장음표시 사용
61쪽
rlut in agrum ahenum riuolauerim , MI
physicas lua occopaucrim, in aheno choro pedem posuerim H a me hoc respo/ si habeat, me hic a Philoseph sona Iac mea aetat raucos nihil aoch se cereisu umes pro Gionem cam se multos annos p sica ui se, ne iis m/hi videri, logi cum me spe docerem se etiam operanter itaque logicae docteta, tiam a flosca p- pluantem praesertim campub c disputat ones hoc a me, si Gnt.
Quibus magnus est splen, propcim fores ac proniores cir inrisum n- temperantius ridere puta fatur. Vnde Petitus. Sed cum petulantis cla CC 2-chinno, id est, in risim protuliis. AC qui nunquam vel a Diti me doni, prouerbio dicuntur , ne ic o seu bene. Huc facit illud p c it 'lita si cor
62쪽
a AEdo hi Cochlenii, Corsipit, o pulmo loquitur, si commo
Aliter, vescontinuisas sed res redit
S en riderescit Cis amare iecur. Sed quom odo plene ridemus; quomodo a plene risus esse potest, cum splen nequo vera risus sedes sit , neque verum .proprium organon:
cum ut nigrante seu fusea carne constat, sic etiam succi melancholici, qui tristitiae caussa est, receptaculum si Respon. Qu'd vulgo iactatur splenridere facit, id de caussa remotiore accipiendum csse , de inde exstitisse, quod cum splenit melancholia in corrore receptaculum , si ab illa, ut tristitia adiuuante caussa bene defaecatus sanguis fuerit, corpus reddatui idoneum ad hilaritate , titiam risum. Splen ridere faciti id est, bene se catus a melacholia disponit nos magis ad risum,seu splen ridere facit,scilicet, quatenus segregat feces a sanguine, ut reliqua massa sit lucidiores purior.
63쪽
Deus probi P. II Irum diaphragma, an corsit de es primum'incipium rises. Risus,qui ex locorum ad promordia
seu septum transiuersum titillatione oritur, risus sedem& organon prodere cogitantibus videtur. Et quidem Plinius . naturai. histor cap. 37. do sep transuerso seu diaphragmate sic ueranter pronuntiat. Scit dare hoc simpliciterno possurnus Rationes igitur Plinii perpendamus. Prima est Risus si dilatatio orta ex acriore sensu neΓ-uorum. Septum auto transiuersum cst neruosum. Ergo ritus est dilatatio septi transuersi. Propositio maior no cst generaliter vera,id cst quida risus an cr-
uis iensu horum exsistit, quidam
non,sicut voluptas alias ex se nnbus interioribus commouetur,alias de exteriorib. quorum instrumeta sunt nerui,&omnino affectus alii ex contactu& sensibus externis alii sine contactu decordis motu exsistunt. particulari i
gitur ad uniuersale illatio nulla est. Risus impioprie dicti qui ex titillatione
64쪽
oritur οργα ad sedes est diaphragma: Eis omnis risus proprie dicti seu primo modo sumti. Secunda Cu attrectamus aliquem sub praecordiis,statim ridet Et gladiatorcs vulnerato diaphragmate curisi sunt mortui, sicut di ante Plin. scripsit
Aristoteles 3 de partibus perhiberi hoc quod in vulneribus in bello adloca precordiis vicina risus acciderit vulneratis: Ergo risus in hac corporis parteist. Resp. Concedo conclusionem, sed de aliquo tantum risu, seu una risus specie Potest serespon ieri, risum quic attractione partiunt vicinarii pra cordiis sit, cum a ratione non proficiscatur, ιι sit, proprie risum non illa, sed calcitrationis, repugnationis clamoris cius nodissimilem,
qui a bestiis usurpatur quando in locis insuetis contrectatur Michael Ephesius, Peripateticus Philosophus risum primu habere sedem in corde sentit, ct quidem id sic probat Duo organa
cum sint, quae citra nostra voluntatis imp C-
65쪽
im perium mouentur teste Aristotcle inlit . de motu animal. Cor& Crenda:&risus it motus inuolutarius, bo Ccit, nostrae voluntatis imperio no subiaceat, cui a baltero modo actorum organorum pendere consentaneum cst risum autem pendere Lucri n. O-rum motu non sinc risii dici ho est se.
linquitur igitur, ut cordis mori in c- qu. tur Halac sententiam approbatCcisus Mancinius Rauennas hi milii videtur cicris omnibus probabilior
de maxime proprie di o risu, ut hic
risus sit cordis voloptatu irecti ci l .Hatio, ad quem motum s attria equatur motus opti transueruli rictus cici Istud tamen Dictavi, non ad n od una probo, quod ci us a Mancinio dicitur inuoluntarius Abi ciententia ci-psa non discrepat sed oria: lc cilis
66쪽
dum Eius verba haec sunt. In risu vero cor primum assicitur, postea CX cordis motu cita diaphragma, cum Xanimi potius quam corporis voluptaterisus exsistere videatur. Corti sine co- tactu concipere affectum potest, di
pli agmino item, sed e cordis motuta arrectione ipsum etiam sympathia quada occulta de manitestis de caussis a licitur, c per se &primo in risu nunquam, nisi in titillatione vicinarii partium tum enim diaphragma primit, ocpostea de hoc cor moueri consentaneum est. Diaphragmatis aut Ee io nibuat cor assici,cum alia docet tumlipothymia seu syncope etiam stomachica, quae fit affecta id e Mostulo ventriculi copresso diaphragmate.
