D. Georgii Franck de Franckenau, Satyræ medicæ 20. quibus accedunt dissertationes 6. varii simulque rarioris argumenti una cum oratione de studiorum noxa, editæ ab autoris filio Georgio Friderico Franck de Franckenau

발행: 1722년

분량: 730페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

Cap. Iq. Pag. 132. R. inter causas monstrorum decimo loco resert fascias, inquiens: MDecimo locoseadjungi possunt fasciae pectorales arctiores, circa que ea loca: ubi scelus continetur, cum laxamenis A a necessaria foetui desint, quod ipsum eodem in ,,loco nimirum lib. de Genitura diligentissime QHippocrates ObservaVit, qui Videatur. , , Tandem dc historiam. mo'stria constrictione orti, cui leaere volupe est, adeat observationem D. Bersam farffi in Ephem. Germ. Nat. Cur. Dec. 2. Ann. a. obsisIO2. pag. 2sq. & seq. pag. Scholion CLmi Schror. Hii. g. 9. His probe pensitatis, non possiim non αmeum adjicere calculum album in re nigerrima. Siquidem ista constrictione justo duriore, non solum costae, earumque musculi quippe pulmonum εχ cordis promontoria, interim & respirationis Idjumenta) strictius comprimuntur, unde respirationis vel imminutio, quod saepius vel depravatio. Inde & minor,imo pejor sanguinis & per pulmones circulatio & ventilatio, ct space Celsi, Medicorum Ciceronis, hanc vocem dixeroi ) spiritu-

escentia sive πνευματωσις.

g. IO. Nec satis malorum i Comprimitur dia phragma , comprimuntur vasa sanguinea vicina, subsistit ita alicubi sanguis, hinc communia vitiaintae circulationis vitia, nempe hypochondriaca, ca chedica, satulenta, chlorotica, ct si qua sitiat plura alia. Cons pag. 3. Epliem. Gerin. Cur. obf. 242. quae apprime huc facit. Sic novi ipsemet foemi-riam nobilem, quae ab arctiore constrictione thoracis semper coecas passa est haemorrhoides, extra anum tumentes ac dolentes.

232쪽

jnsque potiore orificio, puta dextro sive in seriore, et impeditur, vel depravatur; Vel η της χυ λ-εως δι κρησις moram trahere cogitur; unde iterum εο ορυγμοι , ructus acidi, rugi ins& venistris murmura, ancreria, picae, atrophia & sexcenta alia 12. Et ne meris Theoreticorum videar inhae-sse opinionibus, utut sana ratione suffultis,en, praeter infinita alia quotidiana, unicum: Virgo nobilis. lima 23. annorum', praeter propter sanguineo-cho- Ierica, eodem, quem supra satis depinxi, utitur vestitu. Quoties repagula ista thoracis, relaxata ligula, remoVentur, toties illa post magnum stridorem cogitur edere eiulatum ρλιγοχρονιον quidem, sed quem evitare αδυνατον est. Illa quoque interim cum adversa valetudine satis superque conflictatur, cujus rei non auritus, sed oculatus usque te nis sum. s. 13. Huc posset, sed jure meliori, reserri aliud formae virginum subsidium , minus contemnendum, quod Graeci jam olim η ἀναλεκτις, ab iis uemutuatum Latini Analectis, idis, dixerunt; Germ

nice redditur e in guisse iii, da init die ha gerit Iung st mi in die Dibsten ausito pisen, Niniit die Sibul. ter bei ne nidit alio herousiste hen, ut ait D. Lini

nerus in Fodina Linguae Lai. Lips 1686. in Suo edita pag. I46. Mentionem ejus jam olim secere Caelius lib. 7. & Ovid. lib. s. de Arte amandi; sed manum de tabula. Conf. tamen de eo quaedam in Dissi nostra de Restitui. in integr. Coronidis loco addere placet amici cujusdam lepidi jocum in Planchet- te, tetrasticho tali Germanico effusum:

233쪽

SATYRA DECIMATER Tl AD E

SUperstetatio quam superimpraegnationem

vocant inelegantius Medici Neoterici, ait Io. B pl. Pius Annotati. prior. pag. 36S. Grae ciS επικυηρια Vel επιπυη ς quamvis aliquam interutrumque agnoscam differentiam; coni. Resii Ο, con. Hippocr. fol. 22 8. a. ) ab λτικοεω, Vel επικυισκομαs aut επικυισκοo, istas usurpavit Λristoteles lib. 4. de Generat. Animal. cap. ) id est, supersceto, qua voce usus Plinius lib. 7. H. N. cap. 7. Germani

perstetatio inquam mutatur, & in gratiam Joorum & Medicorum & Physicorum accuratiUs tractari, siquidem inter outurae spectabilissima opera non infimum porro est illud, quae uti raro accidit, testibus Mart. meinrichio de Monstris cap. I4. pag. Ia9. b. & Ger. Blasio, qui in noti. ad M. VestinguSyntagm. AnatOIn. cap. T. pag. IO2. inquit: Nihil l

234쪽

DECIMA TERTIA.' 22I

tam rarum, quam Vera superstetatio, quam cum

CLmo Patino aliisque ne De unquam Vidi, neque possibilem judico, licet varii contrarium sustinere conentur) ita majorem sui contemplationem exposcit, ut utar verbis Sinibali Geneanthrop. lib. 8.1 Tadi. 2. cap. 3. cons. Omnino Marc. Donat. lib. q. Hist. memorab. cap. I 6. Lepide Casp. Barlatus Ρ. I. Εpio. 45. pag. I68. ait: Periculosa est omnis super-scetatio in humano sexu,nec minus in carmine. g. 2. De hac congerere quaedam ex optimatibus Reipublicae Medicae aliisque constitui. Sunt autem praeter alios illi, qui modo sequuntur : Hippocrates Lib. pecul. de Superstetatione, utut eum praetermiserit Erotianus, teste Farso ad h. librum. Hippocratis tamen esse contendu ut Faesus oecon.

Hipp. fol. 228. b.& Sinibaldus aliique ; quamvis, si verum fatear, ego potius dubitarem ob obliquas rationes )Mc. missa Epist. 2ς. Budares in L. antiqui I. sed π. si pars hered. pet. allegante P. Zaccόia Rousset de Partu Caesar. seel. 6. cap ' 7. Barsthinus in Append. 6. Ronaudus de Seef. Caes. cap. II. Marc. D oratus lib. q. Med. Hist. memor. cap. 16. oh. Schenck observ. lib. q. tit. de Superstetat. Saxonia Praet Med. lib. ε. cap. 27. Greg. Horsius lib. t. Epistolar. Hucherus de Sterilitate lib. 3.tit. de Sit-

perstetat. Θlvaticus Controvers Med. 8I. per totum. pareus lib. 23. cap. 2. Roder. a Castro lib. 3. de Nat. mul. cap. I3. Anibaldus Geneanthrop. lib. 8. Tr. 2. cap. 3. P. Zacchias lib. I. tit. 3. quaest. med. Leg. 3. & q. Sennertus PraX. lib. q. P. s. S. q. cap. 6. Comus nardet Observati. de Partu lib. I. cap. 6. Sperling. de Format. foetus in Utero cap. 6. qu. 3. Laurentius in Anat. lib. 8. qu. 22. Ol. 3I3. Emulier de Morb. mul. cap. T. fol. 688. b. seq. Thoni. Bam

