Neokoros civitates Neocorae sive aedituae e veterum libris, nummis, lapidibus inscriptis adumbratae atque corollariis quattuor additis illustratae a Joanne Henrico Krause

71쪽

urbibus, quibus opes erant ad lut lempla erigenda quot neu- corias impetraverant. Quodsi in his civitatibus, testibus nummis tui templa qu0l neocorias reperimus, id nun certa praeScripta velege, sed voluntaria munificentia splendorisque ostenipndae cupiditate laclum existimamus. Nam quin licerei noxa ne0curia impetrata novum excitare templum, nihil impedimento esse p0lerat, Si modo cives salis opulenti esse ui atque a Sumptu er gando non abhorrerent. Celerum templorum illorum imagines nummi praebent diversissimas. Τ empla nempe cun Spicimus duabuS, quattuor, sex, octo, decem columnis ornata distyla, teli asula, hex Ula, ociusdia. decas lj la), plerumque a fronte, nonnunquam transversa parte delineala. opulentae civitates .lempla ampla et splendida, reliquae plerumque minora, delubra, sana aedificarunt δ').

g. 15.

His expositis ad aliud argumentum paullo impeditius nobis est transeundum, nempe quinam fuerint illi viri, quot fuerint vel quale illud in civitatibus neu coris fuerit collegium, cui neo- coriae curandae munus sit injunctum. Nam adesSe oportebat, ad quos templi cura atque lutela pertinereni, a quibus eSsent sacriscia, solemnia, ludi instituendi, ad quos omnia redirent, quaecunque ad neo coriam spectarent. Haec quaestio minime tu promptu posita antiquiora tempora nos paullulum respicere jubet. Plato jam νεωκορους commemorat eosque ut Sacerdotes magnae dignitalis designat 30). Nemo, ut arbitror, facile dubilaverit, philosophum illum munus nomenque Tiῶν νεωκODων noli finxisse, sed tu iis civitatibus, quarum rem publicam, sacra, templa maxime respexit, invenisse. Quaecunque civitas numen aliquod prae. celeris sanctissime colebat atque tutelare habebat, eique tem-

39 Nummorum templis ornatorum imagines diversissimas praebet Spantientius de praest. et usu numm. T. II, p. 643 seu I. 403 Legg. VI, p. 759 a - et Λεγwων δ' τοῖς ριὲν νεωκορους

τε ἱερέας καὶ ς δεῖν γίγνεσθω, - - et: καταστατέον τε καὶ ιε είας, νεωκDDOυς γιγνεσθcti τοῖς Antiquior hujus voeis me ullo mihi haud erat olivin.

72쪽

plum celeris amplius splendidiusque erigere solebat. - Verisimile igitur ejusmodi templo praeter alios sacerdotes jam Platonis aetate hic illic νεωκορους praefuisse, ut Dianae templo apud Ephesios, Aesculapii apud Pergamenos, dunonis apud Samios et Argivos. Nemeseus apud Smyrnenses, Dianae Leucophtanae apud

Magnetes. Mirum tamen eorum mentionem apud vetustiores scriptores, Platoni aequales et paullo Seriores, esse perquam raram. Xenophon Dianae Ephesiae neocorum commemorat, Megabjgum nempe, cui ipse argentum asservandum tradiderat, quam παροκαταγηκυν ei poSlea Megabb Zus restituit 3 ). Imperatorum demum aetate in nummis lapidibusque nec non in vel erum Scripturum libris nonnunquam νεωκοροι templorum diis con Secratorum reperiuntur, mullis quidem illi litulis honoribusque ornati et piaeter neucoriam mullis aliis muneribus iuncti' ). Videamus primum lapides vetustos: δε κορος apud Cyzicenus in duobus memoratur litulis: νειοκορος τι ς λαρ προτατης Λυροςικηνιῆν μν Προκολεως κτλ., qui quidem nun ad numinis, sed ad imperatoris alicujus neocoriam spectat 3δ . Alio in lapide νεωκορος ri u ' τἐπιδος τῆς Aευκοφρυνῆς memoratur 33 . Ita νεωκορος των μεγαλων θεῶν δε ει εGiων in lapide vetere 4 . Flavius Onesimus Palernianus nuncupatur β). NMυκουος του μεγάλου Σαραπιδος in pluribus memoratur inscriptionibus v.

