장음표시 사용
201쪽
unda prxcederet. illi enim sunt terimini di
binae Barmin.d.l.morae. sed in casu nostro c5Merandum est et dum Arbiter tinus assignat. praeuenisse dicetur legis dispositionem. illaen. obtinet data opinione uti aemst tempus iudicatis p arbitros, quod est danatis s Iudices i bl arbiter diem non praestituit: sed ubi ipse
diem statuit, & hoc priore modo no antecedes confirmataeis nouum ipse determinat. Praeterea contrario argumcto possct esse locus ubi de cosrmatione si 'lim dispositio facta propondietur,& ubi non appareret noui alisinis per confirmantem induci ut stupra in a. casu; sed nor: cedit argumentum ubi arbiter tempus definiens, voluit ex eius quoq; praecepto & dis i-sitione tempus reo conuenire.
Ad sextum dicimus , cxpressonect hominis legi conii, cn. x bi cst cod.modo facta, quo tacite incrat: scd in re nostra Mai terminos distinctos& valde separatos est hic modus, quo ita arbiter iussi. damnatum praecise soluere. Ad septimum, nNamus in hac specie casium esse dubium.d.l si cum dies.s.s.S.ι Cessus.&ideo ut in re clara, actori quod suum est tribuendum fuit. 'Ad octauu negamus in terminis praesentis casus parem este causam eius, aut couenitur & eius, qui persequitur: nam agenti ius est quaesitum commissione poetas in quam reus incidit s lutione intra diem non facta. Ad nonum & ultimum a quitatem in hac hominis die in alterius praeiudiciu, cuὸ fuit ius quaestum minime attendi inus:quinimo iniquitas esset si quis alteri ius quaesitu sine causa vellet serre. Haec de prima quaestione. idi i Alia eliquaestiis. Finae inter duos contracta s.cietate ut si qua iusta haereditas obuene- fit, ea iii ter illos si communis. Cotigit ut eoru unus a proximiore cognato fuerit haeres institutus, cui et ab intellato suc ei siset; cum exiesio haereditate illa adiis let sibi eam retinebat. neq; cum secto coicabat. inaestus est socius &lietiit ea communicat i. Quaesitum est pro quo ententia serenda sit, an pro instituto, an prosecto, an media uia eligenda,quas in eo ibi tim sit communicanda sit, in quo omnino saltem
legitima esset illi debita. ys i sed pro instituto multa suerunt proposita. Prim5 text. priina socie in terminis in. l. 3 g. le illo. s. pro socio ubi sine dubio & hic casus per Consult .vξ definitus. Deinde pactio si dubia intelli A.interpretada est aduersus petitore. l. ueteribitis. de pact.l. quidquid astringendae. de uetb.ob.&haec di 'ostio expressa, differre vE
G ea tacit . quae in in succillisae A in ici
illa. n.ab intestato sine lege nihil posset efficere.
ser. haec asit expressa P se valet iure directo. Et citiae fuerit talis si ietas sub coditione cotractac si qua iusta seu legitima haereditas obueniat coditio debet impleri in forma specifica a. qui
haeredi .l .m ius. Udecia.& dem .ergo insuccestione solii in ab intestato no i ea, quae defere testamento.d.S.de illo. Praesertim cum haec sim& tacitae inter ea, quae ueniunt ex uolutatel. conficiuntur. de iuri codicil . in quibus silet expressio no parii operaria.talis scriptura. itasse. cod.& per Bari in prima oppos secundae par tis principalis; & propterea aliqui Din. hanc sententiam defenderunt, ut Bald. Imol. Areta vestit. Ias Rip. di Modern nisi de uoluntate paciscentium saltem ex coniectutis aliundet
Et ap hac opinione elici pol et as argementu ea
l. si intesto. s. si quis omiscau. teli. nam si hin redis nomen a testatore prolatum non pertibnet ad legitimum & uenientem ab intestato, quamuis idem sit qui suerat institutus, planeci legitimi nomen prolatum a contrahentib. non pertinebit ad causam testamentariam. Est di illa urgens ratio, ne genus unu in conuentionem deductum, trahatur allirmative ad oppositu quos: gentisma si ex diuersis & separ
tis non fit illatio. l 'apinianus. te minor. l. fin. de calumn. longe minus ex oppositis. qualia sunt haec duo genera testati & intestati. l. ius nostrum. ff. de reg. iuri Videtur recte cliani induci argumentutex.in. l.illud.T.de acq. haer.&. l. iure nostro.ysin. cum. l. sequenti. K. de te
1 5 l Attamen pro secto alia suere allegata: nani in pactione uenitomnis haereditas, ius iure legit uno potuit ad sectos stinere: ergo & illa. in 'ua est expressia uolutas, quae prius erat tacita& dispositive continebat, cum taciti & expressi par sit uirius .d. l cum quid. s. si cert. pet. Amplius &haec testamentaria vilegitima l. l obuenire. Ede uerita sig.probat S in hac. i. Item &subrogata censetur me e secto loco tacitae existetis in legitima: ergo communicata, ut subrogat ita sapiat uim & natura eius, in cuius locu fuit recepta prout arbitratus est Ruin.
