장음표시 사용
531쪽
ex eo consectaria recte deducta judicavit. Illud subjecit mulierem ejusmodi Ana vesiculas pene innumerabiles pisorum magnitudine ex utero effudisse, quas tom. ipse vidit, exili membrana erant involutae, de liquore pellucido repletae. Cum autem in hoc systemate duo sint intellectu dissicilia, non videri vesculas ab ovario divelli posse , atque ut divellantur membranam qua ovarium involvitur, Omnino obstare quominus foras prodire queant : priori disti cultati ix observatione D. du Puy occurritur, alteri quoque occurri potest ex observatione a D. de la Hire facta in piscibus ex genere Galei : nam in iis ovaria foraminibus quae sub sensus veniunt, sunt pertusa : ac fieri potest ut in aliis animantibus adeo sint exilia, ut sub oculos non cadant, aut ipsa formentur cum res ipsa exigit. XVI. Die ultimo Decembris 1698 D. de la Hire structuram & usum eujusedam membranae quae in avium oculis oecutrit . quamque D. Perrauit in mechanica animalium vocat nigrum marsupium , aut loculum , exposuit.
Haec membrana in vitreo humore est collocata , basis ejus in fundo oculi sita, ubi nervus opticus subit oculum, extremum alterum instar funiculi tenuis crystallini humoris lateri adhaeretiit. Haec atro colore inficitur , ex foliis constat figurae triangularis, cujusque trianguli latus minimum meminbranae cuidam cohaeret , quae totam occupat nervi optici oculum ingredientis basim , Ae loca ipsa in quae desinunt haec soliorum latera sent quasi totidem radii 1 centro membranae prodeuntes , quorum extrema in funiculum contrahuntur; hic velut quoddam tendinis genus videtur, qui ἡ medio basis prodit ad crystallinum usque productus huic adhaeret ; aliud cujusque folii latus idque longius, & nonnihil curvum in vitreo humore fluctuat. Hi follieuli exilioribus vasis sunt conspersi , iique ut fibrae carneae & musculares apparent. Idque clarius tum conspicitur , cum pars illa aquς fuit immersa, haec enim atrum colorem quo illita erat, abstergito Quae quidem in figur, quarta secundae tabulae ςri incisae intueri licet Quod autem ad hujus follis , aut loculi usum attinet, hunc D. de la Hire
avibus omnino necessarium arbitratur, ut eos quibus aluntur cibos, secernant, secus eos nina perciperent. Sie enim oculi m avibus sunt dispositi, ut eorum olbitae ita sint eranio incisae, ut longitudine eapitis obversa, que antrorsum posita sunt Ac circa rostri apicem, obliquis tantum radiis aspiciant. α eonfusa sit pictura rerum objectarum, ut Videre est in lente vitrea accenset eandelae ex obliquo objecta, haec enim non distinctam , sed confusam candelae imaginem in charta opposita depingit. At crystallinus humor ad eam orbitae partem adductus , quae majori oculi angulo respondet, radios magis directos , & propius ad perpendiculum accedentes excipit : tum enim te dine ipsius marsupii aut follis , a quo adducitur versus Oculi landum , cum opposito cristallini latere erigitur. Nam processus ciliatis huic motui facile obsequitur. Quo quidem modo radii qui humorem aqueum penetrarunt, directe in crystallinum incurrunt Ze distinctam in retina, aut in choroide piciaturam depingunt. ἐLoculus autem ille , aut atra erumena non aliud quiddam videtur esse praeter musculum ex variis conflatum solliculis , quorum unus est tendoecommunis, qui crystallino adhaerescit, ut eum versus oculi fundum addu-
532쪽
A M v. cae. Hie musculus ab auctore naturς huic parti fuit illigatus , ubi nulla est visio, cum ibi desit tunica choroides. Aves quidem laepe ad latera convertunt
oculum, quo res oblecta, distincte contMantur, tum enim crystallinus situm situm naturalem obtinet: at uno tantum Oculo tum intuentur, ac debilior est visio, quam ubi ambo oculi ad eam conspirant, sed res positas ante tostrum. ua alimenta videre non possunt.
