장음표시 사용
21쪽
ditam Lib. l. In quibusdam locis, ut testatur Baul dryus, Parte v. ubi enarrat secundum Librum nostri Caeremonialis Episeoporum, Cap. . Nummem Ix. surgunt tantum Canoniel de parte illius ori, in quo est Canonicus, qui Antiptaonam intonat; e u hic usus Basilicae Vaticanae. IV. Seset passim a curiotis quaeri, cur ex ritu antiquo, & in omnibus Caeremonialibus recepto , Antistona secunda a primo assistente Diacono, tertia vero a Presbytero assistente intonetur, eum is sit illo digniori itemque, cur quarta a Canonico, & quinta demum a secundo assistente Diacono i fateor, me plurci tum Auliores, tum
Viros doctos de ea quaestione consuluisse, sed nihil plane addistere licuit. Diei quidem hie posset
quod ait Iuris Consultus, non omnium , quae a Maioribus nostris statuta sunt, reddi poste ratio nem . Forte in intonanda Antiphona praesertur prunus assiliens Diaconus Presbytero aisitenti , quia propior Episcopo adstat, & ut omnes ordines ex Antiptionarum distributione honorentur , nam ubi priniam intonavit Episeopus, qui est magnus Sacerdos, decet ut alteram primus eius Minister assistens Diaconus canat. Sed liae eoniecturae smi, δέ rationes quae novis aliis dissicultatibus sunt ἀ-
Expleta Psalmorum , & Antiphonarum decantatione , ducitur per Gremoniarium idem Subdiaconus, seu alius, cui ex consuetudine Ecclesiarum, Capitulum cantare convenit, in Habitu, in quo reperitur, factis des itis reverentiis, ad locum , ubi derantari solet Epistola in Μ illi . qui tenens sibimet Librum , cantabit Capitulum alta, & aequali voce, ad quod Episcopus cum Mitra, reliqui omnes detelio capite surgunt a & responso per Cantores, Deo gratias, ducitur per Caeremoniarium ali quis Canonicus, seu alius, ad quem de Ecclesiae consuetudine spectat, qui praein tonat Episcopo cum Mitra tanti Hymnum, & Episcopus stitim deposita Μitra praeintonationem Hymni repetit, quem Chorus prosequitur in cantu plano, vel musicali, prout magis placuerit, dummodo verba disti intelligantur; cui etiam
intermisceri organum poterit, dum tamen verba ipsa Hymni clara voce per aliquos ad id deputatos repetantur, vel cum organo cantentur.
I. Oeet Crassus Lib. it. Cap. vr Ir. quod Subdiaconus quidem serviens Epistin m in Milia, ad quem spectat cantare
Epistolam, debet etiam Capitulum cantare in Tertiarum, & Vesperariana Horis indutus sita Tunicella, ali latus a staci Caeremoniario tum Librum portante, & reportante, & sactis reverentiis, primum Celebranti, tum Legito, si adest, inde Altari, vadit illue, ubi Epistolae cantandae locus est designatus, Sc ibidem ipse a Grem
niario accipiens Librum, tenensque, cantat CP pitulum ipsum: quo finito, reddit Librum clausum remoniario, & sinit iter cum eislem reverentiis revertitur, prout iverat, sevi pro Epistola fit ; nisi quod ipse Subdiaconus cantaturus Epistolam portat, & reportat Librum, de nisi senito Capitulo non osculatur manum Celebrantis, neque ipse tune Librum clausum portat, neque reportat . Monet tum etiam Auctor ipse diu in Caeremoniis Ponti fietae Capellae versat iis, qmdcesibrante υναμ, nunquam pulpitum, sisesse pro Epipola, nre pro Capitula cantando ha-
eri, nee rari debet a quo stanno, vel ornatu, risiquando eamaretur Erusngetium.
Crata Lib. citato, Cap. X. Capitulum eamatur
in Aeo Nisi per Subdiaconum Epistiω paratum
a delatum a solo Caeremoriario , quia dum inebo tur urgu Glebrans cum Mura, versus, non quid in is A re, M ad Subdiaconum eantamem. Ex praescipio noliri huius ubi Subdiac uius eantat Capitulum, Episcopus quidem cum Mitra, reliqui vero omnes detecto capite sirgunt; & r sponso per Cantores, Deo gratias, ducitur per Caeremoniarium aliquis Canonicus, seu alius, ad quem de Ecclesiae consuetudine spectat, qui praein-ton1t Epistopo cum Mitra stanti Hymnum, statimque ille deposita Mitra praeintonationein Hymni repetit; quem deinde Cliorus prosequitur incantu plano, vel musicali, prout magis placuerit, dummodo verba distincta intelligantur; cuieriam intermisceri organum poterit, dum tamen verba ipsa Hymni clara voee per ali tuos ad id de
putat in repetantur, vel eum organo contentur ,
iuxta regulas stilicet praescriptas supra Libro I. Cap. xxviii. quod est de organo, Sorganisti, R a nobis ibidem explieatra .
Pontificiae Capellae, in qua ad Uesi eras, quae Per Papam celebrantur, teste Petro Amelio in Oidine Romano xv. Cap. v I. Cis Iulum dicit Subdi
conus: Immnum incipit idest praeintonat) aliquis de femorum Auditoribus, vel Aeol bii, distatim papa eundem Immnum reincipit: deponitur semper si MDra, quando eantat. Trauit idi
sum Patrieius Lib. ii. Sectione I. Cap. I x. ubi ita inquit: Subdiaconus exhibita prius reterentia
AItari, O Papae, sam in loco, ubi legitur υμ
22쪽
IDIs, versa farie ad Auare , Da tamen euis moversat renes ad Papam , cariat Capiturum. Imterim singit Pontifex , ct sat eum Mura, alusero omnes flores fine Mura. Et mox enarrans ritum, qui post cantatum Capitulum servari s Iet, Camato Nitulo, aut, unus Auditorum Rotae Mao praedicto Papae rintonat Hymnum, tunc Pontifex , Mura deposita , ex Libro sibi Gluto , ut pra , alte inrisit Immuum, quem Cantores pro
e Mura. IV. De Capitulis, & de Hymnis, eorum rumque usu in divinis officiis ut aliquid dicamus, mentionem de ipsis facit Agathensis Synodus anni DUI. Can. xxx. dicens: D quis eo enit ordinem Delesia ab omnibus aequaliter custodiri, sudem
rasiectiones per ordinem is L sopis, vel Preι terit duarum , ct mmni Maturini , vel spem uni diebus omnisus decantentur, ct in elusione Matutinarum, vel V Pertinarum M reum post 'mos capitella de Psalmis Aeantur. Ita non,
in quem plura adnotare libet cum Audi ore Dei eius Aetorum Ecclesiae unive salis, ae I. quidem, jam tum praelii tutant in pluribus Ecclesiis Oiseiorum formam, qtae sere tota erat in Antiphonis, seu Psalmis, & Canticis, Antiptionatim, seu alte natim cum aliquo ordine concinendis. IL Iis interpolatas fuisse collectiones, seu breves Orati nes , quitas gratiae summatim a Deo poscerentur. III. Additos Matutino , & Uespertino officiis Hymnos cum hoc discrimine , quod Matutinis Horis initio, Vespertinis autem sub finem canerentur. IV. Capitesta, quae erant Para, aut min-ma ex Pro isti aut ex Apostolo, suido per Horas distributa. U. Totum cisicium per collectas, seu breves orationes finem aecepisse. H. Missas hic usiurpari pro Horis Canonieis.
