장음표시 사용
111쪽
aurem doeationis βραοι io accepisse non nbitatur A episcopi singuli. missica papa Gregorio epistotis praesepultus Salerni in ecclesia Saneli Matthaei, quam ipse eodem anno dedicarit. Sed Guibertus haeresiarcha multum de obitu ejus laetabatur lice parum
prosperitatis suae parti in eo veraretur. Navi omnescalholici post mortem domini apostolici non minusquam ante, eidem haeresiarehae restiterunt, ipsumque de Roma Rarennam repedare compulerunt. X lx Bernardus, primum Coiis tali liensium Seli larum magister postea monachus Corbet ensis in
Saxonia, pro Gregorio VII apologiam scripsit de
quo Borioidit Constantiensis in Chronico ad annum 688 Bernardus Constantiensium magister scholarum, ri eruditissimus in ausa S. Petri serventissimus in Saaovi sub monastica prosesaiοηemigrari a Dominum. De eodem ad annum l09l idem Bertoldus ier- nardua quoque constanιiensium scholarum magister. inulta nobis sui ingenii monumenta reliquit multaque pro eaιholicis contra aehis malicos avi temporis eligantissime seripsit, e primum quidem ad quosdam
suos amicos de judicio restorii papae VII super
schismaticis, et de sacramentis extra Ecclesiam usur- ναι is Postea etiam ad renerabilem Murtvngum Iag-deburgensem episcopum de eadem causa magnum ιibrum luculentissimum omposuit e persona ia metae Ecclesiae in quo tessimoniis sanctorum Patrum omnes insidiosas arillatione eorumdem schismaticorum prudenter annusasse ridetur. Sed in eisdem seriptis nimio reto duetus, alicubi modum eaeessisse moniti sunt, etiam obseerati pro obserranda S. Petro et ejus rieario obedientia, inbanniti quoque et sub obtentu sui oscii sunt astricti ne regi anathematizato et jus consiliariis nominatis ommuniearent. IIoe norum, strararum in regem anathema, virum ea renditione episeo morem et abbatiarum, an ex alia infamia causas sumpseri penes earum eonscios sui et judices Nobis sentemtia pastoris imenda est. sive jussa, sire injusta Pra di-eIus enim piae memoriae papa Greg9rius relut alter Elias, spiritu Dei plenus et relo justiιiae e teritatis aecenana sacerdotes Baa , non quadringentos sed insinita millia trucidarerat, quia, et eos qui per Si benda re ecclesias obtinuerant, et, qui in sacer- indotio aut diaconatu urores habuerant vel, qui a Simoniacis re gehis malleis ordinati fuerant gladio Petri omnes simul truncarerat. Proinde istorum instinctu, Henricus imperator Guibertum Barennuteuthorreεiarchum, e viso praefato papa Gregorio, Boinde ivthroni rarit. Videres nune nariculam beati Peιri. quasi dormiente interim Iesu, propemodum mergi et tempestatum procella exari, dum omnes reritatem et fidem beato Petro et ejus ricario serrantes aut in undas mortis dirum si emens afferrens satum trahebat, aut in longum exsilium, patria honoribus rebus torres jactabat Tempora nimirum tune ralde perieulosa instabant, eum praeter christi athletam nostrum dominum Cebehardum archiepisco vin Sul bnrgensem, It mannum Patariensem Adalberonem notatur rideιiee ubi agi de saeramentis schismati s Nir urgensem. Iermannum Metensem Meginaearcorium. Nega enim omnino ab eis et ab eorum ommunieatoribus sacrumenta posse constet, ita ut ab illis ordinatos, si resipisean ι iterum ordinandos censeat. caesertim si quis a e plenius nosse desiderat, aer plum euiusdam ad eumdem Bernardum, de eadem
quaestione directum, diIigentissime perlegaι in quo tesιimoniis sanctorum Patrum eridentissime docebitur quid SS. Patre de illa quaestione eensuerint sentiendum verunt, idem renerabilia Bernardus in isto, sicut e B Cyprianus in rebaptizationis sententia.
non persinaciter eonιra ectesiam egerunt, sed vi-eiιnque nimium contra schismaticos telantes aliquantulum regulam ecclesiasticam ercesserunt.
Bernardum hunc ita sensisse satis liqstola ejus ad Bertialdum Constantiensem, quansra inter opuscula Bernaldi reperies, et ex primo tractat Bernatili De sacramen iis excommunicat rum, quem rogatu Bernardi, Corbeiensis postea mo nachi, coinposuisse videtur, de quo plura in serius. XX. Gebet, ardus archiepiscopus Salisburgensis. de quo Bertoldus, anno 108 Gebehardus veneranda
memoriae Iurariensis arehiepiscopus in causa S P tri praeeipuus, qui aehismaticos publice dictis e seripliceonsulare eonauerit de hac luce subιraetv xviii Kaland. - magnum maerorem atholieis dereliquit.
XX l. Auctor qui Vitam S. Ge hardi scripsit, tomo V Antiquae Lectionis : Post aliquo annose ommunientur rex Henricus in synodo Romana, et dum Frisinstensem praeter hos solos quinque, in toto regno Teutonico episeopus entholicus inreviri non νο- terat. Ea igitur tempestate iste noster dominus sa
pessitus rehiepiseopus fidelis Romanae Ecclesia', et
reritatis entho iere propugnator eminebat qui relut
alterinaehabaeus lorica dei se avecinxerat e gladio rerbi sui astra Ecclesiae in toto regno Teutonico
XXII. ierologus seu Guido, relinus a P. M, lib. De ossiciis ecclesiasticisci Sedi Romanor, nostro
te inpore talem Deus gubernatorem rererendae mem
riae Gregorium papam imposuit qui sub decem an is
antecessoribus a vero Romae nutritus et eruditus. ex Ppi omnes apostolieus traditiones diligentissime iii restigarit, et inrestigatas studiosissime in aestim referreen rarit. IIune ergo doctorem religione e avetorisate praecipuum imo apostolicam traditionem per ipsum in Onaeerandis mysteriis potissimum imitari deererimus. te. Bererendae memoriae Gregorius papa fecit Pte.
XXlli Domnia presbyter qui Vitam uallii litis versibus descripsit. In qua lucubratione exstant varia Gregorii Vll et Anselmi Inicensis elogia. Multa ex ejus libro describit Baronius tomorat, passim in annis pontificatus Gregorii Vll. XXIV. Loo silensis in Chronico Cassinensi lib. iii cap. sit ranno Dominiem diearnationis l085.
indictione clara, eum reneraritis semperque reos
112쪽
ι eua memoriae Gregorius papa II Salerni magna A dignitatis virum non deeebu ire solum ad insernum, τι morbi premeretur, ante terιium aut obilva diem, status ab episcopis et eardinalibus, qui forte une aderan una eum Desiderio, quid de Romanae sedia post obiιum suum ordinatione juberet, hortatua est ut, si quo pacto possent, ipsum Desiderium pontificem facerent, etc. Narrat litem Leo eodem lib. xii, cap. d. visum quoddam coeleste columbae niveae super Gregorio residentis, cum aera missarum solemnia celebraret; quod visum, cum, qui vidit, evulgare cunctaretur, his verbis diu mitus patefacere jussus est: Vade eeleriter, et hoc ipsum auribus papae insimato,er eonstante rigore saneι SHιitus quod eo piι
quinqua ηιa sieu avdirimus de avis habui socios.
eadem morte repentina correptos, ne quo habebat in iniquitate eonsortes, in retributione non habere pamticipes. Udo Trevirensis archiepiscopus omni pietate plenus, dum nimis mansuetus tyrannidi non resistens. Henrie plus quam deeeba obsequitur ejus flammeo surori suae consenatonis oleum ministrat et ut reclesiae depraedentur licentiam donat, morii erastino mane mortuus inveniιur u omnibus aperte eonstareι ideo tali em morte obiisse quod in celesiarum prindatione non timui assensum praebere.