sed qui priora argumenta uidebant magis vrg re & dissicilius posse solui, & alia facilitis posse dilui: Qui erat in Gillio adhibiti csperat prior; ri opinioni assentire; l rursus inducetes rex. id.&de illax primo ex uerbis, quia jpposito caside tam i Shaereditatum,quae timo iure
202쪽
Querum perte definiuit lax in ea secietate probabilius esse, ut 'de ea tantum haereditate actu uideai,quae iure legitimo desertian no aut ex testamento. Alia in inductio, quia ratio suadet, quod in hoc quoq; casu suerit ibi mota controuersan clam hic casus mixtus in eo qui etiam ab intinato fuerat succes Iurus loge maiore habeat dubitatione , quam casus simplex .an quo Bla testamentaria esset haereditas; probabilius est, ut hae speciε ibi difiniri putemus. Est & alia ratio quae suit ab oppositis deducta,&in qua uidet sundata decino text. ind. f. de illo.in ha .specie negari no potest, quin P expressum cesset tacitum: nulla igitur hasenda est ratio eius legitimae haereditatis, quae non fuit legitima: sed magis eius, quae extat test
. 98 t Amplius & illud nouum assertur fundamentum . pactum circa legitimas haereditates
psit di debet uniformiter intelligi & aequali iure in utroq; socio procedit: sed si deduceretur et adtestametarias, saepe difformis reperietur successio: neq; Bllim varia & separata qualitat verum&quatitate:na saepe intestametis uel
plus,uel minus solet uni ex eis relinqui, qui et ab interito successissent. Finge modo plus
suisse relictu,pone illum unu . qui contraxerat
secietate per proximit agnatu suisse institutu,
claratami ab intestato plures essent in eodem gradu,hic ex testamento totam accipiet haer ditate; hic si comunicaret,longe plus P comunione ex testo alteri socio quaereretur, quam ei filisset quaesitu ex successione ab intellato iure legitimo contingenter sin aut non totam opinaberis comunicanda.iam cani unam diuides& in alia media quanda uia declinabis: haec alit recepto sensu legitimae facilE euitantur . xy9 1 Et hac opinione menta seluentur allegata pro alia parte . Nam quod ad primu attinet
mmis est, ut per expressiam uoluntatem tacita
cellet,ut & supra in tractatu expi essi, neque degenere in genus oppositu sine ca traseudu: q, si est testamentaria n6 igit legitima. d. l. illud. de
d sectatu pol dupliciter respoderi. Primo ex d. L3.f. de illo. separat legitima a testamentaria. neq; haec testamentaria venit sub nomine iustae haereditatis is letate deductae.ut est ibi casus. cundo respondetur si vera esset argumenta
tio Soc. de extraneoru tessamentariae haeredit
res possent in pactione uenire: qa est alienum a decisione tex.in d. S de illo. Praeterea etsi t stamentaria aliquo modo legitimae nome acci peret,no tame desinit dici testamentaria, cases
ind.,de illo. Item legitima dicit magis, si a
non est contra legem sed ab ea confirmatur.d'Ilege obueniretde verbuig.&.l.pen.instin tit. nostro. sed in re nostra nomen legitimae adhibetur in eo, quod distat a testamentaria. Ad tertium consideran.est non probari quod assumit Ruim non est.n. dicendum, ν testamentaria subrogetur loco legitimae, cum extilente testamentaria dici non possit, quod antea extiterit legitima.d.l. conficiuntur.&.l. si quis cum nullum.supra tittit. Neq; admittendum est a gumentu ex d.l. Imperator. s.fi. non est .n. legitima deductio eius casus ad rem nostram.
root Arbitratisi in t Moder. illam esse veram huius dissicultatis reselutionem, ut primum ad uertatur intellectum quaestionis, quasi duo, modis possit quaestio agitata proponi. Primo an successio ex testamento adhuc possit dici
successio ab intestato:& hocai ut expeditii. cnegative. Aut quaeritur,an pactu delegitima reditatestineat ad ea quoq: lcgitima, quae ex testo deseret: & hic putant recurrendia ad c
iecturas 1 sed paria sibi costant; nastatim subseciunt in dubio tisi videri de his actum.d. f. deetor illo.nisi aliude appareat,ut hic reos. Qu'rudiet a no sunt probanda.prima. n.pars inutilis rvanu est.n.c6trouertere qd est procul ab omni uaestione. Altera vero pars est falsa: & ideo pemonstrada ueritate opinionis Bart. & magis cois sitiae. & pro Blutione omniu contrariorii. primum intuenda est & confirmanda subtilis& docta mens Barian decisione proposita.φao a i Sentit igitur Bari.in societate eo modo G- tracta actu esse inter sectos de quacunq; haei ditate quae ad eos alterumue illotu posset ab
intestato ruenire,iiel rueniat tacita uolutaw, vel expressa: satis.n.est,ut sit eadem haereditas, quae ab intcstato & non condito testamcto p tuit peruenire atq; ita ex uerbis & mente partium tex. cuin Bart.interpretamur in .d l. 3.Sase
illo . & est cum hac sententia concludens &grauissima ratio; na cum indistincte actum sit de haereditate legitima quscunq; potuit ab imtestato deserti, necesse est fateri in hac esue tione illi quoq; contineri de de illa adium,quae defuncti uoluntate licet tacita esset peruet ra: alioquin pactio in angustum cotraheretur de solum pertineret ad successiones illoru h minum qui non potuissent de illis disponere vel aetatis, uel mentis desectu, uel legis neces, Io 3 sitate: t quod est et ualde absurdum &insequum & contra text. in .l. conficiuntur. Q deiuri codicil .in cuius intellectu, dum contra stimulum uoluerunt Modem. recalcitrare, non
recte opinati sunt, putantes illam decisionem
sellam pertime ad eos casta, inqui b. sauia
203쪽
ne comprehensas, quae potuit ab intestato deferri, per expressionem hominis non mutatur teriam natura & sensus initae secietatis. Haec igitur itera sententia. a t Reliquum est, ut oppositiones nominatim distbluamus.
