Vlyssis Aldrouandi ... De reliquis animalibus exanguibus libri quatuor, post mortem eius editi nempé De mollibus, crustaceis, testaceis et zoophytis ...

발행: 1606년

분량: 629페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

De Testaceis Lib. III ri

ct ca hanc fa briata es t m Ebracia. B. anchias spondylis falso non aulli tribuucit. Omnia : imo GDacoderma sanguinis eΣpertis, de exiguo calorc praedita toto corpore per sensu fiagreates cutis meatus κανα ιαπνοαὐ respira c. Taxa: caci ε Bellonium Ronacterius, sed Aristoteles sic ea refigera o dicit,noo respirare quemadmodum insecta authore Aristotele. Intus caro est satis multa, sed durior, virus olens, ta suauis,dc ingrata aleatas libis terticide facultatibus alimentorum inter ostracoderma, quae duram babem carnem, rece set.

Spondyli saxis adnascuntur,& ita hartent,ut non nisii malleo, aut fracia saxi parte capi aci- Dbnisu tur in mari nostro pauci teperiuntuc. Ego in saxis Fceston ijs Agathea sis sinus repeti,sed ij fisaei ad parui sum:ita bete .it, ut in littas rei jciuntur. ita crassioru est partium,quam cesta ostrem Aoniorirum .dissicitius utitur,magisq; ad lapidis naturam accedit. In spondylis cancti parui reperiuntur, quemadmodum in othoe is, & mytulis marinis. Horum nullam quod sciam meationem fecit Aristoteles. Athenaeus I ib.3. etρ ηλον, σπότης τραχυ- , id est, ab asperitare, mea quidem sentecta, appella sit. Spondylos veros a nobis exhiberi ostendit firmior in his, do magis exquisita testaru articulatio, quam in ullo alio ostracodermotum genere, a qua spondyli nomen sortiti sunt: quod vertebrarum spinae modo firmissime atticulati B fiat: quae certebrae σπινόουλω a Graecis dicuntur. Hactenus ille, cum cuius spondylo maximam similitudinem gerit, qui hic a me additur: intus candidus, extia Imrpurasceas. Iasecucida tabula quatuor proponuatae, colore albicante: tertia ostrea, prout saepenumero

baculis, vel alij tei adhaereat ceu Zoophyta. Addidi. & aliud elegans spondyli Maus pro s , stana,&supina parte depictum. Plurimis extra tuberculis praeditum est obtusis, ab v Ro late' aut serii. re rubicundis, ab alieto inter viridem, de caeruleum ambigentibus, quibus tameta rubra etiam permiscentur tubercula: summa caput,seu vertex ca dicat. latas circulus satis eoa spicuus colore viti descente totam sece concha prope extremitatem ambit: dein color sequitur casta aearum,dein albus,& sabuiridis.Ia medio veIut umbilicus est,ut icon lassicae, ex iusdem coloribus, addito etiam luteo constans.

Spondylus Rond. siue ostrea gaideropoda Belloeni , ex Rondeleti

502쪽

Vlysiis Aldi Ouandi

Spondylas authoris primuS.

505쪽

De Testaceis Lib. III

DE PECTINIBUS

matici κτενας exponunt τους τε,ν χειμὼν καρπώς

hoc est manuum carpas,& pedum,item pectus, sed Zoographas metacar a 'potius,sic dici putari ita vero dici scribunt ιιπῖτα, εἰς os τρίχας ἐπι τηδει- κτενίn hoc' est ab instrumentis, quae apta sunt ad petendos pilos . hdem etiam sic nominati seribuat πλευρα:, spurias dorsi costas. Dicuntur quatuor illi dentes anteriores, qui ia-teriecti inter duos caninos dentes naribus subsunt το- , διχα--ες , γελασoia teste Poli ce item Στινες hoc est occisores, ου κτεινουσι Οαν λαβασι, quia occidant, quod capi uae. Κείς dicitur etiam το ἐφήβαιον, pubes, . τομόριον τό αιά uoria ut pudendum. Latini etiam Pea1- pro=abonem sic vocant. Iuvenalis. VInguina rea mur medicis iampectine nigro. Κεις μόοιάν τι τίν κρυπτομD- του ανθρωπε, ωματος δια τὰ περιάισο ραβδώματα δετω καλ- μ is, inquit Eustathius .ia est,pars quaedam corpocis humani occulta, sie dicta a vic-gulis, quae cicca eam sunt. Pecten a Latinis Grammaticis exponitur musteum instrumea- sum, quo cytharam pulsamus. Vtcgilius: . - - Iam pectine tulsat esumo. Gra ei videntur in cythaia,testudo aut alio quopiam simili musico Instrimento collum appellaiseraveria, inquiuat, των λιγαρῆν, ουπερέχον- άγκω λεγοντι . Statius Ρapiata mCnus:

Ad quos versus hare annotat Adrianus Turnebus: Pecten enim Amazonius videtur chorus talist, quo inter se pcctinatim implexae consertaeque tecta serie puella in Amazonum modum satiabant. pecten ctiam iastrumentum dicitur,quo pannus nuper contextus, radi tui: Geimaai,ia Brigae a carduo vocant carden. Item quo linum, & cannabis depectitar,& purgatur. Dacitur et am cratis dentatae genus stylis serreis ad colendam terram, Se ad metendam segetem. Cois mclla: si autem metendi geneta complura multi falcibus vertieulat is,atque ijs, vel rost catis, vel denticulatis medium culmum secant, multi meae. S,alij

Pectinibus spicam ipsam lesunt,idque in rata segete facillimuitida densa dissicillimum est. Ouidius:

Pro crare dentata. Lib. a. ra

Temporibas rariis desectas albos herias, is rem ει tunsam raro Pectine verris Amum. 1. rem D A Plinio etiam dicuntur Pectines in arboribus ,&earum materia per longitudinem rectae '' Pecthnum modolineae, & interualla, Graece Onootae, ut dum inquit : Fagis pectines transuersis: Nam in quibus variant pectinum illorum lineae, adixere Plinius solet aliquid quo varietas illa possit indicati,obliquos crispos,nodososve dicens. Germani in ligno bos v lini neruos, appellant annos. Sunt autem venae, seu fibis,&diuisiones in lignis pectinum modo, hoc est λαψ- . Intelligitur quoque noniastequenter instrumentura textorium

eodem nomine sic dictum quod fila in telis figat.Virgilius:

que pectinibus texebatur. Apud Galenum libri de fascijs caput centesimum, de decimum - inscribitur pecten, seu vinculum suspenclans ad colem Secten Veneri, herba. quoque Pli, nio dicta a pectinum similitudine. UcN . SYNO

506쪽

VOD Latinis Pecten, Graecis oti incitur Gazae modo pecten, modo pectunculus , ut ubi Aristoteles ait: των διθυραν τἀμώ ἰ να am, α ωγοὶ κτυες: si ualuisgeneris pars clusilis est, ut pectunculi . Et pa Aphst: Eriirit' μὲν νητιάα Onia . - , ωονκrius: bem a liae se moueat, ut pectines Sed haec varietas,inquit Ron deletius,ambiguitacem parit: sutenim pectines,&ab his diuersi pectuculi a Latinis dicti. Plinius maci, ste pectuneulcis a pectinibus disiungens videtur pectunculos pro telli is usurpase, . t Hermolausa uacitauit. De alijs pectunculis infra dicemus, haec Roadeletius. Sed Theodorus. Plinium in liac interpretatione est imitaras, qvi pecti aem, α pectunculum pro eodem accepit;vt ubi sic loquitur: Lolligo etiam volitat extra aquam se efferens,quod &' pectunculi faciunt, lagittae modo, nam hoc Aristoteles πνερὶ κυνῶν seripui.Idci co dicimus Plinium pectu aculum.& pectinem interdum promiscue nominare,& laterdum distinguere, pectu- Fculosque pocitellinis accipere. Trallianus quoque oraα diminutivo nomine appellans, ipsos simpliciter η iras, id est, pectiaci intelligete videtur . Pectunculi, inquit Zoo graphas ut ipsum nomea loquituri exigui ycti aes iant: quod bifariam intc lligi pote ii, υ t &pmines maiores antequam excreaeriat, sic appellentur, α i Aecies peculiaris semper paseua,qualem Roadςletiui depio it una canium parte auri tam Pectusculos nominat Colmmella, item Naarus Marcellus inter ea,quibus timuitudo nomen feci r. κτε εις pisces dicatur ab laeecprece Nirandet pisces m a riui ob filialuo duae manuum, S pcdum. Pocta Neapolit auspectinem sic dici voluit a figura putas, cum polim veri simitant ab huius te itati figura poctinem fuit 'u ς patum. Ρccianum ge' , inqυit Gyibi iii tum, id est, pecti-i . in divisam, ugis illis, siue imbricatu is uuncupatur. Moguaucis v .lso in Hispania diei testis est Alphon os a status.Gecmaai, inquit Zoog aρuas,Concha, biva luea omnes graec . vocaba o vocant Masseb: Iea,& Mos bico ut pcctioca, barnae, Sc. PQctines vecopi tuatim D. lacubi Conchas. Iacobo Misi cliteo. Angli vero Miaickcru pec Uliariteι nomina at Concliui sit ai, qua Λ thuuui Iuculos P . Roma a tem a Scalope, Socii p. Magno in errore vertatur Aibortus, oc recentiores, qui pecti es pro pasci ibu, id est, plania apiscibus illisi quos vulgo: Germanorum piat citis nuncia pati accipi ut . Pectinum generis, ait Gyllius, quidam arbit an cur cas eis ei auλi vulSo appella ut Cooesaias S. lacob, , sed aliae Oceani littoribus Galbcis cogo:tae habenio. Piscatores Massi Leos ςs pectines vocant

