Introductio in Corpus juris canonici : cum appendice brevem introductionem in Corpus juris civilis continente

51쪽

R0lati0nes auctorum antiquor urn in ido pr0p0situs, assurii ini incentiorum, Superi u adductae, praeval 0, per H vid os in us autoni o his rotationibus auct0rum antiqu0rum aliori racs frondi sit, cum Hrtitudin docidi sequit . Undo circa hunc qua sti0uum euinorudito vir multero simpliciter dicendum idotur, adi utum pus Gratiani osso anno 1150 fel 1151. Bononiue autum, o quidem in m0nastorio , Uesidis ut ab ,ris, adornatum illud opus osse, antiqua documenta supra allata inanis

15. quem titulum Gratianus peri sus praefixerit. Appollari pus Gratiani apud seript0ros antiquos solo divorsis

nominibus, uti Decretu', Code decretorum, Corpu decretorum, Liber decretorum, Volumen decretorum, Liber canonum, Concordantia Concordia discorduntium unonum, immo jam altor dimidio saue. XIII. etiam Corpus juris canonici β.lesim contesimo quinquagesim primo Gratianus Monachus, o lassa civitat Tu-Sciae natus, Docrotum composuit apud B0noniam in monasterio Sancti Felicis. Ch. cit Praulati0110m C0rr. Onam.).c Jam supra p. 11. memoratum monumentum Gratiani, Bononia in ecclesia S. 0tronii olim ass0rvatum si a. 1499 renovatum, cum hac inscriptione: D. O. M. Gratiani Clusini Casesarsi jur set Ont. nucisatori propo divini qui monachus in martyrum Folicis ot Naboris sed abs0lutiss. ibidoni pus Decretorum anno gratiae M. C.LI. compilavit. Sarti . c. om. . part l. p. 266.)d N0tati Gratiano eoa ova, a canonista os Ant de Riesister in dissertatione aca- domica de Gratian auctoro Docroti a. 1269 habita III. allegata, ab eo, ut ipse refert, in singulari quodam latio mombranaeo codicis Gratiansi s. in bibl. avg. Vindo-b0nenSi XStantis, inventa hujus tenoris orborum: Liber Decretorum per Gracianum Clus. 0nachum S. Folicis civitatis Bononiensis ordinis . Bonedicti fuit compilatus in 00dom monasturio anno Domini MCLI. Ios. Ant. temeri opuscula adhiStor et jurisprudunt prasecipuo occi pertinentia. Friburg BriSg. 17 73, p. 270.)0 Chronicon Ioannis de Thielrode, monachi abbatia S. Bavonis in civitate Gandavensi Gon in Bolgio , ab ipso vorsus sinem Sasee. XIII adornatum, ubi ad a. 1151 refertur: Gratianus Monachus, domuis civitato Tuscia natus, decretum c0mposuit hoc anno MCLI. s urnkbnio Flandrisclio Sta ais uii Bochisg0sehieliis. Tubing 1835 fom. I. p. 49. Phillis i. c. om. IV. p. 146. notia 23.)y 0 pra ost0 os sufficiun ratio positionis documenta ultimo adducta annos

Dominica Incarnationis computaro secundum calculum Pisanwn, qui calculum communem in numero annorum uno anno Superat ch. Brino meter , raet Handbuchilo hist Chronologio allor Zoilon und Volher, ed. II. Berol. 1882, p. 93. q. quoca Su relatio d0cumentorum, supra nos adductorum, cum rotatione morenni Teutoniciet praefati codicis s. Sufol iensis utiquo congrueret CD. Maassen l. 4 p. 478. Mulier-Gerlao l. c. p. 241. Pag. 24. 0t. 9. Qua rati0n loci hujus operis apud antiquos an0niStas citantur cum app0Sition vocis in decretis. CD. Supra p. 9. Apud arti . c. 0m. I. part 2 append. p. 214. D. XIV. adducitur exaratum di 24. Julii IX. M. August. 1262 instrumentum donationis nonnullorum librorum, set intor os nominatim ocroti Gratiani sub titulo: C0rpus uris Canonici', quos libros Doctor Decretorum, n0mine Bona iuncta PFonis, monasterio et

52쪽

Pars I Decretum Gratiani.

Quoni aut l0rum titulorum Gratianus ipso huic opori pra01iX0rit eserto definiri sequit. Sunt quidem, qui assurant, Gratianum i titulum: Concorduntiadiso AEuntium anonum impoSuisso . Qui titulus quidem utiquo uni o nibus, quos Gratianus hoe opero prosequitur, Videlicet, eanOnes inter o diseordantes sociam inviosem in concordiam revocare η, omnino congruit se hinc imp0ssibilo diei 11 quit, ut uni Gratianus huic opori praesXorit. Porro illum titulum tiam plures codices mss. hujus operis, iique

antiqui referunt'. Immo unonista usinus, in sua Summa Deereti', intra a. 11600 1170 Xarata, Xpresso sit, Gratianum hoc opus Concordiam discor-Juntium renonum inseripsisse .

