장음표시 사용
11쪽
rum n-im initiauin, ct πως in a--- Rigiliarum se minutiam maeredemes Vesperae Ponti a s relebramin re inriter. Hae tenus ille, qui etiam inox siiliuit, alibi aliter, atque aliter servari ex consuetudine, idest, quod iii
Uigilia, & etiam in die Fessi agantur Vesperae ipia Pontificales propter populi frequentiam. IIL Puto equidem, in celebrandis Uesperis, si ii & in aliis multis sene ionibus Rantifiealibus,
itendi debere antiquas atque laudabiles Eccles rum Culκdralium consuetudines, & Provincialium G iliorum Decreta omnino esse servanda.
Hi ne enim S. Carolus in Concilio Provincisi i v. Mediolanensi, Cap. De his quaepertinent ad Misse Sacris ima, ad mina mia, inter alias invii , ut, quo studiositus sirata ieitudine, san ctissumve pietatis exemplis, 1 idelium animos, atque mentes ad Religimu Christianae omela i--,pi inflaniment, h κ etiam pro pastoralis omeli munere curent , ut Mihin diebus Missarum s Iemnia in Baslica Cathedrali concelebrant, Π iam, quia an qui institu eonfurturivirique fuit , ct Hesperaria in officium, oe Miaturin mino Iemni ritu Vs obeam. Q nam ainein sint isti dies, quibus, & Missae Sacrificium, & Vesperarum ossis
eium solemni caeremoniarum ritu ab Episcopis c Iebrari debent, mei ratum S. Caroli Conci tum Ioco citato edicit. Ubi preter dies in nostro I. ii. enumeratos, recensentur dies Circumcisi is D
mini, feria quinta in Coena Domini, dies miselis S. Ioannis Baptime, dies omnium sis torio ,ες alii pre eon eis Desuae Diae . IU. Statuit praeterea idem Sanistissimus sul in Concilio Provinciali vi. Mediolanensi , P. Fuis asininis Ucia pertiaris, ut solemnes nonii io Missae, sed & Uesperae, aliaque divina Osescia , quae ab Episcopo ritu Ponti scili selemnitet celebrabuntur, quo populus frequentior conve niat, tum in Basilica Catiaedrali, tum in Mesellis Collegiatis,&Par histhus item Civitatis, Festo
proxiine praecedenti de Mittitur , eamque ob causam in Calendarium anniversisium rGerantur,
ut ordiae deseriptae sunt in Coneilio Provincialiquarto. Curare tandem debere Episcopum , ut Principes ipsi, S: Magistiatus, qui gubernationi praesunt, tamnnibus per annum diebus,& in quibus potissimum liumanae Redemtionis mysteria peraguntur , ad Cathedralem Ecclesiam conveniant, & non modo Epistopali Misse Sacrificio, quod si lemni risu fit, sed & divinis etiam Uesperarum misi is interimi, ab eodem S.Carolo in Concilio Provinciali iii. Mediolanensi, Cap. μFesorum dierum cultu, sancitum est. V. . Unum restat quod omitti nullatenus debet, est e selliret in arbitrio Epileopi etiam aliis diebus praeter illos in duolbus Paragraphis nostris recensitos, primas, Ec secundas Vesperas celebrare ; estque is usus e plurium M larum.
Postquam ergo Episcopus ad Ecclesiam pervenerit, Orationemque ante Sanctissimum Sacramentum, di Altare majus secerit, ordine superius in Cap. xv. s. v. Libro r. narrator quo tempore Canonici sument paramenta, scilicet Amictum super Cottam , aut Rocchetium , & alia; paratisque omnibus Canonicis Amictibus, & saeris paramentis juxta normam in eodem Cap. g. v r. traditam, ipse Episcopus pa killum sedet in sua Sede; desivi e surgens deponet Cappam, capietque saera indu menta ordine sumta ex Altari ab Acolythis , & Ministris, videliret, primo Amb tum, quem in medio, ubi est parva Crux, osculatur; deinde Albam, tum Cimgulum , mox Crucem pectoralem, & Stolam a collo pendentem , quas similiter osculanir in medio deinde Pluviale cum pectorali in conjunctura illius , di sedens Mitram pretiosam, ac annulum: quibus omnibus paramentis induitur per Diaconos assistentes paratos praeter annulum , qui imponitur ei per Presbyterum assistentem. Interim , u adest organum in Ecclesia, pullatur.
Uamquam quae in hoc u. praescripta sunt, explicata jam fuerint superius aliis locis in hoe eodem i. notatis, reseram nihilominus locum Paridis Crassi, qui Lib. n. Cap. v. de iis quae praeparari debent pro Uesperis ritu Ponti est celebrandistae habAt Pro Vesperis flen-- omnia star
Aut pro M a dictumue in praeter abs V, ainauream pro Res nia pararar, o praeter μυ- mora Celebraturi, quae non eis erant, ct D sine lectime PD,--, ct oras num in , tur . In Vesperis ait paramenta sola pro Episcinpo celebraturo super naedio Altaris locati ordine praepostero, videlicet, annulum, Mitram pretio iam , Pluviale , Stolam , Crucem pectoralem, Cingulian, Albam, sue Camisum,&Amierum,& non alia; nam his dumtaxat uti inquit Episcopum quemque etiam S. RE Cardinalem Vaperas
II. His itaque seper Altari praeparatis, post quam Episcopus ad talesiam aeresserit, ibique
12쪽
de more oraverit ante. Sanctissimum Sacranientum, & Altare nujus, genu flexus scilicti super genuflexorio, pulvinaribus , Κ tapete inmieto, quo tenipore Canonici capient parantenta, cilicet , Amictum super Cottana, aut Rocchmum alia juxta regulam supra in L vi. Libri I. explic
tan)J Reedit Episcopus ad Sedem Ram, ibi lue paullitum sedet; tum surgens depol ita Cappa, ea piet piramenta sumta et AItari ab Aeolythis, deministris, qui ea aceeperunt a Caeremoniario stin- te ad Altare prope medium ejus a parte Epistolae,ptimo Amictum , quem in medio, ubi est Crux , osculatur; deinde Albaen, Cingulum, Crucem pecti ratem, quem etiam osculatur, postea Sto iam, quam similiter osculatur in medio , tum Pluviale cum pectorali, quod cliam alio noe, ne appellatur Formalium , estque gemma, seu au rea lamina gemmata posita in fibula Pluvialis Episcopalis, quo indutus sedens Mitram preti sam, kannulum sumit. III. Parament Is hisce ex Rubriea nostri hujus q. induitur Episeopus pre Diae mos assisenter
param, practer amulum, qui imporitur ei per Pressurum assisenum. Notandum vero hic est, quod licet ex iι. Libro nostii Caeret vitalis tradatiauldryus in suo Manuali Parte v. Cap. I. Num.