I Nitium ab Astronomia ut superiori anno capiemus , deinde ad Geometriam . & alias disciplinas progrediemur.
De rebus C Bonomicis. I. I, . Cassinus die i8 Januarii epistolam legit a P. Fontena' scriptam de
Mercurio in sole viso anno 169o , in qua primum de observationibus tantonii factis ab eodem P. Fontena y & aliis P P. Societatis fit menistio , quarum summarium primo ad P. Govye missum di signabat quidem ingressum Mercurii in discum solis. sed ex conjectura tantum : nam ex posteriori commentariolo per P. te Comte misso liquet eum non observatum fuisse. Quamobrem nullam illius ingressias rationem se habuisse in Actis Academiae anno is 's. editis, ad Geographiae usiis testatu: D. Cassinus r sed tantummodo intendit animum ad ipsius Mercurii exitum e disco solis, ex quo longitudinum disserentiam inter Cantonium & Lutetiam eruit , 7 hor. 23 . quae nulla emendatione eget. Tum variis observationibus P P. Societatis circa Mercurium factis de inter se collatis circa diversas eius phases,eclipsis meiadium Cantonii hor. I, 26 post meridiem accidisse comperit semihora citius Zam ex priori calculo conclusum fuerat . ejusque integram durationemi ille hor. 3, 41 , cum semille. Nodum quoque Mercurii ex illa observatione invenit non in gr. u , 8 , sed in gr. 14 , 3 a Tauri. Quamobrem nihil est eausae cur eum nodum retrogressum fuisse ponamus , quod anno 16 7 ex observationibus D. Gallet in i gradu , 9 inventus fuerit : sed potius nonnihil juxta signorum seriem videtur promotus, tametsi in tam Parvo temporis intervallo difficillimum est motum illius annuum certo definire, cum nodus ipse ad certa minuta determinari vix possit. Ex eadem observatione o bitae Mercurii eum ecliptica inclinationem in to calculo reperit 6. gr. o paulo
minorem ea quae ex Tabulis Rodolphinis colligitur. Disjtigod by Cooste
533쪽
ACADEMIAE HISTORIA. Lin. v. sis
Nis praemissis observationes suas die 3 Novembris anni superioris fastis Ast commemorat, de quibus suo loco diximus, easque cum observationibus Can- ηρ aeonii factis contendit, tempus omne quo Mercurius exiit E limbo solis sit i, 46. ex observationibus Cantonii; I, ci , Parisiis. II. D. Cassini filius qui tum erat in Batavia, Mercurium prope solis mariarnem inter nubila conspexit, ex illius observatione longitudinum disserentia boterodamum inter, & Lutetiam est Io , 66 hor. unius; eadem pene dita serentia meridianorum eruitur ex eclipsi lunae quae is Septembris contigit. hujus finis Lutetiae hor. 9, ii, Roterodami post meridiem, hor. ',2I, 3
III. Eodem die nimirum i 8 Ianuarii D. de la Hire quae sint adhibendae
Cautiones in observationibus quae in apertis campis fiunt, circuli quadrantis ope tubo optico insti ucti, e scripto legite ubi inter alia id advertit, seri fila tubo inclusa, atque in foco vitri obiectivi posita solis calore intendi, si antea bene tensa non fuerint r at si tensa prius fuerint, ceram mollem, cui adhaerent, ita subire , ut crispata , & quasi undulantia nulli amplius usui esse possint, nisi in priorem statum restituantur, quod factu difficile est in aperiato campo : sed huic incommodo praeverti potest , si tubus opticus charta candida saepius complicata , & laxiori involvatur. Hoc enim modo tubus non adeo