De coniunctivo Plautino

141쪽

- 13 quae exempla mihi simul videntur psellere arguimentati nem Lorongii: nichi Attrahito de Modus da de Relativsat vorangehtμ. Sed neque diiudicari potest neque pus est inquirere, utrum vero infiniti ubique sit sententia secundarin necne. Nam coniunctivum reperimus ex attractione passim oriristiam in iis sententiis, ' quae ad singulas certasque res aut personas haud dubie spectant. Cuius coniunctivi xplicatio aperta est si item ut apud hypotholicos coniunctivos supra secimuη, ad paratacticam iunctionem regredimur, quam hoc Ciceronis exemplo mihi liceat illustraro: cie Cat. II, 8 18. rebus omniam ornutus - , i et dubites de possessione detrahere 'Quid enim aliud hoc est quam: Tu dubites qui ornatus is quais est hoc ox. Plautinum:

Mil. 497 Tun te expur i ues mihi , Qui facinus autum tumque indignum feceris' tantum A, tum B

Non magis mirum igitur est coniunctivum ortum Asein hac definita sententia: Mil. 426 Quin ego hoc rogem quod nesciam' i. e. Hoc ego nesciam sed non rogem 'quam in hac infinita: Rud. 244. Egone in quod ad me allutum esse lienum se iam Celem ri. e. Egone ut sciam sed celemyNon obscurior est coniunctivi ratio in Ep. 588 Non putrem ego te nominem, ubi tu tuum euppelles silium r

142쪽

fon quam in Baeeli. 66-72. P netrem me Ubi capiam' - penetrem me et illi en sium y Certae leges non possunt statui, ubi coniunctivus ubi indicativus adhibitus sit. Variantur nim modi haud aliter

atque omnino in relativis sententiis causalibus et concessivis, quorum cum coniunctivo hic coniunctivus proxima cognatione connexu est. - Sed semper fere coniunctivus usu venit si in utraque sententia idem subiectum est. Facilius nim tum coniunctivum provenirὐ ostendunt haec exem pia com parata:

Rud. 1244. 'one ut quod esse uti num se iam Celemyl230. Aequom videtur illi ut ego alienum quod est Meum esse di myMil. 55 Quid illi esto dirum quod omnes mortales sciunt rMerc. 5l3. Nec mos meust ut in Mediam, quod ego omneis

scire credam.

Mil. 300 Quid iri is dieam, nisi quod riderim' Ep. 9 uti tura ris dieam nise quod est yΕxempla universa enumerabo.

I. Idem est utriusque sententiae ubiectum. Praesentis coniunctivus in rei sent.

Amph. 434. Quid ego ni neuem, qui uomet siem res ind. 373. unci audes Sosiam esse dicere, Qui ego sum 'As. 37. -- An tu fessu me tristem putasyli Putem ego quem ideam aeque esse maratum Merc. 573. quodue amem audito egonti coniunctivo )' Sic recte ange De sent temp. apud priμc. criptore lat. synlini ratistavia 1878 p. 44. orc. 570 amplecti voles Confabulari atque ausculari -3. Pervorse facies. Quodne amem l Tanto minus. -5. Seneae hircosus tu ausculare mulierem' quodne ames libri, Ora Scaligor.JQui audiendum sit in hac compondiosa periodo faciliu oμt

143쪽

- 36 Mil. 426 Quin es hoc rogem quod ne se iam p qua B, sed Gera corr. ' Vm CDJPersa 6. cum eis belligerem, Quibus sat esse non que a m p cum eis A, eum dis JPs. 17. Quippe ego te ni contemnam, Stratioticus homo qui cluearysui , me . homo qui , esse homo JRud. 1244. Egone ut quod ad me allatum esse alienum seium Celem' As. 628. Tu serberes qui pro cibo habeas te verberari 'Mil. 14. Quodne vobis piae eat, displiceat mihi rΡerlaeti coniunctivus in rei sent. Mil. 556. Vidi: eti negem quod viderim'

Mil. 497. Tun te expurci ses mih V. Qui facinus tantum tamque indignum feceris' tantum A. tum B.

