Jus canonicum ad libros 5. decretalium Gregorii 9. explicatum, et per quaestiones, ac responsa in methodum brevem, & claram redactum. Authore R.P. Adamo Huth e societate Jesu ..

발행: 1758년

분량: 722페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

gi Ius Canonicum ' . Mis nullo jure expressum est. Si tamen Hlibus his foret mota de dolo , repellendi essent ab Ordinibus . Ratio datur in β. a. ras. de Mn. tem. litig. L. I. θ' I. de his ,

qui not. infam.

a. suid Dris, obstrictus ratiociniis es omdinatus e an ratiociniis obligatus arceatur quoque ab ordine religioso ρ Resp. ad r. Ordinatus deberet cedere bonis suis, ita tamen, ut ei relinquatur competens sustentatio e vel compellendus est ab Episcopo , ut alio modo, si possit, satisfaciat: imo ipse Episcopus scienter ordinans, invitis creditoribus , his satisfacere tenetur; quia est causa principalis damni . - . Resp. ad a. Aff. ita expresse statuente Sisis V. in Bulla : Cum de omnibus edit. CH. Decemb. I 386. quae tamen per Constit. Clemqnt. VIII. In Suprema. est ad terminos juris communis, quoad illud punctum , quo statuebat , nullam esse Professionem ratiociniis. obligati.

. TITULUS XX.

De Corpore vitiatis ordinandis, vel non. M.t. An qui si vitium corporis incapaces sine

ordines suscipiendi Resp. δ. Vitiatos corpore repelli ab Ordinibus conmae. tot. b. tit. Inc. 4. I seq. dist. 33. praesertim si desectus aut vitium tale sit, mr quod vel absolute , vel congruus saltem usus indInis , prae primis celebratio Missae impediatur. Resp. a. Vitiati corpore sunt in triplici dismentia ratii dicuntur debiles , qui membrum aliquod habetit ad

0crum , ministerium Inutile , v. g. Inanum aridam Ο -

1um caecum ; vel qui continuo Wvi morbo laborant v. g. paralysi. Alii deformes, qui enormem habent maculam , vel membri alicujus desectum , excessum, comtractionem distorsionem. Alii mutilati qui carent alia quo membro, quale dicitur ea pars mimris , quae ad certum ossicium a nauara deputata distinctam in corpore operationem habet; ut sunt lingua, Oculus, auris,

manus non digituS. - .

102쪽

Ad Lib. 1. Decret. Greg. IX. . susceptisne ordinam λ Resp. I. Caeci, h. e. vi tanturuvisiva carentes, licet utrumque oculum sine de raritate habeant; non tamen lippi , lusci , aut citra notabilem deformitatem oculis distorti ; nec etiam in oculo sive dextro , quod certum , sive sinistro oculo seu Canonico, si de caetero sit integer , vi solum visiva destituti sunt irregulatri. Eriel. h. n. s. a. Prohibentur ab Ordinibus suseipiendis surdi & muti , licet aures & linguam habeant. c. 77. apost. non surdastri, nec, regulariter loquem do , balbutientes. 3. Qui standi vel ambulandi facultate destitutus, aut nanus est, ut brachia ad ministerium altaris attollere lassicienter non possiit . 4. Paralytici cupodagrici auasi continui, leprosi , lunatici , epileptici ,

daemoniaci &c: Et praedicti sunt probabilius ita irregulares, ut etiamsi absque notabili indecentia alias sunctiones Sacerdotum excepta celebratione Missis aut

inferiorum ordinum exercere possint , non tamen va in

Ieant ordinari. Ratio, quia impeditus a celebratione ob vitium vel desectum corporis, absolute est irregularis , adeoque ab omni ordine exclusus . 3 sinam DEFORMES prohibeantur a SUSCE PTIONE Ordinum ρ Resp. I. Ii, quibus erutus est unus. oculus, quia id absque notabili deformitate nequit comtingere : etiamsi haseant oculum fictilium. Engei b. t. n. 6. a. Qui naribus vel auriculis truncati sunt. 3. Utro que vel altero pede carentes, aut valde deformiter claudicantes. q. Monstruosi , quales sunt Hermaphroditi . etsi sexus virilis praevaleat, dcc.. Iudicare utrum de-mrmitas sit notabilis, adeoque promotionem ad Ordines

impediat, pertinet ad Discopum si certa sit irregularitas ex vitio corporis proveniens, dispensat regulariter solus S. Pontifex , raro tamen ob periculum irreverentiae Sacramento inserendae.

m membro , . vel eras parte mutilarunt, vel mutilati nem procurarunt, etiamsi mutilatio Ordinem non impediat, neque deformitatem inserat , quia v. gr. membrum est occultum, non possunt ordinari; non ob de-Drmitatem , sed ob saevitiam in se exercitam . e. q. ωε dis. 33. c. I. b. t. Huc reseruntur , qui se ipsos ca-

103쪽

Ius Camrioum . uraverunt, vel id permiserunt, sive studio castitatis e. e. SD c. q. t. vel Causa servandae vocis . arg. can. cis. ω

Non tarnon, qui vel inviti, vel insesi quid simila passii sunt. Ratio, quia tunc cessat omnis Musa , imponeti di irregularitatem.