aut Quo ad primam de l. 3.f.de illa illa est se
tentia legis,ut in contractu illo non ueniat har- reditas testamentaria, quae ad sectos ab ii testato peruenire non poterat.de tali enim h
reditate nihil censetur actum in societatec siqua ii ista haereditas obueniat θ & ideo per illutext. excluduntur Blum testamentariae, quae circii inscripto testamento non deserrerentur ab intestato: sed non excluduntur illae testamentari .e, quae etiam ab intestato deferebantur. acium enim est, ut hae quoq; contineantur , sed non aliae: & ideo taxat tua tantum e
cludit gemis testamentariae, in qua non possit esse eadem haereditas, quae est ab intestato iure legitimo,& ibi principalis suit dubitatio extermino iustae haereditatis, qui uidebatur conuenire etiam Bli testamentariae haereditati: recte tamen fuit relatus ad legitimas non ad testimentarias: utq; legitimae tantum continentur in ea secietate, sic testamentariae tantum ad eam non pertinent: unde fit, ut hoc sensu retorqueatur ille text.adeo st probet opinione
Quo ad secundum, non est hoc modo obscurElex dicta a contrahentibus, sed magis aperternam quod uerum est accipimus in consequentiam eius, quod fuit expressum: & hic modus
non facit actum obscurum. l.tale pactum. 6.sin. ff. de paci. hoc uero quemadmodum manifeste colligatur, constat ex mente Bart. cuius supra Dista est interpretatio. actum enim suit de narreditate, quae ab intestato quaeri potuit uel tacita , uel expressa proximorum voluntate:& recth supposivit Bart. deberi eam haereditat si etiam ab intestato secundum uoluntatem dic positivam, cum defunctus sponte sua eam legitimis reliquisse dicatur. d. l. conficiuntur. S. I. supra tit. r. Neq; officit quδd ab intestato noab homine deseratur, sed mUis a lege: eco-tra in causa testati: Nam respondemus legis operam fuisse necessariam non quali ab intestato minime sit 'voluntas disipoliti cum ea fuerit sepra reperta & pmbata sed quoniam erat uolutas tacita & magis praesiampta quam
concludens, uim tantam non habebat, ut ex
ea sela dari pollet haereditas: qitoniam haer ditas sut supra ostendio non datur sola coniectura, sed expressa desideratur institutio: ideo lege opus fuit, quae talem uoluntatem tacitam adiuuaret&ipsa intelligeretur deserre succes:
sionem ex defuncti tamen uoluntate. Neque inutilis haec uoluntas quamuis tacita & p sumpta: nam propter eam factum est, ut v nientes ab intestato quasi honorati fideicommissis, grauari potuerint.d.l. conficiuntur.d.l. si quis ciam nullum. Non obstat ratio Iasut conditio in forma specifica sit implenda; Nam resipondemus, condi tionem ad hanc quoq; speciem reserri, in qu est eadem haereditas per expressam voluntat cό quae fuisset ex tacita :& quatenus in significatione conditionis iustae haereditatis continetur& quae habet tacitam uoluntatem, non minus proprie dicetur contineri circa eandem haereditatem casus expressae uoluntatis.
Non obstat alia ratio, quasi expresso in his, quae
sunt ex uoluntate operetur ex eod. Bart. ut supra . Nam pro selutione eius argumenti de plurium sequentium considerandum est quddneq; Bart.negat expressionem hoc facere.ut sit testamentaria, quae prius erat sollini legitima ais imo hoc supponit Bart. dum inquit illud taciis te inesse ex praesumpta uoluntate defuncti inua specie paulo ante dixerat Barti in oppos l.
fare tacitum. Et est ille sensus ualdὰ notandustescit expressio quae produci solent a voluntate expresia,& quae non possent ex praesumpta uoluntate oriri; Veluti in hoc tractatu haereditatis illa uti directa per hominem alio modo, quam per institutionem deserri non potest: haec autem institutio uerbis declaranda, pro qua ut sit directa coniecturae & praesiumptiones non sufficiunt, ut supra ostendi. sic in re nostra efficit institutio& expressa volutas, ut hinreditas ex testamento deseratur non ab inte stato: sic operatur expressio, hoc tamen opus
non est contrarium pacto societatis de omni legitima haereditate, in suo uterq; casus conti
netur&tacitae&expressae uoluntatis . non .n.
