Anonymi Orestis tragoedia emendatiorem edidit Jacobus Maehly

31쪽

XXVIII

PRAEFATIO.

Hac in quaestione quum recte animadversum Sit, quo quis auctor sit recentior h. e. remoti 0r ab aurei saeculi quod dicunt terminis, eo illum numerum elisionum seu synaloephas dicere mavis imminuere solere - ut exempli gratia computo Iacto jam 0vidius inferior sit Vergilio hoc nomine - res ita apud nos est constituta. ut in universum consideranti in sedecim septemdecimve versuum numerum una non amplius elisio cadat, qui sane numerus ad Vergilii ubertatem collatus exiguus est dicendus. Tamen est quoque ulli

uno eodemque versu duplex occurrat velut se ever- Sorem Asiae, natum omnipotentis Achillis nec omnes sunt leviores, ut cum non solum monosyllaba in longam vocalem exeuntia per synaloepham cum sequenti voce commiscentur: qui exhausit civibus urbem - si ulciscenda fuit sed etiam in diphthongum terminata eadem monosyllaba : - quae aptabat pietatis amor ' - cujus exempli simillimum praebet Avienus: quae HimiI-co Poenus cett.: ante brevem vero syllabam elis O-rum quae in diphthongum exeant exemplum inveni nullum. Nec crebro hiatum noster admisit: v. 044 si decreta deum si omini tractare liceret - v. SD2

32쪽

PRAEFATIO.

XXIXsanguinis oblitum humani juris Venum - v. 83Tit manus ad capulum et crebris ictibus auras ubi vides neclectam synaloepham eadere in primariam quam metrici dicunt caesuram, ut notum illud Propertianum: o me felicem, o nox mihi candidat itemque Catullianum: dupiter ut Chelybum omne genus pereat. Ecthlipsim vero Vergilium vel in ea interdum incisione neglegere, quae non primaria est epici versus, constat, veluti: si pereo, hominum manibus periisse juvabit. duae exempla dubito an minus Romanam scilicet aurem offenderint quam Plautina, Enniana, Luciliana, quae neclecta item synaloepha vocum in m exeuntium ultimae syllabae. brevi videlicet, locum concederent in thesi, velut Ennius nam de Plauto

nota res): dum quidem unus homo Romanus ceti. . vel : milia militum octo - Lucilius: sordidum omne ceti. Et quum constet, posteriores poetas, christianos maxime, non solum syllabas brevessere omnes quotquot sub ictum cadunt primarium. pro communibus habuisse svelut Prircianus: et radios solis et sacra mente retractant - Claudianus: claudicat hic versus, haec, inquit, syllaba

nutat - altera succrescit, alternantesque colo

33쪽

I RAEFATIO.

rum - Sedulius: majestas similis, haec est via namque salutis) sed vel eo extendisse licentiam, ut ante δε atque qu litteras producerent aquila, alternaque, l0quax, inhabitant, quis hominum. sbphisma, methodicus ceti.) nonnulla etiam apud nostrum exempla inveniuntur: v. 358 vos precor adnuite, sallacia vota juvate, v. 44b sortior igne fuit, crudelibus usa medelis. v. 468 nonne laborastis, Helenam ne pastor haberet Τ v. 944. calculus albus erat, habuit quem dextra Minervae, v. 919 si ulciscenda rea genetrix, quid jam pater insons - quod quidem exemplum eo magis est no- tabile, quod incisio nom post rea statuenda est, sed hephthemimeris potius post genetris; quod idem accidit versu 306 tanquam legitimus heres' Agamemnonis aulae. Ad productionem vero vi positionis factam quod attinet, concessit hanc vim et mutae cum liquida vocem incohantibus idem nostes , qui fortasse non concesserit triplici consonantium juncturae, ut dixerit: v. 936. factn tractantur. v. b52 mox A memnoni3 proles, v. 540 vel viva tradere flammis ), v. 109 repleverat, v. 113

) coiis. Ausonii Aversa Graja manus.

34쪽

PRAEFATIO.