Attamon his o altora parte rationabiliter opponitur, quod Oecurrunt otiam multi liquo valde antiqui codices mss. hujus operis, qui illum titulum non roserunt id quod pro magna, quae Gratiano usqu0 opori statim ab initio Xhibobatur, ovorsentia se apstimation locum non aboros, si Gratianus ipso illum titulum pori suo

ecclosiae S. Galgani, ordinis istorciensis, Vulterana diooeossos in provincia Bono-vontana , donavit. Quod instrumentum, in quantum huc spectat, Sonat ut equitur: Anno CCLXII. Indiction V. Nono Kalen Augusti Donatio Bona juncto quondam eponis Docrotorum Doctoris facta Monastori , t Ecclosias S. Galgani Vul- torran Dioecesi ordinis istorcisensis, o Domin Galgan Abbati rogulari prodicti MonaSterii. - Totum Corpus uris Civilis. . . . Corpus duris Can0nici, quod est Decrotorum Liber , t Valet XII. libr. - . . . Actum in Claustro eclosio Rotundo S. Galgala d Monto Sopi per lumannum ornardini Not. μ Ita nominatim Sehulte, Di Goschielit dor Quollon fom. I. p. 48. Idem in Done, sitschris sir irchonrochi, tom. I. p. 305. Frie bery l. c. col. IX. CD dici Grat post o. 24. D. L. p0S c. I. C. I. u. T. post . . . XXVII. qu. . etiam Supra p. 12. Huc portino intor castoros otiam ca0Η.-reg. bibi palat. Vindob codex S. lat. r. 2131. br. 90c. XIII. Di., in quo hoc opus inscriptum est Concordantia discorduntium canonum, ac primum de jure et constitutione. Alium codicem S. ex saec. XII., adducit Sch ute, ter gallicum, in citi relati. 0SS., 0m. LIX. p. 367. nr. VIII., ubi Decretum Gratiani inscribitur: Concordantia discordantium canonum ac primum de jure constitutionum et nuturae. Ch. Idem , Dio Gl0SA gum Do-cret Gratians, in citi scriptis momorabilibus, fom. XXI. pari 2 p. 21. Friedbery L . col. IX. Schulte, Di Goschichi dor uellen, fom. I. p. 121 Sqq. ἡ Universo operi', ita vorbolonus ait Rufinus apud Schulte l. c. p. 49 not. 8.et p. 250.). titulum praescribit discordantium canonum concordiam.' Cujusmodi codices mss. duos Vatican0 momorat Surii l. c. om. I. pari. 1. p. 275. b. 3. Porro alios hujusmodi codicos mss. prae manibus habuerunt viri eruditi, quo saec. XVI. Summi Pontificos ad mendandum hoc opus deputaVerant, qui Vulgo Correctores Iromuni diciuntur. Id luco ex cit Praefati0n eorum, in fronte Decreti collocata sub inscription o Ea, do quibus lectorem principio' etc. De titulo p x ex oriandoni notation ad titulum, secreto Gratiani in editionibus impressi praefigi Solitum: Concordia discordantium canonum, ac primum de juro divinae et humana constitutionis ad 0c. sic primum in editione, quae X

53쪽

0Xplicandum titulum Gratiano operis, ab se hic in ei pondiuna sedacti assori, dicens: Hoc pii a compilator nomen habes, non quod ipso deerotorum auctor Xtitorii Aod do divorsis partibus os in

E quibus orbis Bolandi manif0sto lucet, in titulo, quom pus

Gratiani in illo odio nis pra0Drobat, necessuri Vocem decreta, o nequaquam canone positam fuisso, quum t0ta illa xplicandi ratio Bolandi ad 000m decreta, ut nequaquam ad Ocem canone Spectet;

0 hinc illum titulum nulla tonus: Concordantia Concordia diue

dantium canonum' esse potuiSSO.

