장음표시 사용
61쪽
inultaq le tam versa, quam prorsa oratione scribendi exercitatio nihil de iis , quae recte , ac secus latine dicuntur, ambigere patitur P nequaqunm tamen dubito , quin idem ipsum tibi , quod aliis maximi in literis nominis , usu
veniat, ut te occultas eorum causas, quae Latini sermonis
fert consuetudo, Grosippo facem praelucente penitus convisere delectet. Cum enim scire natura jucundum sit , nihil vero sciri possit , cujus causa ignoretur, fieri omnino nequit , quin etiam ubi rem quampiam nori S , ejus causam discere gaudeas , ea vero ignorata imperfectum ex rei notitia fructum capias. Inter alia vero multa loquendi genera, quorum rationem ante GrOsippum nemo expedirescivit, nosti esse illud Insum ire & iri,ubi Grosippus duplicem
ellipsin elle monuit, ut plena regularique lyntaxi consentanea lit oratio , Viam ire vel iria visum, hoc est, ad videndum. Huic porro consequens est, ut in Catonis loco, quem Agellius recitat, legendum sit: Contumelia quam mihi perhuyusmodi petulantiam factam itur, non ut Agellius alucinatur: Qua mihi factam itur. Rationes Paradoxo ejus secundo pag. I . & Grammaticae pag. I 32. visas tibi esse non dubito,
quibus addas licet, cum Plautus in Amphitruonis Proloso dixerit: tisam remortitum a vobis veni ei, qui ro et , Adqti d venitur Z recte responderi, Rem Iustam oratum venitur, nam Accusativus ab Oratum regitur, & Verbi Finiti Venitur
suppositu in subaudimus, quod est inventus seu Henire. Ne mini proinde dubium este potest, quin recte quoque dicam,
Re ustam oratum itur, & Rcm jissam oratum tri videtur. pro ad orandum rem justam iri videtur, nempe Iter seu Tiam. Est autem Tropus duplex in hoc genere, Via itur oratum, sive ad orandum, pro Orabitur, seu per periphrasin, Erat ut oretur: nam Viam ire, tendere, intendere aut in i sore, pro Vel, aut Conari per Metaphoram dicitur. Sed Hesie facere pro facere est Metonymia causae pro effecto , cum Voluntas & facultas actionum catae sint, qua de re Grosppus in Propaedia Rhetorica agit copiosus. Jam satis tibi apparere opinor, recte dictum esse, Remjisam oratum ventra videtur, non Res Iucta, quoniam, ut dixi, Rem Iustam regitur ab orati m. Similiter
itaque & Rem Iustam oratum ira ποῦ GIur, dicendum est, non Res
62쪽
hujussa. Sensus quippe est, Di videtur is legatis, ut orenerem,stam, prorsus ut si dictum sit: Ire videntur legati oratum rem ustam. Atque hinc planum fit apud Fabium te u oportere, Reum parricidii damnatum ira videbatur, nempe a Judicibus, hi scilicet ire videbantur, ut damnarent parriicidii reum. Perinde ergo est acti dicas : Ad damnandum parrisidiiveum iri videbatur. Neque vero quicquam negotii Grosp-po facellit, quod apud Ciceionem de Inventione 2. quo loco de Controversia scripti & sententiae agit, hoc modo legitur: . Si ipsa separatim ex se verba considerentur, omnia aut pleraque ambigua visium iri. Deest enim verbum Esse, ut integra oratio sit: Visium iri omnia verba esse ambigua: quo exemplo 3 Plinius lib. 7. cap. I. In quibus prodigiosa ahq a multis visum
iri haud dubito, pro Viam iri ad visum id est , ut videatur. hoc est, re ut videatur multist aliqua esse prodigiosia. Obscurissima quoque, vel doctis est dicti ratio in hoc Tetentii Hecyr. act. I. sic. I.
Iam ea atate sum,ut non sit peccato mihi ignosci aequum. Donatus putat aut deessedi, ut sit in peccato, aut Peccato mihi positum pro Peccanti mihi. Sed in utroque alucinatur. Adrianus Beliotius Apophoret. lib. I. cap. 8. recte interpretatur Peccato, si peccasum sit. Ratio vero syntaxeos Grosippo docente haec est. In Peccare, nisi externus addatur accus ytivus, internus aut formalis stubauditur, nempe Peccatum, quomΟ- , do Graeci αμρορπιαν aut-cujus accusativi
vim habet verbum infinitum, ut si dicam Peccavit peccare, sicut Nominativi in isto, Peccare peccatum est. In Ablativo porro, qui vulgo Absolutus aut Consiquentia perhibetur,praepositionem A subaudimus, quae idem quod Post significat,
ut Vrbe condita pro ab Urbe condita, id est,post conditam urbem. Livius lib.