GENUS. DIFFERENTIA.

Genera.

VNΤ autem pectines bi ualues,&clusite; teste Aristotele, seque conclu

dendo tueatus. Pectinatimeta diui uetestae sunt serratiles uem iunt: Nam ab altero latere Hocohgantvt. κτεις anquit, Athenaeus ex Aristote cle, τραδυο aκμ, ραβδωτώς um dictum altera tantummodo parte eis

fit Madarius Conclias esse uciatas scribit, tellis bi ivibus, altera tamen umida, altera plana tam ue auriculis angularibus. Qualis sic pectes,ia-quit Rcia deletius ,ex nullo mulius quam ex Athe Aaeo cognoscemus, quo loco ost eum Berberi j in quo nascuntur Mirga litae pinmi co isti . EG δε η μεν τοῦ ωρέου οὐς - αοα-λωια etὼ acavi οῦ α ιki γλυπτM A, αμα λε- τό Οχρακον εχει,-λατυ : ουδεωταε ροι δυο, ωσπερ ὀ κτε , αλλὰ M. Oareum aspecta pectini simile est: testa non caelata,ieci laeuis est, de spisso: Deq; utrinque Urita est Poctauum modo,sed altera tantum parte. Ex his iiquet pectinem duabus coustare Conchis striatis, utraque parte auritum esse, quod non huic rancum competit, ut peculiariter auricum pectinem nominare oporteat quod Belloaius facit icd alteri etiam pectini, & pectunculo. Plura enumerantur peci, num geaera,quam Suo,aut trita, quae pastam magnitudine,partim colore figuracis vaciant. Sunt enim tussi, candidi, vario, item canaidi, atque lati a Xenocrate commemorati. Pecti- .

507쪽

De Testaceis Lib. III.

