장음표시 사용
21쪽
sententiam meam aperiam, vel Corippo propiorem esse quam Sedulio persuasum habeo.') In verborum proprie dictorum declinatione nihil eum a vulgari traditaque consuetudine recedere vidi praeterquam quod v. 160 periet dixit pro peribit. 0uanquam hac in re non opus est' provocare ad Tertullianum sui mittam Corippum ejusdem soloecismi socium. qui Adeperient V admiserit, sed ad clarissimum Tibulli exemplum qui eleg. libr. I, 4. 27 transiet non refugit, ut jam mirum non sit L. Annaeum Senecam philosophum hoc idem sibi licere existimasse. Nec multum abludit ab hac, quam modo vidimus in eundi verbolicentia, Christianorum poetarum sinitima, qua scilicet verborum quartae adscriptorum conjugationi suturum primum in ibo, ibor flecterent: sepelibo, flnibo, ordibor, largibor. Nec intra suturum tempus continet se licentia, et in praeterito quum posivi formam non respuissent spraeter inscriptionum antiquiorum auctores Plautum que) Catullus
et Tacitus. Corippus ille quem passim nominavi in
) Levius est, quod casum gextum voei S qu Reest securis ei sinxit secure sv. 214), praeter eon Suetu
22쪽
, , sumti ' atque o Strui ' formas, quarum priorem etiam apud nostrum invenis v. 846, evagatus est. Nec participiis pepercit, siquidem ab abscondendi verbo derivavit absconsus nec minori sane audacia Arator poeta fere coaetaneus idemque Christianus graditurus es sinxit praecessore utique Iuvenco usus qui consimili arbitratu hauriturus formam procuderat. duorum omnium apud nostrum nec
Sed ad Syntaxin ut me convertam, complura quae noster admisit apertissime seriora tempora demonstrant. Auctor Ρervigilii Veneris, si nulla alia re, advertit nos usu prorsus singulari lateque patenti quem praepositioni de concessit. Neque aliter noster, quamvis parcius, a vulgari norma recessit v. b42 crimina purgabit matris de tempore prisco et v. 886 accusat gemino de crimine Orestem - ubi Genetivis locus erat - v. 431 Medea viduata viro de pellice Glauce - vhi per praepositionem exspectaveris. Quanquam haud ignoro, etiam apud probae latinitatis auctores inveniri quae abusui viam quasi sternere possent, velut de aliquo agrum colendum habere, de aliquo audire de Davo audivi Terent. in Andr. .
23쪽
de comite Argolico postquam cognovit ceti. 0vidius in Trist.), sed tamen accuratius examinanti haec illis multo sunt leviora. 0uid, quod vel prohatissimi optimorum temporum auctores abstinuerunt ab usu particulae quod post verba dicendi, declarandi, intellegendi, similia' duam rem plurimis exemplis probatum ivit Perigonius ad Sanctii Minerv. 450 seqq. Iam audi nostrum, v. 129 credidit aequoreas qtιod rex sit mersus in undas, v. 27b credere quis posset desertorem Asiae foderet quod cultor agelli, v. 354 fingere quod pelagus rapidum demersit Atridas. Dices, Ciceroniana, Liviana aliorumque haec posse auctoritate defendi: idem vero quod longius progressus particulae quod substituit ut, v. b29 non pudet) ut pastor mea regna notet, equidem eo inclino ut quia quoque ab ejus manu prosectam esse particulam credam v. 672 indicat occulte paucis quia vivit 0restes, nec mutandam in quod, quanquam per scribendi compendia quum quod quia quando non uno loco confundi sciunt harum rerum periti. 9uia autem particulae illo loco positae licentiam ut quovis alius vel abiectissimi scriptoris exemplo excusem frustra qu0modo .
24쪽
XXIsieri possit circumspicio: de Palladio enim libr. III.