Cui uecodit quod olandus, otium Summus Phinti x in under III.

factus, Gratiani opus non Deo: Concordantia coneordia discordantium canonum', sed voco Decret citavit δ. Bolandus quidum se parto sua, Onesiderans intentionem, quam

Gratianus in Xarando opor illo intor autor habuit, opus illud in contoXtu tractatus sui concordiam canonum' appollat'; attamon Gratianum ipsum i hunc titulum imposuisso, no verbo quidem innuit ε. Quum autem usinus, qui intra a. 160 0 1170 hinc orto post olandumst, suam Summum ocroti adornabat, a Rolando an-din0ll0, tunc jam Summo Pontis eo, opus et aliani coneordiam canOrocens. stri et Francisci fratrum Pithoeorum prodiit in t0m. . Corpori jur can. , ed. aris. 1686 sq. fol. st alibi Saepius ad Voc. de jure , qua incipit: Hoc loco in manuscriptis codicibuR setc. Summa magistri olandi, ed. rider Threner Oenip0nt. 1874 p. 4. Vidolios in scrotali pistola , ad Norviesensem in Anglia piscopum data Mansi Sacrorum Concili nova et ampliss colloctio. Florent. 1759 sqq. tom. XXII. c0l. 288.), in qua ossatum, in c. 3. C. XXXIII. u. 1 positum, citat his verbis: Quum in decretis hab0atur Xprossum, qu0d, si vir diXorit, quod' te Fragmentum illius ocrotalis rosertur in collochi0no scrotalium Papa Grogorii IX. ab . 1234, cap. 6 de despons impub. IV. 2. Postquam nim olandus apud Thaner . . . . etiam apud Sohuite, ur oschichio do Litoratur libo das Docros Gratians. Et Ater Boitrag, in citi relati

SeSS., 0m LXIII. p. 307. hoc reSpectu diXorat, Gratiano causam scribendi fuisse, concordiam canonum dom0nstraro eorumque differentiam ad concordiam revocare tum ea causa ductuS, hoc opus ipSum concordiam canonum appellat, dicens: Materia sunt a d quibus agitur. Cum ergo do negotiis ecclosiarum concordia canonum agat, quaeStiones dirimendo, concordiam canonum ponendo, dissonantiam eorundoni ad concordiam sevocando eadem jus serunt materia.' Cis. Miner . . inlotiun p. XXV. et econtra Schulte, Dio Goschielito de Quollen. 0m. I. p. 48. not. 8. CD supra p. l. q.

54쪽

28 Pars . Decretum Gratiani.

num diei animadvortissset, facito aut concipor opini0nem potuit, Gratianum ipsum uino titulum opori suo pra0sXisse, et sic Verba Supra mem ain: Universo opori titulum pra0scribit dise0rdantium canonum concordiam vidotur protulisse. Insuper hic notandum si, sequo Gratiani discipulum, canonistam Paucupuleum, Supra p. 9. 110t. 2. laudatum, in sua Summa Deeroti cortem0X OS ipsius seroti vulgationsem Xarata' hoc opus magistri

Sui Oee: eoneordia canonum', sed Voco: doereta' citare quod corto facturus non fuisset, si ipsum Gratianum opus hoc .cOneordiam discordantium canonum' intitulavisso comportum habuisset. Pro his dicundum vid0tur, ortum esse, Gratianum Osu Suum, conc0rdantiam concordiam discordantium canonum' non intitula-VisS0. Quom auton titulum i praes Xorit, non corto constar ' perquam verisimile sesso, oum huic operi titulum Decreta praefixisse.

Nunc opus illud communitor dicitur Decretum Gratiani, absquo dubio habita ration0 Docroti Bur hardi Mormutiensis atque Inonis Carnotensis'.

Originarius euroti ambitus. 16. alea Decreti β.

Non tamen cum Odom, quom nunc habet, ambitu Decretum manibus Gratiani prodiit. Et primum quidum in o nune pluros auctoritates habentur, qua Sin non Gratianus, sed alii, et domum post eum, poSuerunt. Hae

Sohulte, Dio Goschielit dor Quollon, tom. I. p. 109. q. Is nim in hac Summa Dist. III., ad ipsum Decroti sonorom et textum pro-VocanS ait: Quid canon, quid regula, quid privilegium sit, in decretis pleno expositum St. In C. XIII. u. .: Qua in hac quasstion dicta sunt, in tertia quaeStione XVI. causa decretorum operies. In prino C. XXVII. In prima decretorum parte. In prino. artis III. : Omnibus decretorum causis Vol negotiis decursis ad ultimam hujus libri senium est partom, qua quinque est distinctionibus sivo divisionibus divisa. Vido aes rug. bibl. palat. Vindob cod. S. lat. m. 220 4 mbr. ex asc. XIII inc.) otiam apud Schulte l. c. p. 113. 0t. 20. CD. Supra p. 26. not. 6 citatam notationem Corr. 0mm. ad praeSentem titulum Decreti v. ae primum in odition o recens fratrum Pithoeorum V. de jure , ubi de hac ro ita rorartur: Hoc loco in manuscriptis codicibus magna est Varietas Nam partim nulla est hoc loco inscriptio partim vero' etc. Do quibus D. Supra p. 19. Admonitio Corr. 0mm. ad loetorsem, in fronto Decroti posita Sub inscripti0ne: Ea, de quibus oct0rom principio visum At admonere, haec sunt', : De puleis Dou iret, Praenoti, can0nn. lib. IV cap. 15. Bio eli, o aleis, quae in Decreto Gratiani inveniuntur Maroburg 1827 Programma S0lomno UniverSitatiSALA Oburgensis Maassen, Paucapaloa, in citi relati. 0SA. Om. XXXI. p. 482. Sqq.; Sohulte, Die Palea immo ret Gratians in citi relati Aess. tum LXXVIII p. 287 Sqq.; Frie ibero, in citi protegg. Ol. X. qq.