A nes quidam inquit Aristoteles,mari sunt, quibus altera ualuuiarum latior veluti tegmen His q. sup etposita est.Susit item,qui in rape pactea utati sunt, ut pectunc tali iij unica, quidam nul ψ la,si Bellonio picturae credendum sit,qui pectunculum suum, sine auricul:s depinx; et: capi te testae ita se colligente, ut in Tellenis,& Chamis; eam omisimus. Caeterum , ut ab , is, qui utraque parte auriti seor, incipiam,sciendum est quosdam utramque autem aequ, li hibere in V ρη magnitudine,ut priores duo,quorum iconem Rondeletius exhibuit, & a Iij si qui susti quos M IV -q nos depictos subiungemus , interquos eLiam quidam aures in inores habent, ouam caput A testae,quidam tam masnas,ut ab una aure ad alteram ducta linea caput testat no lagat, scd potius emineant aures et alij rurses una aure minores veluti motyli. Pecticiem priorem suum sic describit Rondeletius Testa utraq; primum sit cictior, qua parte audita est , deinde μ' amplificata in orbem circumagitur: altera modice caua, & in dorsum elata, alteta plana, veluti adterius operculum.Vinculo nigro, de neruoso colligatae sunt. Uctaque stilata est, a Z 'strictiori parte striaturae incipientes ad imum marginem deductae sut,sed ita ut in eo striae, siue exochae magis promineant, quam strigiles, siue canaliculi: quibus fit ut pectinis testa laciniata fit δε hac parte firmiter cohaerens.Praeterea striae, siue exochae lineis a semino ad B imum ductis ornatae sunt , quae duabus tribusve alijs intersecantur a latere ad latus ductis

versus strictiorem partem. Intus carnis multum est ue quae circa medium etiam carnotum, longum tenerum alligata apparet. Inest in carae patricula luteum ouorum colorem refe- Caro. rens Spectantur μήκω, QS tDbae modo iactum,atque intestinum tenue luto plenesm.Tota caro in ambitu membranam habet , eluti fimbriam versicolopem, ex qua fla multa,&tenuia depedent. Alter autem Rondeter ij pecten idem cum superiorisOrtassis cuidam mi- pyctoabanus diligenti inspectori videbitur; sed revera diffect idcirco eius icoGem hic apponimias: ita , isti

Nam latiores,& ampliores aures babet, estque toto corpore longiore strictio: cq e,quam ibia superior. Poaeterea hic testam utramq; pectunculcitum Burdegalensium modo concauam habet, superior alteram dantaXat coucauam,alteram planam. Postcemo hic Concha cum quarundam rugosarum ritu rugaS,siue 1trias, S exochas iam plices habet, prior vero Legulas territi, di quaternis lineis a summo ad imum ductis ornatas. Hunc pectinem Itali Romi;m voca At, quod qui e m- postella redeunt quos etiam Rcimious lingua nostra vocamus pectines eiusmodi multos pileis a fixos gestant. De pectine aurito, quem simpliciter pectinem vocavit Rondet mi ius haec Bellonius: In Concharum genere. Nam pectines Dis V εConsiliarum generi attribuit Plinius sol impectitiem alte ' 'ra parte placium a ano cimus: cuius parte superiore testa tua ν --mida, binis ut plurimum auliculis insigi , ta, emergit: a tq; ita sitiata quemadmodum testudi aes rugis imbricator, quae Nichia dicuntur. Pectines in bivaluium genere, post Pinnam maioribus Cochis praediti sunt: quas habent scabras, resera

tilesδε clusi es,cullisca dinibus xidatiminiarct.. coniundi Tecta qua ctas,sed nemo tantum nigro, ut in Ostreis v: demus obfir- ι .

matas. Parte plana tanqua prona solo aectabant. ii par aen m

rumida aures vitiae que babet,per quas exerere liogua Ari. stoteles tradit Haec ille. Nos h saliquot sequetibus tabulis auritocum utraque parte pectinum quotcunq; unquam obseruare contigit, imagines exhibemus. Primo agit ac loco ρ nitur pecten priori Ron delet ij similis, cuius idcirco imaginem omisimus rimum aper cc nex a D tus cum animali,mox eius testas quae ferruginei diluti est colocis, sese ijsq; ferrugi siet, . Ex si Hri eodem genere est, qui hunc sequitur I minor tamen, versicolor, nempe albo iusco viridi praesertim in fascijsδε auriculiά,& pur urascente colore variegatus, de qui tertius est,cum animali, & eiu ς testa, colore est castaneo. Ia secunda tabula priori numero potatur is,quia rem unam altera mulco maiorem habet mec exciemitate sua cum testa connata, vicuo

alij,qui eademabula videtur: patuus est hic sua naturain raro maior quam depictus conspicitur:albus, de subviridis aliquantulum parte so periore. eliochas habet magnas, Sciassas proportione cana ficulorum, quibus insculptae sunt a natura striae a summo ad imum

tendentes.iatus aucem prope auriculas colore est alrquantulum castaneo,caedera albo. Se-