incalescet. Alia quoque profert incommoda , quaeque his adhiberi possunt remedia. Idem qua ratione, in instrumento, cujus limbus in gradus eontummodo est divisus, minuta designari & observari possint, paucis ex ponit. I U. Die 1 Iulii D. Cassinus observationes Mercurii in sole visi Notim-bergae tastas a D. V ureteibaur eum observationibus Lutetiae factis contulit. Coelum Norimbergae ab ortu solis usque ad exitum Mercurii e solis margine satis sereniim fuit, non potuit tamen videri nisi post horae sese quadrantem ab ortu scilis. Imago solis excepta est per telescopium in charta opposita, cujus imp nis diameter erat unius pedis c. Haec divisa erat in quatuor pari: s per diametrum horietontalem de verticalem , ac Mercurii positio earum linearum ratione habita fuit definita r observatione facta addita est eius ab eccliptica declinatio in prima Mercurii phasi , & in illius E sole exitu , cujus limbus occidentalis limbum itidem solis occidentalem attigit hora 8 , 43, I9; Lutetiae vero hor. 8, 8. 38: hinc Meridianorum dissirentia eruitur 3 min t. Exitus Mercutii totalis e sole hor. 8 , , al, Lutetiae hor. 8, Io, 24 , Meri dianorum dissi rentia, 3 min. , T. V I. In Actis Aeademiet anni in s 3 , is Maii plures lunae deficientis phases No imbergae & Lutetiae observatae , de inter se collatae Melidia notum diffirentiam de deiunt modo ,2 min. modo ,3 , so, inter extremas media selecta est 31 , so. D. Cisemchmid Argentorati Mathematicus in epistoli ad D. Cassinum missa set ibit D. V vuletet Mur in libro edito Meridia notum di rentiam Lutetiam inter de No imbergam 3i min. xo ex cadem eclipsi deducere. Paulo majorem eam statuit D. Cizemchmid ex collatis vatiis lunae desectionibus. eamque 31 min. definit, quae propius videtur accedere ad dis. ferentiam ex Observatione Mercurii deductam.
534쪽
A N N. Ex aliis circumstantiis hujus observationis, atque ex delineata solis imagine 1698. quae ad diametrum pollicum redacta est . longitudines & latitudines Mercurii solis habita ratione D. Cassinus invenit. Longitudinem illius in exitu Nor imbergae min. I 3, 3o, Lutetiae , 33 , 26 , latitudinem Notimbergae 8 min. 48, Lutetiae 8, 18, longitudinis disserentia est 4, sec. latitudinis io. Reliquas circumstantias persequitur D. Cassinus, qui illud quoque admo-
. net, orbitae Mercurii inclinationem ex tuis observationibus erutam parum disterre ab c a quae ex Tabulis ROdolphinis colligitur per calculum. Mercurius Norimbergae intra x min. 1, Lutetiae intra i , 6, exiit e sole, adeo ut Norimbergae major visus fuerit quam Lutetiae, Di ametrum Mercurii cum solis diametro contulit D. V Uurrat Mur , eamque invenit Ia seco Lutetiae vise est 8 see. Mercurius a D. V Vur zelbaur , ex dimidio minor v sus est, quam ante septennium neque omni ex parte rotundus, neque unius& ejusdem coloris : sed ex lumine & umbia permistus apparuit. Quod pro iaculdubio ex refractione radiorum per vitra relescopii accidit; potuit enim tubus opticus aliquando a perpendiculo dc flectere. Lutetiae semper visus est per tubum opticum , de vitra colorata omni ex parte rotundus. Non enim rei oblictae imago per tubum opticum trajecta tam distincta in charta opposita conspicitur , quam directe visa per eundem rubum.