Complures neocori in nummis imperatorum aetate cuSis repe

non ad Ancyranos, sed ad Menodorum reserendum) in nummo

423 Praesertim seriore imperatorum ne tute, qua ncoe rufi et ρευς, πρυτανις iπων /ιος, ἀγιυνο9ε ῖς, ξυσταρχης nonnunqunm appellatur.

73쪽

LOT IIc in nummo Eucarpiae Phrygiae β'). In litulorum Delphicorum uno 'Moχιυν καὶ ὁ νεωκορος Miνυς commemoratur δ). Aristides νε ωκορον in lemplo Aesculapii Lebedi memorat )- in complures vero in templo Apollinis Delii ββ' . E quihus documentis abunde elucet, exstitisse iros neocuria praeditus, qui civitatis nes curae vicem sustinerent muniaque imposita rite tibirent. Antiquiore aetate deorum lautum dearumve exstiteris ulneocori, sub imperatoribus vero et numinum et imperatorum. Seriore quidem aetate, praecipue inde ab Antoninis, uruciari dignitas erat maxima. in universum illo tempore haud mediocris dignitatum, honorum titulorumque Seges erat exorin, cujus inon tam Veteres scriptores, quam magistratuum indices lapidibus inscriptos veteresque nummus Sub imperatoribus cusos habemus testes si ij.

74쪽

Praeterea e lapidum titulis nonnullis conjecturam sacere licet.

aliquando neocorurum collegium exstilisse eique unum aliquem quasi rectorem praesidemue suprema auctoritate in Structum praefuisse βλ). Caracalli et Elagabali aetate maxime tale collegium locum habuisse putaverim. In illis lapidibus inscriptis κoc τι-

minantur sid). Quod ad Sarapidis cultum apud Aegyptios allinei,

Iul. Firmicus resert: olludus numinis simulacrum a neocurorum turba esse custodilum β' . Quum ex his verbis tum ex Theodoreii duobus locis divinare licet, aut duplex neocororum PXStilisse genus, alterum quidem summae dignitatis, alterum inferioris ordinis ut apud Romanos pontificem maximum et minores pontifices: Liv. XXII, c. 57): aut famulos neocoris subditos nonnunquam eodem nomine esse insignitos. Τheodoretus, qui initio quinti post Chr. saeculi vixit, neocuros Antiochenses apud Daphnem commemorat eorumque duplex describit ollicium: δεμυκορω γαρ ηστον τα βασιλέως ἐδεσματα περιρραίνοντες et

atque εἰστήκεισαν νεωκοροι περιρραντηρίοις τους tiςιοντας

προκαθαιDOντες, ως ἐνοφει Γον μ' . Allero quidem ossicio cibos nempe quos imperatori Romano apponebant aqua lustrali aspergendi fungi neocoris summae dignitalis Salis erat decorum. Alterum vero ministerium introeuntes aqua lustrali aspergendi per ministros templorum neocoris praesentes obiri fortasse magis decorum. - Quodsi neu cororum collegium in nonnullis civi latibus exstitit, sine dubio unus ei erat praesecius, SiVe κράει-

titulorum ex imperatorum Romanorum cultu, praecipue inde ab Antoni ui Pii aetate , Erat exortu.