Ut. XIII, non credo. - Sed praepositio de unde huc destexi, admonet alius cognatae Voculae, pες, quam eandem plane singulariter usurpavit n0sterV. 194
unaque natarum cinis est per templa Dianae itemque 464 cujus adoratus constat per templa precantis
quo utroque loco alius quilibet scriptor Πι c. Ah lat. posuisset,' nec tu minus cunctanter v. 900 in prosario auctore intersereres a praepositionem percutienda fuit rea maxima judice justo non tamen ense suo verbis maxima judice, flagitante quidem regula sed . apud nostrum, repugnante metro. Quanquam habet res umbram quandam excusationis in membrorum quaesita parilitate judice justo - ense suo. 0uod vero eundi et veniendi verba, quem quis terminum versus passus dirigeret significantia , omni praepositione omissa, cum tertio casu
Versu quoque 832 per quamvis alia tamen inusitata vi reperitur e8Se u Surpata. Duili reo by Cooste
25쪽
conjunxit - ut e X. gr. ibat alumna manus tumulis regalibus ad tumulos regales , venit Athenaeis mox sedibus rara ad Athenaeas sedes , et sic saepius' - id eum suo et infelici quidem Marte secisse censeo, quo a Iatinorum auctorum legitimo ut ita dicam coetu longo temporis intervallo spse distare satis ostendit. Multo enim hoc gravius est illo quod saepe posuit eundi verbum pro simplicieSSe vel eaesistere, ut v. 198 feliciost ibis, atque Agamemnonia regno potieris et aula - quandoquidem jam apud 0vidium hic usus valet. 0uid. versibus 534. .incolumi Pylade Suo, 622 quae sensus monuere SuoS, 901, non tamen ense Suo cons.
qu0q. v. 590. 8I9, 89 - pronomine possessivo quod usus est pro demonstrativo quo secundum
) Nec tamen ausus sum hanc nostri propriΘ-tatem propagare ad nomen domus, ut codicum ScriP- tura v. 157 redit domo exhibentium pro domum repudiata domum scripserim, ne contrarium fere ejus dicat scriptor quod dicere volebat. Qua correctione non opus erat v. 287 ubi secumque ad oeit Athenis quamvis insolentissime dictum, reliqui integrum, quia ne pro Sextu casu haberetur Λthenis, cautum erat praepositione ad verbi a uxit.
26쪽
XXIII graminaticos opus erat, ipsius Ciceronis licebat auctoritate defendere, hanc sibi licentiam aliquoties condonantis vide Vossit granain. lat. Syntax.
at vero interest inter gratam Orationis neglegentiam quae, apud Ciceronem praesertim, virtutis sere speciem aucupatur, atque poetae epici magnificam constantemque gravitatem. Hoc quoque decrepitam qua noster vixerit linguae aetatem testatur, quod tempora verbi nulla nisi metri cogente necessitate temere commutaverit, ut non dixerit tantummodo v. 4 non quae
justularat spro praeterito) v. 823 terruerarit haec monstra virum pro terruerunt), praecedenti Praesenti quod dicunt historico, quanquam potest
subesse vitium scribendumque fortasse terruerunt, licentia apud poetas non inaudita corripiendae penultimae, ut videmus praeter Plautum atque Terentium vel Horatium in Epod. libro v. T verterunt usurpare, Phaedrumque sab. libr. IV, 20. 16 abierunt nec, quod multo etiam gravius, v. 86b litore constiterant, fuerantistit templa Dianae subi Imperfecto vel maxime opus erat), Sed quod omnium longe est gravissimum, in interrogatione adhibuit Imperfectum pro Praesenti v. 873
27쪽
hostia dic, quis eras aut cur Agamein nona clamas Τ' Idem, ut per saturam quaedam comprehendam. . mirabili sane audacia, Genetivo causali quem apud poetas late patere grammatici docent. usus est in rectibiae adjectivi pius, v. 440, ut uixerit de Alcesti de is pia conjugis, impia de se , quaerendi verbo addidit Accusativum cum infinitivo v. 628, , luderentes ausa latere , petendi autem duplicem Accusativum v. b33 si peto Cecropidas vindictam sospite nato, quos legitimos esse comites scimus rogandi vel orandi verbis a spei vocabulo pro gerundio suspendit conjunctivum. v. 310 Trojanas raptaret opes spes una manebat; quod contra v. 99 virgine pergo redux, plangenti reddere matri in nudo Infinitivo acquievit, ubi particula
ut atque conjunctivo opus erat - denique Graecorum ad morem, verbum πιστευομm passiva et forma et significatidne ad personam reserentium eam. quae tertio casu activae formae addita est.
noster de puclla quadam dixit v. 70T , , statiincredita non est. - ) cons. quoq.' v. 723 dixit et immerSerat.