VII. Die ix Julii D. Cassinus stritium legit quo postremae illius tabulae
Satellitum Jovis , & medius primi Satellitis morus expenduntur. In illis tabulis conficiendis medium satellitum motum deduxit ex collatis observationi is hus eclipseon, quae quam maximo fieri potuit temporum intervallo , de in iisdem prope circumstantiis contigerunt. Hoc temporis spatium inter eclipses interjectum per primi satellitis revolutionum numerum divisum est , cum ejus periodus iam esset definita, adeo ut intra socio annos , vix unius revo, Iutionis errorem subesse persuasum haberet ; cumque ea ratione unius periodi mensura multo ellet accuratior, quam per prima tentamina. Hac qui dem methodo primi catellitis periodus quo eclipses illius ad idem punctum temporis revocat, unius diei, I 8 hor. 13, 6 inventa est , praeter aliqua minuta tertia, quq neglecta sunt, quod parvi momenti viderentur , de dissici Iiorem praebuillent calculum. Post editas tabulas collatis recentioribus observationibus eum superioribus D. Cassinus id compertum habuit minutum secundum subduci posse 1s revolutionibus primi satellitis , ut in tabulis assignatur, adeo ut 8 intra annum sint substrahendae , quarum ratio facile haberi potest, ut tabulae cum observationibus magis consentiant.
Quod spectat ad primi satellitis anomaliam, medium hujus satellitis morum synodicum non a veri motus iovis linea desumit , quemadmodum a Matio de E Hodierno qui tabulas satellitum jovis inchoarunt, factiam fuit, sed a linea medii motus bovis Id enim rationi consonum videtur, ut idemst terminus aequalitatis satellitum, qui praecipui sideris circa quod suas absolvunt periodos; atque hanc hypothe fim observationes ips; confirmant. Intexutramque hanc hypothesim major est disserentia, quam ut ea nos latere possit. Nam in primo satellite usque ad quinque gradus, cum semisse pervenit, quos intra MI mu .umua horae percurritia
535쪽
ACADEMIAE HISTORIA. I ra. V. s II
Postquam per observationes inter sie maximo temporum intervallo dissi- Astroiatas, easque Aphelio , de perihelio jovis viciniores, ac quantum fieri potuit, nom. oppositionibus j ovis cum sole propiores, medius satellitis motus fuit constitutus, atque epocha prope eos limites inventa est, D. Cassinus hoc tandem comperit, prope medias j ovis distantias , cum ab Aphelio ad nerihelium descendit, & mox sui copiam facturus est , aequationem esse substrahendam 4o min. aut I; a perihelio autem versus Aphelium progredienti in lictem circumstantiis aequationem addendam pene eandem. In utroque situ paulo major erat ea quae ex vulgari Ae recepta motus iovis hypothesi deducitur . quam in ultima tabularum editione non ausus est deserere, quod , o & amplius observationes eclipseon primi satellitis ex iis tabulis in eodem minuto consentirent. Re tamen ipsa diu de rite expensa id comperit D. Cassinus, hae aequatione tricesima sui parte aucta , observationes eclipseon quae prope oppositiones cum sole contingunt , majori ex parte accuratiores fore , adeo ut inter observationes de tabulas discrimen vix ultra minutum unius horae
