Hesiodia quae vocatur scuti Herculis desriptio ... Commentatio ..

2쪽

LIBROR O CONGRESS

3쪽

SCUTI HERCULIS DESCRIPTIO

CONSENSU E AUCTORITATE

ALMA LITTERARUM UNIVERSITATE ROSTOCHIENSI

SUMMOS IN PHILOSOPHI HONORES CAPESSENDOS

SCRIPSIT

MDCCCLXXII.

5쪽

Carmen Seutum Herculis inseriptum e duabus partibus comp0Situm est, quarum altera de Herculis genere agitur v. 1 56), altera Herculis cum Cycno pugna narratur V. 57-480), cui quidem parti Scuti deseripti inserta est v. 141 318). Ac priorem quidem carminis partem v 1-56 ex Catalogo Hesiodi sumptam esse, e scholio, cuius dem nemo unquam in dubium vocare conatus est, colligi licet λ): Tης 'Asn ὀος ἀρχici et ora Kαzαλοὶ , έρετα μέχρι et χω v κα et δ). Catalogi autem librum quartum et oeas diversa non fuisse probare

mihi videtur formula, qua incipit carmen, Huc etiam illud Hesyehi pertinet Ἐ6ῖα ὁ Καetάλογος Hoto διυ. Sed num omnes Catalogi libri idem poema fuerint atque oeae,

incertum est propter Varias multorum sententias. Id vero nullo m0do negari potest, Versus 1 56 esse Hesiodi. Quaeramu nunc, qui alteram carminis partem scripserit et totum carmen, ut nunc habemuS, OmpOSuerit. Atque veterum Scriptorum genuinum Hesiodi totum carmen

habuerunt Megaeles Atheniensis, Stesichorus, Apollonius Rhodius. Qu0rum quidem Mega cle quis fuerit, prorsu ignoramus, quare Heinrichius et Lennepius Megaelidem scribendum esse cen-

6쪽

suerunt, quod nomen ex Athenaei libris sumpserunt, qui e Megaelide eritie tradit λ). Sed res incerta manebit. Stesichori quoque n0men amoetilingi in dubium vocatum est Apollonius Rhodius Hesiodi esse Seutum Herculis e0lligit

ευρίσκει ivt0χ00vet Ἐρακλεῖ. Sed quo in libro haec verba, quae scholiasta adfert ), scripserit, prorsus incertum est. At dubitavit de carminis auct0re primus Aristophanes grammaticus. Cuius quidem dubitationem non ad totum carmen pertinere, id qu0d G0etilingius putat, sed ad alteram tantum carminis partem verba τέρου τινος η 0μηρικὴ ἀοπίθα μιμήσασθαι προαιρουμέv00' satis pr0bare mihi videntur. 0nginus versum ex Scut adserens de auctore carminis dubitat, qui addit eatra 'HItοῖο και η 'Aσπίδα θεetέου ε)., he0d0sius grammaticus totum carmen Hesiodo abiudicat, quum dicat:

Ε veterum igitur scriptis quum quis carmen, ut nunc habemus, conscripserit intellegi non possit, Videamu nunc, quid recentioris aetatis scriptores de hac re indicaverint.

Jam Josephus ealiger' Hesi0d carmen illud abiudicavit et ad Solonis et Tyrtaei tempora retulit, quem quidem SecutuSest Heinrichius y). 0etilingius cuti descriptionem v 141-318)postea ab leXandrino quodam grammatico insertam esse Herculis cum Cycn pugnae narrationi contendit, ita ut antea versus 140 et 31840niuncti fuerint. Quod quidem nullo modo fieri potuisse G0d0sredus Hermannus planius ostendit'). Contra in XII p. 502 E.

' Opusc. VI, p. 196.

7쪽

G0etilingium Thierschius in Seuti deseriptionem antiquius carmen

eSSe putat, cui poStea pugnae narratio assuta sit. Rankius δ)totum armen Homer et Hesiodo recentius 8Se, attamen non p0st XXX. Olympiadem conscriptum esse cenSet Attamen Omnium quo nominavi virorum sententiae in coniecturis p0sitae Sunt.

