Caeremoniale episcoporum in duos libros distributum Clementis 8. et Innocentis 10. auctoritate recognitum a Benedicto 13. in multis correctum nunc vero primum commentariis illustratum ... Tomus 1. 2. ... cura et studio Josephi Catalani presbyteri

발행: 1744년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

4쪽

CLEMENTIS VIII. ET INNOCENTII X.

A BENEDICTO XIII

IN MULTIS CORRECTUM. Nunc vero primum Commentariis illustratum.

Enarrat onem Libri II. comprehendens , in qua marii sacri Canones , Romaui σntiqui ordines, particularium Selesiarum metera ,ae noma Caremonialias itemque innumera pene sacrarum Congregationum Decreta citantur sadjunctis Legibus . Institiatis Caeremonialibus Regnantis Papa jussu nuper Romae editis pro Prominetarum Protarius , Gubernatoribus Praelatis, o Apostolicis Vie

JOSEPHI CATALANI PRESBYΤERI,

Typis Antonii de Rubris apud Pantheon in via Seminarii Romani

IN DUOS LIBROS DISTRIBUTUM

AUCTORI G RECOGNITUM.

TOMUS II.

CURA ET STUDIO

ROMAE, MDCCXLIV.

6쪽

LECTORI BENE UOLO.

Cee aIterum, Lector benevole, nostrorum Commentariorum Τomum in Librum alterum Caeremonialis Episcoporum a Be nedicto XIII. Pontifice Maximo denuo recogniti, atque emen dati , eodem, quo primus, anno si non omnibus numeris absolutum , fiamma certe celeritate typis commissum , ut qui scilicet meo non parcit ingenio , parcat vel tempori.

Forte in pluribus lapsis sum , nec inficior ; explicare quippe

debui res obscuras, plenasque dissicultatum, quarum nonnul Ira in Praeloquio mi t. ianui. Cum autem sepissime in hoc opere occurrerit, refellere abusus , jam non deerunt , qui eosdem veluti laudabiles ςonsuetudines propugnantes, mihi multos alios , quo non patravi, errores appingent, quod ea scilicet, quae ego scripsi, privatis seis opi nionibus adversantur. Verum quid ego unquam docui, quod suffultum non fuerit Constitutionibus Summorum Pontificum, Conciliorum Canonibus, auctoritate Patrum, Sacrarum S. R. E. Congregationum Decretis , Caeremonialium , ac Missalium Rubri eis , doctiorum Scriptorum testimoniis , atque probata Ecclesiarum insignium praxi,& praesertim Romanae omnium intris , atque Μagistrae Z Laudavi non semel varios aliquorum locorum usus antiquos, recentioresque , & Codices Rituales, sed eo solum consilio, ut vel Ritus a nostro Caeremoniali praeseriptos magis magisque dilucidarem, vel ne sacrae antiquitatis notitia penitus ignoraretur; ingenue enim fateor , testisque est Deus . me scuti nec odio due tum aliquos carpsisse usus , ita nec alios commendasse, ad captandam eorum benevolentiam, qui plurimum pollent; omnia autem solo sine ritatis affectu exarasse, & amore veritatis , ut Christianum, & Sacrum hominem de cet. Scribant alii, ut volunt, & ad seculi hujus voluptatem , cujus sapientia, ut ait S. Gregorius vignus, Pontifex Maximus aγ , est . cor mactinatismbus tegere, Iisse verbis istare, qua falya sunt, et a cliendore , quae vera fiunt, falsa demolirare. C teram siquid ego vel in minimo erravi . supremo Apostolicae Sedis judieio submitto, paratus, in omnibus, ea qua par est reverentia , atque humilitate, eidem parere , &corrigere omnino, quod ipsa a me in hoc, & aliis operibus meis corrigendum censuerit. Quod siquis etiam nullius auctoritatis me in pluribus lapsam noverit, velitque iccirco errata mea emendare, agam di illi gratias , praesertim si amore veritatis hanc provinciam i rediatur, non obtrectandi vitio. Inhumanum enim esset, 3e a Christianacharitate alienum , sugillandis aliorum laboribus , atque operibus irridendis , ingenii, do strinaeque laudem aucupari, eorumque lapsus potius pers matari , atque Omnium oculis exponere, quam operam ad indagandam veritatem impendere , id dissicultates solvendas, atque ad ea explicanda, quae alii prae sui ingenii tenuitate assequi minime potuere. Utinam omnes prophetent, Ritusque Ecclesiasticos, quos ego, ut potui. natus sum enarrare, magis magisque i ilustrent scio namque id, quod ante nos alii scitissime docuere b) , ut nefarium nempe in primis habendum est , ex .alienarum lucubrationum insemtione , ac depressione, crescere velle, aditumque sibi ad hominum famam captandam munire; ita cum publiei commodi causa id postulet, nemini

vitio verti debere, rem ab aliis tractitam retrore , ac velut sub incudem revocare.

Nimis enim profecto sibi arrogaret, qui contumelia se assiei eenseret, si quis alius , vel quae ipse scripserit, emendare, ac perpolire, vel etiam eidem materiae, si id e re

Literaria sore videatur, secundam manum admoliri audeat, modo illae duae teterrimae pestes arceantur , livor , & obtrectandi vitium. Sed nee est, quod hujusmodi obtrectantium metu ab edendis operibus suis retardari quis possit; notum enim omnibus est, omni aevo calumniatores vel adversus clarissimos Viros non defuisse. Gratulandum no

bis, quod eo felicissimo tempore seribere contigerit, quo univeritin Ecclesiam regit

7쪽

PONTIFEX ΜΑXMUS MECOΕΝΑΤUM ΟΜNIUM PRINCEPS PIEΤΑΤΕ ΕΤ ΟΜNIGENA ERUDITIONE NULLI SECUNDUS DE CHRISTIANA ET LITERARIA REPUBLICA OPTIME MERITUS DISCIPLINAE ECCLESIASTICAE VINDEX BONIS STUDIIS ADDICTORUM AMATOR EGREGIUS NON VERBO SED OPERE ET VERIΤΑΤΕ REBUS FELICIΤER GESTIS LIBRIS EDITIS AC LEGIBUS PROMULGATIS MULTIS NOMINIBUS CELEBRANDUS SED EO POTISSIMUΜQUOD HAC TEMPESΤΑΤE INTER PRAESULES QUOS SUA IPSE SPONU ELEGIT PLURES VEL CONSTANTISSIΜE RENUENTES VEL SUMME RELUCTANTH

Si videbitur Reverendis. P. Man Sacri Palati Apost.

8쪽

LIBER II.

C A P. L

paramentis induantur . 1 istis incipienae Uemras , o praeintonandi Anti Monas , os θῶ ad Psalmos. Capitulum a quo, tibi, o quo ordine cantandum . in us, o sit bona Cantici a quo praeimonentur. Incenseam quomodo ministrandum. Q- -ἀue ad merasandum mare Episcopus praeedat, o A eo redeas. Quomodo, o a quo Epistopor incensetur. Quomodo item religia. oratio quomodo dicenda. Quo ritu bene. dictio doda. Si Cardinalis praesens est, vel Metropolitanus urbaniter senedictionem ab Eporem dandam remittat. Paramenta quando, o quo loci deponenda.

s. I.

Sacrae Solemnitates regulariter a primis vespe is initium simum. Explicatis igitur insuperiori Libro his, quae ad divina OHeia in Ecclesia praeparanda pertinent, consequens est , ut de ipsis Vesperis nunc loquamur.

Uemadmodum & Di ex Nieri Mammmsolamnis es eri rario. Imeaeterae divini offi- nique Me te are veterum Sacrificia offerri ades eii Horae, ita& W- rique Avario aromata di tbur mos erat , ωμι sterae antiquissimae rei ullis es m idicus il e Rein, o Sacerdotali sunt in Ecclesia , funuus o eis , escens , scilicet in exta Di habitaeque semper rixarar oratio mea flem inccnsim in eonspectu tuo tanquali omnium Domine, elevatio manarum mearum Sacrificiu3α diei horarum max, res ninum. me solemnes, & II. Teste eodem sani ho Doctore loco eicito, respondebant Ves- in viso Te mento eo tem re Dominus O MI -- pertino Sacrificio, ire ea nantibus Apostolii insterium fui Corporis, quod Deus ab Hebraeis fieri u actat. Offerebant f Sanguinis initis tradidit , ut se ui I iam Sa- enim hi thus ardens , stique ea de eausiathus ar- erificia Oerarum ostin eret secuti: proinde ait dens ad Uesperas circunasertur, quemadmodum in honorem, ac memoriam tantorum Sacramento & ad Laudes, quae Matutino Hebreorunt Sacris rum his temporibus decere , nos ades Dei cohficio respondent, uti notat Grancolas in suo Comin spinibus, ct personare in ejus GDUM , παAmentario historico ad Breviarium Romanum Cap. num ninarum itu Sacrissuum offerenter , atque xxxvii . Sed audiamus eadem S.Isidorum i- in ejus lauribus pariter exustantes. Subdit tum

seopum Hispalensem, qui Lib. t. De Officiis e- etiam mox, Vesper nominari a Bdere, quis δε- eses' ruit , ita inmiit: Hespertinum iurni sinit ore Neatin, di decidente sole eriritur. Porro erum diurnae basternae Diocessus es , ese vocabantur olim Vesperit, Lucernimum, sive f

9쪽

eetali, lampadibus, decantarentur. Eilicit autem Coneilium I. Toletanum anni CD. Can. I x. ut

nonniti in majore Civitatis taetesia celebrarentur , aut si in oppidis, non tamen nisi praesente vel Episcopo, vel Presbytero, vel Diacono: Lucer

rarium vero nisi In Ecclesia non legatur aut sil gitur ingilla, praesente Episcopo, vel Presis ero , vel Diacono, legatur. Recte admodum in hune Canonem notat Thomaginus Parte i. Dis plinae, Libro tr. Cap. ox m. Num. xU . non

privatam, & domestieam Horarum Canonicarum recitationem in eo interdici, sed eam quae Qicinni porripi , 3c alternis Choris peragebatur. III. Oinissis aliis, quae observari in recitatum Canonem possent, notandum illud, trix olim in vesperis consuevisse distingui, Lucernarium nempe, Vesperas ipsas, & Sonum. Ita enim .pertimina inseium Emeritensis Synodus anni DCLXUI. Camir. explicare videtur, quum ita inquit: Oportet, ut cui Daliis Demis spertino tempore minen oblatum, Di duitur Ves retinum, qua Smum , i ct a nobis os diatur iis De ii nostris. Erat itaque Lucernarium solemnis illa lampadum ad Uesperas ipsas accendendarum coemunta cum oratione aliqua , ut usitati im cticarimune nobis est in Sabbato Risclis.

Tum deeantabantur Vesperae. Deinde vero diebus Festis, & Pascirili tempore alta voce recit Dbatur Sonus, qui, uti ostendit ex Mogarabio Mic sali Garsias, unicus Psalmus erat, Henite exulumus. IV. Sunt qui aliter Cataonem ipsum expli- eant, uti inter alios Auctor Delectus Actorum , Eeeleliae universalis in sua ad eundem Canonem Nota ; verum quicquid de varia ejus Canonis interpretatione sit, constat ex vetusto Apostolicarum Constitutionum Scriptore, ex saneto Basilio, S. Ioanne Gryssistam , S. Hieronymo, S. Augustino, aliisque Patribus, quos recenset Duran tus Lib. ii I. De nribus Ecclesiae Carrulitae, C1pite xi. & GraneoIas loco citato , Christianos olbia Vespere orasse , minos tua decantavisse , qui ideo PD I lucernuos dicebantur; preces vero istas occasionem dedisse origini olscii Uespertini, quod pro dente tempore publieum, Si selemne effodium est. Plerique pro nocturno illud habent, ut Cassianus, a quo Lucernaris hora dicitur, quia

valde sero recitabatur, itemque Socrates Lib. Ii. Cap. xv. ubi illud Lucernae accensisnem vocat, ob cereos, ct lampides, quae accendebantur. V. Erat praetcrea mos , ut cum lampades ipsaea enderentur, nonnullae preces fierent, uti superius innuimus, constatque ex ossicio MoZDrabico, in quo perae incipiunt ab oratione,

quae in luminum accensione recitatur, diciturque, tamen ofrre . Recitatur autem, Drae, Gri-se, XVI , Patre noster. Deinde: In nomine

Domini nosti Iesu Chris lumen cum re, Ainen hoe es lumen oblatum, L Vatias. E ldein ista oratio , dum lumina ad O cium Uespertinum accenduntur , iacienda Iegitur in quodam Hymno Prudent ii, qui male inscriptus fuit, Misere in cerei Pasciatis, nullo mini modo pro

