장음표시 사용
101쪽
ris notarit. Et alio loco: quoties unum notant, I literam ponunt, quoniam apud illos μία ια dicitur. Ita scribi antiquitus consuevisse , ab Homero discimus Odyss. E. Ym μἐν αν' unam quidem partem μm-pbis: propterea Herodianus '. uniis talis numerulm Hstificat unum istae prosequitur, quinque alias literas, quibus in hanc rem utebantur, sic
Π πένω. Δ Η ς κοιτο, s aspiratio est , quae ante literam tamquam litera signabatur : in lapide Sigeo ΗΕΡΜΟΚΡΑΤΟΣ. X. χι Mamilis, M. decem mille. Ut quinquaginta, Vel quingenta dicerent , Δ vel
H in ventre Π literae collocabant. Hoc modo Oxoniensium epocharum numeri omnes notati sunt :eodem quos continet inscriptio in postrema editione Oxoniensis Appendicis decima tertia, quam docti. enarratores non attigerunt. In illa ΔPAXMAΣ ΜXXΗΗΗ. duodecim mille, o trecentas . Deinde M. XXXX. ob quam
102쪽
tica est, cogitabam , num μεγαλας legi deberet , ac si in ea civitate magnae , & pMvae drachmae distinguerentur, sicuti talentum maius habebatur, & minu At Verinsti quinto scribitur etiam MIX JHHH. ita ut anceps suerim, num drachmae Milesiae ibi memorentur, ut in Corcyrensi amplissima minae Diar. Corinthiae . Intelligere etiam pos- δε-i- P- sumus drachmarum riadem unam ' 'cum mille trecentis.
At numerales nullibi umquam visas servat notas Μus ei nostri inscriptio num. 28. Atticae videntur , R. profecto in Atticas vergunt, sed inter illas videsis, amice Lector, ignotas figuras, & collocationem, dispositionemque animadverte, qua omnino inexplicabiles reddantur . Milliarii numeri non apparet no--ta, qua de caussa opinatus primo sum , cuspidatam illam eius victiunia ΟΤΗsupplere : sed qui admitti hoc pos-r . . lis
sit, cum bis habeatur post A i ua L E DE
103쪽
xoo G R A E C O R U Mia etiam, quam decadem indieare putes,quid sit ambigimus, cum eam bis intuemur post P. Cur etiam TFante unitates quinqueὸ Ego quidem quid haec μιχω aenigmata sibi Velint, ignorare aperte fateor. In Σ8. ΠΙIIII:
Claudemus de singularia sermonem instituentes, quae doctorum mentes aliquando torsit , pluribusque concertationibus locum dedit' nempe de L.litera , quae praesertim in Graece loquentibus Aegyptiis nummis, & item apparet in porphyretico marmore Mus ei nostri. Cum hoc in rem suam adduceret magnus Scaliger Emendans Tempora, ineptire affirmavit, qui βαπα interpretantur, neutiquam e nim annorum, sed in ea stela numquam satis laudata Lustrorum me nistionem fieri. Exinde in Corrigendis Gruterianis , sc in nummis
104쪽
s I GL AE . , IctrL est Luserum indictionum non λυκαβας, ut hactenus inepte creditum. Hanc notam nimis inepte ab antiquariis explicari, Vir alter maximus non dubitavit promere Casau bonus , qui tamen , mira quidem cogitatione, non literam esse, adSuet. i sed circumductionem quamdam au tu-- 'mavit . Reinesius vero Scalige- Reis.
a i vestigiis prorsus institit :hi Scaligeri sententia ver/ssima visa. Fuere qui nec lycabanta, nec lustrum intelligerent, negantes L literam esse apud Graecos . Verumtamen λυκαβαme designari, e lapide ipso nostro manifeste evincitur, quem Scaliger non satis expendit.
