장음표시 사용
11쪽
C. N. I 43.) curasse, ut inter alias inscriptiones, in villa sua Triopia erectas, haec etiam , priscas 1onicas literas referens , columnis incisa emineret: cur a nobis non impetremus, neque Φ esse compendium qου ΚATA , neque X este omissum, sed Φ sistere formam antiquam Τος X, a quo nonnisi situ differat 3 Ita ΦΘONION erit legendum γρα- ινιων, quo modo ante Montiauconium agnitum ilectumque est , non καΤαχΘο-Ob quem erroiarem Monifati nitu poenas jam dedit strenuissimo antiquitatis graecae vindici Edm. Chishullio in Commentario ad Inscriptionem Sigeam antiqui simam eXaratam reculo Tom. IV. Thes Mur. p. a IO7. 9. VI. eXeunte. & p. 2I M. S. XII. eXtremo , X corte , inquit Chishullius . ab initio quatuor rectis angvilis coibat , resanie id Synoin o Sigeo, cujus typum elegantissimum in aere
incisum dederunt quoque in inscriptionum G dianarum Appendice praefationis U Herodiano
lapide. Sed diu jam exolevit rectangula ejus forma , is in decusatam mussata abiit.
De praestantissimo hoc Herodis Attici epigrammata literis antiquis inciso oscitans hallucinatur MVRATORIUS. Primum, quae Monifauco nius literis parvulis charactere communi dederat explicandi gratia, nonnisi literis majusculis, quas vulgo VERSALES vocant, excusa pro ipsa C Iumnarum scriptura obtrudit, eaque Correctiois re, quam quae esset in Grutero , ubi e Smetio ad ipsum archetypum descripta datur. Deindea βα-νἱς ως Monti auconiana επὶ Τὼ 'ρέτω in textu retinet Em mmTΩ, errore Monuauconii non animadverso. Monifauconius ipse notavit , in hac inscriptione diphthongum οὐ numquam Oc- Currere , verum pro ea o tantum poni : in eadem dativum casum ω per OI exarari. quis ergo
12쪽
non videat Monuauconii ἄβλεψιαν, quod in C Iumnis est Em TO NITO legentis Τὼ 'ριτω, quum legendum sit, ut a Scaligero ad Euseb. Optime lectum est , σι etsi m. at, quod mir ris , eidem Scaligero , haec ad unguem docto. idem qui Monuauconio error obrepsit : indice enim I9. quem. uti ceteros Gruterianae illius editionis indices , non judicio eruditioneque munori , quam labore esse confectum, summus h rum rerum arbiter G. I. Motus in Aristarcho 1uo judicavit: & magnus Cafatilonus ad indicem I9. provocans, Vide, inquit, capus XIx Indicia n
Iauro G semiano adjecti magno sane literinum bonor
vit : quum illa delere , in exemplisque ἔῆ o ἀνΤὸ si & hoc intexere debuisset, O ἀνΤι Τ. ΟΥ.