EPISCOPORUM

ee o Paschaeli, sed pro Vespertino offeto deseruit , quo silice percussa ignis excitabat iis ad cereos accendendos, idque quotidie Vesperμ is fieri sesebat, hodieque idem fit, cum Cereus Paschalis accenditur, qui ut lumen praeberet, sub Paschalis noctis tempus accendebatur. VI. Illa autem antiqua est in Ecclesa e suetudo a Lege Mosis exorta inchoandi solemnia,& remissionem a laboribus sub Vesperam diei praeeuntis, ut testis est S. Augustinus, sive alius ejus nomine , Sermone GLi. de tempore , sie dicens : Obseramus diem D interm Fratres, Osuinificemus illam, Aut antiquit praee um est de Sabbato, dicente Legislatine: Et Vel pere usque ad Vesperam celebrabitis Sabliata vestra. Videamus , ne otium no Dum vanos, sed a Veseradidi Sabbati inque ad Veseram diei Daminita, sequestrati a rurali opere, ερο - -ni negotio, fudiuino cultui vacemus. Adeo est is antiquus Ritus, ut priorum conditi orbis dierum Moses ipse a V spertino temtrare initium sumserit, ubi ita scri

mane dies unus. David quoque ad eundem ritum

alludit, quum de suis precibus, divinisque la dibus ita inquit in Psalmo L i v. Resere,inms , ct meridie narrabs, ct an nesari, , exaudiet

vocem meam.

VII. Meminit S. Ambrosus Missae tunc per aditae, videlitat Sacri , quod in pervigiliis cum iisdem Vespertinis preciationibus fiebat, solemnia inchoando: Iridie in es jejunium in Psalmum v II. euve, ne negligas. Essit ames quo

ridianum regit ad prorium, ut intemperanIs declinet jejunium, tamen eae si magis te servato comidio. Disser aliquantulam, non siete es iliari. IV eri se ni hujusemdi dies , uisatim meridianis horis vrviendum ad Delesiam, canendiboeni, celebranda oblatis. Tune utique sora ἔa Nd, ut accipias tibi munimentum, ut Corpultaui minini Iese, in quo remisio ecatorum es. Et paulo post: Admonet etiam Sacrificium vespertinum , us nunquam Chrisma es refcaris. A tumat Thomas sinus Lib. II l. De dierum Festorum celebratione, Cap. v. Num. Iv. loqui Ambrosium

de hybernis diebus, quum ait, satimnse meri

diem semendum ad Selemiam, ut Uespertinae proces , & Sacrificium pariter Uespertinum vocatum eum liciemeelebraretur, quemadmodum etiam

num Sabbato saneto usu venit in Ecclesia Latina. Patet ergo, Uespertinas hujusiamdi preces praeuniis diei initium extitisse Llaminicorum dierum,& aliorum solemnium, quorum pervigilia cole

bantur .

UI IL Coneilium Matisconense, quod ce lebratum est anno DLXXXV. Can. I. censet qui dem pertinere ad diem Dominicum noctem, quae illum antevertit , colendum propterea vigilan

bus exstamus excubiis me dormiamus in ri , arma didum dormitans, gui nomine unus Chri

sunt esse noscuntur ; sed oremus, ct migilemus operibus fueris, ut digni habeamur in regno hc

redes

10쪽

COMMENTARIIS

redes feri Salsa ris. Idem constituit Capitulare Aquilgranense anno DCCLXXXIX. ubi in lueem revocatiir Canon Corellii Laodiceni, quo a Ue's saera usilue in Uesperam eoli iubetur Dominicos

Laodicem, tit a spera que in Hemram dies Dominica fervetur . Ita quoque Francsordiensis Synodus anni DCCXCILL Cin. xx I. Ut dies Dominica a Vespera usque in Vesperam servetur. I x. Edisserit lue sane clarius Forojuliensis Synodus anni DCCLxxxxr. a Paulino Aquileensi Patria retra habita , Can. x ali. ubi agens de initio Celtalitatis Dominicae ita inquit: Diem autem mminicum ineboante noctis Ditis , idest, Res ere Sabbati , quae in prima lueeseu Sabbati , Dan - Agnuin insenuerit, uri Hora es ad Hespertinumeri orandam OFcium, sed Dominus diei, euin omni merentia, di honorifiea religione venerari omnibus mandamus oris vis. Sed & post annum Christi Millesimum viguisse eundem ritum saeroruin Coetuum Sabbato, & sequenti nocte,d et Synodus vacensis celebrata in Hispaniis anno ML Sexto situla iam nemus, ατ gmnes om