28쪽
XXV Sed quod milii quidem maxime videtur abhorrere a sana vel ut verius dicam ab omni latinitate, quapropter extremo hujus quae est de grammaticis nostri rationibus loco reservavi, hoc est, quod verbis quibusdam ilicohativis in scoexeuntibus activam h. e. transitivam induit potestatem, v. 128 et lasciva reos pulcrescunt gaudia vultus, et v. 582 si sensus iiters tua corda tepescit. Horum vix quicquam simile per omnem latinitatem invenies nisi apud Corippum saepius memoratum
qui duobus locis Iohann. VI. 253 et 484ὶ man-Suescere posuit pro domandi verbo, is vero laetus fortasse Varronis auctoritate , quem de re ru St. libro II, I. 4 scribentem faciunt: cum propter eandem utilitatem silvestria ίsc. animalia) deprehenderent ac concluderent et manSuescerent unde Sanctius quoque non invito, tacente certe Perigonio inter neutra active posita retulit III. 3. p. 316. nosque conferre jubet verbi suescere compositorumque aSSuescere, inSueScere, conSueScere similem plane rationem exemplis probortunauctorum confirmatam. Et quum in Varronis loco sacillima sane sit et a nonnullis commendata mutatio mansuefacerent, lamen fortasse opus ea non
29쪽
est, ad formam enim quid aliud est mansuescendi verbum quam supra dicta composita etymi quod est
suescere 7 Sed hoc utut est - nam ne hoc quidem omni exemptum est dubitatione sitne revera verbum suescendi incohativis proprie dictis aditumerandum an activa vis primaria suerit formatioque similis verborum Graecorum στερίσκω, κυισκω, πιπίσκω ceti.'ὶ - hoc certum est, constitisse illum usum intra sines verbi suesco compositorumque nec unquam latius ad verba praeter Om-
) et apud Latinos inveniuntur verba nec pavea quidem quae quum iii cohativorum sormam ac Speciem prae se serant, activa sunt, ut misereSco, concupiSCO, scisco, paciscor, adipiscor, comminiscor, nanciSCOT, ulciscor, alia, haec vero quid mirum est Sequi casum, quem, unde emcta sunt verba primitiva misereor, concupio, Scio ceti. - pulcresco vero ecquo nititur
etymo verbali, tepesco autem verbo quod subest tepessimplex, quo unquam jure transitive usurpari potest Permultum enim abludit quod aliis quibusdam verbis poetae vere ita dicti transitivam Vim induerunt, quanquam et ipsi satis audacter ut scripsit Vergilitis resonabat assiduo lucos cantu vel instabant Marticum'um, Sive Boratius maname poetica mella, stillars
rorem ex oculis fMadvig grammat. S. 223Jὶ si quidem
30쪽
XXVIInem dubitationem incohativa propagatum fuisse
nisi a scriptore, qualis noster censendus est, longe a genuinis intemeratae latinitatis rivulis remoto.'
Venio nunc ad rationes metricas pros0diacas
que ex quibus possit aliquid elici ad constituen
dam auctoris aetatem.') Quanquam, ut verum fateamur, ad harbariem illam verborum incohativorum transitiva vi usurpandorum viam munivisse videtur quod jam apud Luellium et Plautum invenitur sole occaso, a plebeia sort8SSe consuetudine desumptum, quod imitatus Paulinus eodem sibi jure licere arbitratus est dicere obito mortalibus, nee semel quidem. usdemque licentiae est, quod Petronium plebeji sermonis imitatorem admisisse videmus, ut effluere vinum diceret, pro effundere quod qui mirum est Claudianum plus uno loco fideliter expressisse Omnino quod attinet verba illa intransitiva passive usurpata, tenendum est, probos auctores non nisi in participiis hane si hi licentiam indulsisse. Velut inveniuntur praeter obitus Occasus supra memorata Prisciano
teste 9, 9, 48. 49 p. 869, 870 interitus, discessus Caelius: custodibus discessis),- Sallust. histor.
l. IV. Senecto corpore), praeteritus autem vel apud Ciceronem passim inveniri notissimum. Disiligod by Corale