장음표시 사용
21쪽
uestiti accipiunt, indeque vi Litterarum Reuem salium ab ipsis exhibitarum, ' fetidum delatum, iis, quos Vasallus denominauit tradere sunt obstricti. Istius quantitatis simultanee Inuestiti optimi sunt deratores et arbitri. Pariter huc spectat pecunia; quam ii accipiunt, qui .fetidum delatum con- succes- sori tribuunt, pro portionibus suis certam summam . sibi stipulantes, ubi interdum conuenit, yt in ista summa aliquando instar studi succedatur. Haec praemisia defensionem susceptam egregie adminiculantur.
Priso Titius et Sempronius simultaneam Inuestituram
quod diuisis allato in casu, intuitu studi Ambrasiani rite impetra
luetj t runt, indeque ius praesentaneum reale in ipQ seudoquod, si possiestar aliquando impro-
inire inties i-liS decedat, succedant. Pro huius Iuris immutabi
r tamdiu militat praesumtio, quamdiu causa illud
vel tollens, vel minuens non apparet, nialam autem adesse caulam, quae Ius Titio et Sempronio ex simultanea Inuestitura quaesitum, Vel irritum, Vel Imitatum faciat, mox probabitur.
Gcundum adi Tabulae testamentariae a Iauoleno consectae ante omnia conliderandae veniunt. Equidem non ne-dὶ Ius reale lisee pocuniae semma in seudo non operatur. O. P. S. R. I it. XLV. g. 6. verb. noo denen Utilbelebittensen eines iehmQuanti xiii Ius reale an rc.
22쪽
go, patrem iure gaudere, inter filios modum deter. minandi , adquem in successione semper respiciendum,
quemadmodum et concedo, quod simultanea Inuessitura ex ordinationibus et pactionibus suam patiatur interpretationem : attamen in praesenti non quaestio potestatis, sed voluntatis discutienda. Curatius itaque verbis testamenti consid eratis supra in nota subb. f. IX. subiecta, allatis, nihil inuenire licet, cur
Ius Simultaneae In uestiturae Titio et Sempronio collatae, certis cancellis sit includendum. Neque verba Tabularum, neque mens testatoris, nec res, de qua ordinatum, comprobant, eXtare hic normam, cuiussit habenda ratio, quoties inter descendentes testatoris successio contingit. Structura verborum portionem sevdalem continet, quae recte vocatur pecuniae
summa, cuius quilibet filius in contemplatione aestimationis studi particeps redditur. Huic quantitati, natura studi, minime inest, sed est et manet res allo. dialis, sicuti pretium ex studi alienatione comparatum, ab indole studi, quam maxime alienum, f) quum applicatio Canonis: Surrogatum sapit naturam eiuS, ine) Ad quod rationes decidendi sententiae nostrae opinioni contrariae respiciunt; dum legitur: indem die gesammte tandregularitor bivari dem seudo sesbst iii Ziisthung bes ferrn betennet mird, sosche aber tetnesmeges die in her Familieuerhondene Pacte und Uerordiiungen herer Tor Estrendenen Descendenten, Seffern und Agnaten
23쪽
in cuius locum surrogatur; in dubie cesset. Pater,
autor commemoratae ultimae Voluntatis communionem seudorum, post ipsius obitum, ad filios transmittendorum, matrem multarum discordiarum iudica..uit; ) hinc de illa vitanda laudabiliter sollicitus fuit. Propositum igitur tenuit, diuisionem seu dorum instituendi, commoda autem seudorum diuisio ipsi visa fuit, quando seuda certa pecuniae summa aestimet, et duobus filiis seuda tribuat, alteros pecunia contentos esse, iubeat. Quemadmodum autem divi sio ne seu dorum ad praescriptum patris facta, huius voluntas expleta, nilailque superest, quo voluntati paternae mOS ulterius gerendus; ita in futurum voluntas illa considerationem non meretur, pro in nec fundamentum esse potest, unde Simultaneae Inuestiturae Titio et Sempronio concessae, explicatio petenda. Tandem a diuisione studi ad constitutionem studi in pecunia, vel simultaneam Inuestituram ad certam pecuniae summam, sequela valet nulla. Ad constitutionem seu di in pecunia Inuestitura requiritur, η et simultaneam inuestituram non nisi Dominus studi, circa quod conceditur, , confert, diuisionem studi autem in nostro casu pater solus Peregit.
- sprqffen merden. An vero hic per dominum , superioritate territoriali gaudens intelligatur, uti Carpetou. ad hanc Cois. Def. IO. n. Vlt. autumat, adhuc in controuerita haeret.
