장음표시 사용
31쪽
i p8um citandi, tum ea, qua nunc obServatur, tum illa, qua olim observari onSuevit. 6. De rei Graiiaui materia et praeseus divisis, atque ii innulla de
rati0ne ipsum citandi, quae nunc obserVatur. Docrotum Gratiani, quod in Corpore juris can0nici primum locum obtin0t, divisum os in tres puries. Earum primu Statim ab initio, ad instar pro semii totius oporis, Xhibet notion0m, species et originem juris oneratim , t juris canonici ou ecclesiastici pociatim, set Uindo tractat do olerieis, set quid om do oorum officiis set juribus o do ipsorum ordination a d hujus sequisitis et impodimontis. D quibus matoriis ibi ita tractatur, ut auctor hujus peris suas opinion0 d illis matoriis prop0nat usque variis argumentis, Sive internis, i. e. o ipsa rei natura ou e ratione petitis, Si Ve Xternis, i. e. 0ssatis aliorum, vim probandi habentibus sui auctoritatibus, confirmet*.N0quo amon ibi do his matoriis sempor ordino stricto systematico tractatur, sed intordum subito ab una materia ad aliam transitur,atquo haud raro do una adsinquo materia in pluribus locis, a se in-vie0m sat longo dissitis, sermo instituitur. Subdivisa os pars prima Docroti Gratiani in 101 distinetiones, quarum Singula porro subdivisa sunt in canones Distinctiones i-ginti priores pra0fatum pro00mium, reliquae ipsum tractatum do cle
ricis complectuntur. Citatur haud pars ocroti Gratiani indicando unonem set distinctionem. Et canon quidem indieatur voc. an. Vel lit. c. atque sua voce
Boliqua huc spectantia adducuntur infra cap. II. 10. CD initium hujus pseris, inde a vocibus: Humunum genus etc.
32쪽
initio una vel pluribus), vel suo numero sarabico), vel, si illo canon
sit magni momenti, utroque simul. Distineti autoni indicari s0l0t 0o. Dist. 0 lit . . et suo numero latino) . Si in distinctione, o qua citatur, plures canone aequule initium hab0nt tunc ad citandum aliquom horum canonum, quum is tantummodo suis vocibus initialibus citandus si tot voco ipsius initiatos adsumi debent, quot ad eum a seliquis canonibus jusdem distinctionis,a0quale cum se initium habentibus, discernendum necessaria Sunt . Canon distinctionis ultimus seu finalis citatur voc ult. Vol n.' Quum distinctio tantummodo unum canonem habet, canon illocitatur Oe. n.
Quando can0n os longior, et solummodo aliqua ejus pars, siveo initio sivo se modio, si vo o sit ipsius citanda est, uno in citatione hujus canonis apponuntur vocula ab init. Vol in med vel in
se aut in se. Quodsi canon illo divisus si in pars graphos, tunc in hujusmodi citatione ipsius apponitur signum para graphi cum initiali vocula aut num0ro arabico illius para graphi M. Illa canoni pars, quae praecedit para graphum primum, dicitur
canonis principium se citatur Oe pr. yQuum X adom distinction plures an onos citantur, o quidem simul, tunc eorum Deo initiatos Vol numeri u Xt A collocantur, idistineti tantummodo som0l, o quidoni post ea non0m ultimo itatum, Onitur'. Quum autom idoni canones ei tantur successive, tunc Si orieS0orum nullo citato aliundo hausto in torrupta si distinctio tantummodo apud canonem primo citatum lono adducitur, apud canones
Sequentes autem Solummodo oe eud. i. o. eadem, se distinctione)indicatur'.
