장음표시 사용
3쪽
VERONENSIS D O CTO R IS MEDICI
E IV s D E M DISPUTATIO de Ordine in cibis seruando. R O M ME, Permissu Superiorum. M D LXXXI.
5쪽
debet Sanctorita dinalis , cur meos h sie variarum obse uationu libellos, qu
Uumque , sint,sub tui nominis inscri
ptione diuulgem .cumstnotum sit omnibus , te bonarum tractatione litter rum ita delectari, ut in ea magno cum
6쪽
mres mihi charissimos volum rate pluribis of 3s probata ita me tibi deuinctum esse sentiam,vt facere non potuerim, quin darem operam, meus ut animus *el harum litterarum testim
nis cognosteretur in vulgus. quod si a Pat fortasse qu iam, vel rerum exilitatem , vel Etterarum genis a studi salienum tuis , ab hoc ego vehementer iLL peto, τι inte stat, tum mihi euenire nil grauius pose, quam si tuorum ali quo laborum fructu meam ob causam fudetur re*ublica. tum etiam satis
mihi futurum uesi forte in harum leui
rum rerum lectionem quasi amoenit rem iuueneris , cum relaxare tibi aniamum aliquando a grauissimis illis, quisbus dicineris , occupationibus licuerit, neque vero iilud omittendum est, quo tenuior quaeque res eu , eo fortiori contra magnos impetus adminiculo indigere.
7쪽
Tu autem in omni re talem te omnibus praestas, *t a tua vel ope, vel gratia, τua ctoritate petenta, neminem misgnitatus lendor, O amplitudo detera reat. Uah.
8쪽
nostrarum quasi prςludium; sine praesitione tamquam sine capite exire non immerus-- to potuisset . quia,ob nullam ipsarum rerum , & partium coagmentationem, nihil habet, quod proportione membra Iulii corporis reddat. sed quoniam hoc fere ingenio sumus omnes, ut vereamur semper, ne quid de iure nostro detrahatur, nisi nostram per nos ipsi causam agamus; maxime ubi aistores ijdem& iudices suturi sint; o uod legentibus usu venire consueuit; coactus tum pauca quaedam necessario praefari . Ac primum ; ut candidus Lector intelligeret, me pudoris rationem, quam viros quoque magnos habuisse comperimus, minime neglexisse: & nihil impudenter facere cogitasse ; non fuit omittenda excusatio; vulgaris illa quidem, atque usitata, sed fortasse cessarias nos ad haec, quae satis diu luppressta
9쪽
mus, in lucem proserenda non nostro esse coibsilio adduistos, sed amicorum hortatu, vel potius auctoritate, atque adeo impulis: quorum nec beneuolentiae dissidere, nec iudicium aspernati sine culpa potuissem. Deinde rogandus mihi idem lector est; si eosdem auctores alibi probari , alibi damnari animaduerterit; ne me putet hanc scribendi prouinciam suscepisse, quasi
vero in animum induxerim, mei muneris esse de clarissimorum hominum sententiis tamquaarbitrum cognoscere . hoc enim esse a mea natura, ac moribus alienum, ut nihil ipse dicam, i
stari nonnulli possitnt,atque ii quidem homines grauissimi,qui huius mei conlij conscij, & pr batores fuere. sed sibi perseadeat, me discendi i
cupidum, & veritatis amatorem magis, quantvllius sectar aemulum esse . quod ipsum si crimuni dandum mihi esse periti rerum existimatores
iudicauerint: ego vero, quam contra afferam ,
excusationem nullam habeo. Tum si quispiam huius libri institutum reprehenderit, quod praestare unum genus rerum continuata persequi oratione, quam rerum dissimilium tam varias interrupto sermone species coaceruare, existia
mei. hoc unum satis illi debet esse: plures in omni fere seculo hanc scribendi rationem cum magna commendatione ingenij secutos: quod vero multorum exemplo hat, id iure etiam factum videri. Denique si leuiora quaedam me perseeutum quispiam notauerit; is etiam quaeso
10쪽
cnimaduertat id, quod neminem praesertim ex pertum latere potest; non tam facile esse,quam turpe, tu exiguis, & paruis rebus hominem e rare, ac decipi: & in eisdem non ruere, ac labi minoris esse gloriae, quam laboris. hoc enim vel num algumento esse poterit,mihi non tam laul dem propositam, quam ipsam veritatem stu. diose quaesita sui ise: quae lucis instar rem qualibet etiam minimam illustrat, & aspectabilem reddit. porro ut non eodem sunt gradu cu'a, ita non eisdem omnes movemur. sunt enim, quos grandiora quaedam , sunt etiam, quos mi rum in modum iuuat leuiora cognouille . quibus ut libertate fruantur sua, permitti ab iis, qui grauioribus delectantur, aequissimum est.