55쪽

alia e0nstituunt intogro canonosi alia tantummodo canoni par-toni officiunt δ.

Qua auctoritatos proprio non sunt nisi I ,ei parallesi, ab intui protibus Doeroti se divorsis operibus , uti v. g. 0 0ercto ureliui di Wormati ensis, o Ivono, Ansolino Luconsi illucti0nibus uris ivilis romani o aliis , hausti set Doeroto additi. Et primus quidem, qui hujusmodi addita monia Docroto adposuit, sui jam laudatus rutis nidiscipulus, nomino aucupulea'. Unde hujusmodi addita montis, ab ipso in Dodrotum illatis ad octa si nominis jus abbroviatio si gla): Pule .

Post auos paloam alii quoque canoni sta in suo quisquo plari Docroti jusm0di addita monta Doeroto adscribobant undo otium venit, quod secreti codices mss. quo Sunt antiquioreS, O pauciora, vel plano nulla hujusmodi addita monta continoiit, set odicum ocroti manuSeriptorum 1 000ntiorum alii plura, alii pauciora Husmodi addita

monta referunt.

Quum autom addita monta, ab ipso auca paloa in Docrotum illata V00e Pule signari coepissont, paulatim invaluit usus, ut otiam illa addita monta qua ab aliis viris ruditis post ausis paloam secreto adjecta sunt, adem voco Putea notarentur, t tali ratione vox Pulere, qua primo nomon proprium orat et ad Paucupuleum Spectabat, vim nominis appollativi obtinoros ac omnia hujusmodi addita monta Decreto post Gratianum adposita, sive a Pauea paloa, sivo ab aliis adposita fuiss0nt, doSignaret.

De casetor autoni hac occasion notandum est, nonnullos antiquorum ea non istarum inscription0m Paleuci eos otium significationspuieue in opposition ad grana rumonti accopisso, ita, ae si ea in- Scription innuersetur, auctoritatos illas in relation ad auctoritatos

3 Uti . . . . . . c. 13. D. XXIII. c. 10. C. XX. u. 1. Ita v. g. obtino in c. L D. XVII. inde a vocibus: Neque ullum episeopum' etc. de quo se notat. Corr. Romin. ad est can. V. Neque. Item id obtinet in c. 52. D. L. indo a vocibus: Quodsi iterato' etc. cfr notat. Corr Ronim.)

ad cit can. V. Quodqi iterato.

Seliuste, Dio Gosehielit dor uellen, tom. . p. 60. Seliust l. c. p. 109. q. Id tostatur canonista Rusinus in sua Summu Decreti apud Maassen, Pauca palea, in iit relati. 0ss. 0m. XXXI. p. 455. q.), referenS, Pauca paleam operi Gratiani qua sedam decrofa apposuisse, quae, licet non sint minori momenti, quam alia ibi posita tamon, quia a principali auctor hujus libri non sint p0sita, in scholis non legantur. It0m canonista Hustuc io, qui jam anno 11 78 Bononia jus canoni cum doesebat, in sua Sitnim Decreti 11 78 118 adornata Sehulte, Di Gosehielito de Quellon tom L p. 156 sqq.), ubi ad auct0ritatem, in o. Illud autem 10. C. XX. qu. . positam, n0tat dicens: Et V0catur alea a Suo auctoro, scilicet discipulo Gratiani, qui auda palea vocabatur.' Apud arti . . tom. I. pari. 1. p. 281. H. E quibus verbis simul lucet haud pr0bandum sese, qu0 dicit Schulte l. c. p. 52. in n0ta), vitiori Huguccionem ign0ravisse, auctorem illorum additamsentorum

fuisso auca paleam.

