장음표시 사용
201쪽
ipsum exercet nisi ad aliud totum magneticum , sic diffusi uuvirtutis Magneticae ad ipsum tistit enim, et et approximat quantum potest ad diffusiuum virtutis Magneticae in directione consormi ei, secundum quam ipsum prorassectum est; remouet a diffusi uo in contraria directione ut constat ex supra probatis,4 experimenta, quae capere possumus, passim
Quod si dicas primo virtutem Magneticam ut activam,&motiuam ista ipsa exercere in subiecto Magnetico, quod fuit Pars totius Magnetici, quidem ad ipsum totum,cuius fuit pars, si ad facies illius collocetur. Aduerte ista non pers conuenire parti, ut pars est Magneticii , cum euidenter con-sset ex dictis pro prima assertione partibus Magnetici oppa, sta communiter conuenire ex vi virtutis Magneticae, sed quando conueniunt, conuenire similiter cum Pij totis Magneticis, quae praedicta exercent ad idem, cuius nunquan fuerunt partes,ciiiiij praestandis nullum munus exercere, quod ipsi ut parti talis totius peculiariter debeatur. . . Quod si dica secundo virtutem magneticam per se inci, nare ad faciendum unum totum , ex pluribus Magneticis . nuenienter dispositum,etiam quando in js,quae videntur esse quaedam tota de se,exercet actus secundos motionis, vel cobsistentiae Magneticae nam ablatis impedimentis ea conuoluit, vi in directione magnetica consormi se respiciant, dc sic disposita mouet ad mutuum occursum &in mali im , u m potest proximitate copulat, retinet sic in eadem di,
l. Aduerte, quod si hoc verum esset, primo ea per se in veret ut secundum facies directe conuenirent,& ad facies e xercerent determinate consistentiam, nec causaret iiijs a cessum etiam ad latera, nec ad latera exerceret sortissime consistentiam, in quo situ vis magnetica in ipsis contrari
rrorsus inuicem directione disponitur.
202쪽
II. Non causaret iiijs motum recessus a contraria citrectione, nisi ut simul, &semel ad conuenientem accederet, per quam sic fieret unum ex pluribus modo dicto, quod tamen expresse constat esse talsum , cum magneti adfiga ficiliore contraris: directionis,secundum quam in conuenienter afficiuntur ab alio, intra cuius Sphaeram acti uitilis sunt constituta, quae fit per conuolutionem, qua simul obtinent accessum ad persectionem in conuenienti directi e Ebutrecta, nihil obtinere valentia per talem multo maiorem motum totius Magnetici,nisi ut a contraria directione recedat, a tali Magnetico, silc inconuenienter afficiente, remoueatur,donec quantum possunt, fiant extra Sphaeram activitatis
Quare is dicendus est esse finis per se proximus consisteu- iarum, & motionum magneticarum, ad quem vis Magnetuca proxime per se suum subiectum inclinat, qui semper quae ritu proxime per illas , semper autem per accessus, ct conueri ne Magneticas quaeritur situs, in quo subiectum Magneticum secundum Mem directionem , secundum quar affectum est, conuenienter aflictatur per propagationerria
virtutis in simili directione ab alto,siue deinde dum sic accedit, ut perficiatur ab alio. conueniat cum illo in eadem directione virtutis, siue ab ilio prorsus in directione opposita discordet, ut euenit in omni accessu, in consistentia, quae selet esse sortissma ad ater ut supra exemplificauimus in partibus e lateribus Magnetis auulsis,&ad locum priorer , non nisi in contraria toti,4 reliquis partibus directione a cedentibus, dum per talem accestum, consistentiam, se accomodant, , perficiantur conuenienter aradiis, sic a polis Magnetis propagatis. Semper per Magneticos recesius in directum quaeritur situs extra phaeram activitatis alterius, a quo afficiebatur subiectum, sic magnetice recedens, in contraria directione.
