De coniunctivo Plautino

131쪽

- 124 Poen. 928. Remor re si sit, qui mollim rem mihi det, merito fecerit. nemoror A remor , corr. Cain qui Aqqui - si quis Rehitiva sent quasi ultera profusis St. Ep. 257 Si aequom siri Me tua sapere quam vos, riderim obia consilium catum, Quod laudetis, ut ego opinofr - . Quod et id laudetis. Relativa sent quasi altera apodosis est. Aul. 493. Men. 603. c. Relativa sent proh in explet.

Mil. 685 si sit usquam sentium, Ubi ea possit inveniri.

possit A possim B, possi CD J

2 emporalis sontentia protasis vel alterius protasis loco est j. Men. 454. Qui nisi adsint quom citentur, census capiat ilico. oinetetur in citenetur Dy, cui i ut A cupiunt JMerc. 405. Quia illa forma matrem umilius Flagitium si sei sequutur; quando incedat per vias, Contemplent, conspiciant omnes. sic cum Leone interpungo.JΡoen. 147. defugeris, Ubi dissolutus tu sies ego pendeam.

Non a ro os hoc Oxomplum conferre: Ps. 265. nam si aertificem summo Iovi , interea loci -7. Si tueri quid detur, potius rem divinam deseram. . M ueri quid detur, quom aerificem.

132쪽

Rud 979. Quippe quom aetemplo in macellum pisces proluti sient Nemo emat. Frolati si essent Prisc.JΙn ut 336- st Trin. 886 post priusquam.

αII. Ex modorum attractione saepius apud prola- sin, raro apud apod in Amph. 905- praes. Mil. 735 imperi. - coniunctivus provenit non solum in omnibus sententiis vere in sinitis in sed etiam interdum indo finitis. Nam etiam id quod re vera est aut factumas ita ad cogitatam sive irrealem notionem coniunctivi regentis attrahi potest, ut in cogitata sive irreali versar ipsum videatur cuius attractionis originem et naturani

faciis est perspicere, si haec exempla examinamus: Praesentia coniunctivus. Quam breve sit confinium inter eos coniunctivos quos adhuc tractavimus, et coni assimilatum, elucet ex hoc exemplo:

Men. 110. Ni mala - sis , Quod viro esse odio uideas, tute tibi odio habeas ubi nil refert, utrum quod videas interpretemur si quoia videas movo du ehe wiirdest, daas ' an Was, Wiod stetist Universalis sent rei assimilatur in Bacch. 777. per omnis deos adiuro, ut, ni meum Gnatum tam amem atque ei tacta cupium quae is setit, in tua iam nimis latera lacerentur probe.

- ei ueta vi quaecumque is vultJDe Rud. 1138-9 Quid si Quidquid insit uera diret 8

. P. 102. Apud voluntatis coniunctivum in iis tantum, quae eiusdem

temporis sunt.

133쪽

- 26 Dubitaveris, utrum infinitam appellos an definitam Bnun intionΘm relativam, quae est in Amph. 904. Num eri si sis unus aut sapias satis, Quum tu impudicum esse arbitrere et praedice εν Cum ea tu sermonem nee ioco nec senio

Tibi ubeus, nisi sei sis stultior stultissumo. velut cum dicimus: mit inser die u si solium ius haltat'. Νum haec sententia otiamsi infinita specie induta si dicitur enim cum ea quum, non mecum quam) ad certati

personalia in hoc nexu sententiarum haud dubie resertur ei in vera non in uulpta re versatur , die u - mi ist' non die hieltest μ). Nihil infinita notionis in hac sententia est quae liubi ineipit: Aul. 369. Sed erba hic fucio, quasi eooti nil si e t, Bupaeidarum tibi tantum sit et in edibus.

Do Merc. 840 v. infra.