concurramu , ct Dominisa Maturinas , μήλ, omnes vorat audiau , opus serviae non exerceant Tandem ut alios omittam Canones, in Cap. r. De Feriis, ita niandat Gregorius IX. Pontifex M1ximus, qui floruit circa medium Seculum xiv. Omnes dies Dominius, a Respera In Hesperam eum omni veneratioω decernimus obseruari X. Plura alia in eandem disciplinam Ia datus Thomassinus notat, aitque tandem, Seeulo Christi x t. ae xi I. Festos dies sub Matutinum e rumdem dierum tempus celebrari coepisse, quod Vespertinae preces diei praeredentis citius celebrentur, & vigiliae sublatae sint. Uerum quiequid sit de remissione illa ab opere servili, quae pluribus ab hine aeulis diebus Dominieis, Festisque diebus a media nocte ineipit, &desinit usque ad modiam noctem ipsorum dierum Festarum , eel brantur liodieque Uesperarum solemnia die praeeunte juxta Rubricas Brevi arii Romani, de quibus sese agunt Gavantus, Guyetus, & novi Sine i ter alios eruditissimus Caietanus Meratus Clericus Regularis.

Si ergo Episcopus erit solemniter Missam sequenti die celebraturus , Vesperae solemnius peraguntur, quam si non esset celebraturus. Quod praecipue in his vigiliis o servari solet, videlicet, Nativitatis Domini nostri Jesu Christi, Epiphanta, Aseemsionis, Pentecostes, M. Apostolorum Petri & Pauli, Assumtionis Beatae Μarii Virginis , Omnium Sanctorum , Dedicationis Ecclesiae, Sancti Titularis Ecclesiae,& Patroni Civitatis.

9. III.

Secundae Vesperae poterunt etiam per Episcopum eadem solemnitate celebrari, siItem

in Dominiea Rethrrectionis, & in die Nativitatis Domini nostri Iesu Christi, ae in Festo Sancti Titulatis Ecesta, & Sancti Patroni Civitatis.

I. ram Radit Anularius duo se, cum ades . st stens esset, animadvertisse eum moria bus nostris eommunia. I. prinus Festo rum Vestraras magis selemnes suisse, quam secundas, atque Antiphon 1s, & Psalmos proprios r eitatos fuisse, in stiundis vero Vesperis Feriae pro prios . II. populum frequentiorem primis Uesperis adfuisse, atque plures cereos, quam in secun dis accensos fuisse. Unde discimus, quod observat Graneolas in Breviarium Romanum, Capite xxxv II. ad secundas Vesperas Festuiri jam olim elapsum fuisse, nequa eas amplius ad Festum tinere veteres existimasse. Docet vero Radullinus de Rivo incanus Tongrensis Propositione x. Frint res Minores morem ad seeundi, Festorum Use

speras, Psalmuni, Dixit Dominus'e. aliosque Dominicae Psilmos recitandi invexisse, postremo tantum immutato, qui proprius Festi est; in Gallia vero solemnioribus Festis, quinque Palmos, quorum initium est , Laudate , recitatos To. usuisse , atque in Germania tandem Feriae Psalmis suisse dictos.

II. Verum quiequid sit de antiqua distributione Psalmorum in Uesperis, quod spectat PDragraphos nostros , notandum omnino hic est, quod docet Crassus Libro u. Cap. v. ubi agens de

Vesperis per Episcopum in die Festo, aut in Uigilia celebrandis, haec habet: Sacra Capella Pal ui Aristines fervat, ut pro unoquoque Feso s lamni, He Rigiliam hises, Foe nan, mriear c lebret Uesperassolemnes, e Papam eme His absente, ae tam in Fe Domni, dis lemn - ,

Fesum habeat solemnem celebrationem Hesperarum praecedentium, uet es in Hr rigidis, stilicet , Omnium Sanuorum , Naupliatis Christi, Gremmissonis, Epiphaniae, Ascensi is, Pent

costes, Trinitaris , Corporis Christi , Ap lorum Petri O Pauli, AF tunii Virginis Mariae, Osolemnitatis incipalis eorum Sanctorum, suo A a rum

SEARCH

MENU NAVIGATION