56쪽

Pars I. secretum Gratiani.

mis foliis tanquam appendiX, quandoquo fiam a fronto Deeroti ponebantur. Sorius autem, dum nimirum nova Decreti X0mplaria con- fiet antur, sextui uerseti in congruis locis infortae sunt δ. Quomadmodum odicos mss. ita tiam dition0 Doeroti alia plures, alia pauciores aloas Xhibunt'. Alii vocum Putea auctoritatibus Uuroti praes Xam, litor Xplicandum censuerunt. Et nonnulli quidum an dori variant a quodam quasi Cur linuli, nomine Paucasalea, narrantos, hunc Cardinalem 19-tiano secretum por fraudoin subtrahor o sibi tanquam auctori attribuor Voluisse, atque ad hoc plagium Xs0quondum se colandum illa additamenta Decroto adposuisso hanc autem fraudem deinceps d0todiam si illa addita monta a Gratiano voco: Palpa' designata OsSe, tum ration auctoris eorum, Cardinalis Paucapuleae, tum etiam ration Oxigui ips0rum pretii in rotatione ad auctoritatos, ab ipso Gratiano in Docrotum infortas, quo respectu S ita hab0ront, uti paloas ad frumenti grana'. Qua narratio, uti jam por so sotionem rodotot, ita tiam onulla sit digna Aso monstratur, quod usque ad hoc tempus intor S. R. E. Cardinatos inveniri nullus potuit, qui auca palea, in quo nomino narrationis illius cardo vortitur, diceretur'. lias Xplicationus illius vocis, qua eam se graeco rάλιν iterum, rursus, et sic Serius Seu posterius), Vel o grape παλαι0οῦ γ, M antiquus, o sic antiquatum seu nullius protii) votis vocibus post alia formatam esse putant, quemadmodum o vocibus post illa formata sit v0X postilla sapostillo, germ. Postille', utpot nimis artificiosas atqu0 tiam huic ruieXplicanda minus accommodatas, simplicitor Ommemorasso sufficiat.

Plurimis auctoritatibus scroti pra0fixi sunt rovos indicos argumenti earum, qui summaria Vel tiam, quia olim, uti inscription0s

Ita myuccio, in sua Summa Docroti ad O. Duobus modis. 51. C. XXVII. qu. . dicen.: Palea est, sed utilior quam granum. Apud arti . c. om. I. part 1. p. 281. O. Suri L c. p. 248.4 48. Ita v. g. Docrotum ab Aemilio Lu vico Richter in parte I. 0rp0ris jur. can. Lips 1839 oditum 164 aloas adducit, oditum autoni ab Aemilio Frie ibero in parte L 0rporis jur. an. Lips. 1879 sqq. xhibo Paloas 166. Quam narration0m primus omnium in medium protulit orenne Columna, natione ItaluS, Acriptor saec. XIV. in suo opor : Do viris illustribus, thnicis ot chriAtianis', et sex illo Surii l. c. 0m. I. part 1. p. 262.4 9. h. Denisse Dio Universi tuton des Mittolaifors Borol. 1885 4. 315 sq. n0t. 391. Sarii l. c. p. 262.4 9. ' Loxieon cel. Friburg Friburg Bri Ag 184 sqq. t0m. VIII p. 622. q. Muressen, Paucapaloa, in citi relati. 0As. 0m. XXXI. p. 482 sqq. Schulte, Dio Goschichte de Quollon, tom. I. p. 53 sqq. Friedber in citi protegg. col. IX.

57쪽

Cuput lil. I8 librorum o capitum g0n0xatim , rubro coloro Cribsebantur rubri ρauetoritatum dicuntur. Quae summaria, qua tonus auctoritatibus ratiano in ostr iunirelati prases Xa sunt, ab ipso Gratiano provoniunt. Id tum X 00

00lligitur, quod illa summari a jam in antiquissimis e0dieibus mss. 00-

croti in quibus vol nulla vol paucisSima Palua sunt, occurrunt, et quidem plorum quo rubro color Scripta, tum otium to timonio jam laudati an nisi a susini confirmatur . Unde patet, perpuram a nonnulli canonistis, uti v. g. a Guili qmo Durrentis ot Iounne Andreae', auetorom illorum summarioriare generatim abori uue aleam. Hi tantummodo auctoritatibus, quas ipse Decreto adposuit, i. o. suis ipsius alois summaria praefixisso dicondus St. nam n0quo his omnibus dicta summaria praefixa sunt uti nominatim obtino in Patoa, in o. 10. C. XX. u. . relata, quae certoa aucupatos Herset addita st=, t tamen summari caret.

18. ii si iuditi LXXIII.

In secreti Summa, quam Sehulte in eo die ins rogia bibliothoeae Bambergensis P. II. 26. dotoxit quam tu intra a. 1160it 117 Parisiis

adornata misso putati hinc Parisiensem appollat', notatur totam prae- Sentem Dist. LXXIIL, qua incipit , Qualiter fero siste , usque ad initium praesentis Dist. LXXIV. : Quaeritur de his sic. Xolusive non a Gratiano provenire, sed a Pauca paloa additam sesso'. Qua notatio etiam antiquissimis codicibus mss. Docroti confirmatur, quippo qui illam b8tinctionem vel nulla tonus hab0ant, set oro sesignatum couialeam . Pr his dubitandum non si distinctionum illam non Gratiano, sed ejus discipulo auos paloa osse tribuendam.

