장음표시 사용
391쪽
Anth. IV. 74. Est Mnes versio graeci epigrammatis, quod tu Miliologia Palatina Iacobati legitur T. II. p. 8a9. epig. aba.
olim ex hoc epῖgrammato colligebatur, Petronium ArbItrum aequalem suisse Neronis imperatoris. Niebuhrius a item ullam ei inesso auctoritatem negavit Κlein. Schristen p. 547. . quia codex, in quo legitur, non vetus, ut fama serebat, sed recentissimus est. Nec auctor eius a talem codicis superaro videtur. I ilius enim iste, qui inter elogia doPetronio Iulius Romanus appellatur, non alius quam Iulius Sabinus est, qui alias Iulius Pomponius Laetus dicitur, et anno 1497. mortuus est.
1. Petronii J ms. Barth. Adv. XXX, I 5. Petroni vulgo. 3. quare ille praesaJ Quartillae prosa gaudet Rivinus. quare illi in prosa Barth. Quartiva haec pro ae gaudens Salmas. quare tuo prenso Dorie sius. quare indeprensa II. 4. M quoque I et qu. Barth. ac qu. Salmas. ut qu. DOricans. hassu. H. b. nam iteri nam pariter diri seripsitque Neronia amici Arbiter Rivin. iliam instar diri Barin. nam Pariter diri Dortea. H. nam rbter diri Binetus. amia uJ amicus Binetus. 6. et ipse J ab ipse H. Barth. ita ipse muIn.
Anth. V. a II. Masseius Augustino Brenzonio, qui XVI. acculo vixit, tribuit. v. u. Add. T. II. p. 749.
Anth. V. II 4. Iacobus Bugius, Andensis, auctor esso sertur a II neta in Append. Menagian. T. IV. P. 165.
392쪽
2. U. ai 5. Itemn oditum est in Add. T. Is. Pag. 7M. Ilae epigramma iis adnumerandum, do quibus Schraderiis Ep. crit. P. D. ad th. IV. 76. dixit. 1. guae gurgitis huius J ex Virgilii Geo. N. 521.
Mater Cyrene, mater, quae gurgitus huius Ima tenes, monente Schradero ad V, ais. 4. auiri B. Add. T. II. p. 7o8. tuis vulgo.
Anth. V. a16. Hoc epigramma Angli pro vetusto venditarunt: qua de re optimo Praecepit Schrademra, ut in epigr. Praecedenti dixi.
Anth. V. 217. CL Wemsd. Poet. Iat. T. VII. p. 125. Hoc epI- gramma laetum est, ut proverbium illud me ob rosa dierum est e Plicaretur poetico.
Anth. L 5. Vulgo Inscribitur Apuleii. Recens esse constat. ConLOudend. ad APpQ. T. II. p. 572.
th. I. 6. Marullo tribuit Burmamus.
Anth. I. 66. Ex Altercaticino Hadriani et Epicteti, nescio quo auctoro composita, quao adiuncta est Notitiae Imperii, a Frobenio et Labbeo editae P. 194.
Anth. III. 96. Ex ΑItercatIone HadrianI et EpictetI, quam modo memoravimus, pag. I95. Cons. Ciceronias Cato Mai. c. 19. n. I 8. edit. Wetae I. Idem epigramma aliter in inscriptione legitur, quam P. E. Viseonti in Syllogo cum March. Melchiorri a. c. I IO. n. 86. et in Carmino suo La Via Appia p. 58. edidit. Quomodo mala in arbore Pendunt ale corpora nostra Aut matura cadunt aut cito acerea ruunt. Domatitia Tiras Iliae duleissimae. Hanc ita co gas Mala ut in arboribua pendent, δic corpora m atra aut matura eadunt, aut cito acerba ruunt.
393쪽
Anth. I. 7 . Epigramma est in Gratias marmoroas, quas Victoria Iumna, Ferdinandi Marchionia Piscariae coniux, in Palatio suo habuit
Anth. II. 24. Brumannus recena esse iudicarit.