ea ellicit expressio, quae non inseruntur in consequentiam eius, quod si dispositio expressa magis, quam praesumpta: nam illud operatur expressio, quod est necessarium sic fieri vel co sequi, quia res sit expressa: vertim in his, quae non ueniunt in consequentiam huius rei, quia si expressa, nihil mutatur, quin parsit uirtus taciti & expressi: unde infero, quo in cassis nostro expressio non eisciet, quod videatur magis actum de haereditate, quae destitiae a lege ex tacita vel praesumpta voluntate hominis,quam si eadsi haereditas perueniret per cinpressam dispositionem. Forsitan & plenior est huius formae raso, quam prioris: in quae a
204쪽
haereditas est deserξda ex sela tacita uolutate. Concludemus ergo actum ut supra de haereditate, tuae i)otuit cile legitima sine distinctione
nodi υ aluntatis. a qua proueniat: uel sit taci- ea ulluntas, uel magis expressa; uterq; casias
in n contractu legitimet haereditatis, re db
Non obstat arsumenti imo .l.si intestamento .is. si quis omis .caus. test. Nam ibi cum ratione pro certo supponit Contuli. nomine haeredism causa testati sui ea, quae directo aguntur, nocontineri ea tuni ab intestato in quo non ualet direm dispositio; nos vero in societate de is itima haereditate communiacada, deprehenimus utruq. sensti m & tacitae & expressae ii Juntntis . actum enim de ipsa haereditate, quae ruit ab intestato deserri, non de uno uoluntas is modo.
Et hi ne diluitur & sequens ratio,ne cui uideamur
P er hanc inrci pretationem opposita genera ine M. dispositione concludere. non est enim op - positio in eadem causa& haereditate . illa enim excludit a societate solas testamentarias, quae r ion potuissent iure legitimo deserri. d. b. de il- m. Sed non excludit, quominus de eade hinxeditate generaliter actum celeamus, uel sit tacita , uel expressa uoluntas: nam utraq; dij si sua. I qinc etiam cessat indureo tex. in .l. illud. isde acq.
l Non etiam obstat repetita ponderatio ex . d. f. de illo. Nam subtiliter & secundum uerba & sua sensa debet ille locus retorqueri, ut magis co-
uincamus, hunc casum contineri in cCmmunione . quia Blum excludit haereditas ex eius testamento cui secius sine testam cto succedere non potuisset. Ion obstat ultimum nouum sundamentum, neposum testati res ad inaequalitatem deducatur, quae per causam testati potuit iure uni ibi mionseri: nam hoc in loco duo animaduertenda sunt. Primum quod & causa intestati potuit variari ex eiusdem defuncti tacita uoluntate. Secundo considera n. cis, quod reuera opinio Bart.& communis videtur probanda ubi plusculet in institutione, quam ab intestato ad se cium peruenisset solum pro ea parte, pro qua etiam ab intestato idem successistet. Quo uero ad aliam, non puto facile communionem
admittenda,&si pluribus de ea agi posset: nisi. quis dixerit, eundem solum succedente ex testam o& excludentem alios in pari gradu constitutos sic admitti, ac si ad eum ab intest in aliorum quoq; partes pertinuissenti, ut contingit ex iure accita di sequuta morte vel J pudiatione partium in gradu :& linc uelit ali quis operari S tcstamentum . ii asset rendo totam haereditatem in unum, quod ei scit lex ab intestato, uni desercndo quod aliis non fuit quaesitum. Verum in dubio valde subsilio ne magis in hac caiisapo for Pea parte extra de
bitum intestati. sit institutu sicius in retentione quam alter in communione. Neq; putan. dum est ioc idem ella cum illorum opinione, qui mediaqtiadam uia communion in admi serunt. illi. n. ad eam partem respexeritnt, quae
ex necessitate secto in bonis desu ii debita di
cebatur, qualis es Miliorum Sc parentum legitima : nos vero in tractatu pariis non ita arctera coagustamus, sed ad portiones quae potuissent ab intestato pervcnire, sensum reserimus. Haec est secundae quaestionis definitio. zo8 1 Praeter Bart.in hoc loco illud etiam dubit runt nostri, quid si compromissum in ea regione factum proponatur, in quo partes coguntur compromittere, an ne dici possit uoluntarium Quaestio non inutilis: nam si uoluntarium csset,iure communi appellatio non permitteret. l. diem proferre.S. tiari. s. de arbit. Sin autem intelligeretur necessarium , admittenda esset appellatio. l. fin. ubi Bart. C. de iud.
169 7 In hac dubitatione non est una Dodi. opi
nostra, existimarunt& hoc uoluntatium dici posse: argumen. corum, quae hic scripsit Bart. circa oppos. l. titia. n. ad falcid. Eilicit enim expresso ut etsi aliquid prius crat in levis necessistate, nunc tamen de eo dicatur esse uoluntas, de quo prius non erat. Sed considerandum est Bart. in eo casu loqui, in quo testator q uartameκprimere non cogebatur, ut ea deduceretur, etii contra eius uoluntatem esset detralienda:&ideo in eiusmodi specie expresso recte dici potest uoluntaria; sed in . q. proposita animaduertemus partes cogi nominatim compromittere: itaq; etsi partes compromissum faciant, non tamen concludenter dici potest uoluntarium , cum faciant quod omnino facere tene
aio: Petrus igitur de Ancha. consi. II 8. in alia est opinione . parum enim interesse ei uidetur, an aliquis ad actum sit compulsus, an vero id Efaciat actum sciens se posse compelli. l. nouissime. ubi Bald. ex illo tex. sinuod falso tui. min.
