Corpus scriptorum historiae byzantinae Georgii Pisidae Expeditio persica, Bellum Avaricum, Heraclias

발행: 1836년

분량: 210페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

eertarunt. vide Theophauem, constautinum Porphyrogeu., et Cossinum. 36. lactionum insaniam describit Procopius de Bello Pers.1 29.

41. allusio est ad nomen Galeni, medici celeberrimi, quam in versione, detracto velo nil goriae, denudavimus: si eui in ad Verbum reddantur voces ἰατρος κυρIως γαληνίας Mere tranguria talia medictis, omnis sensus coucinnitas perit, quae ex duplici Vocis γαληνιας signification oritur.

42. ἀταξίαν, ordinis desectum, ut morbum pestilpntissimum describit de Exped. 2 29. neque aliter intelligenda suntquao leguntur a v. 49 ad V. 62 de Beli. Abar. ἀρτηρέαι ciet τοι

aequalis est pulsus, sormicanti consimilis, qui Graecis μυρμηκμων dicitur. conser quae dicit poeta in laudem Sergii in prino.

45. haec omnia secundum medicam scientiam dicta sunt, ac taciti negotio quis possit ea cum Galeni scriptis conferre. τονοι στυφοντες fluat remedia quae ex vi adstringenti uprvos et 1ibras intendunt: quidquid enim deiectas Vires reficit, τονος aGaleno vocatur. at Pisida dum haec medico more tractat, Heraesti mansuetudinem Phocae feritati opponere intelligit: nam vere hic aretiones et amputationes sunt caedes, et remedia a stringensia sunt carceres, quibus utebatur immanissimus Phocas, cuius tanta fuit in cives crudelitas, teste Theophane p. 244, ω στεοπηνίκα Ἀρακυιος εβασίλευσεν, ἐξέτασιν του oπλιτικου ἐποιήσατο

εἰς το oκριβές, κοὶ ἐκ πάσης τῆς πλvθυος τῆς sici θείσης επὶ τῆς

τυραννίδος μυρικίφ μετα eiωκα Ουχ ευρεν περ τερω δυο ανδρων Ουτως οἱ τον τυραννον προστησαμενοι ἐπὶ αυτου ανγηλωθησαν. quod idem Theophanes repetit p. 245. nt Heraclius Contra Pacis studio ductus omnium amorem sibi conciliure sategit, et linmanitatis ac clempntiae vi civium animos intestinis odiis flagrantes compescuit; quod quidem Pisida satis clare explatiavit in ea concione in qua Heraclium ulloquentem milites inducit de Exped.

46. similia in Princ. nexaem. iii Iaudem Sergii. 48. non obscure neque ineleganter, ut videtur, imitatus est ceIeberrimum apologum, quo Menenius Agrippa ad plebem in urbem revocandam usus est: sicuti enim, aiebat ille, corpus humanum, si artus inter se discordent, paulatim conscitur, ita res publica, nisi ordinu in summa sit consensio, discordia perit, concordia valet. vide Livium 2 32 si Dionys. Halic. 6 86, qui Menenium ita exorsum uarint: ἔοικέ πως ανθρωπείs σω ιατιή πολις ' συνθετον γαρ καὶ ἐκ πολλῶν μεριον ἐστὶν εκατερον. Vere autem Pi Sida cum Platone consentit, qui in Tisam p. 70 de partibus humani corporis loque iis rationem tu capite tanquam tu

202쪽

summa arce Couoentam esse dicit, affectuum autem sedem In inferiore parte ventris tanquam in praesepe sitam esse definit. 53. novum verbum, quod a Voce φάτνη stabulum veIpra γε Pisida confinxit. praestat locum Platonis, ad quεm respicit poeta, hic subiicere: τὰ δὶ των σίτων τε καὶ ποτιον ἐπιθυμητικὸν τῆς 'Φmχῆς .... τουτο εἰς τα μεταξυ zων τε φρενων καὶ του προς τον os ταλον δρου κατ-κισαν, οἷον φατνην ἐν απαντι τουτφ τω τοπω τῆ τοὐ σώειατος τροφxj τεκτηνάμενοι ' καὶ κατεδν- σαν τὸ τοιουτον ἐνταυθα ως θρέμεια ἄγριον. 56. δ*ιαγωγος est is cuius nuctoritati et consiliis popuIus obsequitur. Cum δη ut corων ταγειάτων τροπους composuisse dicit , factionum capita flexisse unirmat. 57. . vide supra V. 48. 61. φυσις dictum υπερβολικῶς, tota humana natura, hoc est, eui rei consciendae quaecunque humani ingenii vires impares suissent.