Aliam in constituendo Seuti auctore viam ingressus est Lennepius'), qui quidem quum digamma in carmine paucis loci eXceptis observatum esse animadvertiS8et, pro certo Statuendum putavit, Seuti auctorem antiquissimis poetis epicis adnumerandum esse et iis quidem, qui in Boeotia floruissent, id qu0d ex e colligi posse, quod Thebae in carmine Dominarentur earumque tutelaris deus Neptunus et qu0 Boeotica

sive Ae0lica forma λαγος v. 302 adhiberetur. Quod quidem

recte Lennepius disputasse mihi videtur. Sed eundem auctorem fuisse Seuti et Theogoniae et operum quum ostendere sibi visus sit, ei assentiri non possum. Id Sane Verum est, permulta vocabula in Scuto inveniri, quae etiam in he0gonia et in peribus adhibita sunt. Ipse Lennepius nonnulla adfert exempla plura contulit tetigius g), cui persuasum est eundem esse auctorem cuti et Theogoniae et operum, Hesi0dum.

Equidem cur aliter Sentiam, cauSas enarrabo.

Primum mihi persuadere non possum, auctorem Theog0niae et operum nam duo haec poemata ab eodem poeta, eSiodo, conscripta esse libenter concedo commissuram admisisse, quae est inter versum 5 et 57. - Altera, cur Hesiodum non esse auctorem cuti contendam, haec est Constat versus 1 56ex 0eis Hesiodi depromptos esse, Oeas autem ab Hesiodo compositas esse et Veteres et recentiores Scriptores plerique consentiunt. Quid Eo earum auctorem a suo ipsius carmine initium petivisse, quum aliud carmen scriberet, quis St, qui' D Hesiodo p. 27. Do Hesiodo p. 371.' Comment ad Scut Herc. . 6 q. ' De Operum it Dierum Hesiodi compositione, forma pristina et interpolationibus. Dissert inaug. Gottingae 1856 p. 36.

8쪽

n0 neget Tertia causa in ipsa altera carminis parte posita est. Nam in Herculis cum Cycno pugnae narratione tot Homericae rationis Xempla inveniuntur, ut auctor Omnem fere ornatum imaginumque copia in ab Homero petivisse Videatur. Ipsa Herculis armatura eadem est, quae e8 Homericorum heroum. Immo Homerus ipse Herculem non claVa armatum

indutumque pelle leonina inducit, sed exstructum armis aereis ). Recte de hac re Heinrichius') In plurimis, inquit, Hon ierusqu0que sacem praetulerat, cuius exempla Sedulo designaren0stri instituti est. Et multa ill loe eiusm0di exempla attulit Heinrichius, permulta autem Seuti auctorem, quum ipsum Herculis Scutum describeret, ex H0meri arminibus deprompsisse infra Videbimus. Ex his, quae hueusque protuli, facile intellegi 0test, Scutum Herculis non modo non ab Hesiodo compositum SSe, sed etiam recentius esse et Hesiodi genuinis carminibus et H0meri. Quid igitur statuendum est de carminis audiore et origine 2 einrichius c0nglutinatum esse carmen dicit a rhap80d qu0dam, qui sic reddit Lennepius' Heinrichii verba)quum ab ali reeitatam Homeri ἀσπιδυποιία magno audit0rum plausu acceptam animadvertisset, inde imitandi studio aedensus simili descripti0ne celebrandum sibi censuerit scutum Herculis, famigeratissimi tum per Graeciam her0is, a Xime autem Thebis itaque recitaverit eam in ludis in ipsa Thebaruui vicinia institutis, cui comm0dam rei Xperiundae OceaSionem praebuerint ipsa 'Hοῖα ad certamina musica e 1110re adhibitae, e quo integro poemate decerptus locus de Alcmena et Hereulis natalibus, sed non totus, verum e tantum perductus, qu ad fabulam de pugna Herculis cum Cycno et her0is παvοπλία splendide Xornandam qualiseunque tran Silus 88et. Quae quidem tam ingeniose c0nseripta sunt, ut dissentiri a Vir docto prorsus nequeat. Quod autem Lennepius ad haec verba addidit, haps0dum illum ipsum Hesi0dum fuisse queui

