Adversaria in Aeschyli Prometheum vinctum et Aristophanis Aves, philologica atque archaeologica

151쪽

Protogenia alti et, ii probabile est, dignitato suerit na a jor, non potest non videri mirum. Sed desinet res mira i duri, si Protogeniam proprie nullam aliam, quam ipsam Mi nervam esse Sum Ptum suerit, et reVera illi, utpote uaajori numini, Vaccam SSe immolatam. Cum qua conjectura eximie congruit, quod etiam Pandorae sororem Basiliam apud Dio dorum legimus omni uni Coeli atque ilaeae liberorum natu maximam esse. Omnino, ipsam Atticam Minervam fuisse eam, quae Βασίλεια sive ασιλις cognominabatur, dum aciunt etiam Zelgae Verba paullo supra tractatu, Si Vera Sunt, qu3e de iis disputavimus. Verum haec indicasse 9gi S, quam X- posuisse lio loco satis habeo. Videamus jam, num quae in hac ipsa tabula insint eo ducentia , ut ab hoc poeta Basiliam nullam aliam habit3m esse, quam Minerunna, Sumn muS. Ini lium capiamus a sententia Euphronii tractanda. Is quum a

filiam Iovis siliam dixerit, quaeritur, utrum id fecerit ab aliis doctus an ductus iis ipsis, quae apud hunc poetam de Basilia sunt posita; porro quam Iovis siliam intellexerit. Quod ad hanc alteram attinet quaestionem, scholiastes , qui de illa

Euphronii sententia rettulit, existimasse videtur, hunc nullam alium intellexissse, quam Minervam. Accuratiora de hac re non possunt emci. De priore illo etiam magis dubia res est. Fieri sane quam optimo potest, ut Euphronius Sunm Senten tiam aliunde ausori et auctores satis locupletes secutus sit; Sed negari nequit, posse etiam fieri, ut nullo usus sit nisi

hoc poeta. Ecce tibi locum, qui est Vs. 1752 et 1753, ubi haec posita sunt de is thetaero:

Haec verba sacillimo ita accipi possunt, ut chorus dicat, is the taurum socium habere Basiliam Iovis sitam. Vulgo ita capiuntur, quasi poeta potius dicentem secerit chorum, Pisthetaurum Basiliam habere, quae Iovi assideat. Sed mirum esset, si Comicus, illa verborum collocatione usu non esset

eo ne, ut signis caret, Basiliam Iovis siliam esse. Quidquid igitur statuitur de sonto, ex quo Euphronius hauserit illam notitiam, hoc certum est, ab Aristophane Basiliam Jovis siliam habitam esse. Sed quam nam illo intellexit Iovis filiam eandem

152쪽

modo tractato πάρεδρος Λιος ppellatur, Si haec Vera est explicandi ratio, eo ducit, ut eum nullam nisi Minervam in mente habuisse probabile ducamus, si . Spanhemii Observat. in Callimachi Hymn. in Palla d. s. 13 et 133. ccuratius cliam, et ita ut nullus Scrupuliis relinquatur, Minerva indigi latur I S. 153 sqq. quem locum , qu3nquam jBm n Suevernio respectum lianc ob cauSSIm non OSSumus, quin integrum apponamuS:

H γ χν si παρ' κείνου Παθαλαβλῖς, Πανς ελεις. Quis, qui prima illa romethei verba legerit, non emi nerit eorum, quae aeschylus iumen. S. 9 sq. dicentem tacit Minervam: κλιδας oido δωματων toνη θεαν

Hie ragici locus, Si illa Comici verba ad Minervam spectare probabile fuerit visum, ad verbum capi potest ita, ut Minerva dicat, se solam inter deos et duas scire ubi jaceant claves domus illius , in qua sutinen sit obsignatum, quam interpretationem vel per se facillimam et aptissimam esse, hodie a teor, quamquam quum de loco Eumenidum commentabar P. I. p. XXV sq. adnot. 125, nondum perspecta hujus lociori stophani relatione, idoneas caussas habere mihi videbar, cur aliter statuerem. Quod vero ad reliquam verborum Prome the partem attinet, etiam haec ad nullum deam tam SSenpta, quam ad Minervam , concedat necesse erit, qui memi-