Quodsi sorios canonum, qui coadom distinetion ei tantur, aliquo eXtraneo citato interrumpitur, tunc post hujusmodi in torruptionum illa distinctio torum lon adduci oboti'. Pars ocroti secundu agit do eclosiastico procossi judiciali et X-hibst XXXVI ouusus, . . controvorsias seu litos, quae circa diVerSIS
V. g. c. Si quis viduam c. . D. L. c. Si quis presbyter c. 22. D. L. V. g. c. n. c. 10. D. XLVII. V. g. c. n. D. VII. V. . . . in med. D. LXI. c. . in n. D. LXI. V. ., quod attinet priorem l0corum supra adduct0rum, ita c. Sicut enim. D. LXI. c. D. LXI. Et quod ad alterum illorum locorum spectat, sic: c. Si enim. D. LXI. c. D. LXI.
V. . . . pr. D. LXI. V. . . . . . D. XXVI. o. g. c. 1. D. XXVI. c. . ad. c. . ad. ' V. . quod attinet citatum modo propositum, sic: c. 1. D. XXVI. c. 3. ad.; c. 13. D. XXXIV. c. 4. D. XXVI.
33쪽
7matoria oeclosiasticas V. g. Circa ingr0SSum Ona Atorii circa I QSignationsem bonoscii colosiastici, circa matrimonium o similia agitantur Qua causa ibi primum summatim narrantur, ili undo illa Omenta, a quibus docisio earum pondet, seorsim in inruis 'uestioni proponuntur, o tum ad a quaestione Solvonda varia argumsenta, Sivo internu in contoXtu tractatus, Alvo externu in unonibus, stim ducuntur . Qua rati0no pars ocroti Gratiani secundu subdividitur in mus ,
Citatur pars illa indicando unonem, causan et ure ti0nem. Canon odem modo indieatur, ac supra do indicandis an ibus prima partis diXimus. Causa dosignatur majuscula it. C. t numero, o quidem plerumque latino.Quaesti indicatur voc. u. q. et numero, eoque rubico . Causa XXXIII. qua ostio . contino tractatum d poenitentis, divisum in sopioni distinctiones, qua subdivisa sunt in unones. Qui tractatus adem ration compositus si a pars Decreti prima, et eadem quoquo ratione eitatur, attamon cum addita monto de poenit. 'In seliquum do odiorna citation partis Doeroti oeunda eadem Valent, qua Supra de citation partis seroti prima dicta sunt. Notandum porro hic si in duabus clusis sesso qua0Stione trun8p08itus. Et quidem in C. f., ubi v. . posita si immodiat postqv. . ante V. . Orro in C. XVI, ubi v. . collocata est imm0- diate p0S qu. . ante qu. 3. Qua transpositio ideo facta St, quia materia quaestionis, ita transposita se, cum ultima parto illius quae- Sti0nis, p0Si quam ipsa por transpositionem collocata est, aret neXII
Praeterea in nonnullis causis duae uilestiones, semet immediate SequenteS, conjuneta sunt in unum. Ita in C. V. eonjuncta sunt qu. . et . in C. XXVI. - qu. . t . in C. XXXIV. - qu. 1. et . et in C. XXXV. - qu. 2. 0 3. Quod do factum est, quia auctoritates, pro priore illarum qua osti0num adducondase, simul etiam
CD. . . CauSam . in qua agitur de Simonia. V. g. c. Nemo contemnat. C. I. u. . c. 31. C. I. u. . c. Nemo contoninat. 31. C. I. u. 3. V. g. c. 63. D. I. do poenit.