XXXI

replentur - nec refugerit v. 3IS , , quasi scrinia '), licet alio loco consonantium pari sc vel absente liquida r positionis vim imbecillae non denegaverit, v. Tl6 ,,supplicia scelerum , qua in re potuit ad Ennii, stabilita scamna in thesi sibi concedentis aliorumque auctoritatem provocare. Quanquam multo gravius, nec scio an multo quoque Saepius quam in brevium productione, peceant posteriorum saeculorum poetae, Iuvencum dico, Aratorem, Paulinum utrumque, Sidonium, Fortunatum, Prudentium, alios, in correptione longarum vel natura vεὲ positione syllabarum. In quo ut a levissimis ordiar, constat quae in o exeunt nomina vel verba mensura jambica jam a priscis auctoribus, quanquam haud frequenter, breviari nec . minus raro Vergilium Horatiumque hanc sibi licentiam sumere in vocabulis creticam proprie mensuram exhibentibus, ut dactylica redderent ex. gr. n Untio,

dixero, mentio vide Lucianum Muellerum hac de re ut de superioribus accuratissime disputantem in libro de re me tr. poet. Roman. p. 330 seqq.);

) Si tuique genuina est lectio, qliod valde dubito,

35쪽

XXXII

PRAEFATIO.

primus vero Juvenalis et Seneca, longius progressi, o sexti casus Gerundii pro lubidine vel metri opportunitate in illius anumaliae societatem receperunt. Nec noster hanc repudiavit licentiam, ut qui plerumque non solum in primo nominum casu verb0rumve prima persona o corripuerit ili. e. quadraginta sere in locis, quum non amplius sexies et in verborum quidem prima persona longam reliquerit - mille dabo pecudes-jubeoque rogoque - sed dubito - justa peto - adero tibiὶ - sed praeter Ge

non acquieverunt poetae supra dicti in breviando o finali, sed alia quoque et graviora sibi indulserunt in vocabulorum sinibus sui in his subsistamus), velut dixitPrudentius: sanctum, iste tor, PercenSe volumen - eademque mensura , , extorquύ

,, frende versui Obtrusit, nec quam adhibuit medelam ut metro succurreret, lenis est dicenda. quippe qui δε colluc ἔs' formam pro legitimo , .QOlluces V adhibendo metrum quidem servaret, grammatices leges infringeret. Nec aliter statuendum est de nominibus quibusdam in es exeuntihus. quae ille metro inserviens in ., is terminari jussit.

36쪽

PRAEFATIO.

XXXIII

qualia sunt: vulpis, torquis, selis, famis, tuis, thaia quam Corippiis servata legitima forma non verebatur δε heres ' metro adaptare scilicet eadem prorsus licentia ille usus qua olii is servitiis , posceres , is custodis secunda Singularis persona verbi custodire), perven7s . quin, Genetivum

quartae declinationis, , , sexus , ridom sis , Spiritus ' - et haec quidem Sedulius - corripere sunt ausi. Et eo quidem audaciae noster nusquam est progressus praeterquam in nominibus quibusdam propriis, ut constanter Pylades ' ultima brevi metiretur, quod idem Maximus poeta sibi concessit in .,Ulixes Sedulius in iat Ierodes , alii aliis in nominibus. Sed de nominibus propriis mox dicam singillatim, nunc ab ess renata aliorum poetarum licentia ita vindico nostrum, ut quod illi Adverbia in e qualia sunt pie, valde, fere itemque in se exeuntia svelut frustra, poStea, contra, Supra) corripuerunt, nusquam sibi licitum esse statuerit. Sed missis vocabulorum sinibus videamus de ipsorum corpore atque medullis. Ibi non solum neclecta positione invenimus opportunus p irricida apud Prudentium, Sllypleae apud Porphyrium, sed vel neclec-

37쪽

XXXIV

PRAEFATIO.

ta ili philtongo meror quesumus apud Flavium Felicem atque Luxorium, qui frustra sibi inde

excusationem paratam esse censuerunt quod suo arbitrio diplithoiigunt mutarent in vocalem brevem,

nam ita qui metro opitulatur, linguae genium it

perditum. duum vero supra viderimus, o sinalem, Illae sexto casui inserviret significando quamvis natura longam, tamen inde a Iuvenalis tempore corripi, nou substiterunt in hac anomalia posteriores, sed licentius grassati vel in medio vocabulo obviam Genetivum plurativum indicantem corripuerunt, velut calceorum Prudentius sibi concessit. Sed in vocum medullis ut pedem sistamus. oecurrunt involstcrum, lavacrum, veSssium,

sprritus, denarios, tibicinis, jlige, calcfamentum, sacramentum, Sumrusium, Vespa8ianus, Salsibris apud Sedulium, Ausonium, alios. duibus haud leviora sunt tenebamur, abilluuS, elutam, volaturus vel Sedulii enorme, enervanS. 0uid, quo luel uno in vocabulo dupliciter peccarunt, Corripientes quae est longa, brevem producentes: quale est Luxorii: implerat cuncti viscera nkodiit - et Sedulii: mihTanique dei - Αusonii ve: me Idmanus. duanquam inest in hac quan-

38쪽

PRAEFATIO.