opinatus ibit Alciat. in .l. si quis maior. Q de
Sed neutram opinionem indistinctὸ sequendam
aia iuste & prudent et ostendit hic Tom. 1 &
205쪽
m declarat, nescien sum est, speciem exi non uno modo in proposita materia contingere posse,&inter unum&alium modum inueniemus multum intereste, de huiusmodi
sunt multa, quae ex Philos quoq; sententia legibus singulatim comprehendi non possunt. air tringe in re mitra, factum esse compromis sum artequam partis ulla interueniat petitio ex praedita statuti dispositione, quid hic impediet voluntatem aqira coniunctim & compromi. Tu in rccie appellabitur voluntarium ἐ& confirmanda erit prima opinio quae& pi res meliores habebit authores. .Certum . n. hic erit factum esse ex partium uoluiatate et qui reperitur sacrum antequam existat casus , quo pars compelli potuit. Ille .n. statuti casus nondacitur contigi se antequam aduersarius petat alterum compelli, ut compromissum faciat: dc in hac specie non erunt opponenda dicta Bart. in .s.l.creditor.vel dicta Bald. in .s.l. nouissimae. qi 'niam ante petitionem aduersarii nondum alter scit se posse compelli: ideo compromis sim in pee o tempore & petitione non praecedente, magis .dicetur ex uoluntate compositum . quam metu , uci scientia necessitatis factum.
at 3 l Finge modo, compromissum a partibus fieri poliquam illud ab aduersario fuerat peti
tum: in hac alia specie nihil est, quominus banda sit Anch.& Alc. sententia. tali enim casu omino pro necessario, non autem pro uoluntario habedum est compromissum, quavis partes iudicantis iussum no expectauerint, sed post factam petitionem simpliciter compromiserint. hoc enim suscit petitum es ut pars sciat, se posse compelli. Sic enim extat casus, quo ille cogi potuit; quamobrem non interest,
an ipse ad actu sine Iudice descendat, ad quem coniselli potest, an vero iussum cxpectet. Et ubi sic species continget, non obstabit, ' tr.
Bart.in leg. nostra circa. l. titia. ad salcid .hic. n. nominatim partes coguntur compromittere: dc ideo compromittentes non dicimus ex uoluntate agere, sed magis ςx necessitate legis , quae necessitas circa compromissa non est tacita ,sed expressa: unde & partes ad facienda pressim compromissa in ege obligantur :sed in fescidia etsi retentio esset ex lege & contrauoluntatem. non tamen ulla legis necessitas in ea exprimenda. ae non facta etiam e
Pression deduceretur: merito ciscit expres. lib. ut iam ex uolimtate sic facta censeatur. Neq; aliquis dicat cum Moder. imperseelam huiusmodi distinctionem , sed illius posteriora
uerba tollat & priora ttat: α sic prostiat,
Distinctio bona est & no impersecta: quia trahit duos potiores casus, ex quibus principali ter uario modo potuit haec quael fio agitari aut ex facto sine petitione, aut ex facto post petitionem . Hinc non obstabit quod ille oppo fuit. posse artes moueri per se scientes iussum statuti,&cogitates linuicem possunt sic compellere, ut in d. l. nouissime.nam aduertendum
tis, scientia coactionis nulla cst: nam &ii statutum cogat, non tamen tollit voluntaria conlapromista, oualia sunt quae sine partis petitione fiunt. Non etiam obstat, quod idem subiecit in .l. si arrogator.is. de adopt.nihil dici de aliqua partis instantia: nam iste non aduertit casum illius text. nihil pertinere ad instanti an artis. est .n. quarta sic debita arrogato in pu eri legis prouidelia, ut omni casti uel exprcssa, uel non expressa maneat necessaria ne l. apetitione partis pendet eius nece istas, alit ac in tractatu compromissi ex dispositione Ea- tuti. quod enim per statutum partes ad compromissum cogantur, hoc est lcmpore, quo
petitio partis interueniat: non aurem tempore antecedenti, cuius libertatem lex partibus auferre noluit :& ideo sequitur. ut quod iacium erit sine petitione, magis habe tur pta
uoluntario, qliam pro necessario. Et hanc veritatein conuinco etiam ex dictis corii adeo
Moder. in distinctione sita , quae nobis nunc , comprobanda ueritate distinctio is supra de- tensae deseruiat. dum in secundo casi nu. 2 sq. admiserunt in summa compromissani appellandum esse uoluntaritim, ubi facta esset alio modo, quam stat lii forma proponeret u ; ue
luti in aliquos tanquam in arbitra ores,ca nplerunq; statuta de arbitris, non autem de arbitratorib. .loquantur: sic ubi quod tacite inest alio modo exprimeretur debet operari pi lcr-tim in augumentum. s. l. titia. quod adeo bcruputant, ut idem probent &si petitio interii nisi et .magis enim illi petitio accipietur pro causa iii pulsiva eiusmodi compromissi. quam pro causa necessaria: atq: ita dat compromitia sum uoluntarium. In hoc igitur l o. a ria sat tu per statutum non tolli usum conlpri missi uoluntarii, & generaliter concedunt c6hromissum semper uoluntarium ii alio modo factum reseratur, quam iubeat statutum: hoc quemadmodum pon ut resipectu pers irarum ,
similiter ponendum resipisu temporis, quo ex uoluntate recte dicimus sa iunx est e con promissum. Et ninc etiam arguendum est aliud dichim M
de r. ia tertio casti, dum uoluat sactum coni:
206쪽
, ist illa igitur est p rima. in qua uerba expressa ab homine sui propria significatione idem ces
tinent, quod tacite inerat in illo contractu uel disipositione acta, uel proposita inter partes. in terminis huius primi catius intestigemus fa elam expressionem taciti eodem modo, quo
inerat ut in. l.talis scriptura.infeod. tit. nostro.