CD. 0tation0m Corrociorum Romanorum ad initium qu 5. C. II appositam, quae ita S0nat: Quintam ponit post tertiam, quia harum quaestionum simillimum est argumentum. Porro D similom notationem ad qu. 5. C. XVI. , Xpr0SSam verbis: Videtur contra ordinis ration0m' etc. Id patet inter caetor ex illis, quae initi qu. . et 3. C. V. dicuntur his verbis: Secunda autem et tortia uasisti 00dom Concilio Carthaginiens VII. uno e0demque capitulo quarto terminantur. μ
34쪽
Pars tertia Docroti agit do nonnullis Sacramentis Baptismi, 0nfirmationis set S. Eucharistia o) atque do Sacramentalibus, i. e. benedictionibus f consocrationibus, idquo simili modo, ac in partibus Do- et prima et secunda agitur. Et statim quid om ab initio pars D0creti tertia truciat de consocration Oeclosiae unde etiam inscripta
Divisa si haec pars in quinque distinctiones, qua Subdivisae
Citatur pars illa odom modo, a pars Decreti prima, attamen eum additamento de cons. i. e. de OnSecratione . In seliquum do hodiorna citation hujus partis secreti eadem valent, ac supra de citation partium Decreti primae et ecundae notata Sunt. De caeter op alphabotici indicis unonum scroto si vo ab initiosius in sino additi, si in fronto Decretalium Papae Gregorii xycollocati, in oeret etiam canon sola sua oe initivis, absque ulla alia determinatione, citatus, v. g. e. Si quis suadente diabolo, in-v0niri potest. Et0nim in illo indico canonum alphabotic ad initiatos Voce Singulorum canonum indicatur otiam distinctio vol euus otquaestio, ubi ille canon positus st. Quando quo indicatus ibi si otiam illius canonis numerus, o nonnunquam otiam ossati, in illo canone relati, auctor . Insupor multa distinetiones, quaestiones' divisa sunt in puries', nimirum habita ration principalium assortionum, qua ibidem proponuntur .
Hujus amon divisionis Docroti in ipsius citation ratio non habetur.
Do Sacrament Ordinis agitur in parto Decreti primu Dist. LXII. Sqq.); de Matrimonio in parto secundu C. XXVII. XXXVI. , et do Poenitentia bidum in C. XXXIII. u. 3. V. g. c. 120. D. IV. de OnS. Tom. II. Corpori jur can. In nonnullis diti0nibus Corpori juris canonici, uti V. g. in illa, quae a. 1735 prodiit Colonia Munatianas Bassi), du0bus omni in IV. huic indici canonum Decreti etiam alphaboticus indo Oresitum colloctionum secretalium in Om. II. Orporis juris canonici collocatarum, inSortu eSt. Ch. Schulte, Dio Glosso gum ocro Gratians, in scriptis mom0rabilibus DenkSchrinen cases Acadomia litterarum Vindobononsis, classis philosophico-historicae, tom. XXI part 2 p. 5.' Qua parte apud antiquos can0nistas dicuntur divisiones CD. Schulte l. c. p. 85 q. Idenn Di Geschichio do Quollo und Litoratur de canonisclion Rechis,od Stutigari. 1875 sqq. tom. I. p. l. Cir hoc respectu V. g. init. D. L. Pars I.); porro, quae dicuntur p0S c. 12.ead. inde a VocibuS: Econtra Oxomplis etc. Pars II. item post c. 24. ad. inde a VerbiS: Qu0m0d igitur hujusmodi oto. Pars III.), atque post c. 34. ad , inde a vocibus: De lapsi etiam sto. Pars V. - h. item, quae dicuntur init. quaeSt. l. C. XXVII. Pars L atqu0 0s c. 40. ad inde a vorbis: AuguStinuS contra talium separationus' etc. Pars II.)