TITULUS XXI.

De Bigamis non Ordinandis . OII est. a. suid sit Elamia On quotum*ὸ Resp. a I.

Est iteratio matrimonii consulminati , seu divisio carnis in plures successive uxores, inducens irregularitatem. non ob culpam clicita est enim& trigamia a sed quia tale secundum matrimonium consummatum P . titur defectum in significatione Sacramentali m trim nio alias propria juxta Apost. b. S, Resp. ad Bigamia passiim dividitur in prUriam seu veram , intemrelativam , similitudinariam. s. a. suid sit E/gamia vera quando contrabatur λResp. Bigamia vera est, dum quis soccessive cum duabus yalide contraxit c. et dist. 26. c. Sive utramque pnte ; sive unam ante δέ altetram Mit , savς utramque post Baptismum duxerit. Ratio , quia irregularitas haec non eii in poenam, sed ob desectum significationis S cramentalis. Hinc ad digamiam requiritur, ut sit -- trimonium cum pluribus contractum, per sponsalia enirn cum pluribui secuta etiam copula non inducitur big mia; uti nec tum, siquis cum meretrice una vel pluriabus , sive in sive extra matrimonium , sornicatus fuerit , quia talis non divisit carnem in plures maritali assectu ,

quod c. 6. h. t, requiritur Deinde requiritur, ut matrim nium fit coriummatum , qui enim vel cum priore , vel Pasteriore non omismi naret, irregul ritatem non con- traheret. Demum ad veram bigamiam requiritur, ut sit Dore Οε validae contractum secundum matrimonium , si

enim alterutrum sit invalidum , bigamia tantum interpretaim i uςituri imo si invalidum siter desectu comselisus, in sero interno ne illa quidem , ut notat Engel b/.ys, si fit bigamia intreprelativa , is quomodo coh

104쪽

II Lib. I. Beeret. Greg. Immatrimonii, etsi revera talis non sit. Contrahitur. I. si quis ducit in uxorem & cognoscit viduam a priore marito cognitam , aut etiam non viduam ab alis tamen prius corruptam, sive sciverit, sive non sciverit, c. a. Secus est; si dueat a se extra matrimonium cognitam , quia mulier talis carnem in plures non divisit. Pirh. adducit rationes, cur haec bigamia non incurratur a corrupto ducente virginem, sed tantum ab eo, qui corruptam ducit. Contrahitur 3. dum qui de facto init duo matrimonia ob impedimentum dirimens invalida, vel unum validum, alterum invalidum, & utrumque consummat; talis enim

habendus est pro quasi bigamo & irregulari ob affectium

intentionis opere lubsecuto . e. q. h. n qui casus bene

notandus .

s. 4. suid fit bigamia similitudinaris , quomodo

contrabatur Resp. Est, quando quis antecedenter nunquam conjugatus post Professionem resigiosam, vel susceptionem SL Ordinum cum unica virgine contrahit vel

potius attentat contrahere matrimonium, secuta puta. c. I. E. qui Clar. vetvodent . c. q. de Cler. conjug. Ratio similirudinaria in hoc consistit, quod adstrictus voto castitatis solemni spirituali quodam mattimonio cum Chriacto & Ecclesia conjunctus sit , & hinc atrentato dein matrimonio carnali, secutaque copula sit ob quasi big miam irregularis. I. I. An quis dispensare possit eum bigamis Resp. ad i. Αss. Dispensari potest . Ratio , quia est tantum impedimentum jure humano inductum. Resp. ad a. APapa, eoque regulariter solo, potest dispensari in bigamia vera interpretativa. c. qui tamen dissiculter dispensat. Debet autem in petitione dispensationis exprimi, qua dispensimias bigamis laboret. In similitudinaria, saltem post peractam penitentiam, Epitc pus. c. de Cier. conjug. & juxta dicta probabilius etiam 'in vera & interpretativa bigamia dispensat Episcopus, s Oreulta st. Pari cum Episcopo potestate gaudent S periores regulares, juriflictionem quasi Epitcopalem insibditos sitos exercentes.

