Anonymi Orestis tragoedia emendatiorem edidit Jacobus Maehly

11쪽

VIII

PRAEFATIO.

quidni in omnibus illis pericliteris quae non majorem quam illa virium contentionem requirant immo vel obiter perlustranti tam certam emendationis speciem ostendant ut qui non perspiciat plena luce caecutire recte censendus sit Τ Dico verba leviter tantum corri vita, dico membrorum incisorumve distinctionem multis locis facili opera sive dissolvendam sive recuperandam sive permutandam squo nusquam sere attendit Muellerus , dico sententiarum nexum vocula vel apice mutatis restituendum et quae sunt similia. Hanc provinciam cum me quidem melius et plenius administravisse dico, haud ita velim intellegi quasi nihil me sequenti nescio cui reliquisse affirmaverim: quippe tam largiter per carmen nostrum pullulavit corruptelarum seges ut qui

eam omnem exhausturum esse proprio suo Marte spoponderit aut alterum esse ΙIeraclem necesse sit aut vero hominem ultra virium suarum modulum nimia consilentia abreptum. Quorum utroque a genere Sentio me esse alienum.

Vix spero exstituros esse qui in tam abiecto scriptore ingenium periclitandum fuisse negent. Ut enim concedam carminis auctorem quisquis

12쪽

sit neque orationis iussi inlinis neque poeticae sa- cultatis laudibus singularem in modum excellere quanquam partes quaedam operis non pr0rsus his dotibus carent , habet tamen sua sibi peculiaria suasque proprietates quae quo longius a venerabilis usu antiquitatis normaque recedunt quam a probis priscisque poetis velut sidera a

nautis observari videmus, eo sentimus nos procliviores ad diligenter persequendum et indagandum quicquid a vulgari tritaque per saeculorum decursum consuetudine abludit. Accedit quod ex his tantum rebus ad judicii severitatem exactis atque pensitatis de auctoris aetate recte colligi possit, quam nisi interior operis condicio evicerit si quidem in externo ejus habitu ne minimum quidem vestigium quod eo ducat inest quo tandem erit confugiendum ut non dico lucem sed lucis aliquod simulacrum quantulum id cunque est captemus 3 Certe hoc intellegemus, vix et ne vix quidem illum nescio quem sui de Sinner l. s. l. I. b07) oculis suis carmen perlustravisse qui pessuma conjectura Saeculo p. Ch. n. primo priorique ejus dimidio compositum fuisse Opinatus sit, a Pomponio scilicet Secundo, poeta tragicol Hoc

13쪽

PRAEFATIO.

non est conjectare sed delirare. Posteriorem enim aetatem et longe quidem posteriorem multumqueat, argenteae illius finibus remotam singuli versus non tacite indicant sed aperte testantur, non testantur, sed clamant. Nec fieri unquam poterat ut argenteae quam dicunt aetatis auctor qualis sit

cunque carmini epico ad Vergilii et qui praeterea

sunt epici similitudinem euicto et a dramatis natura legibusque toto coelo distanti inscriberetia tragoediam , qua voce etsi translate utuntur auctores latini, nunquam tamen ita abutuntur ut genera quae sunt poes eos confundant. Nec hoc ullius est momenti quod quum iii Bernensi titulus praefixus sit -0restis tragoediae V Ambrosianus

-Η0 restis sicl) sabulam ' prae se serat, idem enim

valet. quod in vulgus notum, apud auctores latinos drama atque subula, comoediam vero ne quis Orestis sabulam judicaret non erat verendum. Vergilium autem quod noster potissimum expressit non mirum, si quidem vel qui serae latinitatis scrip tores tragoedias proprie dictas concinnarent, Omnino qui centones cujuslibet generis consuerent Vergilium presse secutos esse constat; qualem scimus Hostilium Getam Medeae fabulam prorsus ad

14쪽

PRAEFATIO.

veteris tragoediae normam exactam, i. e. mixta diverbiis cantica prae se serentem totam ex Vergilianac0pia hausisse. De quo vide Bernhardyum p. 33bliis tor. liti. graec. et Meyerum p. 235 antho l. lat. Sed ut liquido constet de nostri auctoris in-d0le non poetica magis quam litterata et vero etiam de aetate, age proprietatum quotqu0t apr0bae genuinaeque latinitatis consuetudine ab-h0rrent censum agamus tripertitum, ad grammatica in scilicet spectantium, ad prosodiam, ad me

trum.