35쪽
in nulla de aliunt, Decretum ei laudi, quae lim bservari
c insuevit. Antiqui ros canonista Decretum Gratiani ratio rhin aliquantum ill versa citare consu0vorunt. Illi nimirum in eo citando plerumque voce caput vel capitulum, Voce canon nonni Si PariSSime utuntur ut ii ipsas scroti auctoritates do rogula earum oribus initi Mib tantummodo per Xoeptionem et raro earum numeri allegant, quo qui-dom in casu in numeris inferioribus subsistunt, ita ut tertium vi X
Immo quandoque a Sola ipsarum voce initiali eum addita monto: apud Grutianum, vel in Decretis, in ulla alia dotormination allo-gant. Quo casu ad invenio dum illum locum octori adseundus stalphaboticus inde canonum Decreti, Supra memoratuS'. Porro dicti canonistae, quum X aliqua distinctione aut quuestione citant canonem, aequato cum alii canonibus Husdsm distinctionis aut qua stionis initium hab0ntem, tune vocula initiali hujus canonis apponunt numerum L, II. Vel III. . . p. pro O, ac idem canon interea non os illius distinctionis vel quaestionis, aequato cum eo initium habentes, primo, Secundo Vel tertio . s. p. loe occurrit'. Qui nu- mori in pluribus ditionibus Doeroti illis canonibus tiam in margino appositi Sunt. Itoni praefati canonistae, quum ad confirmationem alicujus assertionis citant canonum, in quo illa asserti non quidem XproSSe enun-
Voce unon hac occasion quandoque utitur canonista Simoi de Bisiniano, qui altor dimidio saco XII 1l0ruit, in sua Sumni c0mpondio Decreti, intra a. 11740 11 9 Oxarata. D. Sohulte, Di Goschichio dor uellen, 0m. I. p. 14 sqq.; Idem, ur Goschichio de Lisseratur ib0 das Decro Gratians. Erster Boitrag, in relationibus40ssionum cases Academia littorarum Vindobonsensis, classis phil0sophico- historicae, tom. LXIII p. 19. Ita quand0quo nia moris auctoritate Docroti citat quo osseu P0capaglia,P0capalia, P0ca palea), an nisi Saoc. XII. discipulus auct0ris scroti de quo Oic agitur, in sua Summu Decreti, altero dimidio saec. XII. adornata Sinulte, Dio G0Schichte dor uellen l. c. p. 10 sqq. praeAertim p. 113. not. 21.). Item Sicardus, Crem0nensis pisc0pus Sicardus Cremonensio ' 1215, in sua Sunim Decreti, sub Pontificatu Aloxandri III. 1159 1181 oxarata Sestulte, Dio Goschichio de Quellen, l. c. p. 14 sqq. Idem in citi relati. 0SS. 0m LXIII. p. 451.). Ad illustrandam illam auct0ritatum Docroti citationsem, apud canonistas antiqui0res obviam, h0 l0c nonnulla xempla adducantur. V. g. XXVII. d. Vo- ventibus, c. 4. D. XXVII. XXXII. d. Omnium, et cap. Interdixit, ann. 1. 16. D. XXXII. cap. Omnes feminae. XXVII. u. I. c. 36. C. XXVII. u. l. cap. Ita diligero. 30. u. 3. c. 1. C. XXX. u. 3 cap. Nihil Sic. 33. 11. u. 3. c. 33. C. I. u. 3. XX. u. III. Propositum monachi, c. 1. C. XX. u. 3. de poenit. d. . Cogitationis c. 14. D. I. de poenit. de c0ns. d. II. SaeculareS c. 19. D. II de cons. cap. Quali enim apud Grai. c. 21. C. VIII. u. . cap. Clericus, qui Christi, in Ueroti c. . . XII. u. 1. V. g. XVII. u. . . Si quis. I. c. I. C. XVII. u. . : XVII. u. . . Si quis VI. c. 29. ad. XVII. u. . . Si quis VII. c. I. ad. XVII. u. . . Si quis VIII. c. 38. ad.).
36쪽
tiarur e quo tamen argumentando infertur, tune Ili ea noni pra0- mittunt Oe. V. i. e. argumento, se ea nonis citati .
Praeterea antiqui interpretos secreti, quum citant aliquem locum illius distinctionis aut causae vel quaestionis, quam recte tune interpretantur, citationi adponunt littoras . d. hujus distincti0nis), aut si C. hujus causae Vel h. q. hujus quaestionis)'. Porro quum citant aliquom loeum in sup0riori saniori0ri parte Doereti positum, tunc citationi adjungunt lit. s. supra) citantes autem locum aliquom in inlariori posteriori parto scroti occurrentem, adponunt citationi lit. . infra)'.
Insupor dicti intorprotos seroti haud raro canonem, distinctionem, enuSam Vol quaeStionem proXim sequentem citant litora j., quae apud antiquos inter caetera tiam numorum I significat, set hinc in hujusmodi cont0Xtu ea nonom, distinctionem, causam Vol quaestionem pr0zime equentem denotat .