VIII. Die io Januarii anni is ' D. Cassini scriptum legit de 4 , planetarum conjunctione , quae die primo Januarii anni I 693 contigit. Prima fuit solis & lunae conjunctio, quae hora decima matutina , & is accidit prope lunae Apogaeum, S solis per imum , ac prope maximam lunae latitudinem. Hanc conjunctionem e pacta Gregoriana hujus anni 1699 , nempe XXIX , optime designat, idque Clavii expositioni apte convenit. Is enim advertit lunς diem 19 postremo anni die I 698 evenire. Quocirca die primo Januarii anni proxime consequentis I 693, juxta Calendarium de Martyrologium dies est lunς tricesimus, aut conjunctio cum sole. Epactae in Calendario sie tribuuntur in singulos menses, ut Epacta quae primo diei lunae assignatur, primus ille lunae juxta Gregorianum Calendariumst postlidie conjunctionis : in illo enim solet esse prima lunae phasis ; idque more veteribus usitato qui lunarem mensem ex eo die numerabant, quo iungptimus sub aspectum veniebat. Itaque E pacta 19 hujus anni die 2 Januarii in Calendario designatur; adeo ut primus lunae dies sit 1 Januarii. Hine primo die Februarii de Aprilis hoc anno collocantur. Sic dies singuli Aprilis cum mense primo ecclesiastico
concurrunt, ac frustra quaeritur an luna mensi Martio vel Aprili sit attribuenda : nam lunς ad eos mentes referuntur, in quos incurrunt. Cum igitur epactae Calendarii Gregoriani cum luna post exactos Iis an nos qui a reformatione Calendarii anno I 68s facta emuxerunt, adeo ex cte conseruiant, consensus ille idem futurus est, postquam dies integer subductus fuerit anno proxime futuro e adeo ut annus i oo qui bissextilis suillet, uno die detracto fiat communis , atque epactae Gregorianae tam accuratae futurae sunt, ac si nihil vel anno, vel lunae motui subductum fuisset. Hi e substractio fit epactis, cum anno dies unus subducitur. Cum autem inter ultimum Decembris & ultimum diem Februarii 1 3 dies sint interjecti in anno communi, qui duos menses lunares essiciunt, unum pleianum 3O , alterum , ut Vocant,cavum 29 dierum, e pacta annua, quae diem lunae
postremo anni die dedit, eandem quoque postremo Februarii anni huius Dissiliaco by Cooste
536쪽
A MN. dabir. Epacta anni insequentis, quae erit 9 , indicabit lunam fore ς dierum
16 8. ultimo die Februarii. D. Cassinus jam antea ostenderat epastas Gregorianam non minus certis niti principiis quam tabulas Astronomicas vel exactissimam post correctionem Calendarii compositas. Quapropter futuris saeculis non . minus aptae suturae sunt, quam sint nunc temporis. I X. Eodem die conjunctio Martis, Veneris & Saturni contio tr. Mars tum Saturno adeo vicinus erat . ut D. Cassinus i patium interlictum intellios planetas vix distinguere potuerit. Die 1 Ianuarii l. lem legit observatio nes hujus coniunctionis Massilie factas a P. Feii illet ordinis Minimoium .. Proximus suit Saturno laor. 8, o Parisiis minima inter utrumque planetam, distantia fuit 3 m.& Io : P .Feuillet Massiliae hor. 8, uer, 18 eam conjunctionem minimam invenit , Meridianorum disserentia est 11, aut is minutotum. Paulo
major visa ist haec planetarum distantia Parisiis quam Massiliae. Quod si hujusmo li conjunctiones observarentur, hinc disserentia meridianorum satis accurata erui posset . dummodo idem non accideret quod anno is x , cum Mars visus est conjunctiis cum stella fixa Aquarii littera i , de- sigilata : haec enim tubo optico distingui non potuit, nisi postquam Mars ab eo recessit ε, tumque instar puncti paulatim increscentis videri coepit, quod D. Casinus Atmosphaeis Martis late diffusae attribuit, idque confirmare poterit, si forte sese dederit occasio. X. Die i Januarii D. Cassinus vidit Mercurium in maxima sua digres.sione a sole, tum bifariam schum apparuisse observavit: hujus observationis circumstantias die I Januarii sigillatim exposuit: eodem die D. de la Hire Obset vationes suas circa conjunctionem Martis de Saturni e scripto legit, item iveneris & Martis.
