장음표시 사용
111쪽
4s Ampli Matio reg. negatis o in eo, qui ex accidentiam: serii teminentifactionem. 6 Termetu: um probi bitas urate temtidum edidiscissandit conclusio . nimatio. 47 De opimoue argumentis G s. 48 In adaquatis di positum in uno se, eeqρων O in alio. 9 Solemnibus circa testimentim mutatis , σin codicillis proportione. 3 o Definitio ncordia opinionis . si De secunda p rte principui, in qua continetuν mar ries donarionis c sa Mortis. si Ne: das. 3 Declara io termini donationis causa Mortu γ diuisio. 3 De donatione ficta ab infirmo.s s Desrip:io donationis causa mortis.16 Vt iubacthecie mixtum, quid inueniatur. 7 Donatio causa mortis in sui ordinatione di gygiis im
38 Pars iuris effectus pertinet ad ultimam volu
9 Haec ultima voluntas donationis causa mortis mi lure distincta ab aliis.co contractus uomen caeteris Utimis uoluntatibus non
6i Vt hic quoq; donatiosit ultima uoluntas. Eppelisione ultima voluntati, o in lege Oiustaruto quando ueniat dolinio causa mortis 63 De decisione Bald. in. l. bac consuuismasten. . qui testam . fac posso Gunitatis quoq; alteratio quandoq; pertinet ad δε-
Et inflarutis ueniunt casus compresensi ex uerborum Qui curione, quamuis generati. 66 De personis,qua possunt uel non possunt donare causa mortis o quibui. 67 De regula negatiuar qui non potest testari, nec donare
68 Vera ratio,quia viso effectus est in o positiose τἰι
ma νoluntatis. 69 Visum notabile argumentum. o Moderariapraedicta regula. I DeI.tamisae n. v. ort.
2 Donationis causa mortis facultas interdum facili per i D, quam testandi . 3 μημι seas nominatim in Lisfamilias.
De argumentis contraria opimonii. Is De ueritate communis. 6 Solusio cimtrariori .
8a De bonis siorum, in quom pater non habet Uu -- ainu, nec tamen filius habet i standa faculiarem ,
regula communis defensa. 31 Solutio contrariorum.
83 Vt fili Uamilias pater donandi causa mortis facia
dare posse, at non tot mes. 8 De opinionesto. 8s Glosa defensio per interpretationem. 86 Glosae ratio non perfecta.
87 De ratione Bald. 38 De rarione comini vis. 89 De rasione Soci. 9o De adia rasione,quia ex permissu patris non te impedissentum testandi. si Tomitat vera ratio.
sa Disserentia inter ultimas voluntares uera O sa stantialis. 3 Defremor interpretatio communis. 9 communi laborandum , ut noui quoque 'seu
ps An Uura us possit donare eausa mortis nodo pr sita cautione. 96 De argumentis,stpositicums ora. 97 Coonistarum verior opinio contra Vfurarios. FS Pro Urmanda donatione causa mortis, an sufficis potesas tes di tempore mortis. sp Illatio utilis pro confirmandis multis donationss.roo Vt tempore donariouissit faculias contrahendi. roi cui potest testaria is donare causi mortis. ιoa De eo, qui tectandi babet facultatem , at non cera trahendi .ioa Vis yciat testandi acultas. ro contractus in donatione causa mortis quu ad parim facti non iuris essem. Io De minoresta curuore agente, causa mortis do nare positi. 3O6 Authoritas curatoris propter partem o Octa-ris requisita. Ior Solutio contrariorum. io 8 Ninori qua alienatio prohibeatur. ros Vt etiam ea, quae fit ps obitum exaruecedenti eo
a Io Et qua ex tertii uoluntare posset reuocari. III Donatis causa mortis etiam μὰ adfructuum regis tionem reuocabilis .
3I lauti vera in eo , qui ex priuilexo adipiscetur testaridi facularum: nam idem Nare poterit
at 3 Desio ad piam causam testante. i oppositio solutio. Is Pon idem ubi non ualet concessio testandi. I 6 2 culterprohibita cura reflatato sine eerta Ala nisu poterit donare causa mortis. Iar nuru ra
112쪽
esu Bis ut eum veteri rure communionem babeat . Irs Defundumentis opinionis multori contra muliere, cum solutione. De contraria opinione pro muliere.
rao mandi facultas rescit O in muliere, insiit dona
re causet mortis. a za Deu mortus causa. dedou.mter Vir. ν r. Izazon capiens ex ultima voluntare n capit ex dona tione causa mortis. Iz3 Statutum, ne uxor capiat ex ultima uoluntate se, pertinet etiam ad Onationem causa mortis.1 a 4 coilectio Uula in his, qui capiunt uel non capiant ex donari e caris mortis. 323 Dona: io cosa mortis ut in eius ordinatione risiis a quatur contractat, qua ultimae uoluntati.
αο a x sint pertinentia ad douationem ordinandam Iec adum partem facti, quae sicundum iuris esse L. Vt in donariove causa mortis non requiratur irim
ἔπι in Oratione causi mortis requirantur quinq;: ses, quemadmodum in ultima uoluntate. I 29 tura inima volantatis o in re, de qua dim-
33o Et in potestate cupiendi idem. II Et tu consensu curatorum propinquorum.13: Et in urario. 3 3 Et in conditisue impos ossi .
334 D in Irusiana cautione. 3 3 I Id Hira dodrantem ualeat donasio causa mortis. 136 2 ou vadet in haereditare non soluendo. II De dicto Ibis. 1, et in ordinati e donatio cavsa momiis sequitur Hrimas uoluntates. II 8 Vt in Ordination equatur naturam contractus, tumst reuoc is. I39Vt eodem contextu facienda bac donatis,quema dum oe xuim uoluntas. 1εο- donaris causa mortis ex suo pacto actionem pariat. I I communis e marisa vera. Solutio contrariorum. δεῖ Au aditio necessaria pro confirmatione busu dona tionis. a Solutio eontrariorum.
a s Deri beneficii e tratis. δεο Inter dicentem testamentum falsι O contrata tirum notanda diseremia. Vt aiauis non requiratur, H rubum videatur re spicere nis essectum iuris. Iq8-donarione causa mortis facta a caeco.149 Depertiteribus ad essem iuris evila,2 domatio eo . quetur ultima volsetati. IIO L ii appellarione e ut hac quoque donati.
