장음표시 사용
231쪽
8. SERVIUS SULPICIUS RUFUS 221 Quintus Mucius sic definiebat, ut eorum cibaria contineri penu legata putet, qui opus non facerent; sed materiam praebuit Sorvio notandi, ut toxiorum et iuxtricum cibaria diceret contineri. 3. Gell. 4, 1, 20. - . . . de penu adscribendum Jhoc etiam putavi, Servium Sulpicium in seprelisensis Scaevola capitibus scripsisse, Cato Aelio placuisse, non quae esui et potui forent, sed tu quoque et cureos in penu esse, quod eius familiae' causa comparatum. 4. D. 33, 9, 3, 10. Ulpianus libro vicesimo secundo ad Sabinum P. 2641). Servius apud Melam et unguentum et chartas epistulares penoris esse scribit.
Haec quoquo sententia hui libro bona ration adseribi potest: nam de ea r vel apud posteros disputatum fuisso Ulpiani v0rba 000nt, qua sequuntur: et est verius haee quoque contineri'.
5. D. 32, 39, 1. Labeo libro secundo posteriorum Iavoleno epitomatorum P. 171). Cum ita legatum esset, ut Titia uxor mea tantandum partem habunt ea piat 2 quantulam unus heres, si non aequales partes essent heredum, Quintus Mucius et Gallus putabant maximam partem legatam esse, quia in maiore minor quoque inesset, Servius filius minimam, quia cum heres dare damnatus esset, in potestate eius 8Set, quam partem daret. 6. D. 40, 7, 3 pr. avolenus libro quarto ex posterioribus Labeonis P. 196). Stichum Attio dolego et, si is ei nummos centum dederit, liber esto'.
. . . eum . . Statuliberum esse Quintus Mucius Gallus ... putant, Servius filius non Sse. De tuteliS.
7. Gai. I, 188 . . . quidam quinque genera tutelarum esse dixerunt, ut Q. Mucius, alii tria, ut Ser. SulpiciUS.
232쪽
8. D. 50 16, 25, 1. Paulus libro vicensimo primo ad dictum P. 339 ). Quintus Mucius ait partis appellation rem pro indiviso significari nam quod pro diviso nostrum sit, id non partem, Sed totum Sse. Servius non ineleganter partis appellatione utrumque significari.
8' Gai. III, 149. Magna autem quaestio fuit, an
ita coiri possit societas, ut quis maiorem partem tu cretur, minorem damni praestet quod Q. Mucius contra naturam societatis esse existimavit sed Ser. Sulpicius , . . . adeo ita coiri posse societatem existimavit, ut dixerit, illo quoque modo coiri posse, ut quis nihil omnino damni praestet, sed lucri partem capiat, si modo opera eius tam pretiosa videatur, ut aequum sit eum cum hac pactione in soci0tatem admitti.8h. D. 17, 2, 30. aulus libro sexto ad Sabinum P. 1732 . Mucius libro quarto decimo scribit, non
posse Societatem coiri, ut aliam damni, aliam tueri partem ocius ferat. Servius in notatis Mucii ait, nec posse societatem ita contrahi, ut nudam omninovo damni vel lucri partem socius ferat , neque enim lucrum intelligitur, nisi omni damno deducto, neque damnum, nisi omni lucro deducto sed potest coiri societas ita, ut eius lucri, quod reliquum in societate sit, omni damno deducto, pars alia feratur, et eius damni, quod similiter relinquatur, pars alia capiatur.
Locum corruptum non sanat, qui cum ommSenovorba illa ' non posso sociotato coiri potius ' non probo societatum coiri logit nam ita contrahi aequo vocem ut vid0tur flagitare, atquo postea logimus: 'sed potest coiri societas ita ut et . .
8' . 3, 25, 2 d illa sane conventione quaesitum est, si itius et eius inter se pacti sunt, ut ad Titium lucri duas partes pertineant, damni tertia, ad
233쪽
8. SERVIUS SULPICIUS RUFUS 223 Seium duae partes damni, lustri tertia, an rata debui haberi conventio. Quintus Mucius contra naturam societatis talem pactionem ess sexistimavit o ob id non esse ratam habendam. Servius Sulpicius, cuius sententia praevaluit, contra Sentit, quia Saepe quorundam ita pretiosa est opera in societate, ut eos iustum sit molior condicione in societatem admitti . .
