장음표시 사용
21쪽
-χlta. De singulis explorateo rigenes ibitror mouo,inquit, et t*I ira Ilior sit Euangelia, vetat elementa fidei Ecclesia, ex quibus elementis totus constat hic mundus Deo per Christum reconciliatus Evangeliorum primitias rangeliuin esse Johannis, infra idem D Lim Matthaeus quidem citin scriberet hebrat , ut renturui ex Abraham ct Daride exspectabant, liber , inquit, generationis&c Marcus sciens id quod scribit initium narrat Evangelii Jortassis, roicia: xeniamussirem ipsius apud Iohannem in principio verbum Dei fuisse, inquit Lucas etiam cum dixisset desunt pauca, scivimirum majores perfectiores sermones de Iesu reservat ei, risuprapoctus tan isti recubuerat iis
mum Chrysostomus ' in contentione coeterorum Evangelistarum ilh '' i
mirum non ulta luperioribus omnis Oeconomia tractatio occupata: ΠeCab aliis intacta Theologia iractatio, huic nostro Aquilo tota relici a est. Credimus Theophylaeto, qui ioy m: μακρIC B ο- ου' δεῖς τ sio2 Ccmm uJoh.
22쪽
Ia Certe seculo secundo Iohannem ex Apostolis unum praedicat Iustinitas si Dialog ς meum locum ex Apocalypsi profert. Iri . πειδὴ inquit, mem
i, dic do v cri renaeus discipulum Domim , etiam quoties Apocalypsin citat, ij e. XXVI. XX. p. Johannem salutat Origenes autem I seculo tertio Atinat. is Cy t ubis i ii. 4rillu Hierusolymitanus 16 Ephraem Syrus i halii Ieculo quarto, de Evang. Johannis p. sequentibus Patres Ecclesiae plures, Theologum salutarunt. Quo ipso no-laCh. is minet' tr Win Ecclesia, praeter omnes Ethnicos, illustres fuisse- ued i. αἰ ὰνς αγ- προφητας i8-ὐ κοων- αλκει tu verum est: ιε c xςςbςsti fuisse autem praeter superiores, Evangelistam lolian nem Βολογῶ ao or)Ierm. de Coin tum primum , Vel non multo ante quam contentio interii, ονο α &pRV py λδ b- σολο se facta est , similius vero est, quam quod seculo primo , hoe Eis es' s.fibi '' titulo Ecclesiae hic idem inclaruerit. Vid. N. T. Complutens N. T. f38 Luin I. o. Theod. Bezae, Comm. Cluveri, Hoe . aliorum in Apocalypsin. id Theoph,1 i, Synonymia titulo praeter honorarios, tributo S. S. Theologiae,cem in Evang. p. i. vel ab ipsa scriptura, tum V. Testamenti, ri tum, Testam. ar Pisi ενιι - τὸ vel a Rabbinis Doctoribus Iudaeorun vel Patribus Ecclesiae, inqVibus antea nobis publicis praelectionibus enarratis leve saltem hic ponimus
vestigium t vid. Lactant. 23 Gerhard. a b alther. 23 Ccov. is i alios citatos ab Oleario. 27
Psal CLIX. 2I. 11 Luc. I. I. Act. XVIII. 16. Rom. I. II. I. Cor. XI. . I. Cor. XII. 3. I. Cor. IV. 6. Col. I. 9 Io. I. Tim Iii. 6.
. Pragmatologi S. S. Theologiae diibus absolbatur auo
flendi. Essiciens, movens, O gens. Finis intermedimo ultimus Theologiae Causaeo Frincipia essendi, Materia Torma anal ca. bjectum sive Subiectum occupatilonis, aliud generale considerationis, aliud*eciale operationis, Subjectum inhaesioως Forma Theologiae ex
ternio accidentalis , Substantialis heu differentiassecifica, ea s Logica O Metaphsica: Definitio Theologiae me ihodus Theoloria Auaotici partitio Theologiae, alia secundum succesonem temporum alia secundum modum docendi in Theologiam Catechelisam Ocroamati am: umitata Theologia.
