장음표시 사용
32쪽
illum pro senuinis lectionibus posita sunt , identur fluxisso. Huc illud spectat, quod apud Diogenem prorcελει at V. 1 γίγνειαι δ), pro aἰδρει * ccii ρις ευν sex Homor illud quidem notum, Scriptum idomus Idem nimi altero, quod traditum est, de tripode oraculo pro b
Hos erSUS X hoc conexu h. orghius demovit. Nam duo disticha e diversis sumpta arminibus, a Plutarcho composita esso opinatus est. Huic opinioni a Comphu bus comprobatas nuper B Niose l. l. p. 5 . 1 obstitit. Hoc iudios hi-tarchus Soli 1 nativam ac Veram prae se fert orsuum Seriem; ab oditoribus auton inopi his quattuor vel duobus prioribus vorsibus distichon, quod ad isistrati tyrannidem portineret, adiunctum esse. Quattuor enim orsus, quos lutarchus attulit, a rebus publici prorSH alieno osse ei Visum est. Utriusque opiniones et probanda continon otyeSpuenda. Ac se illi id quidom, quod Ernosius do Louisoli')protulit, reet Oxplicatum est Nihil illo ad rorum natura-1 πέλετω Plutarchus quoque exhibet. 2 Diodorus hoc loco scripsit retiyΡείθ, altero loco XIX, 1, 4 , quem Θ ΟC TUραννον pro μονα που apparet depromptum eSSe de diverso fonte, ei δοί di esse de diphthongis h. ergkii arm ad Theogn. V. 705). Ex interpretamentis apud Diogenem in carminum rationsem in 1 gm.
3 Philolog. vol. 31 Solon Jhresbr. p. 136.
33쪽
satis apto coniungi possint Quin isticho, quod Dion 'tio Ut Diodoriis exhiboni. O aut in h. or litus sie Xpli ea vit ad si cin. 2 . Dixisso Oolatii do polluto lui uis in ilii Obis utatur ducibus, sit iustissimus, sicut iure lilae id uni, Ventis non turbantibus. tquo uni alia, tua illse ad hune locum coli 'git, tum ousseras volim iragmonium notissimum Al
34쪽
cur Plutarchus altoro ooo v. Sol. o. 2 Gλλ' Εἴρ 99 λεγει divoris, eum e divorsis Carminibus complures VerSu afferret, altor omisserit, Vt intollogi polost. Sod ad iano romilitudioandam magnum illud momonium habet, quod poetaeologia ei contraria Opponere Soloni: Conforas volim Th0
Ac simili modo opposita toguntur apud undem
etiam Callini rgm. 1 v. 16, 17. Hoc autom modo Solonem diXisso puto. Ut maro sentis agitantibus turbatur, sed romittuntibus placidum, ita respublion ad Summum rerum discrimen addit itur, si hominos possentioros sexistunt his autem abs0ntibus quieto fruitur at tu otio. Diodoro autem VerSu OmiSSO esse nihil moror. Is quidem, ut supra dixi, post VerS 5 1 gm. 9 ponta metrum se hoXametrum negleXerit nocesse est. Ac si hae recte disputata sunt, apud Diogenemo Diodorum vorsus hi rei diu mi κ. T. λ. fom XcidiSSe appa ΓΘt. Huc autem ration sontontia intor so Xoipiunt Qua Θ' cessitato et e nubium congori Vis imbris atque nivis et fulminibus tonitrus oriuntur, qua Vero necessitate Venti Sturbantibus iar impototis, sed cadentibus placidum, hacoadem seipublica libortas intoris, si homine potentioreSeXiStunt, Servatur, si tolluntur). Eodem igitur con Silio, quo
36쪽
autem 5-S), qui sequuntur, Solon minimo Pisistrato rerum potito scribero potuit. Nam opta dominationum instantsem v S illam quidem sed nondum partam respoXit. Atque hoc verba 'Giνει, ρ ιζε satis aperto Significant. Ita quo offinudum huius rei Xtaro documentum do hoc VerSuum consexu dubitar iam non liceret. Sed genuinam VerSuum sortem lutarchus φ), ut octissim B. Niesse l. L p. 5 per-Spexit, prae Se fert. Hoc enim auctore Solon hos vorsus Scripsit, cum Pisistrato satellitus ab Athonionsibus addi oti
ab Athonisensibus culpam in iustos deos iniuria reiectameSSe. In vorsu autem 7 fragmonti
3 cfr. h. oc annot ad Aristoph. Diab. v. 160 et 2080.
