Ivsti LipsI De crvce libri tres : ad sacram profanámque historiam utiles : vnà cum notis

발행: 1594년

분량: 144페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

DE CRUCE

A R. I s. Crucis nomen pol semon. Vacmostra Gabalus etiam dicta, item Infelix lignum, Gryn me. Sedoe Crux mst in ligno. I

Crux quidquid

caesus. Infelix

arbor.

CRux significatione duplici, Laxa & Ad

stricta. Illa est, cum pro omni angore, tor mento, atque etiam interitu sumunt. ut Comicipassim , qui Abire iubent in malam Crucem: Vt Gracchus, qui dixit salio etiam genere in t ab Cruce perire: ut Plautus de homine mersio aquis, Abstractum in maximam malam Crucem a. Sed Sc Terentius a cruciando, Meretrices dixit Cruces: nec dissimiliter Plautus, oliqua mala Crux fem- Aulula per est, qua aliquid puis. Paullo diuersius illud eiusdem: te mala Crux agitas 3 quod ad fine ibidem. istis, Quae laruae, aut quae intemperiaeΘ At Αdstricta significatio est haec mea,& vulgo receptissima, cum peculiariter cruciatum lc interitum notamus in ligno. Quid itaὶ credo, quia eximius ille, mors tarda plane cum sensu. Dixerunt M alio nomine Gabalum. Nonius ex Varrone citat:

barbari quod nocentes in gabalum seu gimus homi

nes , vos non barbari noxios absoluitis. Quae vox etiam in pristis Gl ossis,sed vocali media mutante: Gabulum, Scet ταιγ. eXplicatque laxe, ut videS, dc pro quocunque tormento. Dixerunt aliter, sese ocem arborem, lignum, stipitem. I n carmine horrendo apud Livium: Caput obnubilo,arbori infidici Udi. i.

22쪽

LIBER PRINV s. rostendito. De Cruce accipi res docet y & Cicero, qui in ea pro Rabirio palam sic interpretatur. δύSeneca: Inuenitur qui velit adactis ad infelix illud Aseliae lignum trahere animam tot tormenta tracturam . /M ' 'i'O' ' Minutius Felix : Deus lignem, rogi fortasse vel in- -- α

flicis stipitis ponto: id est, crucis. Dixit&JUa

oxii infami distric si ite membra,

Speras Sy a fixa posse redire Cruce . Natae appellationes a iudicio dc sensu vulgi, quibus hoc supplicium in horrore pariter Sc vilitate. Itaque Apuleius in meo quidem &prisco libro)La. Damnatam Crucem dixit. 'Damnata o ix iam Vulgo Crucis candidati: bene, dc pro hoc sensu. Etsi autem Crux proprie in ligno: tamen adnoto, similitudine etiam ita dictam suspensionem aut sigio- .nem in alia paratura. puta in monte aut petra. Sic , Tertulliano sunt Cruces Caucasiorum, alludenti ad T '

Promethea illic aflaxum: quem ipsum Lucianus describit dc appellat ςαυρωθενb. Sic & Manilius de Andromeda, quae in scopulo vincta dc CetoeXLib, '- posita: Et cruce Virginea moritura puel pepeudit.

mina pse sue ad hoc supplicium: Figere Gon-β res ruciare item Cruciariin,pro appendendo. CR v c i s haec nomina: supplicij quod peream, ista. Cruci si figere. ut Velleius de piratis,quos Caesar, inquit, Crucis fixit. In crucesus

23쪽

Cruciare. Ita ea deme

DE CRUCE gere. ut Hirtius. Num Mas eos, qui loco in h. 'Mamiso fuga se O receperant, is cruce omnes s ixit. Item O mi a gere, & Crucifigere crebra in libris. Illud minus, Figere απλως δc sine additione. n. ρ, ε... Tertullianus sic utitur: Taceo quoa figitur Chri- . stus: δε hoc enim Oenerar. Quod idem Configere

Paulinus Nolanus Episcopus dixit: Natali imo noscant trepidi, quem confixere re sies. de Christo ad iudicium venturo. Etsi Tertullia- DE REsli,. nus paullo aliter, vererem hominem confixum esses, Christo dicit: quod vulgo, una crucifixum . Suo etiam & proprio verbo appellarunt Cruciare .

Ausonius: Cruciaveras istic In Cuρidi

'rara olim, memore Vmeris Proserpina Adonim. Hegesippus: Capiebantur innumeri Iudaei,) quin- 1 b. . genti ferme ad diem cruciabantur. quod est in Crucem agebantur: atque Iosephus in ista ipsa re di- s Eiὸ.

e noricarita trepidi. Glossae veteres: Cruci, crucificis, s e οῖ. Ita ScCruciarius dictus,is qui in cruce,vel qui ea dignus.