Et a levioribus initium faciam, memorabilis est apud nostrum adjectivorum in alis exeuntium crebra usurpatio, quorum ut omittam trita et apud alios quoque Script0res passim obvia, Velut triumphalis, legalis, matronalis, jugalis, paStoralis, rogalis, maritalis, adde rarius inventum poenalis; praeter consuetudinem noster Minervales Athenas usurpasse videtur: quod vero etiam coruscalis, medicinalis, quin diademalis sibi indit Isit, hoc perraro exemplo secit vel nullo. 0u0rum quod postremo loco posui diademalis non ante V. saecul. invenitur, apud Dracontium His-Panum. consimilique modo alium ejusdem saeculi

15쪽

PRAEFATIO.

scripto rena, Sidonium Apollinarem video nocturnalis vocem finxisse Coeliumque Sedulium Oec ι alis Oceanum dixit et veniabilis sis lare quidquid ago veniabile apud te ): unde quis haud immerito colligat, nostri auctoris ipsius aetatem n0n ultra ejusdem saeculi terminos posse pr0m0Veri. Noster vero quum v. 677 fortasse etiam v. 7b7ὶ - complicibus scelerum semibarbara usus voce dixerit habet delicti A complicem V eundem Sidonium Sedulium s , de semine complicis h3dri Ρ), quanquam nec Prudentium aetate paulo prioremat, illa voce refugisse video. Dccurrit praeterea dubiae latinitatis vox plectibilis apud Sidonium non minus quam apud nostrum v. 425. Nec quod sponsandi verbo usus est noster pro substantivo sive mavis participio is sponsus v. 78 ad thalamos coniux sponsantis Achillis notandum est

magis si quidem in Digestis Paulus quoque hae

voce usus estin quam quod v. 92 I graecissandi, ubi propter metrum minime opus erat, Prurigiri captus poli locum coneessit pro urbe: - nemo poli servare deum puto vellet iniquum quam eandem in hac ipsa voce licentiam qui sibi sumpse rit ante Flavium Cresconium Corippum Asrieariun

16쪽

PRAEFATIO.

video neminem: vixit autem ille Saeculo sexto. Possis eo magis mirari nostrum quod per totum carmen ab illo more sese continuit: quanquam quis prohibuerit, quominus vel ipsius Vergilii se- ' cuius exemplum Voces graecanicas communi sere poetarum consuetudine receptas in suum quoque usum converteret Τ Scilicet, quod polin sibi indulsit vix puto aliam esse causam quam quod de Athenarum urbe dixit, quippe quae erat quasi πολις κατ' , Graeco praesertim homini, qualem fuisse nostrum carminis exitus, in precationem pro universa Graecorum gente sexus, probare videtur.

Hoc posito jam vox illa graeca minus habet mirationis quam exempli gr. chelidoniis vocabulum, quod auctor Pervigilii Veneris, nostro haud dubie multo aetate prior, . pro hirundine admisit. 0uid, Graeculum esse nostrum squandoquidem huc sumus delati) saltem non Italum, linguaque Romana non tam velut lacte innutritum quam studio et disciplina excultum, nonne inde intellegitur, quod

verborum quorundam sensum male captum in devia flexisse videtur, velut dixit v. 43 candida fluctivagi tendebant carbasa venti - passivae vocem na-

17쪽

PRAEFATIO.

turae, quae est fluctivaguS, in activam vent0rum vim detorquens y quum tamen simillimae et larmationis et significationis veritam comp0situm undivagus v. 36, 2: dixit et undi vagis vestitus fluetibus intratin recte intellegeret.') Ubi vero gravius aliquis ossendat, plantigera vota v. 1l8 publiea

plantigeris execrans gaudia votis) pervelim scire qualia noster sibi finxerit: opponenda erant publicis privata et clandestina Clytaemnestrae v0ta, haec vero quibus quaeso unquam machinis possunt dici plantistera ' At nimium quantum hoc quidquid est vocabuli a loci sententia distat quam ut nostro equidem assignare ausim. Eliminandum, ni fallor, monstrum lectionis scribendumque: publica clam nigris exsecrans gaudia votis. Haud male compositum est, mirandum potius non alibi inveniri vocabulum plectrister quo Apollinem epitheto noster designavit, quem eundem Sidonius') Seio, ausum fuisse Maronem Aen. I. 224 mare velivolum, quum proprie naves sint velivolae at hoc meton Smiae genus, utpote longe illo molestiunon modo nihil offensionis habet, sed vel seculiarei

gratiam. Di ii ipso by Cooste

18쪽

PRAEFATIO.