23쪽
Inve parauis nis confectione attributorum eumneratιone , nos occupatura.
Causarum4 Principiorum alia sunt, quae in Scholis appellantur ev/t, i. e. a quibus Theologia in fieri dependet, seu a quibus producitur antequam actu est, vel a quibus antequam esse possit, sit; a Alia sunt a vid Calov. M utendi, a quibus essentiam suam jam facta habet Theologia. I. Cau- -I 'si ιν Iarum exteratarum nomine salutata, quia ad Theologiam concurrunt ratione productionis ab extra, ut fiatri vel quia eam ut causatum extrinsecus producunt, b sinatesciens&iuis HUῖς us xv minxςxΠ-yum bi id sup elidi . vocibus appellata, quia essentiam causati ingrediuntur, Vel qVia ad Cau- auth. satum concurrunt ratione constitutionis, ut sit Materia torma Cau, sam scienteminino sientem hanc in internam quae Dei bonitas&misericordia externam, quae ante lapsum nulla , post lapsum,hominis
-κάλυψε sa petαλ μὰ σε ιέδει c aliam instrumentalem , verbum Dei, seu revelationem non scriptamri scriptam aliam Ministerialem, ante a psum, nullam; post lapsum , Patriarchasin Prophetas in v. . in N. T. Evangelistas apostolos eorumq; successores i. e organon ea Iedc personale, ut alii loqVi amant, g veluti in quasdam paries tribum mus Finis S. S. Theologiae ambitu suo comprehendit, tum intermedi j ij tima parte hominis, sub proprio proximo comprehensum a nonnullis d. Vth Diat. li alterum illum externum, qui ante lapsum beZientia in Creatorem ira ista observantia i post lapsum fides : alterum vero internum, exercitium iis p. XXI.e.VII. p. operaii Theologi , in statu ante lapsum δε post lapsum tum ultimμ' xς tauri b. spectu Dei, quem absolui talem abi h)primarium is summum Vere di oem. de Nat. Theol.
ad beatitudinis aeternae cum Deo consortium evectio, seu hominis ii I. Cor. x. ι i.
aternasalus: illum finem . . seu Objectivum hunc ἔ, seu formalem licet m et Mn meonstituere m ita tamen ut memineris Deum, seu summum bonum,no stahl. Tab. Metaph.
minum salute suprema, seu Dei fruitione includi Fuere Principia feη o di, ut appellant, sequuntur Principia Essendi, ateria&Form x xxδqὴν Led c, 344όb analetica. n illa ad materiam exspa constat, Vam Conclufiones' Ve' tat pa i t. Metaph. ritates heologicas dicimus ad materiam circa quam occup/tur, in C. 4 tora Theologia est, redigitur Materia circa quam, biectum seu Subjectum n)vid. Walth.Diκ. occupationis Theologiae audit, quod se ad relemonem eram, omne Linquom in versatur Theologia, ceu generat in considerationis hominmitem vel in
24쪽
soJ ld. Gerbara in bono confirmaudum, o vel ad bonum amisum reducendum, adeoq; sternum si iii , hi Jφ '' beandum , seu Jeciala, ct operationis diffundit, 'liasibjectum inhaesionis ap- θ pellata est idq; alias quod dictum, bain Theologia supernaturali actuali eut ervi habitualiter imbutus, cognomine Theologus alias, isso, immedia tum, intellectus mediatum a mima hominis Haec alia exterata est,&ac