Quid enim agi in eo de Agone Capitolino comminiscitur, qui Romae in Capitolio , atque in Capitolini Iovis honorem celebrabatur Z qui a Graecis non Lusertim dictus, sed Κ α σωλια δε ut a Cyriaco discimus , & e Sponti Cyr. ρ. marmore, & in quo ingeniosarum r
105쪽
i n. GRAECORUM itamen instituebatur, adeo ut qui vicerat dicatur in Pan viniana In-Grut. p. scriptione, coronatus inter Getas Laia
32 tinos λ cum Graeca haec epigraphe inihil nisi Graeciam ionet,& Gymnasium, & Aliptas , & Μercurio, atque Herculi dicatos gymnicos ludos . Nec animadvertit Scaliger, Batonem nostrum primitus Gymnasiarchi munere functum dici Et ΕΤΗ ΔΥΟ. deinde id muneris rursus suscepisse EIΣ TOΚΕ ΚΑΙΣ Κ LΚΑΙ ΗΚ L. postremo exorari, ut etiam denuo capessat ΕΙΣTΟΘΚL. quibus satis patet, ut ossicium prim susceperat in annos duos , ita exinde in annos tres, scilicet XXVI.&XXVII& XXVIII. tandem in annum Gymnasii XXIX. Non erat ergo cur hic P. DocEr. Ρetavius ambigeret, num annus ipse, te str- an aliud quidpiam quod annuum esseio. set, desisnaretur . Levat nos hac
disputatione omni Vandaqius , sis Diso. editioni ab eo procuratae fidimus, nam pro L scribit Λ . Idem sin
106쪽
sione extenuat, uno minuens. Lu
culente ut solet hoc argumentum,
praesertim adversus Scaligerum , pertractavit Card. Norisius in E--.pochis, qui etiam Harduini com- c. I. mentum explodit, pro L inversa etiam Γ literam aliquando accipientis . Et ipse tamen paulisper declinavit Norisius nostras, secumque Fabretium traxit, illud etiam FabrianimadVertens , quod iusserior li- ψα8. Nea protrahatur quandoque, & a communi typo aliquanto deflectat. Verum ubi ea parumper inflecti tur, ad parandum subsequentibus numeralibus locum id factum est. Petenti autem , se λυκάβαντα des-gnare voluissent, cur non ivitiali litera Λ in fuissent , repono credi posse, antiqua usos esse ad ambiguitatem evitandam : ubi enim ΛΒ exempli gratia scalptum videremuS,
ambigi posset num litera Λ haberetur an numeralis nota , & num annus indicaretur secundus, an trigesimus secundus: quae dubitatio
107쪽
ros GRAECORUM archaismi beneficio tollitur. Latiis num L Graecorum quoque antiquitus suisse, indicio est vetustissima Atheniensis tabula inter Galliae Antiquitates exhibita , in qua Λ valet Γ, & lamda non ita quidem ut a Sponio repraesentatur , sed ita semper , essingitur, ad latinum typum valde accedens. Bene habet, me de hoc in praemissa inscriptioni Epistola monuisse, nam Parisiensis typographus literarum sormas , ut in autographo dederam non expressit. Μirum non est , in hoc elemento cum priscis Graecis Latinos consensisse , nam formae lιteris latinis , quae vetem rimis Graecorum, ex Tacito' veteres Graecas fuse easdem pene , quae nunc sunt Latinae , aetate sua docebat Plinius. Vocem autem λυ- ad annum significandum reis motiori aevo adhibitam Homerus
108쪽
At novam mihi de hoc sigio concervationem olim exoriri memini cum
amicissimo , & supra quam dici
possit erudito viro, Salvinio meo, cuius non sine benevolentiae sensu etiamnum mihi recordatio subit . Cum igitur de hac litera inter nos aliquando incidisset sermo, initialem nominis Eτους in multis numinmis in in lapidibus eo modo adumbratam conrendebat , inchoatam scilicet, & sorte ob angustiam spatii minime absolutam ' neque enim λυκάβας vocem esse nisi a Poetis , & in re Poetica usurpatam: quae illi sententia magis insedit, cum suggessi , articulum neutrum
in marmore nostro huic notae praeponi, EIΣ TO L. patere enim hinc aiebat, non masculinum λυκάβαν τα, sed neutrum ενοι subsequi: cum autem coniecturam hanc suam Veronensis olim alter, Norisius scilicet, amplecti pariter abnuisset , peculiarem quamdam de Veronen- Iibus querimoniam iucundissime inis
109쪽
1ω GRAECORUM stituebat. At imperfectam literam ultro concedi posset, ubi sic uno i & altero in monumento prodiret; secus autem , cum in tot affabre elaboratis nummis ea facie o Currat . Neque in Aegypto solum ea ' 1igia monetarii utebantur: uisitur enim in Sebastenorum , Tyriorum, Damascenorum, aliarumque Syriae urbium nummis: est apud me Sidonis cum ΘLEIP. Litera prior, secunda λυκαβ πος significat: anno CXVII. Generis difficultatem ita dissolvo, ut discere nos dicam
a memorato marmore, nomen λυκά gas neutro etiam assignatum antiquitus suisse. Quin exemplum alterum in Fabrettiano epitaphio co
Septem tantum annos gemino cum
mense peregi. At sigma perperam intrusum sui picari possumus, & legendum esse λυ-
110쪽
ναβαντα, Vertendumque, Annos duos υιχι tantum meses septem. Μetri ratio hoc docere videtur ' λ - κάβαντα autem plurali numero neu trum genus involvit . Duriuscula quidem ea verborum transpositio
videri possit, sed ad annorum , &
mensium numeros Carmine enunciandos adhibitae multo duriores sunt . Hanc observationem cum praelaudato viro attulissem , respondit fieri posse, ut sibilantem literam Graeci quoque absorberent aliquando,ut secisse Latinos,multoties, dc ab Ennio praesertim discimtri :Egregie cordatus bomo Catus Aeliu
Sc volito viuu per ora virum I quin Homeri locum statim protulit, in quo ut quantitati Xonsuleret, οπερ Pro οσπερ dixit;