Ex Add. T. II. p. 716. Aeri aequiuria esse dicit Bumannus.
th. II. ao9. Rocena est. a. Euripideri secunda brevi contra usum poetarum. homi humo me iaceo Ferret. quod proco.
th. IL 17o. Poetao acholastici esse opinatur Brumannua.
Anth. V. a27. Cons. SchoenWisneri AntiqnItatum et historias Sabais Henala libri pag. 86. Millin Magazin Encyclopedi quo 18Q. T. III. pag.
Anth. III. ai. Ab Italo quodam fictum dicit Almeloueenius.
Anth. m. I 46. Recens esse epigramma in Choerilo suo Naecia demonstravit Paε. abb.
394쪽
th. VI. 263. Quod dulae carmen non tantum a retentioris aeri poeta conscriptum, aed etiam assectatas Menustatis refertum dicunt Maliger aliique, mihi Mero e Graecis desumptum Didetur, et ingenua suaνitate satis commendatum. IIandius ad Statii Silv. II, xxo. Sed auctorem habere Ant. Thebaideum Ferrariensem Lelehius dicebat. v. n. ad T. II. pag. 76. . Maiseius vero Augustiuo Bre oeso,
qui XVI. se Io vixit, tribuit. iv. B. Add. T. II. p. 749. .
a. m. 166. Uthoeus Iulii Besenseri esse adnotavit.
th. III. 269. Gaverius Ioh. Aurato poetae Regio tribuit.
Anth. IV. 16. Antonῖus Augustinus Dialog. X. antἰqu. Pag. 164. Michaelis Marulli esse dicit. 6. Pythiri Auctor noDi carminis vllabarum modos ignorarit, aut isterum consuetudine neglecla Pythius bioliabum fecit. Schrador. Ep. crit. p. LV.
Anth. IV. I . Muratoriiis T. III. pag. I 8o5. 4. recentIorum secul rum solum suspicatur, eiquo assentitur Schraderus EP. crit. p. LV. a. nomeni numen Schrader. Ep. crit P. LV.
Anth. IV. II. Faciti apparet, haec epigrammata fuisse emis scripta a nebulane, qui persuadere sistebae Helles eniam esse Ca atra Vetera. Maiansius EP. I. P 1 .
395쪽
a. unddingesimal Notae Ieges earminis in una Doce unda Mig alma his turpiter neglectae nebulonis, qui Popularibua inponere ν tali, fraudem patefaciunt. Schrader. EP. criti p. LVI.
Anth. N. 35. Maiansitis ep. I. pag. 4 i. huiusmodi quisquili florei se facere declarana scium eredidiasa Midetur. Schrader. Ep. 'mit. p. 57. a. 'IadenJ Pylades milii videtur esso Annii Novati patria filius. Chr. Saxo in L Missu ad Muratorium. T. I. P. 544.
th. N. 58. Bumannus fictum esse dicit.
Anth. IV. 58. Iam Pithoous antiquum non esse epitaphium dixit. . Christinari Crispinae Fabretius.
Anth. IV. 59. Invenitur in Ioh. lariani PontanI Poematibus.
Anth. IV. 76. Bumannus fictum osse epItaphium putat. I. et IacJ en Iae Wahesield ad Lucret. I. 5bo. liqui J prima longa. nec aliter Lucretius I, 35o.
Anth. IV. 77. Schraderes docuit in Ep. erit. p. 59. duo emo epita-PhIa, unum in Lucretiam Massaeam, alterum iu gemellos Massacos.
Anth. IV. 85. Hende caullabi. Schraderus Francisci Columnae esso vult. Ep. crit. P. 6O.
396쪽
α. PolaphilasI peccat in metrum. 5. aopilami peccat in metrum.
th. V. 95. Extat in poematis Basilii ZanchII.
Anth. IV. 99. Legitur inter cartana Cottae .. Vulgo Inscribitur Quin erini pueri tumulus. 5. cur noni vulgo hic versus omissus, qui extat In carmino Cottae.