64. nihil in historicis ByZantinis ea de re scriptum invenio. vido supra Acroas. 1 97. 67. perstat in allegoria a medica facultate desumpta, de qua ευra v. 41. ἐκχερσόω exsicco, penitus emundo; quod fit

in vulneribus, ut Satientur. οἰκοδεσποτου δίκην non saevi tyranui inclementia, sed honi patris familias assectu.70. ώαστης cruditris ex vitio humorum vel ex desectu caloris; qua hic exprimitur in animis civium insita ab exemplo Phocae crudelitas: nam ωμοτης per metaphoram e fit rer elit .

71. hunc locum it Iustrat Theophanes p. 248: οἱ μεν Ili σαι ἔξω τῆς πολεως ἐτυράννουν Ῥωμαίους, o δὲ et coκῶς ἔνδον τὰ

χεIρονα αυτοῖς ἐποιει φονευων καὶ Hruαλωτέιων. τα νέσ3ὶ τ6ς Θράκης sunt Abares, qui cum saepe in Romanas proVincias tentussput irrumpere, tandem Thraciam superiorem Occuparunt, ut

copiose disseruimus in principio de Beuo Abar. et ud v. 275, ubi quid simile habet noster Georgius. 73. Paululum diverse haec ea dom narrat poseia da bel

Abar. 297 et aeqq. , varias barbarorum nationes enumerans, qui

de Evertenda Cpoli consilium inierant. atque ibidem 304 poetica Iibertate non Xάρυβδιν sed Σκυλλαν συντροφον appellat. 76. ibitaem v. 297 inter barbaros Scythis, id est Abaribus, coniunctos ScI avos recenset: sed quos ibi Σθλάβους, hic Σκλάβους appellat. horiun autem barόarorum multitudo eo censism oxylis vel trabariis Davigiis per fretum Ceratinum urbem diriperct aggressa dicitur: ut enim Gidem noster nit v. 5l2, Σθλα-

βων τε πλήθη Βουλγαροις μερογμένα τὴν γῆν τῆς θαλαττης τῆν μάχην.79. vide v. 592 et seqq. . per Charybdim Abares, per Scyllam Sclavos, per Gorgonem demum Persas intelligit, qui Sarbaro due occupata Chal-

203쪽

oedone, dum Abares ex parte boreali Cpolim oppugnare tentarent, ipsi ex parte meridionali se eandem regium urbem aggressuros esse convenerant. vide sitim v. 496.91. sequentium Verauum SenSUm non antis apertum sic accipio. cum Heraclius civium dissidentes animos in unum coalescere fecisset, de reprimendis Abaribus cogitavit, ac sappe voluisset opo divina et virginis Mariae patrocinio Dedis ad pacta Servanda eos compellere; sed cum in eo esset ut Abaribus arma in serret, Sclavis ex alia parte Romanam dicionρm vastanti hus, contra ipsos occurrere et ab incepto dosistere cogohatur. ita quo Charybdis, ut supra, est Abaruin Datio; Iupi sunt Selavi vel Persae: at Gorgon hic non est monstrum, sed imago virginis Mariae, cuius ope Heracliufi iam antea tyrannum Phocam devi- cerni. conser supra V. 12 M SNqet Omnia erunt, ut fallor, pIana et dissicultatibus expμdita. 97. τριπλοκίνδυνον suit bellum Abaricum: namque uno odemquct tempore contra tres hostes, Abares Sclavos et Persas,