cidentalis rerum Dipinarui', quas sibi Theologia proponit tractandas ,st eis ematica dissastitio Subsantialis alia, di ferentia specifica quam habet Defi nitio , di ista disteremia uica, a qua est di Versia differentia Metapb ica , naquam quidditatis nomine Philosophi designant , atq; haec ipsa definitio uest , causalis dicta l. e. jam explicatis causis constans, quam cum nostris pre Vul Calo'. xψ' phtalem his subjicinatis. Theologia est habitus intestectus practicus q) Θεω- triti qόjuΑythebi δοJO , OG divina re relatione haustus , qua de rebus divinis verat religione ho Polli β.s eruditur, i, obsequio fide, ad vitam obeatitudinem sternam perducatur. Succedit tractatio ordinata Theologiae, qua positis ρrincipiis conclusiones operitates Theologica, a sine subjecto exoriar, in mediis ad finem deducentibus terminantur methodo&ordine aristico diseiplinarum Praeticarum, quibus analoga est Theologia; ea tamen lege, ut nullam xκυσειας legem ab habitibus praeticis, haec, seu habitus μονοτρο rB' ὐεξαιρεlo ac mira vid Calov. y cipiat. r Partium Theologia expolitionem dis iam quod pectat , dixi,,i 24 et a primis parentibu ad uoutram memoriam, numeratis, Theol posit. . s. Vel modo docendι distincta intervalis, Theologas. culi pri ira seculi; cuu- est i. 84 di sequeutium, sine multipl/catione, distincta est. Methodis diduis, alia, xxiv.ε. ρε .seq. Catechetica est, circasma Θαρταο - ζ Θεου, ex Epistola ad He
η ἡ 'ti braeos, shoccupata alia Acroamati a Lat auscultatoriam dixeris, quod
si)kid bon e Pro Doctoris operam, attentosq; ingeniosos auditores reque irat, ty&4ecim. libr.I.MςxRPb curatior,cui subjacet scholasica, a Scholis Academiis, in quibus tracta.
s7 T ' γνωήλόπιμν et παίζων, ut Paulus praecipit, 3 occupatam divisa tum Ecclesia sic stricte sic dicta, quae comparata ad Scholasicam, tota nipracticis, complectens Astaticam, Nomiteticam, seu opularem, inde susic di stam, quia in orationibus fac ris ad publicos coetus habendis est occupata Cusualem se Ca isticam, quae casus conscientiae dubios dedidit, se Synodosse Consistorialia & alia ad regimen Ecclesiasticum spe stantia com sis prehendit : Superest ut attributa Theologiae praestantiam ejus declarantia, cis edtiones percenseamus, quarum in potissimi prima est
Dirinitas, sinetitatis origo, ideo Theologiae propria, quia εἶ illam s
25쪽
17, docente Apostolo,say πν καφt- α ab αγρις- εκ αν a Petro commendatis Q relictam, pro principio an gnoscit. Secunda venias .cera itudo, revelatione divina, qua sola ανΘμθ est, demonstrationibusq; γ iκ- eoru,quos ex promissis Christi γ)μα αλ duxit εχ πασαν τ αλ conspicua. Tertia immutabilitas, ei a Principiis, unde proficiscitur,λ Sεῆ, qui ἔμ', ipsa Veritate teste, ξελ in asserta. δ)Quarta Antiquitas, quam sibi vendicat quia, cum nascente Ecclesia, ortus sui principium repetit π χομων μων. 0 Qvinta Necessitas, quam de se merito praedicat, quando ejus γνώσει μὴ proposita est --. ζ Sexta et imas, quam sibi adscribit, quia quem tradit, ia Θεο est , ad quam tradit, μία πια est, ut Paulus ait. ,,
qPbtio, S. Scriptura, Articuli doctrinaesidet, inter praecognoscenda numerantur. Religionis Et3mologia, peculiari ινο- cis a religando deducitur. Homo mi vocisI significatio, false, impropria propria, eaq; partialis, totalis: Θno- mia: Religionis con sideratio realis ejus laus sciens, Norma, lectum, Materia ex 'aiormam ius, Attributa, Capita summi ue Symbolatam UmPeryalia, quam particularia; no sita.