Di Monos assistentes pariatos Amictibus, & Dalmaticis super Cottam, aut Roechetium, debere digniorem ex iis osculari Crueem Amillus, itemque Crue oralem, & Crucesia Stolae, an tequam ea Episcopo prae at, Presbyterum vero Assistentem Pluviali indutum debere eum debitis osculis annulum digito ejusdem Episeopi imponere, non desunt tamen qui eam opinionem improbant; putarem equidem , posse oscula ipsa mem ratis Ministris permitti, sed non eo in loco ubi OG eulari debet Episcopus. Ceterum licet Aeolieth rum, aliorun que inferiorunt Ministrorum munus fit ex Altari deserta paramenta ad Episcopum, ubi tamen adesset consiletudo, ut Dignitates, &Canonici Mitram,& id genus alia gestent, servari illa omnino debet, sicut etiam si conssuetudo adesesit , quod Dignitas, seu Canonicus Eestet Ba- eulum ante Episcopum in qui ctam seiunotatibus, juxta Decretum Sacrae Ritutina Congregationis in Lamacen. die v. Iulii MDCIII apud B1 bosam in Trutini, De Camiam, Cap. xxx IRNum. xx. Sc apud Meratum in Additionibus ad Garantum, εc in Indice merciorum, ubi etiam Treenset aliud ejusdem S rem Rimum Congregationis meretum die decim uaria Novembris au- ni MDCLXXVI. editum. IV. Gndem non modo dum Episcopus interim paramentis induitur, pulsandum meo
sanum, si scilicet in Melisa adiit, nonnullae
enim antiqui rhus tena sume illud non admis runt verum etiam quis sci que selemniter ipse eelebraturus, mi Missae per alium Gebrandae in Festis selemnitibuς intersiturus , Eeelesiam ingreditur, aut re dicina peracta discedit, iam su- praedixit Rubrica I. ιι r. Lib. I. Cap. X xv II. ubi nos Dira adnotavimus. Porro quia de Pre,
sbytero assistente ait loco citato Crassus, nempe
in vesperis con Gentius esse, si e non Pliniri ne videatur se inhabitu aequalis Dominosus, sed
est contra Mescriptum nostri Ceremonialis, uti videre est Lib. I. vii. q. I. ubi ait, Episto-
elum in Vesperi; facturo, ipsium Presbyterum assistentem debere sinuat cum aliis Canonicis e pere paramenta , ut Amino super R echeira, am Geta , di super rarium ais ι--sori commum, sine tamen malio aspectus. Non ergo Presbyter assistens Pluviali sine sormatio indutus, videbitur esse in habitu aequalis Episcopo, qui Pluviali splendidiori uti deiat, &cum r- malis adymus. Sed fi ob eam rationem, neu deatur scilicet esse malis Episcopa relebranti Vesperas, Pluviali uti Presbyter asti steri non debet , frustra idem Crassus ait, quod omnes amnici eum Pluvialibus a Messis Heserarum usue ad
finem semere induit μου. Si ergo vel ex Galli se
tentia, solemniter celebrante Episcopo, Caninnici Pluvialibu induti Pontificali senistioni ass-stunt, mirum plane memorato Auctori videri nullatenus debet , quod Presbyter assistens Pluviali indutus sit sine forinatio, seu pectorali. U. Illud quidem sciti siue admonet Crassuscitato Lib. it. Cap ix. quod neque Cardinalis, neque Episcopus, neque alius Celebrans unquam,sve Praelatus, sive non Praelatus sit, deponere debet Pluviale pro Vesperis celebrandis, si illud primo indutus semel fuit, nisi Vesperis in tot uni finitis, sicut nec Celebrans Missiam deponit Planetam, nisi Missa finita. Resellit is Auctor contrarium usiim Ecclesiae Bononientis, additque
in x etiani, quod nec non lai, nec Manlionis
rii, nec aliqui, qui semel ab initio rei divinae
paramenta sum tant, unquam debent illa deponere, nisi re finita . Et tac quidem regula generalis, quae suas aliquando patitur exceptiones; notum enim est, Diaconum, & Subdiaconum in Adventu, & Quadragesima Planetas plicatas deponere , quas initio rei divinae sium serant. Sed
de liis plura suo loco inserius; videri tamen intorina possunt quae in Rubritas Missalis Romani scribunt Gavantus, Quartus, & uouilate in Additi nibus, & Notis ad ipsum Gavant Meruditus amicis noster Cajetanus Meratus.
VI. Notandus denique hie ille est abusus a nobis jam alias reprehensius, quorundam praesertim Regulariunt, qui ad celebrandas Vespaeas solemnes accedunt quidem magna cum ponas i ad Altare, & Pluviali induti, quia tamen vix primo Psalino incepto deponunt, sumturi postea illud, eum erunt cantaturi Capitulum. Videat aliis primo incepto ad Uesperas psalmo ab Altari di- seedere, in ipsumque tandem reverti ad int nandum inpitulum. Est plane & is abusius penitus eliminandus; nam alias non modo Epiispus, sed de ipso Pontifex Maximus , lemni, dc Ponti fieali ritu in caeris celebritatibus Uesperas celebrantes nullo modo ab Altari discedunt , nisi Ues iis omnino finitis. Sel Iongum esset varios ea in re hie Regularium quorundam abusus notare.
13쪽
Cum Episcopus sie paratus paululum s erit, surgit, deposita Mitra, surgentibus omnibus ; versus ad Altare dicit secreto, Pater a er c . & Ais Maria sci integre; di tenens sinistram manum inta pectus, dextera aperta facit sibi Crucis signum
a tante ad pectus , cantans intelligibili voce, Deus in ad=utorium meum intende. Et pro unocuoque verbo tangit manu, primo frontem , deinde pectus , mox hinmerum sinistrum, ultimo dexterum, & inusine jungit manus ante pectus.
Cum Chorus eantat Versiculum , Gloria Paret cm. Episcopus, de omnes caput in clinant versus Crucem super Altari usque ad Versiculum, Sicus erat cy.
I. Orrigenda est hujus Commentarii ini- tio Figura, in qua Episeopus, qui se pro inchoandis Vesperis signat, dobet esse line Mitra, prout quidem est, sed sinistra manus ejus debet esse pectori admota. G-nonici quoque , qui inspiciuntur Oppis induti, debent osse parati juxta ritum jam alias explie tum, quia sicilicet agitur de Uesperis solemnibus,
Epis po in crastinum celebraturo. Quantum autem ad nostrum Linspostat, oratio Dominica semper divino ossicio inserta seit; est enim ea nobis a Christo tradita, atque ab illo, ut eam recitemus, nobis praeceptum, ideoque fas non erat in publi- eis priaeibus eam omitti, uti scite observat Grameolas in Breviarium Romanum Cap. xxve Hine iure ae merito Concilium Toletanum tu. anni DCXXXIII. Can. x. eos redarguit, qui Domini eis diebus Orationem ipsam non recitant, Ud citque testimonia S. Cypriani, S. Hilarii, & Sa cti Augustini, quibus comprobare vult, eam quo tidie esse recitandam, moremque illum adeo necessarium reputat, ut Sacerdotibus & Clericis exauctorationem minitetur, qui in oedio, seu publico , seu privato quotidie eam recitare neglexe rint: GL 1 Sacerdotum, vessisseeentia α Curicormn bane orationem Dominicam quatidie aut in pullus , aut inprivato is aeterierit,
propter superbiam juritatus , ordinis sia honoreminetur. Teste Augusuio, seli Pelagiani hujus
Orationis usum refugiebant, quia scilicet se 1ustos existimantes, nulla se debita contraxisse dic bant , quae dimissione, seu venia indigerent. II. Longe ante Coscilium iv. Toletanum Synodus Genandensis habita anno VII. Can. .
14쪽
, gerat, Epistopum quotidie orationem Dominicam post Matutinum , & Vesperas alta voce re eit re: us nisii plurali , is munibus diebus post Matutinas, ct Vespertinui, Oratio Dominica a Sacerdote proferatur. Statuit S in sua Regula S. Benedictus , Cap. x ii I. ut Oratio ipsa Dominica in fine Matutinarum , & Uesperarum altea Priore protrui ei etur: Plane agenda Matutina , vel respertina non tra1sis aliquando nisi in ultimo ordine oratio Dominica omnisin aurientibus dicatur a Priare. Te uur tandem Ioannes Dia-eonus in Libro, De Bel Lateranensi, Cap. M. juxta Apostolorum institutioncm omnibus retro seculis ini Mariclesia servatam, Orationis, vel
Collesue loeo, ad Oricii finem orationem ni cani reeitatam sitisse: Haee reservom sasoli' eam institutionem nomisiDo nita in Ossistis ut tur oratione: quoniam aliae Orationer post solfugeraudite; er eongruum est, atque eo retem, ut prima, , summa omngum aliarum Ecclesiarum, primam , e summa, o tam aliamin oratim frequentes quae Salvatoris vocabulo consecrata s, Salvatoris oraIIonem, quam Discipuos suos orare domis, prae ceteris s=ci pua semper habeat. Sane de Orationis Dominicae officio divino inserendae neressitate idem diei potest, quod S. Cregorius I.ib. vii. Epistola Lxiv. de Missa agens seribebat, parum decere, ut in Sacrificio preees a Viris doetis compositae recitentur, illa vero, quam Christus iise Dominu
noster composuit , cymittatur.
tandae in octieio diuino orationis Dominicae , nub
um tamen extat antiquitatis monumentum, quod
orationem ipsam ante osticium recitandam fgnificet. Monaehi enim primum id usiurparunt, &quidem Cisteretenm, uti ex eorum Consuetudinibus liquet, Cap. in v I I . ubi praescribitur, ut
per infricordiar, ides , Pater noster, er Crodo in Deum, antequam Versuis, Deus in adiuto-
rru decament. Butaseldenses nocturnis vigiliis
ter quidem Orationem Dominicam, totidemque salutationem Adgelicam praemittunt , itaut post primam orationem, salutationem Angelieam Praeses Chori subdat: Pater de Gem Deus msserere ectis , post secundam: HII Redem in mundi Deus miserere nobis; post tertiam: Spiritus sancte Deus miserere πο-: in prima precatione fronti, in secunda ori, in tertia vero luctori signum Crucis pollice dextrae manus imprimentes , idque nudis rapitibus, prostrato, vel saltem habita tem
poris ratione, incurvato corpore. Idem praesta-
Lint in Gallia Casalini Monaehi Benediastini, qui
etiam aliam Antiphonam, & Orationem adjungebant , uti videre est alnad eruditum Martentum Lib. t. De antiquis Monata mari Risibus, Cap. i I.
mero xxx I I I. nullum ejus ritus apud antiquiores
extat vestigium. Circa initium Seculi x. Not kerum Balbulum Monachum S. Galli Oiseium Horae Nonae dicturuin nullis praemissis precibus ait Martentus incipere a Versiculo, Deus is a Morium . in antiquis quoque Cassinentium Consuetudinibus sub meritio Abbate, hoe est, sub snenti,
Seculi x I. manu exaratis, nullam precum praemit
tendarum mentionem sevi, sed neque apud Udal-rieum in antiquis Cluniacensium Consuetudinibus eirca idem tempus collectis. Puto equidem cum praedicto Auctore, hute institutioni locum praebuisse triplicem illam orationem, quam Altari eircumeuntes Monachi ante singulas Horas Caninnicas effundebant. Qium uidiit, S. Pius Papa Horationem ipsam Dominicam, atque etiam salutationem Angelicam ante singulas Horas in Romano Breviario primus omnium recitari jussit, sicut etiam Apostolorum Symbolum ad initium Matutini, ut testitur Grancolas in Meviarium Romanum , Cap. xv. Expra scripto nostri ejusdem q. v. salutatio Angelic.i recitanda est inratre, cum illo
scilicet additamento, Sancta Maria Moter Dei . quod quidem recentis est instituti, quodquo
minime reperitur ante annum MDUIII. tune enim usurpari coeptum est, Sancta Maria mater Deiora pro nobis peccatoribus, Amen, addideruntque postea Franciscant, nune O in hora mortis nostrae; atque ita in Breviaria anni MDXV. legitur , eaque de causa Cardinalis sanctae Crucis, qui Franciscanus fuerat, Breviario suo inseruit. M moratus tandem S. Pius V Angelieam ipsam sal tationem cum eo additanaento recitandam Romano Breviario inseri voluit.
olim inter multos dubitatum est, quomodo in principio , non modo Vesperarum, sed & aliarum Horarum, ac inter eadem Osseia tam festiva, quam serialia, vel pro de linistis, quae publice cantantur, pronuntiari debet Uersius scilicet iste, Pater noster, quod est principium ipsius D mini eae orationis, alte ne , an taciter Testatur autem Crassus Lib. u. Cap. v I I. vidi ite ipsum diverses diversa sentientes, ideoque ait, regulare esse, ut nunquam stupronuntiemus haec duo M M , videt et, Pater noster , nisi dumtaxat, quam do is sine ejusdem orationis debebimm alte pro
nuntiare verba rua, videlicet , Et ne nos indu cas in tentationem, dum i mori mimur in
elono Defunctis, ct ante Abriliat ei in Matutinis , O in precibus Ialibus Primae, ae tamv plerarii, tune enim aue , ides , ea voce, qua su
mus pronuntiari versum, Et ne nos, eadem p m- nuntiamur, Pater noster, g, tunc ranquam ter
ficuli sunt aste pronuntiandi dum vero non est alte pronuntiandus versus , Et ne nos, tunc, dire solo ea principium, O reliquus tuetur progressus orationis HUM, Pater noster, tacite, O ferete pro rulari debet, m inminet o MMutinarum , ct Vesperarum, dum ipsum Domin eam oratisnem Dominisam cclesis satoris ο--rendi gratia praefamur.
nio Crassi, ac duo praesertim. Primum est, nullam ab ipso fieri mantionem recitandae Angelicae salutationis una cum Oratione Dominica initio Horarum, quia scilicet, uti superius dictum est,
15쪽
salutationis Angelieae recitatio initio Horarum post orationem Dominicam recentioris est initituti, Sc a S. Pio U. primum ordinata. Alterum vero est, duo illa prima verba Dominior orationis , nempe, Patrem , Crassi aevo ab aliquibus diei insuevisse, alte, ab aliis orere . Verum postquam hic g. tu,sfer Astero esse illa pro-
mmcianda edixit, abusus videri debet quod in aliquibus Eoelestis alta vota pronuncientur; ne que enim vel nainutissia e Caerea tiae spernendae sunt, nam uti scitissime docet Vir Clarissimus Petrus M rettus in celebri Epistolari Disceptatione,
Deritu variandi restriar indumentu π , Φ. xxv I I.
perti sum es , O ivitium paularum error moducis Caere mas eontemnere: ini spernit in dica paulatim decidit, ait Spiridus veritatis Cap.
xic Bel si iei, Ee u i. Id quod etiam probat inligni S. Augustini bo Libro iv. De Doctrina
Chrisiana, Cap. xv I II. ubi post recitatam illam Christi sententiam ex Euangelio Lucae Cap. X v I.
sui in minimo delis est, di in mum Isdem est,
ita ititi in subiicit: ρου minimum est, minianuis est , fod in minimo Destin esse, magnum es. VII. Sed explicemus reliqua , quae in no strolMel. praescripta sutit. Mindat, ut postquam Episeopus, deposita Mitra, surgentibus omnibus, versus ad Altare stans secreto dixit, Patrensero e.& Ave Maria m. integre ; tum tenens linistram manum infra pectus, dextera aperta faciat sibi Crucis signum a fronte ad pectus, cantans intelligibili voce, Deus in adjutorium meum inteum de . Ut ab hoc versu Horae Canonicae inchoentur, primus omnium in sua Regula stituit S. Benedictus,ad.veterum scilicet Monaesiorum exenpium , quorum meminit Cassianus Collatione ii. apud quem Abbas Paphnutius jubet, ut singulis nwmentis, atque in Gnnibus vitae actibus brevem hanc Psalmi Lx Icoraticutem recitent. Qinre S. B
o dictus id singulis divini Osilait Horis usurpavit,
atque ab eo ritum ipsuin univer is Ecclesia ree pit, uti notat Martentus Lib. I. De antiquis M naehorum ratibus, Cap v I I. Numero xv. Porro Psumus ipse, Deus in adjutorium meum intendecte. lotus olim recitabatur, uti liquet ex Concilio Aquisgranenti, & ex aliis priscis munun entis. Postea vero primus tantum Verticulus cum servatiis est, quod ad Psalmi finem dicebatur cum Allel a , quen admodum etiam ad Missae Introitum, ad Osertorium, atque ad Com munionem Uerticulus tantum Palmi servatus est, qui olim & totus recitabatur. III. Plura de ipse Uerlieulo, Deus in ad- Durium isto praeinittendo Horis Canonieis tradit Bonartiis Libi. De Horis Canonicis, PT . Iuxta Abulensem in Cap. x. Numerorum, Versu xxxv. & allos, origintara sumsit Ilaec verba praemittendi consuetudo ex iis memorati Numerorum
Capitis verbis: Surge Domine, di si utar inimui tui, o fugiant qui oderunt te a facie tua. Qua precandi ibriaiula pete, it Moyses, ut Deus,
ut eum Arei, S: castris Hebraeorum antea quo Aminγlo quieverat, exurgeret ad iter aperie
dum, & vicinos hostes sua ope dispergendos. Verba Abulensis fiunt haec: Exilia perbis in vis ingetlesia consuetudo, quae jam pro lege fuscepta es,
flueet , ut in primipias Canonicarum Horarum dicatur: Deus in adjutorium meum intende M. in quo stetimur, us Deum mi ad adjuvandum missisus Moses petebas in principio cujuslibet prose movis eas, in , ut Drat fingeret ad dissipan dum hostis. Quidquid sit, potuit Meleta respe
xisse ad Orationem Mosis ; sed constat, primordia suarum precum sumsisse ipsiam ab initio Psalmi
lx. eo enim Versiculo debite, & magno affectu pronunciato terrori fugarique Daemones, qui per turbare nituntur orationem, eertum est, & plura exempla docent. Refert Thoinas Canti pratensis
in Vita S. Lutgirdis apud Surium die xvi. Iunii, quod eum Psalinos iida non intelligeret, tamen
cum versum, Deus in ad urium, & alios quosedam inter psallenduin ruminaret, videbat Dae mones cum horrore refugere, & a malis sugge rendis cessare.
IX. Ad lignum Crucis quod attinet, j in
omni aevo Christiani, ut testitur Tertullianus in Libro, De corona miluis , Cap. I ii. 3c alibi, eum alicujus, ves parvi momenti opus inciperet,i, Crucis signo utebantur: Ad omnem progressum sinquit, atque ramutim , ad omnem aditum , Oeritum , advolitum, eaterarum, ad Iavacra , os menses, ad lumisa, ad cubilva, aberius, qua cum e nos conmersatio exercet, fisinem Crucis signaculo terimus. QMd ipsunt & alii Graxi, La tinique Patres tum ueri solere testificando, tum ad faciendum hortando eonfirmant , uti videre est apud doctissimum Petavium Lita xv. De incarna rione , Cap. x. Sane constat ex laudato Tertulliani loco signum Crucis olim fronti imprimi consu
visse; id quod etiam & alii Patres testantur, inter quos S. Hiemny in Uita S. Hilarionis , ait,
quod cum Dan nolithus assidue luctans, pre luim genibus , Cruram signauit in fronte. Consuevisse etiam Christianos cordi etiam Crucis figuram imprimere , testatur Prudentius Hymno v I. Cathemerison, sie dicens:
X. Viget & hodie is ritus in multis etiam functionibus Mesesiastieis, praesertim dum legitur Euangelium , selemus tunc enim ex veteri Ecelesiae instituto, non modo frontem, & pectus, verum etiam & Os Crucis figura signare. Sed ut nostrum ritum nunc explicemus, mandat quidem Rubri ea hujus q. v. ut nimirum, ubi Episcopus dieit, Deus in adjutorium meum intende, faciat sibi lignum C eis, manu sciliret dextera a fronte ad pectus, & ad utrumque humerum, tangens scilicet pro unoquoque verbo manu ima, primo frontem, deindepinus, max humerum sisybum, ultimo dexterum. Ubi vero Chorus eantat Vmiculum, Gisia Patri, ex prescripto q. vl. Episcopus, & omnes, caput inclinant versius Crucem super Altari, usque ad Uersiculum, Suus erat cre. Plura in hunc Versiculum notat menn
16쪽
ratus Bonartius loco citato, & inter alios Ceec perius, Parte I. Meuiratio rum Camoerissum , Lib. it. Tit. v. ubi in cons inrationet rejus, quod in
nostro praescribitur de inelinatione iacienda ad Uerium, Gloria Patri . ait animam cujus a Religioli poenas Purgatorii in Choro luisse, cx cosolum, quod ibi dum Horae Canonicae r itare tur, ad ipsum Versiculum, Gloria Patri , caput
XI. Quam gratum sit sanctissimae Triadi in
ejus honorem ad praediis una Uersum eaput deprimere, &quantum ei displierat id negligero, late recenset in suo Speculo disciplinae S. Bonaventura Marte I. Cap. xv. Hinc Episcopus in actu Visita-
tionis Collegiatarum inquirere debet, an Canonici ad ipsum Uersum caput denudent, uti docet post
varios Audiores superius a nobis laudatus CeceOperius citato loco, Num.xx. ubi etiam tradit, Joannem Papam XxII. eaput ad verba, Gloria Patri, ct Fuis, di Spiritu Sancto, inclinantibus triginta dies Indulgentiae conoessise . In Coneilio Basii.
leensi Sessione xx l. tametsi Clerici sedentes psallere sinantur , jubentur tamen ad Versiuin, Glaria Patri, surgere, d ad Iesu nomen inclinari . torum in Regula S.Fructuosi Bracarensis Episeopi, Capiti. humi sesternere debere Clerieos,dum diei tur, Gloris Patri, statutum eae in omnium PDλο-rum sum, Gloriam cantantes, prosternentur.
Interim Caeremoniarius ducit Subdiaconum, vel alium, ad quem de Ecelesue eonsuetudine sperui intimare Antiphonas in habitu, in quo reperitur ante Episcopum , fictis diuitis reverentiis Altari, de Episcopo, cui dicto per Chorum Uersiculo, Sisis erat f e. & isu Wa, vel Linos tibi Domine o c. Subdiaconus praeintonat primam Antiphonam; & donec per Episcopum non fuerit praeintonatio repetita, Cae. remoniarius, de Subdiaconus praeintonator expectant ibi stantes . Ea autem repetita intelligibili voee, sive ex Libro, sive memoriter, prout magis Episcopo placuerit, is iterum debitis reverentiis Episcopo, & Altari, ad sua loca redeunt. Episcopus vero sic perstat, donec expleta per Chorum Antiphona, inceptus fuerit Pial.
mus i tunc Get accepta Mitra leviori, si placeat, di omnes pariter sedent.
L π T Chorus eantat Versieulum illum,
Sicut erat σα ex praesicrito hujus q.
remoniarius ducit Subdiaeonum, vel alium, ad quem de Eeclesiae eonsuetudine spe intimare Antiphonas, in habitu, in quo re peritur, ante Episcopum, factis debitis reverentiis Altari, 8e Episcopo ; cui, dicto per Chorum praefato Uersieulo, Sicut erat σα & A eluis, vel IAM UM Domine, Subdiaconus praeintonat primam Antiphonam , nec inde discidit, sicut nee ipse CaerenUniarius, nisi per ipsum Epise pum praeintonatio fuerit repetita. Antiphona autem voee intelligibili repetita, sive ex Libro, sive memoriter, prout magis Episcopo placuerit, ex hibitis iterum ipsi Episeopo, dc Altari reverentiis, ambo ad sua loca reeuunt. Stabit autem Episcopus nudo capite, donec expleta per Chorum Antiphona, inceptus fuerit PsaImus; tune enim sedebit sumta Mitra leviori si plaeet, sed huntque tunc pariter alii etiam Ministri inferiores
ad gradus Altaris, seu Solii Episcopi, vel prope
parietem in sedibus inferioribus, si sit consuetudo, ut sedeant, juxta sententiam Bauldryii Rarte v. ubi secundum Librum nostri Caeremonialis deseribit, CaD I. Num. VI.IL Ritus in nostro hoe q. praeseriptus de- sumtus est ex ni vitali Pontificia Capellae, uti videre est apud Augustinum Patrietum Liti ii. Sectione 1. Op. In ubi agit de Uesperis Vigilla: Nitivitatis Christi, summo Pontifice in crastinum D. ILeelebratum. Haee ejus verba: Finiso, Gloria PDtri , a Cantoribus, Subdiaconus cansaturus βο-
aeredunt duo Episcopi a sentes eum Libro, o lumine, ct prior Piso rum Carinalium etiam assiseni aeripit Iobrum, ct capite suo ipsum tenens Pontifici amomi, juvante eum mure ex duo
bus Episcopii a semibus, oe juniorem candelam
ardenum tenente. Pamfex incipis Antiphonam, quam Canetores prosequantur inque adflnem. Tua per nuissem in nam , Subdiaconus eum Caeremoniario facit reverenna Papae, ad sua Idea revertuntur. Esse hunc antiquum Ritum Pontificiae Capellae, docet non uno in loco sui Romani ordinis xv. Petrus Amelius, qui etiam tradit dein re Subdiaconum sando, ea e Deianato , submisse uoce intimare Antiphonam. III. inamquam vel ex ritu Capellae Papalis Subdiaconus praeintonet Antiphonam Papae, alius tamen fuit Ritus insignis taleliae Bononiensis; nam teste Paride Crasso Lib. II. Cap. ix. ad Capellanum spectat intimare Anti amas, qui etiam, ut idem Auctor inquit, astitatur ab alio reces Γ, di eremoriario praecedente, accedit ad C labrantem , cui , canis per Ciaraxm usque ad ,Αmea, sinito, scilicet Uerlieuli, Glaria Patri die. B uti
17쪽
es eis prius reverentia, intimat Anti Onam primam , qua luimata , non facis repereariam, ne
que inde se movet, scd expectat , quoad per cir-dinalem ex Libro , vel e I bro , ψ placet , -- phona resumis fuerit tam seu reverentIam, O inde sadit die. Consena licte sunt nostro I. sic
ut 8d illa, qtae i rox subjicit, dieens, debere Celebrantem, tune Ilure, donec finita permo rum Antiphona fuerit, eaque di sta, &incimato Psalmo, Mere eum utra alba levi. IV. Antiphona Graece interpretatur vox r ciproca, duobus scilicet taloris alternatiis pallantibus ordine conmiutato, sive de uno ad unum, uti ex S. Isidoro Episcopo Hispalenta Libro vi. D mologiarum, GP. XIX. ex Alcvino, O iis, Cap. De eelebratione usurum, & exis sano Mauro Lib. i. De Institutisne Geruorum,
Cap. xxx III. docet Duranius Lib. iii.De Rui-bui Bel acciti uuae, Cap. xvi I. ubi etiam notat, Antiphonarum originem repetere nonnullos
ab eo , qtia in Isaiae Cap. vi. duo Seraphim clamabant 2ter ad alterum, & dicebant, Sauctus, Sanctus, S LIM, Dominus exercituum. Ubi Hebraei , Aut tore S. Hiemiaynii, sic habent: νυ ad tum, Ides, unus ad unum invicem se ad laudes
D AI eobortantur . Inde memoratus S. Isid rus Lib. i. Dr o iis Bel sicis, Cap. vi l. de Antiphonis agens, ita inquit: Antiptivas aetas risum eo fuerum duisus moris alteruaran reminentibus, gua dus Seraphim, duoque Te- samenta in vicem I ela mantia. V. Teste eodem S. Doctore, apud Latinos primus omnium S. Ambrotius Antiphonas constituit, Graecorum exemplum imitatus, & ex hine in eundiis occidentis Eceleliis earum usus increbuit . Id ipsum testitur in Vitta Ambroui traulinus: Noe tempore, inquit,primum Antiphon , Ηγ-mae rigiliae in Getes Mediolanensi labrari
caeperunt, cujus celebritatis devotio non simn iueadem Delesia, verum per omnes pene occidentis Propineias manet. Apud Graecos Antiphonarum Auctor primus creditur S. Ignatius, saepe ac diu congressus cum Apostolis, is enim eum vitio Angelorum sanetam Trinitatem, Hymnis alterna vire deeratatis, collaudantium objeeta fuisset, sor in illain alterna vice canendi Ecclesiae Antio chenae, cu userat Episcopus, tradidit, quae tan dem in omnes primum Orientis Ecelelias propagata est, deinde vero in Ecclesias incidentis a S. Ambrotio, uti dumina est.
illae, quae Psilinos antecedunt, qu equo etiam ab ipIis Psalmis olim petitae erant. Mod vel hodie servatur in toto sere officio Feriali, Se in Donisenicis tam ad Uesperas, quam ad Matutinum, MLaudes ; nefas enim antiquitus suit aliis Antiphonis uti, quam a Siera Scriptura petitis; quamobrem Aginardua Lugdunensis Episcopus adversus illos seriplit, qui alias invehere volebant; moremque Monaehi inti servabant, uti patet ex Re
non ex Canistia Scriptura desumta eanere In Conregatione tua , pri meditaritet legere. Vim
de Martentum Lib. I. De auigias Monaeborum ri libur, Cap. 1ι. Nuin Li II. ubi eum locum affert,& Graneolassium in Breviarium Romanum, Ca P. xxx. ubi multa seliu digna de Antiphonis scribit. UII. in γd Subdiaconus meintonare Antiphonam debeat, ab antiquis ritibus Romanae Ecclesiae acceptum esse videtur. Cantores enim qui Ro)ixe olim septem erant, Chorum unum compo nentes, appellatum, quique
Antiphonas praecinebant, Psalinisque vocis dum dabant, neque Presbyteri erant, neque Diaconi, sed ut plurimum Subdiaconi , uti ex S. Gr gorio addiscimius in Cincine, Insnaa Romana , Distinctione xei I. Canebant itaque Subdiaconi Antiphonas, eorumque Cantorum Primicerius primus cantui initium dabat; alter post ipsium Secundarius dicebatur, atque ita porro ceteri. Ar chidiaconi autem erat, eos qui prire inere debe
bant , constituere. Plura de Schola Gintorum Urbis videri possunt apud Mabillonium Tomo II. Muset Italici in antiquis Romanis ordinibus ab eo alliatis, de novissime apud eruditissimurn M rettum in celebri Traistatu, De Presb erio . Por ro cum Antiphonas praecinere nihil aliud iit, quam
tonum edocere, annuntiabantur antiquitus iccirco
illis, qui Libris carebant: Frustra I Idem inisanrantiarentur, qui Anti bonarium oesis habe rem ἱ uti loco citato notat Graneolas. Ex quo ad discitivis, ritui veteri consentaneuin esse, si Epi seopus non ex Libro, sed memoriter Antiphonan repetat , quam ei praeintonat Subdiaconus; twinetli j. noster arbitrio Epistopi relinquat Antiphonam ipsem repetere, Ave ex Libro, Ave me
VIII. Ut nihil tandem in hoc Commentario praetermittamus, solet ex antiquo ritu post Uem siculum, Gloria Patri addi, AI eluis, vel Laus tibi Domine Rex aeternae gloriae. Vox Hebraica est, Meluse, quae Laudate Deum signiti aliunde ab Ain rio Lib. I v. De o Hs, C p. XLVM. Sei turpis gaudium, laudem pertinere . Tra dit S. Gregorius Libro vi l. Epistola LxI II. ad Joannem Episcopum Syraciisanum, tempore san cti Dumsi Papae labente scilicet Seculo I v. S. Hie ronymum juxta Hierosolymitanae Ecelesae morem
Audisse invexisse in Offetum: Nam, ut in Hahie diceretur, de Hieroselymoro Besessa ex Beati
Hieron mi traditione tempore beatc memoriae D masi Papae traditur tractum. Loquitur autem Gregorius de tempore post Pascha , atque per anni curriculum, non vero de temsUre Paschali 3 tunc enim tum Romae, tum ubique diei in ossicio semper consuevit, uti post Bamnium observat Ioannes Bona Cardinalis Lib. ii. Rerum mugie rum, Cap. v I. Num. v. Teste S. Augustino in Epistolao I x. Cad xv I . non eadem hac in re erat suo aevo Eceleliarum consuetudo; quaedam enim Mel a non deeantabant, nila a Paschate usilue ad Pentecosten, aliae vero pius, conveniebant autem omnes, ut juxta antiquam traditionem, Auri a toto Pentemstes tempore decantarent:
18쪽
in Asiel a , inquit, per flos Hes quis uaginta
in Bel Pa eantetur, non uriquequaque obervatum, nam in aliis diebus varie eamatur alibi , at que alibi, i s autem diebus utique. Idem in , Psilinum cv i. ait: Alleluia ean re eerto sempore solemniter moris es , secundum Beeleliae anti- quana traditionem.
IX. Sancti Benedicti aetate initio tantum Q adragesimae dimitti Alleluis solebat, ut constat ex eius Regula Cap. xv. S. Isidorus Hispalensis Epis pus Lib. i. De Meias Sel asicis, Cap. xi l. ait, in Africanis regionibus non omni tempore , sed tantum Dominicis diebus , & quinquis ginta post Domini Resurrectionem Audissecantatum, in Hispaniis verosecundum antiquam tramtionem,'aeter dies se niorum , vesta rate mae, omni tempore. Uerum ex Antiphonario sancti Gregorii constit, dimissum in Dotui-nica Septuagesimae; ibi enim pro Aiael a , ponitur Trachus aliquot versibus, & interdum int Mo Psalmo constans , cui a trahendo hoc nomen
inditum est , quia trae tin , & graviter, notarumque, seu vocum prolixo decursu cantatur , uti memoratus Bona loco citato observat. Scribit tandem Honorius Augus unensis Lib. iv. Cap. exvii.
Alexandrum II. Papam jussisse, ut Aurifa in illa
verba , Laus tibi Domise Rex aeternaeristiae , mum taretur a S ptuagesina usque ad Pascha. De non decantando autem in Quadragesima, i gendus est innon xi. Concilii iv. Tiletani anni
DCXXXIII. quia scilieet , ut Patres ibidem ajunt, , tempus es, non gaui ined maero-rii, & quia , tune opus es fletibus , MIejuniis Imsilere , corpus cilleio ,'einere indurre , animum maeroribus deserare, gaudium in ripitiam vertere , fusiusue veniat temptis resurrectionii Gripi, tuando oportes Auri a In laetitia eanere , di mare rorem in gaudium commutare. Olina quoque ΚΘ lendis Ianuariis, ne Gentilium superstitiones imitari Christifideles viderentur , liuerdidium sui stueant , Ades a , ex eodem Toletano Canone limquido conitit.
Psalmi Meantari debent a Choro, de ab ipsismet Canonicis , 3c Beneficiatis, aliique de Capitulo in tono, di eant a Gregoriano, cum gravitate , & decore , itaut eorum verba ab omnibus intelligatitur; sed Versiculus, Guria Patri Oe. poterit solemniori vocis modulatione recitari, ad quem Episcopus cum Mitra, & omnes alii de tectis capitibus, sedentes, vel prout reperiuntur, se inclinant; & si placuerit, finito quolibet Psalmo , poterit Antiphona per organum repeti , dum tamen per albquos Mansionarios , aut alios ad id deputatos eadem Antiphona clara voce repeta. tur. Et si aliquis adesset, qui eum organo cantare vellet, nihil aliud cantet, quam ipsam Antiphonam, ut latius in Cap. xxvit r. Libri I. g. vir. & ut Ir. De Organo, & organista δα. explicatur.
L Gimiis sule de eantu Ecclesiastico supra Ulai. in Commentariis ad Cap. xxviii. autem hune l. spectat , e vicinitis quidem iis , quae tradit Crassus Lib. u. GR x. Cantatur , inquit, Valmodia cum omia modulatione Erat a bea , O deinta tam per Camores , quam per organisum, ct Celebrans ad omnes eo clusiones, quae in sine singularum G strum eam tantur , idest, Gloria Inari, Delinato capite eum Mura versus Auare sedens per at reveremer , O similiter , Legatur, si scilicet adiit , se atri omnes sedentes, pia detecto capite , magis imesinato , idem faciant. Caprigani autem , qui a sum Carrinali, non furvum , se edenter deurante ut inclinatum. Et mox iterum: Dum Do modia reci Mur, omnes ad unum o D presentes sedera, enesimo remoriario, Disan; --nibur Arepidet. Sed hie ritus aliquibus in Eces sitis temere negligitur , in quibus ubi divina Omeia celebrantur , Magister etiam inremoniarum sedere solet. α Si primaevam Eeclesiae aetatem spinemus, Clerici omnes aeque ae Iaici toto divinorum officiorum tempore stibant , pie selieiterque Christo Domino obse luentes , qui in Evangelio Marci ,
Cap. I i. ait: cis ubitis adorandum die. A ritus quod a nonnullis negligeretur , merito in illos invectus est Tertullianus in Libro, De oratione, Cap. xli. hae usus ratione: Si piadem irreverens est derisus eonspectu, eontraque eosinum ejuI , quem maxim: reverearis , quora magis fideon spem Dei viii, Angeis adtae strasionis ad me , Dectum illud irringio mum ess Aliam hane etiam rationem idem Auctor tradit, qua persuadere nititur , nonnisi ilando orandum esse a b homine Siristiano: Nescilicet endo exprobremur Dro , nud soratiostigaverit. Morein sei temporis non sine speciosa ratione narrat Amalarius Lib. 1 v. De o elis , Cap iii. sic inquiens: Nuando eamamus Psalmi , solemur flare , ut expasu eor ris δε- monseramus a um msse moris, hoc es, paratos nos esse M opera bona. III. Pristinae disti plinae tenaces Patres Con-eilii Aquilianensis Can. cxxx i. vix debilibus h culos concessere , ut Illis inter psallendum inniterentur , ceteris vero omnino denegarunt: Nec B a coen
19쪽
dum est. Sunt etenim μὰ am Ctiricarum , qui in Iecularibus negotiis,indisceptationibus pene t
elasiam ad divinum Mesum peragenuum intraverins , ita fatigati videntur, ut nee oratiori va eare , nee a Uallet dumsare queant . Adversus sudentes te,nirare divini ossielitaeriem, eos zelum, ξc stiluin adeo exacuit S. Petrus in miani Seculo xi. quo ipse floruit, ut praeeipuum
adversus hujus di abusum opustulum sterii erit, quod Bisentino Archiepiscopo, cujus in Exlesia
illum deprehenderat , nuneupavit, praefixitque ei tatulum: Contra sed mei trine distri Veii. IV. In hoe opusculo, postquam ordinem ,&diseiplinam Bisunt inae Ecclesiae Petrus comme davit , ipsumque praeterea Archiepiscopum Bi- sunt inum, qxiud adhuc in vivis agens, sepulcrum sibi parari eura set, sic tandem de re nostra eum eo loquitur: Uniam ρ terra torporis , aedesibiae
xpeditioris dictabat hora, eorripui , O n e UDelaus tradere ποτέ arm I duea. Plerique Au dem ibi cirritarun rasilem, dum vel Canori Imramis eelebramur incia, NI euam ies Miffuruis o ungin terribilis Sacramenes . CUMιorporis ignaviam per Gamarum partes mmultis inesse etiam Monaebis depreseni: quis profecisprave onsuetudinis vitiuis , eoo mone di sis , Cr de iis insitoris Eulesia in his , qui ineolumes sunt , eonstat steritus eradendum. Tum postquam variis sacraruin Scripturum locis, &nervolis rationibus comprobavit, Cleriem stared, bero divinis octieiis celebrandis, adversiaes etiam lateo; divini ostii temtiore sedentes invehitur.
tione, cuius partem etiam descripssimus in opere
nostro, De CodiceIancti Gangetii, Lib. ii. Car.
.x xli I. duo, ut ibidem notavimus, ealligenda sunt. Primum, in Italia Clericos omnes, &L1iem divinis offieiis stantes interfuisse; alioquin sedendi eonsuetudineo tanquam Gallis propriam non redarguisset . Alteriin , apud nini nullos etiam Monaelios pravam ipsam sedendi e siletudinem irreptisse, quam vir sat inusimus emendatam ortabat : Tu autem didi me, verba sunt ejusdem Damiani ad ipsum Archiepiscopum Bisiuntinum, si in inciduis Pinibus inter Sacerdotes insignis
O eetera, quae viMeatui Sacerdotalis o est e-- petam , mufex iterim ere emunde. Monaeliosia Italia praesertim Cassimenses juxta morem amaioribus a Uptu.natque nil inter servatum, o sciam stando, apertinaue rapite recitasse, infirmis exceptis, terque caput inelinasse, cum GHria Patri , ad Psalmorum finem dieeretur, testatur apud Paulum Diaconum Theodeinariis Monasterii Castutis Abbas in Epistola sua ad Theod rieiun, si e diems: Sicut θ' alia, quae a m ribur i siti sereamus, nudato, exceptis esse - , ea te ad O iu iamus,siectimus ceruisem,
qua et , alorha, canitur. In vita quoque S. B naventurae lWimus, euin vel Vrotantem noluisse muro, vel parieti inhaerere, sed erectum semper, &sine capucio extitisse. VI. Quantum ad Cleriem, observat Gran colas in Breviarium Romanum Cap. xl x. quod in Concilio Basileensi primum Sessione xxi. seden tes psit Iere linuntur, verum ad veri tum , Gis
ria Patri surgere, & ad Iesu nomen inclinari j bentur . Quidquid autem sit de nova haedilei
na, duo exoptarem. I. ut quemadmodum Clerici Regulares, ac alii eomplurium Religiosorum indinum Viri, ae etiam mulieres divinis ossiciis stantes assistunt, ceteri saltem starent, quo tempo re divinissinis Eucharistiae Sacramento publicae v nerationi exposito, speras in Choro, vel Mat
linum, aliasve Canonicas Horas canunt. II. ut
quando nee id obtineri possit, saltem qui in Cho
ro sedent, eomposito corporis habitu si eant, non
eras super erus tenentes, nee eaput inanibus re
genter , vel brachia exiens super feritus Mamhabenter , sunt enim hi abusus minime ferendi, in eosque merito invehuntur Saerae Synodi, &ipsi etiam Causidici, inter quos Crecciperius Par
te I. Lib. it. Meuhrationum Canon alium, Tit. v.
VII. Prieter compositionem corporis, de bent in praescripto notii hujus Φ. Canonici, &Beneficiati, aliique de Capitulo, Psalmos cantare in
tam , Ο eantu Gregorium, eam gratitate, edi de estre die. Tenentur itaque ex vi muneris sui me ni rati homines addiscere cantum Gregorianum suti docent Gargias, De beneficiis, Parte I I. Cip. 11. Num. III. Pignates lus Tomo v III. Consultatione xxi. Num. vi. &Barbosia in Tractatu, De Camuleis, Cap. x ili. Num. v I. ubi etiam assert meretum Merae Congregationis G
cilli in Tropie n. die ix. Maji anni MDCXX. quo edicitur, posse Episcopum Canonicos cogere ad cantum iptum addiscendum etiam per subtracti nem fructuum, & participationis distributi umquotidianarum. Memoratae Congregationis D creta innumera pene asserri possent, quae videri possunt in Thesauro Resblutionum ejus ciem Congregationis Concilii . In Romana Lateranensi Synodo Benedicti XIII. anni MDCCXXV. Titivi. Cap. v. inter alia cautum est, ut Episcopi in Can mearibus conferendis, eaeteris paribus ,sem eos Uerans, qui eorum eatrant Gregorianum
o eouatione as Sedem Apostoluum sectante, de ejusdem eantur peritia mentio flat intesimonia/bus , quae eomedemur. Ceterum mandat eadem Synodus Tit. xv r. Cap. III. ut Clerici quoque eauum Gregorianum adincant.' III. Ne iue vero satis est Clericis , ac pri sertini Canonicis, &Benesciatis, aliisque s Capitulo, cantum ipsum addiseere, sed oportet,
ut & eantum calleant,& bene cantent, eum graes Iare , EP de re, ut ait hie noster I. alias eninia reccarent ii, qui notabiliter male canerent, ri sumque excitarent, vel perturbationem, aut La stidium, uti notat Mariantonius ad in operium Parie i. Lucus timum Canonualium , Lib. II.
20쪽
Tit. I. Nutrix II.&seqq. ubi etiam docent, eos ab ea obligatione non eximi, quod juvenilis sint, vel senilis aetatis; quia eum fuscepering orar, quo mementer fungi nesciebant, tenemur vel addiscere ea, sue quibus , ut stre es, munus suum olire nominum, vel illud dimitere ἱ argumento Capitis, Nisi eum pridem i. Pre reta, Dr
renuntiatisne. Can is, Non es putanda, I. Quaestione a. & Legis, Idem iuris , L I. Cis Legem uiliam. Vide Navarrum, De Oratione ,
mrii Canonicis, Cap. xv I. Num. xxx. Dicitur au
dem habere Canon leum seruientem peritiam , quando per se iuxta qualitatem sui citati potest explere, quae tibi incumbunt, ex Decio in Cap. Granin misit, Num. xxx I v. De electione, ubi ita inquit : Sufilens vera sitientia dieitin secum ut qualitatem O ii, di Beneficii. Idipsum ibidem observant Holliensis, Fagnanus, & alii passim C nonici Iuris Interpretes, quibus etiam addi pose
sunt qui sacras Caeremonias enarrant.
Reliquae quatuor Antiphonae juxta debitum, & decentem ordinem, ritumque ant, quum per eundem Subdiaconum, seu alterum, ad quem spectat, praeintonari debent , hoc ordine, videlicet, secunda Diaeono assistenti a dexteris Episcopi; tertia Presbytero assistenti; quarta primo Canonico in Choro manenti, sive ille sit Archbdiaconus, sive Archipresbyter, sive Presbyter; quinta Diacono assistenti a sinistris Episcopi.
Eadem omnia etiam in praeintonatione aliarum Antiphonarum observantur, quae in prima servari debere dictum est; nisi quod erga Canonicos paretor siet reverentia , videlicet sola capitis inclinatione. Surgente autem Canonico, cui praeintonatur An tiphona, Canonici, & omnes alii in Choro, praesentes surgunt a quando praela tonatur alicui ex assistentibus Episcopi, surgunt tantummodo alii coassistentes .
I. ordine, ae ritu ,3c per quos in Ue- speris Pontificalibus intonandae An tiphonae sint, jam supra diximus in Commentariis ad primum Librum Care vii. & alibi. Ergo ut a t hic I. I x. reliquae Antiphonae quatuor eodem modo per eundem Su, diaconum, sive alium, pro consuetudine Mel
1iarum , qui primam praeinlotiavit Episcopo, prae- intonari debent, hoc ordine, videlicet, seeunda primo Diacono assistenti a dexteris Episeopi; tertia Presbytero assistenti ; quarta digniori Caninnicorum in Chora manenti, sive ille sit Archidiaconus, sive Archipresbyter, Me Presfur, ut in novo hoc Caeremoniali Beniat 'i XIII. maioris explicationis gratia notatur ἱ quinta seeundo Ditis eono assistenti a linistris Episeopi . Atque hie et ritus, qui ex veteri instituto in Pontificia Cipella
servatur; lum ut testitur Petrus Anaeli ut in suo Romano ordine xv. Cap. v I. postquam Papa in
tonavit prininia Antiphonam in Uesperis, fecι--dam Antiphonam incipis Maranus, ρω flat a dexteris ; tertiam Deipit Episcopus Cardinatis, qui feruit in ineio Penb eri ; quartam inrisu prior Pres erorum Carinaeium, quoram Diorenus Cardinatis , qui sat asinipris, ct ise ordo ο fretasur , quandocumque πι serae Papales.
luculentius enarrat quidem Patricius Lib. 11.ctione i. Cap. In his plane verbis: Cantato Psa
fecundam Antiphanam plane , quam Diaconus ipse surgens derisi a Mitra insonat rite, O Cantores prosequuntur , ut prius, ct dum unus ex Cardinatibui a sentibus Papae fingit, semper etiam alii Cardinales asidentes , ω Episcopi insumet ; Muter seiure alia ordinales , dum unuι eorum furnit , surgunt di alii omnes , θ' etiam omner Praelati, qui sunt In Capella, surgini semper fur gentibus Carianalibus, aliis, non autem surgentibus Ordinalibus a sentibus totum. Tertiam An prunam smiliter Subdiarentis praeimonat frigri Episcoporum Cardinal7- ibidem insenti; quar- Iampriori Pressterorum ordiralium ἔ uim tam Diocres tam inri2 QRemi aspris Ponti th. Ita ille, ex cui testimonio egregie duo hi nostri Paragraphi illustrantur. Quod enim sunt Ordinales Papae, id Canonici suo Episcopo piane sunt, uti non uno in loco oslandimus supra.
eaedem caeremoniae etiam in praeintonatione aliarum Antiphonarum observentur, qaas in prima servari debere dictum est; nisi quod ergi Can nicos parcior fiet reverentia, videlicet sola ea pitis inclinatione, cum alias Episcopo faetenda sit reverentia profunda, & eum inclinatione hum rorum . Surgente autem Caninaico, cui preint natur Antiphona, Canonici, & alii omnes in
Choro praesentes, surgunt, sed quando praeint natur alleui ex assistentibus Episcopi, puta pri mo Diamno, qui ab ejus dexteris est , surgunt tantummodo alii coagistentes, juxta regulam tra-