203쪽
si gnetica, pr dirum recip at hinc inde radios
secundum directionem suae conuenientem,aequaliter ad si, vel a duobus polis unius Magnetici, vel a duobus Magnetici Frvagatos, non inclinat per eam moueri accedendo ad alterutrum, sed consistere in tali situ sic remoto ab utroque. D 3jsyi sine assertionis, trilic ab uno ad aliud conuenienῖeri procedat a Teodo Magnetica; quia fieri potest, Vt de biliu magneticum sit intra Sphaeram activitatis sortioris, non e contra; in quo casu vis Magnetica motiones,4 consi- Deutias exercebit in debiliori ad fortius; non vero in ortio ri ad debilius. In bis duabus Sectionibus peculiariter agendum pro 'iui, dc determinati nitid si sontiendum de fine proximo P perationum Magneticarum, quia secundum illum determigrat comparantur ut Magnetica , quod si alias habeant con- ditiones per se quaesitas in naturali corporum disposition s copuenientes fini Universi possunt sic congimentia 4m y prius procurari per actus secundo Propri-ς Virtutis Magneticie, ut conueniente disponantur, pro sua indigentia, et Or-
dinatione perficiantur , quae silc
magnetica sunt, ad finem in- .si lentum ab Authore V- a P , nduersi, ut melius ii l constabit ex
204쪽
An Terrae globus habeat in se virtutem
Magneticam, et quomodo. ASsero primo Terrae globum habere in se virtutem ais
gneticam, quidem secundum determinationem polorum in Septentrionem, Austrum. Probatur unico argumento, quia conuincitur experimetis radios Magneticos ab illo secundum dictos polos propagarin ergo, iuxta supra Ossensi, secundum determinationem idictorum polorum habet virtutem magneticam in se Antecedens constat. Primo quia Terra per huiusmodi propagatIonem a suis polis diffusam imprimit subiectis capacibus principium operationum magneti arum, quod aliqua constanter retinent, exhibent secundum certam determinationem in se, corarespondentiam cum alijs magneticis ot statim experiri poteris applicato versorio per Magnetem affecto, tum ad extremitates ferri,quod secundum directionem in Septentrionem austrum, tundente post ignitionem mallao, sit pro. ductum in longum, in eadem directione refrigeratum , explorando oppositas sacies in illis tum facilius applicato ad extremitates serreorum, quorum diu perseuerauit erectio, siue in clatris senestrarum, siue ad alios usus in domibus, officinis, certa sui extremitate sursum erecta, opposita de
Alia vero sicut iacillime concipiunt taIe principIum, Scsatim exhibent per certam directionem in sui extremitatibus, posita tali situatioire suae longitudinis versus Terrae p.
205쪽
De e proximo motionum, et confli Ientiartim,
quae per virtutem Magneticam determinate in Magneticis ex rcentur. ASsero primo Magnetica, in aere su pensa, vel humidaci assiori innatantia, quando sunt in certa proximitate ad inuicem, nunquam consistere in situ determinato suarum iacierum ad aliud magneticum, nisi facies d ssimilis co- uersa sit ad dissimilem; quoties aut m smilis ad similem conuelsa est, semper fieri motum,quo talis sit uatio mutetur; si a mutatione per conuolutionem, quae facilior est, impediantur,ea agitari, ut quantum Pollunt ab inuicem recedat: sicut pariter,quando cundum faciis dissimiles se respicientia,cessant a conuolutione agitantur,ut accedant secundum illas quantum possunt ad inuicem Aucit vero distantia intexilla eo deueniri, ut moto quomodocumque altero alterur quiescat, in qualibet ad inuicem sit uatione indiffercnter consistant, Tota assertio facillimis, S notissimis experimentis certo
Assero secundo istas motiones, ct consistentias pro tali proximitate inter Magnetica exerceri, quia per virtut ri Magneticam, quam habent, inclinantur ad recipiendam simili in propagatam ab alio in eadem directione , ecunduntaquam ipsa sunt praea flecta; sic enim melius pei iciuntur, conseruantur sec si dum illam ad essedi us Wayneticos illi proportionatos auersantur autem assici secundum directionem
contrariam, quia opposita sibi proueniunt ex illa
206쪽
De Fine proximo Motus, 2 Cousiit