Is I De trisulatione dominii. Iya De donante defuncto ab intestato. F 3 De iure accrescendi, an obseruandum in donatio causa mortis. a s De faecidia in tris. donationis causa mortis. a I De causa transi onis in est mentis causa mortis donaris. 36 μη positis immiti onus fidescommisit iste obitum oraui tempore.
i s 7 Morasti, susscit eo donante patris permissu . II 8 Vt donario calua mortisqu) ad effectum personalis
actiouis non adaequatur ultimae uoluntati. 13 9 De ' pothecaria actione, an detur pro donatione cases mortis. I 6o De transin ione. 16i Vt ius iciatur mortis tempus. Ioa collectio vidis pro adaequatione donationis ca mortis legatI.
363 De dictione cfero instit. de don. an impediat Plenam
16 De non Pis utilibus differentiis. 363 Defenditur concivisio pro adaequationeplena, nonoru
I 66 Intellectus. dA. lindon. 1 7 De reuocatione donationis causa mortis, ut primo sequatur xltimas uoluntates. 168 coniectura pro reuocanda donarione causa mortis facilius admi et Eda, quam pro alia ultima uoluntas 169 De Hienatione rei donara .r 7o De capitalibus inimicitiss. I 7 Inimicitiae iudicantur e 'probantur multis modis. IT a Madon uaris tantum culpa consecranda. t 73 RDocutio facilioria dunatione causa mortis, quam alia vltima voluntate. 174 P uentia non uocet in eo,qui a terias mortis causi
III De decedente sinebariae, ara cessit actegario reum
176 Vt praticedente quoq; donatario reuocationis ter
177 Pro tuenda donatione cosa mortis solis est, 2 si Onacario non suseruom
113쪽
Scillandum est eos demum fideicom- nussum posse relinquere, qui t standi ius hallent.
T rerum natura Hominum causa omnes fructus comparauita.in pecudv.LI.ff. de usur. Lin pecudum .inst.
de rerum diuis sic ars uera& iusta interpretandi ratiocia cogitat & fingit, proponit, tractat& definit pro illorum commodo, quorum cura artifici mandata uidetur atque ideo recte & ius nostrum per narum gratia
inuentum &constitutum. l. 2.ff. de stat .homin. Ssin. inst.de iurenat.unde n6 sine causa in omni aetu atq; negotio illud sese primu est quod
ad peridnam patinet, ac nominatim id uerum est in tractatione ultimarum uoluntatum .l.si
quaeramus .fLde testam. l. quidam reserunt. ina line principit.is de iure codicil . t Non igitur
sine causa secundo loco proposita est lex. r. stregulam.l. I .complectentis primos & simplices terminos legatorum & fideicommisserum; qui deinde erant in sequentibus capitibus & uariis eorum formis omnino supponendi. Iam principe sere loco cedebat quaestio, quae relinquetium potestatem uel impotentiam grauiter&Dpienter deliniret: atq; ideo & nos artis uestigia persequentes & in ca naturam imitantes.s. minorem.inst.de adop. operepraetium facturos
putamus si postquam exposita suit lex prima,
pro Auditorum utilitate adiunxerimus breuem de utilem legis. a. expositionem. Pro qu i
stituo in singulari explicatione propriae in teriae leg.nostrae. Alteri ucro capiti tribuo dissicilem & ala reum tractatum donationis causa mortis, quem pleriq; ansa arrepta ex oppositione gloenostrae dea. tam is. S.I.1fd' don.ca. morticonfuse & intricate posuere in hoc loco. Primi uero capitis membra sunt quatuor. Illud. n.
apud uos formatum deducam pri cognitionea Iuriscisupposita.Secundo legis intellectu siti tria Doct. sensa principalia cum uera dubitandi ac definiendi ratione. Tertio particulari expositione decollectione dictorugio.& ali rum . Ultimo determinatione ex princietis positis in tex. plurium apud Doei .ualde dissicilium quaellionum. Alterum uero caput, facta primi interpretatione, tunc commodius subdiuidemus. V ceat ergo nobis lam aggredientibus & ostem: dentibus formam primi membri deseruietem inspectioni&c nitioni reliquorum exordiri. 4 primo uerbo tex.nostri. Sciendum est, si veteres pro indubitato supponui, inter hos duos actus ultimarum uoluntatum quos dicimus actum testandi&adium fideicommittendi. seu relinquedi per fideicom. olim multum intersiisse: nam hos adtiis idem non esse ex .l. n sita omnino constat,&. l. i.in principio.&.6.1.
cit.&a.quod permanus.n de iure codicit. Et antiquis temporib.ante nouas Iustin.constitutiones res explorati iuris secudum ea, quae sur. diximus post Torn.in rub.&a. i. nam uerba n- dei m. antequam reciperent significationem uerborum legandi, non continebant testati
nem, quae pollet dici expressa uerbo uel scripto ut inde sito iure&sua aut horitate sine altei ius adminiculo ius & actio per se constitueretur &s alteri quaereretur. t Atq; ideo olim in fideicommissis ille ita disponens etiam recepto usu fideicom. Jc codicillorum non dicebatur teitari. non. n.inea dispositione uoluntas uerbo, aut scripto perseeth censebatur explicata atq: ita intestationem deducta, ut statim ex ea ius essem hoc.n. est testari. l.detestatio.ε de uerb. sic. Ban
o eo loco,in quo definit protestationem .s Et hincrepetendum est, quid magis in legatis suerit,
quod eis primo iure testandi quoq; aeius con- uenerit, ut pluribus in locis supponunt Iurisci Exempli gratia in .l .illud.*.ttaciam. supra.tit. I in.l Licinus . in .l. haec conditio.is de cond. dedem. erat n.in legatis uoluntas per testationem expressa, quod in fideicommissis non contingebat. l.tit. le fideicom .haered.& d. tit.de codicit. in princ.&. l. 2.9.ius singularet. l. si quis ca
dam non reseruntur. supra de iure codicit. 7 Hinc etiam colliges, qua de causa saepe detur
ultima uoluntas,nec tamen ex ea ponatur te
stamentum, neci stille homo per illam uoluntatem dicatur decessisse testatus , sed magis intestatus. Exempli gratia ubi aliquis legitimos haeredes relictis grauat, hoc ideo permissum
ei uidetur, quia dum testamentum non co
dit & alios instituit. sponte sua dicitur haerediatatem dare illis legitimis:atq; ideo ei cociniim
est eosdem grauare. l.l. si quis cum testamen
tum.&.l.coniiciuntur. supra titu. I .haec tamen
uoluntas neq: tellanae tum facit, nec hominem tellatum non alia ratione: nisi quoniam in hoc casu illa ultima uolutas tacita permanet, ut non
114쪽
deducti intestatisrem. Idem est & in ea
ultima uoluntate, quae dicitur esse in donati ne causa morias. l. ii aliquis. l. non uidetur. Κι dedon. cau morti t Idem secundum ueriorem sententiam & in ea, de qua in.l licet. C.de pM.quam pro singulari notauit Ang.in. .3. S. genera.tsde acq.pos snadc ibi quae est ultima uolsitaM n5 dicit uerbo ues scripto in testati nE deducta quamuis miles quo uelit modo fit cile testametum faciat, toto titide tes .missi &. l. milites.C. de test .milattamen & eu ut dicatur testatus,oportet rem &uolutatem si iam intestationem deducere. Verum igitur est & cu ra.