Perfecti coniunctivus. Ordiar ab hae condicionali sententiavere. 826. si itidem plectantur iri, Si quis clam uxorem duae erit scortum suam, 9 Plures viri sint ridui quam nunc mulieres. Non potentialem esse per se coniunctivum in 827. si quis duae rit scortum, evidenter ostendit versus is Num si vir Dortum dum it clam uxorem suam. Otiu κenim res ora et iterata significatur si - 'so ae). Sed coniunctivus in illa sententia oritur, quia in sumptam condicionem si plectantur) cui subiungitur enuntiationum nexu

ipsa quoque recipitur. Similia sunt nisi quod pro condicionali verbo iquis temporale quom et relativum qui usu veniunt. Truc. 234. Nugue sunt, nisi qui modo quom dederit, dura

iam lubeat denuo.

134쪽

Cvrc. 268. Siquidem incubare velint qui periura τerint. Loeus non praeberi potis est in Capitolio. periurarerunt ZJAegre in hoc exemplo diiudicatur, utrum futuri temporis noti iaceat in voce periuruxerint, an ex perfecti indicativo periuranerunt coniunctivus ille provenerit ut in Amph. 871. Nam mea sit culpa, quod momet contra Xerint Si id Aleum ue innocenti e etat. Capt. 203. a pigeat postea Nostrum erum, si ros eaeimat pinctilis Aut solutos sinat, quos argento emerit.: id quod egomet contra aei. vos quos arssent emit. Nam etiam haec Orfecti assimilatio aperta est, si prirelat condicionalem sententiam ad hunc modum substituimus Si quid egomet contraeterim, id utem Alc. petat. Si os urgento emerit, sed post solutos sina . causalem sorsitan esse dixeris coniunctivum in relativa sent. Capt. 205. scis 258, Quod iure dici potest, cum corrolati loco sit pronomen pos certos homines designuns. Sed non est cur duo illa exempla discernamuA. in quibus coniunctivi assimilati naturam eadem via liceat explicare, ad adversativam paratacticam iunctionem regredientes. - Quae adversativa vis aperta est etiam in hac infinita sent relativa, quae ad verbum alia se applieat: Mil. 9 hercle hoc quidemst Praeut alia diram quae tu numquam feceris.

Indicativus in similibus sent. Capt. 416, 906 res veras simpliciter explicat. Ad eoniunctivum infinitas II personae .man' secundaria sententia assimilatur, si ad idem universale subiec-

135쪽

- 128 tam respicit siquidem assimilatio haec appolianda stet non eiusdem coniunctivi repetitio. Men. 228. Maior moluptas' fQuum, Si adpeniens terram videas, quae fuerit tua. Quae fuerit tua ibi natus sis Ad quom III

personae coniunctivum conseras quaeso Poen. 26 p. 56 et Merc. 838. Num ubi mores deteriores increbrescunt in dies,

Ubiquce id eripiatur unimo tuo quod pla

Ibi quidem si regnum detur, non vitas civitas.

ubi qui deripistur libri, corr. SciOppiusJNam coniunctivus v. 840 eripiatur post indicativum v. 838 increbrescunt non ex eo solum provenit, quod propior est condicionalem sententiam si detur, sed vel maximo quod II personae coniunctivum ad universale subiectum spectantem nequeus excipit et ipse ad sententiam exaequat. Sed possis etiam conferre Merc. 359. Ubi poluptatem aegritudo ineat, quid ibi inest amoeni δUbi autem non ad idem universale subiectum respicit secundaria sententia, indicativus restat ut Cist. 25-6. Ubi istus videas it miritium olunt. In Bacch. 440 At nune Priusquam septuennis est, si attingas eum munu, Laetemplo in ermedagogo tubula irrumpit caput licet proximum sit, ut cum primaria sententia temporalem coniungamus, certe indicativus suo loco est, etiamsi eam condicionali sententias subiungimus. B. Indicativus. I. Indicativus in iis sententiis, quae id quod est aut factum est describunt, scilicet longe saepius quam coniunctivus usu venit, quo apertius distinguantur ab iis, quae sumuntur. trocli Cooste

136쪽

l. In omnibus sententii conlpurativis ut Porsa 206. Sed si ut digna' facisnt.