si adeo contra Quinti Mucii sententiam optinuit, ut illud quoque constiterit posse convenire, ut quis lucri partem ferat, damno non teneatur, quod et ipsum Servius convenienter sibi existimavit, quod tamen ita intelligi oportet, ut si in aliqua re lucrum, in aliqua damnum allatum sit, compensatione facta solum quod superest intellegatur lucri esse. 8Α. D. 17, 2, 29 pr. Ulpianus libro trigesimo ad Sabinum P. 2742). si vero placuerit, ut quis duas partes vel tres habeat, alius unam, an valeat placet Valere, si modo aliquid plus contulit societati si pecuniae vel Operae vel cuiuscunque alterius rei causa . 9 D. 17, 2, 5, 8. Paulus libro trigensim Secundo ad dictum P. 495). Item scriptum est posse
procuratori quoque me Socium meum renuntiare. quod Servius apud Alfenum ita notat ess in potestate domini, cum procuratori eius renuntiatum est, an velit ratam habere renuntiationem. Quod scriptum est , Sorvius in Mucii iuris civilis libro XIV Iogissu videtur itaquo in Mucii fragmenti ponere
De furtiS. 10. Gaius 3 183. Furtorum autem genera Ser. Sulpicius et Masurius Sabinus quatuor SSe diXerunt, manifestum et nec manifestum, conceptum et oblatum. D Q. Mucii sont0ntia V. Supra . 7.
11 D. 47, 2, 7, 1. dum Pomponius libro trigesimo octavo ad Quintum Mucium P. 322). Si quis alteri furtum securit et id quod subripuit alius ab eo
234쪽
224 VL OCTAVI SAEC IURIS CONSULT SERIES PRIMA subripuit, cum posteriore fur dominus ius si furti agere potest, fur prior non potest . . . haec Quintus Mucius refer . . . nec utimur Servii sent0ntia qui putabat, si rei subreptae dominus nemo exstaret neceXstaturus esset, furem liabere furti actionem. V. De sacris doto standis libri. Cum prautor librorum titulum nihil fere s0rvatum sit,
argia montum librorum coniectura tantum RSSequi poSSumUS.
verbum utostatum Gaius in libro s0xto ad XII tabulas
D 50 16, 238, 1 sic explicat lautostatum est tostationudenuntiatum' o Ulpianus libro quinquagesimo s0xto ad
edictum D. 50 16, 9 seribit lautostatio os donuntiatio
crorum detestationem cum arrogation coniunctam esseeXiStimat. Sacra, de quibus agitur, utrum gentilicia an familiaria intellig0nda sint, omitisse non definivit pl0ri tu viri docti a saera sentilicia 880 putant utrumque art0Wa B0chisgusehielit II p. PSq. improbat SacrOrum detestationem neque adrogationis partem fui88 neque
235쪽
Goll. 7, 124 1. Servius Sulpicius iure e Onsultu . . . in libro u sacris detestandis secundo, qua ratione adductus estamentum verbum esse duplex scripserit, non reperio nam compositum esse dixit a mentis
cf. Ulp. r. 20 1 estamqntum si mentis nostrae iusta cont0stati . Labeo D. 28, 1, 2 in eo qui tostatur, ius temporis quo fustamqntum faeit, integritas montis . . Xigenda est avolonus D. 35, 1, 40, 3 eg puto
Secundum mentum testatoris . . speetandum S Se'.
236쪽
226 VI OCTAVI SAEC IURIS CONSULT SERIES PRIMAVI Do dotibus liber. Gellius 4, 3, 2 4 4 Servii Sulpicii librum ' quom composuit do dotibus' si quom scripsit do dotibus laudato Noratius D. 12, 4, 8 ait: Servius in libro do dotibus scribit'. in memoriam revocandi sunt o Atellanarum tituli Dotalis Dotata' Ribbee Scaenicorum Rom.p0esis fragm. II p. 23 1 sq. ut M. Catonis orations quas
habuit 6 doto Goll. 10, 23 et cum Voconiam legem suadubat Gell. 17 6). post Servium scripserunt Noratius Priseus do nuptiis Geli 4 4), Gaius, ut videtur, o dotibus indox nim auctorum 20 12 dotalicio βιβλιον ευ nominat), aulus d dotis repetitione D. 50,17 68 P. 1), Ulpianus de sponsalibus D. 23, 1, 2, 12 P. 2993-94), Modostinus do disseruntia dotis P. 1 stra ritu nuptiarum
P. 347) quos iuris consultos Servii libro usos esso Verisimilo est. Noratius Priscus orto non modo in libro quem do nuptiis composuit, eo libro usus est Geli 4 4, 3, 4: hoc . . . dicit Servius ... hae eadem Neratius Scripsit . . sod stiam in Mombranarum libro secund0 D. 12, 4, 8) posteriores iuris consulti potius oratii quam Sorvi libro usi esse putandi sunt. Sorvius ipso fortasse Varronis auXilio usus est Varro nim libro sexto do lingua Latina o sponsalibus dixit Bruns II p. 58 sq.). de commorcio pistolarum inter eos frequentato Supra p. 140 vidimus. De sponsalibuS.