Poen. 281. Etiamne ut ames eam quam numquam tetigeris' 2 Cetera exempla sunt: Praesentis coniunctivus post ubi Bacch. l. 190. Egon ubi lius corrumpatur meus, ibi potem'

sentire quam certis verbis exprimere Leo, qui dolendi codiciam ames, ad universalo subiectum hoc refert audians si auscusere . 4Won man knssi de man iobi, Qua confragosa mihi esse videtur defensio lectionis, quam ex simili exitu verbi propinqui eis ortam esse potius crediderim cum caligero, qui coniecit amem. Atque facillimum mihi videtur audire Quodne amem id non ausculer Si die ich iobe solito et, si nichi iisse di1rsen ,

144쪽

Ep. 588 Non putrem ego te nominem, ubi tu tuam me

oppelles filiam' suppelles ex appellus JMen. 559. Egone hic me patiar ' in matrimonio, Ubi uir ompilet elaneulum quiequid domist Atque ea ad amicum deferat' post quom Baeeli. 1192'. Ego quom hae cum illo e cubet inspectem'

accumbe libriquost. 896. Tibi obtemperem, quom tu mihi neque asyfneq eas libriJIncerta lectio est incas. 18. Aut quid ego umquam erga Venerem inique fe

cerim,

Quo si tot amanti obviam mi eveniunt morae s 618 quod libri, corr. Gronovius 619 sic ceteri A sic amanti eveniuntJNil interest utrum eveniunt an an legamus. Quid feeerim eiusdem generis interrogatio Rus Amph. 48. Ubi ego avdiserim vel Truc. 295. Quid est quod obis pessumae hae malefecerint Frustra eo de constructionuiucommixtione loquitur et s. 562 sq. confert, qui versuanon similes sunt. Fortasse quod retineri potest. V. s.

52 Cist. 707, Rud. 1355 True 383, Mil. 893 B quid CDJ) ubi si libris credimus est quod pro quid.

Perlaeti oniunctivus in relativis sent. Ep. 574. Egone osculum huic dem l Quor non, quae eae te nutu sit ' natust Α, natus BZ, nata est F. corr. AldinaJMil. 1276. Egon ad illum eam quae nupta sit 'Ps. 96 Quid ego ni eam,

Quo nec paratus nummus argenti siet Neque - spes sit p

145쪽

post quod causalo As 45 cur miniter sit, 8 Propterea quod me non scientem feceris' )Εtiam ex his exemplis, in quibus suun est utriusque sententia subiectum, pauca sunt, ubi non de subiecto rogentis sententiae in secundaria quoque agatur Mil. 276,554), - quae sentent in nrtius scilicet cohaerent, quam ubi nulluin eiusmodi commune vinculum At. Dixori me hie parum distinguero inter o coniunctivum conceAAivum causalem et coniunctivum modorum assimilationis. Quod tibi sane concedo, cum ne possint quidem hi e niunctivi certis finibus inter se seiungi. rimum senim ab eodem coniunctivo . . a coni interrogationis indignantis utrum tuo odia pro licet' cuius coniunctivi auxilio etiamrses vera aut iam tacta eo vocis sono eoque sensu proferri

potest, quasi de re sumpta gatur vel suturnii quam quis

prohiboro volit. - Id nim coniunctivi interrogationis indignantis proprium est, ut respuat negetus. - Deinde cum ad paratacticam iunctionem advorsativam hunc coniunctivum assimilatum, ut supra ostendi, liceat referre, apertum est

3 Ingeniosius quam verius Blas Rh. Mus. 882 p. 5 con. innetivum in versu As. 2. Equulem ario iam Illius quod amet me ita Oxplicat, ut coniungat 49. Aut eur postrem sit auscenseam. Pastrea ut faciunt eteri, 52. Dem. Imm . situ quod amet meus' Libano tribuens verba quae intercedunt; quo si ut simili et licia. tu periodus atque in v. 45-48. Sed nequo probabilis est haeci sermoni intorruptio si offendit spolitum vortium illo stius. Coniunctivus V. 52 At interrogationis indirocino, hi quod At pro quia: f supra p. 37 ait M. Gi8. De hac re alim fusius diμputabo.

