Ad Solonis aetatem quaestiones criticae

발행: 1885년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

e locis alii aros, ubi eas Qua sontontia in livorsis titulis sexarata vi tomus. Res Porro ii,sao ablo int0r se diser 'Patis. Nam in altoro fragmonto 2 omni fabula , uniana in Nolono vorsari vi lotiu , in altoro 26 illo forti a toris agit liartes. X Miuo nim iacis au toritato valol, luam Bias, itineus Anacharsis. Iniani, homo hic barbarus die judi aliud Croesum initium Q it. dii illi luod Croesi Xitu prorsus aliud refert fragmontum fragm. 34. Num in illo Cyriis iliso rogum X tinxit in ioo inabor do eoolo dolapsus Croesi

12쪽

annexit. Nun videamus, quemnam illo sociatus auctorem conventum sapientum apud Croesum habitum Xposuerit.

A convivia in Vol convontus optom Sapionium decantata esso, e Laertio Diogene I, 40 aliisquo apparos. Nos quoque Xemplum invenustum illud quido si in- fiostum lutarchi Convivium septem Sapientum SorVatum habonius. Nimirum in his conviviis scriptoros satis recentioris aulatis do optima rei publica forma, o religionibus a cultu deorum do facetiis ac scitis, o lacondis dicondis donique disputantos e pro homines illo verecundissimoS. Etenim Septem Sapientum res, quo crassioribus obrutae orant tenebris, o magis philosophi rhetoros quo cortatim fabulosa ois fingor cooporunt. Atquo id, quod Theophrastus* 0os ingenios disputantes fecerat, minus Rrgute illud quidom sod undem in modum alii hunc potissimum Secuti, narraverunt Plutaretium' quidem illo usum osse, id, quod περὶ ρ0 τῆς disputavit, signifieare idotur. Item ab Ephoro historiis suis convontum inSertum SSe Septem

Sapientum Laortius Diogonos tradidit I, 40 ' si φορος ε

παρα li 0 GH Ἀλγην Θαλου, scilicet Πιλίαν νζ υν γέγρα φεν). Etenim is hoc loco, quaecunque do illorum scitis divulgata erant, compluribus locis contaminatis, attigisse aut Xplioavisse Videtur. D Ephoro Diodorum hunc locum deprompsisse, lueborus' non satis probavit. prohondimus autem compluria

1 C. Lolli Aristarchi studiis Homo eis sed ait p. 212 ann. rectissime annotavit de conviviis epulisque, quibus usi Sunt diversarum scholarum sectatores fluxisse fabulam de septem Sapientum non conventibus tantum, Sed etiam conviviis. 2 Ath0naseus I, p. 463 La0rtius Diogenes V, 48. 3 Plut d Convivio sept. Sap. c. 14 sq. f. yttenbach annot. ad . . 4 Ab Ephoro solo hunc conventum septem Sapientum apud Croesum habitum narratum esse non iure duoberus l. l. p. i opinatus sest. Nam veri absimillimum est, epistulam ad septem Sapientes a Periandro seriptam Laert. Diogenes I, 9 ex Ephoro fluxisSe.

13쪽

rius Hoc tenon tu in ost Dio loruin ili sum Thalein constitio idquo Elihoro uia toro inis isso. Navi lito Thulo tu , ii conventu Sapion turn aliud Cro sum habito se bis it et r. Lusert Diogsen. I, 40 ελὴν ' Hoc . Atqui ut ii liae ro Dio lorus Et horia in secutus osso vid0atur, ita naeharsidis oratiotio hunc ostii iunt. Illo nim ab Ephoro' septem Salii titum in numero habitus, ab Odoin ultimis laudibus elatus si Totum igitur fragmontum X Elihor duetum osso Vorisimillimum est. At suo toti do Croos vita narratio ut conoetitur eum hae fabula, ita undoni habuisso vi lotur fontem. Nequo

14쪽

H0rw0rdon in sontontiam in Xtromo fragmonto 28 ad fragmontum 30 portinere coniecit. In hoc nim Phalaris cum