De Eppone Citiabens episeopo, de quo hie etiam Bruno supra jam diximus inodefridus dux, qui uti XXV. Otho Frisingensis, lib. vi r nn sequenti B moimus hos ι is Saxoniae, perii in Mereιiori eorporia
Ategunde rit et saeerdoιio persunesus deerasit, se parte persosεus εστ mucrone, nec pumatus ulι imademque Bilιprando arehidiaeono suo, qui Gregorius VII dictus est, reliquit. Exhine schisma stravissimum, e quod absque consensu regia per eleeιionem On-ειuutus fuerat, oritur. Ipse autem, qui per nivMlum temporis ad libertatem Gelasiae obιinendam priratus aboraverat, jam ad sacerdoιalem dignitalem protectus, a coepto desistere indignum ducens, tam ob hoc quam pro Simonia eastirpanda ae incontinen i clericorum reprimenda, plurimum desudabat. Denique non solum regem pro ejusmodi ad synodalia responsa erebro rotariι, sed et dulia decre- iis, tericorum, a subdiaconcitu e supra, eonnubia in toto orbe Romano cohibuit, formaque gressi suctus, consessione, nee munitus sacra communione. Gιdebaldus, dum equo suo noriter errato pedem posteriorem Ieraret, ut an apte ferrum esse impositum perspiceret, ab ipso pede in fronte pereuliιν e sic ab hae vita abstrahitur. Burehardua visnensis praestetus, dum in quadam sua cui praeeraι, urbe ab urbanis inraditur equorei insideba si usιra ascaribu vulnerato, sugere molitur qui equus saepe rius de resecisa leuandalva, modo eum maxime mari in cursu opus erat, si staιion rius, quasi dieere ι Mihi non lice eum nune a robis eripere qui, dum albi licuit, nokbat se eorrigere. O ritur ergo eum inagno anima suae periculo quoa quod ob docui Gemplo demonstravit, a sortis c saepe eousensum praebui periculoso saepMaim regis ye Omnia athleta, murum se pro domo Domini ponere non timuit, eie.
Idem illo Praedietus pontis Gregorius a rege urbe pellitur, viberι usque Ravennatensi episcopus in locum ejus subtrudisvr. Porro Gregorius, Salerni
manens, appropinquante vocationis uin tempora,
dixisse sertur illari justitiam, et odiri iniquitaιem. proprere morior in Gallio. sevia ergo in principe atιε regnum, ab eclesia praecisum, graviter percussum sui , cereala quoque lauro pastore, qui inter omnes sacerdoιece Romanos pontisice praecipui zeli ae uv-ctoritaι is erat, orbata dolorem non modicum habuiι. idem lib. vii, cap. l: Destinet Salerni beatae, moriae summo pontifices resorio, etc.
XXV l. runo in Historia belli Saxonici. Exstat tonio I Scriptorum illustrium Germaniae, quos Calvinianus Freherus evulgavit Tota lue Historia est contra nenricum et Henricianos pro Gregorio VlIet illis qui causam S. Petri tuebantur. numerat ipse quoque tragivos inierilus quorumdam schismaticorum; de quibus Rupra ex chasnaburgens et Chronico Citirensi aliquid dictum Patriarcha, inquit Bruno qui egatus aposιoliti mazimus auctor
abjurationis exstitera Henrici e nori ne a nati-ιuendi, postquam Gregi quasi regi sociatus, retro- tradus escitur, repentina morte praeventus, quod ommunicabat Xeomin uniculis, neomin unieatus et inconsestu huic rit subtrahitur Vertim, quod lantae
Luipoldua frater Berihalai regis ova iliarii, quae ipse ejus consiliarius erat, dum quadam die juxta
regem equitans eum eo quoslibe serinone eonferret. accipiter, quem sinistra portabat, oliιare e iι,
per se inelixans, ab equo gravis cecidiι et ensem. quo einelus erat e rasina apsum capuloueri in defixo. in peetore medio reeepit, e qui saepe prae eonsilii consor re aveιor suit, sine consilio pei peιuae salutis ab hae rita recessiι. XXIII. elmolitus, lib. 3 Chronis. lavorum. cap. 23 Post paucos autem dies, principes Saetonum, praeter voluntatem regis aptivitate absoluti, in propria reversi sunt, ne unquam de emιero promisatonibus regis dem praebuerunt. Missa ergo relatione Saronum prinelyes ad apostolicam seden conquesti sunt reverendissimo papae Gregorio II quasiιor rex, divinae legis ontemptor, Melesiis Dei in aιntuendis episcopis omnem anonicae eleetionis libertatem adimeret, 'onens per violentiam episcopo quos rotuisset. Insuper quod more Nicolaitarum de uasta sua publicum secisse prostibulum subjiciens eam per rimaliorum libidini: aliaqne perplurima quae inconvenientia risa sun e auditu discilla Puainobrem dominus apostolicus. aelo juatiιiae permotus, missis legatis, Oeari regem ad apostolicae sedis audientiam. livi secundam e tertium roeationem dissimvsum, ad
113쪽
ωιlimum familiarium consiliis astrieιus timentivm A a Gregorio gestas opiose eum ejusdem laude eis ne regiis Iuste deponeretur iri Romam etc.
XXVlII. Alberius abbas Stadensis in Chronico eadem sere seribit quae elisoldus. Ita item anno l08 Hildebrandus papa, qui e Gregorius opud
Salernum morisur evi Desiderius eardinalia Romanus e abbas cassinensis, verus Christi famulus, iee multum renitens, substitvitvr assensu ordinaunorum, et Haihildi posentissima per Ilcliam seminae, cunctorumque ejusmodi sectam mvιanιium. ι hi quidem, qui ridebantur perseetiores eleolumnae in domo Dei, adhaeserunt sievi Gregorio, ita et Desiderio eaeteri ero, quos aut timor au favor Caesareus agebat, secuti sunt Cuibertum qui e Clemens, ete. serie cum suecessorem Gregorii, quem Gregorio
XXXV l. pitomator londi Eneas Sylvius incompendio Blondi. XXX XIl. Joannes Villanus lib. iv ist. Florei
XXXVIII. Martinus Polonus in Chronicoci repropter lavdubilem vitam est in papam Delua eardinalibus, etc. Salerni morsuus ea miraeulis e
XXXIX. Sabellicus Ennea d. s. lib. iii. XL. Volaterranus lib. xxii Anthropologiaeci te Gregorius Vil praeter omnea, quod ri pius et Chii stianae religionis acerrimus defensor verit, laborea pertuli mustrios. addictissimum suisse probe norat tantis laudibus V XLI. Trithemius in Chronico imaugiensi anno alliciat, non potuit de Gregorio sinistre sentire, vel ex Suo Sensu seribere eum eadem prorsus fuerit causa successoris, quae Gregorii antecessoria. XXIX. Alphanus archiepiscopus Sala ruitanus in oratione metri ea apud Damnium lomoal: Arehiapostolici qui culmine fulge honoris Pro ege Gregorium, seis quem amare Petrum Septimus in numero rigitantum munera sepsem Possidea semper flaminis ille tui. XXX. Deusdedit presbyter cardinalis in Oiumentario De privilegiis Romanae Eeclesiae apud Baronium lomo XI anno 1080 Post praestita domino suo beatae memoriae septimo regorio papae delitatis
sacramenta, et obediensiam viti annis eaehibitam, apο- Domini 107x: Mortuo papa Alexundro sκccessit Hildebrandas abbas Sancti Pauli ordinis nostri, e Iio manae celesiae archidiaconus e praesivi annis v deeim dieι usque a Gregorius hujus nominia septitimus, i certe muli doctrinae, magnaeque pietatis. prudentiae justitiae eona tanιiae e religionis . ni multa pro defensione tibertatis ecclesiastica et fecit bona, et sussinvi adrersa. Bie primum sui monaehus cluniacensia et a Leone papa I S. R. . a mehidiaeonus ad monasserium S. Pauli ordinatus, hoe
anno post Iezandrum omnium eonsensu summua ponti eiereatus est.