146쪽

13 adversativam vel conoeAAivam notions illi coniunctivo quas quam inesse. - Quaeri quidem potest, sed vix diiudicari utor coniunctivus prior exstiterit. Sed ne a concessivolassi-iuitatum coniunctivum deducamus nevo illi omnia exempla quae attuli reseramus satis cavet hic coniunctivus post quod causule As 45 cur miniter tibi, -8. Propterea quod me non scientem feceris'

itemque illi quos supra vidimus post ubi usurpari in p. 588 o Men. 559-60.

Maxime aperta est concessiva vel causalis vis in rotativis sent. quae certas res vel certo hominos ofiniunt praesertim si correlatum ascriptum est . Isti quod est illustrius similationi exemplum quam hoc: Mil. 426 Quin ego hoc rogem quod ne seium'

Η ΙndicativuR. Coniunctivus cum sententias proximo inter se connectat indicativus rem simpliciter explicat. Coniunctivum attractionis praeter nusalom θnt. R. 48 in rotativis tantum nuntiatis opperimus. Iam indientivos inspiciamus. l. Relativae sententiae. Indicativus praecipue quo loco est, ubi in nexu Aententiarum non aperta est adverΝativa vis sed etiamsi aliqua

adest, semper indicativus usu venit in desinitis sontantiis iis, quibus ubstantiva explicantur, saepe ubi correlatum adest, raro somel vel bis ubi correlatum omissum est. Et quidem raro ter indicativus nobis occurrit, ubi idem est

utriusque sententiae subiectum, saepius ubi diversa sunt. Substantiva explicantur. . 884. Egon ut non domo uxori meae Subruptum in deliciis pullum quam habet θNou edepol eon ei possum ita oris anmta.

147쪽

140 Bacch. 66. Penetrem me huius modi in palaestrum, ubi damnis de avda se itur pDe coniunctivis qui sequuntur . supra p. 133. Curc. 494. Egon ab lenone quicquam

Mancipio accipiam, quibus sui nil est nisi una lingua 'soccipiam corr. iusJ616. Mean ancilla libera ut sit, quam ego numquam emisi manu 'Pronomen correluti loco est. Rarius ind. usu venit, ubi idem est utriusque sent. subiectum:

Most. 30l. Egone id e robrem, qui mihimet eupio id o p prob r arier,

curc. 119. Egon salva sim, quae sit sicea sum rubi eiusdem perbi indicativus coniunctivo opponitur. In Amph. 77 verbum omissum est. Porsecti ind. est in Cas. 701. Nam cur non ego id perpetrem quod eo epi' num quamis incert. nam cur Jquod ex a coniunctivi exemplis Mil. 554 st 55 differt addito correlato id, quo ad explicativam sententiam propius adducitur id quod coepi, consilium meum. Paulo saepius indicativus servatur, ubi suum est utriusque sententiae subiectum, praesertim si non de subiecto regentis sententiae in Mundaria agitur. As. 94 Ten ego defrudem, quo ipsi nil est in manu, Nisi quid tu porro uxorem defrudaveris' Ρorsa 747. Tuan ego cau8a, carnufea, trocli Cooste