dimicandum fuit Cpolitanis. 101. anno 11 imperii sui Heraclius pacem cum Chagano Abarum duce composuit, ut contra Chosmam arma moveret, qui ἐπαρθεὶς νῆ νικli Ουκδει li τω κΩθεστ τι εἶναι ἡ δυνατο. τοτε μακuιος ζῆλον θεου ανυλαβων καὶ μετὰ τῶν 'Aβάρ- εἰρηνευσας, ως ἐνορουν, μτήνεγκεν τἀ στρυτευ ua τα τῆς Eυρώπιὶς εἰς τὴν 'Aσίαν, καὶ διενοεῖτο τῆ του θεου συνεργεία κατα Περσέdoς χωρῆσαι. ita Theophanes p. 251.103. anno Heraclii 11 exemite, hieme autem appetente, Heraclius in oram Asiaticam Byzaratio oppositam secessit, ubi usque ad diem quartum mensis Aprilis sequentis anni commoratus est. tunc enim τεuσας τήν εορτήν του πασχα ἐκίνησεν κατὰ

bana imperatorum recensens, palatium Chalcedonis et suburbanum Chalcedonis nominat. Heraclius in suburbanum concessit, cuius descriptionem nobis reliquit SoZomenus lib. 8 c. 17. atque id plano est suburbanum, quod paucis abhinc annis Sarbarus Persici exercitus dux armis et igne vastaverat: Dain Chronico Alexandrino teste p. 896, cum Chalcedonem isse accessisset, παντα τὰ προα or εια καὶ τους ευκrηρέους οἰκους incendit. certe Heraeum palatium, quod erat trans fretum celeberrimum suburbanum, lxio non designat Pisida, qui de EUM. 1 157 dicit

Heraclium, cum conscensa navi io Persidem iret, Heraeum praeternavigame.

112. respicit, opinor, ad sest a Brumalia, quae kalendis Ianuariis incipiebant et magna cum solemnitat celebrabantur a civibus et imperatoribus: etenim per eos dies prant Iudi Circenses, convivia et Iargitiones pubIicae. videsis Du-catigium L .

204쪽

160 QUERCIUS IN HERACLUDIS

Gr. βρουμαλια et Lex. Lat. M. Bruma, et CpoI. christ. lib. 2e. 6 p. 338, et Constantinum Porphyrog. de Caeremon. Atiliae Byzant. Ita. 2 c. 18. cum igitur per totum sere hibernum tempus seriari solerent Byzantini, idcirco dicit καὶ μαλιστα χειμῶνος

οντος.

115. de exploratoribus et speculatoribus disertissime agit Eetech. Spauhemius de pra tantia Numism. lib. 2 p. 334. ad rem aute in Suidas V. Ἐξαλωράτωρ οῦ ἔργον τουτοις To περιερναυ- σθαι τίς η των πραγμάτων καταστοσις καὶ ποῖα τα κατα Pωμαίων σκεπτομενα υπο me σῶν, καὶ αναφέρειν ἐπι τον βασιλέα. 120. metri gratia adde articulum, et Iege τὼς διαrαςεις. 125. non dubito, quae de garrulis tradit, iuxta ment in Plutarclia dixisse, qui aureo libello περὶ αδολεσχίας p. 503 sic scribit: οὐδεν Ουτως ή φυσις ευεχῶς κεχαράκωκε τῶν nexo' ήμωώς την γλωτταν, βαλομένη φρουράν προ αυτῆς τους odοντας, ιν ἐαν ἐντος κατατεινοντος ἡνία σιγαλοεντα του λογισμου μη υπακουνὶ μηδὲ ἀνειλῆται, δήγμασιν αυτῆς κατέχωμεν τὴν ἀκρασίαν αἰ-

