina ad itertit ibidem. num .s s. dc inde ad maiora tum inferatur, cuius
alienationis prohIbIlla real Is est, ut In io rei
semel alienata non in perpetuum essetatur alienabilis, de libera, sed intra familiam tantii, ex his, quae resoluit Molina in dicto cap. i. ex numer .s s. usque ad 3 s. adhue tamen in specie
maioratus ea regula remittatur , Ut ex ea receptum sit, quod quantitas illa census , quae semel exiuit a maioratu, in perpotuum liberast , dc amplius ad eum non reuertatur: quia quando res omnino exit a maioratu,in perpeis inani libera sit,& amplius ad enm no reuertia tur: quia quaὸq res omnino exit a maiora tu, dcia personam extraneam transfertur, etiamsi alienationis prohibitio realis sit, semel affecta alienabilis de libera in per Iona extranei nun quam priorem maioratus naturam re assumit.
neque ad eius maioratus corpus reuertitur ut
denique re soluit doctissimus Molina in dicto eap. r. num. φ7. ubi respondet ad ea , quae in contrarium tradiderat paulo antὸ numer. 3 sevsque ad 3 s. dicens,quod restrictIones. quasis, se designauerat ad regulas. l. pater filium. quindecim libertis de Iegat. I. scilicet quod quando prohibitio est realis 8e personalis, de causa prohibitionis resis, semel alienata non possit iterum in pet sonam prohibuam aliena ri, sunt intelligendae, quando prima alienatis, lacta fuit in persona de familia ex dispositio. 'ne testatori , secus si in personam extraire anilicit E semel fieret, ut ex facultate Regia ta pis, imὸ fii: quia in perpetuum alienabilis ex iis
stoeret. Ex quo ad nostram casus speciem non violenter infertur, quod cum quantitas cenanus, sors nenipe,virtute Regiae licentiae se me Ia eorpore maioratus exiret ampl. us ad ipsum redire non debet, sed in perpetuum: de libera erit , 8e conleqnenter non tenebitur heres praedecessoris redimere eum censum cum Regia saeuitate institutum, cum neque ad ipsumptae decessor compelli possit. Quae quidem pars iterum suadetur ex doctrina Gregorii
Lo perint. Io. titui. 26, pari. . ubi automate glos. in authent.resqliae. C. comunia de legatis eo Ilater fatetur, v si res prohibita alienaridetur in dotem per patrem, & ad ipsum patre reuertatur, non re incidit in s dei commissum, ut quia semel exiuit , corpore maiora tyr. Iterum etiam in effectu probat ipse Gregor
te, col.9.eiusdem glostae in principio , quem reserens sequitur Melchior Mieres in tractentat oratus. I. pari. quaest. . num. 8. Acquamuis
Gregorium non reserat, idem in effectu resolvit doctissimus Molina de Hispanor. primo
lib. q. cap. I. num. 7. ubi fundatur d. autheor. res quae, ver b. obligationem. C. communia
de legat. 3e remittit se ad ea, quae scripturustrat
358쪽
at indicto lib. q. cap. c. num. q. qui quidem biblina noli ibi id iciis lit, sed in lib. q. cap. 7.
sum non reueri cntur. ncc cum eo in corpora
i uritur,led tarqt am lil cra in perpetuum ha - , i d i e rint,3c alienabi .ia effici nitar. Quae funda ne ma sortiis ima sunt prohare de prae deci lic ri , ut non teneatur ad ce ritus redern prionem Res i. ilicentia consignati super bonis inploratus . cum pretium , di quantitas census semel exierit a maiora tu , ct ius percipiendi pensionem ex fructibus maioratus ab extraneo emptum suisset , & in ipsum transsa
Sed liis sortis imis sondamentis non .bstatibus, contrariam sententiam craedimus veri in rem, de bracsem praedecessoris teneri ad census redemptionem, etiam cum Regia licentia super bonis maioratus ab eius prae dccesso teci ruti tuti, conii amer defendimus , ex eo pq tis si truni sun damcnto, quod omnis faculta , di licentia Regia ad bona maioratus censibus i Oneranda , uςi quomodolibet olienanda con-c ih. inicilirenda est des eientibu s bonis ii beii alienantis, et constituenti L. 'ium, exs i. na er filium in ii n. pi incipit. F. de legat. 3.ib . Itule ηάι secundi ea qMa protonerenta ν , rea; contra A msi non erat a I ad in bare artate. υ'dere Ioluxit Iasi .in l. filius fa
m e r. l . & 43 Jc legit. i. & poli lyerali.& Pa' diri. Molis .hb h. de Hispat . primog.c pit. i . num. 14.& lib. q. cap. 2 nuuia .& o. ergo bona libera coit, ii uelitis censum ex tunc suerunt oblIgat ad census redempti enom, & consequenter Rr τdccessoris haeres ad id compelleia' dus erit. Antecede hs patet; consequentia noti l sim est Muta si Pri 'ceps ex causa alicui prs Iudicat re ab eo auferes, ut successorian Mais Tatu. qu-do ex causa permittit re polia alienati cli δ' te. ς tila pei mii siqnis cessabit, permis
unde si coniti tuens censum virtute licentiae Regis in ac sectu in bonorum liberorum superboli s m. io ratus eum cpni ignauit superuenieti, is liberi ι bours , ad eius redemptionem comoellendus erit, Ec eadem ratione hares eiu au ii tenebitur, cum respectu utriusque cois uerit causa cognitionis. 6c inde cessare deheat effiactus ex regula vulgari, cap. cu celsin-
L solet, verb. Gam tarat. ν. s. de tutelis, 3che ne resoluit Bot t. in I. i. . nuntiati II ce noui Operis nutiat. εἰ quae tradit 4 ii a b de cossante caiisa sere per totu tractatu, maxime in ver b. Oui atronis er nec egatatis calua cessante. i4 Sticundo facit pro hae sent emia regula. l. Lucius. ff. mandati . l. si pro ea. C. codem titui. cap. sci. de fideiussoribus, ut sicut per ea iura fideiussor, qui diu stetit in Oblig.itione, por est compellere debitorem, ut ab ea liberet euin. Ita eadem ratione ille , cuius occasione tesmea subiicitur hypothece, po erit compelli, ut eam libe et ab hypotheca, . t re. Oluit na Id.
n dicta l. Lucius in 1. Iericra, dum lege illam ita summat, vel βδὲ ius ιν debent eximiab. bligat te,p. 3uam diu in ea ne tertit: qu odquid cin tum narium apim ibi ine deducitur
ex Marcelli responso in dicia l. Lucius, d Linprinci Ralit ei respondit, quod hic, qui obliga .uit pro alio pignus , poterit agere in calibi sibi expressis, udant quam soluat pignus,l. Le
1 Terti, facit doctrina Baldi in c pit. ex re
cripto. num. Ii .de iure iurisndo, quem rescit de sequitur Pelinus in cap.dilecta. numer . I M. vi rsi. . Octauosedit, de re seripi. die e ns, quod alienans rem alias pro hi j tamylienata ex causa nece si itatis superueni otibus diui iijs tenetur eam redimere , cuius dictum coi sirina ιυ rex texi .in l. non tantum. 3.eo 1 quLis. 4e ex cu sat . tutor. lbi, Ni facultates rumadaa Assue - νίχι tisi maritus. C. soli in matrian l, io, io t
ι Quarto sicit melior text. in l. si iandum. r. ff. detegat. ubi si fidei eo inmissarius eonte nauat, quod landus ibi, Persdeic simis αν ii ctu . νωήa ν ρυ soluendi ι debitis tepa:.νis, nihilominus paterit agere ad Ireta Am, nec t. ludamitteret, aut donalia Intel igctur per contunsum ad alienandum praestitum , quod in esse ut e soluit Bald .inc p. l. defetido non habeti propriam naturam seudi, in versi e . aron unquid pretium, dicens, quod si dominus concedat vassallo, ut possit vende te seudum, non per hoc videtur pretium illi dona ie: sequitur idem Matthaeus de Asti ictis in capit. r. si controuersia fuerit inter donianum devassallum . num. 6. cui assimilatur alia docilio a eiusdem Matthaei in decis. q7., bifatetur, c si bona, quae ex forma statuti debe t proximi ri restitui, vel in quibus proximior erat luce essurus pro dote cles uneti loluenda debeantur, tenebit ut haeres pretium eoruni bono i ii pro
359쪽
l. st . tit. M. parr. 6. colum. 8. dicentis, quod si polsia sine maiora us eum R egia licentia vendi irrit rem maioriae ob dotem constitu edam propter eius paupertatem dc poste, efficiatu es oluendo , tenebit ut in locum eius rei aliam iure maioratus subrogare. Idem in effectu te
deni uct ira ne sententiam se Et non his tandamen is p cit, at Molinii in lib. 4. de Hispanoe.
t 3, dicens in specie quod haeres praedecessori, tenebitur a s kui as census redemptionem, dc p3st Molinam, et eque peregrinum resoluiti lerieus libr. i. de a m. redditibus. quaest. 9.
24 sententia secure retenta non obstant fundinienta in contririum adducta , ex qui .hus deni ille conflat, qubdallienatio semel le .
et gitime saeta non reuocarae, et iasi superueniat liberabant, Ac quod res, quae semel exiuit
corpore maior: tu ς, nunqu&m a d eum malori
tum reuertitur,a ara debent intelligi in alienatione rei irreucicabiliter si sta in personam ex tr. nei ve quando res ipsa maioratus ex facta l. ea te Regia venditur, ualienatur itaquAd in tot si otii a corpore maioratus, Ac omnino liberae tacitur, ut ex Serihεtibus supr relatis c6M . stat: sin oero no tete uotabiliter res alienetur. ised . et hypotheeae subiecta sir , vel ex aliqua leaiisa legitim E obligata .ee trante causa allenaia 1 tioniseessabit &phrmissio alienandi: et quo lin eensu ita die endum est : quia eum per eius ereationem super rebus eiusdem maioratus sactim nulla venditio, nee irrevocabilis alie is natio ear .lm rerum eontrahatur, sed hypothetae subii elantur . Id in domino possest ris ma-3Oratu adhuc naaneant, merito nom die enturi reenoeabiliter alienati , neque quantitas soratis census a corpore maioratus in totum seclusa, sed reii cabiliter. donec constituens ceci . sum, vel eius succeissor eum redemerit. id est. donec bona libera superueniant. Ex quibus aeonstituente. vel eius h re de sit redemptio. Ita b eii iter, di eleganter intelligit omnia su4pradicia, de eouciliat obiectiones I udini eu j lolina in dicto libr. q. capit. 7. numer. 16. Per
- Im 58: regula, qua constituitur, quod alle.' nasio semel pet secta superuenietibus diuitiis
non reuocetur, absolutὸ vera non est, sed de . het intciligi , qu ba non reuocetur respectu eius in quem res alienatur, iret qubd ab ipso residis a tuferri non p Illit, ut Molina explicuit
in lict3 ei p. 7. ex ni m. I I. verse. Sed veri u ,
de num .iq. II.& 16. respectu tamen alienantisquBd teneat ii ream redimere, vel tantundem hae, es eius successoris maioratus restituere. non impugnat ipse Molina reuocationem alienationis,imo potius si diligenter considire' tur eam approbat, dum exemplisi eat ea sum per gloss. ln a hent. res quς. C. communia da legat. veri, Obliσat lineis, dein l. ubi adhue, Verb Olba fatur. C. de iure dot . quae glossae respiciunt incommodum eius, in cuius fauotem
alienatio facta su it, & nihil decid sit ei rea obligationem redimendi rem ex bonis libetis sui
peruenientibus. Quae quidem obligat o prae ..cissa viditur, cum deficiat eausa alienationis.'necessitas nempe, dc desectus honorum libenrorum, euius occasione super bonis maiora atus census suit constitutus,ex his, quae supr1
Ea tamen resolutio Molinx, scilicet, qubdhaeres praede et isoris teneatur redimere censum cum saeuitate Rcgia super bonis maioratus eonstitutum, videtiit restringenda ex alia resolutione eiusdem Molinae lib. I. capite iocnum. 27. per totum,& eodem libr. r.eapit. 16. 9 num .io. quando possessori maioratus ante re-demptionem census, vel in ipsa io continenti.
aut statim post nctam redemptionem a creditote actiones contra haeredem cessae fuissent.. & simul redime ns expressisset ea lege &lnt εtione cen in in redimere , ut in ereditoris loca suce ederet,& ab haerede praedecessoris sori ε& usuras exigeret: quia si redimat simpliciter absque ulla protestatione exigendi, vel cessio. ne actionis existimat censeri . factam redem pitionem animo liberandi bcina inaioratus noli
repetendi sortem ad haeredibus praedecessori .Qwod cofiri tat ex ptincipio iuris deducto ex I. Modestinus .ff.de solutionibus, i. Papinia
restrictio Molinae, lic t qii illo ex vi e essionis agitu teditur, verilsima sit, eu ante solution εἰ vel in continenti, aut statim post sacta e ede dast actio ex dicti a l. Modest imis, non tamen e essone desciente excludetur possessor maioratus ab exactione sortis e ensus, quem redimit rsed adhuc , licet non ex vi cessionis poterit agere ad ei iis sortis restitutioneae, ex toto titiato de nigo t. gest. vel ex alijs notissimis itaris remediis i senim haeredes possessoris maioratiis, qui censum creauit redemptione sue cessoris in maiora tu ab obligatione ibi uε- di et nsum liberamur, ex regnia l. solutionem 27. l. si pro me. o. s. de solui. ergo ib eisdem sortem & usuras legitime successor repeteruposset . Neque obstabit, si reptieetiir, quod eum centos ex Regia lieentia super bonis maior. tus nominatim constitutus alia bona libera pta n mia, vel Iutura constituentis, quae
360쪽
sub generiti obligatione censuali noueontianentur: neque caelera bona liber suorum heredum ad eius census solutionem tenebutur, sed tantulit subiecta erum bona m aioratus no
natam Ooligata ; quia sacile respondetur, quod sibimuis in censu verum sit, nihil operara bonorum generalem obligationem , sed tantum specialem esse attendorndam; hoe tamen sallit in censu stuper maioratus bonis Regia licenti iqititutorquia cum in eius e ensus creatione ex natura ipsius contractus, & bois, 'rum, super quibus fit constitutio , subsit ea. peculiarisconditio ut deficientibus libetis. hqais Jupyr aliis maioratus sal.eon signatio, insiissimum est, quod si ex desectu bonorum liberorum maioratus censibus oneretur supeeuenientibus Iiberis bonis census solutioni, N: redemptioni subiicientur, cum si a principio superessent consignatio super eisdem esset facienda ,&inde constet , qu bd ex propria
natura e tractus, o peculiari lege maioratus hona libera, vel praesentia sunt ,. quae tam ex mente Prinςipis concedentis . facultatem. qua ipsius possessoris maioratus constituentis cecisum remanent obligata & censui subiecta, Ee bona maioratus accessarie, &in subsidium, quasi subsidiari Esubiecta suissent. Quς quida satisfactio constat tam ex his,quae set ipsimu circa l. pater fili uin principio delegat. qua ex ipsa rei evidentia, & conte xtura cuiusuis
Regia suultatis zImo quod magis est, si seriam deficerent
haeredes eonstituenti censum poterit successor in .maioratu, qui censum redemit, sortem, de qsur Mab eisdem rebus maioratus recuperare,obligadorem ipsam nouis creditoribus, vel creando super ea absque noua licentia protoris N vluris reclemptionis nouum censum, . t telo luiti pie Ludovicus Molina,libr. I. de Hispan. primog. cap. in .nunter. 2 . de 26.cum
praecedentibus de sequentibus, quod in qui .hus. casibus procedat, ipse Ludouieus Moli: pa explicuit.
do super bonis, vel ex bonis laudatibus. Caput
Inteilectu ad i. c. de rei venilicat.
X traditis in capitibus praeeed ἴ- tibiis insertur ad quaestionem deeensu creando superhonis , V lex bonis seu talibus .an, di qua dosustineti possit eonstitutio , &creatio:&in ea dubitatione duo casus principales erunt considerandi. Primus in persona nudatarit,an scilicet possit rem nudate dare in censum, vel super ea alium cons gnare. Re cundus in persono domini concedentis sev dum an sibi aliquando liceat ex re semel con cessa in laudum censum reseruatiuum , vel consignatiuum ereare . Et ad primam dubita tionis partem accedendo, sub distinguendumost quia aut seudatarius rem nudalem in e ensum reseruatiuum concedit, aut super ea con, figitatiuum constituit. In primo casu non teianet e en sus creatio, sine expresso domini eo n- sensu: qnia cum ut saepius dictum est ineensuarium tran,seratur utrumque dominium,&posses, io, ut probatur in capit. eonstitutus de relig.domib. de in datione sundi in censum sormetur vera rei cesualis alienatio. manifestum est, seudatarium non posse rem nuda lem coiscedere ineensum sine expresso domini eon. sensu, clim peream concessionem deveniatur ad alienaticinem, qu ae omni iure prohibita est,ex capite Imperialem de prohibit. seu dialienat.per Federie.6c ex his, quae circa prnhibitionem alienationis seu di tradunt Iul. Clat. lib.ε.τecepta lententia. ,.seudum per totum maximε num. 3I. Gregoran l. Ο.lit. 26. pari. q. gloss. 3. Ac per Tiraque ἰl. de retract. ligna g. 3. r. gloss. .num. s. cum aliis usque ad finem, ubi eleganter probat,quod io generali alienati ne seu donatione,aut concessione alienandi non eomprehenditur seudum, ut quia de
sui natura probibitum iit alieniri sine domini
, Est tamen verum, quod lic Et seu datarium no possit rem nudate dare in censum, poterit