57 Nee Eelchelius dubitavit de ne ocororum collegi l. e. 58 Gruter. Inser. p. CCCX lv. I. Uunmquam titulo κρcer ιστος alii etiam viri diversis muneribus praediti in lapidibus inscriptis ornantur. CL Boechh. C. Inser. n. 2790. 279l. 29SI .r τον κρατιστον ἐπίτροπον et ου

59ὶ De error. pros. relig. e. I 4.r Apud Aegyptios neo coros Plurimo exstitisse verisimile est. Nam maxima illa atque sanctissima lempla l8idis, Osiridis, Sarapidis aliorumque hujus gentis numinum ne Deoris quam maxime indigebant. - Histor. eeci. III. I4. 16. .

75쪽

cirος ille sive πρες 'orcerος dictus. - Ubi vero millum iustitulum fuerat collegium, sine dubio neucorus ille, ad quem summa neucoriae administrandae cura redi hal, hominibus inferioris ordinis erat stipalys, quibus ministeria viliora esseni peragenda. Τales fortasse illi fuere, qui in lapidis titulo metris incluso commemorantur: κω δυο τῆς cruri ς γενετῆς ἐνα HG- ιον εχοντες, οι u si is λὶλε κλυτῆς εργα νεωκοοινὶς hi). Ilorum quidem ministerium an liquissimae του νεωκοοου notioni respondere videtur hy). Seriore aetate imperatoris alicujus neucorus nonnunquani simul numinis alicujus sacerdos appellatur. Utrumque munus in Velere lapide conjunctum reperitur: O II Ε Υί

Minime tamen probabile quod Sloschius opinatus est: -Sed ad alterum accedamus neucorum Caesareum, nempe quem jam n0minavi, Claudium Alfenum Arignotum, qui praeterea nos docet neocoros hosce aeque ac alios quos jam vidimus sacerdotes, plurium quoque civitatium neocurias simul conjunxisse. Eundem

Τ hyali reui laudant 'μ'). - Neo corus imperatoris quidem simul alicujus dei sacerdos esse potuit, nec tamen plurium civitatium neocorus, cujuS conjuncti muneris nulla exempla obvia. Nam in illo titulo ΤhFali reno Arignotus non Thyatirae sed Cygicineocorus Augusti designatur, quod Boeckhius jam anno lavit 6β). - P0Siremis imperatorum lemporibus R0mae etiam ne0- corus reperitur, ut Velus inscriptio docet. Valentiniano Augusto Ill. et Eutrop. COSS. n. v. li 40 dedicala: Vellio Agorio Pontifici

συλ, σει. κορεῖν γαρ λεγoDσι το καλλυνειν, To σαρουν καὶ ἐκκαλυνειν. - νεω- κόθος ὁ τον ναον κοσυοῖν καὶ εὐτρεπίζων. Postrema verba jam ad majorem που νεωκόρου dignitatem et nil scrioris temporis officium respicere videntur.

- C. Inscr. n. 3484. et not. ad n . 3496. Eundem errorem, quem Stoschius, Eehhelius etiam commisit Doctr. nurum. l. e. .

76쪽

Vestae, Ponlisci Solis, Quindecimviro, Anguri, Tauro boliato, Ceriali, Mocoro, Hierophaniae, Patri sacrorum μ').

Ut permulta cum neo coriae descriptione arctissime cohaerent, ita disquisitio de civitatium neu curarum principatu sive de

πρ υτεία, cujus signum earum nummis neocoriam testantibus saepissime adscriptum cernitur. - Civitates enim Asiae principeS Secundam, tertiam, quartam neo coriam adeptae haud eranteon lentae, hunc neo coriarum numerum auctumque honorem

numinis cusis Significasse, sed dignitalis amplificandae studio Im s)To rc etiam sese appellabant nummisque perinde ac lapidibus hunc litulum tu scribere solebant. In illo quidem nihil aliud hac voce demonstrare voluerunt, nisi maXimum inter ejusdem provinciae regionisve oppida, nullain eoeoriae ratione habita, quum ille quem sibi adrogabant principatus

aut magnitudine urbis, aut opulentia, aut Vetustale esset acquisitus, aut his omnibus niteretur. Verumtamen p0Steaquain permultae civitates mediocri dignitate praeditae atque nulla re insignes ne ocoriae lilulum erant consecutae, urbes principes illis praestare voluerunt atque haud sine jactantia quadam eximia in nummis lapidibusque sese IIPsi TOIC appellare coeperunt. Immo seriore imperatorum aetate haec vox eandem pene nacta est significalionem, quam vox sui irροποις palillo ante jam ob linuerat hy). Nonnunquam μ=ητροπολὰς et πριυrii in nummis