in. Hiber homo.supra allegata.in l.nsi recte. C. de fideiussor. Et si quis dixerit, uana igitur erit expressio. Respondeo per expressionem illud confici, ut quod prius tacitu scitummodo susrat,hodie dicatur expressaum ; utq; ea, quae δε-llitii ex dispositione legis seu iuris ueniebant, hodie sint etiam ex uoluntate partium disponentitim. Amplius hoc uerum erit quamuis expresso praedicto modo facta nihil aliud ptmducere posset, quam ipsius taciti declarationE,
ut in.l.quae dubitationis. si pra allegata. de .l.ctim quid. issi cert. pri. ai t Illud tamen aduerten. est,' interdum c&tingit. it illud.quod& tacite inest non sit tacitum, sed expressum in aliqua dispositione.
Hoc ubi eueniet, casus ille a praediista conci sione erit excipiendus nam si hoc idem aliis verbis exprimetur, talem expressionem tali loco censere licet facta alio modo, quam ines set : nam si intelligeretur facta eodem modo, expressio illa secunda seret omnino superua-
a. non enim posses exponere adiectam pro declaratione. Aderat.n .prima, quae declarabat quod tacite inerat: quamobrem fit, ut tale expressionem hoc seciuido loco factam, alio modo censeamns, quam esset in priori dispositione, ne sit omnino stiperflua contra reg. l. si quando. deleg. r.c. si papa. de priuileg. in 6. Hinm: nobis probat text. in .l. si stipulatus . in princi supra de usur.&.l. si stipulatus. de uerb. obl.inducendo sequenti modo. Fachi in sti latio iundum tradi in ea per se non ueniunt mictus: similiter nec in illa. uacuam possessi
illa sendum tradi, continetur & alia, uacuam Dossessionem tradi .d. f. i. Iam finge post stipulationem sendum tradi per te, adiectam &iu Iaira, uacuam possessionem tradi, an hic intelli tradiecta prout continebatur in illa e pressa, standum tradi s si eodem modo intelliseretur fructus non uenirent.d.l ratio. S. I. a
tamen in psosito casu ueniunt fructus, ut docet t. in . d. l. si stipulatus. unde hoc diuersum ius e Plane ex eo, ' intelligatur alio modo expressa, quam tacies inciset; atq; ita non selum ob ea, quae in praecedenti stipulatione c6tinebantur ex uerborum significati
nequamuis uerba stipulatioris non aliud G
gnificare uideantur,quam quod in psori comtinebatur : vertim & aliquid amplius ob ousa
aetiam censemus secundum rationem stupradictae exceptionis: nam in stipulatione, sun dum tradi, continebatur & traditio uacuae posses sonis nedum tacite, sed & expres . Verba.n.
significabant posscstionis quoq; traditionem: unde si sequens stipulatio, uacuam possessionEtradi, eodem modo diceretur expressa. uidelicet propter solam p'llessionis traditionem, ut non ad fructus pertineret, iam foret omninosiperuacua: itaque lex non incommode hocaelum interpretatur ut Sc propter fructus su rit adiecta. Haec de prima specie, in qua reperios uerba e retra idem continere, quod
tacita dispositio sui propria significatione. ai 8 t Alia & secunda est species, in qua inuenim Verba, quae proseruntur sua ui G signiscatione propria alia quoq; continere praeter illa, quae tacite in dispositione vel contractii celebrato, inesse dicentur. Et in terminiis hi
ius casus teneas rem aliter expressam, quam inesset: nam accipies per eum modum facin pressionem, quem uerba prae se serunt. Huic . n. sententiae ratio nulla res 'gnat: nam
quid impedit nos iure censere actum a pa lib. id omne, quod uerba sua ui atq: natura signi ficant λ quamuis in eo aliquid comprehendi mus, quod est praeter illud . quod tacitξ inerari: quoniam satis est, ut non sit contra jllud taci
tum, atque ita constringenda non est propria I9 uerborum significatio. t Et hoc sensu ueci pienda est definitio Rart. in leg.nostra circa ol positionem l. i. inst.si pend.appes. mors inici uen .nam &si post capitis condemnationem ait eam sequatur accessorie bonorum publicatio
si tamen Iudex dixerit. Titium capitis eoi si ne reum & bona publico bonorum publicatiqno dicetur in tac loco accessorie facta, ut laesi. in condemnatione capitis tactia, sed magis intelligetur facta aeque principaliter & non amplius accestarie secundum rationem praedictae conclusi'nis: nam ct si publicatio haec bonoruaeque principaliter accipiatur, nihil tamen fit
contra ea, quae tacite inerant in capitis condenatione: sed duntaxat praeter ea aliquid probatur, quod uenit ex propria uerborum signi-ncati ne quam attendimus: atque ita aequEprincipaliter utrunq; dicimus expressum. arot Sub eadem conclusione est definitio Barti in auth.ingressi .Q de sacros eccles Titius d
dicauit se & sua monasterio, intelligimus Titium aeque principaliter dedicasse bona, prout& persenam: nam propter copulam haec est luerborum expressoriam significatio propria; iunde
207쪽
Vnde non inrelligimiis hoc ita expressium, prout tacite inerat. lnciat entinacccsscrie bono-i uim dedicatio ad personam: nunc vero aeque Principaliter; nam si modo sic intelligatur, ii ci inuitur ex uerboruin significatione& admittitur, quia non cotra, sed totum praeter id quod
axi l Huc etiam pertinet quod dicimus intendes
appellationem. intendit tacith de causam nullitati S.I.carmelia. is detur. patron. Finge modo a te nominatim dici. Aio sententia in nullam
si qua est appello: in hac forma causa nulli tatis non obitur. non accessorie, sed aeque principaliter propolita dicetur. Hoc . n. est, quod uerba significant non contra ca. que tacite inerant i sed duntaxat praeter illa, ut per Bart. &Imo. in . l. si expressam .sside appcl. Pcr Can. in c. cum dilectP. ubi Filippus. q. q. te appel. Quis non nulli Doct. in hoc casu nullitatis, putaucrint expressioncm cod. modo flictam censeri, prout prius tacit cinerat ut pergio. Bald. Ang.&Salyc. in . LI. Qquan . prouoc. non est neces Verum recepta ibi ida ratione,uerior est prico dens Bart.opinio. Huius autem sententiae utiliusas est magna: nam si sorte deserta instantia causa appellationis deficiet, adhuc sapererit causa nullitatis, ut per Doct. in locis supra allegatis : quod si eo i modo intelligeretur atque ita ueniret accessorie, diuersum effet respondendum.