Muttenbaoh, as Sehristw0son immitt0lallor Lips 1821, p. 196. Sqq. Qui in sua Summa Decreti apud Muassen, auea palea, in iit relati. SeSS. tom. XXXI. p. 485. in pr000mio do Gratiano ait : Cuilibo cap. itulo titulum Suum rubricam, qua mont0m si iniselloetum totius capituli aperit . . . praescribit. Et ad . . D. I. ait: Nola, quod M. agistor G. ratianus huic capitul0 Sicut cuilibet sequont rubricam pra0scribit, qua contin0tur summa capituli Sequenti Vel aliquid qu0d in eo est Xeollentius. μ' Apud Maressen l. c. p. 482. 0t. 854. h. supra p. 29. not. 5. Si ulte, ur Gosehielit dur Litoratur libor das Doeret Gratians. Woiter Boi trag, in citi. 0lait s0Ss tom. LXIV. p. 114. qq. Nimirum40st an Placuit. ult. D. LXXII in illa Summa ita dieitur: Quodcumque sequitur p0S hoc deerotum usque ad illam paragraptium: quaeritur de his etc. Pauca palea app0suit.' Apud Schulte l. 4 p. 33.) Hue pertinet prae cautoris codo uis. Doereti bibliothoea Capituli Metropolitari Colonisensis saec. XII. Frie iber in citi prologg. col. XCV.) qui illam disti motionem prorSus non habet. Item odo Palat. -Vatic. r. 22. Philtips, irehen- recht, 0m. V. p. 160. 0t. T.), in quo illa distinctio pariter sos se insup0 ad marginum adnotatum est: Di LXXIII. oscit. Porro in cases. 0g. biblioth0eae palat. Vind0b. 0die nis Decroti Cod. lat. r. 2131. ex asee. XIII ad illam distinctionem , quae ibi per errorem r. XXII signata est , adposita a seriori tamen

58쪽

Pars I. Decretum Gratiani.

Tractatus do oonitontia, in C. XXXIII. u. 3. OSitus, orto a Gratiano Xaratus , atqu0 ab ipso fiam in dicta u. 3. C. XXXIII. collocatus st. Id colligitur jam sex initio hujus u. 3. C. XXXIII. et toto reliquo jus cont0Xtu, o quo lucos, illum tractatum hoc l000 Deeroti jam indo ab hujus origin positum osse .

Porro id probant tum codicos mss. Doci oti, qui illum tractatum dicto loco r0f0runt', tum Summae jusdem Doeroti, qua sum illo loco positum xhiboni, uti n0minatim Stronia Lotandi', Summa Stephani, Τ0rnacensis piscopi, set hinc simplicito Stephani ornaeensis diei 0-liti intra a. 1165 117 adornata , atque Summa Ioannis, a Ventiae, o familia, uti rartur, Canuleriorum nati, o sorius Favontini episcopi,

et hinc urentini cognominati ' 190)'.

De uotor autom non est, quod opponatur artio asserenti, fra etatum illum a Gratiano jam ante Herotum Xaratum fuisso tiloinde, quum ab ipso Doerotum adornaretur, huic insertum esse Corio autem eum non ante Concilium generato Latora notis II. a. 1139 0nfectum fuisse, X o sequitur, quod in ipso canon 22. dicti Conditiirofertur, idolico in . . . .