J. N. III. Recens esse ex adnotatione Burmania Patot, nec aliter Schraderus iudicavit in Ep. criti p. 64.
Anth. IV. III. Reeens esse Schraderes docuit In Ep. cest. P. M.
Anth. IV. I 14. Recens easo Schraderes domit in Ep. crit. p. 65.
Anth. IV. Iaa. Bonata, Dorvillius, Burinamus carmen recens es osenserunt. Ac Dorvillio a Ioviano Pontano eompositum videbatur.
Anth. IV. I 67. Novum esse, agnoverunt orellius ad Inscripti. T. I. P. 566. et Schradorus Ep. criti pag. 68. Sed Wemsdoctus in Poet. T. II. p. 4ri Valerio Catoni vindicaverat, non alia causa quam ob no mon Lydae.
Anth. IV. I74. Extat hoc tenerrimum epitaphium Divione in ec-elesia S. Magdalenae. Bumannus atque Schraderus EP. Erit. Pag. 68.
397쪽
Anth. IV. I 8 . Bumannus atquo Scitra deras In Ep. t. pag. 68. et in Libro Emendationiam P. 174. novum csse docuere. Cuiuscunquo est, pulcherrimum esse sentio.
Anth. IV. Igo. Α Schradaeo in monum. Ital. pag. S. sub nomIn Dorotheae Tonnao. a Chytraeo in Delic. Vari Itin. p 552. sub titulo Iuliao Massaeae assertur, indo recens esse collegit Schradorus Ep. criti P. 68.
Anth. rv. 2o4. Carmen hominia barbari. Schrader. Emend. pag. α 18. Ineptissimam Pessimi versificatoria inscriptionem vocat Alaianai Ep. crit. P. 69.
Anth. IV. 214. Mesansius Ep. p. X. fictum putat, nec aliter iussi- easso videtur Schradema Ep. cesti P. 69.
Anth. N. α44. Ex Itinere Keysteri p. 786. patet, epἰtaphium ab Antonio Epicuro, poeta Neapolitano, quia I 555. diem obiit, factum esse, nec aliter Schraderiis iudicavit in Ep. p. 68. I. nata, sed heuJ Nata, eheu Κeyster. 5. nam tibi dumqueJ Dum tibi namque ΚπsIer.
Ansi. N. x5 I. Extat in Ialii AtiysII, poetae Neapol ItanI, carminibus lib. VII. p. io 1. Cum titulo De Flio eomeso a matre in obsidione mero lamitana. Schradorum hoc carmen silentio praetorisso miror. 8. haec - εideraJ I. e. solem et lunam. Bum. Λdd. T. II. Pag.
Anth. IV. 258. Carmen, quod In Schradaei tantum Monumentis Italiae p. 24o. Iegitur, recens esso Schraderua dixit in Ep. crit. Pag. 68., atque sententiam eius recenti moro formatam quivis facito scut Iot
Anth. Iv. assa. Ex Schradaei Monum. Ital. p. a 43. patet, Claudia Gagliatiae seminao rarisbimae Neapolitanae hoc carmen inscriptum e e. nec aliter iudicavit Schradorus P. 68. Ep. crit.
398쪽
Anth. IV. ago. EIs epἰgrammatis adnumerari debet; qua , tamquam ex Italia sibi missa forent, Angli credulis venditarunt. Ae Burinam una cum Schradero In Ep. criti P. G. scium esse docuerunt. 7. tuumJ veram corruptus.
Antii. IV. 34o. Maiansius Ep. pag. XXXVI. adnotati Ego mIesmo dubito de huius epigrammatis existentia, sed spurium easo omnino mihi persuasi: quod facile probabis, si versuum singulorum sententiam, puer Ies imitatiunculas et ridiculam connexionem observarct volueria, omnia ab illa temporo alieni Ima. II. eontegit ossa lapisJ in epist. Maiansii P. XXXV. eonditus hoe lapide. Vulgo.