μάττοντες. 128. φίλτρον positum ἐμφατικῶς pro amoris magna Vi: philtra enim sunt amoris illecebrae, quibus per Vim quis ad n mandum allicitur. scito S. Gr gorius ΝaZian Z. inter carmina Nicobuli patris ad filium usus est hac Voce ad pietatem, qua Se invicem prosequuntur nati et parentes, exprimendam: φίλτρta μὲν συνέδησε φυσις τοκέας τε γονους τε.130. Euripides in Bines oph. V. 49: φθονουσιν αυτοὶ χει- φονες πεφυκοτες, εἰς τἀπίσημα δ' ὁ φθονος πηδαν φιλεῖ. Similiter Pindarus Nem. Od. 8 v. 3T: απτεται δ' ἐσθλῶν ἀεί, χειρο - ωεσσι δ' Ουκ ἐρίγι. ubi scite scholiastes: ὁ γὰρ φθόνος εἰς καλὰ βαίνει. 133. I eraclium Eliast comparat, qui domino iub late iuvallem Carith secessit, ibique totus orationi et contemplationi vacavit. Rex. 3 17.138. vide δε EUM. 2 44 et seqq.139. alludit ad exercitia militaria, quae describit ibid. av. 121 ad v. 162.144. quod praestitum suit a Theophane, qui Heraclii Ionga

itinera, labores et bella feliciter gesta copiose narrat.152. Heraclius cum primum expeditionem in Chosmain suscepit, Persis obviam factus est ad fines Ciliciae, ubi mons Taurus exsurgens vaste satis attollitur Et perpetuo iugo per tο- tum Asiam extenditur. itaque αἱ κλεῖς idsm sunt ac Pyla Ciliciae, de quibus vide de Exped. 2 10. eas Theophanes p. 258τας εἰς IDρσίδα ανουσας κλεισουρας uPPeIlat.154. delectum exercitus, quem indicat poeta, descriptum invenies ibidem v. 55 et seqq. Dissilirco by Cooste

205쪽

157. sorsan pro οσοι Iegendum οἴτω. Oration Is vim in Horaclio ad miraculum usquo extollit Pisida de EUM. 2 170.

Ilio autem magno saltu a militum delectu, qu in Heraclius instituit in prima expeditione, ad ea quaε idem imperator cis trans suo Euphratem gessit in secunda leviter attingenda μxcurrit. de transitu Euphratis, deque iis qua insequente Persarum duc Sarbaro acta sunt, fuse Theophanes p. 262. 160. obscura plane sunt quae tu quinque sequentibus Te Ribus continentur. forsan aut mendum aut hiatus cubat in textu. Vocem mi ν δραστικήν ad συμφορας osse reserendam non dubito: scio enim saepe δραστικος cum genitivo coniungi, et τὴν δοαστι-κην συμφορῆς idem esse ac την δραστικήν δυνομιν τῆς συμφορας

Vel τγῆν δραστικην συιι οραν. sed quid tamen significat ως ἐν παρέργω συμφορας τουδ' o βίος p et quod hoc sit genus syntaxeos, prorsus me latet. novi Graecos τῆςδε pro τῆς γῆς et τουδε pruetos κοσμου ponere aliquando, ac fortasse pro τουδ' ὁ βίος legendum est του δε βιου. verum quid iude fortasse moralem sensum possis elicere, tanquam Misa huma mundi alc calamisatum accessio. sed quomodo haec inter se cohaereant, non Video. 'Nol aut an est infortunium, quae est magna calamitas, quavpost transitum Euphratis et μετ' ἔργων ἐμπονων accidit Heraclio certe Theophanes, qui haec accurate describit, Heraclium Euphrate transmisso ad Saram flumen constitisse ibique viriliter pugnaSSe no plurima Vulnera nccepisse narrat: ait enim P. 263