tione positum principium, ' Vlp. in hae lege
erudite supponiit non eundem esse adium t standi δε actum fideicommittendi. s t Hoc ita commode praec unito secundum uarios nolimru sensus uariis quoq; modis potreserri & tractari argumetu & intellectus.I. --strae. Nam secundum Bart. hoc dicit &continet.l. nostra. Qui potest legareasse potest fideicommittere :&E contra, Qui non potest legare non potest fideicommittere. Secundum Comens Pau. Alex. & plero', alios,
illud dicit lex nostra. mi potest testari ut aiunc ille potest codicillari: de haec intelligentia est magis communis.
Secundum Bal.&S .hoc sensi lex nostra. Mi habet ius testandi . instituendi haeredemtille habet ius legandi & fidecsimittendi: dc e cotra, Qui primum non habet,neq; secundum. Dispiciamus utiliter uim horum sensitum, & qui sit probandus &in singulis annectemus breues & sundamentales dubitandi & dissiniendi rationes. io t Voluit igitur Bart. st ea uerba text. nostri Qui habent ius testandi exponenda essent sensu legandi; atq: ideo inchoauit suos com ri tarios ad hunc locum his uerbis Dixi legata &ι, fideicomis quiparari in persenis relinquentiu , is ut supra in. l. I.quod per nac legem probatur . sicin. aperte Disit Bare ex hoc texti illud cofici, eum posse fideicommittere,qui potest imare. . Itaq; Bartan hoc suo intellectu merens ius testandi ad actum testandi manifeste supponit,' in legatis dicatur ille qui legat testari,non itide in fideicommissis. idq: confirmatur ex dictis in prima parte et do aduertendum est, quod licdie adhuc ide erit ubi proponetur casus, in quo it & habeatur duntaxat fidei non autem legatum.& hic casus non est infrequens, esim saepe relicta dentur ab intestato, in qua specie secundum ueram sentetia, de qua supra in.l. I.
est sollim fideicommissum. Idem & ubipr ponetur Mictum mes tacitum, de quo ni prain.l. r. in a. specie actionis. sed videamus ultra Barac D .an probabili&firmaratione ponsis hic intellectus Bart. stibiissere . Ac deinde comunem alioru oppositionem dissolvemus. Tertio siti illum intellectum, casum in utraq; conclusione eringemus. ii t Puto igitur primo Bart. M persuasum, ut sic uerba text. interpretaretur: ut generale testandi significationem ad actum legandi atq; ad hanc specia in significatione egem referet sm naturam tituli, sub quo est antesignano lo- coposita. hoc. n. modo praeclare dicetur sita loco secundo & continere .regulas ad utrunq; terminu pertinetes, sub quibus terminis de titulus est inscriptus.&praemissa est lex prima. Neq; noua est eiusnodi expositio.Saepe n. ivxta subiectum tractatum appellatione generali utimur P sensu speciali. Deinde perpedit Bar. hoc sciasueuitari duo n6 leuia absilrda. Primune sub appellatione generali argueret stiperfluitas cum ide expressi mellet a Martiano relatuin.l.diuus.*.pen. supra tit. i .item ne & illud in- conueniens sequeretur.st talis decisio extraneo&non suo loco seret imprudenter per Compillatores relata.
1 a t Sed quoniam hic intellectus supponit, nee in fideicommissis relictis in teli ainento uel codicillis testamento ci a firmatis dicatur proprie actus testandi; ideo pleriq; Dore puta res falsum esse hoc stuppositum , arguebant intellectum Bart. quasi & codicilii testamento confirmati pars sint ipsius testamenti. l.quidam reserunt. sit pratit. r. Nos uero secum dum ius antiquu in hoc quoq; casu sequimur Bart.sensum. pressim enim conuenit uerbis&sententiae. l. nostrae,qtiae simpliciter supponit actum testandi distare ab actu fideicommi tendi: ideo & Bart. simpliciter eum intellexit non habita distincti me fili haec iura, utrum i0
testamento relinqueretur fides m. vel extra testamentum , aut utrum in codicillis testam to confirmatis,ues sine testameto compositis ruertim erat utrobiq;, s ante adaequatione ue
. boru qui fideicomittebat non aut e legabat radicebat proprὰ testari. Nin: officit Doc.osi ctio: nam & si codicilli testamento confirmati. uel fideicomisti in testamento facta haberetur
tanquam partes testamenti: non tamen hinc
fiebat,2 appellatio testameti seu attestationis, seu actus ipse testandi, liceretur inesse dispositioni fideicomissorum quatenus sola fideico missidis .non autem legati considerabatur. i 3t Nec quispiam de hac re admiretur. Saepe. n. contingit & rectE, quM aliqua res fiat pars alterius et nec tamen ipsa alterius appellario
115쪽
ei conueniat,ut in parIet citecto, de similium rerum partibus, quibus nomen ipsum simpliciter singulis non conuenit, Sic igitur&in re nostra ex eo,' haec relicta quodainodo paries fiant testamenti, non sequi nititit ipsa testationis appellatio eis conueniat: sed sensus partis in praedicta orationehabet alium intellectu su- lira pateficium in rub.in.q. illa principali qua- iter se habeat legatum adtestamentum. Haec pro tutela primi & Ur gii sensio Bart. llim ut uerus appareat, tum ut aliorum oppositiorepellatur. Venio ad tertium propositum circa hunc intellectum: sed ante casum collige ex intellectu Batar duas decisiones. t Prima est affrinatiua , qui potest legare, hic potest fideicommittere. S cunda est negatiua,qui non potest legare, hic neq; fideicommittere.