Non om mittimus Θεωρ/M , quando'Vae verbosa perius tacta sunt , hic momenta expendimus Specialia quidem peculiati dicti, sed tractatione generalia, atq, ita comparat , ut non permiste cum partibus in Systemate implicentur. Ea autem tria sunt Religio vera Scriptura Sacra, Conclusiones Theologicae. Religio nobis nona relerando, reeligendo, relinquendo, cum alus I sed cum probatissimis, r) vi tamen vocis latius, quam ad revinciendos, solutos patente, I religando dicta, quod cultum in se habeat, quo Deo in statu integritatis alligatus, in corruptionis statu religandus, homo ob. strictus est, diversiam sibi subjectam habet notionem ita ut nominis di
stinctione salja, improprie dicta, scriptoribus proianis notet se licitudi
26쪽
τωEh Iha vvm paupertatis , continentis &e. religiogum, i. e. superstitissuma Sacris s)Virg. nei viti. o. cultum οἰγψών, 'Vae ein habet, vera autem: propiὶ dicta significet ό ό, ά Vel onania , in Theologia traduntur, comprehensa credendisti Coi. II is. Act dc agentis; shquae notio tam prope abest a Theologia nomine, ut hae M O salvo discrimine tecundum nostros, I Religionis nomine gaudeat velo in 'A' 'φ V, κῶ eultum Dei, partim immediatum seu primae tabulae, expressum IOlear in Geo a Mose. 8yper Uyri partim mediatum , seu secundae tabulae, qualis SectΙ e Reli g Exod. n. 6 est ροσκει καθα - - msi Θ-- τω Θεῶ quae Apostolo Jacodo p
Iao nias tenent Caucae, in quibus causa Principalis oministerialis , quae Thein
de iv.Dei,c.XXui ologiae est, eadem etiam in Religioni sci Causa vel Frincipium normali-
exara, seu consitusiva Religionis, est obedientia δε quod ad hominem
ad Deum reducendum attinet, fides nomine credendorum,in charitas nomine agendorum significata. Forma Religionis est congruentia, cultus cum voluntate Dei verbo Divino scripto, non βοω πων ὀνταλμα - Aδαιπια - λ mea Paulo 43b sublatis . revelata. Finis est Deigloria, ex perpetua cum Deo unione, aeterna hominissius. Quorum omnium frequentia, haec Religionis declaratur definitiori Religios ratio uera colenἐiDeum, obseqri mandatorum Dirinorum, de in Christum, charitates erga Deum o proximum ad verbum Dei directa, ut homo unitus Deo. aternum Deοβα-atur. Sic constituta Religio, attributa, tanquam insignitas suae verita. tis notas communia cum S. S. Theologia habet Di amsublimitatem, sanctitate eminentem, in selidum profeetam e σῆψ ου, iue excu
27쪽
-I7. ἐγω hi εἰ ra II inritatem, Religion perse,in nomine formaeJua propriam verbi Divini Jλποφορί--ta 27 prae se ferentem omneqq, si I, rari: I. s. προσκυνου, Rad λ πνς μιHi m αληβεια προσκυνειν 28 adigentem. Ill. 18JJoh iv i . Unitatem a μία ς- a' profluentem , qua inter συά εις in divulsam ly Eph. iv. s. praestabit Deus Religionem veram, χρι κα ντ σα αεν οἱ πανπ multa εν- ψ- ω . Oo IV. 'ficaciam , vim in tranqVillanda consci- ιο V. i. entia, se πυκληιπω γγ -- si JRom xv. . ωκλη τω praestitae, set manifestam. s. Necessitatem, eamq; et ideo res , col. i. i. gravem Religioni propositam, quia PH mkεως ώ θην ἐυαρελ- τω VI. Antiquitatem, proxime ad rerum omnium originem , cum Paradiso , in quo primum suscepta,accedentem, Summam Religio s 3 Gςn. 3. s. nis verae monum ema literarium Divina rumin Symbola fidem exprimentia continent. morum autem alia antiqriora sunt, ecum enica quidem , seu umiuersalia toto ab orbe Christiano recepta, eaq praecipua Symbolum Apostolicum micanum, Constantinopolitanum Ephe sinum. Chalcedonense, Athanasianum particularia autem, seu a certis orbis Christiani, non universis Ecclesiis recepta , ut Augusana Confesto invariata, pologia ejus deis, Articuli Smalcatilici, Catechismus uter Lutheri, Formula Concordiae, quae hic percensendo saltem memoramus,quia iis excutiendis, alius locus, aliud tempus dandum. Adversam sibi habet veram Religionem, Athei min, Haressi omniaque ejus germina opiniones errore imbuta, ac propterea per idola, tametsi non pinis Iundamentales.