mami, haec notatio est: Tota istinctio illa alea St. Insupor otiam in antiquo apparatu glossarum Decroti in c0dico S. reVirenSior. 906. rotato apud Sohulte, Dio Glosso gum sero Gratians, in iit. Scripti memorabili., 0m. XXI. pari. 2. p. 21.), notatur, artem Decreti primum c0nStar centum se una distinctionibus, adoas iam0 distinctionsem XLVIII. - qui numerus certo per err0rem pro LXXIIIp0Situs St, proprie non portinere. Prima ars', ita ibi dicitur orbolonus, constat contum si una distinctionibus, licet XLVIII inc0mpoton viduatur. μ Surii l. c. om. I. part 1. p. 279. 45 Friedbery l. c. 0l. XI. q. CD initium Causa XXXIII., initium qu 3. ad et init. . . de poenit.: porro uassen, sitrago gur Geschichto de jurist Litoratur os Mittotaliors, inciti rotati. 0SA. Om. XXIV. p. 26. not. 3. Uti v. g. jam laudatus codex mes lat. r. 2131. aes reg. bibi palat. Vindobon. - d. Fridr Threner Oenip. 1874, p. 193. q. Sohulte, Dio Goschiolito do Quollon, t m. I. p. 133 sqq. In hac Summa te-phunus p0st explicatam Causa XXXIII. quaestionem . quaestione . ad pro tempore intermissa, transiones ad qu. . ad ait: Informisso interim prolixo illo tractatu do oonitontia transitum facimus ad quartam qua ostionem. Apud arti L . om. I. part 1. p. 279. Sinulte, Di Gosehichio do Quollon fom. I. p. 137. Sqq. Fragmentum illius Summae, huc pertinens rorari uassen, in citi relati. Soss. 0m. XXIV. p. 26. not. 3. Simon de Disiniano et Meurdus, patria Cremonensis, et in simplicitor dici inlitus Cremonensis, quidem in suis Summis ocreti illum tractatum non X- preSSe memorant indo tamen nequaquam inferri potest, eum tunc temporis nondum in Decroto Gratiani adfuisso, quum illi canonistae sua Summa post Stephanum ornacenso et Joannem Faventinum scripSorint, quorum tempore eum in De- cinera Matiani jam adfuisso, ubi carot CD. Phillis i. c. om. IV. p. 160. Schulte, Dio Gosehiclito dor uollon, tom. I. p. 140. Sqq. p. 43. Sqq. L. c. om. I. part 1. p. 229. 45. et part 2 p. 169.

59쪽

Quod poeta ad Doereti formam, ut primum quidum ad ius di

visionum in tres partes, haec sino dubio ab ipso Gratiano provenit. li ni,nsolum plurimi odicus mss. Docroti domonstrant, qui porto tres illas Do-croti partes distinguunt , verum tiam antiqui canoni sta contestantur, uti nominatim aucupulea , usinus', Stephunus ornucensis uno

i Sohulte, Dio Goschielit dor Quollon, t. I. p. i. Nonnulli quidum codicesmSS. Decreti partem ejus tertium non Xprosso nominant, eam autem nihilominus exhibent. D. Frie iber in citi pr0J0gg. 0l. XII. t XCV. Sinuue Dio flossegum secret Gratians, in citi scripti memorab. 0m. XXI part 2 p. 21. In sua Summa Decroti ea os rog. bibi palat. Vindob eod. S. lat. n. 220, 4. br. Saec XIII ino. otiam apud massen, aucapalea, in citi relati . SOSS., tom. XXXI. p. 502.): Compositurus hoc pus se Magister Gratianus a principali parte incipit, a division scit juris et consu0tudinis Indo 0rum species multifario Supp0nen Singulas quasque assignat. Causam fiam conStituendarum legum earumque officium subscribit. Indo numorum et ordinem conciliorum et quorum decreta quibus in praefersenda, supponit. Tandem ad ordines ipsos se ad ecclosiasticas dignitates accedit, d0cons, quibus t per quos in conferendae. Domum transit adcreu8α8, qua varias et multiplice ponit, in quibus formatis quaestionibus in indoin c0nfirmation et nugation auctoritatos allegat, quas velut prima fronte oppoSitas Semper ad concordiam ovocaro c0ntondit. In aetremis do ecclesiarum dedicatione et corpore et sanguino D0mini atqu0 baptismo nec non se confirmati0n plonitor tractat. Et in his suum poragit tractatum. Et post Xpositionem Causa XXXVI. partis secunda idom Inuo utere ibid0m ait: Omnibus decretorum causis vo negotiis decursis ad ultimum hujus libri sentum At partem, quae quinque est distineti0nibus sivo divisi0nibus divisa. Itoni in sua Summa Docroti apud Sehulte, Die Gosehielit de Quollon. t0m. I. p. 249.), dicon.: Restat, modum tractandi et ordinem, quo utitur M. G. Magister Gratianus) aporiro. Primo itaque de origino juris humani et origino juris divini agitur sciam hoc quam illud o specios distinguitur ac inter genora set inter poeios t 0nvonisentia sit difforentia multiplicitor assignatur; postea gradus et meia et dignitatus distinguuntur, Ut qui gradus, cui per quem c0nferri debeat, ubi etiam et quando et quis, cui, se quem pro quo crimine, qualiter auferri p0SSit et qui quod officium portinuat. Similitor, qua dignitas, cui, quibu elect0ribus,

qu0 0nferente, quo loco, quibus praesontibus conferri debeat et quis, a qua ad quam c0nscendere p0ssit, ostenditur. Deinde agit M. G. de judiciis, ostend0ndo, qualitur instituonda, sexaminanda st terminanda sint judicia, Alvo sint alia actiones, Sivo accusationes. Ad ultimum agi d sacramentis. Possumus etiam distinetius modum fractandi aperir0, ocundum quod M. G. in tres partes librum sui in divisit. In prima enim parto, qua per distinctiones divorsas dividitur, agit de personis in Secunda, quae per causas, do judiciis iv n0gotiis et ibidon do robus in tertia

de SacramentiS. μ

ε Qui in sua Summo ocroti apud Sehulte, Di Geschielit dor uellen tom. I. p. 255. ait: Distinguitur liber isto alias secundum diligentiam lectorum si e magiStrorum, ipSum retenus explicantium infra cap. 6 art. 1. 30.), alia s0c dum conSuetudinem Scriptorum. I sectores in tres partes distinguunt Quod et