is t Quo ad primam uidebatur quasi inepta
vel stusta dubitatio, velliti in calu indubitato : nam si ponis homine posse legare atque
ita directb disponere , quid est, quod ponsi controuerit quominus & fideicom. dare ualeat Attamen diligentius utranque rem ex suis principiis intuendo, ex his potuit subtiliter dubitari, quae& olim suere in causis, ut non tam facit E receptus sit usus fidei commissorum, quam facile antiquissima qu uelege recepta suerat legandi facultas. Luerbis legis. ε de uerb. sign. inst. de fideicom. haered. in princ.inst.Ge codicil . in princ. hoc enim euidens praestat argumentum, quod aliquid amplius & maius. potaui reperiri in facultate fideicommittendi, quam in facultate te legandi; atque ilico non statun uidebatur ex unius actus potestate, ad alterius facult tem polle inferri: acetiam Rip. in princip. es, quid sensit, &s non persine declaret uel sol Mat. Eo magis, cum negari non possit in eo amplius aliquid esse , quod & non Blemne ualidam uim sortitur, quam in eo, quod δε- lemne sua producit incela, ut constat in testamento militis, ut iupra de tessam. militi in potestate Principis de eoru cofirmatione, quae
Est tamen re lae modὁ proposita definitio, ut ille possit fideicommittere , qui potest testare: nam quod pertinet ad ius certum dis nentis de effectum ex dispositione producendum,certum omnino erat ante plenam & uerborum exaequationem, lonpe plus suisse in aetii legandi & legati dispositione . quam in actu.fideicommittendi; quoniam ea principio. septa posito in legato erat testatio de acti
testandi; sed non ita an fideiconmillo. licia ex te to potuit ius di dominium recta uia transierri in honoratum: non idem in fidelia m.ut supra fuit declaratu in rub.ωl. I. neq; potuit ambigi, quin amplior ea esset iuris potestas , qua aliquid in alium immediate Sedirecto potuit transferri, quam ca, qua solum mediate&alterius ministerio S per obliquum fiebat translatio ; atque ideo sequitur. ut fideicommissibrum usu recepto illorum iaciendorum potestas , illis statim applicata intelligatur, qu prius poterant legare. Non obstant propositae dubitandi rationes : nam ro illarum iblutione consideran est, qu5d duitatio ex tempore introducti fideicommmissi post usum lesatorum, non pertinet ad uim &eflectum dispositionis, sed admodum ordin iodi ipsas dispositiones: t nam secundum midum ordinandi etiam non Blemnem c ut rectissime aduertit Tomiel. amplius aliquid est in codicillis & fideicommis. quam in legatis. & in his terminis procedunt dubitati nes: unde etiam ille modus ordinationis longe post primum de paulati in fuit- probatus r& ideo illa argumenta non poterant imp
dire probato usu fideicommistarum consequentiam potestatis fideicommittendi in his omnibus, qui haberent ius legandi. Haec est prima decisiαι γ t In alio uero casti pro secunda conclusi
ne negatiua . euidentior uidebatur quaestio, & secundum ea, quae paulo ante suerunt exposita, statim occurrebat certa controuersae
ratio. si enim lonee plus est in facultate te gandi , quam in sicultate fideicommittendi
ex eo , quod proponas Titium non habere facultatem legandi, non recie quam primum inieres eum non habere facultatem fideicommittendi. In hac enim specie negativa, ubi denegatur maior aliqua iacultas seu rerum maiorum Imtestas , non statim inteli itur denegata minor, seu rerum minorum ius &munus , ut est casus in . l. relegatorum. s. de interdic. &releg. in . l. si cui . fide seruis exportand. in . l. magistratibus. T de iurisd. omn. iudici Hoc etiam patet o multis casib. in qui b. disj ,stio potuit ualere in uim fideicommissi: at non legati, de in quibus iure aliquis fideicommittebat, nec tamen ibi legare poterat. I. si seruus legatus . si
seruus alienus. inst. eod. tit. nostro. Lpen. infe attinostro.
Recte tamen dicimus cum text.& Barti definititum hunc quoq; casam inratio modo.quat
116쪽
nus reseratur ad facultatem considerandam in persena ipsius disponentis, non in rebus . uel circa res uel personas ; de quibus disponit scit quas in dispositionein deducit. in his enim multum interesste potest, ut supra in secunda
dubitatione . S. aeptan accidit, de re aliqua directo disponi non pollit,ut detur proprius legati essetius: recte tamen per fideic5.de ea re uel cum ea perAna disponi dicamus, ut in .d.S.s lenius alienus.&.l.directε. de manumistella.
Nos igitur in hac decisione sumimus facultate seu ius legadi in persona ipsius dis ne tis, ci
cum scripto modo rerum & cxtrinsecara per-
18 sonarum subiecto. t Audi qua cum ratione legitima st haec sententia, si uerum est, ville solium potest dare fideicom qui & directo
potuit ab eo, quem grauat auferre quod cxpressim ues tacite ei relinquit: & hoc uctu erit,
v qui non potest legare, ide non poterit fidei comitteremam denegatio iuris legandi in ersona disponentis. inclusimhabet ne 'tionem iuris tesiadi, si e facultatis grauadi uel auferedi aliquid ab eo . cui uult fideicommittere: id enim potest fideicommi aere,qilia prius censi,
tu reum honorare. l. si quis cum testam. l. consciitntur supra tit. ii ideo oli in relieta solum
fiebant pro onere hae sedis uel legatarii: iure ergo imuitur in persona disponentis si no habet ius legandi. non etia habebit ius fidei committendi. Et hoc est quod uniuersaliter sum 19 posuit Bart. in persimis relinquentium utroque modo assirmative & negat hie legata di fideicom. fore cxxquata: & hoc proliari in .l. nostra. Ex hac declaratione facile consutabitis primam dubitandi rationem. hanc enim
potestatem iuris legandi & fideicommittendi quo ad persenas disponetium, parem & eius d.
facultatis in enietis, non autem in uno casu minorem, quam in alio. Haec de secunda decisione ex primo intellectu Battiacit Sed quoniam Doet pleriq; arbitrati sunt temnostrum illum habere sensum, ut ille demum possit codicillari, qui de iure potest testari: ideo
secundo loco examinandus est hie eorum sensis. Et primum in eum oppono ea seὰ omnia , mare supra deduxi pm defensione, intelle iis Bari.& illud nominatim repeto, secundum communem intellectit in nihil noui lex nostra induceret. idem enim aperte relatum & commodiori loco docuit Iuriscons. in
clusio Don. per se est uera . ut est casus in. d. f. pen .l. diuus.&a nostris in hac leg. tractatur . eius declarationem persequi non est inutile.