105쪽

TITULUS XX O.

. De Clericis Peregrinis.

QUM. i. sinam bis veniant nomine Clericor- per ingrinorum, On quid de iis in jure salutum p Respuad I. Licet omnes extranei , sive qui non sunt de dioecesi , in qua morantur , peregrini dicantur hic xamen praecipue Clerici peregrini dicuntur , qui sunt

ignoti, vagi, venientes ex loe is remotis . Resp. ad MDe utrisque statutum est I. ut non conferantur iis quicunque ordines sine dimissoriis c. fin. de tempor. Orae in 6. 2. Ut non admittantur ad superiorem ordinem asce dere , nisi praeter dimissorias habeant etiam literas formatas , sive ordinum susceptorum testes c. l. t. De Clericis ignotis statutum est 16. in n. res ut non admittantur ad exercendos suos ordines repraecipue ad celebrandas Missas, nisi instruet1 sint litteris commendatitiis suorum pro lainum Episcoporum . quae literae continere debent testimonium morum , legitima

Ordinationis , & carentiae impedimenti celebrationi o stantis. c. 7. dist 7 I. c. I. b. t. si a. An Episcopus Sacerdotibus aliisque Clericis dia ocleos suae peregrinari vel alio discedere volentibus commendat itias negare possit st Resp. I. Quod negare posse Clericis obtinentibus beneficium requirens residentiam , si velint ultra tempus a jure indultum abire peregre , neque Justa causa subsit, nςque vicarius idoneus substituatur, certum est.

Resp. a. Episcopus tenetur per se loquendo aliis Cl ricis non habentibus beneficium stabile dare litteras con mendatitias, si has ex peregrinationis, domicilii , aut

dioecesis mutandae causa petant. Laym. in. c. I. h. t. is Viis. n. 6..Ubi tamen datum ab utroque monitum G servandum .

D disendum de Clerica ignato , qui comme dat itias amisit , illasve hostibus patriam occupantibus non potuit obtinere λ Resp. Ut tali Clςricus admittatur pacelebrandum, debet per testes idoneos, qui dictas liuexas perlegerunῖ, tam earum amissionem , quam ten rem

106쪽

Ad Lib. I. Meret. Greg. IX. 87 rem probare; vel his deficientibus, pis famam communem opinionem, M. c. a. b. t.

Resp. a. Deficientibus similibus argumentis non atamittitur Claricus ad celebranda divina , licet paratus sit jurare, legitime seordinatum. r. Ratio, tum quiae sponte se onerens ad juramentum se reddit sitspectum . L. 3. in strine. ff. de jurejur. tum quia juramentum in supplementum probationis non desertur , nisi dum vel semiplena probatio, vel praesumptio stat pro aliquo. arg. 1in. de jurejur. Rest 3. Talis tamen Clericus peregrinus , nisi sitsuspectus de fictione , potest admitti ad privatim celebrandum. c. 3. b. t. quia casu, quo Sacerdos non esset , se tantum deciperet , quod non praesumitur . Ceterum eum Trid. utatur conjunctim terminis, vagi ignori, ii qui ex vicinis dioecesibus veniunt , passim citra omnem probationem aut litteras ad celabrandum a

mittuntur .

Q est. r. sis dicatur arebi-Diaconus , Resp. I. Aris. cimmaconus , G ca vox , primum seu Principem Diaconorum significat. Primis Ecclesiae temporibus Archi-Diaconus ille dicebatur, qui ex T. Diaconis in singulis urbibus, quibus Epist s praeficiebatur, mstitui solitis, caeteris erat antiquior; ad quos &ad Fra podiaconos solos Archi-Diaconi potestasse extendebat. Ilastea Archi-Diaconatus prima post Episcopalem dignatas clail. stricte dicta suit in Ecclesia Cathedrali, extendente se Archi-Diaconi potestate ad universum Clerum saecularem e. ita ut licet minor, major tamen jurisdictione fuerit Archi-Presbytero. Hodie cujuslibet Ecclesiae consuetudo attenditur, qua factum, ut ali- 'cubi nullus sit Archi-Diaconus, sed esus subeat ossicium Archi-Presbyter, Osticialis, aut Vicarius Generalis; ali, bi nomen tantum gerat cum praeeminentia, sed ab1que jurisdictione ; ubi adhuc observatur jus commune . Resp. a. Dissere Archi-Diaconus a Vicario Generali ,