Auctor hujus peris fuit Gratianus, nation Italus, ordinis Bonodietinorum vol, ut nonnulli opinantur, Camaldulsensium monachus et in schola monastorii S. Folicis set Naboris Bononia Theologiae cui tunc otiam jus canonicum conjunctum o quasi commiXtum erat, lector Seu magistor, qui circa modium faue. XII. floruit. Natus Clusiis Chiusi in Tufeia fuisso dicitur; quibus tamen parontibus, incertum St.
Eum fuisso Petri Comestoris, Univorsitatis Parisi sensis caneollarii ' 187),0 Petri Lonitur ii, aristonsis piscopi ' 164), fratrem, falso S-
Qua ratione, volente v. g. probare, matrimonium, a clerico majorum ordinum, vel a seligioso solemnitor pr0rasso contractum, sesso non solum illicitum, sed
etiam invalidum, si volonto ad hunc finem citaro . . D. XXVII. citant sic: ry. cap. reSbyteriS. d. XXVII. h. c. 40. C. XXVII. u. . in quo hujusmodi matrimonium exproSA dicitur nullum. V. g. interprotantos D. XXVI. se volonto citaro . . ad. citant Sic Vide vel confer ch. e. . . d. V. g. interprotantos D. III. t 0lonios citar c. 1. D. I. citant Sic vide S. . . Omne legeS. Ec0ntra volontos citare . . D. VIII., ita citant videj. d. VIII. Quo jure. V. g. exponente D. XXVI. of 0lonios citar c. . D. XXVII , citant sic: id j. VP. Presbyteris . . i. o. vido inha cap. Presbyteria distinctionis primae, videlico immodiat Aoquontis, i. o. D. XXVII. Sorti . c. om. I. pari. 1. p. 259 qq. Surii l. c. om. I. pari. 1. p. 261. 6. Quorum Sanctorum momoriam scolit eclosia io 12. Julii.
37쪽
Annus, quo Gratianus biit, ignotus At si tamen ortuna est, sum vivont adhuc Papa Aleaeandro III. 1159 1181), i quidem anu
Concilium onorato uteranens III., di 5. V 3. Mart. lil labra tum , obiisso. Elonini in duabus Susimis Decreti, anto diei uim -- cilium Latora non so Xaratis, altora Parisiis, ut viilotur, adornuti Summa Parisiensi ' altora jam momorati Simonia de Bisiniuno Gratianus jam mortuus sistitur'. N0quo do loco, quo Gratianus obiit, orto constat Bononia qui-dom in dolosia . Potronii olim Xstitit monumsentum, in honorem Gratiani roetum, quod a. 1499 0ro publico restauratum fuisse legitur. Attamon fuisso hoc monumentum Gratiani sepulchralo, nec in ejus inscription0, nec alibi olai tur . Omnino autom Gratianus, auctor ocroti distinguondus si a
Cardinali Gratiano', qui quidem fiam omporo apa Alexandri III. floruit, attamon et supervixit, set orto non ant dioni 28. Maj 1197m0rtuus est, quippe qui a di adhuc ullam Papa Coelestini III. 1191 1198 tanquam Cardinalis diaconus fit. S. Cosma set Damiani