9쪽

πρῶzo ραφmῖῆοαι traditum esse antiquitus' quemque ipsius testim0ni0ἶ ludi certamen obiisse certum esse, id refutare,

Operae, opinor, pretium non St. Pr cert igitur habuerim, carmen, Ut nunc habemus, rhapsodo quodam compo8itum SSe hunc autem Versu 1-56, ut prooemium quasi essent, X 0ei Hesiodi excerpsisse dubium non potest esse fugnae Herduli cum Cycn narrationem ab ipso consarcinatore confictam SSe putaverim,

qua quidem scuti Herculis descriptio, quae potisSiuium in causaeSSet, planiuS Xornaretur. Multa Ver p0stea a diascevastis et librariis interpolata esse, inprimis in ea parte, qua cuti imagines depinguntur, infra suis quaeque locis demonstrabiums. Quis autem fuerit haps0dus ille, argumenta certa, quibuSprobetur, desunt. Nam a Cercope Milesio, quem nonnulli putant Hesiodi carmina non multo ante Pindari aetatem collegisse δ), Seutum Herculis c0mpositum esse prorsus incertum est. Sed dubium non poteSt 8Se, carmen non multo p0St Homeri et Hesiodi temp0ra ortum esse, praeSertim quum digamma plerisque ossi observatum Sse Lennepius ostenderit, de qua re Supra iam diXimus.

De scuti Herculis descriptione Xplicanda quum inter omnes, qui de ea disputaverunt, minime idem constet, priusquam idqu0 prop08itum St, Xplane S, Sententia de hac re usque ad hoc tempus a d0ctissimis viris prolata paucis perlustremUS, ut quouSque, quae de ea quaeStio St, pr0 cesserit, intellegamus. Atque omnium primus in scuti Herculis descripti0ue e

A Laudat Schol ad ind. Nem. II.' Op et Dier. v. 654 sq. . de quibus fersibus supra iam raententiam tuli.' es Bitschi, Alexandr. Biblioth. p. 4.

10쪽

ponenda laudabilem peram posuit Selilichtegr0llius'); qui

quidem errat, quum Vatam fuisse scuti formam contenclat ea opini0ne ductus, omes in scut imagines ita dispositas fuisse, ut gurae ipsae recto statu spectantium oculi incurrerent; sed r0tundam sibi finxisse senti formam auetorem cuti infra videbinius. Neque vero recte id iudieavit chlichlegr0llius, poetam omnia, quae describere vellet, ordine disposita inanim habuisse qua de re infra sententiam seremus. Quamquam iam animadvertit, nonnulla ex Homeri scuti Adhillei descripti0ne deprompta esse et plures seuti imagines eum antiquissimae artis monumentis convenire. - eiurielitus )ab illo ea tantum re dissentit, quod omnes in scuto imagines ex sola poeticae descriptioni licentia aestimanda esse contendit. - elcherus' deinde demonstrare conatus St, plerasque scuti imagines ab artis antiquissimae m0nunientis petitas esse neque auct0rem, quum scutum Herculis describeret, certam imaginum formam animo tenuisse, qui nonnullaab Homer suuipsisset et multa protulisset, quae naturae prorsus bstarent. Imagines ita distribuit, ut drae et serpentes in media scuti area, in extrema Oceanus esset appareant, ceterae autem imagines duodecim nominat media uia ream orbiculatim cireumdedisse Videantur. Omnes qua continet descripti imagines retinuit, quamvis nonnulla R OSteri0ribus addita esse recte suspieatus sit. - 0d01 redus Hermannus ε omnium primus demonstrasse sibi visus est, hane descripti mem ab uno poeta pr0sectam n0 esse, quod quidem ex e intellegi p0sse, quod nec certus in enumerandi plerisque ordo esset et permulti Versus repeterentur. Coniectando igitur pristinam imaginum Drmam restituere coepit et pro certo habendum esse statuit, duas ab initio fuisse scuti descripti0nes. Atque in media et ea quidem r0tunda area draconem Si Ve*όδο 40situm duisse ratatuit aut Perseum claves in Icuto