Anth. IV. 542. Legitur Inter epitaphia recentIa urbis Romae hae inscriptione Perpetuae securitati Vicentis Macro Io. F. meentinophilaaopho et medieo atque utriusque linguae iuxta erudilo. Qui Mixit a nn. V. Lo. Georgius Prissinus amico dulcias. νerecundiss. qua v. d. s. m. p., unde Schradema Ep. crit. Pag. 68. delendum esse ex thologia antiqua censuit.
Anth. IV. 340. Emendatius edidI ex BoIssonadii Commentation. EpIgraphica Epistolis Lucae Ilolitenti addita pag. 4a9. ,, Iraec inacriptio, inquit ille, est celeberrima et, ni fallar, fatio suspecta. - NOVam enim inscrIptionem esse putat Schraderus in Episti criti pag. 68. atquo orellius in Inscripti. Corpore T. I. p. 566. u. te inJ om. te vuIg . perditus heu s I p. ah. Vulgo. 4. hine dum teJ i. o. ex hoe Deo, ex hoe aeputiro tuo, cui insideo, te continuo avisio, te, cuius suaDissima imago meis usque o grexatur oculis. Boisson. - hinc, te eum Vulgo.
Anth. IV. 35o. Bumannus ipso earmen aetasa non admodum Temiustae esso dicit, idquo Maaridi nomen satis comprobaro videtur.
Anth. IV. 358. Ex Inseriphione, quao In Sehradaci libro Iegitur, apparet, Cynthiam, cui hoc epitaphium positum est, obii ct anno 154.., unde Schradema carmen recens esse dicit in Ep. erit. P. 79.
399쪽
5. etenim Sarademas. etiam vulgo. 5. te, CynthiaJ Schradaeus. et Cynthia vulgo.
th. IV. 589. Hoc epἰgramma, quod In Schradaeἱ tantum Monum. Ital. pag. I si . legitur, recens esse Puto, cum sententia eius ab antiquo more abhorreat.
Anth. IV. 4oo. Antoniἱ Thebaida ei epigramma, ut Iam Tabrottus p. 53 i. ex inscriptione eius luculenter demonstravit. Nec aliter iudie vit Schra demas Ep. crit. P. 68.
Anth. IV. 4or. Fabretius pag. 35 I. eiusdem aetatis ae praecedensesso Exit, itidem recens esse Scirradorus in . EP. cr. P. 68. adnotavit.
Anth. IV. 4 3. Broti usius ad Tibullum II. 4, 32. docet, Ioaehi- mum Bellatum hoc epigramma sibi vindicasse, et ex Italico vertisse. IoachImus Bellatus, Poeta, historicus, grammaticus natus cst ann. 2524. ut ex Saxit Onomastico δ. III. pag. 265. patet. Schraderes quoquo in Ep. crit. 68. recens esse monuit.
Anth. I. 17o. 4. AIride neel AIridae aut B. ao. eontendunt petereJ Undique conoeniunt, et νῖrginitatis amore contendunt, dubii Oraetere seu Dioere cedat ille diear Med. miser Amoenitati. P. I 57.48. quisquamJ quisnam Schraderus Add. T. I. p. 725.
400쪽
Anth. I. 175. We dors. Poet. T. III. p. 57 et 557 sqq. 5. ineoleJ indole Hinius Add. T. II. P. 7II.
4. Moluptast Moluntas Higi ius. o. gravi conponamJ grapea conponant carmina ferus vel grauieonponam earmina fletu, Plus Maiae iste dolor IIinius.1 i. doloremJ - nec conplent perba dolores, quae sensus patientia habet: nec regna requiro, quae male Micla dedi. Higitus. 15. ceterseri Iligitus. celare vulgo. 17. meritisqueJ mentisque Iligitus. metrisque Vorasdors.
mutat terra Mices, et Merni temporis auras Meta vocat: spisso reseirescit gramine campus; 64. - Tritie eas ligat herba eomas, nec fialit aristis P Mentum meliore die.
heseid. ad Lucreti I. 56. lis. reparare laboresJ reparare labori Schrader. Add. T. L p. 726. b. regitJ - rept aequora suxus Ille sua vel Mice sua picibusque suis, quod GPerit,