similom ultimi vocabuli formam post αεριγέν0ινΓ0 Xoidisse, librario errorem corrigent in margine adscripta, mox in apographo alieno loco esse recepta. Hanc illo opinionem L. indorfio probavit os ad locum vol. II p. 157). Hoc quamquam fieri potuit et saopius talos orrores in codicos hoc modo irrepsisso haud ignoramus, tam0n his orbis transpositi. difficultas moti tollitur Diodorus inim mon1 Spicilegium Vaticanum continens nov. loci in Hist. r. e cerpta . . . . ScripSit . an Hor verden Lugduni Batavorum 1860 p. 27. Hoc in libro vir doctus permulta vitia in his eclogis emendare studuit, alia emendanda proposuit; sed sappius eclogariorum quam librariorum errore notaVit. HOS autem retineamu necesse est, iam e his ipsis saepius genuinam Diodori rationsem perspiciamus. Velut HerWordonii fragmento fabula autem inest de Croesi expedition contra inSulano parata, e verbis in medio fragmento positis , δε Iirτακος ἐω Πιας Πολ&ὶ 0ν foedum additamentum L Irακος λὶ exulare iubet. Quae verba quamquam in codice et A. Maio et Horwordotio testibus leguntur, a L. Dindorfio, qui rationem Hermordent aliis locis recto notavit II p. XV), amota sunt. Nam de tanto, non de iliaco se monem SSe e praecedentibus satis liquere. Confer autem Horodotido eadem fabula narreationum I 57, 3 ed. Stein): ι μεν ιανrα λεγουσι,

iΡSo utrumque allatum esse. An probabilo fit, ab eclogariis ad locum Herodoti respicientibus hau verba potiri κος addita esse Qui quam stupidi fuerint, apparo in extrum fragmento 25), in quo ne erWerdonias quidem vitium notavit. Sic enim extat ibi Croesi opinio: ων γαιν

eXercitu inSulani Croeso praestiterunt Immo pugnae navali insulano peritiSSimo esse in contendit. Πεζῆ igitur aut ab excerptore PerseΓrem pro ναυτικὰ Seriptum est, aut tota conclusio additamentum est eclogarii. Is nimirum putabat, cum equitibus comparari pediteS.

15쪽

do illo tyranno trotulit subulam, lirius suam illo uim fra os

16쪽

protulit, dicontoni finxit ' Ha illo fabula narrata Phalarini

do rogno depulsum ess rettulit Zat άλ ρις ἐκ τουτουλογον aridi aλε λὶν δυνάσrειαν. Sod redeamus ad propositum. A in fragmonto 29 Adrasti opingitur miserrima OPS. Hic animadvortas Croesi contra Adrastum minas ἀστειλεῖ υνT Tami σειν). Has autem Herodotus I, 44 it ῆλλον τι ἐβεινολογεῖro aut nescivit, aut quod mihi persuasum Ss, consulto praetermiSit, quod eum moribus rogis a se depictis male congruerent. Tamon quod idem do rosesi in Panta-loontom crudelitato tradidit, rogom a talibus facinoribus haudquaquam abhorruisse demonstrat. I, 2, 15 . Atquo Ephorum a sepius ab Horodoto discossisso haud ignoramus. Hue pertinon fragmenta 31, 1 et 2 Caro autem notissi

mum illud do flumino oraculum apud Horodotum I, 53, 5 hexametri forma, quam Diodorus 31, 1 xhibot. Elonim

duo oracula secundum Herodotum L L Croosus uno om-por ab Apollino petivit. Horum altor deum respondiSse, ut e Graecorum, quos potentissimo cognovisset, SocioS sibi adiungoros. Hoc ille secutus ornoubim eum noedaemoniis societatem iniit. Hor. I, 9.)ς Has autem res prorsus aliter ab Ephoro enarratas esse, o fragmento 2

1 Qua0ronti mihi sexempla huius res cone tondi generi ea non occurrebant apud Diodorum. Unum quod II. Dieis, qua est benignitate, mecum communicavit, quamquam non plane ad hoc Spectat, commemorabo. In libro XII, 11 4 sq. Diodorus inopto Charondae legibus Thuriorum rompublicam constitutam esse narravit. Hae re

neXit. Fieri autem potuit, ut Diodorus optam sesopi similem in Sicilia Phalaridis temporibus floruisse et ab hoc fabulam prolatam SSe

2 Herodotus duas contaminavisse videtur narrationeS harum alteram a Delphorum iniserpreto de segno perituro, alteram de SociiSadiungendi a Lacedaemoniis accepit. Hanc ob cauSam Oraculi1 3pUd

eum Versu heroico caret.

17쪽

voridissimillimum ost. Nihil igitur obstat, suominus hoc ira montum l, 1 o oodotii fonto, tuo it id do Eurybato

quum nimis docantatum si tamen eum foeratis disti inito

18쪽

Sod satis si do hac libri parto usquo ad xtr0mum librum). Ex qua ut ne unum quidem fragmentum ab Ephoro sextat alienum, ita nonulla s 26 27 31,1 32;34 36 5 ex hoc hausta sesso lucido apparot Verisimillimum igitur videtur illo Diodoriim hac in libri parto auctore

Caput II. 1.