Capt. 307. si proinde ut ipse tui imperator fumiliae

Hubeam dominum, non Perear.

2. In relativi sententiisu ubi id quod est aut factum est non rei sumptae coniunctivo opponitur, sed explicando narratur quod apud retus es praecipue fit , sive ad parenthesin rel. Sent prope accedit: Rud. 78 si istu ius sit quod memoras, piscatores perierint. Aul. 55, s. 459 Rud. 02l, rin. 5. 470. sive per sententium abesse non potest: Bacch. 698. Immo si audius quae dictu dixit Cas. 668, Merc. 19. Curc. 246. Potin coniecturum facere, si narrem tibi Hac nocte quod ego somniani dormietis capi. 4l6. Si ego item memorem quae me erga multu fecisti bene,

Noae diem adimat serga me DJEp. 370 Poen. 21. me capi. 906 v. supra. Cum quibus exemplis confer coniunctivum Mil. 20. Cist. 73. Considam fore, Si medietis seniat, qui huic morbo facere media

As 507, Mil. 1429 Trin. 1171. Ad apodosis coniunctivum indicativus se applicat in Rud. 96 Si sapium, hoc quod me mactat concinnem lutum. Poen. 971. habeam, faciam quod iubes. habeant J. certum genus hominum definitur in Ps. 427 Homines qui gestant quique auscultant crimina,

137쪽

Persa 3. Si id ut ne isti furim quam appareant,

Qui hie - aliena opPugnant Ona. b ubi vera res praesens rei sumptae coniunctivo et quidem in omnibus ex Plautinis coniunctivo apodosis opponitur. Quae ratio addito verbo nunc saepe insuper illustratur. As 603 Ne iste heret ab ista non discedat, si ieessit, Qui nune festinat . Morc. 178. Persa 274-5. rvc. 349 corr. Cam.).

Aul. 494. Ego furim muli, pretio qui superant muss, Silunt iliores se hoe siritu ut.

Trin. 22 l. muci sint furim qui sciant quod nesciunt. II. Indicativus in infinitis sententiis non facile usu vovit, nisi huc referri licet verbum modale in compar tiva enuntiatione quae est: St. 43. Et si illi improbi sint atque aliter No λὶ turiunt quam aequomst, tum m etc. Cis coni impersecti in Bacch. 488. Plus viderem quam aequom foret, vel hunc indieativum in relativa sententia, quae verbum alia explicat: Capt. 906. Nam si alia memorem, quae ad ventris victum conducunt, moraS

Omni adversativa vi carentem, quae aperta erat in coniunctivi Oxemplo Mil. 20. Praeut alia dicam quae tu numquam feceris. liquid infinitae notionis est etiam in Trin. 22l, Ps. 427 Persa 73, quae ex supra laudavi. Absoluta fere est relativa sent. a qua periodus incipit in erc. 838 v. p. 28), itemque temporalis sent in Bacch. 40 v. ibidem); quamquam inspice quae de regenti II personas coniunctivo universali illic dixi. trocli Cooste

138쪽

β. In persecti aut plusqpf. coni est iu regenti sententia.

A. coniunctivus.

pl. Idsm coniunctivus in utraque sententia est. Trin. 78, Curc. 700, Bacch. 554 es 500. Rud. 261. Dum praedam habere se censeret interim Prueda ipsus es8et. Bacet, 486. si Uperiri ellem paulisper modo,

-8. Plus piderem quam deceret, quam, aequom

Quanaquai etialia de ussimilatione ex indicativo verbi ui datis hic cogitare licet comparato t. 43 - 44 si aliter faciunt quam aequomAt. I II. Ad irrealem coniunctivuui impersecti attrahitur imperfecti coniunctivus in Mil. 733 Si hoc pararissent -5 Qui homines probi essent, esset is annona vilior.