In hoc latuit Patria si dicis extanς cliue e cisiones. Prima, qui, test inlari, idem &codicillari. Alia qui non potest testari. idem nec codicili ri. Duo di pictainus. Primum, ut probetur negativa in hac leg. nostra. Dcin- . de quae fuerit in utraq; dc in utranque partem solida ratio. ai t Negatiuam igitur probemus uerbis de mente leg. no irae. Verbis in dictionec ira demii Jest.n. taxatis a. l. ita demum. C. de procuri excludit alia pinerea quae ponit Baci: in .l. t.iarinc. ita quis ius dicen. nori obtemp. Aret. in ex duobus. 1 f. de inalg. Mens autem colligitur.
uim ex praedicta uerboru significatione uelle. n. sis dicitur qδ uerba signiscarit. l. ille. aut il-
II S. cuin in uerbis. in f tit. a. tum G co, Psecti m&in hoc loco regulam tradere uoluit Iurisci ut autem sit perlecta tenenda est negatiua conclusionis sentcntia.
inis ad primam decisionem potuit c ut se pra in
prima decisione Barci praeter Do t. nouo modo dubitari, & lonae magis, quam in antecedenti casi in quoe de legato agebatur, qs otii haeredis institutionem supponebat, ut supra dictum est in. l. i .in definitione legati. ta men placuit codicilladi potestatem ad eos Itatim pertinere , qui ius tellandi habebant. ut est
casas in . d. l. diuus. s. n.d l. conficiuntur. 6. I.
supra tit. I i .in princ.S. t . in f de leg. tertio.. ari Secundum Doei. eaeli ratio , ut ei conce damus quod est minus, cui concessum rcpe, rimus quod si maius. regula. l. non debet. de reg. iur.&. cui licet. eo. de reg. ita r. l. in suis. ubi
1 ait lex. f. i. si de adult. c. pervcnerabilem. lii sint les. Ias in .l in adii ortibus . in a. not. it. de in lit luci laeci. in . l. I . in fila. C. und. l . in c., apoliolicae . de exceptio. in authun. licet. C. de natur. lib. Aret. consit. i5ῖ. Cyn. in . l. claudius selix. Equi potior. in pig. habean. O.' Doei. i in cap. fi n. de translatione prata Cattrensis in quotidiano casu consi. trigesimo nono. super primo. in fine. in antiquis glosia Bald. & Salicet. im t. secunda. C. de patri qui
fit. sistrax. Considerandum tamen est . an sorte communis: Doct. ratio non sit undique exacta. sed longe petita ac minime rei nostrae proxima: non etiaconcludens perpetua: regula enim in qua safundat sm non uera, Mut collises in . l. diligenter . E mand . in . l. filius familias .f. fin. is. de donat. in. l. seia .ff. de donati causa I striin. l. si pupillorum. s. si praetor. E. de reb. e rum . qui si ab tutes. uel cur. sunt .in. l. solemus. f. latrum culator. st. de iudic. notanter Peria Metin. in L si quis mihi bona. S. iussinia
117쪽
fide aequir. haered. in. l. si uero. s.de uiro. ubi Din. is solui. matrimo. Deci .in. c. cum in cunctis.de electio. Rom. nsi. 436. Deci. consis.
Aretiniin .l g. nostraeaesticit talis ratio ex par te probabile argumentum, at non necessaria..
Addo in re nostra, nec quc d infert ratio & aDza sumunt nostri indistincte uerum . t Non. n. indistincte dici poterat,in amplior di maior esset potestas testandi si codiciliadi, ut supra in prLima dubitatione circa in te ectum Bart. Alia
igitur ratio rei nostrae proxima quaerenda est. di illa continetur in .l. si quis cum testametum.&.l .coniiciuntur in princ.&. S. I. S. si post facib. supra stir .Inde.n.colligimus, Cui data estotestas testandi .eid. permissum est,ut uenietius ab intestato hereditatem possit auferre: duautem disponit nec immediate illam aufert, iam uidet tir sponte sua eam relinquere . sic congruum est,' eosdem possit grauare, quos ab eodem honoratos censemus: atq; ideo re-OEdicimus ei licere per codicillos fidei committere,qui & per testamentum potest dispo-ε nere. t amplius idem est,& in ea potestate. quae interdum homini competit, ut pro alio tellari possit; ueluti contingit in substitutione pupillari. idem enim potest & uenientes ab intestato per codicillos nomine pupilli grauare, ut est casus in l. si titio. num. 9 I. S. fin. m. tit. nostro.&ibi glo. Barto.& Docto.& si apponitidem Bart. inultima oppositione. l. nostrae. &Aret. in . l. t. in lin. Et iecundum hanc ueram
rationem e lege proxime deduciam, facile sol uitur opposita dubitatio. Haec de prima coim lusione secundi intellectus. dii t Alia est conclusio negativa. Qui non tres lari, hicnm codicillari : & haec primum intelligenda , ut pertineat ad denegationem potestatis iuris . illa enim est, quae si sublata fuerit secum tollit di consequenter codicillandi potes fatem.l .conficiuntur.*. t .supria tit. I . custo.insdeclarant Dodita Pro ratione dubitandi deducitur a nostris reg. contraria antecedenti, ne statim illi minora deri latur, cui maiora suerint denegata. l. cui pacto. is de serii. export. l. magistratibus. F. de iurisdict. omn. luci l. releg itorum.&pen. is de interd. dc releg. Certu ii aut videtur, quod maius aliquid insit potestati testandi , quam in facultate codicillandi: nam in prinia est & directa haereditatis datio de ademptio. quae non est in codicillis. l. quod per manus. supra tit. I. L c dicillis . int . de codicil ι cium quis decedes. f. stiam. deleg. 3. l. scaevola. is ad Trebel. Est in
in eadem prima tam latio iuris atq; dominii quae sit ipse iure 'sine alterius grauatincto. Llegatum ita. de lese et . La titio .is de sua. dc haec non est in codicillis. s. praeterea. inst. de fideicommis haer. Inde etiam factum uidetur, quod in codicillis quarundam persenarum testimonia admittantur, quae in testamentis sunt improbat aluta, mulierum, ut pergi ubi Doct.in .l. qui testamino.*. mulier uerbocho poterit . fide test. Recte tamen tuemur ichanc legis sententiam, ut non possit ille codi- si dicillari, qui non potest testari. t & fili Doct. cum Ias in princ .L nostrae. hoc ideo receptum dicitur , quasi testamentum in genere praedicans siti illoso de qualibet ultima uoluntate,
ut pergio. ind. a.C. com .deleg.& in rub. supraeo. tit. nostro,alicui denegatum ab eod. auferat oes & singulas ultimarum uolutatum species, atq; ita recu tollat codici .landi quoq; potest te. regula illa generat i, a quo remouetur genus. ab eo s.cdsetiir remota quaelibet cius species.l.