Perlustrantes nos priorOm l. I partom g 1 - 14)fugere non potest, hanc a reliqua libri parto prorsus alie-Πam SSe. Haec enim fragmenta, nulla temporum ratione habita, in hac re conspirant, unum do optom illis et ob re praeclaro gestas et ob sententia bono Xoogitatas prae- dieari. Diodorus autem quantum se fragmentis Colligi potest, dissertissimo do his fabulis, quas vocamus, RomaneΠSibuSVidetur gisse. Contra oriabsimillimum fit, Ephorum tomsedulosius his oporam odisso commentis. Hae enim fabula illius tomporibus nondum ita coeptae Vel popula eSVidentur fuiss0. Nam omnes quos diligenter Bohronus cf. p. 1 sq. contulit de hae ro auctores ad posteriorem Spectant aetatem δ). Res porro ipsa monet, ut magis dophiloSophi eorumquo sectatoribus cogitemus, quam de historicis. Neque amo Ephorus, ut iam Supra diximus, illos Sapientos silontio prastoriit. Etenim sicut lato Mysonem, Sic illo of La0rt Diog. I, 41 Anacharsin septo illis in-

1 Soplom Sapientum collegium Platonis domum temporibus constitutum Sse, quod Bolireno os l. l. p. 57 visum est, nullo modo constat. Nam ex erodoti silentio prorsus nihil consequitur Modo

id e vetustioris aetatis memoria pertractavit, quod non ante a rerum Scriptoribus enarratum erat. Cf. Her. VI, 55 α 'ε ιλλοι OV 2αΤελ c IOI TO

19쪽

s otii liuomina utor iu0 Poriniuimina' licio ipioni tuo gradu iudieavit in liquum. Ea orat proprium Platoni notitiis Onio oro ut ad intoni italom potuit mim, qui ab mani cultu

civilii pio abhorrobant ut d sim lilicitiissem Orum clua rura colobant.

Ac si a montum tui domi ot fragm. 26, 2 of 32 4 inforso valdo dis roparo ultra domonstrabam. At iii a diμ rQ-liantiao id in Ephorus uoto sesso potuit. Duas nimirum do adoni o protulit narratiotios, volu Diodoriis plur0Ηroituli do tripodo subii his Divorsi aut in libri o i q

in 26 27 numis sta rao so Hrro Elihori QStigia cum alia documenta, tum ita harsidi sapioni in in his i raodicata domonstrant eis supra p. 5). Hae autoni in parto desidoramus talia Sod amoti R. Klii bor fragmonta 5 6 7 Elili Omina rospicor opinatus, ab ho a Diodoro Mysonis illius quidem, qui in his summis laudibus offortur, mentio-uom factam osso sed tune ab utroquo in sopioni Sapientum numero habitum non osso iutavit. Quod ad Elihorum attinoi, hoe o Diogonis to timonio supra allati tu id ' P-

20쪽

charsidis Diordorus, ut Diogenos in vita Thautis, I, 30 cf. I, 107), mentionem focis. In hoc doniquo laudando omnia has fragmenta versantur. Ex his igitur ovis, si quid apparet, perspicitur, in fragmontis nihil sextaro do Anacharsidis sapiontia Hano autem Diodorus, si de Ephoro Septem Sapientum fabulas depromsissos, non potuit Silontio praeterire. Jam oro haec fragmonta 5, 2 of ut discrepant ab Ephoro, ita sorio J fabularum bono cum Laortio Diogono Mysonis vita I, 106 congruunt.

tiarum consumpsit. In hoo Sententiae, quae antiquitus cohunna Dolphica, inscripta esse dicebantur, enarruntur

index, quantum apparet, ViXdum duobus illis locum absit. E Diodori opinione Septem sapientes fuisse vidontur Thales, Solon, ittacus, Bias, Chilon, 3 son, Cl0obulus. of infra p. 18.)1 Fragmentum Sextum ditores porpora intor 5, 2 inter-ΡOSuere. Cohaeret enim artissime cum 5, 1 quod fragmentum ad Perbandrum Spectare viro docti argute perspexere. Hoc autem tyranno remoto Diodorus o Mysone disseruisSe videtur. 2 In fragmento septimo Solon Mysone quaerit, cur neState StiVam aratro aptet. In hoc tuebor l. l. p. 15 pro ,Solon , , Anacharsis , de quo idum Laortius Diogonus I g 10i narravit, scribendum ess putavit. Sed cum Diodori narrationes, quamVi mutilae, haud raro integro Diogeni antoponondae Sint tum apud hune ,Σόλ υνέα facilius potuit omitti, quam apud illum intorpolari, cum ante DiodoruSeiu mentionem non fecisset. Ac illud , πολυπραγμονεῖν , quod appo-Situm St, in utrumque quadrare potest. Etenim noScio an inepto selio Oraculo Rodioitatum hanc vocem transtulerint, qui Laertium Diogenem latino verterunt. Noquo hoc Vocabulum, ut Menngius A. Gellio XI, 16 affirmant root annotavit, difficultate caret. Stephanus quidem TheS. l. r. VI p. ill multis negotiis eisque alienis im-

SEARCH

MENU NAVIGATION