- qui protri sunt;

Plusquamperfecti coni in Bacch. 563. Quid tibi non erat meretricum aliarum Ath nis copio, Quibuscum uberes rem, nisi cum illa quam ego mundassem si iocciperes rem tute habere η

565 mn ipse addidi et habere substitui pro Odicum mare, quod verbum librarius credo, scripsit, qui, cum excidiουset rem, ubere non potuit interpretari. Gravissimum hoc est assimilationis exemplum, quia assimilatur relativa sententia, quae certam rem praeteritum exprimit, cum nulla ceteroquin percipi possit coniunctivi commendatio. Apud irrealem igitur coniunctivum imperfecti plurimum vale modorum assimilatio.

139쪽

- 132 B. Indicativus.1. Indicativus est in sent relativis, ubi aut vera res praesens comparatur ut omnino res verae simpliciter explicantur. As 860 Pol ni vera ista essent, numquam faceret ea quae nunc facit.

503. credere nunc quod fers. quo id BD , quid hi D'Je t. 705. Quiu per obessent illi quoi operum dabam. 754,

Aul. 439. Ib i ubi tibi erut negotium, ad Deum si adesses etc. id libri, ibi GuyetusJ2. In temporalibus sententiis item. Ep. 628. prius venisse quam tu advenisti. Loen 6Mae J. Mil. 1083. St. 10. Vocem ego te , fruter tuos nisi dixisset mihi

Te apud se cenaturum esse hodie, quom me ad

se cenam vocat.

nisi x iis, nisi ad se . cesse CD ad QBJ2 coniunctivus dubitativus vel cum indignatione

interrogantis est in primario nuntiato. α irae sentis aut perfecti coni est in primario enuntiato. Α. Coniunctivus in secundaria sententia oritur non solum si infinita, sed etiam haud raro si desinita est. Praemittam etiam hi eas periodos, in quibus coniunctivus secundariae sententiae non ex assimilatione prinvenit, sed suam habet vim non minus quam coniunctivus regens, ut trocli Cooste

140쪽

Bacch. 66. Penetrem me huiusmodi in palaestram, tibi damnis desudascitur 'Ubi pro iseo damnum capiam, pro cursura dede tys Penetrare huius libri, corr. Bothius duce DonatoJ i. e. Penetrem et ibi viam vol - tibi si penetrem

Mil. 686-90. Quae eoniunctivi natura in infinitis sententiis plus minusve percipi potest non solum in condicionali Amph. 986. mihi qui minus seeat deo minitarier Populo, ni decedat mihi, quam servolo in e moediis'

sed etiam in stativis ubi qui est, si quis ut Mil. 14. Quodne nobis plue eat, displiceat mihi pde quo exemplo Lorenet: nichi uralitio de Modus, da de Relativsat vorangehi, sonder at nocti moglicho B dinguitieturiassen si quid, placeat, idne ut displiceat m.8μRud. 1244. Egone ut quod ad me allatum esse alienum sciam Celem' quod solam - si quid sciam. At iam de his sententiis suo iure dubium movetur, verene infinitae sint et num recto dicatur: nichi Attrah-tion do Modus'. Nam ieet infinita specie induta sint, in eiusmodi sunt sententiarum nexu, ut ad certa res, de quibus ni agitur, nos eas potissimum reseramus ut in Rudentis exemplo ad vidulum necessario resertur sententia quod sciam: sine Sache Wis diose) vo de ichiseiss, das sie - , in qua sententia obscura saltem, i ulla est potentialis vis. Alia sunt exampla, quae etiam apertius ad certas res pertinent:

Capt. 961. Quod ego fatear, redin pudeat quom autumes 8Baech. 1190. Egon ubi filius eorrumpatur meus, ibi potem'