9. Hujus peris a Graiia iis ad0rnandi ausa et sidus generatim.
Vidit Gratianus juris canonici colluctionses, quae tune tempori S0Xstabant ' indig0ntiis ovi illius, o pra0sortim fori celesiastici, haud lon satisfacoro se quidem partim ideo, quia erant in inplet te, quippe quae plurima leges ecclesiasticas, praesertim recentiores, non continerent partim ideo, quia usta dispositione carebant, quippe quae
disposita osson maXimo ordino chronologico, vel orto non Satis congruo ordine reali praesortim autom duo, quia roserobant plurimas
Sarii l. c. 259. et p. 260. 3. Sohulte, Dio Goschielit dor Quollen l. c. p. I. Iust , Rogosta Pontiff. omni Borol. 1851, p. 783 Sq. Sohulte, ur Goschichio dor Litoratur libor a Deeret Gratians Zw0iter Boitrag, in iis relati soss. om. LXIV. p. 130. Sehulte, Di Gosehiclito dor Quollon fom. I. p. 142. In pra0fata Summu ui istensi apud Schulte in citi relati. Sess. om. LXIV. p. 121. de Gratiano ita refortur: Ipso monachus iit Et in Summa Simonis de Bisiniuno apud Maassen, aueapalpa, in iis relati. Sess. om. XXXI. p. 478.n0t. 80. Gratianus dicitur: Ρia memoriae GratianuS.'Ch. arti . c. p. 265 Sq. Quocum eum confundit Albericus Trium Fontium, ordinis Cisterciensis monasterii Trium Fontium in Gallia abbas, qui ire m0d saec. XIII floruit, in suo Chronico ad a. 1158, apud Leibnita, Scriptores rerum germanicarum Seu acceSSioneS historicae, sed Lips. 1698, 0m. II. p. 328. Iasse l. e. p. 886. ' 0raruntur illa in alter-Gerluch, 0hrbuch dos irehonroeliis, d. XIV
38쪽
auetoritates. Sibi invicem contrarius, quam ob rem celosiastici judicos si sequontur dubii haerebant, quam se illis auctoritatibus sequi d0boroni. Quapropter ipSe novum pii canonisticum adornandum Suscepit, quo leges celesiastica recentissima referre pugnas, quae inter auctoritatos ad jus canonicum portinento deprohendebantur, Solvere Simulquo usui praetico, et praesertim occlesiaSticorum judicum, provi-d0ro salsegit. Ad quom ultimum finem c0nsequendum in specie diversas illas, quas collegerat, auctoritatos apto ordino sali disp0nor contondit atque congrua quaeSti0ne proposuit easque tum internis argumentis. tum auetoritatibus, quibus de regula summam honoris ipSarum Seu summurium praemisit' decidor studuit. Quas auctoritatos, quum sibi invistem adversari Viderontur, Secum invic0m 0nciliar adlaboravit et, quum hoc offici non posse putaret, tunc, qua illarum reliquis praeferri obseret, deeidor o hanc decisi0nom probar sategit .
Q Didia iratiani et rati ea dilaudi, uuii ei olim usitata.
supra dictis luest, opus Gratiani non SSe meram canonum collectionem, sed osso canonisticum tractatum, in quo Matianus suas aSSertiones profert seasque argumentis, tum internis, tum Xternis pr0bar satagit. Ad quas assortions Gratiani pertinent, uti per so patet, etiam summaria, auctoritatibus ab ipso praes Xa, quae Stendunt, quo Sen Si is auctoritatos illas accopserit Τ. Qua assertion0 Gratiani, ita in hoc per prolata se ab antiquis canoni Stis appellantur arctgraphi , a recentioribus autom diei Gratiani'.
Qua summaria nobis proinde otiam ostimonium perhibent, quo SenSi Gratianus illas auctoritato acceperit.