si quid earu .f.inter emptu. is de leg. 3. glo in. i. insin .is de suis d legit. Sed haec Doct. ratio illud supponit pro uero, quod nos supra in rubri. post Torniel. plane falsum euidenter
ostendimus: nam confirmatum est, testamentum quamuis in genere sumptum, non poste de codicillis praedicari. Praeterea admis i Doct.opinione prorsus indubitata suisset limconclusio. si enim intelligeretur genus ipsum ultimarum uoluntat in denegari , quis de codicillis potuisset ambigere ἰ cum reg. l. alienatum. is de uerb. sig. glα in. l. filios antilias. in uerboc prohibetur .ff. dedon. et 7 t Putabat Alciat .in utraq; conclusione ea es Ierationem, facultas antiqua lcge de re dispone-di .de eam in illud tempus conserendi, quo ille disponens no amplius in in rerum natura, tota procedit de homini libero concesti est ex quadam dispensatione & indulgentia legis de eius authoritate dc secundum certos modos, quibus inducitur bonorum obuentio, cum nut.in .l. 3. isde test. ln.l uerbis legis. ista uerb. iig. cusi. in .l .illa institutio is de haered. inst. de . L codicillis .Lfin. de leg. a .de Bart. consi. ri a. Nihil autem referre Legislatqr putauit, utrum hare uentio titulo directo qualis est in institutione contingeret, an obliquo, qualis est in fidei comisso, ut per Bari .d. consi. a i r. adde rex. in l. ab intestato. dc l. a. s. i stupra detur. dicillirum . atq; ideo has facultates de a firmative denegati ite pari regula coarinxitSed haec quoq; Clarissimi uiri ratio longe petita nec undiq;
uera est, cum saepe accidat 2 inter unam aliaq; translationem multum lateq; interiit.
28 t Vera ditur ratio pentat ab eo, paulo
118쪽
paulo ante in praecedenti conclusione fuit ad-
adnotatum ex . d.l.siquis cum testamentum. .c nficiuntur. supra tit. I. adiuncta regula. l.abeo.C. de fideicom. nam fideicommissum etiam ab intestato illa tantum de causa dari p-
missum; quia ille, qui dat uel grauat, si iante sua legitimis haeredibus dicitur successonem
relinquere: atque ideo pol eorum fidei com-Fittere, ut expressim nos docent praedicta iura, tenent& Doet cum glo Bartin Castr.in .d. l. si titio.infr.eod. Hinc sequitur, ut in homine cod i late indubitanter potestas illa desideretur, qua si vellet, posset eisd.legitimis haereditatem suam auferre : alioquin ea denegata cut supponitur in hac conclusione negativo non poteli censeri,.sponte sua eam successionem seu haereditatem relinquat uenientibus ab intestato, regula eius est nolle. E. de ΠΝ.tur. atq; ita fit, ut talis homo non possit codicillos se reo eos grauare quos non dicitur honorare.d.reg.l.ab eo. Verbum enim sponte de quo in.d.l.si quis cum testamentum. supponit liberam disponentis uoluntatem in me ratestantis facultate. d. . eius est nolle: &ideo denegata facultate testiuidi, de iure censemus de ieissandi seu fideicommittendi
testatem ablatam. Haec eli ratio legis pro iucunda communis intellectus conclusione. αρ t Tertius fuit intellectus Bald.&Soci.Gp nentium uerba leg. nostrae alio modo, ut illa
ultima qui testandi ius habent) reserant sensum institutionis: illa uero priora in ordine literae Gdestamissum relinquere reserant sensum utriusq: Brinae residii& legati & fideico missi. Primum examino intellectum. Deinde in eo casum noua ratione fingam. Hic intellectis tria supponit.
so t Primum s illa uerba ius testandi Bllim
ad institutionem & testamentum proprie reserantur. Secundo supponit,9 ius&acius testandi non magis conueniat legatis, quam fideicom. sed esse distinctum utrunque actum& l ndi de fideicommittendi,ab actu testam di. Tertio supponit v terminus fideicommissi hoc quoqή iure.is aptus sit legatorum similitationi. Sed paucis multa complectendo, bari supposita non sint uera: nam inuod ad primum attines ex his reiicicdum est,quae supra cum Torn.dicta sunt in rub. m. circa positionem termini testamenti. Item ex his, quae sapra declaraui in ead. l. nostra. in primo
Est& sicundum suppositum tanquam falsum a nobis improbanuum, ut silpra in prima parte legarostrae. circa praecognima sitirentiae
actus testandi & actus fideicommittendi. --rum enim cst, quod ibi ex Bart. sinatentia ρο- si sui: t nam actus testandi recte & olim conueniebat legatis non autem fideicom. ut patet ex diis nitione eiusd. legati, de qua supra in. l.
