Graecorum siglae lapidariae a marchione Scipione Maffeio collectae atque explicatae

발행: 1746년

분량: 147페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

rs GRAECORUM re conspicua non est , sed ev nutia se inspectans deprehendi . Idem

prorsus dico de obscurioribus notis, quae Oxoniensi tertiae tribuum tur in editis de quibus doctus par. i. Sel denuS , quid Fbι υetint omnino nescimus nor; nam cum eo loco detritum sit marmor , & corrosum, qua figura vere suerint , divinari nequit. AZΠn. habetur in monumento a Cl. Vignotio cum aliis multis exhibito post Dissertationem de Columna. Antonini. Ut . ea sigia extrices, nequidquam laborabis. Numeros latere crederes: sed lapidem Romae

vidi , in quo ita sculptum est e

. AE In. Digno Nutricio. Oλυμπιάδε C ld malis avibus ab ina 4. I. terprete Gruteriano appicta fuit OlFmpias CXL, cum litera C, quae . , post antiquiorem aetatem in Σ locum successit , numerum 4 ducena narium designet . Etiam pro senario usurpatam docet Scaliger ad pag. los. . Eusebium, ac si episemi maiusculam

92쪽

- tur: Hippolytea Cathedra pro se to non C 1ed S iterato adhibet ,& inscriptio , cui Scaliger innititur , in Μus eo nostro spectatur , . nec C praefert, sed L, quae figura in Sicula Terminorum eadem significatione adhibetur. Patres Bol- . landistae ad Μ ait XX monumentum afferunt cum consueto episemo ς. at in marmore , quod R vennae

olim vidi in Camaldulensium bibliotheca, hac iacie comparet S . . Verba in eo hac interiectione di-- stinentur I . quae interpunctionis

sunt notae, non doloris, nec pro . transfixis cordibus habendae, ut celebri viro visum. In Epochis Syromacedonum notari a Laodicensibus dicitur annus CLXII Dig. 3. his literis BZP. additurque e litera media numeratis Z pro E in nummis saepe subsitutam recte observat V. CL Spanhemius , aliique eruditi

nummorum interpretes . Liceat nihilominus dicere, neque in nummis, i

93쪽

D GRAECORUM que in lapidibus pro S inamquam . me vidisse T , sed multoties utu

. . .

que is, quamquam brevior, & im termedia lineola in exesis nonnihil monumentis vix aliquando agnoscatur, atque oculos fallat. Quis

credat numerorum usum ita perversum antiquitus, ut eadem modo septem fgnificaret nota , modo . sexaginta 8 Idem dicas de antiquiori Z literae serina ae, quae in Ga- halensium nummo pariter pro Zfiguratur, cuius occasione Spanhemius: confusae nempe duae illae literae Z &. E ob sonum haud multo diversum. At cur confusae in m nimentis suissent literae, quae numquam in scriptis confusae sunt 8 ne dubitemus ergo septenum numerum sic notatum pariter fuisse .F. quod si aliquando omissa fuisset lineola , errori, & scalptoris negligentiae imputandum esset. In universum praescire oportet , Ο- . mnis generis numeroS, primitivos, derivativos, ordinales, distributi-

94쪽

siI G L A E ' frvos , sive ut Priscianus loquitur dispertitiva, quae Graeci vocant λα- ρετικοῦ , & numerica quaecumque vocabula figlis hisce notari: quamobrem qui reddere latine velit, &ab omni se immunem errore praestare, sibi caveat opus est, eadem enim litera tres . ter, trinus, tertius, tertia vice significandi potestatem habet, quibus vocibus res immutatur, & status. Ubi VideS υπατος B- legas Moρον, non As '. Bis habetur in Gruteriana 3Iq. I. quam ad impluvium Farnes ani Palatii Romae conspicere est. Μulta novisse oportet ad antiquos ludos spectantia, ut haec nota in eo ma more intelligatur . Latina versio

reddit v. quod eo loco nihil dicit. De inlcriptione perdocte egit Scaliger in Emendatione temporum , sed interpretationes primo Quina , secunda vice Quinque non probo , nam turbant sensum , &non collineant. Ludi habebantur annui, & habebantur quinquenna-

95쪽

91 GRAECORU ΜleS, eodem nomine nuncupati. ALclepiades, qui & HermodoruS, Vicerat in Panathenaeis quinquennalibus , dc in quinquennalibus Asiae Communibus. Μaiori apparatu

Quinquennales celebraban Lur, propterea peculiariter connotantur . Explico igitur utroque loco: E. Πενταετερικα, QuinqGennalia . TPΙΣΔ. Spon. Μisc. p. 336. σκαί-

UNX. pag. 3I 9. ἡ βουλὴ Consilium

2. eadem enim inscriptio est, sed bifariam divisa, quod non animadvertit Cl. Μonifauconius, qui integram ex schedis attulit. Ipse quidem explicat ιεριεκκαιδεκανή-ν,quae, vox est nihili, & quinarii numeri significationem non continet: post ἱερεα verbum aliud habebatur, ut puncta indicant apud Gruterum . ToiΗ ΥΠΑΤΟΣΤΟΡ 3Is. q. Tribunitia potestate decima o lava, Cou-