Golinus de insolitis partus huiui. viis cap. H. Pag. 86. Rom

235쪽

SATYRA

Rum. Iob. Fortis lib. de morbis mulier. fol. o0. &in alia edit. fol. 432. & Farsus in Comm. ad Hipp. lib. de Superstet. fol. II4. 11. I. Th. Bartholin. Cent. q. hist. 14. Olam Borrichius in Actis Hala. Vol. s. Obs 56. Varandaeus de Morbis mul. lib. 2. ca'. q. fol. 599. Jonstonus in Thaumalograph. clame Io. Cap. s. pag. 46I.: Raro eandem fieri, & quomodo fiat, edocet Fort. Licetus de Monstris lib. a. cap. I4. pag. 97. seq. ut & cap. 2S. pag. I22. g. 8. Haec Herc. Saxoniae lib. q. prael. cap. 27. est nihil aliud, quam secunda conceptio post primam facta. Sed quot instantias haec patitur descriptio, bone Deusi Nec 1nulto videtur melior illa Sennerti .su p. all. ubi dicitur esse, quando ex diversis congressibus plures scelus concipiuntur. Certe rem melius videntur tetigisse, Gorraus Definire. Med. . fol. 1i3. b. Fernalius Physiol. lib. 7. cap. Ia. atquo Resius Oeconom. Hippocr. sol. 228. a. dicentes, ἐπικυηρια esse foetum alterum, gravida jam muliere conceptum. Videlicet seperseetatio est, qua intra pauciores dies, hebdomadas vel menses, post prioris faetus alicujus conceptionem, unus vel etiam plures adhuc fortus ex diversis congressibus concipiuntur. Vid. Sperling. l. d. qui tamen fere omnia transscribit ex P. Zacchia, praecipue ex lib. I. T. 3. qu. q.

D. I.

g. q. Antea autem quam progrediamur ulterius, clamitant aliqui: must Daturne talissuperfaetatio rEt pro negantibus allegantur B. Augustinus lib. s.de Civit. Dei cap. 6. quem vero rigide salseque perstringit D. Bapt. Pius Annotati. prior pag. 262. seq. nec non alii Doetores, reserente Glosse in L. Antiq. g. sed χτ si pars hered .pet. apud Zacchiam I. c. qu. 3. n. I. EX Medicis quoque rem pro impos

sibili habet Blassus, cujus verba expressimus sup. g.

236쪽

DECIMA TERTIA.

223a. & pro ridiculo reputat Jo. Valuerta Anatona .lib. g. cap. I4. aliquot rati Unculis rem impugnans, sed quas fortiores Optabat, ideoque resutabat recte Zacchias l. a. qu. 3. Multi quidem dicunt impossi-- bile esse, ut uno edito eoque primo partu atque persectiore, alter superstetatus non simul in tanto naturae conamine ejiciatur. Sed his respondet Co- smus nardet Observati. de Partu lib. I. cap. 6. in fi- ne. Alias objectiones pro negantibus movet, sed simul quoque resolvit P. Zacchias lib. I. T. 3. qu.3. n. a. dc D. Sperling. l. a. g. S. Beatiores ergo sunt partes assirmantium, quippe qui se tuentur f)Auctoritate ut enim taceam jam sirp, cit. g. a. laudatos, huic affirmationi insuper patrocinantiar Hippocr. lib. de Diaeta teste Sinia alao; Misot. lib q. de Gener. Anim. cap. s. & Hist. Anim. lib. T. cap. q. quem locum etiam allegat Jo. Bapt. Pius i. a. pag. 363. Plinius lib. IO. H. N. cap.

63. Gn. Sina lib. 3. Fen. II. Tr. 2. cap. IT. Gn.

Roschri lib. q. de Gener. Λnim. cap. T. Atia Uius lib. praef. Tr. 2S. cap. 23. Gn. Zacharias Ra us 22. Con. Tr. 6. cap. I. Solinus de Situ orb. cap. 3. Gordon in Lilio Med. Ρart. 7. cap. 2. apud Schen . &Sinibatae Fernelius Physiol. lib. I. cap. II. Forestus Schol. ad lib 28. obf. 43. Vidus idius de tuond. Ualetud. membratim lib I4. cap. 7. Fbesius in Noti. ad Hipp. lib de Superistat. fol. Π4. Bonacriolus Erinea d. mul. cap.3. Dubertus Error. Popul. lib. 3. cap. . I. Platerus Prax. Med. T. 3. lib. 2. cap. I. Pag. 473.