Constat haec assertio Primo , quia ex una parte cer tum est tales motiones, & consistemias exerceri ad aliud magneticum, intra Sphaeram activitatis illius; nam pro eadedi stantia subiecta capacia non praeessecta reci ptuni virtutem magneticam ab illo, quam produnt notis experimetis quod in se probabimus verificari etiam de distantia, in qua Magnetica at secta exercent motiones,&consistentias ibi proportionatas ad polos Terrae Ex alia parte certum est ex supradictis radios propagati nis a magneticis prouenientes, secundum directionem virtvitis praeexistentis in illis, non posse contbrmari directioni se cundum quam existit in alijs,nisi cum facies dissimiles se mutuo respiciunt opponi vero cum similes ad inuicem con
Secundo; quia, ut supra probauimus, virtus a Magnetico in Magneticum contraria directione propagiata non sc tum debilitat effectus ei proportionatos, sed aliquando reddit velut nulIos; iuuat autem, promouet, cum cst in simili dire. cstione, Tantaque est aversio Magnetici,ad reci piendam virtutem in directione oppositi, ut pars e latere Magnaetis auulsa, occurens huic oppositae directioni in radio, a ficiebus illius retro propagato, se conuertat in oppositum, mutando situm, quem habebat in suo toto;&it se consermet directi ni virtutis, quam recipit inradij ad se a poli propagatis, discordat adirectione , secundum quam virtus disponitur in suo totσω Tertio; quia distantiae inter duos Magnetes, vel Magnete, ferrum tandem excedunt Spheram activitatis magnetice, in tali rem otione ad quamlibet sit uationem indu fierenter se habent, quatum specitat ad dispositionem virtutis Magne εticae in se, cum nullaeis, quantum spectat ad illam, prosit,
Asiero tertio motiones conuersionis, Saccessus, pariter
207쪽
De Fine proximo solus, constit 18s
siens, affectum est vi Magnetica, non nisi secundum mensi-ram impressionis illius exerceantur. Quod enim de ferro dixit aliquis, quod natura sua, ante omnem imprellionem a Magneticam, habeat virtutem unius faciei, secundum quam iuxta differentiam positionis deorsum , vel sursum alliciat, vel fuget magnetice affecta, sic litium est, assertum ex agnoratione impressionis, quam varie recipit ferrum oblongum,a radio Magnetico per Terre polum ad ipsum pro alia, alia siluatione ipsius varie propagato, ut infra ostedemus agentes de vi Magnetica in Terra existente. Porro ferrum magnetice praeaffectum vicissi in prouocat ad se Magnetem, sicut Magnes prouocat illud, unuquodque ad aliud mouetur,vel consistit vel ab alio remouetur,ex vi magnetica sic motiva, sistitiua,qua habet in se,posita tali prouocatione ab alio, per diffusionem virtutis magneticae in tali directione Atque in hoc sensu explicanda sunt voca b x la attractionis, creputiouis, quae in hac materia usus in
An virtus Magnetica sit proxime ad retinendam , vel ficiendam conuenientem nitarum partium di positionem in toto Magueticos auruero ad Hyponenda tota Magnetica interje
Assero primo virtutem magneticam neque ut activam,
neque ut motivam, Se sistitiuam esse proxime ordinatam ad dispositionem conuenientem peculiariter partibus in toto Magnetico, neque ad faciendum unum ex pluribus
Magneticis ut partibus integratum. A a Prima
208쪽
Prima pars probatur, quia talis virtus, ut activa collata ad partes intra totum, in quo reperitur, male disponit illas, cundum directionem magneticam; cum non sit in toto Magnetico activa, nisi secundum signabilia in faciebus opposi.ris illius, per quae radios intra massam post illas propagat in direcione prorsus opposit ei quam paries iam obtinent in illo, ad quam directionem oppositam vitandam omnis auersio, iuga Magnetica procine di rigitur, ut constat ex dictis Pa iter secundum radios propagationis magneticae male
afficit, ut plurimum,partes separatas a toto,quia in omni situ circae totum praterquam e regione facierum, aut afficiendo in contraria directione fugat illas, aut si ad vitandam dire-cionem contraria minuersas allicit, ut accedant in directio. ne,quam sibi conibrinem inueniunt in radio propagationis,
copulantur reliquis partibus secundum directionem prorsus Contrariam ei, perquam alia pantes disponuntur in toto; immo ei quam in illo cum alcis supradictis obtinebat, ut constat ex dictis de parte e latere Magnetis auussa, non nisi insitu opposito ei, in quo erat unita, ad illud accedente. Ex quo sequitur , quod si totum Magneticum esset in is globum consormatum, vis Magnetica partes ab eo auulsas,