60쪽

Pars . Decretum Gratiani.

Vorentinus , Sisurdus Cremonen8is', o Hugue io', quorum nonnulli 0 oecasione simul commemorant, ab illis qui Supor ocroto scribant,

ipsum in purte quutu dividi, earumque Singulas quartum appellari, ad rimam arum inii ab initi oporis usque ad Dist. I. inel. secundum indo a C. I. usquo ad C. XII. inel. tertium indo a C. XIII usquo ad C. XXVI. inel. t urersum indo a C. XXVII. usqu0 ad 110m totius poris Xtondi'.

21. Subdivisit, partis De rei secundae in XXXVI causas et

singularum causarum in quaesti0nes. Quod porro attino subdivision0m illarum partium, et primo quidem partis secundae in XXXVI causas ot harum cujusquo in quaestiones, haee subdivisio partis secunda paritor ab ipso Gratiano provonit. Id nimnon solum insigne canonista saec. XII. t XIII. Xpresso t unanimitor tostantur, o quidem nominatim usinus β, Ioannes Fufentinus si

Gratianus voluisso Videtur. Prima par usque ad causam Symoniacorum extenditur. - Secunda a prima cauSa Sque ad tractatum do consocration procodit. - Tertia a tractatu onSocrationis uSquo ad nsem.'

Paritor in sua Summa Docroti apud Sohulte, Dis Bochtshand schriston dor Stinsbiblioth0kon in iis rotati sess. 0m. LVII. p. 585.), dicens: ἡ CompoSitoriS Gratiani . . . diligentia librum istum in tres partus distinguit, quarum primam ministeriis, Secundam negotiis, tertiam ecclesiasticis deputat sacramentis. μ' Qui in sua Summu scroti apud Sohulte, ur Goschichio dor Litoratur libordas uero Gratians. Erstor Boi trag, in iis rotati Aoss. 0m LXIII. p. 338. hoc rospoetu ait: Distinguitur libor isto in III partos. Prima os usque ad primam

causam. Secunda Sque ad conSocrationem, tertia usquo ad finem. - Et primam quidoni Gratianu ministris, Secundam n0gotiis, tortiam occlesiasticis opulat sacra- montis. Inde St, qu0d primam Vocant tractatum ordinandorum, secundam tractatum causarum, tertiam vero tractatum do consecratione. μ

In sua Summa secreti apud Schulte, Di Goschichto dor Quollen, tom. . p. 52. in not. in n.), ubi hoc respectu: Opus suum', inquit, magister in tres partus distinguit sc in diStinction0S, causas in fractatum de consecratione. μ' Ita nominatim Stephanus ornucensis apud Sohulte, Dis Goschichio dor uellen, tom. I. p. 255.), dicens: Scriptorum confusetudo librum istum in quatuor parte distinguit, quarum unamquamque quartrem appellant. Et primum quidem a principio usque ad primam cauSam, quae est de Symoniacis, ecundum a prima causa usquo ad fortiam scimam, quae sic incipit: Dioscosani , tertium usquo ad XXVII , quae est de matrimonio prima, quartum a XXVII. usquo ad finem libri ponunt. μΡariter Ioannes Faventinus apud Schulte, Dis Bochtshandschriston do Stiffsbiblio tholion, in citi relati Aess. 0m. LVII p. 585.). Qui in sua Summa apud Schulte, Di Goschi clite de Quollen, 0m I p. 250.), postquam dixerat, partem Decreti primam in contum se unam ius duas distinctionus divisisse Pu uo releum, d division partis secundae: Secundam' inquit, partem non distinxit Ac Pauca palea), quia a M. agistro G. Gratiano sumetonio distincta est per causas, seu themata, quaeStioneS.' In sua Summu apud Sohulte, Di Rochtshand schri non dor fiftsbibliothohon, in citi rotat. AUSA. Om. LVII. p. 585. , dicons: Compositoris autem diligontia librum istum in tres parto distinguit, quarum primam ministeriis, Secundam negotiis, tortiam celoesiasticis duputat sacramontis. In secunda parto agit in hunc