cudo numero ostenditur priori similis colose, di forma acriculatum, sed exochas non habet bifidas, xt ille. Qui deinceps additur aur:cu am cuidem maiorem habet alte a, soris colore est protias eastaneo.exo c his est δε triijs transuersis insignitus,inq; multis locis acvle,s patuis munitus.Intus est colore argenteo ad sub eculeum tendente,licet in medio al,

quibus

508쪽

V:ysiis Alcit ouandi

Pecten primus authoris cum suo an

509쪽

De Testaceis Lib. III

quibus ici locis ciccumcirca sit colore castaneosplendido. Quartus aurem vNm altera maiorem haberi necextremitate restae adnatam maiorem. exterius crocei est eoicitis: intus vero cadidus.exochas haliet lineolis eras uersis resereas. quatuoc fasciae amplectuntur testae partem superiorem. Quintus tertio si.

milis, sed stoih trasuersis caret. Niger est, qui

in tertiat ba Primus pingitur longitudine palmi, lati cadiae vero sere aequalis, aure insigni, di prominente extremitate sua; alterius auris vestigium quoddam patuum. Ex has habet rotundas maiores canalic lis , quas lineae transuersae ambiunt. Seis eundus colore te ferrugineo, ita utraque B valva exterius mutiis aculeis asper. Auriculam unani habet insignem, altera parum eminet. laterius in circumserentia colore est se

tu Mosaperiori parte subcqruleo coloreadargent m tmdente, habet & exochas str:js insigaes. aculei autem ex strijs emergunt. Pecten minor castaneus eu animali. Tertius adrem vomahera maiorem habet Longis tudo aeeua iis latitudini, mensura duorum digitorum&dimidij. Ex has ab una parte habe; notabiles sttias vero latioto inrer exochas stlijs eolote luteo. Interior quoque par babG mulyas exochas, quae sunt longe angustioees strus, ucent. In medio duarum auricularum est i Mame, cui viaculum inseritur, quo

connectitur utraque testa,clauditur,&aperitur. Quactus habet aures fere equale , exochas subcineteas a

bicantes, sicut & strias. Intus in superiori parte nigr

eat, caeteca colore subc tuleo, & albo depingitur huius testa parte interiore, & exteriore. In quarta tabulaptim i secundo loco deplagitur pectinis testae pat sinteriar,&cxcerior .Huius testa rota candicat ,& pellucet: exterius glabra, ac laeuis: interius est exochis, aut lineis Motibus rum, ac tenuibus, ut numero piis et in ta M'ospicere. falaias extet iughabet nigrieantes tre aut quatuor. Aures ei su nrar quales,& exigui. Tertio numero significatur pecten, eisius par-xterior, sep tor rubet, exceptis duo b auribus, qu* ia exprimo albae sunt : tota vero cic. eumferentia Bain, tudine sere digiti. interius e - ta albicat . exochae lineam unam, aut alteram habento per i situdinem,quam pictor non expresSII. Qua - 'ν ius est inalbo, & se abro colore . Auticulam hab taltera multo Ιεgiorem,cuius pars extrema a testa separatui: ex bra babet roludas per quas lineae a summo ad imum percurrunt duae tres,& quandoque quatuor sttias habet pariter rotundas paruulis quibusdam exochis insignitas. Circumferentia intus alba, & lucida est, reliqua vero pars ad subnigrum tendit, se sciae ei sunt quatuor ad

castaneum colorem tendentes. Auricularum color a pal te interiori,quae longior est, ubioechini adhaeret alba a reliqua, quae prominet pars castanei est color is,vidi altera tota au-ticula.Sequicue deinde pecten aure altera maiori,& extremitate sua testae adnata .huius e is Oars concaua,& exterior est castanei coloris.Sed exterior pa rs cum alcyonici adh're te , tuberculis paruis tanquam verrucis insignita; supra Prope aurem maiorem aliquid mineacei coloris videre licet. Postremo loco conspicis pectunculam, hoc est pectinem altera parte autuum.Croceus est,tangitudine duorum digitorum,dc dimidia latitudine duorum, Pecten minor clausus.

SEARCH

MENU NAVIGATION