XLll. Nauclerus in Chronte Generat. Is et T. XLlli Albertus Cran latus lib. v. Metropolis, ea P. I: sisticum thronum inrasit. Loquitur de Guiberio an Gregorius VII. Hildebrandus ante oeutus natione lipa Pa. XXXI. Magnum chronieon Belgicum, editum nu-Ρ'r a clarissimae et laudatissimae memoriae D. Ioanno Pistori r Gregorius VII natione ustus, etc. Hiι-
debrandus prius Oeatus, ele.. postmodum ero a
eardinalibus es electus ete. Intra : Desunes Salerni beatae memoriae sumnis ponsiste Gregorio, etc.
XXXII. Wilhelmus Tyrius, lib. a Belli saeri, cap. I. ubi loquens de Inrestituris episcopatuum abicnries conferri solitis, sic scribit Quod domianus papa contra omnem fieri honestatem eonsiderans, et jura in eo saeιo eoneuιcari eeclesiastica perpendens. 3'met secundo, ac tertio eκmdem tinperatorem om I rum prii ripum potentiam, re eeetesiasticas per rim Etruscus, eum mulι pro Romania pontitieibus egisset acclamante etero et populo, iIdebrandum B. Petro Mectum sueressorem magnis rotis e eon-eordibus eam designarere Patres. v Iιus illi labor erat eum lienrico I F, mullipter eolmetatio, sed sup rarit veritas et justitia, obtiniι iique pontifer ut ad annum decimum tertium perreniret.
XLlV. Philippus Bergomensis in supplemento Chronicorum Gregorius II papa, natione tru-seus eis. Vir eris Deo et hominibus gratissimus. prudens juatus elamena pauperum pupillorumqNeae riduarum patronus et pater, nec non et eclesiae conιra horreticorum improbiιatem et malomonuit, ut a tam detestabili desistere praesumptione. Puem praecemis salutaribus commonitum eum re- rotare non posset, rincvlo anathematis innodarit eis.
XXXIII. Vincentius in speculo lib. xx V, cap. s. Gregorium miraculis et charismate areana pectorum cognostendi laruisse scribit. XXX lV. S. Antoninus parte secunda Sum m. Nisi. tit. 6, cap. l. trilla ra ri iste Greg rius It religiosus ne timens Deum, justitiae e a quitatis amator in adrersis onatans, in prosperis, deratus sui et valde eordatus Melesiae jurium defensor acerrimus et qui prarier Deum in his quae ad ustitiam pertinebant ni timuisset eoicere.
XXXV. Blondus Decadis seeundae lib. I ubi res
occupare eonansium unicus et acerrimus defensor
Paulo intra de eapto pontifice eodem. Sed die sequenti, Romani eognito facinore, ipsum
cinctum prosequuntur et pontimem sanctum liberant. turrimque erertunt, eie.
Post pauca de Maihildeci Mathildis omitiua, bilissima e optima atque illustris semina virtute et rebus optime estis clara et inelyta ubique praedicatur. Guibertum autem illum Clementem dictum antipapam vocat lite subdit post paululum mal
rum omnium aput, morte subitanea eorreptus sceιerum suorrim poenas dedit.
XLV. Andreas naiisbonensis in Chronico manuscripto Bibliotheca ad S. Em meramum Ralisbonae r
114쪽
Gregorius VII, natione Tureus, quondam Iiltprandus Jprior Cluniaeensis, propter laudabilem ritania eardina-ιibus in papam elaetus, Wiehperιum Rarennensem archiepiscopum, qui dictus est clemens, habuiι antipapam.
Et paulo inliaci vi post in Apuliam descendens
Salerni mortuus es miraeviis eoruseana infra refert
miraculum quod legatiis Lugdunum secti circa archiepiscopuma rudunensem Simoniacum, qui non potuit alite depositionem diceres: Gloria Patri et Fisio et Spiritu sancto post expedite dixit e Spiritui saneto. Eamdem historiam refert Gobelinus in
suo Cosmodromio aetate Vl, cap. 57.