1. Geli 4 4 Sponsalia in ea parte Italiae, quae Latium appellatur, hoc more atqu0 iure solita fieri scripsit Servius Sulpicius in libro, quem in scripsit do dotibus: Qui Xorem inquit, ducturus erat, ab eo, unde ducenda erat, stipulabatur, eam in matrimonium datum iri qui daturus erat, id eidem Fondebat item qui Xorem daturus erat, ab eo, cui eam daturus erat, stip)dibatur, eam in matrimonium y ductum iri, quia supplevit Mommsen in Symb. Bethmanno milwegio oblat
237쪽
diuoturus erat, id eidem spondebat is contractus stipulationum sponsionumque dicebatur Sponsalia tunc quae promissa erat, sponsa a ellabatur, qui spoponderat duo-turam, Sponsus. Sed Si post eas titilationis aeo non dabatur aut non ducebatur, qui Stipulabatur, eae FonSuagebat iudices cognoscebant iuriae, quamobrem data acceptave non esset zor, quaerebat si nihil iustae causae videbatur, litem fecunia aestimabat, quantique interfuerat eam Xorem dari aut accipi, eum qui spo-sondera et qui stipulatus erat, conde nnabat hoc ius sponsaliorum Observatum dicit Servius ad id tempus, quo civitas universo Latio lege Iulia data st.
Cf. D. 23,1, 2. Ulpianus libro Singulari de sponsalibus. P. 2993. Sponsalia autem dicta sunt a spondendo nam moris fuit voteribus stipulari et spondere sibi uxoros futuras. D. 23,1, 11. Iulianus libro Sexto decimo Digostorum. P. 268 . . . sicut nuptiis, ita sponsalibus filiam familias consentire oportet. D. 23, 1 12. Ulpianus i. c. P. 2994). sed quae patris voluntati non repugnat, consentir intolligitur tunc autem solum dissentiendi a patre leontia filia 6 conceditur, si indignum moribus Vel turpem ponsum ipater ligni.
2. . 38, 10, 8. Pomponius libro primo Onchiridii
Ρ. 174 . Servius . . dicebat socri et socrus et generiet nurus appellationem etiam ex sponsalibus adquiri.
3. D. 12, 4, 8. Neratius libro secundo Membranarum P. 1). . . . Servius in libro de dotibus scribit, si inter ea perSOnaS, quarum ultera nondum iustam aetatem habeat, nuptiae factae sint, quod dotis nomino interim datum sit, repeti OSSe.
4. Gell. 4, Servius . . . Sulpicius in libro, quem composuit de dotibus, tum primum cautiones
238쪽
228 VI OCΤAVI SAEC IURIS CONSULT SERIES RIMA rei uXoriae necessarias esse visas scripsit, cum Spurius Carvilius, cui Ruga cognomentum fuit, vir nobilis, divortium cum uxore fecit, quia liberi ex ea corporis vitio non gignerentur, anno urbis conditae quingentosimo vicesimo tertio M. Atilio P alori consulibus. atqu0 is Carvilius traditur uxorem, quam dimisit, egregi dilexisse carissimamque morum eius gratia habuisse, sed iurisiurandi religionem animo atque amori
praevertisse, quod iurare a censoribus coactus erat, uxorem se liberum quaerundum gratia habiturum. VII. Ad logos duo do ei tabularum libri. Anto Sorvium ad XII tabulas seripserunt SextusA0lius supra p. 15), L. Aellius vel Atilius p. 18),
L. Valerius p. 131 et fortasse L. Aolius Stilo raseeoninus grammaticus Schoeli p. 26 sq.). Ex Sorvii Sulpicii Rufi . . centum octoginta libris otiam XII tabularum intorprotationem fuisse magis quam quinque glossae Sub eius nomino apud Festum citatae Gai quaedam orba indicant ex libros ad logum XII tabularum in Digesta 50 16, 37 recepta duobus negativis verbis quasi permittit lex magis quam prohibuit idque
etiam Servius animadvertit . quae mentio magni Sane momenti est, cum Gaius non ipsa lege, sed commentariis
prioribus usus sit Schoeli p. 34. Post Sorvium ad XII tabulas seripserunt M. Antistius
et 183. sicut Gaium Servii libris usum esse Vidimus, ita os abso iisdem fortasso libris usus est: nam eorum fragmentorum qua sine operis titulo feruntur, nonnulla in quibus Servius laudatur, ad XII tabularum libros referre licui, inprimis . 328 390 393. Sorvii librorum fragmuntis XII tabularum Verba, quatenus Servata Sunt, anteposui cum legum fragmenta in Brunsii fontibus nonnulla aliis num0ris significentur quam in Schosilii collecti0ne, utriusque numero indicavi.