Apollinaris plectripotentem dixit, mimis audacter uterque quam qui vigente frugifer vocabulo Irus Verens composuit adulta linguae Romanae aetate Lucretius vel qui flammicomans, glaucicomanS similia vocabula non reformidaverunt gravibus latinitati saeculis seriores poetae. duod vero dixi videri nostrum studii putius addidicisse quam a teneris imbibisse latinam linguam, hoc qu0que habeo argumentum, quod fallaci scilicet ductus recordationis quadam specie est ubi genus substantivorum confundit. Qui quum Vergiliani Aen. II. 763J - Troia gaga memor quidem esset

nec tamen qua sententiae consormatione diceretur satis teneret, neutrum plurale esse opinatus, quod semininae vocis erat numerus singularis undique

Troia gaga incensis erepta adytis ) imitabundus hunc sudit versum 290: quae ratis avexit regem haec quoque pignora regis) spesque Agamemnonias et Troica gaza reportat. Nec quomodo versum 593 expediam invenio nisi eadem adhibita medela. Ibi enim Pylades ut confirmaret amicum a vindictae atrocitate refugientem. ubi intersecti patris Manibus hoc deberi munus asseruit, nonne, inquit, ejus umbra

19쪽

PRAEFATIO.

occurret per mille vias, per limina portae obsidet tremulis haec vocibus astra lacessens: inmeritum sic nate paras defendere patrem, ceti. Vides , ,haec astra lacessens quam sit intolerabile.

Scribe obsidet tremulis te vocibus oestra syἶστρος) lacessens

qua mutatione sensus redit versui. Scio equidem rem qua de modo dixi, exemplis non prorsus carere, ut videmus Petronium, latinarum Ve- nerum haud mediocrem sane judicem, usurpare obalneus ' genere masculino, item orinus' Ἀμ-tuSU , ortιS , ut taceam quae veteres imitandi studio sibi indulsit suide Studerum mus. Rhen. vol. Secundo p. 77 de hac re disputantem) nec me fugit in inscriptionibus vel has sordes: hunc theatrum, hunc prodigium, hunc Sepulcrum,hu ιc monumentum, inveniri: at haec similiaque vix cadunt in comparationem, nedum ut excusationem nostro parent: manant scilicet ex vulgari plebeculae sermone rusticorumque et provincialium quibus cum poetis nihil est commune. Qua vero ratione Graecus homo aberraverit ad vocabuli ex sua ipsius lingua ducti genus

20쪽

XVII

inutalidum, discernere nolim. - Sed de verborum

copia et delectu ut transeamus ad declinationem, in nominibus quidem diligenter cavit noster ne quidquam licentiae per seriora litterarum latinarum saecula identidem obviae admitteret qualia sunt exempli causa Marcie casus vocativus, item Bee pro Deus. ossuum Lucretio licet hunc abii sum praeeunte): Unum voro et ipse sibi concessit dicamne an imprudenti excidere passus est -Αblativum in si neutrorum recto casu in eandem

litteram exeuntium: v. 368 pro Phrygibus pelagus saevit, mare vindice Trojae- quod facillime poterat devitare scribendo ασυνὁέτως squam figuram mirifice vel adamat)pro Phrygibus pelagus saevit, vindex mare Troiae. Eadem licentia quum occurrat apud Sedulium mare, praesepe pro mari, praesepi, apud Corippum quoque, aetate illo posteriorem, missile eodem casu usurpantem nec apud quemquam quantum equidem scio priorum aetate auctorum inveniatur, jam hoc indicio probatur, nostrum, si vitaeterminum vel maxime promoveas, n0n posse citra medium saeculum quintum vixis Se, ego Vero, ut