148쪽

Quoiquam mortali libero auris atterum, Qui his ommerearis cisis homines liberos' Indicativum metrum flagitat in Ps. 16. Egon ut cavere nequeum, quo praedi cι tur 'Do s. 72 et Persa 636 mox. In hoc solo ex correlatum non adest, sed auditur substantivum lenones Ps. 205 illine avdeunt Id funere, quibus ut se retunt Suos amor cogi ty

illine Α, ne illi J

Ubi verbum nisi relativo pronomini antecedit, indicativus facillime servatur. Hoc enim verbo addito adversativa vis lenitur saltem, si non tota absumitur Correlatum cum

adsit, indicativus eo magis requiritur in his definitis sontentiis: As. 724. Quid ego aliud exoptem amplius nisi illud quoius inopiasty Persa 636. Quae mihi sit nisi haec, ubi nunc sum' Sed et omisso correlato indicativus nobis occurrit in Ep. 19. Quid tibi is dieam nisi quod est' eum coniunctivus reperiatur, ubi idem est utriusque sententiae subiectum: Mil. 300. Quid tibi is disum, nisi quod viderim De in infinita sententia rel. Persa 132. Me ut quisquam norit nisi ille qui praebet cibum 'II. Praeter orsae 132 alterum ho est indicativi

servati exemplum in infinita sent rel. quae adversativa vi caret, correlato ascripto: Persa 638. Tamquam hominem, quando animam inunit, quid eum quaera qui fuit' Indicativus in hac sent. quae notionem mortuum exprimit, e probabilior est, quod in idem verbum versus

antecedentes exeunt.

149쪽

- 142 2. In temporali sent definita post dum sine ulla adversativa vi: Most. 1017. Meetim ut ille hic gesserit, Dum tu hinc abes, negoti re in infinita, quas quasi ibera antecadit Persa 638 v.

3. In comparativa sententia definita: Mil. 15. Quis homo sit magis meus quam ι u's' scit B ei m. 2 in as), quampis , quumus D .JΡraesentis indicativi omnia, quae attuli, exempla su runt praeter orsa 638 et Cas. 70 ubi persectum est. β). Imperfecti coni est in primari enuntiato. Coni plusquampers est in secundaria sent. Bacch. l96. Gon ut, quod ab illo e attigisset nuntius, Non impetratum id advenienti ei redderem' qui coni eiusdem generis est arius in exemplo quod p. 27 attuli: Trin. 75. Utrum iudicur me ei thensaurum aequom fuit Advorsum quam eius me opsecravisse putery vel in eo quod p. 131 laudavi: Bacch. 564. nisi eum illa quum ego mundassem tibi Occi

Mil. 962. Vah, egone ut ad te ab tibertina esse audere in

internuntiu8,

150쪽

Sed retinetur iudicativi praesentis et persecti apud imperfecti coniunctivos, qui proxime iuουsivi praeteriti sunt, in his: euro. 552. Qui res publica et privatu geritur, nonne is

crederim Trin. 96 L quem ego qui si homo nescio Neque oculis vidi, in aurum credere nyS Coniunctivus potentialis aut irrealis aiontis aut negantis est in primari enuntiato.

I. Coniunetivus potentialis aut irrealis otiam in secundaria sententia est. Most. 741. Velim ut tu velles. ut ulli ut ut ' Vellem eo secundum Muretum, concinnitati magis anxie quam Plautus ipse consulens. JCapt. 237. Quod tibi suadeam, suadeam me pestri. Is qui hunc versum finxit id dictum voluit: Was chdi raten delite, das mdchte ich einem ater raten . Sed eiusmodi coniunctivus potentialis vix lautinus est:

quo iustior est causa, cur cum Langen et Leone hunc veraum expellamus. Frustra G.-S cum Camerari suadeo priore loco scripserunt Leoni haec verba facienti: coniunctivus attractione duplo ut Curc. 484, Most. 1100, ut futurum duple Trin. 714 ita tantum assentiri possum, si universalem esse sententiam putat - quodcumque tibi suu- deo suadebo. Quamquam etiam huius attractionis ad piny Interpolatori exomplo fuit vereus qui equitur: 238. Pol ego, te audeam, meum patrem nominem. Non otinitam ut voluit Schoet appond. a. h. l. quod tibi evadeo mune, liber sis ausa meέν.