24쪽
g. XIII. Quid .multa 8 Et si inter Caium, Maevium, T
Titium et Sempronium conuentum , ut sibi inubcem quandoque in certa pecuniae summa succedant, atque pro ea cautionem interea praestent; Inde trumen simultaneae Inuestiturae a, Titio et Sempronio circa seudum Ambrasianum impetratae, limites haud ponuntur. Diuersi actus, diuersos pariunt essectus. ') Et aliud omnino est, per pactum determinare certam pecuniae sumaam, in Da suo tempo re succeditur ; aliud simultaneam Inuestituram aequirere , et in societatem dominii recipi. Nullus itaque dubito, quin, si pro summa a fratribus commemoratis definita, non in , seudo Ambratiano, sea praeter se .
alia re, cautio a Maevio constituta fuerit, hoς haeredibus masculis decedente, Titius et Sempro-δεμ οmus non lotum Itiam summam lucrantur; Verumqtiam ex simultanea investitura in seudo Ambrasiano
succedendi ius derivant. Neque obstat, quod duae causae lucrativae in una eademque persona concurrore nequeant; siquidem axioma istud unam eamdemque rem requirit, puta si res aliena legata, et , eius rei, Vivo testatore, legatarius dominus fictus fuerit : siquidem eX causa emtionis, ex testamento actione, pretium consequi potest. Si vero ex
i) Tabor. thesaur. loc. comman. Lib. IV. c. LIII. g. II. h) g. 6. Inst. de Legat. l. io8. 3. 4. T de legat. I.
25쪽
eausa lucraflua, veluti ex donatione, agere nequiti In nostro autem casu de duplici re sermo est, nempe de quantitate conuenta, et praedio studali. Satis igitur probatum dedi, opinor, Patruorum inten- tionem I. IX. indicatam fundatam esse. Quam opinionem et Icti Hallenses in Responso Mens. Iul. IT43. exhilo propugnarunt.
Ar umenta Sunt tamen et rationes, quae alteri opinioni. filiabus Maevii victoriam causae tribuenti, praesi-.
ind tam inter vivos, quam mortis cinisa disponii et merbeii .
26쪽
dium asserunt, quas ponderare, ratio- promissi exigit. Pro Filiabus facit I. voluntas, aui, Iauolent, in qua certa portio reudalis determinata, qUae Oble-υLctum successionis seu datis in futurum constituitque essicit, ut simultati ea In uestitura circa fetidum Ambrasianum impetrata, eX illa voluntate aut aesti manda, ut scilicet ad summam Voco. Imperial. acuuisita censeatur. II. Aequalitatis studium filiarum
intentioni suffragatur ; quemadmodum enim Titius ratione. et Sempronius, si sine haeredibus masculis obiissent, Maevio superstiti ultra summam IIOOO. Imperiat. aliquid relinquere, . haud fuissent obstricti; ita et aequitas stulat, ut Titius et Sempronius ex bonis Maevii maius lucrum non capiant. Totissimum cum Tertam ex
III. Maevius: aliam pecuniae summam, quam ad C et has
vid. Hom. Iurispr. seud. es 4. g. 28. it. Fleischer Instit. Iuris d. c. 3. g. 23. ibi. eX quo apparet, aliud esse ter Stamm, aliud, smultanea Inuestitura, siue mitθρIebnscii alit ad , certam summam. Istud praedio studi inhaeret, et semper agnam iis debet manere saluum: Haec autem agnatis Ius sitecede di praebet; Agnatus quoque be' dem tebit . Stamna, casia existente, quantitate summae contentus esse debet, simultanee Inuestitus vero in ipsam seudi 2bstantiam ius seccedendi habet, nec contentus esse debet ista quantitate vel lamma, de
. Dedoth in praesenti aut reine Tritb Iebnichaist lad certam sum
mam ratione Tetiastens eriinblich re. rc. . . . . i) quemadmodum et summum Provocationum Iudicium, quod Dresdae est, anno I M. in causa C. G. R. contra I. C. et T. - G. R. aliter iudicauit.
