장음표시 사용
1쪽
Reproductions may noti made Without permission hom
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARMENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORMIARGET
Original Materies assilmeo aristing Bibliographic Record
5쪽
raritim limitiis lim limius iliu
6쪽
ETHICORUM ICOMACHEORUM Moeritate
ΟΜΝΕ INGENUARU - ARTIUM FAUTORES humanissime invitat pro revsor, Romae octor.
7쪽
d Ethicorum Nicomacheorum integritate.
professor, raeholae loenensis re et or.
8쪽
In diiudieanda aliqua eontroversia, quae viros doelos diu vexavit, si quando aeeidit ut
duo viri doctissimi, eiusque artis, e euius legibus maxime disceptanda est, saeue prineipes, ita a se dissentiant et diseedant, ut quidquid alter alat, alter id neget, ipsa illa sententi rum in summis iudicibus gravissima repugnantia onciliantem aliquam, ut iis dieam, im ei potestatem, qua ceterorum virorum doetorum de re eontroversa consensio quaedam vel emmatur vel praeparetur, interdum in se continere atque afferre videtur Quae sive aliis in ausis, sive in pari utriusque viri gravissimi apud nos auctoritate maxime posita es qua quominus alterutri plane assentiamur, contraria alterius sententia prohibemur, et iis aliorum: temporum exemplis lueuientis elebratur, et nostra aetate haud seio an vel purimum ad ompositionem illam atque eoneordiam eontulerit, qua de Aristoteleorum illorum thieorum rationibus atque originibus, reontinuo post gravissimam illam Sehleis meheri et spengelii, virorum elarissimorum, hae de re dissensionem. homines docti adeonsentientem aliquam sententiam paulatim nune maxime aeeedere videntur. Inter quos duo imprimis viri oeu magno sane eonsen u medium quendam inter opposita illa ursum instituere et media quadam via ad omponendam illam impeditam controvereiam pervenire nuper eonati sunt. Joeent enim virorum illorum clarissimorum neutrum hae quidem in ea a rem prorsus ex veritate sumasse, neutrum ab ea plane descivisse, utrumque exa era parte recie, ex altera perperam ea, quae hae in ausa rem ipsam maxime eontinerent,
eme interpretatum; de trium autem illorum librorum qui totidem sere verbis et in Fleomaehr et in Eudemiis onseripsi exstant, V. H. VII. E. N. IV. V. v E. E. sis
9쪽
sere disputant iniuria quadam temporum laetum esse videri, ut ex opere thieor. Eudemiorum unus liber, IVt. e Nicomaeheis duo FIL et VIIm. interirenti librariorum autem solertiam utrique per sic mutilato eo subvenisse, quod ex Ethieis Eudemiis duos libros V VI in eorum locum, qui e leomacheis interissent, FIt VIIm. substituerent, et
unum e Nicomacheis Vt. in Eudemiorum thieorum corpus reciperent. - Sed tamen in naufragio illo eterarum partium libri IVti thie. Eudemiorum miro quodam eas sieevenisse, ut ultimum libri illius eaput Semaretur. Itaque, quo onsilio etiam nunc navigantes, si quando Vagam aliquam, in alto mari fluitantem eapham gubernacuIodestitutam, offenderint, remule eam ad puppim magnae Iicuius navis mercatoriae alligare soleant simillimo plane artificio libri illius reliquias, ne oblivione hominum plane obruerentur, provida ibrariorum cautione et diligentia ad clausulam libri t. thie. Nicomacheorum esse adiunctas. Ita vero factum esse, ut et ceterorum librorum opeatque auxilio ultimum illud libri reti E. . eaput salvum ad nos et tutum quasi in portum pervenerit, et ut huiusce vicissim apitis ope atque auxilio Deillime deprehendi potuerit mutua illa librorum utrimque in utrumque opus Iam importatorum sive fraus sive adoptio. Quicunque enim, quae in illo apite XV libris Nieom. exstent ineptae atque hiuleae alicuius conglutinationis atque colligationis indicia longius persequatur, eum non paucis diserepantiae alicuius, qua proximi duo libri VIt et VIIm. Nicomacheorum