In ipsa, ut Petronius: Cruciarij unius parentes ut In suis. derunc noctu laxatam custodiam , defraxere pendentem. Et in Declamationibus Calpurnii Flacci De lamati

inscriptio: Padagogis cruciarius, Sc : Peregrinus x xii cruciarius. de his qui appensi iam in cruce. Atqui ea digni, per conuicium aut minas quoque sic no- minati. Isidorus: Cruciarius, eo quod sit cruce due

24쪽

LIBER PRIMVs. Fgnus. Apuleius: Nec tantisium cruciarius iae deremi,. xxiae. ritus. Ammianus: Longum es, qua cruciarius illi conflauit.

cyracorum verba ad Crucem scrucifixionem. ΗΗ chim s Ouidius emendari, iste etiam explica L STA Latinis: Graecis duo sere Crucis nomina, Σταυρος & Σκόλοψ. Illud frequentius: quod ta- Σταυρο. men proprie non nisi stipitem signat singularet '' 'dc erectum. Latine dixeris Parum siue Vasium.1noays. Eustathius: Σ5υροὶ, ορθα istὶ ἀπωξυμ ὁ α ξύλα ' τα reti,,u

ctis verum est, ut solet in castrorum vallo. Neque immuto; etsi ex Hesychio paullo aliter derivante, possim. Ille siC: Συυροὶ, P καυπεπηγότες πο-

Allusisse ad postremum hoc elymon Prudentius 2 ρἰ φ- Videatur. - Crux istum tostis in auras

Uinentis oculos osseras alitibus.

25쪽

μι κυ ί μελΘω: ab ista reiam, instrumento pessimo cruci) pessmum nomen venisse P. Atque hoc in fine etiam dialogi iterat. Iam Σκόλοψ proprie,' vallum,sudemque significat acutam. Hesychius: Σκολοπες, c ξυλα opa oe: Scolopes, acuta ligna, recta. HomerUS:

Ibi Eustathius: Σκό πες, ορθαξυλα η, οξεα, ά κῶς ρους ἴκά - ἐφ κρεμαθεντες ἀνες υρύθρα j ανεαοMπδε α ελέγονS: Scolopes recita ligna s. acuta, qua σ Smuros vocabant . is quibus appense, cruci aut valli sigi dicebantur. Et bene, quod duo illa verba suggerit, quibus ipsam crucifixionem signabant, Ανα αυρουν & Ανοιαο πίον. Ita enim plerumque composite, ad elationem scilicet fixionemque in alto notandam: etsi alias etiam sim pliciter, Σὼυροόν dc Σκολοπιζειν. Sunt & alia duo Verba, quibus Vulgo valde usi, ΠροπDὼ dc Κρή- μαὶ siue Ανακρεμε . quorum illud clauationem ipsam in ligno proprie notat, hoc suspensionem. I ii illo, scriptoris aliquis error videtur apud Hesy-mθὶbim chium: Προσἡλέθ, ά άςρω, atque ego rescribam,c βμΤ In isto, pe interpretum, qui ad sus pensionem vulgariam dc in laqueo aptant. Ita

quod

26쪽

LIBER P R I M V s. rLib. V i. quod Arrianus narrat de Musicano: τουτον εμ α

Αλέξαιον τῆ γη: aliter versum legi, cum sic debuerit: Hunc Alexander crucisti in suapte regione iubet. Curtius fatis praeit,qui scribit in crucem sublatum. Ita quod Diodorus Siculus in eiusdem Alexandri rebus,de Tyro capta: CID θνἐοα-- ελαβοις τῶ διχιλιων, ὀαρέμας :idem Curtius recte: Duo millia crucibus affixa eringens sit oris blatium pependeruntes. Et exempla pluscula. Tale apud Latinos ipsum Sust endere , quod ad Crucem referendum moneo iuuentutem. Vt in Silio: Uh Hunc poHquam diro IuJenseum robore vidit. Epist.VH. In Seneca: LMrocinium fecit aliquis. quid ergo meruiti visust en fur. in Ouidio: Ia Ibin. . e Hore vel intereas capti substensiu Achai, Lui miser aurifera teste pependit aqua.

Lib. vii . Ouibus versibus vera historia SC sensus e Polybio οπι

reddatur iste. Antiochus reX per Iraude AChaeum ias.

iu aminum culleum conis Io, reliquum corpus cruci Here . Haec res: sperne aliorum. inaneS logOS. Sed dc mecum lege, teste pependit aquά: non triste Lis, aut reste, quod vulgatur. Vult enim,eum non in menda

27쪽

8 DE CRUCE

ipsa aurisera aqua, id est Pactolo, suspensum: qui potuit λ sed iuxta eam, atque illa quasi arbitra Minspectante. Pactolus autem haud longe Sardes, ubi haec gesta.

Crux

Diuisio prima Crucium: s de streis verussi ma

dictum, Affixione. Tenustianus per occasionem correctin,ais Isis eadem cum Cerere existimatae

E R B A non vltra me tenent:hm ordiamur.

cui illustrandae duplex genus Crucium statuo , Simplex dc bompactum . Illud voco, cum in

uno si psicis ligno fit a xio, aut infixis . Quae

erux, meo iudicio,prima fuit, & in aliam speciem a rudi hac ventum. Sed ea quoque duplex, Vlt M., AF tigi: altera ad Ah ionem, altera ad JUxionemL . Nam alias ad arborem siue stipitem alligabant figebantue hominem. Vt in Cupidine crucifixo Ausonij, quem sic describit: Eligitur masto myrtus notis a luco, Duidioria Deum paenis. Cruciaverae telis Spreta olim,memorem Veneris, Proserpina Ad

Huius in excelso sustensim stipite Amorem, Devinctum post terga manus Obstrictas plantis

vincula mnentem, nulla moderamine poma Adfiguis . Verba omnia nota: videbis 8c in arboris stipite appensum, nec manibus expansis, sed a tergo deuinctas,

28쪽

Apolog.

cap. VIIIxYI II I.

uinctis, denique nec clauis sed funibus substrictum . Simile in Tertulliano, de Tiberio : qui marim Saturni sacerdotes, ut inquit, in eisdem arboribubie si sit, obumbratricibus scelerum, vo tiuis Crucibus expo

ssis. InMartyrologio, de Paphnutio: Ipsi palma arbori affigitur,

ceteri autem ferro necantur. Nec ambigimus arbores plerum

que huic rei seruisse, praesertim in grandi

numero cruciandorum,sive recisas leuiter Sc ad Crucem aptatas , siue etiam comantes . Sed & in sti- μὸ ispite simplici ide fuit. Ex Tertulliano : Cluanto distinguitur a Crucis sipite Pallas Attica, vel Ceres Farrea, qua sine Ulis, rudi palori informi ligno pro HAZ Nam

rudem ecce palum componit & assimilat cum Cruce.Sed in eius verbis menda deCerere Farrea. rime Cur enim sic appelletZ an quia far inuenerit3 esto. 'ς

atqui non omnis Ceres sic essictased certa aliqua,& in loco quem voluit expressum: sicut de Palla de, quae Athenis. Legendum arbitror, Faria si 2 Pha-

29쪽

DE CRUCE

Pharia: quasi dixerit Cerere, quae in AEgypto. Et intellegi credam Isidem: quq no

mine diuertit a Cerere, numine Communicat.Ita Herodotus:

Δημητηρ ἐυε, Imς. In Apuleio, ipsa, de se Isis: Uue primigeni' 8 hryges Pesinuntiam

matrem nominant, me

Ceres Phariasime aegrpita

Altera Simplicis Crucis oecies, Infixio. Sene , Eleochius , Plato, Plinim istustrari A Tovε haec suit in Simplici Cruce Afiixio:

est de in eadem Infixio. qualisὶ cum indum P 2 ' hominem erecto acutos q*iti insigebant , era forma' 'U' & facie quam exempla haec docebunt. Seneca ; Uideo inic Cruces nec unis generis , sed aliter ab , p. x-

alus fabricasas. Ab j capite conuerso in terram seu

30쪽

Epist.

LIBER PRIMvs. II

pendere, aliyper o coena sipitem egerunc. Duo insis verbis obserues, dc Cruces Varias fuisse, quod nunc diducimus: SC inter eas anfixionem. Quam magis etfam aperit idem Seneca: Cogita hoc loco carcerem Cruces, s adactum per medium hominem,qui per os emerret, stipitem. Viden clare medium hominem scissum & transfossum Θ Atque id imagine etiam illustrat Hesychius: O Wνμ παλαον stir κακουργο υς αν - πι -- ζον ,οξ οντες ξω ν διαραχεως η γ ἔνωτου κο vi et cἶσοχρωψροις ιρούς est in ὀοῦλιαων: Sudi ionem dixeris , quasi insationem. Icam antiquitus male cossuri infigebans , acuto ligno penetrantes stinam σdorsum ,sicuti assos in verubus pisces. Vbi amplius disco,proprie hoc esse Σκολρψ'dc Σκουπίζειν ubi

legitur,pletumque referendum ad hanc formam. Ista Crux nescio an Maecenati etiam descriptata: Matinari. cuius versus apud Senecam iam ol1m sic legimus: Hanc mihi, vel acuta

Si sedeam Cruce, Astine. Uita dum superent, bene est.

Vult miser & adsuspirat vivere, etiam inter tormenta,&1n ista maxime cruciante Cruce, quam

signanter dixit Acuum. Sed ahi etiam Sedere: bene. Nam ille profecto habitus hominis ab infero insuperum sic transfixi. Hoc ipsium genus Atac dictum Graecis, quasi diffindere & dic

secare. Hesychius: να . Plato eo verbo usius: Mτε-

SEARCH

MENU NAVIGATION