Audr. Laurentius Anat. lib. 8. qu. 22. Greg. Hors. de Causis Sinniit. insani. Amiseus de Partu hum.

legit. terni. Nancelius in Anal. microc. ad macro..cos . lib. IO. probi. 7. mich. Sebigius Specul. med Praef. Part. S. cap. I. pag. I48O. Roder a Castro de

237쪽

pet. & in L. cum quidam g. statim haered. Στ. de Acquir. lasered. & ibi Glosi Paul. n. 3. ct Alex. n. 3. a Did Zacchiam qU. 3. n. 12.6 6. Statim re hoc adnotatum volo,quosdam statuere solam mulierem superstetare, ut Rod a Cobo ql. a cui serme consentit Sperlim. P. Fo. quosdam pleraque alia animalia: Sic Fern L physiol. lib. I. cap. I 2. inquit: Canibus aliisque plerisque animalibus frequentius accidere. Hinc Th. Bartholis. Cent. q. Epist. S6. p. 36 I. ait: In brutorumge- nere crebriora vidi exempla, cui multiplex scelus si familior. Quosdam saltim aliqua animalia super- fortare, alia non, uti Aristot. lib. q. de Gener. anim.

cap. s. imo idem lib. 7. His l. Anim. apud D Bapt.

Hum l. a. p. 36 3.) ita: Verum equa nunquam su- perseetat, sed magna ex parte unum tantummodo μgenerat. At vero in muliere raro quidem evenit,ut fisuperstetetur, sed factum tamen aliquando est ; qui 'itaque longo post tempore sint concepti, nihilo μperfici pollunt, sed praematurius dolorem,quo ipsi 'reprimus scelus intereat,movent. Jam incidit ut fa-cta corruptione duodecim superstetata puerperia' ederentur. Λt vero si proxime a primo conceptu εsecvndus sit factus absolvi edique potest quod

perlaetarit, ut quasi gemini nasci videantur, quo- modo Herculem re Iphiclam procreatos esse fabu- tantur. Nam id etiam constitit adultera quadam* quae alterum suo marito alterum adultero si- milen

238쪽

- DYGMA TERTIA.

milem peperit. Idem J. B. Pius i. a. addit: Car tilaginea genera superstetare V t. aue r e,stlib.6. Dasypum supers cetare testatur Plin.& Arsor. lib. 4. de Gen. Anim. Sosipedes non superscitant, inquit Aris. alibi. Unum aut alterum supersectare animal praeter mulierem statuit q uoque Plinius lib. .H. N. eap. II. eX. gr. Lepores; insol. IV. G. A. s. & VII. A. q. Plin. L. X. II. N. cap. 6 3. cujus verba sunt: Sed superseetant da bypus di lepus tantum; sed Das ehampius in Comm. ad h. l. addit: Mures quoque superstetare pro certo habetur. cons zaia. Cent. , aphor. 49. Menarae ad S. Barnabae Epist. n. s I. fol. 33. a. Theop0lactus Simotatus in Aporiis phylicis num. XI. pag. s F. seq. item Canes, exhernelio Zacchis lib. I. T. 3. qu. 3. ac Lau . Straussius de stetu mussiponi. pag. 6. item Equas, Miratisis d. l. ct Mart. v inruhius de Monstris cap. I4. pag. I 29. ubi ita: Sola mulier & equa gravida coitum admittunt: insot. lib. 4. de G. A.

cap. s. ubi etiam causam attulit, cur id in utroque Reveniat. Certe caeteris non evenit, quae ubi se im- pleverunt, non amplius concupiscunt, quomodo εlaec cibum assectant, quae satiata sunt, quae gravida esse inceperint, minus avida Veneris evadunt, ut

est X. sed . probi. 46. sed forsan si coeunt non μsuperstetant Dubitant tamen alii, sorte non ma-le; item Serosas ct Lynces. Mizaldus i. d. item Da podes,Plin. l.c. quos lepores esse voluit Rudaeus, . sed male; Christoph. Landinus Taxum seuMelem,