CAPUT SECUNDUM. Sacra Scriptura ad protheoriam istematis Theologiae retita,
cur scriptura, cur sacra dicta. Sacrae scripturae min0
mia, significatio varia, falsa, generalis. impropria; Iropria, praeci e complexe, Sacrae Scripturi Synon)mia, Caussa ociem, principalis, agens, Movens Mim terialis, auto essecunduli, Materia ex qua, liminaleo materiale, Materia circa ovam, .e jubjectam considerationis, subjectum operatiotiis. Forma uterna, sensum cripturae iterase, lysticus, Forma externa. Finis
S. S. respectu Deisummus, respectu nostri intermedius,
28쪽
strvid. Iacob Mart. do verbo Dei Th.
ultinius attributa primaria: Authoritas ejus princ, pium essendi cognoscendi: testimonia interna, eas infallibilias probabilia Exte a Veritas consormitas perpetua Perseolio revilationis debita per picuitas Inter. pretandi facultas Normativa facultas Potestas iudicia. ria, directiva, desinitiva, coactiva 'ficacia Silama:
Secundaria Necessitas, integritis, fontium inceritas, communi abilitas Partitio, Libri nonici Veteris&Nο-rii Testamenti. Libri apochi phi Veteri 9 diludii Te flamenti.
HAbent quo se tueantur nostri , i cum ad protheoriam heologiae
contendunt pertinere S. S., eo quod unicum principium cognoscendi sit, e quo omnes in Theologia veritates tropositiones Theologicae deducuntur,in in quod ultimo resolvuntur. Ea vero, respectu vocum, quae terminum eius complexesumtum componunt, per se considerataru scriptura dicitur. causa tam secundaria te instrumentali,quam formali externa. h. e. ut alii et ab actu causa ministerialis, quo omnia e lu
αε πραν διδασκαλία - πυρκα 1 3 dipinitus direct : Sacra autem appellatur tum a Cauμ sciente Deo, qui 'est tum a causa ministeriali , Scriptoribus , qui bio F Θεου Ahω tum a neo essectu Sanctif-catione αὐτῆ ἁψώια 6 tum ab essemone propria, qua pro omnibus non solum profanis, verum etiam Ecclesiasticis scriptis harαsa καμμα haec εe sunt vocibus conjunctim sumtis Sacrae Scriptura nomen ab Ecclesia1alia tribuitur decretalibus Pontificum. 0 impropriὶθ generaliter, respectu formalis externi literis, dictionibus, quibus revelatio Divina consignata est,ri libris tam Canonicis quam Apocryphis. io,Propriγ non tamen qua priccis ceu Verbum Dei, vel creationis, vel donatio vis, sed complexeri Va respectu materialis, vel signati si orum ceu verbum Dei declarationis, ut Theologi d quuntur, ii intelligitur ριευκῆ legi Mοις ἡ Ω Evangelio autem si μοι tribuitur, i )&phrasi Scripturae certo ejus loco πις μνολι-ς omnibus libris Canonicis RSON. T. is) Ipsa aule,cum
bi antur, illa & centena alia verbi Divini Jure suo sibi tribuit,praeconia. ao Enimvero caul a Sacrae Scripturae ejciens, &'ridem principalis agen)
29쪽