Id luco v. g. sex illis, qua Gratianus dicit initio D. III. ἡ Omnes has species' te ), atqu0 o modo, quo allega effata S. Isidori, Hispulensis episc0pi ' 636), in cann. l. t 2. ad posita item se illis, qua dicit p0St . . ad. ἡ Ρorro canonum alii sunt' te ), atqu0 o modo, quo allegat ossatum ejusdem S. Isidori, in c. 3. ad relatum; 0rro ex iis, qua dicit post cit can. 3. ad. officium Vor Saocularium ote.), allegans simul aliud effatum jusdsm S Isidori, quod in . . ad collocatum est. Porro id patot ox illis, qua id om Gratianus dicit init. D. L. ἡ Ε praemissis auctoritatibus' ic.); post, 12. ad. Econtra exemplis se auct0ritatibus' te );p0St, 24. ad. Quomodo igitur hujusm0di auctoritatum diss0nantia' te. et post α 28. ad. ἡ Quicunque igitur et:). Frieilberg, in Corpor jur can. sed LipS. 1829 Sqq. pari. I. prolegg. 0l. IX. Id tostatur inter cauturos Rufinus, canonista faue. XII., dum in sua Summa Decreti, haud diu post a. 1160 xarata Schulte, Di Goschichi dor uellen, tom. I. li. 22 Sq.), de iis, qua Gratianus ad α 5. D. I. adn0tat ἡ Quum itaque dicitur' te ), ait: Ecce hic ponit pars graphum suam M. agister Gra. tianus), ut Stendat, quid habeatur x dictis se in illo canono , o ut adducat alia, nondum dicta.'ssem, dum ad ea, qua Gratianus dicit post can. 2. D. III. ἡ Porro canonum alii ' te ): Hic', inquit, ponit paragraphum Magister. Apud Schulte l. c. p. 56. not. 22. Porro huius o tostis os Simon de Bisiniuno in sua Summa Decreti, apud Schuste, ur Goschielit dor Litoratur libo das Docro Gratians. Erster ei- trag, in citi relati. Sess. om. LXII. p. 19. Sehulte, Di Gosehielit dor uellen, tom. I. p. 5.
39쪽
ea, quae jussu et auctoritato Papa Grogorii lil. u. 582 prodiit Romae, aliis, o qui doni minoribus litorarum haraetoribu quain re liquus ocroti sextus improssa sunt. In editionibus D ruti antiqui i-bus autoni t in codicibus jus manuscriptis iisdom ne resiqui
croti sextus litorarum charaetoribus Xhibentur. Porro adom dicta in ditionibus ocroti roesentioribus plerumque ab initio voc Gratianus, o Grat. vel dici Grat Signata Sunt. Quandoque tamen tiam ahsquo ulla hujusmodi signation posita sunt Nonnulla quuestiones o solis dictis Gratiani constant quod inde Venit, quia Gratianus ad solvondum thoma, ibi propositum, sciis argu- montis inturnis usus est'. Citari dicta Gratiani uno communitor ita soloni, ut praemittatur Voc Grai vel diei Grat. st doindo illud dictum Gratiani per Ustinctionem, Vel ausum et quaestionem, in qua occurrit, determinetur'. Quum aut in illi dicto Gratiani ant000dit aliquis unon tunc illud dictum tiam por uno canon om determinatur, o quidem vel cum praep0Sitione p08 olior cum prasepositione ad Et praepositio ad tune adhibutur, quum illud dictum Gratiani cum ea non antecedente O- haeret neXu interno roali), v. g. tanquam ejus confirmatio, Vol refutatio, vel tanquam illatio X o potita, utque quum ad illum canonem unicum et non ad plures simul portino M. In reliquis casibus, quum vitiolios dictum Gratiani ad anonom antocudentem VerSatur tantummodo in noxii externo locali vol in noxii quid0m interno ruali), attamen non ad illum canonum unicum, sed ad plure canone anteeedentes simul portinui, adhib0tur praepositi post'. Si dictum Gratiani si longius, o solummodo aliqua dii pars citanda st se initio, vol o modio vol o no adponuntur citationi Voculae init. reSp. in med. vel in n. in se , uti Supra p. . de citation canonum seroti dictum ost'.
Quodsi illud dictum Gratiani divisum est in principium pr. et purugr hos tunc in hujusmodi citation Hiis allogatur ipsius principium pr. Vol illa paragra phus ), t haec quidem sivo per
Vocem initiatum, sivo por numerum arabicum), uti pariter Supra p. 6.
circa citationum canonum ocroti notatum est y.