V. Agit & de iisdem Capitulis Radulphus
meanus Tongrensis in Iabro, De Canonum Οὐ- fervoris , Propositione xl l . in haec verba :Meut ads illas ractis legumIur temones maguc,
ita ad Laudes , O ad Vesperas , di ad quinque
parvas inras dicuntin parvae immer, quas B ne imi pellis In sua Retula Lemones commmni tamen usi seculari. Prieter Radulphum tradidit Durandus in suo Rationali Lib. v. Cap. rv. Numero xxv II. post Antiphonain sequi Capitulum, per quod sit exlanatio, ne desciamus in via. Sane, uti notat Guyetus in sua Hemiologia Libro II i. p. v I. ins stione ii. breviora esse debent Capitula, satisque est, si duabus, tribusve sententiis compleantur. An vero Capitulis Uesperarum, si de Epistolis Pauli excerpta sunt, pnemittendum Harres, aut, Gari tri, si de imilis Catholicis , respondet laudatus Auctor, quod usum hune non lubebant antiqua Breviaria, nec etiamnum habet Senonense, adstipulaturque S. Thonias in
offeri Corporis Christi, ut in ipsius opustulo
Lut t. legitur . At cum Romanum Breviarium, id constanter retineat, exemis dumtaxat Capitulis, A arist , & Multifarie , in scio N ii vitatis I lini, aliisque paucis, laudandi prie
aliis quidem sunt usus, qui & in hoc se Romano Ritui consormant.
eharenss in Hispaniis habita anno DuL Cra. x Ir. iis uti vetuit, mandans, ut extra Psalmos, vel Canonico scripturarum rami ct veteris Πνa
hunc Canoneni correxit seculo insequenti Concistium Toletanum i v. anni DCXXXIII. Cin. XI II.
ubi postquam dixit, de Hymnis canendis habere nos Christi,& Apostolorum exemplum, nam &ipse Dominus Hymnum dixisse perhibetur, Matthaeo Euangelisti testin te: Et Iomno dicto exi runt in montem Oliveti ; R Paulus Apostolus ad Ephelios scripsit dicens: Implemini Piritu, sequenter vos in P IUD, ct H mnis, o Canticia Riritualibus, ita mox subjicit: EI quia nou IIIImmni hoam stadio in laudem Dei, neque Apo Hormn , di Marorum triumphos consessi e nos mur eis hi, quos beati mi Domrei, BD Larius, atque Ambrosius, edissim, , μοι tamen quidam spectanter reprobans, pro eo quod de Scripturis Munctorum Canonum , tes Apso catraditione non existunt ; respuant ergo di illum Πmnum ab hominibus compossum , quem qu se die publico, privatoque o eis in fine omnium minmormn duimur: Gloria , dc honor Patri, &Filio,& Spiritui Sancto in secula seculorum Amen . Nam ide Immnus, quem nato In Caree oriso
Angeli cecinerunt: Gloria in excelsis Deo, Ria omnia, quae ςx Scriptura non sunt, amputentur, merito citato Canonexi II. Synodus ipsia Toletana concludit, reprehendendos eos non esse, qui
Hymnos ossicio inseruerunt: Suψ er o mi nes, ita Immmi in Iaudem Dei composius nullus vestrum usterius improbes . Porro quamvis pluri bus in Ecclesiis recepti antiquitus Hymni fuerint,& non modo in Hispania, verum etiam in Italia, ac praesertim Mediolani, Romae nihilominus sero Hymni cani coepere ; neque enim ullos videre est in antiquis ordinibus Romanis, & ne in x I. qui dem , quem Benedietus Canonicus S. Petri Gui-
doni de CastesIo inseripsit tunc Cardinali, quirria anno MCXLIII. fuit Pontifex Maximus, C estinus II. aptallatus ; ibi enim nulla fit Hymnorum in Officiis , quae desieribit, tinentio. Quamobrem putat Graneolas in Breviarium Romanum Cap. xxv III. post duodecimum Seculum Hymnos Osseio suisse insertos. VIIL Ante hune Auctorem jam religiosissimus, atque doctissimus venerabilis tardinalis Thomasius in suo Antiphonario Pag. la. Observavit, Teclesiam Romanam antiquisui non admisi e Hrmmi in disinis inunt, idque nuntiessiim est tum
23쪽
ex Amalarii supplemento, tum ex Romanis Ordinibus non mi do Benedicti Canonici S. Petri , sed & Ceneli Camerarii , ex quibus apparet, quod ain dictuin est , hune morem ad Soeulum xI I. persevera.sa. Eundem serme retinuerunt moremiae uitae Lugdunenlis, 3e Vienneniis, in quibus nulli tractenus Hymni ad Uigilias nocturnas, di Liudes in aut mas, imo nee ad Vesperas, cete rasque Horas, praeter Completorium: in quo etiam Rom1na Eceleui primum ab aliquot ferulis Hymnos admisit, deinde alicis in linguli O se iis, ut se ite observat Mabillonius in Coinmentario ad Romanum Ordinent, Cap. x x. Num. ii. objicit quidem sibi Thon alius Udatri eum, qui Libro ii. Consuetudinum Cluniacensium Cap. LI I. m nti nem facit Hymnorunt Melestiae Romanae. yerum id de partieularibus quibusdam Urbis Melesiis Uir doctus interpretatur, tametsi S. Benedictus ilia Regula sua Hymnos Ambrosianos laudat , praecipitque cantari. IX. Quicquid sit de ea opinione, eum pomtissima Romani Breviarii Hymnorum pars ci rea diniensiones metri, & numeri leges peccaret, Urbanus Papa VIII. bonarum literarum, Sc praeeipue Latinae Mesecis studiosus , Hymnos ipsos aendari , atque emendatos Romano Breviario inseri curavit anno MDCXXIX. opera usus trium Iesultarunt, nempe Famiani Strata arquinii Gallucii, & Hieronymi Petruceii, qui emendationi huic praefuere, ut idem Graneolas testatur, qui etiam illorum emendationem probat. Non desue runt