a reliquo Nicom Ethie. orpore discedant, signis et vestigiis mox impeditum iri, quominus eos diutius pro Nieomacheis habeat. Inesse enim hae indicia satis multa et gravia et in oratione, et in consormatione, et in ipsa de moribus doctrina horum librorum. Tantum enim abesse, ut Eudemus Rhodius, nobilissimus lacile praeter heophrastum philosophus e familia Peripateticorum, in interpretandis Nicomacheis acquieverit, ut satis multa, quae in illis essent inehoata perfecerit, quaedam limatius, subtilius, doelius, alia ad ipsa honestalis studia in legentibus exeitanda accommodatius, alia cum maiore divini numinis religione in suo opere oeuerit atque exposuerit. Atque eum ex aliarum rerum discrepantia, tum ex illis emendatae in his libris Aristoteleae morum disciplinae vestigiis, et ex illa Eudemiorum Ethicorum exeellentia vel maxime sequi, libros illos duos praeter aput illud XV. libri Ri Nicom. ut suum utrisque reddatur, Eudemiorum operi esse restituendos, atque eximendos esse posthae e eorpore leomaeheorum. Haec illi, pleraque omnia, maximo
At ipsis antiquarum iterarum studiis magno, ut ita dicam, constabit haeeiudiciorum Onsensio, et redimenda erit admodum gravi elegantissimi peris Aristotelei iactura. Quam quidem, si ex veritatis rationibus meiatur liuet ex ipsorum Nieomaeheomni praeeeptis, quominus toleranter seramus, non recusare debeamus magnopere tamen
hae in eausa nobis avendum esse videtur, ne iactura illius gravitas maior sit ipso illorum argumentorum pondere quibus homines oeli de ea et sibi persuaderi passi et persuadere nobis conali sint. Quod cur verear, hoc libello, quam brevissime fieri poterit,
Iam vero, ut inde procedat disputatio nostra, eum viri illi doeli omnes suaside ristotelea illorum duorum librorum origine suspieiones e quadam consormalionis, iorationis, doctrinae distrepantia, qua a reliquo Nicomacheorum corpore differrent, ad Eudemiorum propius aecederent, quasi e tribus dubitalionum rivulis repetierint nobis ut huic disputationi satis firma ponamus undamenta et eausae nostrae salis idonea paremus firmamenta, primum paulo altius adscendendum erit ad ipsos sontes ut omnium paene similitudinum, si discrepantiarum permultarum, quae in utroque, et Nicomaeheorum et Eudem. Ethic. corpore insunt ad ipsas dicimus utriusque operis origines. Quas nisi respexerimus, quantum singulis quibusdam alicuius congruentiae vel diserepanitae vestigiis atque exemplis in utriusque operis parsibus tribuendum sit, seri posse non videtur, ut recte aestimemus. Itaque disputationem nostram tribuemus duas in partes, quarum altera pavea quaedam de simillimis his, iisdemque disiunctissimis utriusque operis sontibus atque originibus, et quid momenti haec illorum ratio ad utriusque operis onsormationem habuisse videatur, monebimus altera suspieiones illas et oniecturas virorum doctorum strictim
Atque deiilla originum utriusque operis cognatione et disserentia rem ita. brevissime expediemus, si dixerimus, Nicomacheorum pus principia et fundamenta continere reeentis alicuius doctrinae Eudemia thie eiusdem disciplinae iam adultae et corroboratae praecepta, exempla, argumenta altera posita et inehoata a summo illo philosopho, qui in omnibus, quae scribebat, prorsus suus altera transscripta ex Ethicis Nicomacheis et iterando repetita a sectatore quodam, qui in omnibus paene alienus esset, neque quidquam sere novi ad res, de quibus disputaret, attulisse videretur, nisi consilium. quo de iis scriberet. Itaque in Eudemiis omnia sere, quae in Nicomacheis, sed multa non eodem modo, plurima mutato rerum tractandarum ordine. De mutata illa apud Eudemum virtutum moralium recensione Lib. III iam alii monuerunt: sed sunt praeterea plurima.