239쪽
8. SERVIUS SULPICIUS RUFUS 229
1. Fest. p. 10. - P0dum struit in XII signis eat fugit', ut ait Ser. Sulpicius.
2. est. p. 321. Ianates dicti Sunt ... Sanates quasi sana ti appella ti, id est sanatae mentis Ser. Sulpicius . . . et Opiliu A . . . ita existimant , diei inferio ris superiorisque loci populos, ut iburte sSupra Romam, aliosque qui cum popul Τibur ii convenerant in agro Tiburti iide mque ad se maritimos quosdam infe riorisque occi populo perduxerant . . .
3. D. 26, 1, 1 pr. Paulus libro trigesimo octavo ad dictum Ρ. 56). utela est, ut Servius definit, vis ac potustas in capite libro ad tuendum eum, qui propter aetatem vel sexum , sua sponte se defendere nequit, iure civili data ac permissa. VI, 6 si XII, 3 r. 4 Sch.
4. est. p. 376. - Vindiciae appellantur res eae, de quibus controversia est . . . at Ser. Sulpicius η nomine et iam singulariter formato vindiciam esse ait eam rem , qua de re controversia est, ab eo quod Vindicatur . . .
1 Quae sequuntur verba et a XII si vindiciam falsam tulit, si velit is . . to arbitros tres dato, eorum arbitri . . fructus duplionedamnum decidito quae Lene 96 recepit, Servii non esse videntur.
VIII, 5. 10. 14 r. i. 13 Sch. 5. Fest. p. 322. - arcit in XII Ser. Sulpicius ait significare damnum Solvito, praestato. VIII, 6 10 r. i. 9 Seh. 6. est. p. 174, 2. - Noxia, ut Ser. Sulpicius Ru fus ait, damnum significat .
240쪽
230 VI OCTAVI SAEC IURIS CONSULT SERIES RIMA 7. D. 9, 1, 1, 3. 4. Ulpianus libro octavo decimo ad edictum P. 607). Itaque, ut Servius scribit, tunc haec actio locum habet, cum commota feritate nocuit quadrupes, ut si equus calcitro Su calce percusserit, aut bos cornu petere solitus petierit aut mula propter nimiam ferociam η plaustrum everterint quod si propter loci iniquitatem aut propter culpam mulionis, aut si plus iusto onerata quadrupes in aliquem onus everterit, haec actio cessabit damnique iniuriae agetur.J
8. Gai. 3, 183. Furtorum . . genera Servius Sulpicius et Masurius Sabinus III esse dixerunt, manifestum et nec manifestum, conceptum et oblatum. ad loca incerta
9. D. 8 6, 7. Paulus libro tertio ducimo ad Plautium P. 119 1). Si sic constituta sit aqua, ut vel
aestat ducatur tantum vel uno mense, quaeritur quemadmodum non utendo amittatur ... et si alternis annis
Vel mensibus quis aquam habeat, duplicato biennio' amittitur si vor altornis diebus aut di toto aut tantum nocte, biennio amittitur quia una servitus est: nam et si altornis horis vel una hora cottidio servitutum habeat, Servius scribit perdere eum non utendo servitutem, quia id quod habui cottidianum sit.
1 Trib constituto tempore. statuto legibus tempore.
10. D. 50 16, 237. Gaius libro quinto ad XII tabulas P. 439). - Duobus negativis verbis qua Si permittit lex magis quam prohibuit, idquo etiam Servius
animadvertit. VIII. Ad dictum libri duo ad Brutum subscripti. Pomponius has habet: 'Sorvius duos libros ad Brutum porquam rovissimos ad edictum subscriptos