at scriptoribus autem sacris verbo Indi ra cuius vis, alia dicendi or xxxi vos .ma habetur,apud Ieremiam asyverbo item, μον in Apocalypsi, a4 I in L 04 viIo: de mandatum docet idem de singulis S. S. Trinitatis personi scriptu i ef,κ i
stolis revelanti Petrus εδίλου, inquit, mi--ῖς Alια dii DCJμμm a) ue L . biis moventem vide infra de Necessitate S. Scripturae Causam mini serialem habet secundarios autores improprie dictos, d in V. T , spe . , resulii
bendo ossent. Scriptura autem ipsa moris ova theomica mii 'Vaprqcti mus, immo libros quibus comprehensa est: vi erram circaq m qu si h et
reae' si sit in , ἡ &script nobis, de mysteriis irino communicatum sive is meralti sit, non unproprie, sedi opite sc dictus, unus stymol icre ii, id wali his intentiones mente Sp. S. ratione vocis, e dicti vere unius, in omne ii vi pol simplici poseae .seu ratione unius ejusdem ubjecti, formabieri s 'Πxς xu tu Mattho Viii&a Spiritu Sancto verbis vel propriis expressus, , praecipue m Articulis fidei, nisi analogia fidei obstet tenen iliis , vel verbis gό s siVeis sit Mysticus, sentia vocis ut apud Paulum, Z)ωm ApDca sic si, li
30쪽
C his a tisiph; est qui ali ex intentione Spiritus Sancti refertur, quam ad id qroi verba imme-lo Sacri H Par i diat significam cyqvalis inest verbis in Historia serpentis aenei apud , ' Mose explicata Iohanne δ). Formam externam Sacra Scriptura
γ)ium xxi , habet char sterem sermonis, stylum, seu loquenti rationem simplicitate M e- i0 16s m. i. stoli 3μvctastingularem, de quo infra,&idioma seu linguam propriam authenoeon Exod xl 46 ticam, puram , ratione fortis, ut loquuntur, a Hebraeam, qua V. Testa-
hed vum Testamentum literis mandatum est de qua utraq; PNI: nipn ζ)Rom. 6. usus meminit David, pie eruditi interpretantur. 11 Finem deniq; Sac. η)ies. LXVIII αβ Scriptura sibi habet propositum Sumnum respectu Dei, respectu nostri 2Uiri, iis intemplisim Multimum. Sunam cini Dei agili nevi glorificatione definitum, dio seq. calov.pro insinuat Salomon , cum ait : θ 'I, Intermedius au-: ij dc ur: xςm is pli'.qVOd sit, in αmιαλίοω, λε - π δὐi- ω κ on di- , . . Ita e philoi fincta, a Paulo percepimus; ι converso homini quod sit, a Psalte le-
fe L L ei a.des lidum a Deo seu unico suo pri pio Ellendi, depende. Ovel rela sere, authotit i. 36 spe stu hominum , non illorum, qui in Ecclesia versantur, sponte sua Οἰς ιud Gς0' ea' accipientes, sed vi extra Ecclesiam degunt, gentibus, iraefra-
ctis verbi Divini contemtoribus remotis, sanabiles, ut appellant, de S. eg deS.S eapii I s. authoritate certos se reddi patientes, o quo modo dependet ab iis qui- Γόbi Vc: V ii ΠQxςscit signoscendi principiis i. e. testimoniis quibus certi de ea ho- i. mi ne reddantur. Haec autem cum alia interna sint δε in Scriptura ip- ο vid.Sexb Exeg. sa, secundum nostros. π quasi insita alia exierna aliunde allata: