Prosperi Fagnani Commentaria in primam secundam partem primi quinti libri Decretalium

발행: 1661년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Dissilired by Cooste

4쪽

PROSPERI

FAGNANI

COMMENTARIA

IN QUINQUE LIBROS

6쪽

FAC N A NICOMMENTARIA

PRIMI LIBRI

E CRETALI V

ROΜAE, Expensis Ioannis Casioni. MDCLXL

8쪽

SANCTISSIMO

ALEXANDRO VIL

PROSPER FAGNANUS R

VO D tuum es. Tibi reddo, Reatissime Parer, in libros De

cretalium Tigilias,, commentationes measstributum verius, quam munus,atque id V m leue, , mole maιus, quam virtute; tamenfortasse haud ingratum, eui supplet pietas,atque obsequium, quod ab ingenio, vel ab industria non datur.

nifum octo supra vit Ii, cum me Irisis oculorum easus secedere insolitudinem aliquam improuiso coegit, τι qui diu abis vixeram, grauissimarum rerum curis implicitus, exsolutus tandem ac liber mihi viverem aliquando, , negocium otio, laborem quiete commutarem in non desidere inter hortorum delicias molliter, neque sopore inericam nihil agentem marcescere consedium fuit;sed relegentem sello sudiorum meorum cursus, subnotare quae obseruaueram, dictare quae partim lectione , partim usu didiceram , , quanquam alienis utentem ocutis, abenis utentem manibus, impensius tamen vacare medi atιoni, , libris, atque hine i a ab humana sapientia leuamenta animo, , solatia quaerere, cum d Diuina multo plura, ac maiora suppeterent; ut iam, Superis gratia, meam illam acerbissimam calamitatem, quam in oculis ferrem, nec inreligerem, ne eruirem. Ita opus paulatim ad iustam suam magnitudinem ereωι,, consare mihi fecessus mei ratis,atque aliquo operaepre- Iium caepit; tametsi breuis admodum, nec multorum annorum quies illa, aesolitudo,in quam me dederam; cum neque ab supremis VREANI temporibus, stoto deinceps INNOCENTII Pontificatu, es mox tuo, Beatissime Pater, ab imbratili sudis insum , ae puluerem rursus vocor, ut qualemcumque πι-uare operam Sanctae Sedi Apostacie, vel in hac orbitate mea, pergam, quam nauasse me annis prope quinquaginta iam puto , , immortales aeterno. Numini gratias ago, agamque uum visam, cuius , hoc maximum in me bene

scium es. Nunquam tamen ea mihi mens fuit, ut prodire in lucem paterer, quicquid illud ervi lucubrationum; quas laboriose quidem, , temporis impensa multiplici, non tamen ῬBis numeris omnibus absolutas composissem o Ied veluti priuatinnis quoddam infrumen tim, ae familiarem sepeelectilem intra domesticos parietes

mιhi haberem, in inseruiret misi, non pompae . in contra nimis urgebant creb amicorum, e admonentium,sive e tam obiurgantium voces; aiebant enim ,

oportere opus esse publici Iuris, quod non pauca contineret, Scriptoribus aliIs non uim auerses quae se vulgarentur, haud minimi momenti in rem communem futura . Duiliaco by Cooste

9쪽

futura, utpote varijs Congregationibus, quibus is per multos annos fueram a

Secretis, accurate ae usta , , examinata sapienter; i arum nempe decreta, ut altiori socita constas, ac propemodum oraculorum insar, haberi seunt. Nec t tentum, si quod a Domino acceptum sit, defodiendum sub terram, seu mercatu- ,quomque aliquo exercendum, ut multiplicetur οὐ fenus asserat . lumenque accendi, non ut sub modio lateat feci ut iaceat omnibus, qui in domo sunt; resim

quendum etiam at quid posteris, quo , ipsi iuuari se femiant, , nos aliqua ο xi e sciant aeque socordiae ues; inertiae deditos; einq; h.eredum loco habendos Uquos trasermutamus, quantum Pautum nobis est, ingenis ue dos trinae patrimo

Mum; eum veri um illud ii, quod aiebat legum nos rum splendor Bataus; quemadmodum triste est diuiti sine haerede decedere, ita miserum habenti a Deo gratiam intellemis,Posteris sui idest studiosis,nihil scriptum dimittere...e tamen amicius, quam verius,nec tam iudicis,qudm beneuolentia quadam erga me decantata sepius ac repetisa, apud conscium imbecillitatis fune animum vix ullam habere vim potuissent, nis maior auctoritas, , qua nulla in terris sanctior, hoc es tua, Beati me Pater, dubium abas, ac reluctantem impulisset. Nam cum is aliquando incidisset sermo, ut plus nimio exuberantem ne iericorum voluminum copiam haud ιιa multum probare Te diceres, cum προ-rum expedita facilitas tot quotidie immaturos ingeniorum Draus, ac veluti abomtiuos passim fundat, cum neque ipsi vetera melius, neque noua, si quaesunt inge

niosius, ac sapientiὼs, , quae probari semper ad bdium lapidem digna Em, tr

eudamus; scilicet hunc mihi putaui clypeum adamantinum, Fo me aduersus illos nimium amantes, ac sudiosos mei ueri possem, siquid ultra contenderent; ut omni editionis conssio abiecto, labores meos mecum tumulatos praeoptarem n-- ratus hunc anι- me ensem, ea data occasione, aperire ultro Sanctitati tuae.sed