tamen, qui de mutatione ista eonquesti sunt,ajentes, Hymnos ipsos, ut ad P eos,&Latinae linguae leges exigerentur, veterem simplicitatem amisisse, atque pietatis vim, quam undique spisrabant, penitus fuisse enervatam: Aeeset, aiunt, latinitar, streces,t ista Inter alios Henricus Ua lesius acerrinum censuram tulit de ea Hymnorum emendatione, eosque pessinae compositos, at quo depravatos existimat. Certe S. Ambrosius de Hymnis suis ajebat Lib. v. in Lucam: Neragere verba debemus , pensare Neria. Et S. Gregorius lignus dicere solitus erat, indignam rem esse, di vinorum oraeulorum verba regulis Grammatico rum subjicere : Indignum , inquit , vehementer erisimo, ut verba eclestis oraeuli refringam subregulis Gnari. Ceterum tametsi Hymni a priscis Patribus, Hilario, Ambrosio, Prudentio, alii rue Viris insignibus eo inpositi fuerint, canenditi nihilominus sunt juxta emendationem a RO mano Ponti nee probatam anno MDCXXIX. &a Saeta Rituum Congregitione Iaudatam die xvii. Martii ejus manni, ut inter alios testatur
Si vero fuerint Hymni, Veni Creator Spiritus, aut, Me Maris stella, dum Episcopus Hymnum intonat, omnes genuflectunt, & statim ipse quoque Episcopus ibi in suo genuflexorio ante Altare, si adest, genuflectit; sin minus . in sua ipsa Sede super alis quo pulvino ad id parato, permanens in genuflexione usque ad finem primi Vetissiquo finito, surgit, surgentibus omnibus, di stat, quousque perficiatur Hymnus cum Uersiculo, & Responsorio. Tunc per Caeremoniarum ducitur idem Subdiaconus, seu alter, qui prius Antiphonas Psalmorum prae intonavit, cum eisdem reverentiis ante Episcopum, cui stanti adhuc sine Mitra, praeintonat Antiphonam Camtici, Martificat qua repetita, Episcopus sedet, & accipit miram pretiosam, &pariter omnes sedent. Et dum cantatur per Chorum Antiphona , imponit thus in thuribuIum per Aeolythum Τhuriferarium allatum, Presbytero assistente naviculam thuris porrigente, Iub ea forma, & verbis , quae in Cap. Irr. g. r. Libro x.
Interim duo Αcolythi praeredunt ad Altare, elevantes hine inde anteriorem partem superioris totaleae, seu veli super Altare positi, illamque conduplicant usque ad
ritus, tune suam in eodem Aco Celaebrans inu- eum, stignifkat, resumit, qua resumta, murae
nanetbit, ibHem genusiectu sine Mura, ct super sedet eum MVtra pretiosa; , dum cansatur Anti Dum Fatri rium , versa fatae ad Altare , sie pMna a morae , ante Magnificat, irae ponit in Wrmanens usue adfinem primI versias , genu - censum, iacensus supra, non utique macono , sentibur omnibus'. quo primo versu Fnuo , furgit, sed Assissente Pres ero naviculum, O Gremo fingenii- σα ibas , Aeflue Murasui , versa maris, uribulam n nybantibus . Hua lenus ille.
24쪽
II. Crasso adiungimus Patricium , qui Limhro II. Sectione l. sui Caeremos talis Pontille Capellae, Cap. I x. ritus omnes in duobus nostris
Paragraphis contentis hune in modum etiarint:
Pontifex MBra de sita . . . alte incipit Iomnum, quem Cantores prosequuntur , Ο Pontifrasse ad I nem Immnisu ne Mitra cantatur deinde a tan taribus Merssulus, di Inde S. Paeonus sum eo mmmisse e intonat ei Anti suam ad Magnificat , quam Pontifex ni sine Mitra ex Lura aue intonat , ct Caniores prosequontur . Interim sedet Pontifex , O aeripis MDram, σ accedit Acuu- thur eum thuribulo , Onasuella, quam dat E
frem Cardinali amensi , qui eam offert Pontifici, direm: Benedicite Pater Sanete ; ερ πομο per
Aeoluthum thuribuis , 'nifex imponis incensum, resumit deinde naviculam Acoluthus ,'accedit
Pontificem. Praeclarissimo hoc testimonio egreSi eq. noster xl . expcutitur , quod enim spectat j. xtu. sequentem , desumtus & ille est ex ritu Pontificiat Calaellae, nam ita statina ibidem sibdit Patricius: Interim duo Auditores, scillimi Rotae, accedunt ad Altare , di hine inde elevara auteriorem partem superioris tibiaeae Altaris piacant urique medium, vel eires. Sunt pene iplissim verba, quae in I. nostro x i II. descripta suere. III. Sed ut Paragraptiorum nostrorum Ritus singulos enucleemus , quod genuflexionem spectat faetendam ad primum Uersium Hymni, δε- ni Creator Spiritus hac habet ordo xv. Romanaes , Auctor Petro Amolio, Cap. xe I II. Inupto semper, Veni Cirator Spiritus, ante Papam per unum de Capellanis, Papa resues t , Veni Creseior Spiritus ῆ ρcio ine pro Papa descendit de Sede sua , ct sadu ante Cubedram coram Altari ρ
rotam , ct ibi genuflectis, di sat genibus flexit
fine Mura, 'audis eantatur rimus versi H ni per eum incarpti , primo versu finito, redit ad Sedem suam die. Clarius ritum ips ina exponit Psetricius in suo Caeremoniali Lib. ii. Sectione ii. Capite xi. ita inquiens: Consuevit eriam Pontifex