153쪽

nerit, inter omnes deos, S IOVeni exceperis, nulli civitatum tutelam vel rerum publicarum administrationem tantopere esse cordi, quam Minervae, in qua eximiae potentiae cum sapientia ac prudentia concentus agnoscebatur. Simul illa verba inmemoriam revocant haec Aristidis de Minerva dicta p. 3ISteph. eto Λιορ εργα κοινὰ ου Λιος και et M νας. Sed objiciat aliquis, non iliquere, cur, si ita Sit, poeta non appellaverit ipsam Minervam, Sed nomine minus noto usus sit. Verum ita ut ageret, idoneis causSi poterat moveri. Etenim nomen ast λεια aperte significantius erat et ad rem

aptius, quam 'Acta Γνῶ, hanc autem intelligendam esse ut per spiceretur, et sabulis cautum erat et ab ipso poeta iis, quae de ea dixit, satis provisum. Nec refert, quod in ea fabulae parte, ubi de Basilia sermo est, Minervae ita si mentio, ut proprio nomine Actaηναία vocetur, I S. 1562 sqq.:

ἐnίκλ ρον ιναι et γν Ἀθηναίαν ὁλκεις Ουσαν θυγατερ, ντων δελτ ῶν γνηsioia'; Immo id ipsum, quod hoc loco Minerva dicitur πίκλx so Iovis, si cum iis contenditur, quae aliis sabulae locis de Basilia posita re periuntur, ad nullam aliam tam bene quadrat, quam ad Basiliam, ita ut vel hunc locum iis adnumerare liceat, e quibus Basiliam non diversam esse a Minerva appareat. Neque hoc vellimpraetervideamus. Supra enim s. 2 Pisthetaerus Minervam Αθηναίαν DoLάδα designat ephelo coccJgiae θεον noDουλον. Cui adversatur quidem Euelpides, sed ejus verba Omnino non curantur neque in iis, quae postea leguntur, ullius aliu θεου nono υχου mentio sit. Iam profecto non intelligi tur, non tam quo sine poeta illius Dium urbis Minervam esse θεον Πολιουχον sinxerit, de quo vide, quae supra p. II 3 et 18 monuimuS, quam quomodo ipsi hanc rem singere licuerit, quunt reliquorum deorum Ol3mpiorum, excepta Basilia, nullam Omnino rationem haberi voluerit, atque ea, quae sub sinem a bulae de hac secit, ita comparata sint, ut eum Otiu BaSi liam θεον otio υχον constituturum fuisse exspectes. Hi igitur Scrupuli remoti erunt, si sumptum fuerit, Comicum Oluisse, Basiliam eandem esse atque Minervam. - cquieScam

in his indicatis magis quam ordine disputatis. Hac igitur a filia in matrimonium iucla listhel aerus tum novus Iuppiter

154쪽

- 132 sit, tuin avium urbis dominus, quippe qui eam sibi junxerit, quae illius est θεῖς οLουλος. tque eadem ipsa, ut eum Phelococcycgiue arcem tenere fustuur, ita reuera tenebat

Atheuarum arcem.

155쪽

cem arte intercidit quam. I'. 6 I. 5 ab im pag. Scr. Jovi. - . 12. l. 1 scr. Iacet. - . 6 l. 4 ab in pag. Ser. O . - . t 1 5 abim pag. post vocem ir excidit: itidam. - . 50 1 li ab im pag. post verba Vnum canendi intercidit choro. - . 53, 1. 1 ab in pag. scr. diseimus. - . 57 I. 6 ab im pag. Ser. Ῥκκo Ἀαν. - . 62, 1. 3 citi m. pag. scr. Florentinis. - . 7l I. 16 Scr. post it. - . 71, 1. 34Mim pag. ser malimus. - . 77 I. 3 ab in pag. prora dextram scr. sinistram. - . 82 I. 22 ser. PiPhlhe9mate. - . 84 I. 3 ser. it nam partem. - . 86 l. 16 b In pag. Scr. οἴμοι. - . 89. I. scr. ι. - . 96 l. 8 ab im pag. Ille βασιλεῖ intercidit , i 7. P. I 6 I. I ab inita pag. Pro ei bis Ser SibNS. Leviores quosdam typothetae errores in verbis exscribendis com missos et interpunctionis Signa ubi non recte posita sint, ubi temere omissa indicare supersedemus.