De aliis olfervationibus Astronomicιs. I. Ie ro Maii filius D. Cassini quasdam observationes a se in Bataviae ic factas circa poli altitudinem legit e seripto. Ac primum BataViochartas Athlanti Jansonii insertas , & editas anno is T commemorat, ubi Meridiani & paralleli in gradus & minuta dividuntur, easque omnium quae antea prodierant censet esse accuratissimas, tabulis P. Riccioli, aliis omnibus, eas anteponit. Regio est habita ratione multitudinis incolarum , soli angu stioris, quam tamen dimetiri exacta necesse est, propter multitudinem alve
rum quos excavarunt, & ingentis molis opera quae exundationem maris inhibent , nec non ob dividendas terras quae ex alluvione accesserunt. In prae
cipuis quoque urbibus peritissimi Astronomi extitere qui poli altitudines di
ligenter observarunt, atque inter alios Snellius id egregie piaestitit, eo sibi proposito fine , ut terrae mensuram haberet accuratam. Illius observationes νdimensionibus a se factis multum profuerunt , non solum ut unius gradus Mrcumserentiae. terrae latitudinem classiliret. ,.sed etiam ut Bataviae tabulMi
537쪽
ACADEMIAE NI STORIA. LIB. U. FI
inacte sculperentur. Quae tamen post ejus aetatem prodiere tabulς in minutis Aprocum Snestii observationibus non omnes conveniunt. nom.
II. Prodierunt nuper Amsterodami novae Nicolai Vistcheri tabulae in gradus & minuta divisa , cum in longitudine, tum in latitudine , quae valde
accuratae habentur e eae tamen Lugduni Batavorum & Alcmari latitudines, sex aut septem minutis majores praebent , quam a Sirellio fuerint observatae, di inter utramque hanc urbem latitudinum disserentia minor est sesqui mi nuto, quod in dimidia parte unius gradus minime spernendum videtur, cum terrae mensura omnis huic fundamento innitatur. Quo quidem modo ad
eam quae ab Academia inventa est propius accedunt. Tabulae Jansonii &Hondit Lugduni Batavorum latitudinem paulo minorem quam Vist cherus, aliquanto majorem quam Siaellius exhibent, & Alcmari minorem , quam Snellius, & Vistcherus. III. Itaque operae pretium facturus existimavit D. Cassinus, si utriusque
hujus urbis latitudinem exploraret, ut liqueret quae esset ratio unius gradus circumferentiae terrae in Batavia inventi , ad unum gradum in Gallia dimen. sum. Quamobrem eo consilio Lugdunum Batavorum , dc Alcmarum prosectus est, ut poli altitudinem in utraque urbe exploraret. Ex stellae polaris altitudine , habita refractionum ratione invenit altitudinem poli Lugduni BataVorum 32, gr. 9, 4 , Alcmari 32, gr. 38, C; disserentia itaque latitudinum minor inventa est 3 min. io, ea quae a Snellio fuit observata.
IV. Die x Februarii D. de la Hire generalem methodum proposuit construendi horologia solaria in quacunque superficie , dato quovis umbrae puncto, poli altitudine, & solis declinatione : vertim hanc methodum publici juris fecit in opusculo de Gnomonica hoc ipso anno edito. Die 1o Novembris D. Cassinus scriptum D. de Fontenelles tradidit in Acta referendum, qtiod ante aliquot menses legerat de intervallis tempotum quae inter eclipses primi satellitis jovis interjacent, eaqiae cum revoluta one Jovis ad suum Aphelium comparavit. Ea collatione opus habuit, ut usum
tabularum quas perti xuit, iis redderet faciliorem , quibus miniti notae sint Astronomicae hypothesies , per quas planetasum motus inaequales inveniun Tur et adeo ut calculorum molestia eos levaret, & fastidii plenas supputatio nes temporibus inveniendis eximeret. Id quidem oneris in se transferre vota
luit: quod utique perfecit, cuique revolutioni satellitum suam tribuendo
Hoc vero principii loco ponit, quod intellcctu sacile est , temporum iti-tervalla inter eclipses cujusque satellitis breviora elle , cum Iupiter ad suum Aphelium pervenit, ubi motus iovis tardior est , quam ubi in perihelio veri satur ac motus illius est velocior ; variare illam inaequalitatem intervalloia tum penes diversos ab Aphelio. aux perihelio distantias. Siquidem umbra Uiam Jupiter projicit in olbitam satellitis , in illa movetur olbita ea veloci. etate , quς jovis in suo excentrico . & ex sole visi velocitati certa proportione respondet. Quod in lineari figura dilucide demonstrat, ducta per centrum solis S , & centrum excentrici iovis C, recta P S C Λ , quae axis futura est
Iupiter Aphelius in Α , perihelius in P, in Aphelio orbis satellitis B D .