I .& in. 6.praeterea. inst. de fidei m. haered. &egregie it .l. illud. f. tractari. infin.stipra titu. I. alioquin collectio& argumentatio Iuriscon.in eo loco non esset concludens atq; persecta: &in.F. disponat .in authen.de nupt.& in. l.uerbis
legis.i fide uerb. sign. de in his locis, in quibussere perpetuo legata reseruntur ad testamenta, ut in pleri'; titulis huius tractatus, & est casus praeter nostros valde apertus, quamuis
ab illis pnetermissus inst.de leg. in princi p. ibi sed cum omnino de testamctis loquuti simus. de quae sequunturo alioquin nec ibi legitima
aut concludens est et Imperi ratio. Ide patet &ind.si titio. 3c. l. titius. de cond. de dem. Idem cim eo constat, quod directae dispositiones olim duntaxat in testamentis fiebant: de hoc totum erat tellari. Ll.uerbis legis. de uerb. sing.l. I. 8ca.isde confir. tui.l.directae. is de manumis test.
Vnde etiam factum, quod relicta ab intestato. no legata cum in eis non esset actus tectandi sed fideicomissa suo nomine sere semper se rint appellata :& inter alios locos insignis est
I. filiusfamilias. st . ad leg. falcid. Haec igitur uerba leg nostrae cius testandi) magis includsit
actum legandi, &cum Barti sili naturam tit magis exponenda pro actu imandi, quam leum excludant.
Non etiam uerum est tertium suppositum: nam iure. n. cium nondum uerba fideicommissoruaccepissent sensium&significationem uerborsi legati,non etiam dici potuit, st terminus fidelia commissi legatis conueniret, nisi pro ut supra in.l. I. circa tract. adaequationis conuerse m do suit declaratum. Sed &si horum intellectus neq; verbis,neq; Θ 3 et tentiae legirostrae conueniat: t eius tamen c5clusiones di illae perseuerae sunt, Se coniunctim&separatim alios habent apertos legum casus,ut patet inst.deleg.in princ. ω S. I. 3c de fidei c.haered. in princip. ως I .& de codicil .in
Nec insubtile est, quod ultra omnes in his qum: conclusionibus aliquid pro dubitandi ratione
afferamus. Duae igitur sunt sententiae ex ordine , quo de antecedentes intellectus cogniuimus. Prima est assirmativa. Qui retinhaeredem facere, hic potest legare de fidei cω mittere. Alia est negativa. Qui non potest
119쪽
haeredem facere , hic non potest legare nec
t Quo ad primam potuit in eo dubitari, Ulonge maior I urgentior ratio vidcbatur permisse institutionis, quam permittendae aliorum relietorum disii titionis: nam dis 'nsandi ratio in ipsis institutione Legumlatori sapi&ter tota uita est benigna & ex publica utilitate, cum in ea succestor eligatur, qui desunt: tu repreliesentet. S. disponat. in auth. de nupt.. l. haeres & haereditas. te usucap.& cimi expediat propter multa & publice dc priuatim, v deficientes habeant succcsibi cs. l. uel negare. E. quemad.test.aper.merito saepe faelium ut institutionib.plura a lege sitiat concessa, quam caeteris dispositionibus.l. in testamentis.isde reg. iutainst .de thaered quai.& differentia. in princi
α. ff. de haered. inst. Huiusmodi autem rationes in particularib. relictis non extabant: qui-nimo& post alioru relictorum ius probatum adhuc institutionum fauor fuit amplifieatus de illorum relictorum sacultas suit diminuta, ut patet inst. ad leg. falcid. & titti si cui plusquam per leg. falcid. & tit. ad Trebel. 5c instit. utro'que titu.
Recie tamen d constanter probatum suit quod ad facultatem iuris attinet eum posse legare& fideicommittere, qui potest haeredem facere . Quo ad sacultatem legandi, ' tota pendeat a prima facultate instituendi haeredem, aperte colligitur ex dictis supra contra secundum stippositum,& ex dictis supra in .l. i. circa diffinitionem legati. Quo ad fideiconi. res pendet exuera ratione deducta supra pro declaratione conclusionis communis intellestus. iii in ergo hic superest, ut nouam dubitandi rationem diluam. Eius aut cin Blutio pendet a duobus iuris nostri principiis. Primuest in eo, quod ius ciuile Roman. liberis It minibus liberam instituendorum haeredu facultatu tribuerat: adeo ' olim & filios in potestate exhaeredes libere poterant facere, de alios d prorsus extraneos; quinimo dc seruos ad suam uocare successionei .in suis. is de lib. de posth.insi. te inhaered. lib. in princip. de de haered. ques.& disserentia. in princ. quibus e go hominibus tanta modo uniuersali atq; iure directo, de in uim legis sitit concessa potestas, eisdem denegari non potuit particularis quoque rerum dispositio, ut eas in quos uellent
transferrent, ac si in humanis adhuc extarent; nec est. quod haeredes quaerantur,ctim desunctorum loco pleno de ii morabili titulo succedant. l. filium. Ge l .praestan. Iulle etiam suit hoc admissum, ut de priuati homines per
has diuersas ultimarum uoluntatum species, diuersa aliorum merita de munia. dc affecti nem pro portione possent agnoscere r atque ideo bene receptum est, ψ dc in legatis causa finalis saepe inspiciatur.l. uxorem.ubi Barti insdeleg. g. Aliud est iuris principium, quod si in facultate testandi suit quandoq; opus legis dispensatione quod sachim est pro potestate
instituendi haeredem sua uirtute rerum quoq; dissu nendarum facultatem comprehendit, Put supponit tex. ubi casus in. d. l. uerbis legis. Ede uerb.sg.dc tex.notand. in.l.lestandi causa. C. de testamen. et in. f. disponat. in authen. de nupt. Cui igitur permissa est facultas s ciendi haeredem, eidem concessum est de legare Se fideicommittere.