38쪽
dit naros Hiatum autor in quinta ars a posetis elogia cis admissum sesso hrons ' docto collogit. In sexta eum apud Phooylidom extare viduo frgin 15 0rgh l. L αλλ0ιε χλλον Noquo omnino pro perpaucis fragmontis diiudicaro posSumus, quid poetis elegia ei in hoo gonor liouori aut probatum sit. Γλ0M Gre et V V porro, quid Significent, volomiSSO , ιυλον perspictuum est. Immo opitheton iners atque otiosum si Saopius illud λυ-σσα a Thoognido oomodo positum videmus cf. V. 96 v. 760 v. 185 . Atque apud hunc poetam i 0 G ire et isti pariter Coniunota sunt
91. 2 si st/ῆ λ09σσῆ. Etenim pluralis ,ε λὶ si non dosidoratur, a corto ad illud se: λ JGGG optime se accommodat. byr Τρ deniquo in epithetodo Pisistrato' intollogi nullo modo possest. Praeterea αἰολον, cum Ocabulum notissimum sit, apud Diogonem et Diodorum
40쪽
consensu os insanire simularet, lio apte fingor potuit. Quod nisi fecissos, ut poeta apte e raoconem finXisSet, quo magis thoniensium animos exeitaret. Neque e per paucis carminis fragmentis apparet, quo modo illo hoc in carmino ipso explicaverit. Quod oro egomannus oΠ- tendit, hos Versus cum Xtremi discrepare, nesei utrum in plurali nosserit, an in adhortatione. Utrumque autem tam Vehemens a tam hi talentum sesso Videatur, ut nihil magis idon0um ad thonisensium animos incitandos cogitari p0SSit.
Α ne argumenta quidem, qua Erns do sussch l. L p. 136 sq. protulit, probanda sunt Phitarchum enim, si carmina ipsa inspoxisset, do multis robus litor iudieaturum fuisso contondit.
l. tutarolium v. SOL . 3 dubitar non potuisse quin Versus 1 gm. li carmino de logibus sumpti spurii
esssent. Hodio autum Si odo Solonis carmina continens sextaret, amon viri docti in medio relinquoront, Versus in eo lico omissa essent usu an consulto, quod Spurii SSent, nisi se aliis argumontis aut hoc aut illi id colligore possent.
Tantum igitur bost, ut dubitatio lutarcho opprobrio Ver-t0nda sit, ut ei laudi sit, quod non temore hoc fragmentum Soloni abiudicavit.
2. Plutarchus versibus allatis, cur Solon tyrannidem recusavisset, dixit o. 17): γεν ενδηλον, ora δε γαρ T 1 ca Osto: εσιας iter. Dii do αν ἐχεν. Vir doctus quaesivit, num hoc tam luculenter se his vorsibus appareret. Certe se Versibus autom hoc colligi Plutarchus ipso noluit. Nam totam praecedentem narrationem respexit, et Pythia oraculum se Athenisensium voluntatos se tyrannidem oblatam.
sibus insaniam Solonis fictam sesso. Cui autem M. Duncker l. l. VI, p. 14 et ib. annot., qui ro te non dubitavit, quin versu re Verum Solone
reeitarontur, eius montiam aperto fictam HS contenderit, non video.