πολλὰς πληγας ἐδέχετο. verum si demus hanc ess8 calamitatem de qua conqueritur noster, quomodo quae sequuntur V. 171 et 172 explieasimus' aperto enim, ut mihi videtur, de aliqua urbe ab Heraclio Eversa, non de vulneribus eidem inflictis, ibi sermo est. quantum igitur colligere possum, Pisida aliquam ex illis Assyriae civitatibus designat, in quibus Christiana religio quondam florebat, quam muri Heraclius a Chosmae tyrannide oppressam et impietatibus profanatam deprehendisset, solo nequandam esse statuit. porro hanc coniecturam secuti ita vertimus. qui melius sapit, melius iudicabit. 167. Darariasis Mesopotamiae civitas cum urbe Dara non est confundenda. Daras enim, quae Procopio test , de Beuo Pers. 10, distabat Nisibi stadiis 100 minus duobus, a limite autem utriusque imperii circiter 27, ex pago urbs munitissima sacta est ab Anastasio imp. et Anastasiopolis dicta, ut narrat Euagrius lib. 3 37. Darariasis autem, ut Pisida in Da testatur, ab Arta sere condita, Chosmae aliorumque Persidos regum, qui A laseri successerunt, regia sedes fuit. haso propo Tigrim flumen ita erat, et si Theophanis valet auctoritas, 25 mili sus a Ctesiphonte distabat. sed animadvertendum Pisidam metro nomen urbis, ceteroquin barbarum, accommodasse: quam enim ipse Dararterim vocat, Dastagerda a Theophane, ab auctore Chro-

206쪽

162 QUERCIUS IN HERACLIADIS

nidi paschalis p. 399 Dasta res aris, a Cedreno nutem DFsta

estia appellatur. at Pisida Artaxerxis vel Artaxaris nomen in Artase rein commutavit, atque ita ex duabus vocibus Persicis unam Graeco more inflexam eiunxit, hoc est, Darari im, quasi dicerot Daram Amaseris.172. ut saepe ad aurigationes, quae iii Iudis Circeniabus fiebant, nam κααπτηρ, a κάμπτω secto, est flexus, quem circa metam Circi vel hippodromi sacere solebant aurigae,

iterum iterumque a careere excurrentes Eodemquct 'Vertentes.

173. hic est Artaxerxes vel Artaxeres, gregarius miles Persa, qui occiso Artabano 4, rege Parthorum ultimo, prim antiquum Persarum in Oriente imperium, quod in Dario finierat, renovavit, Roma imperauis Alexandro Mammaeae. plura de eo Herodianus lib. 6 et Agathias lib. 4. novum autem hoc regnum ab anno Christi 226 vel 227 ad annum usqus 632 vel 645

duravit: mira enim est in hoo Persici regni fine stabiliendo scriptorum dissensio, quorum opiniones ad extimen revocat et Expendit Assemanus Biblioth. Orient. tom. 3 pari. 1 P. 425. regum post renovatum imperium Persicum genealogiam et historiam obiter descripsit Agathias in fine Lb. 4, qui tamen ea quo. reseri ἐκ των IDρσικων μι λέων μεταλ-φθωrci, ex Peraicia α'Miseis desumpta esse affirmat. Verum cum ille suam narrationem ad Chosroain 1 usque doducat, cuius obitus ad a. 579 r fertur , si quis posteriorum regum seriem nosse cupiat, laudatum virum Ios. Simonem Assemanium adeat loco es qui ex Syris scriptoribus eandem chronologia in ad Ierdegerdein usque persequitur, atque hunc ipsum ultimum fuisse Persarum regem contra Theophauem, a quo rex alter, Hormisda vel Hormizanes VeIHormisdates Domine, post Iezdegerdem sumcitur, satis evincit.

175. Agathias lib. 2 p. 122 6 Bonn.

178. hano Pisidae supputationem cum chronesogia Agathias et Assemani conciliare tentaveram, sed irritus omnis Conatus fuit. Nam quomodocunque hanc 76 annorum periodum ex- Pendas, quam, ut videtur, auctores sibi coaevos secutus Statuit noster, nullatenus convenire depreti Ddes, siquidem ille huiusce sanguinariae periodi cursum ad annum usque 628 protrahit, quo Clios roes a iuniore filio Sima est interemptus, ut patet ex Be-quenti Versu 199. Ex toto enim huius poematis contextu apparet haec scripsisse Pisidam statim ac nuntius de caede Chos ast olin allatus est. itaque si annum septuagesimum sextum stulo mortem Chogmas exactum inquiras, in annum dominicum inci des 651, qui fuit regni Chos ae senioris vigesimus secundus: no enim aiunt tenuisse regnum annos 48. at seniori successit Ilorinisdas Vel Hormisdares filius, Hosmiadae autem Clios es iunior, quorum ille annos 12, hio vero 38 regnasso fertur. horum igitur trium regum tantummodo succession 76 annorum