XLV L 'latina in Vita Gregorii VII. XLVII. 0nuphrius, in lib. De summis pontificitius et in Annotationibus ad latinam, ubi dici se, itam hujus pontilla is quinque libris conseripsisse. XLVIII. Sigonius, libro ix De regno Italiae, ubi
in hujus politisicis laudem plura eleganter ex antiquioribus monumeniis depromit. XV X. Ioannes archiepiscopus Lugdunensis epist. ad Isonem Carnotensein est pisi. 259 ititer Ivonianas): Nunquid incusa Gregorium VII qui regem
nenricum ob sua scelera damnarii
uilinquagesimus ergo testis pro innocentia regorii Vll sini haec opuseula Bernatili Cilnstantien,is, nune primum in lucem deprompta eum enim tu retici iam diligentes sint in evulgando mendacissimo suo Bennone summo Gregorii hoste et criminatore, haud decet ut orthodoxi a conquirendis Gregorii defensoribus et ad Ocatis ceSSent. Est autem observandum haec Opuseula fuisse com Posila a Bernaldo, occasione decretorum, quae Gregorius Pontifex contra Simoniacos concubinarios, et clericos conjugatos diversis teinporibus sub pinna excommunicationis promulgaverat, addit uiterdicio ne quis hujusmodi sacerdotum missis interesset. Hujus sanctionis plerique ex supra dictis auctoribus metitionem faciunt quae et a Gratiano in volumen Decretorum relata est distincl. 8l: Si qui sunt presbyιeri diaconi re subdiaeoni qui in
crimine fornicationis jaceant, interdicimus eis, eae uarie Dei omni tentia e S. Petri auctoritate, ecclesia introitum usque dum poeniιean e emendent. Si qui ero in suo peceaι perseverare maluerint, nullus restrum obpicium eorum audire praesumat, quia bene deιio eorum rerιitur in maledictionem, et oratio in peccatum lestanι Domino per prophetam ualedicain, inquiι, benedictionibus resιria Mai. oui peroravie saluberrimo praecepto obedire noluerit, ido
tutum ariolandi est, non obedire, e quas seelus idololatriae non acquiescere I Reg. xvj sis beaι Gregoris astruente Pecculum igitur paganitatis incurriι quisquis dum Christianum se asseri ι, sed apostolicae uinc nonnulli quorum haud postremus Sigehertus in Chronico ansam arripuerunt calumniam struendi Gregorio, quasi crederet sacramenta ab improbis et excommunicatis alide adminiSirari non posse,
errore iam olim in priscis haereticis nominal in in
Donatistis, damnato. Nonnulli etiam, ira imis Gregorio addictissimi, non malo animo, sed iii mirum nimio adversus schismaticos, Simoniacos et On- euhinarios telo provecti, defendere Loc ipsum institerunt quasi rectae et sanae doctrinae, atque adeo ipsi etiam sedi apostolicae i nsentan una rx quorum numero uniis sui Derna reus ille Corbet ensis, ut apparet ex epistola ejus quam infra habes et supra id etiam ex Berloidi Constantiensis Chionico
Erati praeterea non pauci qui Gregorii decreta vellicarent, traducerent et opudiarent, quod earni et sanguini, et corruptissimis cleri moribus parum grata et in te acciderent. Quocire ubicunque pr0mulgabantur clerici propemo itum in rabiem versi quidvis potius serre voletiant, quam licentiae suae imponi sibulam. Audi Lamberium Hilde-brandus papa eum episeopis Italitae eonreniens jam frequentibus synodis decrererat v secundum institvι antiquorum ea non rim presbyteri urores non habeant habentes aut dimittant, aut deponantur: nec quisquam Omnino ad saeerdotium admittatur qui non in perpetuum eontinentiam ritumque caelibem profitea/ur. IIo decreto per totam Italiam promvι-gato, erebras litteras ad episcopos Gelliarum transmitιeba ι. praeeipiens ut ipsi quoque in tuis eclesiis similiter sacerent atque a contubernio sacerdotum omnes omnino seminas perpetuo enathemate resecarent. Adrersus hoc decretum protinus rehementer infremui tota scelio elericorum hominem plane horretieum et resani dogmatis esse elamitans qui oblitus sermonis Domini, quo ait: e Non omnes ecpiunι
e Apostolus ciui se non continet, nubat melius ea enim nubere quain nri I Cor. H riolenta
exactione homi/ies irere cogere ritu angelorum; et dum consuetum cursum naturae negaret, 'inteationie immunditie frena araret suo a pergeret ententiam eonfirmare malle se saeerdolium quam eonjugium deserere e tune risurum eum, cui hominea sorderent, unde gubernandis perincelesiam Dei plebibus angelos οmparaturus FSet. Nihilominus ille instabat, et assiduis tegasionibus episcopos omnes oeordiae a desidio arguebat; et nisi ocius injunesum sibi negotium eraequerentur,
apostolica se censura in eos animadversurum om- minabatur Archiepiscopus Mosuntinus sciens itinparvo constare operam hane ut anto tempore inolitum consuetudinem rerelleret ζque u rudimenta nascentis Ecclesiae senescentem jam mundum resormaret, moderatius agehu eum eis e primo eis in dimidium annum inducia eι deliberandi copiam dedit, horιans eos ut quod necessario faciendum siι, sponte saeiant; et a in sibi quam Bomano pontipei necessi talem adiman aliquid in eos quod secua si decernendi. Ad nitimum, conqresata synodo in reordia mense Octobri presolus jam immin bat ut, relegata omni terssireractione in praesentia ricin cut conIngiuin
115쪽
abjurarent, aut aer altaris ministeri se abdi iractatu et in aliquot epistolis demonstravit. I renι. Multa econtra illi rationes asserebant, quibus continentia itidem epistolarem velitationem cum
tantis peris gentisque improbitatem eludere sen- ratiamque assure niterenιur cumque adversus apo-a rufica aedis aucIsritatem, qua se ille ad hane eraestionem, praeter oluntatem propriam compulsum obtendebat, nihil arguareu in nihil supplicationes pre-craque proficerent, egressi, tanquam ad consultandum, gonsiliu in ineunt v in synodum non redeant, sedi vas omnes in domos suos diseedant. Nonnulli etiam confusis ocibus clamitabant melius sibi rideri vι, in synodum regressi, ipsum episcopum priu quam Maecrabilem adrersum eos sententiam Dromulsaret, eaιhedra episcopali deιurbarent, et meritu morte mulctato, insigne monumentum ad posteros transmi ιι rent, ne quis deinceps aueeessorum ejus, talent sucerdotali nomini calumniam si ruere tentaret, etc. naee Lambertiis de clericis, eodein arguinentandi genere usis, quo lio die Luttierant et Calvinia iii prae dic tesconira caelibatum lituntur.
Rex quoque et aulici invitissimi tam lautos et opimos bolos ecclesiasticorum bonorum, tios iam avidis saucibus apprehenderaui, eripi sibi patiebantur nec libertatem ecclesiasticam regio et regiorum dolui natu miserabiliter oppressam in libertatein pristinam revocari volebant. Iinc in Gregorium commune omnium ordinum ilium, et ex odio, ut si,
maledicta sigmenia mendacia et quidquid splendida BAlboino iniit qui initio pro conjugiis dimicans, iis propemodum hastis rem gessit quibus
hodie haerelle eontinentiam universim oppugnant. Integram quoque pro synodalibus Gregorii decretis apologiam contexuit, oculatus testis eorum quae tunc a schismaticis in imperio turbuleuter et sagitiose gerebantur. Ne Gregoriit sol unqtiam ea causa fidelibiis interdixit, ne concubinariorum missas
adirent quasi arbitraretur sacramentuin Omoris
et sanguinis Christi valide ab illis non confici et
immolari sed quia inveteratiis et nulla facili, dicina expugnabilis morbus, hoe iam durum reInedium eo tempore exposcebat nempe nullatenua con- renit, ait S. Anseluius in pistola ad Uilhelmum abbatem imaugensem ut ibi rererenter astetur ubi pertinaciter aperta e impudenti libidine etentes:
Ire e sanetorum prohibitionem contemnendo sacria aliaribus deserviunt imo non deserriunt, sed quan-ιum ad limes, commaculant. Non quo quis ea quae tractant ontemnenda, sed tractantes, Xsecrandos existimet, ut, qui Dei e angelorum prauentiam non rererentur, de hominutu detestaιione repulsi, aeraeontaminare desistant Nee vllatenus oportet, illi sint consortea de altari participantium, qui immunditiam se saeiunt Mortes assari deseretentium. Verum enimvero ante illain ipsum Bernaldum audimus, non absis erit disquirere quis iste Bernalbilis suggerit. Ut igitur his et id genus aliis Bernaldus noster idus fuerit. Sic igitur haselim obviani Dei, has lucubrationes edidit, et sacramenta ab excommunicatis valide administrari in primo Vide iusta in JIonumenιi Gregorianis.
DE REBUS GESTIS GREGORII VI PONTIFICIS MAXIMI
Iacobi cresseri Operum tomo I pag. 20.ὶ Reverendissimo et illustrissimo principi ac d
mino, domino JOAXM Goi . iiii 3. eclesi: Bambe gensis episcopo, ele. JAConLSAERET BLS. Cum superiore anno reverendissime ei illustris-Sime princeps, tonium secundum Defensionis ses
laminianae in qua de Chrisio riusqtie in terris supremo vicario disputatur evulgarem addidi ad operis calcein apologiam 285' peculis rem pro Gregorio VII poniis max. eo quod hune unum Prae
teris ex toto pontificum numero lueretiei aetatis, et schismatici superioris memoriae pessiuiis modis oderint, ei infinitis maledictis et conviciis lacerent, Omniaque venenaue suae linguae spicilla in hune, velut in primarium scopum suum dotinent, ei destinata emillani, idque non aliam h causam, si rem ad vivum resecare et penitius introspicere
velimus nisi quia Gregorius ecclesiasticae libertatis et diseiplinae constantissimus et imperterritus i 285' Hane habes Silyra.
116쪽
tor ac vindex fuit nullis minis nullisque periculis sciuae plurima subiit de recto tramite sese abduci Dassus cujus integritati, innocentiae et sanctimoniae, cum varia alia luculentum testimonium praebent, tum hoc praecipue quod viri iis temporibus et paulo post Euhseculis doctisvi mi, et virtutis laude celebr
Lissimi, in schismate excitato ad Gregorii partes intrepide se adiunxerunt quorum nonnulli maluerunt omnium rerum suarum acturam sacere et in exsilium abire, quam fidem, reverentiam et obedientiam erga sedem apostolicam perdere. Quos inter familiam ducunt Anselmus Lucensis,Amesium Cantuariensis, Hermannus Metensis All- mannus elidatricus Passavienses, Gebhardus Constantiensis, Gebhardus et Thiem Salisburgenses, Anno Coloniensis, BurcLhardus Ialbemtatensis omnes archiepiscopi et episcopi. itemque Villielmus abbas Ilimaugiensis vir religionis opinione apud omnes decantatus, ut alios sileam. Medesherunt ex eruditoruin coetu, qui litterarum
monumentis posteritati testatum sacerent, quam
si duIus et indefessus Ecclesiae pastor Gregorius VII uerit, quanta cura et vigilantia ovile Christi
rexerit, et quam mendaciter et calumniose a schi- fiuia tum satoribus traducatur, quasi in ipso omnis omnium turbarum e lurbationum causa et culpa haeserit, aut etiamnuin haereat.
Ex his Gregorii VII apologeticis defensoribus duoelaruerunt olim in Bavaria sub Henrico IV ei Henrie V regibus et imperatoribus, Paulus Bernri densis, et Gerochus Rei cherspergensis Sed, quod dolendum, eorum pro Gregorio I monumenta ita suere nata, quasi nata iion fuissent longa oblivione tenebrisque obruic quae aliquando exstitisse sorsan ignotassemus, nisi Aventinus, qui vidit et legit, indicium fecisset in Annalibu Boicis. ec vidit lantum Aventinus, sed ut videtur posteri quoque invidit, ne haberent quos Pseudolientionis in Gregotium VII s iosissi in is criminationibus opponerent. Γtcunque sit, num lite liniae amico, tandem in Paulum Bernrie densem variis in bibliothecis studiose, imo et anxie quaesitum , incidi. Ne de Gerocho, socio scriptoris et calamitatum quas Pauliis a schismaticis pertulerat, Spein omnem penitus posui. interea, dum iste investigatur, et ex aligine in lucem vindicatur, Paulum notis illustratum oras prodire jussi et quidem sub ilio patrocinio revorendissiliae et illustrissime princeps. Dccebat enim iii in hac publica et solemni hortorii in omnium laetitia partim sibi partim, et vero potissimum, nobi-Lssimae Bambergens Ecclesiae et dioecesi gratulantium ob celsitudinem V ad thronum S. Othonis evectam partim quoque, pia vota pro celsi lud. V. ιliuturna incolumitate, et auspicata episeopaius et principatus administratione suscipientium ego itidem ex Bavaria concepi passim gaudii significati
Cum S. Basilius ad archiepiscopatum Caesarien-Mi mminuiti innituu lihodoxae fidei amanti ii in
approbatione et laetitia evectus esset, misi ad eum S. Gregorius Na Zian renus gratulatoriam epistolam sepiat. 24 , quam hune in modum auspicatur
Posteaquam te in sublimi throno collocatum, e Iv- eernam ne illam quidem, prius obaevre utentem aspiritu vietore, supra eandelabrum oculis omnium eaepositam esse intellexi, laetatus sum, fateor. 9uidns enim Deum Eeelesiae orpus male alsectum esse, M-que hujusmodi ductu et auxilio opus habere eompi- Liceat, illustrissime praesul, aperte et ingenue, bona cum celsitudinis vestrae venia, id qliod res est. Proloqui. Simul at lite ama, alioqui iam pravi quam recti tenax, et iam salsi quam veri nuntia, ad nos electionem C. V. detulit, et quidem verissime Romnium catholicorum , quotquot vidi idem qui olim Naaianzeni Basilio episcopali tiara insignito. animus et animi index oratio fuit multis cum Gregorio , Gregorii agianreni parente in has ces erumpentibus epist. 25, inter epist. Narian reni): Alii quidem alios eligent, atque in medium proponent,
nimirum pro suis quisque moribus aut commodiε. quemadmodum hujusmodi rebus accidere consuerit. Nos vero neminem neque enim sas est non jam i silio, sed Jox XX Gonrrnino ab Isthausen praeserre possumus. Ecquem enim ea omnibus, quos norimus, re vila probatiorem re sermone a doctrina valentiorem, magisque ad rirtutis elegantiam undique re pollium reperiemus Nee sane immerito corninu ne galidium exoritur, eum alicui Ecclesiae ii hernator si ulus et in omnes partes intonius priesicilii r. Nam, ut idem Gregorius ait sepiaι 22 Lucerna corporis es oeulus non hic tantum qui corporeo modo ervi ac cernitur, sed iaesiam qui spiritualiter spectaι e spectatur. Lucerna autem celesiae es episeopus. Itaque quemadmodum
eum ille pure et integre se ubet corpus quoque recte dueitur eum autem impurus esι non recte LeonAimili quoque ratione, utrolibe modo sese Ecclesiae antistes habuerit, omnino re pericvli re salutis particeps esse necesse est. Hae verissime sanctissimus
simul et doctissimus episcopus Gregorius NaZian-
Porro cum hoe tempore in supellectile mea liti mraria et libraria, nihil quo celsit . . partam dign
lalem gratularer, praeter A L M, reperirema non dubitavi hunc ad celsit. V. internuntii vice lancturum, ablegare. Si enim tertio abhinc anno Praestineantem apulantem a me oblatum iam honevole excepit quid sibi Paulus non poterit Polliceri qui
pontillae maximo, et quidem tali ac tanto comitatus venit nee ponti lice tantum, sed et cardinale, eoque clarissimo et eruditissimo Caesare Baronio ; celsit. vestrae, nil ambigo, propter aureos Annalium tomos, in amore et preti Da quo Calvinianas aspergines apologetica, ut sic loquar spongia abstersi. quemadmodum olim Paulus a Gregorio VII schismaticas. Et hoc totum, quidquid est lucii brationis, celsit . . ut libenter, sic et reverenter dico et ossero,
117쪽
donec aliquid dignitate et fastigio celsi l. v. dignius - Λ nevolentem Maecenatem quam diutissime ineolumem currerit Deo submisse supplicans ut Eceleqiariam et superstitem, semperque donis et subsidiis coel Migensi moderatorem vigilantissimum societati no stibus florentem praestet.
strae patronum singularem et omnibus litteratis li Ingolstadii l Martii, anno Redemptoris 610.
PRO LEGOMENA IN VITAM GREGORII VI PONTIFICIS MAXlMI.
Rogo te amice Lector, v prius ho praeloquia egas, quam ad commentarium vite Delitandum aete s. Quis fuerit Paulus Bernriedensis.la nolIis explicatum abii Aventimis l. h. v Annalium Briorum a Legi multos, praesertim Paulum
tistitem, Augustinianos Mystas, in Briaria ortos. Eierque de hujuscemodi discordia perniciosa libros edidit, uterque pars hujus tumultus suit. Ille, Reginoburgii hic Augustis primariae aedis Sacerdos ambo rebus Hildebrandi studuere. Quamobrem sedibus pulsi, in exsilium acti sunt 3 ita venti-B Sed ex iis quae de Geroelio narrat ipso ventinus. et ex Aventini ingenio, exque illis ilidem quae Paulo Beriari edens affingit, aestimare licet qua fide haec de Geroelio prodiderit. Credam lati a Gerocho em
sum, cum meis oculis ea in proelio legero. Idem Aventinus Paulus Beriari densis narrat, episeopum quemdam, dum pro concione II ilde andum vituperat fulmine tactum esse dumque ag re animam, dixisse Ignea catena constrictus trahor ad inferos rate, nuntiate Caesari ut resipiscat et nagilium in Deum, divum Petrum ejus vicarium, commissum ossiciis compenset, nisi me antecedentem aeterna supplicia subsequi malit , Emdem quoque die, nempe Paschalibus, quarto a-Iondas Martii ut idem Paulus recitat, episcopus Paulum fuisse sacerdotem seu canonicum alis-honensem planum fit ex Vita virginis ei lucar, cap. 45 et 44. Ratis na pulsus Bernri edi seu B
ronicae institutum Canonicorum Begularium am- . . . . . . , si Spirensis, Gregorio Septim iniquus, ab eodem Plexus videtur non prius etsi prius etiam declinandae lenricianae persecutionis causa natisbona subinde se subduxit, ut ex eadem Historia de beata virgineierlue liquet. Idem Λventinus ibid. Gregorium virum Sanctissimum pervicaciorem exstitisse, Paulus Bern-ri edensis qui ejus Vitam libris duobus complexus est, et reliqui eius partium acerrimi propugnatores, produnt. ν Nescio quilius oculis Aventinus Bern-riedensem legerit in meo eris Paulo nullum vestigium vel accusationis vel notae hujus de pervica
ea non fuit, ut quoties en ricus rex vel minimam emendationis significalionem daret eum in Kalendis Martii devolus, animam relavit Gregorio Salemum profugo intrante eivis quidam dixerat . Auetor dissensionis, qui lotum orbem terrarum a mi ei bellis involvit, hujus urbis quoque quietem conturbaturus advenit. 3 Mox ille, his dictis obmu- rescit taeduetus ad Gregorium , errorem suum Onfitetur, ab eodem santiali restituitur Benrie coli gium est flaminum Augustalium superioris Vindeliciae, propter Verrem laeum supra Monachium quindecim millia passuum, ibi uerluere sacraueri
liminae opulcrum stonditur. a illa tempestate vixit, et nocturnis superum, et inserum congressibus, secretisque colloquiis interesse consueta, nar- rare solita fuit exsecratos stamma omnium arden
gratiam et communionem sedi aposioli eae recipere iniissima exerueiari.
paratus fuerit. Certe tantum abest, ut Saxones ,regoriuin pervieaciae arguerint ut eum propem
dum nimiae lentitudinis inmenrico damnando insimularint, datis ad eum epistolis, quas suae Historia ite bello Saxonico Bruno intexuit. Et ipsa oratio Gregorii ad sanctos apostolos Petrum et Paulum, cum ultimo enricum excommunieavit, recitata a Paulo, satis ostendi quam nihil Gregorius hoc in Pergit Avontinus Gerochus quoque quo nemo aerius seriptis libris iidebrandum lulatus est, utpote qui erimina Caesari Ohjeeta, quae apud nullum alium legerim, explieat tandem sua partis ei imnaciam ne dicam lyrannidem hisce verbis coactus veritate, notat e nomani inquit, sibi divinum usurpant honorem, rationem elorum reddere nolunt, nec sibi diei aequo animo serunt : Cur itae agis a te. cerochum non vidi ut tuam aliqliando videam lut ab Aventino commemorantur. exstant in hac, quam nunc evulgamus, Gregorii Vita ut et illainita de Rulando, Parmensi clerico,
et de oro prodigioso commemorat. Ille Rulandus ria ope Gregorii illa Paulus refert erasit. Et quidquid ventinus Illic scribit id serme ex Paulo
Bereri edens decerptum esse, perspicue docebit Aventinianae narrationis cum hae Vita eollatio Excipio tamen calumnias quas Aventinus suae historiae subinde aspergit nam has aut ipse ex suo capite extudit aut ex Apologia in nominati auctoris pro Henrico I aecepit et olde suspicor indidem depromptam hanc Aventino assertionem : e pes quoque eclesiasticas quibus hactenus pauperes
alebantur, militibus et rei bellicae peritis largitus est Gregorius Vil . Quod et Hildebrandini Gemelius et
Paulus non inficias eunt et hic . anquam hone- factum excusat et id licero defendit. , Non invonio hanc excusatione nais defensionem in nostro Paulo.
118쪽
An Aventinus non opiosiorem, sed obsequentiorem Exstat porro apud Baron anno salutis il06 epi- Paulum habuit ita ut quidquid ipse male in Gr
gortuni asse eius, vellet, dicerei 3 Unde consul Paulum Bernrie tensem esse hujus eo m-
Codex ex quo hujus iis exempla desumptum
est, non praeserebat nomen Pauli Bernriedensis.
Unde ergo liquet hune seium Paulo ascribi debere 'Respondeo id manifestum fieri ex Aventino, cujus Codex Pauli Beriiriedensis nonien praesci ptur g rebat: innia autem quae Aventinus ex Paulo suo recitat in hoc nostro reperiuntur, ut antea dixiamus. Nec refert quod in nostro exemplari non sit distinctio operis in duos libros duobus enim libris. stola Paschalis seelindi ad Udalrticum seu deri- eum Passaviensem, et ad Gebhardum Consis niten
De eodem Beriholdus in Chroni eo anno 1092cia in avariam venit Sallχburgensis episcopus Diino Thiemo qui Pataviensi Ecclesiae jam dudum
viduati ordinavit episcopum numine Udatricum, sanetis Augii stelisis eclesiae praepositum, eumque tu ipso die Pente sies cum ipso Constatiliensi et Wormaeiensi solemniter consecravit hocque magnam fiduciam dedit catholicis ut in fidelitate . Petri persistereti et scitismaticorum vesaniae uid
Paulum Gregorii Vitam complexum es, testatu sub ius obsi iuretii.
Aventinus quia olloetii Vitarum Wolniamus, de B tuis qualisque verit codex, ex quo luectist quo paulo post, qui Vitam Gregorii eum taeteris in ria deseriora ost, malo cognoscas verbis elarissimi
unum volumen conjecit, hanc sorte distinctionem sustulit ut non raro in omni genere librorum ac- eulit Satin historia quam nune evulgamus prolixa est e conimodissime in duos libros secari potest.
II. Paulus Beriaritaensis scripsit Virum uerlueae irginis, cujus bonain partem transtulit in Vitam S. Vicinrpi episcopi Augustani, reverendus et e doetus Pater, Carolus Siengeliuς ora. D. Benedicti ad S. Udatricum Augustae Vindelicorum qitam tibi nune integram infra exhibeo. In eo libello testatur Paulus se itidem Vitam Gregorii litteris et qua de ei doctissimi viri Sebastiani Tengnagelii, absque erius ope et opera foret Paulus adhuc in tendibris cum situ et squalore, eumque blattis ac tineis decertarei fortassis sine ulla spe missionis linergo ille ad me Vienna a Paulum illum tuum,
diu mullumque perquisitum, nisi me coniectu saltant, selicturr eruisse videor. Exstant enim apud me iue Sanctorum, mensium Aprilis, ait et Junii uni eo tonio in grandi vastoque volumine comprehensae, auctore Wolfhardo quondam ut ei satione in Iunium liquet collecue et in membranas salis probae, et ante quadringentos in Actis Herlucae scribebat, at in commentario praeter propter annos conscripue. Hi se extremo
De rebus gestis Gregorii Vlt explicasse. At quidquid Maio Viri Gregorii VI papae adjecia est: iijus ini- Paulus in Vita virgiuis erlueae seribit de Christo
qui clara die, vulneratus a multo sanguine Sullans, sme ei conspicuum praebuerat, id exstat in hac Vita non procul a sine, ut ibidem adnotavimus, quem
admodum et illa quae de Adali,erti presbyteri denota intimitu in iis ortu ea virginis ominem rantur. Ex quibus perspicue luces fit Paulum Bernriedensem utrius Iu lucubrationis auctorem
Seripsit Paulus Vitam Gregorii FH anno Dominitiat id inde sanum ellicitur quia ad calcem hujus
commentarii ita loquitur de Udatrico episcopo Passaviensi, Alimanni successore. . Hic Thiem seu itum sic so habe igitur Gregorius Fli supra amitem vere primi Gregorii requievit spiritus, na- tione Tuscus, patrem habuit Bonicum, et ipse Ilildebrandi sortitus est in baptismo vocabu-
tu in , etc. in in laudes eius excurrit, et nonnulla miracula ni morat. Deinde bi ad Rulaudii mParmensem ventum est, quod ex Paulo Aventinus asseri, Noster pium patrein id est Gregorium, lolin
tormiet e super eum Rulandum, ne obtruncaretur projecisse, Omnibiis de ejus mori ela mantibus, narrat. --ratio Gregorii quam et Aventinus leviter perstriligit excipit. Addit et de gallina ovum mirifico cartalum opere pariente. Quare, in Theodematius archiepiscopus Salisburgensis ordi Diam adducor sentontiam, ut Aventinum hune au-naverat nostri humilitatis ordinatorem reverendi simum scilicet Udatricum Laureacensem sive Pata-viensem episcopum atque apostolicae sedis legatum qui ante hoe septennium, post inultos agones, Pro assertione Gregoriani dogmatis etc. obdormivit in mino. etc. Obiit autem Udatricus vii Idus Augusti anno li 2 flametsi Chronica Australis obitu in ejus ponit anno illi . A quo anno si septennium numeres, annum Redeniptoris lolumini etiam Paulus in hae sua Historia Callisti secundi et Gelasii secundi pontificum Romanorum quortim hie pontificatum iniit anno ill8, Callistus antro Hl9.etorem et habuisse, et nonnullis in locis qua verba, qua scnsum sublegisse, non vane existimem. Quod vero Aventinus Paulum hune duobus libris vitam Gregorii omplexum esse inflatur, cum nosin in libros distinctus haud sit censeo Pauli opusculum
in pilomen hanc a Wolni arto esse contractum.
Ut ut sit, Auctor proximus aetati Gregoriana haud longo intervallo fuisse videtur. In extrema si quidem pagina, ubi obitum Theodomari Juvaviensis episcopi eommemorat, haec subjicit Hic videliret Theodomarita ordinaverat nostrae humilitatis ordinatorem, reverendiss scilicet datricum Pataviensem episcopum, qui ante hoc septennium post multos ag nes pro assertione Gregoriani dogmatis, iij iis ad
119쪽
normam ei eleelus, et promotus fuerat, obdormivit A brandus sui Gregorius Vll. eroem enim, di irem olin Domino anno aetatis suae V, ju Ilaee vir ille doetissimus et humanissimus. A quo uiane de epitonae vix persuadeor. Nam in hac nostra istoria adeo sus Gregorii VII res gesta cle scribuntur Oxcepta Berengarii dam inuione, quae Paulo praeleritur ui nemo majorem copiam in rii desiderare passit. in hac itidem Gregoriana Historia ex vetere ex inplari exscribenda et eum autographo conserenda, egregiam plane et fructuosis ea tholicae rei operam cepi R. . Georgius Stiirmis societatis nost , ineollegio Viennensi philosophiae professor, cui r inde, ut et clariss Tongilagello. Paulus nurn rie- densis salii lem vitam li; suam et oin nos veri amatores, et Schismaticorum atque Haereticorun osores Bgrandes gratias debent Utinam alterum exemplar nancisci licuisset. Ego perle ut nanciseerer nullis laboribus peperci. Sed frustra seri hactenus quidem: sed non despero Eril qui a nobis inchoata perii ciat, etiam Geroelio in ilicem extracto Fiat sat neque enim aliud occiiiiii quo desiderium ineum expli
Ie etymonominis iIdebrandi. Placet audire quid originationum investigaiores de etymo hujus vocabuli ildebrandus tradiderint:
cum enim sectari hoc nomen semper inire .reum-serant, et Gregorium VI papa in vix unquam Grestorium sed sere semper Hildebrmidum appellitent, antesignanum se praebuit illi exercitui, ad quoi ii haec apostoli Ephes vi exhortatio exstat a talo ergo succincti lumbos vestros in veritate, et induit loricam ustillae, etc., et galeam altilis assumite 3 etc. Quanta enim bella heros iste, et ut Germani appellant, eide a quo .utheriis itin-brandi nomen deducit susceperit, et selieiter tam eontra aspectabiles quam inaspectabiles hostes coniecerit, abunde docent clim alii tum Paulus noster: ita ut non nisi nutu divino nil tebrandi nomen ei primitus obligerit, pro cujus tam honesta etymologia est quod Luthero alioqui immerantissimo. gratias againus si tamen Lutherus est auctor libelli, dein tio antea. predicta originatione non multum abit alia Goldasii Calviniani, qui in notis adia nos Tyroli Motorii in regis putat eos qui :ominaiitur Ceilae veteribus suisse cheld, aut spiratione duplicata liheld, qui nobis nunc eid. Sic niliebrandum dictum, iras Chelte Bren, hoc est Celtam Brennum et ab eadem origine descendere itidemisiaci istebolt, istiman, illiwin. Et mulierum nomina illigarι Histrat, Hiltegunt Adithilι, R sinu ilι Lbi iterini vides, in Hiidebrandi vocabulo nihil esse insernale seu Tartareum ut haeretici criminantur, sed omnia heroica, ab Celta se utero et dispicere oportet, num sit ejusmodi