Immnum Vesperarum , videliret, Veni Creator Spiritus, in Sede Solii sans detecto ea te ineboare, deinde descendere ad Faldismum, ubi poss- quam genu exit , di πω priui, Cara res fissi quuntur Iomnum. Et mox: Finitaprimo Hem, surgit Pontifex, o- a mea Mura, redis ad Faμdiportuo, ubi demina Mura sat urique adfinem Ibvini. Ait, alia omnia fieri more sistito, additque statim: Sed ad primum ramum inmni Pontifex semper genuflectit hae die, in Ves,ris scilicet Pentecostes, sive I e Dei a , I non. δε- su Gavanto, Auctor Hymni, Heni Creator Spi-rItus, fuit S. Ambrosius. Hymnus vero, - marisAIta, S. Bernardo a Francisco Costero tribuitur. Quidquid sit, ad utriusque Hymni primum versum, qui scilicet primos quatuor versi- culmeontinet, facienda est genuflexio, flexisque genibus manendum quousque primi ipsit quatuor versiculi decimati suerint, juxta omnium Ecclesiarum praxim. IU. Ergo cantatis quatuor primis vertieulis, surgit tum Episcopus, tum alii, qui stant, quousque perficiatur Iomnus eum VersisA, O Res
saris, uti in Φ. x I. edicitur. Tunc ex ejus cle in q. praescripto, juxta ritum etiam in Pontificia in pella servatum, uti ex ipsius Libro Ceremoniali constit,serta remoriarium duritur idem SusLa
mcisio est, cum Hsdem reverentiis ante Episto-μn , eui flanti a De ne utras intonat An nonam tanties, Magnificat, qua repetua, Dis mi , et, di accipi; Muram pretiosum, ct pari ter omnes sedens, scilicet praeter Presbyterum, &duos Diaconos a istentes, qui stant nudo capite, ut notat Bauldryus. Dum autem cantatur Antiphona, imponit thus in thuribulum per Thuriserarium allatum, Presbytero assistente mira debitis osseulis naviculam tburis porrigente, juxta regulam traditam supra Lib. I. Cap. XXm I. q. l. g
nuflexo Thuri rario semper quoties Episcopo ministrat thuribulum, uti passim docent Auctores,
qui sacras Caeremonias enarrant.
Cum vero Chorus incipit Canticum, Magniferi, surgit Episcopus cum Mitra, omnibus surgentibus, & iusto sibi Crucis signo a fronte ad pectus, acceptoque sinistra manu Baculo pastorali, medius inter Diaconos assistentes , Pluviale hine inde elevantes, pergit ad Altare, ante cujus infimum gradum, depositis, Baculo, &Μitra, & a Cruci super Altari positae reverentia , ascendit ante medium ipsius Altaris, & eo osculato, capit de manu Presbyteri assistentis thuribulum, quod ipse assistens de manu Τhuriferarii acceperat, & thurificat Crucem, & Altare, Diaconis assistenthus fimbrias Pluvialis elevahtibus. Qua autem forma dictum thuribulum ad manus Episcopi porrigatur, ac rursus quo ordine, & modo ipsum thutibulum ut iu cendum, & Altare thurifieandum, in dicto Cap. xxtra. Libr. I. latius demo
L TNcepto Cantico, Magnfleas, surgit Cel , tum facta Clioro rapitis inclinatione cuti brans Episcopus, & omnes alii cum eo, & Mitra, ut notat Bauldryus, vadit , nihil tuncat lignit se Crueis signaculo a fronte ad pe- dicens, sed omnino tacens, ut ait Crastiis , ac D. II. C B1-
25쪽
Bieulum nianu gerens, & Mitram in capite, ad Altare, medius inter duos assistentes Diaconos, ejus Pluvialis fimbrias hinc inde elevantes, Ore moniario praecedente, quem sequuntur presbyter assistens, & Ministri de Baculo, & Mitra. Ante infimum gradum deposita Mitra, ac Baculo, Cruei reverentiam iacit, ascendit ad Altare, &eo osculato, capit illuribulum a Presbytero assistente, qui stat hia recedit extra gradus Altaris,l: ipse Episcopus medius inter ipsos Diaconos asesistentes thurificat Altare modo alias explicato. II. Juxta ritum Pontificiae Capellae, quem enarrat Patricius Lib. ii. sui Caeremonialis, Sectione I. Cast viii. cum incipitur, Magnificat,
surgit Ponti lex, cum Mitra descendit ad Altare , quem sequuntur Cardinales ipsi assistentes , Auditor de Mitra serviens, S Cubicularii seereti, alii Auditores elevant limbriam Pontifici ante podes, cum ascendit gradus Altaris, & idem faciunt , quando ad Solium revertitur. Si auten duo tantum Auditores interessent, ut idem tradit Patricius, elevata iobalea Altaris, veniunt
ad Pontificem, & ei fimbrias elevant. Cum P ti sex pervenit ad Altare, extrahitur ei Mitra, osculatur Altare in medio, & Acolythus thuribulum Episcopo Cardinali assistenti offert; Episcopus vero Cardinalis Pontifici, tum Ponti sex incenset Altare more solito. Porro ubi incipitur, Ma Disseat, non modo Celebrans, sed & alii se Crure lignabunt, quia est unum ex Euangelii Canticis.
Thuri scito Altari, ibique Mitra, & Baculo receptis, Episcopus redit ad Sedem suam, ubi stans cum Mitra, ab assistente Presbytero thuriscatur ; & duo Acolythi supradi velum, seu lobaleam paulo ante plicatam reducunt, prout erat super Altari; ipse vero Episcopus , Mitra deposita , retento tamen Baculo inter manus junctas, statusque ad finem Cantici, & Uersiculum, si ut erat Oe.
Interim per Subdiaconum, seu alium, qui Antiphonas pra intonavit, thurificatur primo Presbyter assistens, deinde Diaconi assistentes, mox Canonici, & alii ordine
suo, ut in dissio Cap. xx III. g. xxv II. & xxv Iri. explicatur. Quod si interim, expleto Cantico, iscopus inciperet Versiculum, Dominus vobiscum, pro oratione dicenda, debet cessare thuriseatio; animadvertendum tamen, ut Canticum, Magnificat, ita protrahatur, ut & thurificatio simul terminetur.