XXXVtitatis inetalli est quod nescio quomodo linguae iu-dule excusari, certe duplex peccatum levius reddere videtur quovis simplici eorum quae supra vidimus generum .' ) Vidimus hucusque de vocibus mero latinis. In Graccis quod poetae illi leges prosodiacas

saepius migraverunt, ut minime est laudandum, tamen excusatius peccavisse censendi sunt, quandoquidem in similibus, nec apud Romanos solum Graecosust, regnat identidem non lex magis quam arbitrium. Igitur videmus ex. gr. Ausonium trigonuS,solecismus, Citheron, meaceS, psallerium, diaSte-ma, phdnaScus admittere, Sedulium idolis, idolio quae frustra Aldus Manutius transponendo ad legis ubique severitatem revocare studuit , heresin, Fremus, ethica, enigma, matheSis, poeSis, anathema, paractetuS, polycletuS, alios alia. Iam convertas te ad nostrum: non multa sibi arrogasse cum merito dices. Qui sane iniquius egit,

modo dixit, quod legitur v. 68

) sciunt quid dicam qui Graecorum callent poetarum indolem: δείομεν et δεωμεν, απειρίσιος et ἀπερείσιος ἀκηχεμ . et ἀκάχημιαι, νηος et νεὼς, ἀκερητος et ἀκήρατος, αεικέλιος et ἀεκήλιοβ, similia.

39쪽

XXXVI

PRAEFATIO.

si vivis et non es sacrata morte dicata

quod quo modo tolerari posse censeamus praegresso versu 67, ubi legitime dixit vivis an emgies et imago volatilis exstas' - ΤIgitur nisi poetam ab omni humanitate prorsus abhorrentem singere nobis volumus, corrigendulii est considenterque reponendum squo duo praeterea soloecismi profligantur, et non scilicet atque carens dativo verbum dicata es)si vivis neque dis sacrata es morte dicata. At dixit v. 258 salsa usus quantitate:

si fuerant animi, jubilans jaciebat uterque. Neque hoc credo, nec propter poetam magis squiquidni ex aliorum larga licentiarum messe pauca quaedam sibi delibaverit Τ) quam propter sensum qui verbum jubitandi respuere videtur. Puto equidem corrigendum esse vibrans jaciebat

uterque. Vides parcissimum esse, immo prorsus sortasse abstinuisse nostrum a correptione illegitima snam exempla equidem alia non inveni), nec, nisi fallor, productionis brevium ampliorem sibi usum concessit quam ut v. 52 muribula diceret. v. 660 mulierem. Nec mutationis periculum ostfaciendum. Prior enim quum sic habeat locus

40쪽

PRAEFATIO.

XXXVII vidit Iphigeniam thuribula sacra serentem

possis transponendo sic velle occurrere: vidit thuribula Ipltigeniam sacra serentem quo et Iphigeniae suum constaret legitiniumque metrum quod versu, qualis legitur, violentissime noster migravit, et vero etiam thuribuli voci. At vide transpositione quam miserum fractumque, carentem utpote caesura versiculum est-ceres; nec quicquam in nominis proprii mensura, qualis nunc est, offensionis. In tactus igitur versus ost relinquendus. In altero vero versu, 660, Nec labor ullus erit mulierem sternere turpem poteras plus simplici modo labanti prosodiae succurrere, corrigendo ex. gr. muliebrem sternere cunnum sive meretricem Stern. turp. - frustra

utrumque ni fallor. Namque noverimus formam cum admiserit Prudentius producta in terminationei, et in ipsius vocabuli corpure redimere, rubigine, Boethius iturus, Martianus hubitu, quid, ovidius Macωoniaque Sarissa tin nomine licet proprio cum non veritus sit dicere, equidem non video cur mulierem nostro abjudicatum eamus. in Et in nomi-

) Quocirca non debebam sortasse in textu mulieris loco sufficere matronam, collato versu 769.