673 Pro eo p. ile bell. Vnndat. I. 4. t Mαυρετανίας προ τη, de Caesarea Mauretaniae secundae metropoli. Ita ali EunaPio Antioebia πρώτη πολεων dieitur. Ita Tyrus si πρωτη των αρχαιοτατων Boινίκων 4 πολις. Cf. ProcoP. de aedis. V, 4. Spanheli . de praest. et usu num iri. T. l, P. 632 seqq. Vox metropolis enim primariam suam et antiquissimam significalionem non ubique retinuit, sed plerumque nihil aliud nisi principem allevius Provinciae urbem vel provinciae caput significabat. 6Sin C s. Spantie in . de praest. et usu nunim. T. l. 9, p. 633.

77쪽

illulum hunc: II μεγιστη καὶ μητροποῖ ις καὶ πρωτη Γειθυνιας τε καὶ LIοντου Ἀδριανη Σεουηριανὴ δὶς νεωκορος μι- κο&λHεια ιερα καὶ ἄ-λος κτλ. ). In illam de principatu oblinendo contentionem mulliam Ephesus, Smyrna, Pergamum maxime inciderunt, quod nummi earum civitatium superstiles

riores inscriptiones marmorum Oxoviensium: 'H πρωτ=ὶ τῆς Ἀσίας κάλλει καὶ μεγέθει καὶ λαμπρωτατη καὶ ροὶτροπολις καὶ γ νεωκορος των Σεβαστων κατα τα δογιιατα τῆς ἱερω- Tar 'ς συγκλήτου καὶ κοσ&ος τῆς 'Lυνέας Σμυρναίων πολις

Pergamenus ita est inscriptus: ἡ βουλη καὶ ι δῆ/ιος των πρω- των νεωκορων Περγ ι νων κτλ. 73 . Plenior litulus in nummis hic: II πρωrii τῆς Ἀσίας καὶ φιλτροπολις πρωτη καὶ τρὶς νειοκορος πρωτη των Σεβαστιον Περγαμ=ήνων πολις 'β3. Hincinctum, ut Aristides has primarias civitales de vanis illulis magna conlentione certantes increparet et ad concordiam cohortaretur Τμ)ἰ καὶ Τας πολεις - - - τὰς περὶ τουπρ 0rεioυ νυν ὰMιλλωμένου, καὶ παρ ων η πλεiστη τῆς ἔριδος

ex his, urbem Smyrnam Ioniae suisse prine ipcm atque inter civitates neocoras Primum locum obtinere voluisse.

- . . .

78쪽

mutui illius certaminis meminit: -- ῆρι ν δε a μυρνα υπἐρτων νήων καὶ riῖν ἐν ces τοῖς δικαιων, . . . . remiλθεν si a uir re est IIIHZ TEIAνικιωσα7i . Quum Smyrnae illo tempore complures florerent sophistae scholasque haberent et rhetoricas et philosophicas, sine dubio hoc argumentum ab iis Saepius est tractatum. Mutua illa civitatium contentio superbiores quosdam pr0-

Aulo uiuo Pio illa Ephesiorum, Smyrnensium atque Pergame-n0rum mutua aemulatio, ipso fortasse imperatore hortante, composita esse videtur. quod ex hac nummorum inscriptione colligi

minus subsequente tempore mutuae invidiae atque contentionis ignis est resuscitatus, quod mulli nummi testantur. - Certamen plane simile inter Nicomediam et Nicaeam exortum esse, in ullis