Verborum hic potius quam rei dissensio est. Quidam volunt, ut risus b-lius est hominis,sic omnem risum a ra
67쪽
De Risu probos. Itione proficisti, voluptatis aliquid
habere Risus igitur, qui ex titillatione oritur,cum sit coactus, voluptatis nihil habeat pro ter oris distensionem clamore,potius risui similem,quam risum habedum esse. Exponam hanc sententiam verbis Philosi phi non ex triuio vel aliquo circulo a me arrcpti Esromi Rudigeri Papeperg.&c. Risus, qui est ex titillatione risus proprie non est Neque enim deductio oris απροωρύω risus etiam cst aut reci appellari poti
cu dei noscitatione haec accidar, S VC-
enatae herb: in Sardinia coria, quos intersciunt ora sic diducant, ut ridentium species repraesentetur, unde Prouerbit exstat de risu Sardonio sic qui
cxpraxordiorum vulnere moriuntur,
coruos si diducitur, risus hic minime fuerit,cu non tan sit voluptatis Xpers,
sed mortis praesistis o p. ma Sed
Francii Valle ius risium latius accipies veru risum csse asserit,&titillationem, si modor ita sit,prorsus nihil volupta habere, licendum non videtur.
68쪽
suis curso tommi conueniat Liim io' Titillationes seu γαλi 3 , Aristotelesti buit tali hom hi, colque acciderei dicit propter cutis teneritatem intellige sinu neruorum sensum acci naum&praei antissimu quod risus homini, pii prius sit,is homo ius omnium animanti irideat. Vnde fortasse hoc ostitit quod qui non sunt: i qui est, quorum corpora nota sunt X olita inllationibus minus ac inhumani no blandividentur Et secun um: cin quis ah libus dana animantibus brutis
Dora crii γ ι seu inllatio nominancia, letalin lentia.
Titillatio ritus species cile videtur, eri non nos aua ina X mis quibu: tarn
69쪽
esse sed huic similem. Alii ita loquuntur,ut dicant,extitillatu in nobis excitari risum, sed haec nunc relinquentes in medio, quaerimus, cur nemo possit
seipsum titis re inespondit Vallesus
lib. F. Controuersiarum cap. 9. Titillatio fit ex staudulento, cladestino ta- tu seu attrectatione partium acerri- mi sensus, ad quas niti utorii sunt capita Ea Getatiunt voluptatem ex tactu velut delinitis carneis partibus,quirepente latenter accedens transfundit gaudium ad cor cum quadam nouitatis specie,atque ita risus si At nullus tactus potest sibi ipsi occulte seu la- tCnte Occurrere. Nemo igitur potest se ipse titillare. Adhunc enim syllogismum eius disputatio recte reuocatur, i sed nec ratio, nec alia hic mihi citis fa Uunt. Prim i enim ope etiam obse ituantes attrectationem permoventur, ne non diu tacti inoctiam quidam 'ntequam tangatur, sola ex inia iii a- 'ione Scalig. Xerc. 3i p. secl. s. sed haec Scaligeri etsi vera sun tamen non ha-
70쪽
so Rodo hi Cochsemcbent,in quo, quod ad praesentem qui
dem quaestionem attinet, acquiescamus.Non enim assertrari seu caussam
quare nemo se titillet Deinde extiti latione ortus risus, praesertim, qui est vehementior, quomodo Voluptatem proprie dictari habeat, non video cum in quibusdam corporis partibusldolorem potius aut molestiam quanti risum asserat in locis autem circum praecordia risum afferat, sed qui aut mprimi potest, aut minus suauis est, aut spiritum etiam excludere iustocare potest, ut non minus ridens, tum ali quis mori possit,quam cum praecordia vulnerantur,de quo suo loco diximus.l Si igitur ex me aliquis quaerat, cur nemo se titillet, nihil habeo respondere lnisi hoc, quod attrectatio hic propter teneritatenari subtilitatem cutis grata non sit, sed molestiam praesenteae habeati unde titillatio oris tantam di
stensio απροωρεν , seu inuoluntaria,&clamor potius risui similis quam risus quibusdam habetur. Si quis ratio