207쪽

periodus absolvitur. cur igitur Pisida sanguinariorum regum

catenam multiplici Dodo intextam uobis re Prues utat, qui mutuis se casilibus interfecerint i ii οἴματων ωεινεν cisiiciτων γονον. sed ii quo illud verum est, licisce tres regos a filiis fuisse occisos: nam Cliosroes senior, Agatiua teste ρ. 272, maerore musectus, quod a Mauricio imperator circumvsentus victusque sui et, in regiis

palatiis Ctesiphontis καταλυει τον βίον. Dum igitur dicendum est noli in diem quo Clios roes iunior mortuus est, sed in eum quo natus sest, Pisidanam periodum, de qua agitur, desinero, atquo ita prorsus tale II igenda esse quae Ieguntur Mer- 198 et 199 tsed Deque hac habita temporum ratione Pi Sidae descriptio convehit cum iis qua8 de ceteris Persarum regibus Dorrantur. quare , statu udum putamus vel uondum Rulis expIOrata esse quact circa regum Persarum genealogiam scriptis mandarunt cum Graeci tuiti Syri scriptores, vel Pisidam uoti ad rectam historica veritatis norinum, sed ex poetici ingenii liberiore iudicio et facultate suam sanguinariam catenam confinxisse, ut omnium odium in Persas eorumque dominationem facilius converteret.

metaphorice pro Caeri. 4188. Dou inscito Persae, ut Pharisaei in ovangelio, γε νήματα ἐχιὁνῶν appsellantur, ex V uterum auctorum traditione, qua viperae ferebantur ore coire, feminae voluptatis dulcedine maris caput praecider , Et fetus matris uterum erodere; quae quam salsa sint, hodie nemo ignorat.190. κλῆρον herediatem intelligo osse vindicium ex nuper allata veteriura Plialosophoruau de Niseris optatorie, quam tradit Herodotus 3 109. 193. vide xupra V. 184. 194. notissima sunt Iocastae flagitia, quae cum post Latima Hii necem Oedipo filio nupsi fiset et ex eo PoIynicem et Ete ciem genuisset, sibi manus intulit. videsis Diod. Si c. lib. 4, Senecam iis οὐ o et Hyginum D. 76.197. ἐκεινος Artaser vel Artaxures vel Artaxerses. πολιν Darari im vel Dasta gerdam. 200. In omnibus Persarum templis Era ut Magi custodiae ignis destinati. vide supra Acroas. 1 23, ubi de templo Gazaci, in quo erat si πλάνη των ἀνθράκων crarbonum impoMura. 204. Theophanes a p. 267 ad p. 269 Ch Osroam motu per culsum, Dasi agerda relicta, avitie Tigride traiecto, ultra Ctesiphontem fugisse narrat; unde H practius vers ut fulmen, nullo obsistente, ubique victor, Dasta gerdam spe Citius occupavit. 205. σχηματουργησας φοβον incutiens timorem bellico apparatu et incondiis, quihus Persidem late vastabat Heractius, ουχ ἔκων, ut idem imperator teste Theophane p. 270 Chosmae