rorem parum cavit acutissime cernens chiinutilius: etsi enim ad lapidem Sigeum commentans, Τom. IV. Thes. Mur. p. 2IOS. S. IV. ineunte,
eruditissime praecipit de illo antiquitatis non ignobili indicio , quo genitivi casus in v nunc
recte terminati, per o nudum perpetuo effera tur in monumento Sigeo , huicque per omnia suppare Herodis Attici, αρχαῖα - με, curiose& critice imitati : mox tamen p. a I . g. Rcolumnam Farnesianam alteram scriptura recentiore exponens & ipse, dat ἐπι Τῶ Τρέτω , ὲν Τη 'ν 'Aππία, ἔν Τὼ 'Η hoc enim modo
susticor legi in editionibus librorum Chishullii
in Britannia & Belgio curatis : quarum nullam habeo , sed tantum Mediolanensem : in qua haec paucula sex mendis foedata , videlicet circum nexis tribus neglectis , tribusque voculis subtra-
13쪽
ctis, hunc in modum excusa dantur, επι 'ω U- ω , ἐν 'η 'Amrέα ω 'Hρώδει άγρα Si Chishullius ipse vere dedit, quod tamen vix puto , ἐπὶ βῶΤρiΤου , tum Vero Operae Mediolanenses gravius omnino peccarunt, flagitio suo injuriam ipsi Chisluillio facientes. Sed pergendum nobis est, dicendumque porro, de Muratoriana ἐκδεσσι coinlumnae Herodis Montiauconianae. Mediolani .: soloece datum est EN ΤΗ ΗΡΩΔΟΥ ΑΓΡΩ , pro veris Monifauconianis ἐν Τω 'Hρωδ tum κέονM MOntfauconii corruptum in ΟΥ ΚlONEΣ. Ρoltremo de inscriptionis loco , quem ipsa In scriptio docet fuisse ΕΠΙ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΕΝ ΤΕΙ ΗΟ Do I TEI ΑΠΠΙΑΙ , -ὶ 'οῦ Τρλου ἐν Τν Gia βῆ 'Arν πία,. ad tertium clapidem) in via Appia, inprimis ridiculus est MVRATORII error : praefixit enim, Athenis in columna. At Gruterus quem citat Muratorius , & eX quo sapere poterat optime ex Sinetio : Iu duabus columnis Via Appia , .umdsepulchrum Meteila repertis , atque in nonos Farinnesianos translatis. Natus hic error Muratorii. Athenas pro Roma ponentis , ex eodem capite IV. Monifauconii, in quo cum duae inscriptio- ines Athenientes Jonico veteri charactere con- iscriptae reserantur , bonus MVRATORIVS co Iumnas Farnesianas Athenis extare dormitansscripsit. Nos Athenis, quo inviti sumus devecti, . Romam remigramus ad saxum Ligorianum. Scaligerum XΘ ων Θεω, supra diximus indice primo nullam habuisse rationem: idem vero noia his laudandus est , qui non neglexerit eodem indice Deorum dare
uuem Gruteri locum sit evolvas , videbis, quod
14쪽
rianum saxum a Grutero jam datum. Νeque
tor, MVRATORIUM id nescivisse: indice
enim licvligeti primo id adlatum non cogitarat:& indice graeco a 3. Scaligeri, seu nominum, ex Uruteri 67a: I3. ne γμ quidem adductum in editione Gruteri priore. qua in edendo Thesauro novo usum esse MVRATORIVM , ne con-1ulta quidem editione Gruteri polleriore cujus m Tomi IC praefatione demum meminit pluribus , iisque insignibus documentis mihi con-1tat. Ex altera editione facillime potuisset cognoscere, quod ex Ligorio dederit , ineditum non esse. HOlthenus enim quo dixi indice a 3. haec de luci adjecit:
Post immo penacute r es, quia in hoc scemurinum longum est, aut acute Γλ-ερώ, eademque ratio in altera scriptura corrupte ω pro u habente) numeri HOltheniarii 673. unitate demta corrigendi sunt in Da: I3. not. Ex
his supplementis quinque, quae Holtheni imdustria adposuit, duo esse Holtheni, addita vox
not. quam in priore editione nuSquam invenias, docet. at reliqua tria Scaligeri an Holtheni sint, nisi accurate collata editione utraque , nullo im dicio cognoscas. id quod in indicibus Scaligeri ab Holtheno castigatis auctisque saepissime contingit. Pro Βασίλειος & B-ιλιος rectius, meo ju
Holthenus dedisset: puer enim hic Basilius, usus praeterea & patris sui Macrini nomine simul est
dictus Bagilius Maiarimus. vel, quia Ordinem nominum in saxo metrico minus esse observatum
15쪽
existimare possumus , Macrinus cognomento Ba- filius: quod infra ad Insc. III. forte tangendi occasio erit. Nunc operae est, typum Gruteri exed. sec. adferre; tum ut de supplementis Hol-theni certius constet, tum ut cum Muratoriana
iruteri textus desumtus ex Smetiano Opere p. I 3O. D. I9. Notulas depromserunt, qui editionem secundam curarunt, ex Gruteri Addendis, quorum auctorem esse Gruterum ipsum Holoeenus pertendit: at Scaligem adscribit P. Burmannus. quaedam in eis Gruteri, alia Scaligeri esse, ipse Observavi: de quo agendi locus nunc non est. Notulam secundam & tertiam omittere
potuissent. De figura enim Τοῦ ω seu n nihil traditur ad hoc saxum in Grat. Add. Notula quarta vitio
16쪽
vitio laborat typographico rΛTKCEPAc pro KEDAC. Ex notula tandem sexta putes Scalige rum epigramma post MΗΝAc non finiisse ; quo
autem modo B. in. A acceperit, non traditur.
In ipsis Gruteri Addendis quae quum non digne satis suis quaelibet locis videret uata Holthenus, in ed. quoque sec. integra ut recuderentur, auctor merito typographo fuit in haec habentur.
tionis hujus, sive Gruterus, sive Scaliger, totum epigramma transscribens , quomodo judicabae id constituendum esse , neque Uc. in fine adjiciens , quod in notula sexta factum vidimus, ultima textus Gruteriani B. MΥ. A ut inutilia re, secanda , credo , duxit. Metricis legibus adis strictum hoc epigramma nemo adhuc Observa
non Hosthenis, qui indice suo XXV. seu Caraminum , quem indicibus XXIV. Scaligeranis laudando conssilio superaddidit, saxum nostrum non retulit. Num vero potest dubitari , in prioribus saxi hujus hos duo hexametros legi r
Quumque in Addendis Gruteri tum vocem ΠιHeia , tum vocem 'Oίω , literis majusculis ouales in versuum initiis dari solent, unde &VERSALES typographorum vocant) scria' hi videam , in cogitationem venio , divinum Scaligerum versus tres constituisse , Grutetum autem , cui jus a Scaligero datum novimus Scainu a liger
17쪽
U AD MURATORII ligeranis ut suis utendi, non animadversa helcmetrica ratione , Scaligerana leviter interpolasse, quum ipsius Scaligeri manus forte dedisset,
Ita enim hexameter exit quinto pede Sponda una admittens. Quomodo se haec habeant, dere1tituendo versu tertio restat ut dicamus: quem aliter sese habuisse in saxo typus Ligorianus docet. Nemo neget , qui Ligorii opera MSta vidit. quin illa satis peritus ac diligens fuerit in exscribendis Antiquitatibus. Certe metio , a quo Grutemus haec habuit , Ligorius aetate praecessit 3 quo tempore characteres lapidis visibiliores esse potuerunt. quae M
RATORII, aequissimi de Ligorii laboribus judi
cis , verba ad aliud monumentum prolata mea heic facere non dubitavi. Priora saxi rectius a Sinetio exscripta sunt, quam ab Ligorio. ΚΘΟ-NIOIc si a lapicida esset , Observatione esset diagnum , ut alia ejusdem κομμα'ος, Κ pro X habentia , quorum quaedam ab LLICHIO p. so8. ad pro commentante adlata sunt. at quum ex Smetio constet , quadratarium rite xΘONI Olc dedisse, cujus negligentiae ΚΘON IOICimputabimus 3 num culpae proximus Ligorius,
saxi exscriptor 3 num MVNATORIUS Ligorii descriptor 3 qui si in Ligorio K invenit pro X,
supra K Το sie ad pingere potuisset. num denique peccarunt typotnetae aut correctores Mediolani3 postrema data sunt pessime a Smetio, bene Veis ro ab Ligorio, neque tamen optime. Ligorii
verissime quod ad sensum. requiritur enim non ersona tertia sed utique prima εβι ων. Atectione LEICHIl jugulatur verius, cui videmur mederi pos1e leni medicina, legendo
18쪽
aut mi, ἐMDα solum, non adjecto α. i. e. ενα, idem esse . quod mi α α seu ἔνα, exemplis pluribus adferendis docerem , si necesse esset. uno
ero Contentus. NOME VIXIT ANNO ET MENSIBUS VIII DIEBUS XII. quem titu
lum , in suburbio Hispalensi vulgo et Tablado A. I repertum, adhuc ineditum dicit LEI-CHIVS p. 496. Sed fallitur. editus jam pridem legitur in Fabretto Insc. p. I 46. n. IT . INSCR. 11. MVRAT. pag. I SO. I. T.
DIS MANIBUS CHELIDONIS SA FLORIA CHELIDONVIXIT ANNIS LXXVIN. AGR. P. XIV. ΙΝ. FR. P. XIIII PI Η N SEx hocce Graeco Tetrasticho, descriptoris imperitia vitiato , colligere potes, Chelidonem hanc ad Aras Iotas Minoiram ; seu sacerdotem Bbamina praestitisse , es' prole Dcundam, ac aetate plenam in hoc profundo tumido fuisse demum conditam. Haec MUR. carmen ipsum neque emendare, neque totum inter pretari ausus. Ausus utrumque
sed avibus infaustis LΕICHIVS p. 487. cui lin. a.
Σπένδειν αΘανατων γηρυν ἐπιταμένην , lin. 3. ta αρομακρες, pro μακαρες legendum ; totum vero Epigramma ita convertendum; Iovis ministram Chelidonem , ptae in misDeorum libara vocem friara erat,
19쪽
felici prole gaudentem, lugentibus omnibus , tumulus tenet. Mu igitur beati Dei pietatem nostram resexerunt. la secundo versu ad Xελε δονος nomen , quod
proprie hirundinem significet, alludi: Forte etiam ad morem antiquorum , linguas hostiarum Diis Oiserentium, respici videtur. Saxum
hoc nonnili ex Douis dat MVRATORIUS. Ego vero ad laboriosissimum Inscriptionum Donianarum editorem jam anno MDCCXXXX scripsi, in MVRATORII opus opus Donianum
magnam partem transfundi me non posse non indignari, non quidquam caussae videntem, cur
Donianos GORII sudores MVRATORIVS non
eodem loco habuerit, quo Gruteri , Reinelii, Sponii, atque Fabretii: Neque comparato MVRATORII Thesauro , cujus Doniana merce far- 'cti pretium eli adauctum , inscriptionum antl- quarum itudiosiores Doniano opere bene carere, luculenter potest dem Onitrari. cujus documentum dedi triennio abhinc tu quadam epistola ad clarissimium Bassiliensium Ρrosessorem BECU-VM missa. st vel saxum nostrum idem docebit, si Donianum ejus typum videris : cujus in syntasmate Doniano inveniendi viam clausit MVRATORIVS , Gruteri aliorumque negligentiam potius, quam minime obscuram, simul utili timam, Reinesii diligentiam in citandis auctorum , unde laxa depromta sunt, locis aemulatus. Multum id negotii saepe facessere doctis viris, fontes adire, suisque magis oculis quam aliOrum narrationibus credere solitis, quis ambigat Τrui ambigit, cognoscat, quid usu venerit eru
20쪽
MARMORA GRAECA. 23a Donio fit. proditus hic lupis Sylloges Gudianaem: 3. quem Muratorius iu Theauri nuper γ οδω Tomo primo p. 236. n. 3. ceu ex Donio laudat, des re non habeo : quum m Bllage ejus non iuvene rim, nec alios docti hujus antiquarii libros hac de cavspem volutare animus ferat. Non inventum lapidem in opere Doniano non miror : cujus , aeque ac inostri, in indicibus GORΙΙ Donianis nulla facta sit mentio. Quantillum Operae fuiSset, pag.
236: n. 3. Muratorium dare Ex Donio p. T. u. I 8. ubi d'Orvillianus lapis ex ἀίοψia. Donii datur : & pag. I 4 o. n. I. eumdem scribere MDOnio p. 8. n. 24. ubi noster lapis hunc in modum datur. Apud Martium Milesimis Tubula ornata corovide, N
VIXIT ANNIs LXX v 'IN. AGR. P. XIV. FR. P. XII
Praecipua quaedam tangimus. ACTONAXHTON M ratorius & Lelahitis corrumpunt, dantes ille AcΤΟ-NAXTON , hic ἄσονι Θον. pejus etiam Vertunt, alter aetate plenam , alter lugentibus omnibus. Immo ας ονα χέος, ου, o, ἡ, significat non gemens, non
gemebundus, i. e. cui tranquilla & placata omnia fluunt, minime miser. idem quoa μεναίος, ut ς εν ω & fidem significant. Ignota adhuc fuit Lexicis graecis voX -ἀπΤος, qua eXB 4 carmia