96쪽

' i s I G LI A, EG p, . sui ter z. non tertium , modo velimus exacte loqui: neque enim teristia vice tunc Consulatum gerebat Adrianus , immo a multis annis non gesserat. ΤΟΙΥΠΑΤΟNTo r. OXon. pag. 293. Tribunitiae potestatis anno decimo, Consulem ter. De Adriano item a. gitur , qui post Consulatum teristium , sequentibus XIX. annis peris petuo se Consulem III inscripsit, ut . Fabretius monuit , Seldeni erro- sis , rem arguens, qui Tribunitiam po- I f. p. testatem tertiam reponendam pu- ε 3'tabat , ut Consulatui tertio conis

ΤΟΘ. Tou. ΤΟΗ. Tribunitia potestite nona , Imperatori quintumdecimum, Consuli octavum. Apud Sponium Μisc. p. 3sq. Deinde: αBΛΣ ΤΩΘ. . . TOB. Cos. Domitiano Augusto M. Q. Petilio Rufo iterum. Et de Antonino Pio. ΤαΚA. . 63 ... TOΔ. mgesma priama , Imperator iserum, Consul quam

97쪽

Archontem primum. ΓΝΕΩΚΟΡΟΣ. Oxon. p. 277. ter Neo-cora Smyrnaeorum cIVitas. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥBI. Spon. Misc. p. 329. Praetoris au decima vice. ΤΟΥ ΠPωΤΟΥΑPXONΤΟΣ TOB. Primia ebonte iterum ' apud eumdem pag.

3 I. Paulo ante ΠΟΛΙΟΤXOΥB. Civitatis defenjore iterum pag. 364-Γ. Δ. ter , quater, in eadem. In Oxoniensi pag. 7O. B. & T. non duo,& tria con notant, sed his, ter, TON B ΚΛΑΡΟN. 2I o. I. sortem secun

dam. Tora. quartae . . '

ΙΕ Λ E T. 43 8. I. decimae quintae Legionis a

β. τριακοτῆς ' trigesimae. 49s. 2. Graeca monumenta post Romanos reis

rum dominos factos incisa , memsum dies per Idus & Kalendas recitant; uti autem hoc sigio solent:

ah. quod in Notartim interpretatione ad Gruteri calcem explicatur πρὸς. Hinc Fabretius : compendium

illud loco adverbii πρὸς fg cando

98쪽

tempori adhibitum. Neutiquam tamen προς sed προ sub ea nota perpetuo venit; & ab hoc errore infiniti fluxerunt: cum enim ad loco ante intellectum sit; Latini libri innumeris locis ad perscribunt, ubi ante diem legi debet, quod suo

loco animadvertemus . Cum ergo Latinis III Kalend, sit tertio ante Calendas , Graeci praepositionem semper enunciant. Gruterianδ p. 428. ΙΑ ΠΡΟ ΚΑΛ ΑΠΡ. hoc est

m ante Calendas Apriles. Dionysius Halicarn. lib. I. utitur adverbio

decim ante solstitium aes Aum. Apud Gruterum 3Is. s. ΠPO Γ Nου-NωN MAIωN redditur . Pridie III nonas Maias , cum reddi deberet ante diem III nonas, hoc est die tertio ante nonas. In 3Iq. 2. pr die nouarum probe vertitur , quia Graece est M A NωNω u. ac si diceret , ante primam nonarum ut in

99쪽

ς ε GRAECORUM

in testamento S. Gregorii Naetianis geni apud Brissonium προ μιας χα λωδειν expresse. Verum haud probe quod sequitur secundum Alexandrinos Paphonia: ΠΑXωNI, scilicet . est Pacbon, Aegyptii mensis, dies undecima TΗ 'ANn Nn N. Pridie nonarum ζ ac

si dicerent ante Monarum primam.3Ι .

a. Ar 3 I S. P. II Por non est pridie III nonas, ut ibi redditur, sed tertio nonas I hoc est ante diem nonarum teris

tium .

ita scribendum . IV idus Septembris: apud Arringitium l. 3. p. 39ΙΠΡΕΚΑΛ. Spon. Μisc. pag. 3sq. ante diem quinto calendas. HabemuS apud Thomam Smith in septemAsiae Ecclesiarum Notitia pag. 38. ΠPOTPInNNnΝnN ΜΑΙΩΝ e plicate. 'Δ Nn. ante diem IV novas.-ΙΑΚΑ.

100쪽

s I G L A E ς' ante diem XL calendas : in S. Ηpi- polyti Cathedra. In eadem

SS. quae παρακεντησεις ibidem Vocanis tur . Stant pro duplicato σωεπισιIμιω ad denotandum bissextum:

vox enim inde orta , quod anno. intercalari sexto calendas Martii dicamus bis . Pro senario numero occurrit aliquando,&E,&Ly pro XVI. & SEI pro sexto idus.

Nono seculo Basilius Μacedo nume

: μυείοις designari vetuit , ne fraudi essent idiotis imperitisque hominibus, omnesque literis perscribi ius-1it infimo etiam vulgo agnitis, &perspectis: Cedrenus aradidit. Nihil hactenus diximus de antiquiori numeros conscribendi ratione a-: pud Graecos, quam ab Inscriptionibus didicimus. Atticorum ea propria fuit. Terentius Scaurus, quem Grammaticum Adriani temporibus no- Bilissimum appellat Gellius: Attici, qui principes literas vocum a quibus earum nomina incipiunt, pro nume-

SEARCH

MENU NAVIGATION