r 1 i t Ad eos id terminos pertinet quod de praecario dicimus i nam in praecario tacite inest, ut tandiu duret, quandiu reuocatum non fuerit. I. I. l.quaesitum .f. i. de praecar. Ei tamen non
inest, ς morte finiatur. um praecario. d. de praecar. Sed si concessierit aliquis praecarium donec voluerit ille concedes, morte in hoc casu finietur praecarium: nam & voluntas secundum uerborum senificationem morte finiri solet c. si gratiose. de rescrip. in 6. l. . cum ibin t Elocati. l. s quis arbitratu. Bart. tria. centeissimis .f.fin .sside uerb.ob. Deci. in. l. contractus.1 f. de rentur. Haec quoq; sententia per et a ratione supra tradita : na quod hic venit,non est contra ea, quae tacite inerant: sed solum praeter illud tacitum: nam inerat, ut praecarium finiretur interposita uoluntate contraria: nunc vero inest, ut finiatur cessante quoq; uoluntate concedentis. Talis igitur est secundus casus.
α 1 3t Alsa & tertia est species, in qua inueniemus verbis expressis aliquid significari cotta illud,
quod tacite incrat. In hoc loco duo sunt potissimum consideranda. Primum an ea uerba
possint aliquo modo sic intelligi quamuis impropriς. W; accipiantur eo sensu, quo res tacit inerat: na si hoc fieri poterit, erit prane admitsar tenduit quoniam ct impropria significatio
probari solet. ut res&acius sili subiectam materiam exaudiantur. l. si uno. U. locati. si insula. n. lepraescript .vem. &in huiusmodi terminis
laudanda Bart. definitio in .l. uxorem. S. testamento ff.de lcg. a. in . l. casius. T solui. matri in.: ast Scitis iure communi cautum, ut actio dotis patri atq; filiae sit communis. l. a. s. quod si in patris. l. non Blum. ff. tui. mair. stipulat pater,
dote sbi reddi uel filiae; accipitur stipulatio eo
modo, put ius tacite inerat, ut actio utrique sit
cois: & non intelligitur in stipulatione adiecta filia duntaxat solutioni,&si illa erat natura designificatio alie inatiuae. l. c ii qui ita. S. qui sibi
aut . ff. de ueri, ob. nec Et censet cuilibetae par te facta stipulatio Ili haec sit natura copulae. l. reos.&cum i tabulis. s. de duob. reis. Satis aut est . ut actus defendatur uel impropria ii ciborusgnilicatione. In eis l. teris probanda definitio Bart.& cois in. l. q. kpraetor. ii de danan. in se Lar 6t Pone legem, qua cauca iur homnem, si reperiat personaliter ut dicit scitandi i csse sed si non inueniatur siliscere citatione, quae fit do mi. Iudex niadat citari alique persenaliter, uel ad domum. Exponitur tale mandatum, Pr tracite inerat modus citandi legis dispostione supra relatae.i. in Ordine,ut e domo ille euocet si qui de primum non fuerit fersonaliter reper
tus: atq; ita non inspicimus propria uerborum significatione, qua uidebatur data facultas ct tandi quo uellet ille modo,qui citationem im-ipetraucrata Nocnim censemus uelle dispone tem a lege & coi iure reccdere. Bar. in . l. ut iurisiurandi .f. si h rti. Cdccpcr. lib. id c in a. haere. des mei.kcum ita. ubi & alii. ut Alo. col. 6. de alii recentiores. st ad Treb.