I. a Liari thuriscuo, & reddito thuribulo in eornu Epistolae Presbytero assistenti, qui illud tradit Thuri ierario , redit
Episcopus ad medium Altaris, & ita saeta revorentia , ut plerique Auctores docent, descendit in fanum, ubi Mitra, εἰ Raculo receptis, sereseque ibidem iterum Cruei reverentia, redit ad Se- m suam eo ordine quo venerat, tilutans Ch
rum , ut prius; verum non improbandus quarumdam Ecclesiamin mos, in quibus Episcopus Altari thuri ato, ibidem Mitram, de Baculum su-niit, ipsique Altari semel reverentiam facit. Post Ministros de Baculo & Mitra, procedunt duo Ac lytbi, postquam scilicet prius velum, seu totaleam paulo ante plicatam reduxerunt, ubi scilicet saeta est ab Episcopo incensatio Altaris. Episcopus vero ubi ad 5 cm suam pervenit, flans cum Mitra , & Baeulo ab assistente Presbytero stante in , plano thurificatur; tum deposita Mitra, retento tamen Baculo ambabus manibus simul junctis flatusque ad finem Cantici, & Uerseulum, Meuterat M. inclusive, ut ait Crassus Lib. u. Calx xI. uia Iune deposita Meuis sedem accipis Muram.
Monere ciam tamen tarentoniarius debet, ut ad
tui Sancto, caput inclinet, juxta ritum non uno in loco jam explicatum. II. Taurificato Episcopo a Presbytero assi stet te, mox per Subdiaconum, seu alium, qui Antiphonas prae intiniavit, thurificatur prinio Presbyter ipse assistens, deinde Diaconi duo assistentes, mox Canonici, δc alii ordine suo; prout explieatum iam supra fuit Li&I. Cap. xxii I. u. xxvii. S: xxvi Ir. Quod si interim expleto Cantico Episcopus inciperet Uersiculum, Dominus biseum, pro oratione dicenda, expresse mandat Arubrica nostri hujus j. xv i. cessare thurificationem debere. An in advertendum tamen, ut idem q. mandat, Canticum, , ita esse protrahe dum, ut & thurificatio simul terminetur. Sed ha ta Rubricam huic a Benedicto XIII. in novo hoc nostro Caeremoniali adjund am, quam alia etiam Gremonialia ante Benedi in edita, as runt infra Cap. III. q. xl l . vel temere, volignorant cr negligi in multis Ecclesiis etiam Urbis vidi, ubi etiam eum Celebrans dicit orationem, fieri incensitio solet. Sed hic abusus est, & nonnisi inremoniariis adseribendus, quorum est eum abusum, alios lue omnes, qui caeremonias sp elant Ecclesiasticas, corrigere. III. Ri-
26쪽
In Ritux tandem in duobus Paragraphis hisee descripti pene com inunt Caeremonialit italae Capellae , Auctore Patrisio, qui Libro II. Sectione I. Cap. v I ii. hax habet: 'stineres tim- Altaris , Pontifex , aecepta Autra , facit reverentio Altari, ct revertitur ad Sosium, duobus Auditoribus fimbrias, tis Ius, renotibuι , alii duo Auditores Dbaleam Altaris, us prius erat, explicans messitaurum duo sint Auitores , expueret tisaleam , antequam fimbrias P si is teneant: Pontificem deinde eum Mura in suo san
mum gradum MEI, reerpto ex manibus Aulut Huri D, inransus ter restibulum ducendo , qui inere tui deponis Muram , O detecto eapite saturique adfinem , Magnificat. Inde Susdiaconus ac eepto thurisu inrensat Eriscopum Cardinalis afonte antem anu CGhedram suam, idest sta
bellum , erfuere de alios dum MNentes , deinde
reliquos Cardinatis , psea Praelator ownersara tos,pUinudum amnes ordine ora. Ubi semper pedispicue vides , ritus , qui in Episeopalibus sunt ii nibus observantur , desumtos pene omnes suisse ex caeremoniis Pontificiae Capellae.
Cum per Chorum repetitur Antῖphona Canti ei, Episcopus deponit Baeulum, sedet, de recipit miram . Interim Caeremoniarius medius inter duos Aco thos , eos cum debitis reverentiis ducit ante Episcopum, qui finita Antiphona, & organo silente, deposita Mitra surgit, & stans versus Altare, ex Libro sibi per Assistentem porrecto, cantat Versiculum, Dominus mobiseum ; deinde , Oremas; & mox Orationem competentem, manibus junctis, omnibus interim stantibus. Qua finita, dum repetit, Domisist vobiscum , Caeremoniarius cum Ceroserariis, fictis debitis reveremtiis, discedunt, & redeunt ad Altare, di in Lo loco reponunt randelabra .
I. π π Abet & De Figura sitos errores , namg-η primo desiderantur duo Diaeoni AGR sistentes Episeopo,&Minister qui de
Libro servit, itemque inremoniarius, qui dueere ante Epistorum debet Ceroserarios. Secu do qui de candeli servit, tenere debet Bugiam , seu Paliliatoriam cum c ela, non vero instet mentum simile candelabro, uti in Figura rem tur, & qui servit de Mitra non stat quidem uia D.IL loco suo, uti jam ante nos olim notavit hujus, aliarumque Figurarum corrector in calce antiquis: simi Caerendimitiis Romae editi anno MDta lege dus. Cantico , abGlutis, & repetita Antiphona a moro , Episcopus deposito Baculo , & retenta Mitra sedet. Interim inremoniarius duos Ceroserarios sumtis candelabris de angulis duobus Altaris , ut ait Crassus Lib. it. Cap. xl I. vel de alta loco commodiori, ut notat Bauldryus,
27쪽
ducit ad Episcopum , incedens in medio eorum, Acta Altari, & ipsi Episcopo debita genuflexi ne , & ante eum stant hine inde versa ad eum s eie. Episcopus vero, finita Antiphona, & Orgis no flente, deposta Mitra, surgit , & stans vens Altare , ut ait hic L noster , ex Libro sibi per ΑΠ sistentem porrecto cantat prima Uersiculum , D mira visiscum, deinde , in tu,& mox orati nem competentem , vel plures, si sunt dicendat, minibus junctis , omnibus interim stantibus , nudo ea te, di eouo recto, non autem incuruato , Aut Regularet facere suem , uti docet laudatus inasesus loco citato, ubi etiam & illud n net , debere Episcopum versum primo ad populum cantare , Dominus vobiscum , deinde versiun ad Altare , Oremus , & orationem. Finita oratione, dum, Episcopus repetit , Dominus vobiscum , inrem niarius cum Ceroserariis factis debitis genuflexi nibus redeunt ad Altare , & in sto loco reponunt eandelabra, uti est noster j. qui plane eone init Ritui Pontificiae Capellae , de quo ita inquit Psetricius Lib. ii. Sectione i. p. v I ii. Ponifex meis oramnem, oe eadem repluante , Dominus V biseunt, duo Aeoluui eum eandelabris , e Ger moriario , factis reverentiis , redeam σου Alcare . At lue bie est ritus , ouem omnes Libri tarem niales praescribunt,& doeent passim Auctores, qui
Dicto per Chorum, Benrigeamus Domino, a duobus Cantoribus, qui sisndum loco rum consuetudines induti erunt Pluvialibus, vel Cotta, dum respondetur per eumdem Chorum, sive per Organum , Deo gratias, Episcopus reassumta Mitra stans in sua Sede , si inde a popujo commode videri poteli, tin minus, accepto Baculo pastorali, accedit ad Altare, & s ibidem profunda reverentia cum Mitra bene nedictionem dat, dicens, sit nomen Domini benedictum, juxta formam in Cap. xxv .