107쪽

quod, licet uterque vices Episcopi in soro externo su pleat , Archi-Diaconus tamen sit vicarius Episcopi n tus, intitulatus, perpetuus; vicarius Generalis solummodo datus de temporalis . a. Quod jurisdictio Arctu aconi directe de in specie descendat a jure , non j risdictio Uicarii Generalis . 3. od Archi-Diaconus

subordinatam quidem Episcopo , propriam tamen habeat iurisdictionem dc proprium tribunal ab Episcopi tribunali distinctum ; non vicarius Generalis . c. s. in prino. de Apeli. in 6. a. aquid Areb Diaranus vi ineli de rure communi facere pdit, quid non λ Resp. ad primum I. Cura Αμchi-Diaconi ad totam dioecesim se extendit. a.

Ossicium divinum mediante Primicerio recte ordinat. c. a. b. I. Habet curam primariam & generalem vasorum sacrorum de thesauri Ecclesiae. e. h. 4. Restaurat E esesias , c. r. b. t. easque visitat. e. 6. h. hodie tamen vi Trid. lsa c. 3. de res nonnisi de consensu Episcopi. S. Quae corrigenda sunt in Episcopatu, corrigit. c. 9. b. 6. Promovendos ad SS. Ordines & beneficia examinat. c. 9. h. t. Trid. statuit seg. cit. c. 18. ut r deputatos ab Episcopis talia examina fiant . 7. Post decretam ab Episcopo immissionem in possessionem actualiter Sc corporaliter immittit Abbates , beneficiatos , Abbatissas c. s.cit. 8. Audit jurgia Clericorum, deque iis, & aliis causis levioribus ignoscit de judicat. c. I. b. t. Resp. ad secundum . I. Sine speciali Episcopi man-tito non committit curam animarum, & sic non habet institutionem authorizabim . e. q. h. t. a. Non potest dare

dimis ias ad suscipiendos alibi ordines. e. 8. L 3. Non habet jurisdictionem in Regulares 8c monasteria etiam

non exempta q. Non subsunt jure communi Ac proprio ejus examini cauis matrimoniales, criminales, benisesses, quae per Trid. s. 24. c. 2 o. de reor. resem vatae sunt Episcopo. s. Non excommunicat, nec suspem dit; aut interdicit . e. s. b. r. nisi vel consuetudine ves ab

Episcopo obtinuerit; quo sensu irutalia ur GT. de praedic

108쪽

TITULUS XXVI.

reliquis Presbneris in iis, quae Sacerdotalis cii sunt, cum imperio priat, ea. Α-NPresbyter dicitur quasi primus sacerdotum; alio nomiane appellatur Decanias. Alius est MMAPresister Urb nus vel civitatensis , qui in civitise Epistosis omnibus Ecclesiae suae Presbyteris praeest, sive sit Melesia C Gedriais , sive Cottigiata. Alius rubralis sive fore s caducimest ac meamus ruratis qui extra civitatem Epic ς Iem tum sebis, tum , horum, aliorumque Cleric rum per minores Ecclasias & titulos habitantium curam gerit.

a. suianam fit officium Arct Presbyteri Cis te sis me meant Ecclesiae Cathedrali se Resp. De iure communι est vicarius hiscopi natus in pertinentibus ad ODficia Sacerdotalia, uti Archi-Diaconus in temporalibus; sic v. g. absente ves impedito Episcopo distarum solemnia celebrat. Collectam, h. e. Missam fetialem, dicit , impertitur benedictiones, inungit infirmos dem c. 1.2.

h. t. In foro interno in Ecclesia Cathedrali eam hab-jurisdictionem, quam Parochus in sita Parochia, in

ro externo nullam arg. e.1. h. L Od tamen ultimum ,

uti & priora consuetudo in oennibus fere Ecclesiis limmutavit, c. 3. deo forae inmm D natus vel Pra* tura maior sit dignitas , iure Canonico expresium non

est, in Germania nostra dignior est Praepositura, licet plerumque sine jurisdictione. o 3. su nam H ookium Archioeresbyteri, fide D eam inratis e Resp. Tum plebis, tum P Πmmim diastrictus sui inspe nem habet , ut rite res divinae

obeantur, ebrietates, rixae , scandala evitentur et exec

tioni mandar Decreta Epistrin; congregat Capitula ; vae minora simi inter Par hos & alios subjecto, sibi leticos dedidit, sed sine figura judicur majora ad lauseopum ejuso Vicatium remittit , r. . b. t. Ain. h. n. aa. aliquam incano Mali Iurisdictionem lati extemni

109쪽

so Ius Canonicum. ni tribuit & quasi ba Dis; illud certum, consuetudine hanc a Decano rurali acquiri posse . citerum Archia Presbyteratus hujusmodi vel incanatus non est Personatus vel dignitas proprie dicta patet ex dictis.