Liber Im. E. E. incipit a capite IXmo libri Imi Nicomacheorum liber II a capite VIIIvo. libri Imi. Nie. liber IIIlius a libri tertii Nicomacheorum apite VIIIvo. Eadem in clausulis singulorum librorum disserentia libri Imi. E. . eaput ultimum exit in disputationem de iis rebus, quae in Nicomaeheis III 3. I. I. traditae sunt IIdi. l. . . clausula conlinet
10쪽
quae in IIIlii libri Nie eap. IVt leguntur III tius libera. E. earum rerum ommentationennitur, quae exstant in Idi. lib. Nicom eap. VIIIvο. Cuius discrepantiae rationes quaerentibus primus ille primi libri . . Ioeus luculento esse potest oeumento, Eudemum in suis thicis saepenumero id maxime egisse, ut quod Aristoteles sensim pedetentimque succedens, rationibus omnibus computatis, ut summam quandam singularum disputationum in earum lausulis posuisset, id ut ertum philosophorum decretum ipsis habendis disputationibus praeponeret. Eiusdem consilii alterii exemplum et doeumentum insigne invenitur in Imo. cap. lib. IIdi. E. E. quo loeo, praeposita beatae vitae definitione, argumenta illa, quibus apud Aristotelem eadem illa dessnitio praemunitur ex et eapitibus leom. et L. I cap. 1. 7. 8 9. 10. 11. 12. 13 collata, in paveas
121 a 3 - 18 . Sed eum hae Eudemi summa imis miscendi ratio latissime pateat, tum omnino non ex illo, quod diximus, studio omnibus Ioeis explicari potest immo, qui de mutato quodam totius operis consilio nobiseum non onsentiat, ei saepenumero nulla alia optio relinqui videtur, nisi utrum eam ortam esse malit ex ineonsiderata quadam festinatione, an e vana quadam subtilioris doctrinae ostentatione, an ex ingenua et simplici quadam pietate, qua sectator ille Aristotelis sibi persuasisset, quidquid summus magister novissime in Nicomacheis dixisset, id euique Eudemiorum loe sore quam maxime aeeommodatum. An quisquam est, qui aliam praeterea rationem afferre possit, eur Eudemus non solum, ut vidimus, singulis in libris prima mediis, utraque ultimis miscuerit, sed eliam e Mediis libris Nicomaeheorum quaedam in primos ), quin etiam ex ultimo Nie libro non
D f. E. E. Lib. II ap. 4. I22 His et . . I. I. Iasa 6. - . . . I ap. o. I2IT IS et . . I. o. 2424 a. - . . . II ap. - Isis sim et L. N. III et VII. - Inprimis L. II ap. H omnino e libri, E. N. disputationibus ita est praeeeptum, ut studiosissimus Eudemi, qui nostra aetate exstitit, defensor et patronus in eleontissima illa, quam adornavit, E. E. editione, fateatur, hoe quidem eaput omnino non posse intelligi quid sibi velit, nisi liber . . VI perlemtur. Μuasitabis, inquit, Rut Davus sum non edipus aut si non vis intelligi, non debea legi neque priua hae verba p. οeditionis illius intelliges, quam quae pag. 45 eiusd edition. aeripis sunt, eogno eris. 0uod vero vir doetu ex his ipsis ibri II E. E. tenebria lueem quandam, ut ita dieam, nobis oboriri enset, qua eundem Eudemum librum VI E. N. aeribere debuisse perspIeiamus, e quidem argumentatio via satia diei potent, quam sit abriear aeriptorem aliquem, quia altero Ioeo dilueida obseura seeerit, eundem esse debere, qui obseurata altero Ioeo reddiderit dilueida. Loei illius ratio eadem fere esse videtur, quae . . II I. I2Is
In hae autem disputatione omnino nihil refert utram libros Illos duos VII
paue in primum E. Eud. in ullimum . . quaedam e primo Nicom Eui transtulerit ΤIye hoe autem utriusque operis diserimine primum monendum, et in annotalione pluribus disputandum esse putavimus, quod in eo permultum inesse redimus, quo elevetur eorum argumentorum fides, quibus Viri docti libros illos duos Eudemiorum efficere partes, ut ita dicam, nativas demonstrare eonentur. Nam quod saepissime monent, legi in duobus illis libris hie illi sententiam, vel vocem aliquam euius in Nicomacheis nulla ante, -- in Eudemiis semel, vel eliam saepius iam sit laeta aliqua mentio, hoc quantulum valeat ad
uiua quidem, in hae ausa mavissimae rei, quum non meminerim viros doetos mentionem Dinere, vel exempta praeter illud de Anaxagora E. . . . Inaesae et . . . . I2Isi a II ullo Ioeo afferre, quaedam hi apponam, eiusmodi maxime, e quibus meieenseam etiam in illarem remm mentione, quae inam et m. Nieomaeheor. libri similiter
I Pueros nondum idoneos esse, quibus morem doetrina tradatur, Aristoteles oeet et Ia Imo et inmmo leom. libro In decimo praeterea monet, virorem ivilium poenis hominea ineontinente eoereeri debere, item stultos eastigintione liqua, non admonitionibus esse eoiseendos Eudemus in lib. I negligit Imum . N. Iibrum, sequitur eam sententiam seriem,
ἰατρικη πολιτικῆς.2 In lib. m. Nieom. nem Aristoteles virtutem inominis positam esses in quodam animi habitur iam dormientibus quoque eundem manere habitum, qui fuerit violantibus, dormientem vero non posse esses beatos L in libr. addit καὶ γὰρ τω κα θευδοντι
a De studiis eorum virorem, qui re publieas eapessant, In Iibro Im. Nieom. Aristoteles monet, sapanumero fieri, ut gloria maxime moveantur, - in x libro meterea, ut regnandi quadam eupiditate Ineitentur. Eudemua sententias mi libri iam in m ampleetitur.
4 De viis infantium puerorem Arist. Iuram Iibr. Ieom. doeet beatitudinis eam nondum diei posse esse partieipem: in libro X monet praeterea nullum hominem morti vitam eis onditione esse melaturum ut etIam proveeta aetate mente viva infantis Eudemus omittit primi libri, proponit Meimi sententiam.