CD. . . diei Grat initio D. III. ἡ Omnes has pocios' te.); item p0stc. . ad. ἡ Porro can0num alii' etc. atque post . . ad. officium vero' te ). CD. C. I. u. 2. C. XVII. u. 3. C. XXII. u. 3. C. XXIX. u. 1. V. g. dici Grat init D. I. Grat init. qu. I. C. XXVII. Gratia in qu 3. C. XVII. Qua ration citatur . . dict. Grat rei c. 1. D. I. dict. Grat ad . 5. ad. Hac ratione citatur . . dici Grat post . . D. III. dici Grat. Fost
V. g. hoc stoliditur init dict. Grat. 0st . . D. XXXVI. in med dici Grat. 0St . . D. XXXVI. in se dict. Grat post 4 2. D. XXXVI. Qua rati0n loci, supra n0t. . adducti, ita citantur: 0 ostsenditur P. diei Grat post . . D. XXXVI. - Hinc etiam Malachias dict. Gratia post . .
40쪽
Quando quo anton dicta Gratiani omnino rovitor citantur i. Summuris ea nonum Oee sum narium et illo canone allogantur'.
A canonistis rentiquioribu dicta Gratiani Vol orum fragmontaeitantur sign0 initia liboeula volisumor illius dicti Husu fragmenti atque allegation solius distinctionis, Vel cau8ae aut quaestionis, in qua illud dictum Husu fragmentum occurrit'.
ll. Audi siritates, quilius Graiianus dicia sua c0ufirmat, et quidem:
A. sacrae seu celesiasticae . Auetoritates, quibus Gratianus dicta sua confirmat, sunt partim
suoru Seu ecclesiasticae, partita 8aeculare8.
Ad sacra seu celesiastica auctoritatos portin0nt: 1. Loci S. Scriptura V et . F. h. 2. Sic dicti Canones Apostolorem κανονες et o Muo ATD ciet λευν β, et quidem in orum vorsion latina, a Dionysio liquo abbate B 0- man c. a. 36), adornata . 3. anone synodorum, generalium et particularium, earumque tum Minarum, tum rapearum, set harum qui dom in vorsion latina', eaque vel Dionysiunc modo momorata, set Isidoriana seu Hispanica'. Immo saepse Gratianus undoni canon om alicujus synodi graecae nol0e adducit in vorsion Isidorianu, alio in Dionysiana '. 4. Diversa constituti nos pontis elao Sivo pro Ecclesia univerSa,
sive tantummodo pro aliqua Eeolosia parto volitiam pro aliqua perS0na ecclesiastica singulari odita0 pra0ssertim quidem pontificia decretale8.
D. XXXVI. diet. Grat. post . . D. XXXVI. - Ex quibus omnibus dict. Irat post . . D. XXXVI. 12. di et Grat post . . D. XXXVI. V. g. D hoc vid ad . . D. I. d hoc se post . . D. III; de hoc agitur init. D. XX. V. g. Summarium . . D. I. V. g. Dist. I. Humanum onus, dict. Grat init. D. I. D. IV. eges, dict. Grat post . . D. IV. D. V Naturale jus, l. dict. Grat init. D. V.; D. IV. Q. i. o. dict. Grat primum i quartum in D. IV. dict. Grat. init D. IV. t post . . ad. C. XXIX. u. Quum dicitur dict. Grat. 0Stc. . . XXIX. u. 2. Frie iber in iis prologg. col. XIX. Sqq. Dict. Grat init. D. I. cann. 33. 34. 36. I. . . de p0enit. Mulier-Gertreo l. o. 68. h. c. 3. ibor anonum. 4. D. XV. dict. Grat init. D. XVI. C. 14. D. XXVIII. c. 1. D. XXXV. De qua vorsi0no D. ulter-Gerlachi b. t uassen, oschielit dor Quollon und 0 Litoratur se canoniselion Rochis. raocii 1870, 6m. I. Sqq. C. 3.-T. 9. 10. 12-14. 17. D. XVIII. ' ulter-Gerluo l. o. I. Maressen l. c. Sqq. ' Ita . . Concilii Moue ii I. a. 25. an. 17. in . . D. XLVII. adducit in verSion DionyΗiana se in . . . XIV. u. . in Isid0riana It0m syn0di reo licenue in Phrygia 343-381 ean. 12. in . . D. XXIV. refert in vorSion Dionysiana se in . . D. LXI. in vorsi0no Sidoriana.