a1 1 Ex hac sententia in sero, quid responden . ivbi expressiim comittetur ca appellationis abi ruerlocutoria ac negotium ipsum principale: nam intelligenda est ca principalis prout tacite . inerat. i. sub conditione illa cit apycllatio fueriti probata glo.Abb.&csiderat linc. ut debitus. ide appes atq; ita non accipietur, P aeque prin' cipaliter comissu in dicamus negotium principale,quamuis constet ui copulae hanc cile uer- Doru significatione pro comissione aeque principali. Di amen recedimus & a proposita ue
borum significatione, ut res probetur si is legis :dispositionem. Na si lex intelligit tacit E com- , missam cani principalem ubi probata foret cari appellationis, ut iudex ad que retineat causam iprincipale,sanὰ magis in inadato utriusq; u lisae intelligenda est illa coditio. s appellatio siue Pi
rit c ut dicunt nostri iustificata ; aioquin *p- ipellationis
208쪽
pellationis ea non probata, illa est remittenda ad Iudice a quo. Sic didelegatio causae principalis exponeda est, ne uideatur ficta cotra i ris disposition longe magis retineda est c5ditio in hac delegatione expressa causae principalis unacu delegatione appellationis ab interlocutoria, ne uideatur dispositioni iuris r pugnare. Eui in hac specie Resia. in i g. nostra delegatione negotii principalis aemad principaliter existimet uti causae appellationis, deceptus prima uerbora significatione & dictis
Bartiin leg.nra circa oppositione.l. r. ff. si ped. appel.mors inter. prout more suo in repeti is nostrae aduertit m. naneq; uerboru significatio metueda, neq; Bari doctrina nrae atq; coiobstat Biae. Illa. n.procedit in terminis conclusionis antecedentis,in qua significat uerba aliquid praeter id quia tacite inerat: non autem
contra. Sed in specie desinationis inspecta Blaverbotu significatione Τpria, aliquid induc
remus no praeter, sed contra ea,quae tacite in rant: atq; ideo iustὰ dicimus pro construenda conclusione supra posita, in teris huius tertii cases sic recedi a uerboru significatione, ut natura rei subiectae locum suum possit obtinere. Hoc est igitur primum in tertia spe cosideran. za 8 t Est secundo consideran. an talia occurrant verba expressa luae sic omnino repugnent ei, uod tacite inerat uti a nulla probabili ratione
eclaratione seu interpretationem admittant smea,quaeracite inerant. Hoc ubi continget,
intelligemus dispositionem alio modo expressam, e tacite inesset. Amplius diligenter nota-dum,' uerba tacito contradicere di cemus eo quoq; casa, quo essent olo sit pernua, si eodem modo res intelligeretur, put tacite inerant. V luti si quando tacita aliunde et venit ex aliqua legis dispositione&non ex ea. quae est si h ω- trahentium uoluntate stibintellecta. t Et hoe modo probari potest quaeda magis cois Din. opinio ui pactu contraiiui emphiteotico adiectis,ut emphiteola uellere possit, no sit accipitadu Puttacit cinerat. scosulto domino ex legis dispositione l.fin.C.de iuriemph. sed magis ut et inconsilio domino ui pacti res uendi possit, Vt p De in c.quae in ecclesiarin l.pen.de c6sitip Iigri l.fi. l.a.& seq.C. detur. emph. nasi pactu taponemus suum ut inerat, palim su- uu redderet. n6.n. dici posset factu P e. pressione alicuius rei, quae tacite ageret in contractu emphitreotico . Aduerten.n.est, 'in illo tractu p se neq; expressKneq; tacite agimus
de illa alienandi ficultate: sed suum agimus, ,
ut Emphiteolt dominili utile quaeratur: secutitas uero alienandi sollim quaeri competereue potest post utilis dominii *cquisitionem, cu r
di pactum aliquid esciat necesse est,ut generaliter accipiamus conuetionem, prout uerba significant,non restri ita sellim ad casum, qui in alienatione rei emphiteoticae regis inerat dispositione cum domini consensu. Ad eosde terminos resereda est decisio. S. sanctis 23o simas.in auth.de alien.& emph. In prohibitione alienationis reru ecclesiallicarum tacit dinest, ut pro captiuorum redemptione possint alienari. Finge modo Titium aliquid ecclesiae legasse inserta prohibitione, ne res legata possist alienati: in eiusmodi specie prohibitio non accipitur eo modo,quo inest bonis Ecclesiasti- scis ; sed alio modo,ut neq; pro captiuorum rodemptione permissa censeat, ut definit tex. ind.f. anctissimas. Colligenda est ratio ex ant dictis. verba. n. in hoc quoq; casu distinctione illam non admittunt sic.n.essent omnino superiracua neq; etiam illis diceretur aliquid expressum, quod inesset legato:qui in legato pse nihil agitur de prohibitione alienationis , noru: sed prohibitio uenit & descendit ex ali legis dispositione, non ex ea, quam in legato subintelligimus sin testantis voluntatem. 23it Ad eudem terminos pertinet prohibitio alienationis facta a patre filio pupillo : et haec
non accipitur eodem modo facta, quo est legis prohibitio durante minori aetates.2.C. de usi cap. pro empl. sed magis intelligitur facta etiain casu permisso, nὰ alioquin talis tectantis di spositio omnino prohibitoria, sit poenicias superflua. Nam Ze hic prohibitio legis non ex eo descendit, quod testator tacite agebat: atque ideo in hoc loco prohibitio testantis no potest accipi pro declaratione eius, quod tacite ag retutiqisi prohibitio alienationis tacita, per te-232 flantem non agebatur. t Habet hic tractatus& haec definitio non modicam smilitudinein quo facilius relata cimositaq; doctrina consi metuo cum his, quae rate post Urim examina mus in rub. isde verb.ob.praesertim in illa utuli & ampla. l. an & quando stipulatio sequatur naturam contractus uel actus, super quo dic tur interpositii. Haec est tertia & ultima pro positae inspectrinis species atq; conclusio. Ex iam dictis multa singulariter collisere licet. 'uorum interpretatio quamplurimis definie