538쪽
A. N N. satellitis orbis BE D , ducta recta a rentro solis per centrum iovis S I E ; 6'8. umbram iovis in orbe satellitis in puncto soli opposito designabit, cujus oriabis axis I E futurus est. Quod si rectam B I D , parallelam axi producto B A S P , duxeris , arcus B E motus umbrae puncto B sumptus angElum B IE dimetietur aequalem augulo A S I, qui motus est apparens fovis a sole visi. Quod si per simplicem ellipsim motum iovis iuxta aliam hypothesim e
primere volumus, in recta ΡΑ , quae est axis inter centrum C , Sc Aphelium Λ , punctum G medio loco positum accipias , hoc erit centrum medii motus, circa quod angulus AGI quem axis G A cum recta GlF ducta ab eo puncto per centrum lovis I, essicit, quique aequis temporibus aequaliter augetur ; itaque haec linea GIF est linea medii motus iovis, quae designat iapuncto F . eclipses medias satellitis , quae evenirent . si sol esset in puncto G positus. Inter mediam & veram ecliplim erit arcus FE, qui metitur angulum EI F, aequalem angulo G IS. quae est iovis aequatio. Id autem ponimus eo ipso tempore quo Jupiter progreditur ab A in I. satellitem unam aut plures essicere revolutiones per puncta E F DB , progredientem. Ex quo id liquet ad veram iovis umbram a puncto E prius
Venturum , quam ad apparentem locum in F, atque eodem erit proportio inter tempus verae & apparentis eclipseos , quae est inter arcum EF ad integrum circulum , dummodo nulla alia intersedat causa. .
539쪽
'ACADEMIAE HISTORIA. Iis. v. sis
Quamobrem prope Aphelium verae eclipses sunt frequentiores quam mediae ob eandem causam , quae motum iovis retardat in olbe suo, & nom. umbrae ejus in orbe satellitis r contra prope perihelium mediae eclipses
eras praevertunt, atque ibi verae sunt rariores. Intervalla temporum
inter veras eclipses ea ratione augentur , qua dupiter recedit ab Aphelio , ut minuuntur , quo propius accedit ad perihelium ; prope meia' dias distantias aequantur mediis intervallis, ubi aequationes jovis sunt ma
His explicatis D. Cassini in tabularum constructione quot eclipses primi satellitis contingant intra unam jovis revolutionem inquirens , intra unam ad Aphelium periodos , eas numero χ 8 comprehensas inve nil Nam Iupiter unam in Zodiaco revolutionem absolvit intra it annos Julianos . & praeterea quatuor gradus to , 24 , conficit , quos gramdus spatio si dierum 9 hor. 48 decurrit. Ad eundem igitur Zodiaci gradum recurrit spatio ii annorum Julian. mimas sa dierum , ' hor. 48. Ex hypothesi D. Cassini intra ii annos Julianos motus Aphelii est Io min. Io sec. aequalis fer E motui fixarum : Jupiter haec Io minuta & Io sec. spatio a dierum & 33 min. unius horae conficit. Itaque Iupiter ad suum redit Aphelium intra ii annosJulianos minus so , a diebus ' hor. Io. Iuxta tabulas D. 'Cassini postremae editionis primus satelles conficit 24 7 periodos intra Ia annos Iulianos 2 hor. 4i , Ia habita ratione solis 3c umbrae iovis; χ' periodos absolvit intra II dies 7 hor. 49 , 2 . Quamobrem χη 8 efficit revolutiones spatio ri annorum , minus so di bus f hor. 8 : quo quidem tempore redit ad suum Aphelium , ac deest tan. tummodo I min. 48 unius horae , quominus primus satelles absolvat 14 8
revolutiones. In postrema tabularum emendatione unum minutum secundum
unius horae detraxit hue periodis primi satellitis ; quae intra 24 8 revolutiones satellitis essiciunt i h. m. 18 , II sec. desunt itaque tantummodo I sec. quominus satelles absolvat a 48 revolutiones intra iovis ad suum Aphelium
Atque ea est hujus numeri ad calculum ineundum commoditas , quod Partes quae aliquotae dicuntur , bene multas contineat. Numerus ille 14 8 Partium totum complectitur circulum , pars ejus dimidia Ira 4 . semicirculum exhibet, ut si a quadrantem circuli, seu tria signa , pars duodecima xo signum integrum , pars Vigesima quarta oa , Is Sradus , quorum Pars tertia 34 , gradus quinque praebet. Quod utique facilem munit viam
ad aequationes revolutionum per numeros extrahendas, uti ex tabulis D.