3q Quo ad secundam conclusionem. t Quino
potest facere haeredem, neq; legare uel fidei committere : principalis dubitandi ratio in eo uersabatur, ' facultas instituendi est quid uniuersale, de quod nominatim respicit dispositi nem circa persanam, atq; ideo maximi est in menti : quare uidebatur, quod non statim ex denegatione talis aetiis uniuersalis intelliger tur denegari actus particularis. Exempla ex multis sumi possunt. Saepe enim cernimus
quaedam in uniuersiam non concedi,chm tamemulta particulariter permittantur. Sed recte in lioc quoque loco procedit negativa conclusio: nam quod ad legatum pertinet, omni iure in eo homine legadi n6 erit potas, qui nopotest haeredem facere: nam re uera legatum stipponit utroq; modo testamentiam de iure de actu. ut supra in. l. i . in diffinitione legati. dc .d. S praetereaJnst.de fideicom. haered. de. f. ante
haeredis. inst. de leg. Quod uero attinet ad fideicom. res pendet a dictis supra in secunda
conclusione communis intelleetus: nam cputei amenti factionem activam non habet, sic neq; uniuersali tit. potest res ad lenitimos deuoluendas ab eis auferre, quos non censem
honorare,cum non .nte dicatur haereditatacis relinquere, quam eis adimere non potuit. cum proponatur non habuisse facultatem instituendi haeredem: de ideo sequitur, ut lesitimo iure eid.interdictum sit. cos reliciis graua re quos ipse non censetur honorare. d.l. ab co C de fidei coni. Haec de sententii silert i i tellectus hactenus dicta sussiciant. Ex his omnibus multas elicies coclusiones, quarum moderatio de amplificatio qualis sit. i sta patebit in expositione tertii membri supra Hopositi. pro cuius declaratione ex ordineu .nioad diri Q. . Cloa
120쪽
31 l Glo. igitur nostra omissa Ias&aliorum diuisione ut in ea aliquid altius speculemur hoc
intendit, ut trib. modis materiam i is nostrae caeteris declaret. Primo ex tractatu persenarum disponentium. Secundo ex alia peti, narum adaequatione cum quib. relinquentes disponunt. Tertio ex interpretatione adaequationis, ut procedat in iure disponendi, hoc uel illo m or sed non in facilitate, aut dissicultate Ipsius modi. Secunda in uerbo item& e contra . Tertia in uerbo csed lices . Rumsus prima trino constat articulo. Primo ex inductione plurium iurium generaltu, inquibus extat uniuersalis haec adaequatio potestatis tellandi&fideicommittendi, ut in. tuus. S penatipra tit. I .&.l. I. in princip.insta de leg. 36 3.Ital.ercte lamento.C.de fideicom. t Plura
alia possent addi, sed nulla in hae additione
est utilitas. Illud tamen ex hac glo. allegati ne notandum, quod secundum ea iura, uerba quoq; leg nostrae generaliter accepisse uidetur
Accuriatq: ita ex eius etiam mente communis
intellectus probari uidetur, de quo supra dictum in text. Et quoniam haec potestas respicit personas, quaero secundo articulo , quae sint istae persenae, quae possunt testari ea t Collige cum glo.regulam aifirmativam pro omnibus non prohibitis hae autem prohibitae sunt tres lecim , quarum meminit glo. magistra in. l. sit quaeramus. is de testam. V
rum ut & illae, & si quae sunt aliae faciliori &meliori ordine cum inclusa ratione possitnt cognosci notandum est.' qui prohibentur testa-m,sere omnes sub uno duorum capitum continentur ι aut defectu potestatis ciuilis, quam non habent hi, qui non omnino si ii iuris sunt: aut defectu mentis uel corporis. Primi capitiς exempla in filiosamilias. in seruo , in M. nacho & similibus, ut in obside. l. qua aetate.' cum seq. l. qui in potestate.l filius a.obsides.ε. de talain .auth.ingressi. C. de sacros ecclesiis. Alterius capitis in utraq; parte exempla in ap-digo, furiosse, pupillo, de flatu suo dubio, in
damnato, penae seruos inmaetalluin, in interdicto, in muto & surdo, in caeco de aliis id genus.f. impubes. cum aliis quibus non est Perm. sacer. testam. d. l. qua aetate. &.l.qui in DotestateΔ.l. filius.&marcellusin. l.de statu. &iaeius quia l.is potest. ff. de testam. Sc. l. is cui boni, ride verta lig. Neq; mirandum,m glo.in hoc loco regulam constituat mauis amrmativam quam prohibitiva: hoc enim luadente materia & casibus nomia natim exceptis legitime factum est. non enim
nouum est, quod iis regula constituanu in materia communi &ciuis: passim iure publico pro ciuium utilitate legitime informata. sic enim diei s let permissoria scilicet, ut omnibus permissa uideatur, quibus expressin non est prohibita: ueluti & ina. i .de res lib.in. l. ab
inst.de fideius. Quemadmodum & e contrare ita pro publica utilitate suadente, redie negativa proponitur regula, ut tit. de colleg. illicit. & aliis multis, praesertim titulis inscriptis ne quis M.ne cui &cinemini licere &c. Tertio autem articulo huius primae partis peribnentis ad potet late relinquendi specie ultimae 3 3 uoluntatis, i uoluit glo. per oppositionem ca sus donationis causa mortis re per stitis declarare, ut in summa colligendo subtilem eius mentem) intclligatur hec regula in his formis. quae sunt proprie ultimae uoluntatis, ut sunt Wilamenta, legata, fideicommissa & similia . in his enim uera est: sed non procedit in his . quae &si aliquo modo dicantur ultimae uoluntates, uel eis adaequentur : non tamen sunt
testamenta uel legata,vel fideicommista: sed in multis ab eis distant, qualis est donatio causa
mortis.S.I.inst. dedon.&ideo interdum aliquis pol donare causa mortis, quamuis non
possit testari, uel legare, uel fideicommittere. Exemplum in filiolamilias extra castrense uesquasi castrense peculium, qui patre permitte
te recth donat causa mortis: sed nec patre per mittente testamentum facere potet t. l. tam is. Ede don. v. mori.l. filius amilias. f. pari ratione. Ededon. Sed haec quomodo accipiu-da sint ,& quae fuerit uera differentiae ratio inter casum donationis&tellamenti, infra patebit in tractatu ipsius donationis reposito supra in secundo capite praesentis materiae. Interim prosinuamur coiiclusiones glo. In secunda igitur parte nouo ordine a nobis ii
uento, alio modo dcclarat glos textum no
39 strum , t ut adaequatio persenarum ad eas, quoq; pertineat, cum quibus testantes disponunt. Scriptum enim est, ut illis tantiun legari possiit, quae sunt capaces. S. lmari inst. doleg. Verum tamen est,suhilineis susticit illa testamentis actio, quae dicitur passua. Lo se enim plures sunt, quae ex alterius testame- ω capere possunt, quam quae testamentum facerei sed pro ualiditate eius, qui testatur uel fideicommittit satis est, quod subiecta pol na relicti capax inueniatur, uel sibi uel alteri