- . . . -

79쪽

solum etiam APICI AGNI K. reperitur ββ . Praeter has urbes insigniores Amasia etiam atque Heraclea Ponti principatum et gloriam haud mediocrem sibi vindicare voluerunt, allera AM CIA MIII P. N6. II P. MONIT, altera Π ΩΚ. T. IIO TOY in nummis designata ημ). - Side, Pamphyliae urbs n0bilissima, Pergae lamen postponenda, haud sine gloriolae capi alioue manifesta hunc nummis impressit illulum: LIPs2TU .

scriptionibus elucet, illam πώωτειαν a civitatibus expetitam atque nummis lapidibusque inscriptam tum latiorem luna angustiorem habuisse signis calionem, pro ui regio, ad quam pertinebat, Sive provincia major minorve. prout plura pauciorave oppida. Xam sicut Ephesii, Pergameni, Smyrti enses de principatu in Ionia

82 Mionnet Suppl. T. V, p., 74. IT5. Cf. inseriptionem lapidis

ioc saepius olivium, ut oppidi alicujus dignitas, prout magnitudo, opulentia , vetustas , gloria bellis nitisque rebus gestis parta, numero designetur , ut nimirum prima, secunda, tertia Blicujus regionis vel provinciae dieatur. Ita Λspendus Pumphyliae, quomquam εὐανδρο υσα ἱκανῶς, n Strabone tamen noHς α Detri των ἔκεῖ dicitur. Perga nerripe atque Side majoris ernnt dignitatis. Strab. XII, p. GT. XIV, 5, 667. Casauh. Si de metropolis et secunda Pamphyliae in notiti eccles. dicitur. Vid. Spanhen . de Praest. et usu numm. l, P. 659. - Strabo XVll, I, SI 3. Cas. de Aegypti oppidis: η Ἀβυδος πους ιιεγάλη, δευτερουσα ριεταωκ ας. - Mngnesia in numnio sub Gordiano Pio eusis sese nuncupat

. - . - . -

Diuisa

80쪽

vel lota Asia squantum nempe provincia Romana complectebatur), inter sese contenderunt, ita aliae civitales in aliis regionibus Romae obnoxiis . . ut Nicomedia et Nieaea, primas sese haberi voluerunt atque in nummis lapidibusque se IVDI AC appellabant, cujus studii admirabilem nummorum copiam locupletem testem habemu8.

Illis quae de civitatium principatu expetito exposuimus, alia quaestiuncula est adjungenda de metropolis nomine in iis nummis saepissime obvio, qui neocoriae illulum ostentant. Complures enim civitates neo corae metropolis eliam sibi titulum vindicaverant sive ab imperatore senatuve impetraverant. Metropolis antiqui lus nulla urbs est appellata, nisi coloniarum . mater, quae sicui mater filias, ita alias civitates, alia oppida quasi ex sese procreasset, ui Miletus se deSignat μνητροπολιν πολλῶν καὶ μεγαλων πολεων κτλ. η' . Quae significatio multa per saecula ita est conservata, ut nihil inde detraheretur, nihil adderetur, donec sub imperatoribus metropolis jura ac privilegia a plurimis Asiae aliarumque regionum oppidis expeti coeperunt.

Inde ab eo tempore metropoles dicuntur πρωται πολεων, πρου- τάουσαι, ἄDχουσαι, αυτοκοατoDιδες, urbes nempe, quae magnitudine atque opulentia cujusque regionis atque provinciae erant primae, capita gentium, κεφαλαὶ των ἔδνων ). Macedonia in quattuor partes divisa, capita regionum, ubi concilia haberentur Amphipolis, Thessalonice, Pella, Pelagonia facta ). Caput hoc loco eandem sere habet significationem quam metropolis. Seriore iamen imperatorum aetate civitates nonnullae jus et nomen metropoleos sunt adeptae nuntinisque hoc inscribere solitae, quae minime in maximis numerandae, ut Anagarbus Ciliciae in nummo sub Valeriano seniore cuso: ANAZA . Mu