Tu,Beati me Pater, miti mi ingenis Princeps,qua comitate es,m alter Mys incomparabili, ac prope Diuina ,satim reprehendens, longe aliter, ac benigniuseenstre Teae sui fac rebus meis affirmasti; quin imperare te vltra HVerrem,

adiuto in rem veteri vesculo,

Stultus sapienter tacet, sapiens stulte ;, quae memi e equidem sim multo rubore non possum. Itaque opus, cui nulla, nisi ab indulgentissima Clementia tua spes,quod tuo iussu,, Te auctore exit, quod mitalem spiritum a Te duci tuum plane est, Beati me mur, , Sanctitati tuae tot nominibus debilum, τι is me prorsus inhil habeat, praerer simplicem nuneup tionem, nudum nomen; imo hoc quoque tuum,, qualecumque Titid ma tributum penditur, de tuo es. Nam profectῖ cum mecum repeto, quod facere saepissimo soleo; innumera sunt, Mati me Pater, eaque amplissima, cum in meos quos am insigniter, , tam liberaliter ornatos voluisti,tum in me sum beneficia, quem tam frequenter, , tam humaniter sanctioribus consiliis de rebus maximis atque grauissimis, , suauissimis colloquis tuis, ex tuo facro pendenum ore, , Ponti elae sapientiae responsa admirantem, adhibere non taediτnaris, , in ilia superem nenti, ae Caelo proxima dignitare compati infirmitatibus meis; ut suod olim diaxisse fertur Gratianus Caesar, multo equidem iussus, ac reuerenisus apud Samctitatem tuam usirpem; cum soluam quod debeo, adhuc debeam quod soluor atque illud verissime ;

Quod spiro, & placoo, si placeo tuum est. Sed

10쪽

Sed , opus Usum sponte sua humiliter supplex ibat ad Te, patroetuis in tens,

est mutuari mi splendorasparticulam gestiens, properabat ad Solem p atque ita, Beatissime Pater, fiet, bi per imbecillitatem humani ingenis sim lapsus, si quid

per occupationes, est has oculorum meorum tenebras minias viderim, aut si opini 'num quarundam laxior nouitas parὐm mihi placita interdum auctores,atque affertores suos fendat; habeam ab appellatione Augusissimi nominis eum Dei limenta grande praesidium, cum praesidio aliquo fortain duraturum ad posteros decus ; atq&e hoc Ditem titulo opus videatur in pretio e se, quod tanto Pontifici δε-dietur; in quo videlicet quicquid piam nobilitatis .ingeni spietatis, doctrinae eruis

dentiae, malesialis, venerabundi si picimus; in quo magnos i os re bouos Leones. Gregorios, Damas , Alexandros,Pios, gratulamur quem nisi aliter consearet,ameano quodam Diuinitatis consilio, certantibos purpuratorum Patrum studi s, ad unum votis omnibus extollendum, in Apostosi fastigio confuturum; satis tamen

heroica illa, ,supra humanam Virtus , e, aritorum immortali sim gloria osten- eret. Neque illa suet' ad quae obstupescimus, quamquam praeclara es maxima, stratae viae, laxata fora, cullisentes, ornata V empla, Sapientiae aedes toto ambitu perfectae δε aeparatae bibliothecae, mphitheatrales Vaticanae areae additae porticus, i, tot superin victa ornamen a VRBI, ut iam non marmorea, sed prope aurea dici debeat, meterem illam magnificentiam prouocare in certamen posse; Neque

haec istis rerum incrementa, prolatis imperis nibus, Castrensi Dueatu Ecclesiastica disi e per PII Praeiac Frisiunctio; e eposito omni carnis asse-LIu inaluberrimis declarationibus explicata, οὐ extensa ; sed viri fatientes liberaliter habili, sed reformati hominum mores, sed in urnia tam in Chrofectit ri,quam regulari d iplina,sed excubantes pro lute postica perpetuo vigiles c rae, sed per omnes paries dissus, is nunquam defessa charitas. Nam, ut cor rasileantur, meminimus, Beati me Pater, in quantas rerum, ac temporum α; cultates initia Pontificatus tui inciderint,'quae subito inexpeZIam agrorum sierisitas , excidia populis illatura, meminimus; qua prouidentissima vigil ita tua rem e Liis e longinquo frugibus expleta horrea, fami occursum, annonae vilitas ressi uta,Obliti non fumus:Nepobbuisci illud possumus, quamquam animus meminisse horret, quae pestilens lues non nes modo, sed i im imperii feriminuaserit; tum quaepa soralis solicitudinis, paternaeque curae documenta simi edita, quid humatus ituris que consillis sit actum, memoria tenemus nunquam oblis randa, nihil ut eaec itari potueris amplius, siue ad placandum iratum Numen , siue ad illam tam scuam ,-tam facile renascentem bdram penitus obtruncan- a G.non mirum, si tot auel inis tuis meritis Senatus, Populusq; Romanus Statuam in Capitolio decreuerit quam tamen modestia tua recusauit, Beatissime Pater; qui benefecisse contentus , , omnia in Deum rferens, Tnde omne reatum

optimum. auimorum monumenta maluisti, quam marmorum.

Aahuc in oculis Atque auribus vibrat recens ab extremo Aquilone turbo, qui Poloniam, illud Catholicae Religionis propugnaculum,prope concusso; hinc C acco, , Moscho, inde Tartaro, , Sureo,ut conspiratione facta, isserensibus bella umquantum temporalium auxiliorum,quantum spiritualium, per Sanctitatem tuam subministratum periclitanti Regno sit pariterscimus, Reat me Pater; ut illas e o triumphales palmas, latire que pepererint, quibus Iecuri iam plaudimui, sigiosi mo atque inuict o Regi gratulantes, victoria parta longe pulaberr -

SEARCH

MENU NAVIGATION