27쪽
lias transmittere potuisset, in portiones fratribus praestandas, impendere, necessie habuerit, qua stim-ma autem filiae priuantur, si patruis totum cedat seu- dum. Verum haec tela nos haud mouent, ad castra aduersariorum transire, cum clypeo veritatis declinari possint.
confutatio ορο Iam supra g. XII. monuimus, nullum esse din
Gh bium, quin IaUOIenus in tabulis Ultimae volunta-.tis disponere, qua ratione inter filios diu's, eorumque descendentes, succestio in seuda relicta, si eorum possessbres improles decederent, instituenda , itaque modum adiicere potuisset, ad quem simul anea Inuestitura a Titio et Sempronio postea impe- trata, restringenda fuisset. Verum negatur iterum, Iauolenum in condendis tabulis talem fovisse mentem; contextus earum in nuta sub b. ad 3. IX. exhibitus, satis VI ImavoLn-ciare commonstrat . id statorem ad tempora futura respexisse, sed solum id efficere voluisse, Utrrabitido. post obituri suum omnibuS alter' rionibus, quae . forsitan super aestimatione studorunt, et quis ea sibi tribuere queat, oriri potuissent, obiceS Ponantur. Neque nocet, quod portionis ficudalis mentionem iniecerit, siquidem in rc ista exprimenda solum prae- .sentis non futuri temporis rationem pariter habuit, nullum enim vestigium apparet, unde coniici queat, IauOleno normam successionis inter descendentes suos
28쪽
is nin suturum obseruandam praescribendi, animum suis. se ; potius contrarium inde .lucet, quia animus fideicommittendi non praesumitur, sed probandus ' Et si ad Simultaneam Inuestituram, restringendam
Non sussiceret, si Iauolenus ordinasset: Uiab fossi gulor intiner Ses ne emander Hooo.rthici stans in halteii κ. vii β. XIII. demonstratum dedi
mus, multo minus restrictio simultaneae Inuestiturae ex verbis testameuti allegatis, colligi potest. Ali-
, clarius soret, simultaneam inuestituram non indefi- mitos, sed definitos producere effectus. XVI.
In successione aequalitati in tantum tribuimus De di. locum, in quantum de iure succedendi est sermo, ut . scilicet hoc reciprocum statuatur: I' 'Vhde recte de- .senditur, quod, sicuti liberi naturales patri certa ra- C 3 tione.
29쪽
tione in sextante succedant, ' ita et pater caeteris paribus, talis sit succestar liberorum naturalium. y Quod tamen in patre adoptiuo limitatur, huic enim et filius extraneus adoptatus succedit, ' asst in patrem adoptiuum ius succedendi non deuoluitur, quum aequitatis ratio in contrarium militet, ne Pater naturalis per simplicem actum ciuilem successione priuditUr, quae tamen eX commiserationis causa ad eum pertinet. μ) Et pater adoptans testamentum non condens, propria sponte admittit ad successionem ilium adoptiuum. Filius vero utpote in sacris paternis adhuc constitutus, testamenti fastione carens, Putrem adoptiuum excludere nequit, et tamen praesi1 naitur, patrem naturalem magis diligere, quam adO-.2tantem ; itaque velle, ut ille ipsi succedat, hinc si adoptiuus pater successionis esset capax, contra ado ptati filii voluntatem admitteretur. ) Aliud autem iudicium omnino serendum, si de lucro et successione speranda agatur, ibi studium aequitatis inane, etessicere, impossibile est , vi. v. c. si fratrum successio consideretur, frater superstes tantum ex bonis de
functi capiat, quantum ad hunc peruenisset, si ille su
q) Nou. 89. e. n. g. 4. Auth. licet C. de naturat. liberis.
r cit. Nov. c. n. et Auth. allegat. -
30쪽
premum adiem obiisset. Tota Videmus die , quod unus frater inopia laboret, alter abundet opibus, ubi illo decedente, hic parum aut nihil lucratur; hoc autem de vita migrante, ille summas acquirit diuitias. Nullius itaque Valaris est mydamentum, quod filiae Sempronii ex aequalitatis studio petunt. f. XVII Quod et de ultimo contrariae opinionis argumento statuendum. Qui in societatem inuestiturae recipitur, seudo ad ipsum deuoluto , praeter debita seu dalia, aliquid praestare non est obstrictus. Et Iicet interea meliorationes reserantur, minime tamen debitis seudalibus annumerari potest, quod Vasallus erogauit, ut aes alienum intuitu studi contractum, tollatur. Meliorationes sunt commoda, quibus studum antea caruit, Vasalli autem impensis allata sunt. Vnde et Dominus, ad quem seu dum reuertitur, obligatur, haeredi Vasalli ob meliorationes facere satis, quum et ipsius Vtilitas promota, et plus recipiat, quam dederit. Solutio autem aeris alieni, quod Vasallus ob seudum debet, commoda studi non auget, seudum eandem praebet utilitatem, siue tale debitum sit exunctum, siue non, quapropter iure singulari in studo succedens obstrictus non est;
haeredi Vasalli aliquid praestare, quia defunctus pe- cuniam