Si vero sit Archiepiseopus, aut alias utens Cruee , allata illi per Capellanum ante se, deposita Mitra, illi caput profunde inclinat; mox benedictionem dat. Indulgentiae in Vesperis nunquam publicantur.
I. n. Mequam Paragramos hosce enarre- mus, monendus est Lector , quod in L A q. xviii. edieitur de duobus Cantoribus, qui secundunt locorum consuetudines induti erunt Pluvialibus, vel Cotta, qui stilicet cantare solent illum Versiculum, Benedicamus mino, adjunetium fuisse a Benedi isto XIII. in line novo remoniali. In antiquis enim Caeremoni libus ante Benediditam editis, haec erant prima vertara: Dimpero rum, Benedicimus I mino, dum respondetur M. Rebe autem & illud notat Bauldryus, quod si fiant Commemorationes, ipsi etiam duo Cantores eantabunt Versus in medio Chori. Dum autem respondetur per Chorum, vel organum, Deo gratias, ad illum Versiculum, Ben Heamus Domino , quem, uti dii tum est, iuxta consuetudinem locorum duo tantores emere solent, Episcopus reassinita Mitra , mans in sua Sede, si inde a populo commode videri potest, sin minus, sumto Baculo pastorali, acredit ad Altare, & cta ibidem profunda reverentia eum Mitra, dat benediistionem solemnem, dicens: Sit nomen Dommisi benedictum, juxta irimam superius traditam Lib. I. Cap. xxvi. ubi nos plura adnotavimus. Ceterum si sit Archiepsi scopus , aut alias utens Cruce, ex pristrino hujus j. xl x. & alior unia complurium tum Libri r . tum hujus tr. nostri Caeremonialis, Cruce tunc illi allata per Capellanum
ante se , depossit a Mitra, & sim eidem Cruei profunda capitis inelinatione , benedictionem P pulo imperiit, nullis Indulgentiis publieatis, quia scilicet uti alibi etiam dictum est, ex antiqua, &probata Ecelesiae eonsuetudine Indulgentiae in V speris nunquam publicantur.
, si autem adesset Cardinalis non Legatus , vel Metropolitanus, Episcopus mittit ad eum Caeremoniarium, sive aliquem Capellanum , ut placeat illi benedictionem dare ; quam Cardinalis non Legatus, seu Μetropolitanus remittit ex urbanitate ab ipso Episcopo celebrante dandam . Mox revertitur ad suam Sedem , sive ad Faldistorium , n eo utatur , ibique exuitur suis paramentis , & pariter Canonici in
is locis deponunt paramenta sacra, quibus induti erant, & deinde Episcopum sab
28쪽
tem extra portam EeeIesiae comitantur, ut supra Cap. xv. g. x I. Lib. 2. A mm .siit, organo interim hilari modulatione continuo pen ante.
L F et Bi praesens Vesperis silerit Cardinalis IL Data benedictione ab Episeopo , sumta-
. non Legatus, vel proprius Metropo- que Mitra, si sit Archiepiscopus , quam ad bolitanus, tum, dum cantatur, Benedi dictionem ob reverentiam Crucis sua: Arehie- ω ι Domisa, ut ait Crassus Libro ii. Cap. x I l . piscopalis deposuit, iselaque reverentia ad Alis mittit Episcopus ad eum Caereremiarium , seu tare, &resium tori lo, redit ad Sedem suam, alium Capellanum, ut placeat illi dare benedi- sive ad Faldistorium, si eo utatur, ubi adjuvanti-ctionem, quam tamen inrdinalis non Legatus, bus Diaconis paratis, exuit se suis paramentis, quae seu Metropolitanus ex urbanitate remittit ab ipsio Acolythi, seu Capellani deserunt ad Altate, prout Episcopo celebrante dandam ; eamque eo casu dat ea attulerunt, cum debitis genuflexionilia ipsi ad Altare, uti alibi di m est. χωs si praesens Episeopo, & Altari. Canonici quoque in locis sit Cardinalis Legatus a latere, semper ipse dat suis parantenta saera deponunt, & venientes ad benedictionem quoeumque alio praesente Cardi Episcopum , stant circum ipsum usquequo ex nati, sive sit Episcopus proprius, sive non, illu tus fuerit . Presbyter assistens aufert annulum enim semper oceupat locum digniorem , uti do- Pontificalem a digito annulari Episcopi, nisi Epicent Bauldryus, Grildus, & alii . Uerum ex scopus eum apud se velit retinere; naox facta brevi Crassi sententia etiam, Carianasis celebram mit- oratione ab Episcopo super genuflexorio instructo tu ad Letatum, si illi plutei dare benedictionem paulo ante allato ad Altare, Canonici in habitu quam tamen Legatus dandam remittit ad CH Canonicali comitantur eum saltem extra portam Manum, Diper nurum aliquali aliarum amr Ecclesiae. Sed de hoe ritu vide quae diximus supra ne seis, via i m supra miseIintra eum Baetiis Lib. I. Cap. xv. organista tandem, donec Epise in manu ad APares per Muram habens in ea - pus ab Ecclesia recesserit, hilari modulatione orte, o facta Cruei reverentia, benedictuinem dat. Sanum pulsat juxta ritum jam alibi explicatum.