Georg. Pisid. 14

208쪽

164 QUERCIUS IN HERACLIDIS

207. καθ' αυτῶν pro καθ' εαυτου, ut alibi υμας et υμῖν pro σι et σοί. 212. plurima Chosroae palatia memorantur in Theophan ab Heraclio eversa, quae Persico nomine distinguuntur. non longe a Dastagerd, ut videtur, erat palatium Bebdrach nuncupatum , de quo ita P. 268: ὁ βασιλευς ἐπῆλθεν εἰς ἄλλο παλατιοντο ἐπιλεγομενον Βεβὁραχ' καὶ τούτο καταστρέψαντες καὶ πυρὶ παραδοντις ευχαριστουν τω ut paulo post idem Theophanes, enumeratis ingentibus divitiis quae in Dastagerdae paIatiis inventae sunt, ait: ἐποιησεν ὁ βασιλευς καὶ Miν έορτήν των -των ἐν Λασταγέρδ .... καὶ καταστρέφων τα του Xoσρ υ παλάτια, κτλ--α υπέρτιμα οντα καὶ θαυμαστα καὶ καταπληκτικά, απερ ἔως ἐδάφους καθεῖλεν, ινα μαθη Mσροης okν πόνον εἶχον οἱ Ῥωμαῖοι τιον πολεων ἐρημουμένων παρ' aυτου καὶ πυρπολουμένων. 224. eleganter per prosopopoeiam ignem gaudentem indueit , quod ab impio Persarum cultu fuerit Iiberatus, debitum deo honorem sibi praestari aegre ferentem. ita supra Acroas. 1 Get aeqq. solem et lunam eadem de causa gestire ac laetari iubebat. simile autem est illud Pauli Rom. 8 21: quia et ipsa creatura liberabitur a sex incute corruptionis in libertata gloriae Ili rum Gi. 227. cf. de Exped. Acroas. 3 5. 230. eo frigidior nobis videbatur huius poematii conclusio, quod Chosmes non igne combustus periit. iniserum genus Ino iis, quod subiit, narrat Theophanes p. 272. sed ut videtur, Pisida intentus in Iaudanda potissimum pietate Heraclii illud prao ceteris commendat, quod Persarum αυρεια ubique subverterit imperator, ut alibi dictum est. tanta enim fuit Persarum in ignem religio, ut etiam regum palatia πυρεῖα dicereutur, quod uultu in esset sine templa palatium. quare ut id obiter moueam, corrigenda est Porti versio in Suida, qui auctoris dε Heraclio horibentis in Moce πυρεῖον verba, o δε φακλειος τάς τε πολεις κα θήρει καὶ τα πυρεῖα διέστρεφε των IIερσων, ita vertit, Meraclius

Mem et urbes demolitua est ri vectitas Persarum. nam πυρεῖα uoia Sunt veculae, nec turres e quibus ignis accenderetur, sed plane templa igni sacra. minus aberravit u vero, sed rem tamention attigit, Scacchius Mirotri. 2 48, qui hoc testimonio usus est Suidae ut probaret πυρεῖον signi care ignium receptaculum ad summigationes, quod apud nos Mus mutam et Gymi ferium diei potest. sed ut ad Pisidam redeamus, certum est eum hic respicere ad stupendae structura es palatium, quod Chosroes habuit Dastagerdae, Heraclius autem funditus delevit atque ivoeu-dit , quod ibi impio cultu ignis una simul cum Chos a udoraretur, ut Paulo ante v. 220 innuimus ex Theophane. nam πυρεῖον templum vel palatium ignis erectum D ast agerdae, quae regum Persidos sedes suit, longo aliis sumptuosius ac nobilius fuisse non

209쪽

est dubitandum, quamvis Cedrenus de paIatio Gazaei, ut adnotavi Inus supra Acroas. 1 23, tam magnifice scripserit ut nitidinatus excogitari posse credas. ibi enim fuit illud caelum arto elaboratum, in quo Chosmae simulacrum stabat, et ex quo pluvia et tonitrua edebantur, ut stultus ille rex πυρσολατρης deo e parem faceret. Verum sive, quod Cedrenus ait de Gazaeo, ad Dastagerdam transferendum est, sive palatio Gazaci omnino simile fuisse Dastagerdae palatium concedendum est. coronidis Ioco adde testimonium Taeuae mitiad. 3 66, ea omnia confise inantis quae hactenus de Heraclio dicta sunt: nam et is de Chos-roae palatiis incensis agit, et hoc ipsum Heraclia a poemationivnueus Pisidam citat.

210쪽

peditionem Persicam.

L PRIAE,

SEARCH

MENU NAVIGATION