Marcessi Donatus vero lib. q. cap. 16. in sin. cum Coelio in annoti. Cuniculos , quia omnium maXime

239쪽

22 6

g. . Posthabito ergo imbecilliore nudae auctoritatis testimonio longe sortius a certioris experientia jam allegabimus per varias historias, promiscue tamen recensendas. Nolo equidem plane antiquas repetere, quarum aliquot possunt peti exHippocr. lib. 3. Epidem. fol. 336. cons. Paesii Oecon. Hippocr. fol. 228. a. inisol. lib. 7. Hist. Anim. cap. 4. circa fin. Plauto in Amphitr. de Heroeule & Iphiclo. Opidio lib. 9. Metam. Lb. 8. apud Zacchiam, Plinio lib. 7. H. N. cap. II. qui videtur depromsisse ex Aristot.) cum aliquae illarum s bulo spe . aliquae obscurae sint. Sed ad recentiora

exempla. f. 8. Ut autem chartae, tempori atque Lectori parcam, verba historiarum jam nunc non excerpam, indicabo saltim loca: ία Nicol. Florent. Serio.

6. tr. I. cap. 22. apud Schenc . M. Donat. Senneri.

& Sinibal m. ς Dodonaeus in annoti. ad Beni-Ven cap. 3. apud eosd. γ) P. P. Pereda Schol. ad . Paschal. L. i. de Cur. Morb. cap. s s. apud Schenc . Sennert. & Zacchiam qu. 4. n. I 8. δ) Nancet. Anal. microc. ad macroc. lib. I o. probi. 7. εὶ '. Rousset de Partu caec secl. 6. capite 7. apud Schenelium & Sennen. scin Call. Mubinus in append. ad Rousset. quatuor exempla proponit apud Schenest.

240쪽

Bauhin. ad Rousset. ν) Gordonis in Lilior' ἰ.Med. Part. 7. cap. 2. apud Schench. Cardanus

Comm. ad Hippocr. lib. I. aphor. 36. apud eund. 0 Andr. Laurent. lib. 8. Analom. qu. 22. apud

eun l. π) Iansonius in Mercur. Gallo-Be . pag. 8 apud eund. ρ) DA Francus apud Schench. ex Communicatione L. Scholtrii. cr) Epidemicam supertatationem vidit Brassarol. Comm. ad lib. s. Aphor. 38. apud Schenck. γ Alex. Benedict. de

Cur. morb. lib. 2 s. cap. 23. apud eund. Placeto lusce subnectere brevibus verbis exempla aliquot hinc inde obvia: Refert unum inaus Borichius, apud Th. Parthosin. Cent. 3. Epist.97. pag. Α2O. e. seq. Aliud Vitus Rieriinus Cent. I. Obs 22. p. 2 O. his verbis: Anno I 636. Sartoris cujusdam uxor niense Aprili peperit, relicto alio infante, quem demum bimestri post spatio vivum in lucem edidit D. van Duren apud Mancarae in Collectaneis Phys Med. Part. 2. I 68 I . obs I 3. pag. I9. de nobili matrona anglica refert, quae justo tempore die solis filium edidit; animadvertebant adstantes mu- , Iieres, adhuc restare aliquid, hinc sequenti die solis denuo edebat silium, ac tertio dic solis tertium, qui omnes adoleverunt,ctaRege ob memorabilem hunc. casinii creabantur Equites. Idem addit: Se duos novisse fratres, quorum alter sex hebdomatibus post prioris partum editus erat. Blancardus ibid. Part. 3- pag. I s. re Obs 9. pag. I 6. geminum N exemplum refert ; prius seminae An elo lamensis, quae post prioris partus purificationem, quando primum iterum in publicum prodibat, denuo peper a Tlt.

SEARCH

MENU NAVIGATION