Epistopus in crasti mn eeuras tu, quinis o Vesperas perficiat. Sacris paramentis induatiar , in sede resideat, ἐ-piat. cI ab Dat Vesperas. Qui, fra μνη-ο Cmnonici parari debearit. Antipbana a quibus praeimmania sint. Capitulum a quo reciarandum . Quid praestandum, si Episeopus Hismi Vesperit cum Cappa latersit. Can nicus reissans usi sita re debeat. Hurificatio quomodo perficiatur. Oratio a quo dis
cenda. Quo luci benedctis ab Episeopo danda.
Episcopus si ob aliquod Impedimenrum , vel alia 'de musa in Festis in Capite praeea denti enumeratis, vel in aliis Festis, fle Dominicis principalibus non sit ipsemet A. Iemniter Missam celebraturus. velit tamen UePris, sive primis, sive secundis interesse, & ossicium sacere, observabit eadem sere omnia quoad se, ae si in crastinum esset celebraturus. Nam & eisdem sacris paramentis indutus erit, & in eadem Sede residebit, incipiet, & persei et Vesperas, prout dictum est.
Disserentia lesummodo erit in instasmptis, quia hoc casia non omnes Canonici, sed quutuor, aut sex tantum cum Pluvialibus parantur ; assistentes vero Canonici Diaconi hine inde a lateribus Episcopi erunt in eorum habitu Canomcali, sic di Presbyter assistens.
I. n Gitur in hoc Capite de ritu, qui so- m. Itaque ex praeseripto q. t. si Episeopta obesse in lemnibus servari in Vesperis debet , quam causam in Finis Capite pra denti enum L A DEmpo in erastinum non relebratu- ratis non sit ipsemet sol miniter Missam celebratur
29쪽
rus, velit tamen Vesperis sive primis, sive seeundis interesse, & ossicium facere, observabit eamdem sere omnia quoad se , ae si in erastinum esset celebraturus. Nam & eisdem caeris paramentis indutus erit, quibus timen noni sua Sede Episeopali, ut in praxedenti C1pmdie una est, sed in Saeristia, vel alio Deo ad id praeparato indu
tur , uti notant Cataldus Libro u. Sectione v. Cap. ix. R Bauldryus Parte v. in Enarration a Libri ii. Caeremonialis , Cap. I. in fine. IL Paramentis in Sacristia indutus, ut idein Bauldryus post alios notat, ministrante Thuriserario thuribulum genuflexo, & assistente Presbytero eum Cotta, aut Rocelietto tantum naviculam, thus imponet Oiseopus eum benedictione sedens. Tum surgens, faeiaque Cruci reverentia procedit cum Baeuis pastorali in sinistra, parte eurva Meuli ad populunt versa, ae dextera benedicens, ad Altare medius inter duos Diaconos habitu suo Canonicali tantum indutos, non vero paratos, prae cedente Presbytero assistente suo ordine cum aliis Canonieis binis, & duobus roserariis, ae inter eos Beneficiato aliquo Cotta induto Crucem ferente, & ante omnes Thuriserario, sabsequantibus vero eum aliis Ministris seu Capellanis; & eunt pervenerit ad Altare, deposito ibidem Baeso,
illi profunde se inesinat, & deposita Mitra genuflexus super pulvino, aut potius genuflexorio pulvinaribus,& tapetibus instrueto ad id parato pau Iulum orat , si is praeter assistentes , Caeremoniarium, & Ministia de Baeulo, Libro, Gndela , & alios quosdam servientes , statim recedentibus ad loea sua in Cliorum, mox surgens re eepta Mitra, & Baculo, iacit Altari profundam reverentiam, & dueente Caeremoniario cum Α sistentibus suis ad Sedein sita Epistopalem , salii tans exigua capitis inclinatione Canonicos hine inde, qui ei nudo rapite profunde se inclinant, ibiqua reddito Baculo pastorali paulum sedebit, Spostea incipiet, & perlici et Uesperas, ut in Capite praecedenti dieiam est. IIL Notandae tamen quaedam sunt disserentiae, ae potissiinum illa , quae in φ. II. retensetur sin quo edicitur, quod Episeopus non celebratu rus solemniter Miliam in erastino, ubi Vespera soloenniter celebrat, & Pontifieali ritu Meium secit, non olimes innonici, sed quatuor, aut sex tantum cum Pluvialibus parantur, assistentes vero Diaconi hine inde a lateribus Episcopi erunt in eorum habitu Cannnirali, sicut & Presbyter assistens. Rubrica perspicua est, eamque recitatis superius locis Castaldus, & Bauldryus describunt.
Antiphonae vero non eodem ordine , nec per Subdiaconum, sed per aliquem ex CD nonicis, aut alium, ad quem de Ecclesiae consuetudine spectat, praeintonantur; primmo ipsi Episeopo; deinde aliis Canon ieis incipiendo a dignioribus, prout Ecclesiarum circa hoc usus observabit. Capitulum autem per aliquem ex Cantoribus alta voce re citabitur in Ioco suo, vel alio selim. Caetera Omnia fiunt, prout in Capite x. Lbbri II. expositum filii.
l ter seperius descriptas. Etenim An-1 tiphonae non eodem ordine, nec Per Subdiaeonum, ita per aliquem ex Canonicis, aut alium juxta Ecclesiarimi consuetudinem prae intonantur, &prinioqui lem ipsi Episeopo, tum aliis nonieis, incipiendo a dignoribus, conlactudine Ze in hoc Eceleliarum servata. Capitulum
praeterea per aliquem ex Cantoribus alta voce r citabitur in loco lito, vel alio solito, servatis reliquis omnibus Caeremoniis supra Cap. I. exposi
tis, ut ad Naiscriptum huius L notat post Castal- dum Baldryus, qui etiam stite observat, debere Episcopuin & Hymnum incipere, & Antiphonam ad Cantieum , Muni π, quia scilicet ex hoc nostro g. praescriptum est, servanda esse omni ais prout Capite praecedenti expolitum fuit.