O est. 3. Biae Primiserius quod eius oscium e

Resp. Primicerius sic dictas ab ordine cerae, quo primus descriptus est in Catalogo seu in iis c ratis, in genere is est, qui in quibusvis ossiciis, quae pluribus communia sunt, primum locum tenet, L. a. C. de prim Schol. L. 2. C. de furirens . In specie Min hoc titulo ille venit, qui choro psallentium&sch Iae cantorum praeest; vocari solet Cantor seu Praecentor

cum, qui ejus absentis vices gerit, fit Succentor vel etiam in aliquibus Ecclesiis, in quibus non est diastinctum ossicium, Sebois iras. Ossicium illius juxta

non. I. ad primicerium, dist. 23. O, cap. un. b. t. est

Diaconos & Clericos docere modum psallendi, assig re lectiones, responsoria, & similia , quae modo sererelinquuntur Succentori; item inter Clericos observare disciplinam, dc delinquentes, absque tamen forma j dicii , corrigere, 'Ecc. Primiceriatus seu Cantoria digniatas est, c. 8. de Const. attendatur tamen circa hoc 3c Sch Iastici ossicium consuetudo.

id de Sacrista dicendumst Resp. Gersa; q-& Thesaurarius in quibusdam Ecclesiis dicitur, est Minister ille Ecclesiae, qui immediatam sacri Thesauri curam habet, ossicium ejus est calices, candelabra , Ο namenta & vestimenta Ecclesiae ciniatre &c. quae in c. un. de Q. Sacrist. habentur , unde patet nudum de jure communi fuisse ministerium sine mareminentia; pos modum ex consuetudine officium hoc inter dignitates relatum est , ut & cognitio causarum, earumque decisii a Sede Apostolica Sacristae fuerit delegata, eap. 32. deos duci. cap. II. de fori competi c. I a. de convers. conjug-

. Hodie nec nomen sacristae nec ossicium plenum est am-- Plius penes aliquem ex Canonicis, sed plerumque cur

110쪽

Ad Lib. I. De ei. Greg. m. 9IThesauri Clerico cuipiam tanquam Vicario Custodumna.. mittitur, qui & dicitur Sub- stas. s. 3. suis hic veniat nomine custodis , is, quod ejus officiumst Resp. Custos ex institutione sui officii est quasi Minister Sacristae; non quidem in custodiendis preti sis, sed in utensilibus minus pretiosis 3e rei divinaei strumentis: insuper spectat ad ejus ossicium signa dare ad ossicia divina, & cetera ficere, quae modo aeditui Laici in Ecclesiis praestare solent, c. I. O a. deos. Cum Interim hodie in Germania nostra de consuetudine dc re' tinetur nomen Custodis in Ecclesii is Cathedralibus , sed sine ossicio, nisi sorte inspectionem generatqm talis in thesaurum Ecclesiae habere dicatur, & simul etiam n mine dignitatis venire solet.

TITULUS XXVIII.

Generaliter nomine Vicarii veniunt omnes, qui vices alterius gerunt, sive Vicarii fuerint Ecclesiastiaci , sive Saeculares Saecularium , de quibus postremis agitur tit. C. de Vicari Ad rubri hujus tituli speeistiter definitur Vicarius, persona mole mea munus alterius in Ecclesia, vel re uirituali . nomine vice alterius

gerens. ' .

Resp. a. Alius est vicarius natur seu legitimus cui Vicariatus a Lege vel Canone competit, uti respectu Episcopi Archi-Diaconus& Archi-Presbyter , de quibus supra dictum: alter datus seu datimus, qui ossicium ab homine sive superiore eum sibi substituente , accepit . Hic vel est Vicarius Discopi vel Capituli sede vacante, vel Paroebi; qui & Vicarius in divinis dicitur. Vicarius Episcopi vel gerit ejus vices in iis, quae concernunt eXerciatium ordinis, devocatur Virarius in Pontiscatibus vessus fraganeus; vel quae concernunt exercitium jurisdictionis eontentiosae, & vocatur mirarius jurisdictionis vel Vica- .rius in spiritualibus; qui pro tota Dioecesi constitutus dicitur Vicarius Generalis , a Trid. inficialis , licet in

aliquibus Germaniae dioecesibus praeter Vinium Gen

SEARCH

MENU NAVIGATION