Cassini liquet, in quibus emendatio postrema medii motus satellitis, quam aptissime hie numerus calculo ipsi consentiat, Omnino demonstrat.
540쪽
hujus mensis vidit in cassiopeae constellatione . e scripto recitavit, Cum attentius hanc constellationem intueretur, prope stellam cathedrae quam Bayerus nota X designat, nebulosam stellam deprehendit iste huie similem quae in cingulo Andromedae conspicitur. Cum autem stellam hoc in Ioeo ejus formὰ si vidisse unquam non meminisset, locum ejus parvi telese copii ope tum designavit, prope stellulam quae in tabulis desideratur, quaeque inter X , de B , interjacet ; tumque hanc nebulosam cum capillitio ut plerosque omnes cometas conspexit. Circa mediam noctem eam stellam mutasse locum comperit, ac versus Zenith nonnihil sublatam, ita ut proprio motu contra signorum ordinem ab ortu in occasum provecta fuerit. II. Quarto die mensis cum serenum esset coelum, nihil amplius seperesse in eo loco , ubi die a stellam conspexerat, omnino persuasus , ac tandem
tubo optico explorans circumjecta loca , hanc supra Cephei humerum orientalem deprehendit circa horam decimam , eaque sere duplo maior quam die x visa est telescopio 6 pedum ; caput ejus subrubro colore, sed obscurius tinctum apparuit, cum circumfuso lumine , ut in aliis cometis evenit, &caudae quaedam species soli pene opposita videbatur, sed brevis admodum rpaulo major erat stella quartae magnitudinis quae est in humero Cephei. quaeque littera I. designatur & quarti ordinis , sed non ita micabat. III. Die 6 , tertia a media nocte hora cum semisse per nubila visus esscometa prope duas stellulas quae sunt in manu Cephei; de magnitudine ejus judicati non potuit prae nubibus quibus cadum erat obductum , sed cauda ejus in conspectum venit, eaque perbrevis. A prima observatione die 1, ad secundam die 4 factam conclusum fuit 1 D. de la Hire motum ejus diurnum fuille P graduum , sed ab observatione diei hora decima . usque ad sextum diem hor. a media nocte 3 a. proprius eius motus fuit 7 hor. 36, unde motum ejus in rectam lineam 'porrectus ii prima observatione ad tertiam usque fuit is gr. io, ad polum mundi pro pius is pene gradibus accessit. IV. Die 11 Novembris D. Cassanus hujus cometς motum & ph cnome
na cum motu & phoenomenis illius cometae qui anno i6s1 visus est, sic contulit ut idem prorius astrum videatur. Jam ut supra innuimus, cometae qui anno i 68o apparuit plice nomena , cum iis quae in cometa anno I, 7 fueranta Tychone observata sic contulerat, ut non dubitaverit tam ab initio, quod iter di inceps insisteret, scripto publice edito praenuntiare. Postquam oculisse subduxit, librum de cometis Ludovico magno dicatum vulgavit, in quo praeter caetera demonstravit hunc cometam non longius a prioris cometae tramite digressum fuille, quam luna in sua revolutione a super toti deflectat; :: r: T