sui CaerenUnialis, Sestione l. Cap. xv. quod est de Uesperis in Uigilia Nativitatis Christi, Papa in crastinum non celebraturo, si ipse Sancti minus Dominus noster in die ipsa Nativitatis citristi non celebraret, Vesperis tamen, & Missae interesse vellet, Uespem hoe modo dicuntur. Imra competenti Papa indutus in Camera Papagalli, Amictu, Adba, Cingulo, Stola, Pluviali albo, de Mitra pretiosia, venit ad Capellam more consa to , orat ante Altare, Mitra deposita. Finita oratione surgit, dc reassumta Mitra ascendit ad Sinlium , ubi sedens reeipit Cardinales ad reverentiam , deinde deposita Mitra surgit, & stans versus ad Altare, secrete dicit: Pater mster. Qu' finito, alte incipit: Deias in adjutarium; &cum incipitur Psumus, sedet, & aeeipit Mitram, &cmines alii sedent. Prior Presbyterorum Cardinalium, incepto Psalnio, vadit ad stabellum, &assistit Pontifici , Sese omnes sedent usque ad CP
git; cum incipitur Hymnus , extrahitur Mitra Pontifici, qui stat ume ad inchoationem Anti phonae ad Mumifieat. Interim , dum Hymnus dicitur, unus Acolythorum extra Cancellum Ca pellae dimittit Cappain, Sceapit Superpelliceum,& redit ad Capellam stans cum Clericis Caeremo niariam. Incepta Antiphona ad Magnificat, Papa sedet
30쪽
sedet, accipit Mitnim, Aeolythus Se perpellie inclutus ac it ad Ponti fictui eum thuriclo, &navi cella, & Presbytero Cardinali assistente ininistrante, Pontifex ponit inceriani moro con sueto. Interim duo ex Auditoribus praeveniunt ad Altare, &hinc inde suntes elevant anterio
rem parte ii superioris nuppae Altaris, & illam plicant usique ad medium, vel circa. Cum incipitur, Magnificae , Papa eum Mitra ascendit ad Altare, duobus Auditoribus fimbrias elevantibu R Cardinalibus, atque Episcopis assistentibus, A ditore ad Mitram serviente, des retis Cubiculariis ipsum comitantibus. III. Cum Papa pervenerit ad Altare in m dio deponitur ei Mitra, & 1lsistens Presbyter Cardinalis ministrat Papae thuribulum. Papa incenset more selito Altare. Incensato Altari, Papa reddit thuribulum Presbytero Cardinali, qui dat Aeolytho aeeipit Mitram, & redit ad Solium, in quo mins cum Mitra incensatur per Presbyterum Cardinalem tantem ante gradus Solii, deinde Aeolythus incensit Presbyterum Cardinalem,&alios duos Assistentes more solito. Cum primum vero Papa recedit de Altari, illi duo Auditoresinappan Altaris, ut prius erat, explieant; alii duo fimbrias Papae elevant usque ad Solium. Interim cum dicitur, Magnificat, duo alii Mesythi extra eaneellum Capellae dimissis Cappis, Su- perpelliceis induuntur, redeunt ad Capellam, &cum Caeremoniario se locant. Finita Antiphona ad MagnFeat, pravidentu Caeren iuri, duo Aeoly i praesui eum eandelabris, & candelis a
cedunt ante gradus Solii Papae, medium inter se habentes Clericum Caeremoniarium. Papa surgit, & deposita Mitra dieit: Dominus visiscum,
quasi ad Altare, Oremus. Interim accedunt ante
Ponti fiem duo primi Episeopi assistentes, primus cum Libro, alius cum candela, & Papa dicit ora
IV. In fine orationis, Per omni colas
eulorum , illi duo Episeopi assistentes eum Libro,
dccandet i ad suuin lucum revertuntur cum Pa- , Dominus vobiscum secundo, Aeolythi, factis Glitis reverentiis revertuntur ad Altare, ubi eandelabra ad suum locum reponuntur. Interim unus Subdiacoliorum accipit Crucem, quam portat ante Pontificem. Fini O, Benedicamuιμ- mino, dc dicto Deo ratias, Papa stans dat benedictionem dicens: Sit Minem Domini m. & non Indulgentias. Papa benedicente, unus Protonota
riorum genuflexus supra scabellum ante Pontificetii tenet auri phrygium sinistri lateris Pluvialis Papae in transversum ante umbilicum Pontificis. Pontifex data benedictione sedet, acteipit Mitram , & vadit ad Faldistorium, ubi genu flexus orat eum Mitra , surgit & redit ad Cameram ; au riplirygium Pluvialis hine inde Diaeoni assistentes portant nunc, & in omnibus solemnitatibus: aliis vero diebus aliquis ex Protonotariis Aposto-jieis auris,hrysii fimbrias siti ut junctas a latere Pontificis deieri , fimbrias vero posteriores aliquis Princeps, vel nobilis ex laicis.
Auctore Patricio loco citato, ubi agit de Vesperis, Papa in crastinum non celebraturo, in quo observat Bauldryuς, prascribi in ipis, ut ripa paratus incipiat Vesperas, non tamen primam Antiphonam, neque Hymnum, neque Antipho nam ad Magnificat, neque dicat Capitulum b nedicat vero incensain, Altare incenset, incensetur de more, dicat orationem, seu plure,,&in fine det benedictionem. Verum taetretsi omnes pene ritus, &caere moniae Epistopalium iunctionum a Pontificia Capella desumti siuerint , servandi sunt tamen semper ab Episcopo Ritus, ac Caeremoniae, qui in hoc nostro Caeremoniali praeseripti sunt . Describimus autem frequenter
Ritus ipsos Pontificiae Capellae, quod ii multum lucis afferunt Ceremoniis Episcopalium senecti num explicandis.
Quod si Episcopus velit hujusmodi Vesperis interesse cum Cappa, tunc minime comvenit, ut ipse in tali habitu Oiscium faciat, qui etiam ipsemet sibi debet biretunc,
imponere, & auferre. Sed Canonieus hebdomadarius indutus Amictu, & Pluviali supra Cottam, seu Rocchetium, si illo utatur, totum ossiciam seciet, petita prius ab Episcopo licentia, incipiendo, Detis in ad utorium c . usque ad finem , stans a latere Epistolae , assistentibus sibi quatuor, aut sex Beneficiatis pro diversitate Festivitatum , prout suo loco dicetur, pariter eum pluvialibus, quibus, absque aliis paramentis smpliciter super Cottam, vel Rocchetium induuntur . Epistores vero in sua Sede tantummodo benedicet incensum, & in fine solemnem benedictionem dabit.
I. Uum Episeopus non ipse e lebrat Ue- speras, sed Vesperis cum Cappa in
terest, tam minime comenit, ait hiel. noster, ut ipst in uia habitu officia faciat, ρα etiam semet sibi debet bir
sum imponere, di auferre. Ea verba, sis etiam Abimet m. adjuncta primum suere in lim q. a Benedicto XIII. concinumque variis Sacrae Rituum c ongregationis Decretis jam i alias mem ratis. Certe cum pro parte Cathedralis Laudensis