non Oluna non diriget ad conuenientem dispositionem totius, sed vel in directione Magnetica confunderet, vel rite disponendo, secundum illam ante facies totius accedentes
disponendo figuram globo prorsus; oppositam ordinaret. Secunda Pars probatur, quia vis Magnetica,ut sistitiua ct motiva, separationi partium a toto non resistit,&separatas aeque dirigit ad aliud totum' ac ad illud , a quora multa sunt , dum dirigit ad illud , non minus eas applicat ad larus,cui accedunt in situ Magnetico dilis mi partibus proximis , a toto, quam ad iaciem, cui accedunt HI situ con
209쪽
Conuincitur autem non resistere partium separat oni a toto , ut sisti tua est,quia praeter id quod praestant continuatio, laurities in alijs similibus corporibus non magneticis, ipsa, ut talis, non exercet persistentiam Maanetici m aliquo situ, nisi in eo illud se habeat mel his secundiam disposit one virtutis huiusmodi, quam obtinet in se sed pars a toto aificitura radij tetro iacies propagatis prorsu, nitu distbrnu; unde cum primum est soluta aliquomodo a late cibus Magnetici, te ex inclinatione intrivseca virtutis Magneticae, quam obtinet, si tua re pote it refigit a situ, quem tenebat
cum partibus reliqis in toto, praecis ut .let talem receptionem virtutis in situ dictiorinta dictis radijs, a quibus sic
etiam affici batur alligata per talem continuationem cum reliquis in toto. Quod euidenter ostendit talem d spolitione non potuisse in toto ante ex vi virtutis magneticae causariq&virtutem magneticam, pariter, motivam,ut plurimu cooperari separationi partium in toto vel cum per eam accedui ad totum in situ opposito tali toti,i partibus existentibus 4n illo timcise habent potius vi tota de. se magnetica in priprium bonum se mouentia, quam ut parte conuenienter dispositioni talis totius, talium compartium accedentes,
Tertia Pars probatur infra in sine Sest contra secundam instantiam. i , Assero secundo virtutem Magneticani ex his intrinsecla esse proxime ad disponenda inter se ipsa tota Magnetici ut conuenienter procedat a secti Magnetica saltem ab uno ad
Probatur, sui ait activa non agi perstitistu conserant, nisi ad aliud totum magneticum quod ad illam sic excipien- Lain se conuenienter oneri, vel in aliud capax recipiens e primo impressionis Magnetice ab ipse; At vero ut motitii in suo subiecto nullum actum secundu sic illiendi,vel mouendi Aa 4 ipsum
210쪽
ipsum exercet nisi ad aliud totum magneticum, sic diffusi uuvirtutis Magneticae ad ipsum sistit enim, vel et approλimat quantum potest ad diffusiuum virtutis Magneticae in directione consormi ei, secundum quam ipsum praeaffectum est; remouet 1 diffusi uo in contraria directione, ut constat ex supra probatis,4 experimenta, quae capere possumus, passim
Quod si dicas prina o virtutem Magneticam ut activam,&motiuam ista ipsa exercere in subiecto Magnetico, quod fuit Pars totius Magnetici, quidem ad ipsum totum,cuius fuit pars, si ad facies illius collocetur. Aduerte ista non per se iconuenire parti, ut pars est Magneticis; cum euidenter con-sset ex dictis pro prima assertione partibus Magnetici oppQ-
sta communiter conuenire ex vi virtutis Magneticae, sed quando conueniunt, conuenire similiter cum alijs totis gneticis, quae praedicta exercent ad idem, cuius nunquas , iuerunt partes,ciiiiij praestandis nullum munus exercere, quod ipsi ut parti talis totius peculiariter debeatur.
Quod si dicas secundo virtutem magneticam per se inclunare ad iaciendum num totum ex pluribus Magneticis conuenienter dispositum,etiam quando in ijs, quae videntur esse quaedam tota de se,exercet actus secundos motionis, vel consistentiae Magneticae , nam ablatis impedimentis ea conuoluit, ut in directione magnetica consbrmiserespiciant, sic disposita mouet ad mutuum occursum &in mali ima ,
uam potest proli imitate copulat,d retinet sic in eadem di ectione conuenientia. I. Aduerte, quod si hoc verum esset, primo ea per se moueret ut secundum facies directe conuenirent, ad facies e Iercerent determinate consist itiam, nec causaret iiijs a cessum etiam ad latera, nec ad latera exerceret sortisIime
consistentiam, in quo situ vis magnetica in ipsis contrari prorsus inuicem directione disponitur.