nomen quod leti, eroa nytis, vid, amor est Avenilariis in Nomenclatura propriorum nominum. Πνldeprand, Gregorio probri loco oggeri jure queat et num satis causae habeant cur Hildebrandiim in Hellebrandum, veteres schismati eos imitati, transforment. Anonymus do ivpriis nominibus Germanorum, quem quidam Lutlierum existimani. xstat tomo primo operis historie editi Basilede, an uora57ι. Et separatim quoque mellis anno ita expresse sub Luilieri nomine libelliis iste vulgatus est a si Bryn seu Brevn siit antiqua earmina heroum liel denhuech ind. cauti galea, sertim cristata seu cornuin ergo Brennus est Galeatius, et Brennburg vel ducis Brenni castellum vel Brennomm ceu prinsidium Galeatorui et armalorum ad tutandam regionem. Et scarat iis iste majusculus, qui galeatiis annoris titio. Idem habet. Luitprand populi titio ι amor. Sed prand sive bran in istiusmodi compo- positis pro litione accipi multis parum sit verisi-iniles licet ii etiam sentia Paulus noster in ipso Historiae suae vestibulo. 'tcunqtie tamen sit, nequo Aventino in mentem venil elymo ni debrandi ex
Oreo Dolore. Rod ab Horo vel amore sumpsit cujusmodi multa propria nomina Germani habent, uttiuidreleh. v Iden reich. Amor Regni, sive ani risdires e plenus Vulgo, trieus Priscis, Hilderieus. Cellis, ChyιIericus Hylde preehi, amari dignus Hyl- debertus Collis, Childefertus. yldesturi amoris hortus. iiiii generis plurima invenies vocabulatam virorum qitant Intiliorum in Catalogo nomini in rubris cornibus et alis testaceis armatus, Hushren D Propriorum . ilibus Alemanni quondam appollati dieitur in nostra regione. illebrand pro uel t- id est gigas et heros Brennorum, ceu caput et dux eoriim hisdie Haupiniann uber de reisisten Zeug llet enim heroem velut Achillem vel rei rei signi sieat iiiii and rex Longotardia pro Luι-brem, id est hominum galeatus qui homines armis lutatur dἰximus enim Luiι Lyt, seu Suevice Levis signiscare homines numero plurali 1 Licet vero in hae etymologia nimis violenta videatur mutatio Bran in rem indo tamen elucet nilaebrandum Luinero non esse ellebrandum, hoe es inservi titionem, ut Lutherani et Calviniani nune calumnia
tur se Brennorum. Oe est, aleaιorum ducem. caput, praesidium et tutamen. Et vere talis titia suerunt tona II Scripi Alemannicorum.
Fuit quoque majoribus nostris Brand Iadius. Quo sensu voce illa poetae liali etiamnum utuntiir. Quid si igitur Hillebraud seu Hildebrand sit mrois. vel amoris stadius Nam ridiculus mihi ille videtur.
qui in lihello quem inscripsit Eryma rariorum nominis in .ete . . nobis hanc originationem proelidit. Hil-lebraim, illebrandus, illam ardens amans, pro-ean : Saltem dixisset. iit, seu illam amans: nam haec duo sunt mulierem nomina ut ex proxime citato catalogo constat. Haetenus de nomine Hilde.
Gregorium Graecis idem esse quod Lasinis Vigilium ei Vigilantium jam lamen probrosum et inau Spica-
120쪽
lis in nomen, ob vigilantium haerelictim notius est, Rehiri, vaeho, vaheho Porro Gregorium Vl Gmquam ut multis demonstrandum sit. Veteribus Ale gorii nomen non frustra tulisse, norunt eum gaudio mannis erat Gregorius uachar, vaehere, ua catholici scitisinatici et liarretici non sine gemitu.
VITA S. GREGORII VI PONTIFICIS MAXIMI.
EXCERPTUM X GRETSERI DISSERTATIONE
ca sar Paronius S. B. E. eardinalia amplissimus, a rationali Calliniani eriminationibus indieatus et in eo cum alii ponιipiees Romani, tum Gregoriua VII, per Iacobum Greiserum, socieιatia Iesvaheologum
De hoe videndus aronius tom. l. anno salutis mira quae ad calcem epistolae enricianae apparis.l9 6. qui ex Alberto Siadens reser Saxonicos epi in Hepteeosten seu eptaeosten novam et in Latina scopos nequaquam in depositionem Gregorii VII con Leclesia inauditam Mem pro Septuagesima uane sensisse obstrepit Calvinista i sibi Albertum non critiee rationem si sequi velimus, vix ullus error esse ad manum, itaque se non posse decernere a tam manifestus erit, cui ex apotheca criti res non sisAt Baronio ad manum erat. Audi ipsa Alberti verba saeiurus modicinam, si hoc est medicinam sacere. Anno Domini 076 habitum es concilium apud et non potius omnia usque deque vertere. Ipso Kormatiam, praesente enrico rege in quo uni epistolae exordio satis figmentum Calvinisileum reversi sere Teutonici episcopi, praeter Saxonicos, arguitur nam auctor illum ad quem seribit non Gregorium papam alκliearunt x tanquam nuper actum, sed ut veteranum et multo-
ut eo uberiorem insectandi materiam habeat, ex suo b diei nequii, qui receniissimus in episcopatu terebro assingit Baronio, eum dicere, a Reinerum erat emp0re conciliabuli ormatiensis; nam ut Rei neceium primum suisse, qui vitammenrici I Beriolitus Constantiensis in Chronico instatur . Ai- et Bennonem de Gregorio Vl evulgarit , Osten m Seu Anno Venerabilis archiepiscopus Colo. dii hoe salsum esse. Beno saeit, quia non Baronii, L niensis, minae sanctitatis requievit in pace i Noia sed suam salsitatem patefacit nam Baronius dixi nas membris s075 cui it tolliis, impar genere et svisse editorem primum fuisse, o moribus successii 3 Et statim post in Septuag dixti sim anni 076 initium est ormatiens syne. Resellii Baronius epistolam Henrici ad Annonem drion. archiepiscopum Coloniensem tanquam suppositi Ait Baronius a nemine unquam memoriae prodi iam, quia Anno archiepiscopus anno praeterit , hoc tum legatos enrici ita acceptos esse a Gregotio est 683, jam obierat et tamen anno 1086 invita Vn. prout architectus huius epistolis comminiscitur. iura synodum ormaiiensem Calvinista, ut hine Calvinista non sine inmanibus conviciisse expediat transmutat Annonem in nitdolphum et Arensivum obtrudit no scilice restabat quasi huic epistolam ab Henrie inscriptam dicit. Quod vero Baronius non de antiquis sed de recentibus Reinereio, neque Ursusio, neque istis, et haeres insectis scriptitatoribus hoe pronun-
Reubero, neque ulli alteri in mentem venii omnes uarii Proser si potes priscum canumque testem: talia isti ediderunt hanc epistolam cum Alinonis non nam hunc novitium, oris et styli tam mali, nihilii ldoiphi nomine. Id secundae suae eriti e Calvinista pendimus. Ne iii Bennone quidem sabulam hane de bet, qua instruetus nodos etiam indissolubiles legatis invenies. r ii vita . Anselmi Lucensis vocatur depositio Lusdem critices henelleio transformat Penteeos Gregorii VI e saeinus a sareuus inauditum. rata